Mascini

Hmmm ik speel met Ajax. Dus je zou zeggen dat er toch wat moet binnenkomen toch? Zie bij Utrecht wel genoeg spawnen.

Zeg lieve FM-vrienden en @Nom de Guerre, Ik heb de allerbeste jeugdopleiding in het spel. Ik heb een hoofd jeugd met alles op 20. Maar toch heb ik in 20 seizoenen maar drie spelers gehad waarmee ik écht wat kon, leg ik de lat te hoog? Zie ik iets over het hoofd? Of is eigen jeugd gewoon een grap in FM24?

Wat @Nom de Guerre kan, kan ik ook. Dat denkt deze Spaanse legende. 89 en still going strong.

Haha ja zoiets. Hij komt uit Hong Kong en wil dat ik als Ajax alleen maar sterren haal en mijn transferbudget van 700 miljoen opmaak. Terwijl ik meer jeugd wil, haha. Het is bijna een nieuw stadion, voor mijn gevoel. Al komt die er ook aan.

Dit moet toch echt een ziek trainingscomplex zijn dan?

Competities aanpassen etc, moet allemaal voordat ik mijn save gestart ben toch? Dus daar heb ik nu weinig meer aan... Meh, als ik dit had geweten haha. Nu maar spelers van max 16 halen, dan zijn ze in U19 voor homegrown en dan kunnen ze overal aan verhuurd worden.

Dat klinkt niet heek hoopvol....

Zit wat in! Het tweede is een satellietclubachtig ding. Dus ik weet niet of dat helemaal kan. Maar wel goed om te proberen ja.

Hmmm dat is wel een goed idee. Ik zie bij Leverkusen II geen competitie staan, bij teamoverzicht. Maar ik zie wel dat de spelers die daar in zitten in hun profiel wedstrijden krijgen. Dus ze spelen wel iets van 34 potjes per jaar. Maar ik kan dus ook niet zien of ze winnen of verliezen... Het is ook zo zonde om er te veel moeite in te stoppen.

Hallo allemaal! Na lang zeuren bij mijn bestuur heb ik een Leverkusen II gehad. Fijn natuurlijk, maar ze zijn nog op een dermate laag niveau dat ik er eigenlijk weinig nut aan heb. Vooral ook omdat het een deeltijd team is. Mijn spelers trainen dus niet echt heel goed daar. Is er een manier om ze het snelst wat op te kalefateren? Ik vrees nu dat ik zelf manager moet worden en dan het bestuur steeds moet vragen om professioneel te worden? Of is het een kwestie van lange adem en hopen dat een AI-manager wat divisies hoger komt? Ze zitten nu niet in de piramide lijkt het. Is dat omdat ze te laag zitten? Of kan ik de boel beter opdoeken en spelers in U19 laten hangen tot ze homegrown zijn?

Ah serieus? Die je dus los moet kopen is dat he? Kan daar echt over vallen, dat zoiets niet klopt.

Kan ik ook nog een stadionnaam ingame aanpassen? Die van Ajax is de Ajax Arena. Echt zin om een nieuwe game te starten nu, maar net zo lekker bezig.

Oscar moest eerst toch even het maaltje van de tijgers verwerken. Want een van de belagers had opvallend gele sportschoenen aangehad. Een detail dat Oscar niet was ontgaan, ondanks dat de kogels hem om de oren vlogen. En nu zag hij dat paar schoenen in de kooi liggen. Leeg. Kippenvel over zijn heel lichaam. Zijn eten kwam omhoog. Wat was dit? Had dit echt zo gemoeten? Hij moest even naar adem happen en voelde opnieuw een scheut maagzuur omhoogkomen. Romelu keek hem aan en begon te lachen. “Maak je niet druk. Dit is niet jouw schuld. Waarom denk je dat ze jullie hier niet heen volgden? Ik had al tijden een appeltje met ze te schillen. Een zakengeschil zullen we maar zeggen”, opnieuw klonk een luide lach. Romelu leidde Oscar wat dieper het park in. Weg van de tijgers. “Pas op waar je loopt”, zei hij met een knipoog. “Voor je het weet sta je op een slang. Want ook die zitten hier. Het is niet alleen maar pracht en praal. Soms is het net het Hof van Eden. Voor de zekerheid heb ik hier maar geen appelboom geplant.” Ze naderden een houten bankje. Diep in een soortement woud. Oscar kon wel raden waarom dit de plek was waar Romelu hem wilde spreken. Mocht iemand hem willen afluisteren, dan was dat hier schier onmogelijk. Het bladerdek was dik en ondanks dat het geen gigantisch regenwoud was, hoorde je toch veel van de bekende oerwoudgeluiden. Als Oscar niet net bij die tijgerkooi had gestaan, had hij hier ontzettend van kunnen genieten. Nu schoot er alleen maar door zijn hoofd: ‘Wat wil Romelu mij vragen? En wat als ik dat weiger?’

Het eten was voortreffelijk. En ook vrij overdadig. Maar de mannen klaagden niet. De avonturen in de favera hadden veel energie gekost. Het eten was dus meer dan welkom. Een paar gangen, een voortreffelijk toetje en koffie met wat lekkernijen. Het ontbrak hun aan niets, het was bijna alsof ze op ze gewacht hadden. Alsof de criminelen ze expres hiernaartoe gejaagd hadden. Die gedachte schoot wel even door Oscar zijn hoofd. Maar al snel zette hij die hersenkronkel van zich af. Hij kende deze man al jaren. Romelu had hem altijd geholpen en hij ook hem. Romelu was als soort van zaakwaarnemer van de favela-wonderkids altijd goed beloond. Oscar had dan ook geen enkele reden om hem te wantrouwen. Na het eten nam Romelu hem even apart. “Voor mijn spijsvertering is het altijd lekker om eventjes een rondje te lopen buiten. Zin om mee te gaan? Ik moet je nog iets vragen.” Oscar stemde in. Het overdadige eten had hem loom gemaakt, en hij hoopte dat de frisse lucht hem een oppepper zou geven. Van die frisse lucht was echter geen sprake. Het was nog altijd verstikkend warm. Brazilë, Oscar kon daar maar slecht aan wennen. Romelu zag dat hij het warm had, het zweet stond op Oscars voorhoofd. “Kom we gaan door het park, daar is het wat koeler”, hij wees richting de bomen. De dierentuin die Oscar eerder zag, bleek ook echt zo te zijn. Hij zag flamingo’s, aapjes, allerlei andere tropische dieren en inderdaad een grote kooi met tijgers. Die waren druk in de weer, ook zij hadden etenstijd. Oscar zag iets bekends in de kooi. Toen hij eenmaal doorhad wat dat was, keek hij Romelu met grote ogen aan. Die zag de schrik. “Vraag het maar niet, want ik heb iets belangrijkers dat ik jou moet vragen.”