Klassement

Pfoe, wat een uitputtingsslag. Eerste 25km de stenen uit de straat gelopen, maar achteraf gezien toch wat te hard. Man met de hamer kwam al heel vroeg, rond kilometer 28, dan komen er nog 14 pittige kilometers. Kralingse bos toch vaak even moeten lopen, maar de laatste 4km toch nog wat energie gevonden (voornamelijk door de vele mensen die me kwamen aanmoedigen). Rond 25km het doel van 3:30:00 al wel snel uit mijn hoofd kunnen zetten en uitlopen onder de 4u als nieuw doel gesteld. Uiteindelijk op 3:49:27 gefinisht, toch heel blij mee. Al kan ik al een uur of 4 geen hap door mn keel krijgen, maar dat komt ook wel weer goed. Nu even plat liggen...

Het einde van een tijdperk is bijna aangebroken. De laatste paar maanden bij Ryukyu.

Let's do this!

@Nom de Guerre Gefaald bij Chelsea en ook nog niet doorgebroken bij Porto. Dan maar even terug naar Ecuador om verder te ontwikkelen + voor mij een nieuw narratief!

We own the city! Odense besloot met een hoge defensieve lijn aan te treden. Vooral doen tegen mijn targetman-schaduwspitscombinatie.

XL Geen xl-update, maar gewoon de veertigste keer dat ik jullie meeneem in mijn spel dat ik met de werktitel veel succes ben begonnen. Na Luxemburg, Nederland en België verblijf ik ondertussen al meer dan een decennium in Denemarken. In mijn vorige post hebben jullie kunnen lezen dat het lekker opschiet met de bekers en titels; het afronden van deze fase uit mijn game is slechts een kwestie van tijd. Wat ik nog niet had laten zien, was hoe de afgelopen twee CL-seizoenen verliepen. You’ve been FM’d Eerst seizoen 2043-2044. Als trotste kwartfinalist van het jaar daarvoor begonnen we met veel vertrouwen aan de groepsronde. Logisch, ons team was immers weer iets sterker geworden en we hadden al ontdekt dat we voor niemand bang hoefden te zijn. De competitiefase liepen derhalve op ons gemakje door. Winnen deden we van Galatasaray (1-2), Lyon (4-0), Juventus (0-1), Dortmund (2-1), Shakhtar (2-3) en Feyenoord (3-1), terwijl we gelijkspeelden tegen Barcelona (2-2) en verloren in het blauwe gedeelte van Manchester (1-0). Geen al te gekke score, waardoor we een ronde over konden slaan en ons direct plaatsten voor de achtste finales. Met Internazionale hadden we geen gemakkelijk loting; de Italianen eindigden als tiende in de competitiefase. Doordat we in Milaan echter met 2-1 wisten te winnen, konden we in Odense volop gebruik maken van de ruimte die onze getergde opponent ons bood. Wat meehielp was dat we al vlug weer op voorsprong kwamen. Via Mikander en Virgilio liepen we in de slotfase uit naar een klinkende zege op een grote club. Zonder angst, maar wel met enige spanning, traden we aan in de kwartfinale. We troffen een van de beste clubteams van de afgelopen tien jaar. Tussen 2036 en 2036 won Tottenham drie keer achter elkaar de Champions League. De afgelopen twee seizoenen stootten de Spurs telkens door tot de finale. Groot was de verrassing dan ook toen we brutaal de overwinning naar ons toetrokken in Londen: een zege waar gezien de gelijke machtsverhouding op het veld niemand over kon klagen. In Denemarken was er lange tijd geen vuiltje aan de lucht. We speelden beter, hadden een paar mooie kansen en leken op weg te zijn naar de halve finale. Vanwege een volle speelkalender moest ik uitkijken voor vermoeide spelers, dus na een uur spelen had ik mijn vijf wissels gebruikt. Het is de FM-goden verzoeken, niet? Tien minuten later hadden mijn beide vleugelspelers de strijd moeten staken met een blessure. Nog eens tien minuten later stonden de Engelsen met 2-0 voor en bleef iedere Fjordagerfan gedesillusioneerd achter. Overrated Een jaar later kenden we een nog betere groepsfase. We verloren opnieuw slechts één keer en opnieuw was dat met 1-0 bij Manchester City. Kan gebeuren, lig ik niet wakker van. Winst was er op Monaco (3-0), Porto (1-2), Shakhtar (5-1), Bayern (3-0), Barcelona (1-0), Sociedad (1-2) en Salzburg (0-2). Een puike score, al was die van Tottenham nog wat puiker. De achtste finale speelden we tegen Benfica. We wonnen betrekkelijk eenvoudig in Portugal en leken ons een enkele zorgen te hoeven maken om de return. Nou, dat verliep net iets anders. We waren heer en meester, maar elke aanval van Benfica was raak. Bij rust stonden we met maar liefst 4-1 achter! We beschikken gelukkig over een uitstekende spelersgroep die zich niet gek liet maken. Het was knokken, het was vechten – we haalden het. Ook de scalp van Liverpool werd aan de collectie toegevoegd. Nadat we een prima uitgangspositie creëerden op Anfield maakten we het karwei in eigen huis af. Hierna volgde een absolute kraker: Fjordager – Real Madrid. De Koninklijke had ons twee jaar geleden met een minieme score uit het toernooi geflikkerd. Ons team is ondertussen beter, maar Real is nooit slecht. Na 210 minuten (en nog wat extra minuten) voetbal stond het 1-1 en moesten we in een kolkend Bernabéu aantreden bij de elfmeterstip. Beide ploegen misten de eerste pingel, waarna de spelers de zenuwen meer in bedwang leken te krijgen. De daaropvolgende zes strafschoppen werden onberispelijk raak geschoten. Dat gold niet voor de Spaanse inzending hun vijfde strafschop: mis. Ingnacio Ruiz, onze schaduwspits, nam zijn verantwoordelijkheid en schoot ons naar de zesde hemel. De zesde hemel? Ja, de zevende bereik je pas als je het toernooi wint. Hiermee kom ik gelijk terug op het tussenkopje van deze paragraaf: overrated. We moesten tegen Manchester United, dat sinds 2027 al geen finaleplaats meer had gehaald. Wat mij betreft hadden ze al ergens in de League One gespeeld, waardeloze dollarclub dat het is, maar in FM is dit galbakkenelftal vaker wel dan niet overrated. Des te fijner is het om in ze finale zakelijk en zonder een centje pijn de overwinning te pakken. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Bogatyr, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr

- 90. Die Gelbe Wand - Tweede ronde Champions League. Wie dat vooraf had voorspeld, hadden ze weggestoken in één of ander gekkenhuis denk ik. Ons parcours bij ons debuut op het kampioenenbal had echter alle verwachtingen overtroffen. Het werd nu vooral kwestie om in stijl afscheid te nemen. Thuis tegen Dortmund gingen we uit van onze eigen kracht. Met een goed resultaat hielden we weinig rekening, en dus gingen we ook niet bijvoorbeeld de bus parkeren om toch maar enige kans te behouden. Het zorgde voor een spektakelrijke wedstrijd waarin we niet eens kansloos bleken. De bezoekers hadden natuurlijk de meeste kansen, maar ook wij doken regelmatig op voor doel. Vooral in de laatste 10 minuten van de wedstrijd ging de bal regelmatig over en weer met doelrijpe kansen aan beide kanten. Het was echter de competitieleider uit de Bundesliga die mocht vieren. In minuut 90+2 viel het beslissende doelpunt. Een tegentreffer die we ons nog zo waar zouden beklagen in de return. Tegen alle verwachtingen in kwamen we nog heel erg dicht bij de kwalificatie voor de volgende ronde. Eerste zette linksback Odoi ons op 0-1 met een rake rebound na een knappe vrije trap van Luniov in minuut 20. Vier minuten later werkte Dortmund-doelman Kobel een bal pardoes in de voeten van Kozhushko. Die twijfelde niet met een leeg doel voor zich en het stond zo waar 0-2. Een unieke situatie waar ik voordien geen seconde rekening mee had gehouden. Ik improviseerde en besloot een dubbele gordel neer te zetten door te schuiven met onze formatie. Dat loonde want Dortmund kwam er een pak minder doorheen dan in de heenwedstrijd. Op één moment na dan. De aansluitingstreffer viel vijf minuten na rust, en daar was dan nog een stevig buitenspelgeurtje aan, maar we hielden verder wel stand. Ook in de verlengingen werd er niet meer gescoord. Op naar strafschoppen waarin we het niet alleen tegen de Dortmund spelers maar ook Die Gelbe Wand opnamen. Onze eerste penaltynemer, Luniov, bezweek meteen onder druk. De thuisploeg deed dat niet en mocht dus uiteindelijk wel gewoon door naar de volgende ronde. Met een 1-2 overwinning buitenshuis namen we echter in stijl afscheid van het kampioenenbal en een onvergetelijke campagne. Liever dit dan volgende ronde twee keer dubbele cijfers tegen Bayern, want dat werd de volgende tegenstander van Dortmund. Tags & reacties

Dit wordt finale #3..

Aan het begin van seizoen 3 direct maar een prijsje gepakt.

Na de winst van Fener gisteren, vandaag uit bij de nummer 9 Alanyaspor live op Ziggo. Muslera, Aurier, Nelsson, Bardakci, Kohn, Torreira, Demirbay, Akturkoglu, Mertens, Baris, Icardi Namen als Ziyech, Tete, Zaha, Sanchez en Ndombele op de bank. Bij Alanyaspor bekende namen zoals Sisto en Fer. Moeilijke horde voor Cimbom gezien Alanya de laatste 4 wedstrijden heeft gewonnen. Zo Gala begint even uitstekend aan de tweede helft. 0-2 alweer met een hoofdrol van Ziyech, check goaltje @La Pulga

OK.

En 1,5 jaar later CL nummer 4! Europa zal de volgende klus worden.

Ben in Brazilië aanbeland. Patric Vieira whats in the name.

Goedemorgen allen, Ik heb mijn save min of meer om zeep geholpen en ben daardoor het plezier even verloren. Vandaar dat ik hem parkeer, wellicht pak ik hem later op. Dank in elk geval voor jullie interesse! @Badmuts @keano77 @Jónstærke @Keeza @dimihuyghe @chrisje1993 @Marius @De Raam@Djurovski @vekie71 @Willem

Zeker jammer van dit resultaat maar wat is Leverkusen toch een toffe kampioen. Daar ben ik zeker blij mee. Lekker weg laten rotten in het tweede elftal en aan het einde van het seizoen afscheid van nemen. Keita is met afstand de meest nutteloze speler die ik ooit bij Werder heb gezien. En ik heb een hoop spelers van een bedenkelijk niveau gezien in de afgelopen jaren.

Klasse Koen! Uitlopen is ook altijd wat waard Zelf nieuw recordje; 51.40, en volgens Strava zelfs 48:38 over 10 kilometer. Helaas te voorzichtig gestart op 5:10 per kilometer, daardoor was de split wel heel negatief. Heb ook continu mensen in moeten halen, tot regelmatig over het gras aan toe. Maar gaat de goede kant op, nog een stukkie doortrainen en 10 in 45 minuten moet haalbaar zijn.

Ik zet m'n geld op Rome.

Transfers: Jajá voor €15.500.000 van Palmeiras naar Real Madrid. @Fantasy Adam Daghim voor €12.500.000 van Schalke'04 naar Sunderland AFC. @Copywriter Jes Haurits voor €6.500.000 van FC Midtjylland naar Newcastle United. @Copywriter Gabriel Misehouy voor €2.300.000 van RC Lens naar FC Nantes. @Netzwerk Andrei Borza voor €7.500.000 van Burnley naar Sunderland AFC. @keano77 Lucas Iñiguez door Manchester United verhuurd aan AFC Bournemouth. @bas huijsmans Jon Martin Villar voor €375.000 van Real Sociedad naar Plymouth Argyle. @Blom Rome-Jayden Owusu-Oduro door US Sassuolo verhuurd aan Rayo Vallecano. @FlyD Andy Hillman door Leeds United verhuurd aan Wrexham. @FlyD Marco Maiella door Internazionale verhuurd aan Queens Park Rangers. @Svenpunt Brain Barker door Aston Villa verhuurd aan Accrington Stanley. @Svenpunt Tussenstand: 1. @Oerlie - Opbrengst: €18.900.000 - Waarde: €182.725.000 - Verschil: €20.350.000 2. @Copywriter - Opbrengst: €13.005.000 - Waarde: €140.612.000 - Verschil: 44.402.000 3. @DemoN - Opbrengst: €7.905.000 - Waarde: €225.470.000 - Verschil: €43.305.000 4. @Svenpunt - Opbrengst: €6.370.000 - Waarde: €190.345.000 - Verschil: €22.395.000 5. @keano77 - Opbrengst: €5.720.000 - Waarde: €211.470.000 - Verschil: €8.040.000 6. @Fantasy - Opbrengst: €5.645.000 - Waarde: €186.800.000 - Verschil: €18.400.000 7. @bas huijsmans - Opbrengst: €4.237.000 - Waarde: €101.250.000 - Verschil: €14.150.000 8. @Blom - Opbrengst: €2.407.500 - Waarde: €170.000.000 - Verschil: €24.240.000 9. @FlyD - Opbrengst: €667.500 - Waarde: €116.600.000 - Verschil: €9.620.000 10. @Netzwerk - Opbrengst: €400.000 - Waarde: €170.850.000 - Verschil: €450.000

Een opsomming van het weekend Mons - Vervietois / Beveren - Beerschot

Geen van beide, @neva heeft een novelle, frontpage, en werk. Ik heb een brein dat teveel tegelijk gaat willen, en dus morgen dit al achterwege laat

Seizoen 67: De groepsfase, het eindoordeel Folgore Andere wedstrijd: Sporting CP 0-3 Juventus De andere wedstrijd was niet interessant, alleen die van ons. We mochten niet verliezen met meer dan 2 goals verschil. We wonnen de wedstrijd in Duitsland en gaan met een perfecte score naar de knock-out fase Tre Fiori Andere wedstrijd: Manchester City 1-0 Barcelona Hier was het al beslist. Deze wedstrijd van Tre Fiori was zoals de gehele groepsfase, kansloos San Giovanni Andere wedstrijd: Malmo FF 1-1 Paris SG Maar nu gaat het wel degelijk ergens om. San Giovanni moest uit naar Liverpool en verloor kansloos met 6-0. Een hoge score maar dat ze deze verliezen is wel ingecalculeerd. Dan gaat alle aandacht naar Zweden. Malmo speelde daar gelijk tegen Paris SG. Een catastrofe want daarmee wordt Malmo 3e en San Giovanni 4e. De club die afgelopen seizoen nog de halve finale haalde is nu uitgespeeld Murata Andere wedstrijd: FC Basel 1-1 Fiorentina De campagne van Murata valt flink tegen, in zo'n groep verwacht ik wel wat meer. Het kwam aan op de laatste wedstrijd. Murata mocht niet verliezen, een gelijkspel was al voldoende. Het werd een gelijkspel. Nog maar net want Murata scoorde in de 89e minuut. Dat was echt een ramp geweest als Murata er ook nog eens uit ging. Gelukkig gaan ze in ieder geval verder in de Europa League Featano Andere wedstrijd: Leverkusen 1-0 Sevilla Veel spanning ook nog in deze groepsfase waar Faetano moet proberen om 3e te worden. De opgave is lastig, namelijk uit naar Lazio. Maar Faetano verrast vriend en vijand door daar met 0-1 te winnen. Dat is achteraf maar goed ook want Leverkusen won ook! Een behoorlijk lichtpuntje in dit slechte seizoen. Faetano gaat verder in de Conference League Juvenes Dogana Andere wedstrijd: Club Brugge 1-2 Trabzonspor Ook hier stond nog wat op het spel. Juvenes Dogana moest dan in ieder geval winnen bij Slavia Praag. Ik kan het kort houden want het werd een nederlaag. Maar ook een overwinning had niks uit gemaakt want Trabzonspor won bij Club Brugge. Conclusie 3 van de 6 clubs door (Tre Penne was al uitgeschakeld). Dat kon erger maar ook beter. De uitschakeling van San Giovanni is echt klote maar daar staat de overwinning van Faetano weer tegenover. Wij, Murata en Faetano hebben nog een kans om dit seizoen te redden! Coëfficiënten na groepsfase Spanje gaan we even vergeten, we zijn nu definitief achter gelopen op ze. We hebben tot nu toe 6,929 punten en dat is heel erg weinig, zeker voor de ambitie die wij hebben. We moeten zelfs kijken naar Duitsland dat nu vlak achter ons staat. De 4e plek is zelfs in gevaar, dat kan 1 heel slecht seizoen dus doen Lotingen Wij spelen tegen FC Basel, Murata tegen Betis en Faetano tegen AS Monaco. Wij moeten makkelijk winnen van Basel en de wedstrijden van Faetano en Murata zijn 50/50, het belooft dus heel spannend te worden Zeker als je je bedenkt dat Duitsland nog 4 clubs actief heeft. Gelukkig heeft Faetano Leverkusen achter zich gelaten anders was het wel een heel kansloze zaak. Het kan wel een heel moeilijk worden om die 4e plaats nu vast te houden, we moeten alle 3 goed presteren! @Kyrill Nee, het ziet er zeker niet goed uit @delichris We zijn met zijn 3 door, dat kon erger. Maar ons seizoen is wel heel erg matig @Djurovski In ons geval na zon komt regen @MNie Oh kak, sorry man. Ik zet je er bij. Ik hoop dat het een kwestie van tijd wordt, ik begin de hoop een beetje op te geven. Niet dat ik zelf opgeef maar ik weet even niet hoe we in hemelsnaam in de top 3 moeten komen @keano77 @Boyzone @Satioz @Badmuts @Dondirk @DemoN @MarcFM1 @Djurovski @Kyrill @erik9 @ElMarcos @MNie

Seizoen 67: De groepsfase, het eindoordeel Folgore Andere wedstrijd: Sporting CP 0-3 Juventus De andere wedstrijd was niet interessant, alleen die van ons. We mochten niet verliezen met meer dan 2 goals verschil. We wonnen de wedstrijd in Duitsland en gaan met een perfecte score naar de knock-out fase Tre Fiori Andere wedstrijd: Manchester City 1-0 Barcelona Hier was het al beslist. Deze wedstrijd van Tre Fiori was zoals de gehele groepsfase, kansloos San Giovanni Andere wedstrijd: Malmo FF 1-1 Paris SG Maar nu gaat het wel degelijk ergens om. San Giovanni moest uit naar Liverpool en verloor kansloos met 6-0. Een hoge score maar dat ze deze verliezen is wel ingecalculeerd. Dan gaat alle aandacht naar Zweden. Malmo speelde daar gelijk tegen Paris SG. Een catastrofe want daarmee wordt Malmo 3e en San Giovanni 4e. De club die afgelopen seizoen nog de halve finale haalde is nu uitgespeeld Murata Andere wedstrijd: FC Basel 1-1 Fiorentina De campagne van Murata valt flink tegen, in zo'n groep verwacht ik wel wat meer. Het kwam aan op de laatste wedstrijd. Murata mocht niet verliezen, een gelijkspel was al voldoende. Het werd een gelijkspel. Nog maar net want Murata scoorde in de 89e minuut. Dat was echt een ramp geweest als Murata er ook nog eens uit ging. Gelukkig gaan ze in ieder geval verder in de Europa League Featano Andere wedstrijd: Leverkusen 1-0 Sevilla Veel spanning ook nog in deze groepsfase waar Faetano moet proberen om 3e te worden. De opgave is lastig, namelijk uit naar Lazio. Maar Faetano verrast vriend en vijand door daar met 0-1 te winnen. Dat is achteraf maar goed ook want Leverkusen won ook! Een behoorlijk lichtpuntje in dit slechte seizoen. Faetano gaat verder in de Conference League Juvenes Dogana Andere wedstrijd: Club Brugge 1-2 Trabzonspor Ook hier stond nog wat op het spel. Juvenes Dogana moest dan in ieder geval winnen bij Slavia Praag. Ik kan het kort houden want het werd een nederlaag. Maar ook een overwinning had niks uit gemaakt want Trabzonspor won bij Club Brugge. Conclusie 3 van de 6 clubs door (Tre Penne was al uitgeschakeld). Dat kon erger maar ook beter. De uitschakeling van San Giovanni is echt klote maar daar staat de overwinning van Faetano weer tegenover. Wij, Murata en Faetano hebben nog een kans om dit seizoen te redden! Coëfficiënten na groepsfase Spanje gaan we even vergeten, we zijn nu definitief achter gelopen op ze. We hebben tot nu toe 6,929 punten en dat is heel erg weinig, zeker voor de ambitie die wij hebben. We moeten zelfs kijken naar Duitsland dat nu vlak achter ons staat. De 4e plek is zelfs in gevaar, dat kan 1 heel slecht seizoen dus doen Lotingen Wij spelen tegen FC Basel, Murata tegen Betis en Faetano tegen AS Monaco. Wij moeten makkelijk winnen van Basel en de wedstrijden van Faetano en Murata zijn 50/50, het belooft dus heel spannend te worden Zeker als je je bedenkt dat Duitsland nog 4 clubs actief heeft. Gelukkig heeft Faetano Leverkusen achter zich gelaten anders was het wel een heel kansloze zaak. Het kan wel een heel moeilijk worden om die 4e plaats nu vast te houden, we moeten alle 3 goed presteren!

#96 - DEN SJETTE GANG DEN DANSKE DOUBLE Weinigen twijfelden aan onze capaciteiten om in eigen land voor de vijfde maal op rij de Superliga-titel op ons palmares bij te schrijven. Bij aanvang van de Mesterkabsgruppe hadden we al een voorsprong van 15ptn en met een rapport van 20 op 30 kwam er ook tijdens de laatste competitiefase niemand in de buurt. De negende landstitel in onze clubgeschiedenis was een feit. Hoewel we op dit moment meer aanzien genieten dan FC København, zijn het nog steeds de hoofdstedelingen die het record van 16 landstitel op hun naam hebben staan. In de eerste drie speeldagen namen we vrij moeiteloos de bovenhand van Randers FC (0-4), FC København (1-3) en Odense BK (2-0). 9 op 9 en 9 doelpunten van verschillende makelij, mooi als dat eventjes zo uitkomt. Wat niet zo goed uitkwam, was de opeenstapeling van midweekse wedstrijden (UCL-Kwartfinales vs. Chelsea + Halve Finales Oddset Pokalen vs. Brøndby IF). Op verplaatsing in het Farum Park van FC Nordsjælland gingen we met een veredeld B-elftal met 2-0 onderuit. We weten weer wat 'verliezen in Denemarken' is. Op het veld van onze rivaal FC Midtjylland verzekerden we ons zonder al te veel glans van het kampioenschap. Joakim Mæhle's later gelijkmaker volstond in een matige pot voetbal. In wat resteerde van de Superliga wou ik wat andere spelers kansen gunnen waarover ik wat twijfels had of ze wel een toekomst hadden binnen onze club (en de competitie). Veel jongens die zaten te rotten bij de B-kern en veelbelovende talenten uit ons U19-elftal maakten hun eerste minuten in het Deense profvoetbal. In eigen huis, tegen Randers FC liepen we tegen een tweede nederlaag aan (1-2) en ook tegen FC København (0-0) slaagden we er niet in de drie punten thuis te houden. Enkele spelers die teleurstelden werden vervolgens zonder pardon terug naar de B-kern gestuurd en in Odense konden we na drie weken zonder Superliga-zege, opnieuw drie punten bijschrijven. Onze laatste twee wedstrijden werkten we af in het pas opgeleverde, uitgebreide Lynge Jakobsen Stadion. Ruim 35.000 toeschouwers zagen ons tweemaal winnen. De eerste wedstrijd werd meteen een doelpuntenfestijn. Tegen FC Midtjylland werd het 4-3. Op de slotspeeldag hield Vinther de Aalborgse netten wel schoon en haalden we het met 2-0 van runner-up FC Nordsjælland. De hoge opkomst had ik niet meteen verwacht, maar het doet me alleen al uitkijken naar het volgend seizoen! In de strijd om het laatste Europese ticket (UECL tweede voorronde) streden nummer 5 van de Mesterkabsgruppe, FC Midtjylland tegen de winnaar van de degradatieplay-offs, Vejle BK. Bij de bezoekers stonden met Verweij, Devine en Mikkelsen maar liefst 3 AaB-huurlingen tussen de lijnen. Twee jongens daarvan eisten een hoofdrol op. AaB-Akademietproduct Mikkelsen opende de score op aangeven van Alfie Devine. Diezelfde Devine scoorde in de laatste minuut van de partij de winning goal voor Vejle, waardoor zij voor het eerst sinds 1998/99, volgend seizoen weer actief zullen zijn op het Europees toneel. Voor mij part maken onze huurlingen ook dan nog deel uit van hun selectie. Onderaan het degradatieplay-offs klassement zijn Silkeborg IF en Hobro IK veroordeeld tot degradatie. Zij ruimen plaats voor Esbjerg fB en Brøndby IF, dat met 30ptn voorsprong kampioen werd in de NordicBet Liga. Na een Oddset Pokalen-finale waarin we in de eerste helft de Tigrene van Nordsjælland van de mat veegden was het in het absolute slot toch nog een beetje bibberen vooraleer we de vijfde Deense dubbel op rij realiseerden (bekerfinale werd nl. 5 dagen na de 1-1 op Midtjylland gespeeld). Bundgaard opende al snel de score en even later verdubbelde Ross onze voorsprong vanop de stip. Mæhle maakte op het uur de 3-0. We leken zegezeker en dat resulteerde in een ietwat lakse houding waardoor Nordsjælland in een slotoffensief nog tweemaal kon tegenprikken via Stoch Rydell en Pikhalionok. Ook in de tweedelige halve finale tegen NordicBet Liga-kampioen Brøndby IF liep het niet steeds van een leien dakje. In eigen huis zorgde een brace van Viktor Viðarsson voor een 3-2 zege. In de terugwedstrijd scoorde Barreto dan weer een hattrick, waardoor we ook buitenshuis wonnen (1-3). Net zoals de vorige jaren kwamen de doelpunten van verschillende namen, maar dit jaar was er toch wel één absolute uitblinker. De 19-jarige Colombiaan Brian Barreto heeft de verwachtingen die wij bij hem hadden meer dan ingelost. Hij geniet dan ook interesse van topclubs als Internazionale en Borussia Dortmund, maar het is de bedoeling om hem nog zeker één seizoen in onze rangen te houden. Hopelijk is dat mogelijk. Doordat we al snel de titel en bekerwinst in eigen land binnenhadden, konden we al met één oog de transfermarkt op. Dean Huijsen (NED, CV) komt in de zomer transfervrij over van Juventus FC. In eerste instantie is het niet de bedoeling dat hij deel gaat uitmaken van mijn kern, maar dat hij verhuurd wordt aan een andere Superliga-club. Dat geldt ook voor Cristian Flórez (COL, CV) en Jake Rivera (ZWE, CAM), al staat voor hen de deur voor een Aalborgse toekomst wel op een kiertje. Met deze drie nieuwe aanwinsten sluit ik deze goednieuwsshow maar weer eens af. Morgen volgt een update over de strijd om de UEFA-coëfficiëntpunten en plek 6 op de ranglijst. We blikken terug op de kwart-, halve finales en finales van de UCL en kijken ook eens naar de UEL en UECL, alvorens het gebruikelijke overzichtje van nationele voetbalcompetities in Europa aan bod komt. Tot morgen! Ole Dank voor het lezen, de reacties en likes. Nieuwe week, nieuwe post. We zijn er weer met deze week dagelijkse posts, tussen het bijlezen van andere novelles door @Willem@MNie@Bogatyr@Fantasy@De Raam@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Titan@Nom de Guerre

Fantastische film zeg! Bij vlagen keihard en aangrijpend, visueel ook prachtig. En de actie is fantastisch gebracht, vooral qua geluid is het echt genieten zeg. Cast ook erg goed, Wagner Moura vond ik ook gewoon erg goed in tegenstelling tot wat @Titan er van vond.

Het was wel fijn om eens niet naar een compleet foutenfestijn te kijken. Wat dat betreft was dit wel een a-typische wedstrijd: Sutalo die niet hele gekke dingen deed, Taylor die echt een dijk van een wedstrijd speelde. Tahirovic die vrij goed in viel. Toch wel weer compleet vleugellam. Dat kun je Godts niet kwalijk nemen, die jongen zal nog wel een tijdje heel wisselvallig blijven. Maar Bergwijn, man man man. Er is echt vrij weinig over van de Bergwijn die bij PSV zat he? Ik vind die verongelijktheid van die Propper ook wel geinig. Die had het over totale controle in de 1e helft. Dan heb ik toch een andere wedstrijd zitten kijken gok ik.

De aanhouder wint! We zijn inmiddels ruim twee jaar later maar Preben Magnus Tjaerandsen-Skau maakt de overstap naar Örgryte IS. Hij kost ons 3 miljoen en mag de concurrentiestrijd aan voor een plek als linkercentrale in mijn driemansdefensie. Nu maar hopen dat zijn naam op het shirt past.

Nu wachten op de rage van cimmie over zijn vrienden die ongetwijfeld hadden gezegd dat Twente Ajax ff zou oprollen. En eigenlijk zie ik deze wedstrijd als een bevestiging van mijn vorige post, dit Twente heeft net als AZ en Ajax niets te zoeken in de vCL.

Nu maar slapen, anders gaat @Urbetoeen slechte recensie over mij typen

Op het moment de wedstrijd begon was dit de nummer 1 Arsenal tegen nummer 2 Newcastle, evenveel punten, doelsaldo lichtelijk in voordeel Arsenal. Na dit pak rammel wij nog overtuigender nummer 1 en Newcastle gedaald naar plek 3. Mooi ook dat samba broers Roque en Endrick beide tot 2 goals en 1 assist kwamen, heerlijk.

Dank voor de mention, deze moet ik natuurlijk volgen.

Nope, totaal niet. Maar ben zelf leider dus wil sowieso het goede voorbeeld geven.

Oscar moest eerst toch even het maaltje van de tijgers verwerken. Want een van de belagers had opvallend gele sportschoenen aangehad. Een detail dat Oscar niet was ontgaan, ondanks dat de kogels hem om de oren vlogen. En nu zag hij dat paar schoenen in de kooi liggen. Leeg. Kippenvel over zijn heel lichaam. Zijn eten kwam omhoog. Wat was dit? Had dit echt zo gemoeten? Hij moest even naar adem happen en voelde opnieuw een scheut maagzuur omhoogkomen. Romelu keek hem aan en begon te lachen. “Maak je niet druk. Dit is niet jouw schuld. Waarom denk je dat ze jullie hier niet heen volgden? Ik had al tijden een appeltje met ze te schillen. Een zakengeschil zullen we maar zeggen”, opnieuw klonk een luide lach. Romelu leidde Oscar wat dieper het park in. Weg van de tijgers. “Pas op waar je loopt”, zei hij met een knipoog. “Voor je het weet sta je op een slang. Want ook die zitten hier. Het is niet alleen maar pracht en praal. Soms is het net het Hof van Eden. Voor de zekerheid heb ik hier maar geen appelboom geplant.” Ze naderden een houten bankje. Diep in een soortement woud. Oscar kon wel raden waarom dit de plek was waar Romelu hem wilde spreken. Mocht iemand hem willen afluisteren, dan was dat hier schier onmogelijk. Het bladerdek was dik en ondanks dat het geen gigantisch regenwoud was, hoorde je toch veel van de bekende oerwoudgeluiden. Als Oscar niet net bij die tijgerkooi had gestaan, had hij hier ontzettend van kunnen genieten. Nu schoot er alleen maar door zijn hoofd: ‘Wat wil Romelu mij vragen? En wat als ik dat weiger?’

Ik heb zelf ook een tyfushekel aan Engeland, maar Southampton is wel een beetje mijn cluppie daaro. Matt Le Tissier, je weet toch.

Knap hoe je in no-time van Lierse K een grote club in binnenland hebt gemaakt! Je benoemt enigszins terecht dat de CL een onmogelijke opgave wordt, maar wie weet... Iets met een ronde bal .

Op de rails. Tot de trein ontspoort natuurlijk. En daar is John zich uitermate bewust van.

LXXXV. Alles terug op de rails Het was een vreemde paradox, dat hoe meer je probeerde de chaos in je leven te ordenen, des te meer het universum zich inspande om je te herinneren aan je inherente onmacht. Alsof de kosmos een perverse vreugde schiep in het verdraaien van je lot naar haar grillige capriolen. Met het sikkelmes van Yannis als een constante herinnering aan mijn kwetsbaarheid en de wankele relatie met de realiteit, vond ik mezelf terug op de training, starend naar een groep spelers die onbewust van mijn persoonlijke dilemma's hun drills afwerkten. Het voetbal, dat eens een zuivere ontsnapping bood, was nu vermengd met de schaduw van dreiging en onzekerheid. Elk fluitsignaal, elke schreeuw van Paul, het leek allemaal gedempt, alsof ik door een dikke, geluidsdempende sluier observeerde. De problemen die zichzelf oplosten, waren als zandkorrels die door mijn vingers glipten, slechts om plaats te maken voor nieuwe, grotere stenen van zorg. Het vertrek van Statham naar Lincoln City was een zucht van opluchting in een anders verstikkende atmosfeer van verwikkelingen. De papieren waren in orde, wat me een zekere mate van legitimiteit verschafte, maar de vreugde werd getemperd door het weten dat ik nu een open rekening had bij een woedende restauranthouder. En terwijl de spelers hun pass- en trapoefeningen vervolgden, voelde ik me als een dirigent van een orkest dat op het punt stond uit elkaar te vallen. De muziek van het spel, ooit zo helder en opbeurend, was nu een toonbeeld van dissonantie en conflict. Hoe kon ik mijn team naar succes leiden als mijn eigen leven een slagveld was van emotionele en fysieke dreigingen? Misschien was het tijd om mijn eigen raad op te volgen en opnieuw te focussen op de bal, op het veld, op het spel. Het voetbal had me tot hier gebracht, en het voetbal zou me erdoorheen slepen. Maar ergens, in het diepste van mijn gedachten, wist ik dat de confrontatie met Yannis, vroeg of laat, onvermijdelijk was. De wedstrijd tegen Geroskippou ontpopte zich als een verkwikkend intermezzo in een seizoen dat meer weg had van een Griekse tragedie dan van een voetbalcompetitie. De 7-2 overwinning voelde als een koude pint op een zwoele zomeravond, noodzakelijk en verfrissend. Pittaras opende de score met een schot dat zo scherp was dat het de netten bijna in tweeën sneed. De bal, die de keeper kansloos liet, boorde zich met chirurgische precisie in de hoek van het doel. Maisuradze volgde niet lang daarna met een kopbal die meer weg had van een kanonskogel dan van een voetbal. Het was duidelijk: we waren hier niet om de toerist uit te hangen. Osei-Kuffour danste door de verdediging van Geroskippou alsof het poppetjes van papier-maché waren, en rondde af met een nonchalance die grensde aan arrogantie. Kreubel, onze stille kracht op het middenveld, besloot ook zijn duit in het zakje te doen met een afstandsschot dat de keeper slechts kon nakijken. Bajrovic, die vaker wel dan niet ons geheime wapen bleek, liet zien dat hij ook van buiten de zestien kon scoren. Zijn vrije trap, een meesterwerk van precisie en kracht, liet de keeper versteend achter. Mura, onze sluipmoordenaar, de man die vaker schaduwen besloop dan dat hij in het volle licht trad, scoorde tweemaal. Zijn eerste doelpunt was typisch Mura: een stille toevoeging aan het scorebord vanuit het niets. Zijn tweede doelpunt was een toonbeeld van opportunisme, waarbij hij profiteerde van een fout van de keeper die meer met zijn verdedigers leek te debatteren dan zich op de bal te concentreren. De twee tegendoelpunten waren kleine smetjes op een anders smetteloze avond. Het eerste was een strafschop, toegekend na een handspel dat meer weg had van ballet dan van bewust balcontact. Het tweede was een moment van onachtzaamheid in onze verdediging, een herinnering dat zelfs de grootste overwinningen hun gebreken kennen. Toch, terwijl het fluitsignaal klonk en de avond overging in een feest van overwinning, wist ik dat deze momenten van triomf slechts tijdelijke afleidingen waren in de soap die mijn leven was geworden. ===== Reacties en dergelijke.

Wat een spanning daar bovenin. Alles is nog voor je mogelijk.

Heb vernomen dat Wirtz nog steeds de weg naar de spelerstunnel aan het zoeken is.

Met het geboden salaris was mijn zaakwaarnemer akkoord, maar hij heeft nog drie clausules toegevoegd, hetgeen in de voetbalwereld heel normaal is. Jaarlijkse salarisverhoging, inkorten salaris bij degradatie en een clubcompensatie. De voorzitter reageerde weer heel raar en heeft de onderhandeling afgebroken. Gezien zijn reactie heb ik nu besloten, mijn contract aan het einde van het seizoen niet te verlengen. Eind mei is de competitie afgelopen en het wordt tijd, dat ik beslis, waar ik naar toe wil? Wel heb ik mijn zaakwaarnemer duidelijk gemaakt, dat ik naar een warm Europees land wil en wel of naar Spanje, of Italië, of Frankrijk, of Portugal. Ben benieuwd, of er al aanvragen zijn? In 4 dagen spelen wij de volgende wedstrijd en wel uit in en tegen Sportclub Heerenveen, kortweg sc Heerenveen, een Nederlandse profclub uit Heerenveen, die uitkomt in de Eredivisie van zowel de mannen- als vrouwencompetitie. De grootste successen die de club heeft behaald zijn het winnen van de KNVB beker in 2009 en het bereiken van de UEFA Champions League in 2000/01. De thuisbasis van sc Heerenveen is sinds 1994 het Abe Lenstra Stadion, vernoemd naar de oud-voetballer Abe Lenstra die in 1985 overleed. Er kunnen momenteel 27.224 toeschouwers plaatsnemen in het stadion. Dit betekent in theorie dat bijna alle inwoners van de plaats Heerenveen (30.661 inwoners) als toeschouwer in het stadion plaats kunnen nemen. Bij regenachtig weer en voor 20.829 toeschouwers arriveerden wij in Heerenveen in de puur aanvallende 4-2-2-2 opstelling. Heerenveen kwam in een 4-1-2-2-1 formatie het natte veld op en scheids is Serdar G. (met de moeilijke achternaam). Zoals zo vaak begonnen wij onmiddellijk met vol gas, hoge druk en puur aanvallend en al in de 2de minuut lukte het de opkomende rechtsback Rensch een strakke voorzet op Brobbey te geven. Brobbey nam de bal volley en knalde hem in het doel. 0 : 1 en het publiek werd even stil. Nog geen 6 minuten later was het Bergwijn, die met een simpele breedtepass Brobbey bediende en onze goalgetter schoot de bal in het doel. 0 : 2 maar toen greep de scheids in. Waarom hij dit zuivere doelpunt meende te moeten afkeuren, mag Joost weten. In elk geval greep de VAR ook in en moest hij zijn beslissing herzien. 0 :2 en het gaat de goede kant op. En ja hoor, in de 20ste minuut probeerde verdediger van Beek de bal op zijn keeper terug te spelen maar plots was daar Brobbey en ook deze kans liet Brobbey zich niet ontgaan. Het werd 0 : 3 en dat binnen 20 minuten. Toen gaf ik de order het ietwat rustiger aan te doen, want in 5 dagen spelen wij tegen PSV. Vandaar dat het bij rust slechts 0 : 3 stond. Mogelijkerwijs had ik Berghuis vandaag niet in de basis op moeten stellen, want hij kreeg geen poot aan de grond, terwijl de rest van het team ijzersterk speelde. In de 56ste minuut haalde ik Mannsverk naar de kant en bracht van den Boomen. 12 minuten later mochten ook Sosa en Bergwijn gaan douchen en kwamen Sanchez en Borges. In de 73ste minuut haalde ik ook nog Taylor en Mikautadze eraf en bracht Fitz-Jim en de weer herstelde Akpom. Nog geen 5 minuten later was het invaller Akpom die de bal op de aanstormende van den Boomen speelde en laatstgenoemde tikte de bal moeiteloos in het doel. 0 : 4 en daar kun je mee thuiskomen. Uit een van de weinige counters lukte het van Amersfoort in de 84ste minuut de bal in ons doel te koppen. 1 : 4 maar niemand raakte in paniek en dat werd ook de eindstand. En wat onze goalgetter Brobbey betreft, hij zorgde binnen 20 minuten voor een hattrick, want hij is weer op dreef. ---------- @DGremlin @MNie @Keeza @Djurovski @Daniell @Oerlie @dimihuyghe @Vlonkie @bigtukker @John Terry 2.0 Bedankt voor jullie aandacht en reacties.

Eén van de belagers als avondeten gebruikt? Weer afgesloten met een cliffhanger.

Kleine uitschuiver tegen Club maar nog steeds mooi op kop. De CL wordt moeilijk inderdaad…

24. Europese dwaling. Het is altijd fijn om erkenning te krijgen voor het harde werk dat we leveren en het winnen van de Raymond Goethals-trofee is daar een perfect voorbeeld van. Het is een eer om boven gerenommeerde namen zoals Philippe Clement en Wouter Vrancken te eindigen en het bevestigt dat we op de goede weg zijn met Lierse Kempenzonen. ------------------------------------------------------------------------------------- We begonnen met een moeizame overwinning op het veld van KAS Eupen, waarbij we onze veerkracht toonden door tweemaal toe terug te komen vanuit een achterstand en uiteindelijk de drie punten veilig te stellen. Hoewel we goed begonnen aan deze maand, hebben we tegen Club Brugge een zeer pijnlijke 0-4 nederlaag geleden. Maar we hebben ons daarna sterk herpakt in de volgende wedstrijden. RAAL La Louvière zag een zeer sterk Lierse, waarbij we maar liefst vijf doelpunten maakten en de wedstrijd met 5-2 wonnen. Het hoogtepunt van deze maand was ongetwijfelde onze triomf op het veld van RSC Anderlecht, waar we met 0-1 wonnen. Het was een zwaarbevochten overwinning die ons liet zien dat we kunnen concurreren met de beste elftallen van deze competitie. Na de nederlaag tegen Club Brugge kroop die twijfel toch wel even in onze kleren. Ondanks onze sterke prestaties, slaagden we er niet in om onze kansen te verzilveren tegen promovendus KV Oostende. Wat resulteerde in een telleurstellend scoreloos gelijkspel. Met tien punten voorsprong op onze naaste concurrent Charleroi kunnen we met trots zeggen dat we de herfskampioen zijn. Dit hebben we vooral te danken aan onze consistente vorm de voorbije maanden. Het leek vooraf een lastig jaar te gaan worden door onze onverhoopte titel van vorig seizoen, maar alles lijkt er op dat we weten te bevestigen. Aan de andere kant van het spectrum vinden we La Louvière, die troosteloos laatste staan met slechts twee punten. Alles lijkt er op dat degradatie afwenden een onmogelijke zaak zal gaan worden. ------------------------------------------------------------------------------------- Ik had het al aangegeven. De Champions League zal een jaar worden waarin we zoveel mogelijk willen cashen. Het zou vooraf een grote uitdaging gaan worden om uberhaupt een rol van betekenis te gaan spelen en de recente resultaten bevestigden dat ook. Met een B-elftal aan de aftrap verloren we al die wedstrijden in dit prestigiueze toernooi. Tegen Chelsea, één van de zovele Europese topclubs gaven we alles wat we hadden, maar het mocht niet baten. Ondanks onze inspanningen eindigde die wedstrijd in een 5-2 nederlaag. Tegen Manchester United speelden we best goed, maar we konden niet voorkomen dat ze met een 3-1 overwinning naar huis gingen. De wedstrijd tegen OGC Nice werd gezien als onze laatste kans om nog enige hoop te koesteren op een doorstroming naar de volgende ronde, maar helaas konden we ook hier niet het gewenste resultaat boeken. Met een teleurstellende 2-0 nederlaag zagen we zo onze Europese hoop tot een einde komen. Het lijkt gezien dit parcours toch onwaarschijnlijk dat er tegen Benfica en Inter een 6 op 6 zal worden behaald. ------------------------------------------------------------------------------------- @Djurovski @Bogatyr @Jónstærke @chrisje1993 @Nom de Guerre @KayDeManaager @Marius @ElMarcos @Genkie_06 @Titan @Svenpunt @TomFsoccer @keano77 @vekie71 @Boyzone @DemoN @MNie @Glenn08 @delichris @Rossini' @Aaron21 De doelpunten vliegen vlot aan beide kanten van het veld naar binnen ja, maar we doen het zeker goed in eigen land. Charleroi heeft toch een leuke FM-ploeg vind ik persoonlijk. In het echt is het wel wat anders. Alles lijkt er spoedig op dat we opnieuw de titel zullen halen, maar er is nog een lange weg te gaan. Wat wil een mens nog meer? Ook in Europa . Dankjewel om te reageren en te liken!

Geweldig toch voor Leverkusen! Florian Wirtz, wat een geweldige speler

LXXXII. Een ongemakkelijk gesprek Zoals elke man met een blaas die functioneert als een op commando leeglopende ballon op een kinderfeestje, was het onvermijdelijk dat de overvloed aan ouzo, wijn en wat voor alcoholische versnaperingen Vassilis nog meer had aangesleept, hun tol zouden eisen. Ik stond op, enigszins onvast op mijn benen door de combinatie van vis, drank en het besef dat ik me in een situatie bevond die schreeuwde om een toiletbezoek. Met de elegantie van een zeeleeuw op het droge, strompelde ik richting de kleinste kamer van het etablissement, hopend dat mijn richtingsgevoel mij niet in de steek zou laten en ik niet zou eindigen in de keuken of, erger nog, de damestoiletten. De wandeling leek een eeuwigheid te duren, elke stap een oefening in zelfbehoud, terwijl mijn blaas luidkeels haar ongenoegen uitte over de opgelopen vertraging. Bij aankomst bij mijn bestemming haalde ik diep adem, bereid me over te geven aan de verlossing die alleen een man kan ervaren wanneer hij eindelijk mag plassen na te lang gewacht te hebben. Op het moment dat ik, met een voor mijn gevoel heroïsche houding, mijn hoofd tegen de koele tegels van de muur leunde, klaar om de drukkende last van de avond van me af te schudden, werd mijn kortstondige verlichting abrupt onderbroken door het geluid van een slot dat in het nachtslot viel. Het was zo'n droge, definitieve klik die je niet wilt horen als je alleen bent in een kleine, ietwat bedompte ruimte, zeker niet in een staat waarin elke kleine verstoring voelt als een groot onrecht. Met mijn broek nog op de knieën en een blik die waarschijnlijk het best omschreven kan worden als die van een betrapt konijn in de koplampen, draaide ik me om, de absurditeit van de situatie volledig in mij opnemend. Ik was ingesloten, een gevangene van mijn eigen behoefte aan verlichting. Mijn verrassing bereikte een piek toen ik oog in oog kwam te staan met de imposante verschijning van Yannis, wiens figuur in het schemerige licht van het toilet een nog vettiger aura had dan gebruikelijk. Een onheilspellende grijns spreidde zich uit over zijn gezicht, terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg, op een manier die niets goeds beloofde. "Oh fuck," was het enige dat ik kon uitbrengen, mijn stem klonk vreemd gedempt in de benauwde ruimte. Het was duidelijk dat ik in een nogal penibele situatie was beland, ver verwijderd van de beschermende muren van Spartakos. Yannis, breed en onverzettelijk, een standbeeld van woede, keek me aan met ogen koud genoeg om het bloed in mijn aderen te doen stollen. Hij stond daar, de belichaming van een dreigend onweer, klaar om los te barsten. "John, we need to talk," begon hij, zijn stem zwaar met emotie. "It's about my daughter, Eleni." Mijn keel voelde droog, alsof ik plotseling in de Sahara was beland zonder water. Daar stond ik dan, oog in oog met Yannis, de storm die op het punt stond los te barsten. Dit gesprek zou ongetwijfeld eentje voor de boeken worden, maar zeker niet in de positieve zin. "Yannis, I understand you're upset, but..." Hij onderbrak me ruw, zijn handen trillend van woede. "Upset? You think I'm just upset?" Zijn stem zwol aan tot een bulderend crescendo, de woorden ketsten tegen de kale muren. "You have no idea, John. No idea how much you've affected our family's honor. My daughter, she's made choices, influenced by you..." Zijn gezicht was rood aangelopen, aderen tekenden zich af op zijn voorhoofd. Ik probeerde mijn stem zo kalm en beheerst mogelijk te houden, ik hield mijn handen open in een gebaar van vrede, hopend dat hij mijn oprechte intenties zou zien.. "Yannis, my intentions with Eleni were never dishonorable. I've always respected her, and you, and your family." Yannis snoof minachtend. "Respect? Is that what you call it? My daughter, caught up in... in all this mess, on video tape too, because of you." Hij sloeg met zijn vuist op de tafel. "I had hopes for her, John. Hopes that you've dashed." Zijn armen vouwde hij over elkaar, een levend standbeeld van afkeuring. Met een stap vooruit probeerde ik dichterbij deur te komen, terwijl ik de kern van Yannis' woede probeerde te vermijden, hoewel elke vezel in mijn lichaam liever de andere kant op zou rennen. Zijn ogen, twee kolen die gloeiden van woede, leken me bijna fysiek terug te duwen, maar ik hield stand, zoekend naar begrip. "Look, I'm here to make things right, Yannis. Let's find a solution that works for everyone." Yannis leunde achterover, zijn armen gekruist over zijn borst. "A solution? And what might that be, John? You can't undo what's been done. The whole town is talking, whispering about my Eleni... about us." Ik haalde diep adem, zoekend naar de juiste woorden. "I can't change the past, Yannis. But moving forward, I want to help. Whatever it takes to restore your family's honor and make things right." Er viel een zware stilte tussen ons, enkel onderbroken door het zachte zoemen van de tl-lampen. Yannis staarde me aan, peilend, alsof hij mijn ziel probeerde te lezen. Met een wrede grijns toverde hij een sikkelvormig mes tevoorschijn, dat dreigend glom in het licht van de tl-buizen. "Oh, you will make it right, alright. This is a castrating knife. We normally use it for sheep, but you will do." ===== Reacties en dergelijke.

Geen verkeerde gratis transfer Kan ik deze transfers weer een beetje goedpraten:

Pas in 13 dagen spelen wij de volgende competitiewedstrijd en wel uit in en tegen FC Utrecht, een Nederlandse betaaldvoetbalclub, die uitkomt in de Eredivisie. Bij bewolkt maar droog weer en voor 23.750 toeschouwers arriveerden wij in Utrecht in de aanvallende 4-2-3-1 opstelling. Ook Utrecht, mijn voorgaande werkgever, kwam in een 4-2-3-1 formatie het nog droge veld op en scheids is mijn absolute favoriet Bas Nijhuis. Niet zozeer omdat hij zo ‘n goede scheids is, maar gewoon omdat hij normaal doet en totaal niet arrogant is, zoals zoveel van zijn collega's. Zoals zo vaak begonnen wij met vol gas aan deze wedstrijd en al in de 5de minuut zorgde Akpom met een slimme steekpass ervoor, dat Berghuis alleen voor de keeper kwam en de bal in het doel kon tikken, mede doordat Booth over de bal maaide. 0 : 1 en dat was het dan ook. Het gas ging eraf en wij beperkten ons tot controle van deze match. Bij rust stond het nog steeds maar 0 : 1. Ook in de tweede helft waren wij de dominerende ploeg en toen Akpom in de 70ste minuut geblesseerd raakte, greep ik in en haalde Akpom en uit voorzorg ook Bergwijn naar de kant. Voor hen kwamen van den Boomen en Borges. 5 minuten later mocht ook Sutalo vertrekken en kwam Sanchez (mijn multifunctionele verdediger, die zowel rechts- als linksback en centrumverdediger kan spelen). In de 81ste minuut mochten ook nog Berghuis en Taylor gaan douchen en kwamen Conceicao en Ünüvar. Het bleef 0 : 1 en als ik mij niet vergis hebben wij de kampioenstitel weer te pakken? ---------- @DGremlin @MNie @Keeza @Djurovski @Daniell @Oerlie @dimihuyghe @Vlonkie @bigtukker @John Terry 2.0 Bedankt voor jullie aandacht en reacties.

Als iemand dat weet is het @Kyrill wel.

59. ONTWIKKELING: POTENTIËLE GOUDMIJNEN Het is alweer even geleden dat ik voor het laatst spelers individueel behandeld heb, dus in deze update wil ik jullie weer eens meenemen langs de ontwikkeling van verschillende spelers. Ik moet eerlijk bekennen dat ik in het afgelopen half jaar (in-game) de focus een klein beetje verloren ben en dat daardoor niet het maximale uit de mogelijke groei gehaald is. Voor mijzelf is deze update dan ook een nieuw nulpunt. Het schrijven van deze post dwingt me om bepaalde zaken weer onder de loep te nemen en motiveert me om de boel weer volledig op te pakken! Op het moment van schrijven heb ik net de eerste fase van het 2028 seizoen afgerond. De screenshots die jullie te zien krijgen zijn dan ook van eind mei 2028. Om het voor jullie volgers allemaal behapbaar te houden, heb ik deze update opgedeeld in verschillende groepen: POTENTIËLE GOUDMIJNEN Spelers uit het eerste elftal die binnenkort een transfer zouden kunnen maken THE NEXT GENERATION Spelers die de bovenstaande groep op korte termijn zouden kunnen vervangen THE BRIGHT FUTURE De jongste gasten met een (mogelijk) mooie toekomst De naam van Gabriel Ruiz is inmiddels een bekende in Sangolqui. De aanvaller kwam in januari 2025 door uit de opleiding van Independiente del Valle en is sindsdien niet meer weg te denken uit het eerste elftal van Tiago Marques de Lima. Gabriel is dan ook het schoolvoorbeeld van wat de huidige manager van de club graag wil doen bij El Negriazul. Over enkele dagen wordt de nog altijd jonge Ecuadoriaan negentien jaar oud maar heeft hij inmiddels de status van topspeler wel verdiend. In zijn eerste jaar als professional speelde hij al 48 wedstrijden, waarin hij goed was voor zeventien doelpunten. Het jaar erop was misschien wel zijn meest succesvolle want hij wist 25 keer het net te vinden en had daar 39 wedstrijden voor nodig. Vorig jaar speelde hij tot de zomer in 24 wedstrijden voor de club en scoorde hij negen keer. Daarna vertrok hij een half jaar naar Frankrijk, om op huurbasis voor Lyon te gaan spelen. In de afgelopen seizoenshelft kwam hij tot veertien doelpunten in 22 wedstrijden. Intussen speelde hij dus 123 wedstrijden onder Tiago Marques de Lima. Daarin liet hij 65 maal het net bollen en bereidde hij ook nog eens 20 doelpunten voor. Daarmee is hij direct betrokken bij 85 doelpunten in 123 wedstrijden voor Independiente del Valle. Een meer dan prima moyenne voor een 18-jarige aanvaller. Inmiddels heeft hij het punt bereikt waarop hij aangeeft toe te zijn aan een stap hogerop. Zijn manager neemt hem dit absoluut niet kwalijk en geeft aan blij te zijn met de tijd die hij Gabriel Ruiz onder zijn hoede heeft gehad. “Gabriel heeft enorme stappen gezet sinds hij vanuit de jeugd is doorgebroken. Zijn enorme potentie deed mij vrezen voor een vroegtijdig vertrek, dus ik vind dat ik absoluut niet mag klagen. Gabriel is altijd loyaal naar ons geweest en heeft al meerdere kansen gehad om richting Europa te vertrekken. Nooit heeft hij geklaagd over geweigerde aanbiedingen. Een op en top professional als je het mij vraagt. We zullen er dan ook alles aan doen om een mooie vervolgstap te realiseren voor Gabriel, zodat hij in Europa de laatste stappen in zijn ontwikkeling kan zetten.” All-time ontwikkeling van Gabriel Ruiz (3,5 seizoenen) Gabriel Ruiz heeft zich over zijn gehele profiel enorm verbeterd in 3,5 seizoenen en zoals gezegd zit er nog meer in het vat. Wel moet daarvoor de weerstand verhoogd worden en zal hij dus moeten vertrekken richting Europa. Zijn uitleenbeurt aan Lyon heeft hem enorm goed gedaan en dat is voor mij het bewijs dat hij toe is aan een nieuwe stap in zijn carrière. Ik ben heel benieuwd waar zijn plafond ligt en hoop hem ooit weer onder mijn hoede te gaan krijgen, als ik de leiding over het nationale elftal weet te krijgen. Qua training heb ik me bij Gabriel vooral op het aanvallende aspect gericht. We zijn begonnen met zijn uithoudingsvermogen en snelheid, waarna de focus richting de passing is gegaan. Als laatste heb ik de focus op zijn mentale eigenschappen gelegd, waardoor hij onder andere heel sterk zonder bal is geworden. Ook hebben de attributen anticiperen en beslissingen extra aandacht gehad omdat ik van slimme spelers houd. In 2022 verliet Geremy de Jesús de opleiding in Sangolqui, maar zijn debuut maakte hij in 2024 onder leiding van Tiago Marques de Lima. Dat jaar was hij nog volwaardig lid van het jeugdteam, maar inmiddels behoort hij tot het favoriete personeel van IDV. Geremy is ook nog altijd maar 21 jaar oud en heeft nog een hele toekomst voor zich. De lange, en slungelig ogende, buitenspeler lijkt echter wel uitgeleerd te zijn in Ecuador en kan uitkijken naar een transfer richting Europa. Tijdens zijn debuutjaar mocht hij slechts zeven keer meespelen in het eerste. Echter liet hij meteen glimpen van zijn potentieel zien door twee keer te scoren en twee assists te geven. In 2025 werd hij dan ook bij het eerste gehaald en kreeg zijn ontwikkeling een enorme boost. Dat jaar speelde hij maar liefst 51 wedstrijden, hoewel het overgrote deel werd begonnen op de bank. Met twaalf doelpunten en elf assists was hij toch wel degelijk van groot belang. Het daaropvolgende jaar is qua prestaties zijn beste geweest. Met zeventien doelpunten en vijftien assists in 38 wedstrijden, is dat zijn meest productieve seizoen geweest. Afgelopen seizoen zat De Jesús in het kenmerkende dipje dat jonge spelers hebben. In 36 wedstrijden vond hij elf keer het net en leverde hij acht assists af. Dit seizoen zou wel eens zijn beste seizoen kunnen worden want na zeventien wedstrijden heeft hij al veertien keer gescoord en bereidde hij twaalf andere doelpunten voor! Hoewel er nog geen concrete interesse is voor deze speler, verwacht de club Geremy de Jesús binnen de kortste keren kwijt te raken. Er lijkt niet veel ruimte meer te zijn om verder te ontwikkelen en dat is het punt waarop El Negriazul haar spelers richting het beloofde land wil brengen. De Portugese of Franse competitie zou een mooie stap kunnen zijn voor deze Ecuadoriaan. All-time ontwikkeling van Geremy de Jesús (4,5 seizoenen) De training van Geremy de Jesús was niet gemakkelijk. Hij liep aanvankelijk vooral op fysiek achter op zijn leeftijdsgenoten. Daar heb ik dan ook veel aandacht aan besteed en dat is terug te zien in de cijfertjes. Met name zijn uithoudingsvermogen is hard gegroeid maar ik vond het voor hem ook belangrijk om balans en beweeglijkheid te trainen. Dit in verband met zijn lengte. De Jesús heeft bij ons vooral op de flanken gespeeld maar zou ook een uitstekende spits kunnen zijn. Zijn lengte (1,94cm) en sprongkracht, in combinatie met zijn snelheid en beweeglijkheid, maken van hem de ultieme spits in deze engine. In januari sloeg Independiente del Valle nog een bod van €26.500.000,- op Leonardo Larrea af en daarmee lijkt de Argentijnse controlerende middenvelder de duurste speler op de Ecuadoraanse velden te zijn. Op 17 juni 2026 zette Leonardo zijn handtekening onder zijn huidige contract en werd hij officieel speler van El Negriazul. Om het Argentijnse Racing Club zo ver te krijgen het toptalent te laten gaan, moest er maar liefst €15.750.000,- overgemaakt worden. Dit gebeurde in een tijd, toen Tiago Marques de Lima nog geloofde dat de transferwaardes in Ecuador zouden gaan groeien. De jonge controleur kwam in zijn eerste half jaar tot zestien wedstrijden, waarin hij meteen wist te overtuigen. Als defensieve middenvelder kwam hij tot vijf doelpunten en twee assists. Afgelopen jaar was hij dan ook niet meer weg te denken uit de basis en speelde hij maar liefst 41 wedstrijden. Acht doelpunten en vijf assists wist hij in het aanvallende spel te leggen maar hij was voornamelijk belangrijk met zijn defensieve acties. In het laatste half jaar staat hij ook alweer op twintig wedstrijden, waarbij vooral in defensief opzicht veel van hem gevraagd wordt. Tot nog toe noteerde hij dan ook slechts één assist. Hoewel hij nog maar twee jaar bij IDV aanwezig is, heeft hij al een flinke groei doorgemaakt. Met name zijn aanvallende spel is enorm verbeterd, waardoor Larrea een allround middenvelder is geworden. Het geloof bestaat dat Leonardo de potentie heeft om nog verder door te groeien en de kenners zijn het erover eens dat deze controleur de wereldtop gaat bestormen. Het is de vraag hoe lang Tiago Marques de Lima de 20-jarige Argentijn in Sangolqui weet te houden. All-time ontwikkeling van Leonardo Larrea (2 jaar) Bij Larrea lag de focus vooral op het aanvallende spel omdat ik van hem een Segundo Volante wilde maken. Opnieuw is dit goed terug te zien in de ontwikkeling. Zijn anticiperen, kalmte, beslissingen en zonder bal zijn aanzienlijk verbeterd. In Ecuador kan hij gemakkelijk de rol van Volante aan maar in de top komt hij nog net iets te kort, denk ik. Om hem meer kansen van slagen te geven, heb ik besloten de training om te gooien naar die van spelmaker voor de defensie met een focus op zijn passing, met name om zijn inzicht te verbeteren. Daar zien we nu al de eerste tekenen van. Op defensief vlak is hij al redelijk sterk. Als hij straks ook nog teammaten één-op-één kan zetten, kan hij een spelmaker van wereldklasse worden. Net als De Jesús komt Keny Arroyo uit de klas van 2022 en maakte hij onder leiding van Tiago Marques de Lima zijn debuut voor Independiente del Valle. De 22-jarige multifunctionele Ecuadoriaan is inmiddels één van de spelers met de meeste wedstrijden voor Independiente del Valle achter zijn naam en is een zeer gewaardeerde kracht in het team van de huidig landskampioen. Volgens de geruchten staat Arroyo in de belangstelling van verscheidene Bundesliga clubs en mag hij zich gaan opmaken voor een transfer. In 2024 maakte Keny zijn debuut voor het eerste elftal, terwijl hij dat seizoen volwaardig lid van het tweede elftal was. In dat jaar maakte hij een enorme indruk door twee keer te scoren én twee assists te geven. Om dat te doen had hij slechts een basisplaats in een bekerwedstrijd en twee invalbeurten in de Copa Libertadores nodig. Het was dan ook niet gek dat Marques de Lima hem het daaropvolgende jaar bij de selectie haalde en hij daar meteen zijn stempel op het elftal wist te drukken. In 2025 kwam Arroyo namelijk tot 52 wedstrijden, scoorde veertien doelpunten en gaf 16 assists. Door de seizoenen heen werd hij op verschillende posities geposteerd maar bleef hij zijn contributie leveren. In 2026 kwam Arroyo tot 37 wedstrijden, scoorde hij tien doelpunten en gaf hij opnieuw zestien assists. Vorig jaar waren er 37 wedstrijden nodig om tot vijf doelpunten en negentien assists te komen. Ook dit jaar is hij alweer vaker dan tien keer rechtstreeks betrokken bij een doelpunt. De teller staat op vier doelpunten en zeven assists na achttien wedstrijden. All-time ontwikkeling van Keny Arroyo (4,5 seizoenen) Keny Arroyo is voor mij het bewijs dat je de attributen enorm kunt oprekken! Ik lees weleens verhalen van mensen dat je attributen maar met vier of vijf punten kunt ontwikkelen. Toch is zijn kalmte met zeven(!) punten gestegen. Dit had hij ook nodig omdat ik hem veelal als aanvallend ingestelde centrale middenvelder gebruikte. Daarnaast heb ik vooral aandacht besteed aan zijn uithoudingsvermogen. Ik vind dat persoonlijk een heel belangrijk attribuut omdat we vrij intensieve tactieken gebruiken. Onze spelers moeten dat wel vol kunnen houden. Reacties Taglijst