Klassement

Gaan vol voor kampioenschap #2 op rij. Scoren nog niet mega veel maar achterin staat het weer wat beter. Losssss geht's! Jammer dat scout @Kyrill voorlopig nog niet online komt maar nog 'ff snel een eervolle vermelding voor supersub Van Persie. Heeft ons al meerdere keren gered in de laatste minuten.

Van alle managers die meedoen zijn er voorlopig nog maar vijf in dienst, twee hebben we net gehad, dus in deze update bespreken we de drie laatste. Van het zonnige Portugal via het druilerige England naar Wales. Johnny van Zweden - Swansea City (WAL) @MNie Beginnen doen we in Wales bij de vermomde Zweed: Johnny van Zweden. Swansea City had er vorig jaar een prima seizoen opzitten en kwam een vijftal punten tekort voor de promotie play-offs waardoor het op een vijfde plaats strandde. Helaas is het dit seizoen heel wat minder: de Welshmen bezetten op dit ogenblik de zestiende plaats in groep G van de tweede klasse. Vooral net na de transferperiode in de maand september liep het stroef met amper één overwinning en ook in oktober verliep het niet denderend. Desondanks de slechte competitiestart en de directe uitschakeling in de FA Cup staat van Zweden, in tegenstelling tot veel managers in de vernieuwde 'European Super League', niet ter discussie. Het bestuur gaf aan om als ambitie middenmoot te ambiëren voor financiële stabiliteit te waarborgen, gezien de clubkas er niet al te gezond uitziet. Al moet men in Wales wel rekening houden dat men drie punten boven de degradatie play-offs staat. Geen cadeau als je weet dat binnen enkele dagen een uitwedstrijd wacht tegen de nummer drie Samsunspor en er in December geen enkele wedstrijd gewonnen werd. Beste wedstrijd: Como (ITA) 0 - 2 Swansea City (WAL) Slechtste wedstrijd: Slovan Bratislava (SK) 2 - 1 Swansea City (WAL) Clubfinanciën: Wankel Beste transfer: Théo Sainte-Luce (VL / Vrije transfer) Slechtste transfer: Patrick Bauer (VC / Vrije transfer) Ingaande transfers aanvang seizoen: Uitgaande transfers aanvang seizoen: Stand in de competitie: 6e/24 Verwachting bestuur: Linkerkolom FA Cup: Uitgeschakeld in 2e ronde door Galatasaray (2e klasse) --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Rykjvk - West Bromwich Albion (England) @Rykjvk1 Van een onaangename verrassing gesproken bij de start van het seizoen. Ondanks het winnen van twee promotie play-off wedstrijden tegen Omonia Nicosia en Ankaragücü promoveerde West Brom niet naar de derde klasse. (foutje database wss) 'The Baggies' lieten het wel niet aan hun hart komen en draait ook nu een prima seizoen met een vierde plaats als gevolg. De vierde plaats mag dan wel meer dan verdiend zijn, al is het alleen al voor de onterecht gemiste promotie, voor sensatie moet je dit seizoen niet op 'The Hawthorns' zijn. Wedstrijden worden, vooral in het begin van het seizoen, vaak gewonnen met amper één doelpunt meer. In de eerste vier wedstrijden van September werd er zelfs vier maal 0-0 op rij gespeeld. Met dit seizoen al zeven maal een 0-0 als einduitslag en 31 gescoorde doelpunten zal vooral het scorend vermorgen moeten opgekrikt worden wil men promoveren. Al zullen Al Nassr en Sao Paulo, twee uitgenodigde ploegen door de UEFA, nog moeilijk bij te halen zijn. Beste wedstrijd: West Brom (ENG) 2 - 0 Stoke City (ENG) Slechtste wedstrijd: FC Metz (FRA) 2 - 0 West Brom (ENG) Clubfinanciën: Oké Beste transfer: Peer Koopmeiners (VM / AZ Alkmaar / Huur, €750 p/m) Slechtste transfer: Harry Darling (VC / Swansea City / €2.600.000) Ingaande transfers aanvang seizoen: Uitgaande transfers aanvang seizoen: Stand in de competitie: 4e/24 Verwachting bestuur: Promotie FA Cup: Uitgeschakeld in 4e ronde door Olympique Lyon (2e klasse) @FlyD @Oerlie @chrisje1993 @Kyrill @Blom @keano77 @DemoN @nasje92 @Copywriter Geen idee waarom, soms duurt het natuurlijk wel een halfjaar a een jaar waar we nu net aanzitten voor de meeste ontslagen. Nu hebben ze een nationale reputatie, misschien dat volgende keer wat hoger zetten. We zullen zien of er nog iemand aan de slag geraakt.

Geen recordcijfers, maar met nog tien wedstrijden te gaan zijn dit prima cijfers. kwaliteit altijd over kwantiteit 😎

De nieuwe Skriniar..?

#113 - FODBOLDOVERSIGT EUROPA 30/31 Nog even een kort overzichtje van de rest in Europa vooraleer we het nieuwe seizoen induiken. Ieder zal zijn favoriet hebbentussen de kampioenen, bekerwinnaars, dalers en stijgers, maar het meest opvallende feit is toch wel dat er volgend seizoen en 2.Bundesliga-club in de UEL actief zal zijn. @Blauwbeer: die tactische update komt er aan Ik switch op dit moment tussen twee tactieken. En ik ben bezig aan een derde om Hedlund het best tot zijn recht te laten komen.. Later meer! @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre@Blauwbeer

Leuk man. Dan is het ook een beetje te doen. Bij de Herdgang altijd wat lastiger, al zit je voor de handtekeningen hier wel beter. Lozano al richting USA waarschijnlijk. LA of San Diego, om zo dicht bij huis te zijn en uithangbord WK.

Man, man, man. Wat een einde van een seizoen zeg. In de laatste twee wedstrijden van het seizoen hadden we tenminste een punt nodig om te promoveren. Beide wedstrijden verloren. De laatste, thuis, tegen de nummer laatst, verloren. Omdat de nummer 2 op het laatst nog een doelpunt om de oren krijgt eindigen wij eerste en mogen we de play-off spelen tegen de andere nummer 1 van de competitie. 2-2 na 90 minuten. Penalties. Heb je gewoon 4 kansen nodig om een penalty te scoren. Mag niet klagen, we zijn gepromoveerd naar de Liga Profesional de Fútbol.

#67 - ¡CINCO SEGUIDOS! WEDSTRIJDEN TWEEDE FASE COPA LIBERTADORES COPA ECUADOR STATISTIEKEN SPELERS TAGLIJST

Ik dacht hier al eens een post gemaakt te hebben, maar ben deze challenge een aantal maanden geleden begonnen. Bottom at Christmas challenge 2023/2024 - seizoen 1 Ietwat geholpen door de gecalculeerde puntenaftrek, stond gevallen subtopper Everton op 6 november 2023 op de voorlaatste plaats, waar ik op dat moment niet geheel rouwig om was. Direct hoopvol nieuws na mijn aanstelling, want: Ging helaas niet door, dus blijgemaakt met een dood vogeltje. Wat gelukkig nog altijd beter is dan doodgemaakt met een blij vogeltje. Na een goed seizoenseinde weten we op een 10e plaats te finishen, met de in de winterstop aangetrokken Martin Baturina als absolute katalysator. Bottom at Christmas challenge 2024/2025 - seizoen 2 Een seizoen wat we bovenin meedraaien zonder al te veel noemenswaardige uitschieters, maar in ieder geval op de plekken waar Everton naar mijn mening hoort mee te draaien. Van Goodison Park wordt aan het einde van het seizoen afscheid genomen. Doordat de resultaten van andere Engelse teams in de Champions League dusdanig succesvol zijn, kwalificeren we ons met een 6e plaats voor de Champions League. Zo speelt bijna de helft van de teams in Engeland in Europa. Money rules the world... In de eerste twee seizoenen nog geen prijzen kunnen afvinken, maar de selectie is inmiddels behoorlijk versterkt. Volgend jaar maar eens zien hoe we in Europa mee kunnen draaien.

Er zit onder de Arena een FEBO. Misschien hebben die een schreeuwend personeelstekort?

CXV. Snode plannen Mijn plan was even eenvoudig als briljant, althans in mijn eigen ogen, en in de ogen van iedereen die een beetje verstand had van geniaal dubieuze plannen. Ik had, geheel legaal en zwart-op-wit vastgelegd, recht op 25% van de opbrengst van elke transfer. En alsof dat nog niet mooi genoeg was, bezat ik ook de tekenbevoegdheid voor alle inkomende en uitgaande transfers van de club. Dit stelde me in staat om, als een soort voetbalversie van een hedgefondsmanager, de hele ploeg te verhandelen gedurende het seizoen. Mijn gedachten waren simpel: ik zou met een beetje mazzel en een hoop handigheid een paar ton kunnen binnenharken. En aangezien al onze nieuwe spelers gratis binnenkwamen – een cadeautje van mijn nieuwe Georgische vrienden – zou de club er financieel niet slechter op worden. Natuurlijk, op het veld zou het een ander verhaal kunnen zijn. Handhaving in de competitie het volgende seizoen zou misschien lastig worden, maar eerlijk gezegd was dat dan niet mijn probleem. Tegen die tijd zou ik ergens onder een palmboom liggen, met een cocktail in mijn hand en Eleni aan mijn zijde. Eleni, die arme schat, wist nog van niks. Ze dacht waarschijnlijk dat ik nog steeds de nobele sportmanager was, iemand die zijn dagen sleet met het analyseren van voetbalstatistieken en het motiveren van spelers. Maar onder deze façade broeide een plan dat meer weg had van een financiële thriller dan van een sportbiografie. Ik zou de club transformeren in mijn persoonlijke geldmachine, de transfers als mijn bankbiljetten die netjes op een rij lagen te wachten tot ik ze plukte. Deze transacties zouden subtiel gebeuren. Elk contract, elke overeenkomst zou door mijn vingers gaan, elk document zou mijn handtekening dragen, en elke speler zou een stukje van mijn toekomstige rijkdom vertegenwoordigen. Ik zag het al voor me: de spelersmarkt als mijn schaakbord, de spelers als pionnen, en ik, de grootmeester die zorgvuldig elke zet plande. De tactiek was duidelijk. Gedurende het seizoen zou ik langzaam maar zeker de meest waardevolle spelers verkopen, elke transfer netjes verhuld als een strategische zet voor de toekomst van de club. De supporters zouden misschien mopperen, de pers zou speculeren, maar tegen de tijd dat iemand het grotere plaatje zag, zou ik al lang en breed op een onbekende locatie zitten, genietend van mijn welverdiende pensioen. Eleni en ik, we zouden ontsnappen aan de sleur, aan de eindeloze trainingssessies en de drukkende verwachtingen. We zouden nieuwe identiteiten aannemen, misschien ergens in een tropisch paradijs waar niemand ooit had gehoord van voetbaltransfers en waar de zon elke dag scheen. Het geld zou ons vrijheid geven, de vrijheid om te leven zoals we wilden, ver weg van de voetbalvelden en de kantoorpolitiek. Natuurlijk was er een risico. Er was altijd een risico. Maar in mijn hoofd was het plan waterdicht. Elk detail was overwogen, elke mogelijke hindernis was geanalyseerd en elk risico was ingecalculeerd. Dit was niet zomaar een gok; dit was een meesterlijk georchestreerde ontsnapping. Zo stond ik daar, mijmerend over mijn toekomstige leven, een leven dat zo dichtbij leek dat ik het bijna kon proeven. Het zou een leven zijn vol zon, zee en vrijheid, een leven ver weg van de koude voetbalvelden en de nog koudere business deals. En Eleni, de prachtige, ongrijpbare Eleni, zij zou aan mijn zijde zijn, de medeplichtige in mijn avontuur, de Bonnie bij mijn Clyde. Samen zouden we de wereld aan kunnen, zolang de wind in de juiste richting waaide. ===== Reacties en dergelijke.

Vrij drukke transferperiode achter de rug Misschien een beetje overkill qua verdedigers, twijfel over Kaiky. Maar die linie had een make up over nodig anyways. Ook iemand voor op links gevonden in Dorgu. Nog altijd 250k wage budget en 6m transferbudget over, geen idee waar Granada dat geld haalt, en er zullen wel wat spelers verkocht worden tijdens de zomer. Nu eerst focussen op de doelen voor dit jaar en hopelijk nog mee te doen voor promotie. Spaanse tweede klasse boven de eerste qua geld uitgeven.

Problemen problemen. De site waar ik mijn info en dus lijst vandaan haalde is offline ( of dat nu voor altijd is of toevallig vandaag geen idee ) Heb nu wel een andere lijst maar jullie voelen hem al waarschijnlijk die heeft een andere volgorde. Het land wat ik al had ingeladen en al gestart was staat in deze lijst een stuk hoger. Net als Oost Timor. Maar goed we gaan gewoon door. Kijk nog wel of ik de orginele lijst aan de praat krijg en anders gaan we gewoon met de nieuwe door. Bepaalde info was en zou niet altijd even accuraat zijn excuses daarvoor. We mochten de oceaan overvliegen voor mijn nieuwe bestemming. Mijn volgende bestemming lag namelijk in Zuid Amerika hoewel de voetbalbond aangesloten is bij Noord Amerika. Ik ben neergestreken in Guyana. Een land wat grenst aan Suriname, Venezuela en Brazilië. Volgens mijn oude lijst zouden er 1400 militairen actief zijn volgens mijn nieuwe lijst 3400. Nogal een verschil dus. Maar aangezien het al was ingeladen en ik al een club gevonden had gaan we door in plaats van ontslag nemen en doorgaan op de nieuwe lijst. Guyana is onderdeel van het grotere gebied Guiana het land van de vele wateren. Wat zich uitstrekt tot in Brazilië en Venezuela. Het huidige Guyana bestond vroeger uit vier Koloniën van Nederland Pomeroon , Essequebo , Demerara en Bernice. In 1763 kwamen de slaven van de laatste kolonie in opstand onder Cuffy. Hij is nog altijd de nationale held van het land. Linkje gedeeld lees het vooral. In 1831 werden de voormalige koloniën toegevoegd aan Brits Guyana. In 1966 werden ze onafhankelijk binnen het Britse Gemeentebest. In 1970 riep de premier Guyana uit als Coöperatieve republiek met als doel er een socialistische staat van te maken. In 1978 werd het land wereldnieuws door de zelfmoordactie van de sekte The Peoples Temple onder leiding van Jim Jones in Georgestown de hoofdstad. Het land heeft nog alrijt geschillen met Venezuela en Suriname over bepaalde delen van het land. Het land telt zo'n 750000 inwoners. Waarvan zo'n 2/3 deel Christelijk is. En de officiele taal is Engels. De hoofdstad is Georgetown waar zo'n 120000 mensen wonen. En veel Nederlandse invloed heeft. Het land is ingedeeld in tien gebieden. De grootste ethische groep zijn de Indiase Guaynezen ( voormalig contractarbeiders uit Brits-Indië ) Ongeveer 40% van de bevolking bestaat hier uit. Bijna 30% bestaan uit Afro-Guaynezen ( ex slaven ) en zo'n 10% uit inheemse bevolking en de rest zijn gemengd. Waar het land vooral bekend omstaat is zijn mooie natuur Ruim 70% van de natuur is nog ongerept. En het land heeft behalve tropisch regenwoud ook savanne's , hoogland oerwoud , moerassen en o.a mangroves. Een zeer grote biodiversiteit dus. Bekende dieren die hier rondlopen? Jaquars , capibara , de grote miereneter en onder andere de rotshaan. David Attenborough begon zijn carriere als natuurdocumentaire maker in 1955 hier in Guyana. Er zijn 6 beschermde natuurgebieden in het land waarvan de Kanashen wordt beschermd door de inheemse bevolking van de Waiwai. Shell Beach is beschermd omdat schildpadden hier eieren leggen. Ik heb vorig jaar mogen zien in Spanje hoe ze geboren en naar de zee gaan. Wat een geweldige ervaring is dat. Qua sport is cricket de belangrijkste sport maar heeft daarin geen eigen team. Ze maken uit van het West-Indische cricketteam. in 1948 werd het nationale olympisch comitee opgericht en wist je dat ze nooit uitkwamen op de winterspelen? @delichris En die is bij deze bekend @Titan Zuid Amerika baby , er zijn slechtere plaatsen te bedenken @Marius Het was een afscheid in stijl en ben blij met mijn nieuwe bestemming @Satioz @DemoN Thnx @Nom de Guerre @ElMarcos @19CH98 @Tim' @Vis @Tim Windt

GERT LIENSTRA SEKHUKHUNE UTD November 2038 - Mei 2039 Begin maart kwam de nieuwe uitdaging op mijn pad. Een club die in 2020 is opgericht pas, wat ook weleens geinig is. Seizoen in Zuid-Afrika al lang op gang. Een smalle selectie waarmee ik het seizoen moest afmaken. Toch was het nog wel leuk die laatste serie potten waar weinig te halen leek te zijn. Want we behaalden de finale van de beker, welke we helaas verloren na een erg lange penalty serie. In de competitie nog 12e geworden zoals je ziet. Voor de rest begint het nu pas echt voor me in Zuid-Afrika. Want ik mag voor het eerst speler aan- en verkopen. En dat is zeker nodig. Leuk.

Dit somt echt voor een groot deel op wat er mis is met de voetbalmedia in Nederland, ongekend.

CXIII. Daar is ze weer Naarmate de avond vorderde en de wijn zijn verbroederende werking deed voelen, kreeg ik de kans om Eleni even te spreken. We stonden een beetje afzijdig van de rest, bij een balkon dat uitkeek over de verlichte tuin waar de schaduwen van de feestgangers dansten op de maat van een zachte, haast melancholische melodie. De nachtlucht was fris, en het geluid van onze stemmen leek op te stijgen samen met onze adem, zichtbaar in de koele avondlucht. Daar stond ik dan, stamelend als een tiener die voor het eerst een bh probeert los te maken. Eleni's durf en charisma hadden me volledig uit het veld geslagen. Elk woord dat ik probeerde te vormen, verdween sneller dan mijn zelfvertrouwen op een high school reünie. "Eleni, I am sorry… I mean… I didn’t… I can’t…" Eleni's gezicht, verlicht door het zachte maanlicht, vertoonde een mengeling van verdriet en woede. Haar ogen, normaal zo sprankelend, leken nu diepe bronnen van onuitgesproken frustratie. "Sorry changes nothing, John. My chance to escape as an influencer, to leave Cyprus... it’s gone. Now I have to marry Vassilis to secure my family’s fortune." Ik stak mijn handen op, een universeel teken van overgave en verontschuldiging, alsof ik probeerde een woeste beer met een bordje 'Sorry' te temmen. Het was een belachelijk zicht, mijzelf zien staan daar, de armen geheven alsof ik verwachtte dat mijn excuses kogels konden tegenhouden. "I can only imagine how you must feel. If there’s anything I can do to help..." Eleni onderbrak me, haar stem zacht maar doordringend als de geur van versgebakken brood op een vroege ochtend. "Hush," zei ze, en het was alsof de tijd even stil stond, haar woorden snijdend door mijn gestamel heen als een warm mes door boter. Resoluut, alsof ze orde schiep in de chaos van mijn excuses. "You don’t understand, John. It’s not just about the money. It’s about not letting down my family, about societal expectations. I’m trapped." Haar stem brak bijna en het was duidelijk dat ze vocht tegen haar emoties, tegen de rol die haar door het lot was toebedeeld. "I care about you, Eleni. Maybe there's another way, a way out of this..." Eleni keek snel om zich heen, haar blik schichtig alsof ze verwachtte dat de struiken oren hadden, en legde toen haar vinger op mijn lippen. "Hush, John, not now. You never know who is listening." De ernst in haar stem sneed door de avondlucht, en haar vinger op mijn lippen voelde zowel koel als dringend. Ik gooide het over een andere boeg, zo radicaal als een communist tijdens de koude oorlog. Het liefst wilde ik Eleni in mijn armen nemen en troosten, haar zeggen dat alles wel goed zou komen, zoals een moeder tegen een kind dat zijn knie heeft geschaafd. Maar die mogelijkheid was net zo acuut verdwenen als een fles whisky op een schrijversconferentie. Een pijnlijke, onoverkomelijke realiteit, als een klap in je gezicht op een koude winterochtend. "Okay, we’ll talk when it’s safer. Just know, I’m here for you, Eleni." Ze knikte, een tragische glimlach speelde om haar lippen. "I know, and I... I do have feelings for you. But it’s all so complicated." Terwijl ze sprak, was het alsof de last van de wereld op haar schouders rustte, een last die ze droeg met de gratie van een geboren overlever, doch geketend door de onzichtbare maar allesoverheersende ketens van familie en traditie. Ik wilde haar aanraken, troosten, haar opnemen in een omhelzing die meer zei dan duizend woorden. Maar ik aarzelde, als een kat voor een bad. Ondanks haar zachte woorden straalde Eleni een soort afstandelijkheid uit, alsof ze een onzichtbaar schild had opgetrokken, vergelijkbaar met de glazen wand tussen bezoekers en dieren in een zoo. Daar stond ze, mooi maar onbereikbaar, als een kostbaar schilderij in een museum waarbij de bordjes nadrukkelijk waarschuwen: 'niet aanraken'. "We'll find the right time, the right way to discuss this. There has to be a way." Eleni sloeg haar armen om zichzelf heen, een zelfomhelzing die zo kil was als de ontvangstcomité van een belastinginspecteur. Ze huiverde even, een subtiele rilling die door haar heen trok alsof ze net een spookverhaal had gehoord op een verlaten kerkhof. Daar stond ze, eenzaam en ongenaakbaar, als een standbeeld dat zelf zijn marmer probeert te verwarmen. "Yes, maybe. Thank you, John. For understanding." Met die woorden trok ze zich terug en mengde zich weer onder de andere gasten, haar houding die van de perfecte gastvrouw, terwijl haar hart ongetwijfeld huilde. Ik bleef achter, staarde haar na terwijl ze wegging, elk van haar bewegingen getekend door de dualiteit van haar bestaan. Het feest ging door, de muziek speelde zachtjes verder, maar voor mij had de avond nu een gewicht dat geen wijn kon verlichten. Het was een avond van openbaringen, van verborgen pijn en stille beloftes, gesponnen in de schaduw van de nacht. Terwijl de echo's van een lachende Eleni nog nazinderden in de koelte van de avondlucht, verscheen Vassilis plots naast me. Zijn grote gestalte doemde op uit de schaduwen als een oud Grieks standbeeld dat tot leven was gekomen, minus de perfecte proporties en het marmer. Hij sloeg een arm om mijn schouder, een gebaar zo robuust dat het me bijna uit balans bracht. "You know, John, this might just be the best damn thing that has ever happened to me... All because of you, my friend. My football club is thriving, our business is booming and I am going to marry a beautiful woman. Isn't life just great?" Zijn stem bulderde naast mijn oor, een mengeling van euforie en de typische zelfgenoegzaamheid die mannen zoals hij bezaten wanneer alles in hun leven op rolletjes liep. Ondertussen stond ik daar, knikkend als een boer met kiespijn, terwijl ik mijn best deed om de bitterheid die in mijn keel opwelde weg te slikken. "Yeah, life is... great." Mijn stem klonk geforceerd, alsof ik elk woord over een veld vol glasscherven sleepte. Vassilis, echter, merkte mijn onvrede niet op, of koos ervoor deze te negeren, wat in zijn wereld waarschijnlijk op hetzelfde neerkwam. Hij was een man die gewend was de zon altijd te zien schijnen, zelfs als het regende. "I mean, look at us, man! Who would have thought? You and me, we're making a killing. And Eleni, she’s wonderful, isn’t she?" Hij klopte me op de rug, een klap die klonk als een echo van zijn onverbeterlijke optimisme. Ik slaakte een lichte zucht, mijn blik gericht op de flikkerende lichten die de tuin verlichtten, mijn gedachten mijlenver weg van Vassilis' perfecte plaatje. "Yeah, she’s... something." Mijn antwoord was zo lauw als bier dat te lang in de zon heeft gestaan op een hete zomermiddag. Vassilis leek echter niets op te merken. Hij was te druk bezig met zijn eigen geluk om de nuances in mijn stem te vatten. "We should celebrate, John! Let’s get another drink. What do you say?" Voor ik een antwoord kon formuleren, trok hij me mee terug naar de kern van het feest, terug naar de muziek en het gelach, een wereld die hij begreep en waarin hij floreerde. Terwijl we ons een weg baanden door de menigte, een zee van lichamen die dansten en zich vermaakten onder de sterren, voelde ik me steeds meer als een acteur in een toneelstuk waarvan ik het script niet kende. Vassilis' wereld was er een van ongebreideld succes en geluk, maar onder die oppervlakte borrelde mijn eigen wereld van twijfels en subtiele pijn. De avond sleepte zich voort, een schaduwspel waarin iedereen zijn rol speelde, behalve ik. Ik was de vreemdeling op het feest, de man die lachte zonder vreugde, die danste zonder ritme. En terwijl Vassilis verder ging met vieren, stond ik daar, glimlachend als een boer met kiespijn, stilletjes hopend op een einde of een begin dat nooit leek te komen. ===== Reacties en dergelijke.

#66 - LA PESADILLA SE CONVIERTE EN REALIDAD In de zomer van 2028 werd Tiago’s nachtmerrie werkelijkheid. De angst voor het uiteenvallen van de kern van zijn selectie bleek op waarheid berust. Clubs aan de andere kant van de oceaan brachten de hersenen van sommige van zijn spelers op hol. Op 9 juli was Leonardo Larrea de eerste die zijn handtekening onder een dienstverband bij een andere club zette. Niet lang daarna vertrokken ook Patrik Mercado, Jalisthon Angulo, Gabriel Ruiz en Keny Arroyo. Daarmee was in korte tijd de gehele selectie van Tiago getransformeerd. In een jaar tijd werd er zo’n beetje een compleet basiselftal verkocht. Hierdoor begon ook Tiago te twijfelen of hij niet moest gaan nadenken over een nieuwe stap in zijn carrière. De hoogste transfersom werd ontvangen door de transfer van Leonardo Larrea. De Argentijnse verdedigende middenvelder trok naar Manchester City, dat €16.500.000,- overmaakte naar Sangolquí. Bij een toekomstige transfer krijgt Independiente del Valle nog eens 50% van het bedrag dat dan betaald wordt. Enkele dagen later vertrok Patrik Mercado voor een bedrag van €2.600.000,- naar Familicão, met eveneens een doorverkoopclausule van 50%. Bij de transfer van Jalisthon Angulo naar Atlético Madrid was dit ook het geval, zij betaalden een bedrag van €4.100.000,-. De meest pijnlijke transfer voor Tiago was die van Gabriel Ruiz. Met veel zorg en aandacht had hij de talentvolle spits ontwikkeld tot een aanvaller die in de absolute top mee zou kunnen. Uiteindelijk werd er zorgvuldig een club voor hem uitgezocht, waar hij zijn ontwikkeling verder voort zou kunnen zetten en waar de kansen op een volgende financiële injectie het grootst waren. Het Franse Lens betaalde €7.000.000,- voor Gabriel, maar de verwachting is dat hier in de toekomst zeker nog zo’n €50.000.000,- achteraan zal komen. De laatst noemenswaardige speler die de deur achter zich dichttrok was Keny Arroyo. Het Duitse Schalke, dat zich heeft teruggevochten naar de middenmoot van de Bundesliga, neemt de Ecuadoraanse middenvelder over en zal uiteindelijk €7.000.000,- betalen. Ook een toekomstige transfer van Arroyo zal de club nog eens 50% van dat bedrag opleveren. Met alle transfers in het afgelopen jaar, werd er zo’n beetje een compleet basiselftal verkocht. Toen Tiago de boel eens op een rijtje zette, begon hij zich toch lichtelijk zorgen te maken over de voortzetting van zijn project. Verkochte basisspelers in de laatste 12 maanden Normaliter zou Tiago de voorkeur geven aan het doorschuiven van eigen jeugd, maar gezien het feit dat er een compleet basiselftal vertrok in de laatste maanden, moest de portemonnee weer eens getrokken worden. De gehele as kon wel wat versterking gebruiken. Centraal achterin was er een extra poppetje nodig om te kunnen blijven rouleren, ditzelfde geldt voor het centrale middenveld. Met Leonardo en Keny hadden we toch twee sterkhouders verloren. Ook moest er een nieuwe spits komen. Die spelers kwamen er dan ook. Kendry Páez vertrok in 2025 naar Chelsea maar wist daar niet door te breken. Om zijn plekje bij de nationale ploeg te behouden, dwong hij dan ook een transfer af. Een jaar na zijn aankomst in Londen, vertrok hij naar Porto. Ook daar kwam hij vervolgens niet aan de bak, waardoor wij hem voor anderhalf jaar konden huren. Páez keerde op die manier terug op zijn oude nest om de rol van Arroyo op zich te nemen. Vervolgens kwam er opnieuw een Chileen naar de club. Orlando Brito werd voor een bedrag van €2.200.000,- overgenomen van Universidad Católica. De jonge Chileen is een defensief ingestelde middenvelder die in verscheidene rollen uit de voeten kan. Centraal achterin werd het gat gevuld door Anderson Carabalí. De Ecuadoraanse verdediger doorliep de jeugdopleiding van Santos en kwam over nadat Independiente del Valle €3.300.000,- had betaald. De grootste transfer was die van Néstor González. Deze jonge Argentijnse spits heeft een veelbelovend profiel en werd al een tijdje gevolgd door de mannen van Tiago. Met het vertrek van Gabriel Ruiz was er een directe vervanger nodig en daarvoor tastte Tiago dan ook diep in de buidel. Hoewel Marques de Lima gezworen had om niet meer teveel te willen betalen voor externe spelers, werd er maar liefst €12.250.000,- betaald aan Argentinos Jrs. In de ogen van de manager is González dan ook een uitzondering op de nieuwe regel. De verwachting is namelijk dat de boomlange spits in de toekomst veel geld gaat opleveren. Profielen Páez, Brito, Carabalí en González (Screenshots zijn van einde seizoen)

Toen Tim besloot zich bij ons illustere gezelschap te voegen—een groepje zo exclusief dat zelfs de Illuminati ons notitieblokjes zou sturen met "Leer van deze jongens"—wist hij niet helemaal waar hij aan begon. Maar goed, dat wist niemand van ons. Het begon allemaal als een eenvoudige estafettegame, maar al snel werd het een soort hypercompetitieve sport waarbij de inzet steeds hoger werd en de grappen in de groepsapp steeds slechter. Het was een nobele poging om onze estafette weer tot leven te wekken. Maar zoals alle grote verhalen—en enkele van de echt verschrikkelijke—begon het met een simpele, goedbedoelde actie. En net als bij de meeste dingen in het leven, was het alleen maar een kwestie van tijd voordat het hilarisch uit de hand liep. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Als ik terugkijk op dit seizoen, voel ik een mengeling van trots en pragmatisme die waarschijnlijk alleen managers in mijn positie echt kunnen begrijpen. Daan heeft een koers uitgezet die zowel voorzichtig als ambitieus was, en eerlijk gezegd was het aan mij en Tim om die koers te volgen zonder het schip op de rotsen te laten lopen. Ik heb besloten om de tactiek te benaderen zoals ik boodschappen doe wanneer ik honger heb—snel, efficiënt en zonder me te laten verleiden door de dure kaasjes. We hebben ons gericht op goedkope krachten, spelers die potentie hebben maar die niet de bank breken. Het is een beetje als winkelen in de koopjeshoek; je weet nooit helemaal wat je krijgt, maar soms vind je een verborgen juweeltje. De spelers die boven zichzelf uitstijgen, plaatsen we prompt in de etalage. Het voelt soms een beetje als een ouder die trots hun kinderen laat zien op de schoolmusical—je weet dat ze niet perfect zijn, maar je hoopt dat iemand anders hun potentieel ziet en denkt: "Ja, dat is precies wat ik nodig heb." En wereldtoppers? Die hebben we niet. Nog niet. Het is een realiteit waar ik vrede mee heb. We zijn niet in de positie om sterren vast te houden als ze niet echt van ons afhankelijk zijn. In plaats daarvan richten we ons op wat we kunnen beheersen: opbouwen, uitverkopen en hopen dat we onderweg niet struikelen over onze eigen ambities. Dus terwijl ik deze update schrijf, besef ik dat onze aanpak misschien niet glamoureus is, maar het is wat nodig is. We bouwen langzaam maar zeker, en misschien, heel misschien, zal dat genoeg zijn om volgend seizoen iets groots te bereiken. Kijkend naar het grotere plaatje, moet ik zeggen dat we best wel slimme moves hebben gemaakt op de transfermarkt. We hebben minder dan twee ton uitgegeven aan nieuwe spelers, wat in de voetbalwereld zowat het equivalent is van de wisselgeld vinden in de bank van je oude auto. Maar de verkoopcijfers? Meer dan twee miljoen. Ja, dat lees je goed. Het lijkt wel alsof we in de magische bonen business zitten, en geloof me, deze bonen zijn goud waard. Het meeste geld kwam binnen door de verkoop van onze buitenlandse nieuwkomers. Het blijkt dat mijn voorgangers een soort zesde zintuig hadden voor het spotten van onontdekt talent. Ze konden een ruwe diamant vinden in een berg van steenkool. Dankzij hun vooruitziendheid hebben we nu wat financiële ademruimte—genoeg om ons niet bij elke uitgave zorgen te maken over of we de lichten aan kunnen houden. Het was alsof we een lot hadden gewonnen in het internationale talentenspelletje. Laat me je vertellen over het gouden kwartet: Ndiaye, Hernandez, Rizki, en Hamrouni. Stuk voor stuk waren ze het soort spelers dat je doet denken dat er misschien toch een voetbalgod bestaat die goedgunstig naar je club kijkt. Ndiaye was een meesterzet, geheel gratis binnengehaald. Een jaar lang was hij onze rots in de branding, en toen zwaaiden we hem uit terwijl hij bijna een half miljoen euro waard was, op weg naar de zandbak bij Al-Ittihad Kalba. Ik kon bijna de woestijnwind voelen toen hij vertrok. Dan Hernandez—onze Panamese krachtpatser. Hij speelde een jaar voor ons, verspreid over twee seizoenen, wat een mooie boekhoudkundige truc was als je erover nadenkt. Ook hij vond zijn geluk in het Arabisch schiereiland. Al-Okhdood had meer dan vier ton over voor zijn diensten. Dat was een afscheid dat we niet konden weigeren, zelfs als we wilden. Rizki en Hamrouni, ons Franse duo, kwamen er in de National niet echt aan te pas, maar bloeiden onder de vleugels van Tim en mij op. Toen ploegen uit hun thuisland kwamen roepen, konden we niet anders dan hen laten gaan—de roep van het vaderland, en de knisperende eurobiljetten hielpen natuurlijk ook. Voor een Ligue 2 team is een paar ton misschien een koopje, maar voor ons was het alsof we de jackpot hadden geraakt. Elke deal was een verhaal op zich. Ndiaye, de onverwachte held; Hernandez, de reizende krijger; Rizki en Hamrouni, de verloren zonen van Frankrijk die hun waarde in goud bewezen. Samen hebben ze ons niet alleen een mooie transfersom opgeleverd, maar ook een legende om te vertellen. En als je in de voetbalbusiness zit, zijn dat de verhalen die je warm houden tijdens de koude wintertransfers. Nu komt de echte uitdaging: het is aan Thomas, mijn opvolger, om dit nieuw verworven kapitaal wijselijk te gebruiken. Geen druk, Thomas, maar het is een beetje alsof je de loterij hebt gewonnen en nu moet beslissen of je een huis koopt of allemaal kleine eilanden. Slim investeren is van essentieel belang. We hebben de fundering gelegd; nu is het tijd om te bouwen. Bouw iets dat blijft staan, zelfs als de stormen komen. En in deze business, geloof me, komen de stormen altijd. Sportief gezien zaten we op een roze wolk. Tim had een formidabele eerste seizoenshelft achter de rug met een strikerless formatie—een tactiek zo onconventioneel dat je zou denken dat het uit een sciencefictionroman kwam. Maar hé, dit is voetbal, geen intergalactische oorlog, al kunnen de emoties soms even intens zijn. Toen ik het roer overnam, was ik als een kind met een nieuwe speelset; ik kon niet wachten om mijn eigen draai te geven aan Tims briljante opzet. Met een paar subtiele tweaks hier en daar, voelde het alsof ik de laatste stukjes van een bijna perfecte puzzel op hun plaats liet klikken. En ik moet zeggen, de puzzel zag er verbluffend uit. De resultaten begonnen binnen te stromen alsof iemand de kraan vol open had gedraaid. Voor het eerst in deze estafette speelde een team in de stijl die ik adoreer. Elke wedstrijd was een demonstratie van tactische finesse, een ballet van passen zonder dat een traditionele spits nodig was. Het was alsof we een geheim recept hadden ontdekt in een oud, stoffig kookboek, en plotseling kookten we sterren van de hemel. De euforie in het digitale stadion was tastbaar; je kon de opwinding bijna snijden met het plastic bestek uit de kantine. Fans begonnen wedstrijden bij te wonen met een verwachtingsvolle twinkeling in hun ogen, alsof ze wisten dat ze getuige waren van iets speciaals, iets historisch. En eerlijk gezegd, ik voelde hetzelfde. Dit was het voetbal dat ik liefhad, dat ik ademde. En het leek erop dat iedereen het eindelijk begon te snappen. Aan het einde van het seizoen, met een mix van kunst, vliegwerk en misschien een snuifje puur kosmisch geluk, lukte het ons om de landstitel te grijpen. Het was alsof we eindelijk het laatste level hadden gehaald in een bijzonder moeilijk videospel—en geloof me, Željezničar speelde de rol van de eindbaas met verve. Goražde, ons team, onze trots, stond daar aan de top. Voor het eerst in de geschiedenis van de club konden we ons de beste van het land noemen. De vreugde in de groepsapp was overweldigend, alsof we niet alleen een voetbalcompetitie hadden gewonnen, maar de sleutel tot eeuwige voetbalglorie hadden gevonden. De strijd was intens. Elke wedstrijd voelde als een schaakspel waarbij elke zet kon leiden tot triomf of tragedie. En Željezničar? Ze waren formidabele tegenstanders, meesters in het opvoeren van de druk, maar op een of andere manier—door tactische slimmigheid, doorzettingsvermogen en de onwankelbare geest van onze spelers—bleven we ze net een stapje voor. Toen het laatste fluitsignaal van de slotwedstrijd klonk en de realiteit begon door te dringen, voelde ik een mix van ongeloof en euforie. We hadden het echt geflikt. Het kleine Goražde, tegen alle verwachtingen in, had de groten van Bosnië verslagen. Het was een overwinning die niet alleen op het scorebord stond, maar ook in de harten van iedereen die ooit had gedroomd dat David Goliath kon verslaan. En oh, wat was het zoet. In de bekercampagne die net zo episch was als een Hollywood-blockbuster, bleef het kleine Goražde wonderen verrichten, keer op keer de verwachtingen tarten. In deze ongelijke strijd tegen Željezničar, die zich opnieuw profileerde als de eindbaas van onze voetbalavonturen, schreven onze helden een script dat niemand zag aankomen. Elke ronde van het toernooi voelde als een nieuw hoofdstuk in een spannend boek waarvan je de laatste pagina niet wilt bereiken. Het kleine Goražde, met een moed die alleen wordt overtroffen door hun vaardigheden, nam het op tegen grotere en technisch beter uitgeruste teams. Maar zoals het vaak gaat in de beste verhalen, is het niet altijd de grootste of rijkste die wint. Nee, het is degene die speelt met hart en ziel, en met de durf om te dromen van het onmogelijke. In onze eerste Europese uitstapje sinds lange tijd, waagden we ons op het pad van de Conference League, een toernooi dat zowel uitdagend als verhelderend bleek te zijn. Onze ploeg, het dappere Goražde, vol hoop en dromen, vond zichzelf snel in een reeks van David versus Goliath-scenario's—alleen waren we dit keer niet altijd David met de slinger. Onze eerste grote test kwam in de vorm van het Belgische Zulte Waregem. Zij waren de eerste 'reus' die we tegenkwamen, en tot ieders verrassing, de eerste reus die viel. Het was een wedstrijd die herinnerde aan de beste momenten van een underdogverhaal. Met strategische precisie en een vleugje brute kracht die je zou verwachten van een team dat niets te verliezen heeft, slaagden we erin om hen te overmeesteren. Het was alsof we niet alleen tegen een team speelden, maar tegen de hele geschiedenis van Europese voetbalconventies. De vreugde was echter van korte duur. De volgende ronde bracht ons Čukarički, een team uit Servië dat snel liet zien dat ze een paar maten te groot waren voor ons. Onze slinger was niet genoeg; we hadden misschien een katapult nodig gehad. Het was een confrontatie die ons zowel letterlijk als figuurlijk op onze plaats zette. Hun spel was snel, hun tactieken waren scherp, en hun ervaring in Europese competities was evident. Dus daar stonden we dan, de realiteit indrinkend als een bitter medicijn. We hadden misschien een reus verslagen, maar de weg naar voetbalglorie bleek bezaaid met nog grotere reuzen. Maar zoals elke goede underdogverhaal, was het niet het einde van onze reis, maar slechts een hoofdstuk. Elk verlies, elke uitdaging was een les, en elke les maakte ons sterker, slimmer, klaar om weer op te staan en het opnieuw te proberen. En dus, terwijl de Conference League voorlopig misschien nog een brug te ver was, wisten we dat elke nederlaag slechts de opmaat was voor toekomstige overwinningen. Met elke wedstrijd groeide onze vastberadenheid, onze vaardigheid, en ons geloof dat, op een dag, geen enkele reus te groot zou zijn voor ons. @Nom de Guerre, @Glenn08, @Bogatyr @FlyD @Djurovski @neva @bas huijsmans @Arezo @De Raam @Lensherr @KayDeManaager @Kyrill @timpy00 @bigtukker

Wat een bal van Kroos

Nooo! Matchfixing! Wat een drama!

Je doelt op @Bogatyr zijn ava?

- 99. Conference League groepsfase 2025-2026 - Zoals vooropgesteld kwamen we dit seizoen in Europees verband uit in de Conference League. En niet met het doel een meeloper te zijn. Nee, we hadden weldegelijk de ambitie om een mooi parcours af te leggen. We hadden immers niet voor niets de vetpotten van de Champions League doelbewust links laten liggen. De loting voor de groepsfase daarentegen had op het eerste zicht eenvoudiger gekund, maar daar was nu eenmaal niets aan te veranderen. Zo was onze eerste opdracht er één tegen het Duitse VfL Wolfsburg, wellicht zelfs een kandidaat voor de eindzege. We bleven dan ook bescheiden in onze ambities voor deze wedstrijd, tot ze daadwerkelijk voor de deur stond. Dan was de goesting plots toch aanwezig om er iets moois van te maken. En dat deden we ook. We speelden niet alleen een puike partij. Dankzij doelpunten van Buletsa en Shved, op strafschop, boekten we zelfs een onverwachte maar zeer prestigieuze zege. Vervolgens trokken we naar Bern, om het plaatselijke Young Boys partij te geven. Vooraf was het lastig om in te schatten wat ons daar zou te wachten staan maar doelpunten van Buletsa en Yarmolenko bezorgden ons een nieuwe driepunter. Een verplaatsing naar het Roemeense Craiova leek dan eenvoudiger op papier, maar bleek in de praktijk misschien wel de moeilijkste partij tot dan toe. Toen mochten we opnieuw drie punten bij schrijven. Onze volgende tegenstander, Slavia Praag, kende we nog uit de voorronde van de Champions League vorig seizoen. Toen hadden we het lastig op verplaatsing. Ditmaal allerminst. Dankzij Tverdokhlib en Yarmolenko boekten we alweer een overwinning. Zo hadden we nog steeds het maximum van de punten met nog twee thuiswedstrijden op het programma. Twee matchen waarvan we vooraf ook dachten het meeste kans te maken om te winnen maar dat draaide niet helemaal uit zoals verwacht. Fortuna maakt het ons best moeilijk, en uiteindelijk stapten we met 3-3 van het veld na een ware spektakelpartij. Tegen het Sloveense Maribor wonnen we tot slot nipt met 2-1. Met 16 op 18 konden we uiteindelijk een zeer geslaagd eindrapport voorleggen. Tornooifavoriet Brighton maakte haar rol helemaal waar en slaagde erin om het maximum van de punten te behalen, mét ook nog eens een indrukwekkend doelsaldo. Zelf pakten we de derde plaats in het eindklassement waardoor we de tussenronde mogen overslaan. Een onmiskenbaar voordeel want nu moeten we pas in maart terug aan de bak, en moeten we geen wedstrijden gaan spelen zonder competitieritme. Ook onze landgenoten deden het trouwens prima. Shakhtar en Dnipro-1 stoten ook door, zij het naar de tussenronde. Enkel Dinamo Kiev kwam te kort en wist slechts 4 punten bij mekaar te sprokkelen. Te weinig om door te stoten. Tags & reacties

70 procent balbezit tegen het grote Sparta Praag en geen slecht resultaat

Echt top weer! Snap wat je bedoelt bij het willen bijblijven met je game dus zo'n update (die nog steeds top is) mag dan ook wel een keer

De 4-3-3 uit deze post!

Die meneer K komt me wel redelijk bekend voor. Geen idee waar ik die zo van denk te herkennen. Hij lijkt wel aardig in het plan van John te passen

Viking power!

Ik ben nog niet helemaal zeker of ik Anderlecht links ga laten liggen, maar we gunnen deze club met het mooie stadionnetje een kans.

wederom een sterke prestatie in de competitie, de tegendoelpunten blijven wel aan de hoge kant maar zolang je er 1 meer scoort dan de tegenstander is er geen vuiltje aan de lucht

Het plan klinkt te mooi om waarheid te worden

Het is van het niveau Martin van Geel scouting, echt bedroevend. Men komt niet verder van Pusic, Gio of een schijnbaar willekeurige andere trainer die een link heeft met Feyenoord, de Eredivisie of Nederlander is. Terwijl je met de aanstelling van de nieuwe HJO hebt gezien hoe Feyenoord bij dit soort processen tewerk gaat. Tel daarbij op dat de lijn Slot de lijn binnen de hele club is en de voertaal al Engels is. Je zou toch verwachten dat ze (als in de media) bij een aantal buitenlandse namen uitkomen, zoals 1908 eerder al deed. Ik snap best dat je bij gelijke geschiktheid voor de Nederlandse optie gaat, maar die zie ik niet tussen de namen die nu genoemd worden.

Weer een prijs erbij, vrij dominant ook Na België nu ook een trofee in Spanje te pakken. Helaas geen geld voor een trainerscursus, maar ook geen interesse van andere clubs in mij. Contract met een jaar verlengd, dus kijken wat we op een niveau hoger kunnen doen. Zie ondanks de beperkte middelen en financiën toch wel wat mogelijkheden bij deze club.

Dubbelpost, sorry: @Rogier.

Vd Vaart bij rondo: Ik zou bij Ajax moeten werken Van Halst: Ik heb je ervoor gevraagd Vd Vaart: kwam privé niet uit.... Louter domme dingen roept vd Vaart.

Mooie resultaten met Standard!

50% is van ons!

Wat mij verbaasd is dat de managers niet opnieuw werk vinden. Of speel jij voor iedere manager FM?

Seizoen 2025 - 2026 De kruitdampen van de transfers zijn weg. We mogen nu er een team van maken en lekker de wedstrijden gaan spelen. In de voorbereiding spelen we eerst tegen wat lokale teams. Er is een trainingskamp georganiseerd en we spelen tegen drie Belgische clubs. Om daarna nog twee relatief makkelijke teams te treffen. Na onze voorbereiding gaan we spelen tegen Ajax om de Johan Cruijff Schaal. Na deze wedstrijd gaan we spelen in de Eredivisie. We gaan spelen tegen Go Ahead Eagles, Excelsior, Ajax en FC Twente. Voorbereiding Johan Cruijff Schaal ADO Den Haag - Go Ahead Eagles Augustus Stand Eredivisie Overzicht manager Financien Antwoorden op posts van users @MNie Dankje. Ik ben aardig trots op wat wij gehaald hebben. @Djurovski Aha jij hebt die bonnetjes ingeleverd bij Mark. Ik wilde juist ervaring binnen halen. @Marius Ik wilde ervaring binnen halen, want die gasten weten precies wat ik van ze verlang. @Rossini' @MarcFM1 @Lensherr @KayDeManaager @xJordinosaur @ElMarcos @Genkie_06 @Boyzone @keano77 @DemoN

#5. De topper, transfers en belangrijk ander nieuws! December. De decembermaand begon met een topper tegen nummer 3 Atletico Madrid. Het werd een spannende pot, waar wij door Muniain op voorsprong kwamen. Kort na rust werd het gelijk. Vivian zorgde voor de verdiende voorsprong en in de 95e minuut scoorde Dani Rodriguez de bevrijdende 3-1 door een afgeslagen corner in een leeg doel te schieten. Keeper Oblak was namelijk mee naar voor gegaan bij de corner en lukte het niet om snel genoeg terug te zijn. Ook Almeria en Valencia werden aan de zegekar gebonden (resp. 4-0 en 3-0) en tegen Las Palmas leken we van de roze wolk te worden gesmeten. Het stond lang 0-2 voor Las Palmas, tot in minuut 80 Perrone een rode kaart kreeg. We vochten ons terug en dankzij Muniain en De Marcos konden we alsnog een puntje binnen slepen. Voor de poorten van de hel zoals dat heet. We herhaalden dit kunstje tegen Real Mallorca, waar we makkelijk met 2-0 voorkwamen, het helemaal weg leken te geven toen zij in minuut 80 de 2-2 scoorden. Gelukig was daar Unaí Gomez die zorgde voor een 2-3 eindstand. De laatste wedstrijd was een bekerpotje tegen San Fernando dat een klasse lager speelt. Met alleen maar reserves blammeerden we ons nét niet. We wonnen met 1-0 in de verlenging. Doordat Real Madrid ook punten verloor in december gingen we met hetzelfde puntenaantal de kerst in, maar wel als nummer 1! Iets om trots om te zijn. Wederom een topmaand, de wedstrijd tegen Atletico is helaas weggevallen, ik probeer dit vanavond te herstellen. Januari. Door met 6-2 van Betis te winnen lieten we zien dat we tijdens kerst geen gekke dingen hadden gedaan. Ook in Girona werd gewonnen (1-2). Daarna boekten we een 8-0 bekeroverwinning tegen Tenisca en wonnen we ook de derde ronde van de Copa del Rey door na penalties Real Zaragoza uit te schakelen. Toen stond dé topper op het programma. Real Madrid had in het nieuwe jaar al een keer verrassend verloren en onze voorsprong was daardoor 3 punten. In Bernabeu speelden we een prima pot die erg gelijk op ging. Toch was het De Koninklijke die op 1-0 kwam in de 61e minuut door een doelpunt van Valverde. Ik bracht een aantal verse krachten in en ging "vol op de aanval" spelen. Normaal gesproken levert dit wel wat extra kansen op, maar ook grote kansen aan de tegenstander. Toen er in minuut 93 een hoogtepunt in beeld werd gebracht vreesde ik dan ook het zelfde. Echter waren wij in balbezit. Met een intikker was het invaller Oscar de Marcos, meestal rechtsachter maar nu ingevallen als rechtsbuiten, die de stand op 1-1 bracht. Een grote stunt in Bernabeu: we nemen een punt mee naar huis en blijven 3 punten voor op Madrid: 4 dagen later stond een de 4e bekerronde op het programma. We speelden uit tegen rivaal Sociedad. Het werd een slijtageslag, waar wij al na 17 minuten een penalty misten. Die tegenslag bleek fataal want na 90 minuten én een verlenging stonden er penalties op het menu, die wij door een misser van Inaki Williams helaas verloren. Zo eindigden we de maand januari in mineur. Februari. In februari hadden we een op papier makkelijk programma. De eerste wedstrijd tegen Alaves werd het dan ook 4-1. Daarna moesten we tegen de nummer laatst Granada. Na 39 minuten kreeg Yeray rood en toen zij op het uur op 1-0 kwamen vreesde ik het erste. Echter dachten mijn spelers daar anders over. Nico Williams maakte gelijk en in minuut 94 was daar Muniain met de winnende goal: 2-1! Een week later tegen Getafe gingen we ook met 0-1 achterstand rusten. Onze grote vriend Oscar de Marcos draaide de wedstrijd eigenhandig om. Na de gelijkmaker in minuut 80 zorgde hij ook nog voor de 2-1! Wederom werd deze gescoord in minuut 94. Geluk van een toekomstig kampioen? Ik hoop het maar. De laatste wedstrijd van dit blok was een regelmatige overwinning (2-0) op Osasuna. Zo stomen we door! De stand na het blok van februari: Real heeft nog een keer gelijk gespeeld waardoor het gat nu 5 punten is. Overigens spelen we nog wel ongeveer alle topwedstrijden. Een aantal spelers had óf een contract met een lage afkoopsom óf een kortlopend contract. We zijn er ingeslaagd er een groot aantal voor langer vast te leggen: doelman Simon (contract tot 2025), spelmaker Sancet (wilde nieuw contract), Yeray (vaste rechtsback, contract tot 2025) en de door alle topclubs begeerde Nico Williams tekenden bij, met allen een hoge vaste afkoopsom. Ik hoor jullie denken. En Vivian dan? Hij kreeg een aanbieding van Bayern die ik op een manier vanuit de podcast van @Nom de Guerre probeerde te laten klappen. Dus: eerst vertragen, dan accepteren, dan uitstellen en dan annuleren. Echter kreeg ik na enkele weken dit bericht: De tactiek toepassen was dus niet nodig. Vervolgens vroeg ik of hij alsjeblieft bij wilde tekenen. En dat wilde hij, eindelijk! Mijn topper achterin blijft voor lange tijd aan de club verbonden: Het laatste contractnieuws was het feit dat ik zelf ging verlengen. Ik heb een nieuw contract getekend tot 2028! Wat een goed nieuws show weer! Enkel wat overbodige spelers vertrokken. Herrara speelde niet veel en had een salaris van € 500.000,-/maand. Hij vertrok gratis naar Tigres. Middenvelder Dani Garcia vertrok voor € 750.000,- naar New York en Ruiz de Galaretta vertok voor € 8.250.000,- naar Marseille. Inkomende transfers bleven uit. Ik heb besloten mijn budget te bewaren voor de toekomstige jeugdspelers. Dat het bestuur tevreden is bleek uit enkele toezeggingen die het gedaan heeft. Dit zijn geweldige ontwikkelingen voor de club. Als laatste misschien wel het belangrijkste, de voorbeschouwing op de jeugdinstroom. Heel erg benieuwd waar dit toe gaat leiden. Er staan helaas geen verdedigers bij, maar wie weet worden we verrast: Nu zijn jullie weer bijgepraat. Misschien een wat lange update, als deze te lang is, laat het me dan even weten, dan houd ik er in het vervolg rekening mee. In de volgende update gaan we in elk geval kijken of we onze vorm vast kunnen houden en weten we of de jeugdinstroom ons verder gaat helpen!

#111 - SEJR EFTER SEJR Het is misschien niet de meest prestigieuze prijs der prijzen, maar we hebben de Aalborgse trofeëenkast toch maar weer mooi uitgebreid. Ons uitstapje naar Zweden was niet voor niets. In de UEFA Super Cup slaagden we er - in tegenstelling tot in de UCL-Kwartfinale van twee jaar geleden - in om Chelsea FC te kloppen. In een over het algemeen gelijkopgaande wedstrijd kregen The Blues na zesentwintig minuten de uitgelezen kans om de score te open vanop de stip maar spits Nicolas Jackson's strafschop werd door Dghoughi uit de linkerhoek gedoken. Niet veel later viel het openingsdoelpunt in ons voordeel. Nielsen kreeg de bal vanop links toegespeeld en draaide open naar z'n rechterbeen en krulde de bal in de verste hoek buiten het bereik van Chelsea-goal Unai Simón. Het werd voor rust ook nog 0-2 via Schwartau. Na de pauze pakte Sierra rood na een onbesuisde tackle, maar ondanks veel balbezit slaagde de Londenaren er niet in om vroeg te scoren. Pas in minuut 89 kon Lorran de aansluitingstreffer scoren. Het werd nog even spannend, maar onze ijzersterke verdediging hield stand en zo lijfden we onze eerste UEFA Super Cup binnen in ons clubbestaan! In wat volgt, ga ik heel kort in op onze resultaten in de eerste zeven speeldagen van de 3F Superligaen. Afsluiten doe ik met het meedelen van onze loting voor de UEFA Champions League en een blik op de tegenstanders van onze Deense concullega's in hun Europese campagne. Speeldagen 1 t.e.m. 7 met doelpuntenmakers Beginnen tegen een promovendus is een ideale gelegenheid om meteen uit de startblokken te schieten. Tegen Silkeborg IF legden we er meteen vijf in het mandje. Een week later in Viborg FF deden we er daar nog twee bovenop en trakteerden de thuisploeg op een 1-7 nederlaag. Uitblinker was Joakim Mæhle met twee goals en evenveel assists. Ook thuis tegen Randers FC liep alles op wieltjes en kwamen we nooit in de problemen. Schwartau vond voor de derde week op rij de netten en zat op speeldag drie al aan acht goal involvements. Op Odense hadden we het moeilijk. Als team hadden we een off-day, maar recordaankoop Per-Olof Hedlund zorgde met een assist en doelpunt alsnog voor een 1-2 zege. In de laatste drie speeldagen vóór het sluiten van de transferwindow moest Dgoughi zich niet één keer omdraaien en vond o.a. Diamantis Giannitsanis vlot de weg naar doel. Met een vooralsnog perfect rapport duiken we dieper september in. Op 14 dagen tijd staan we voor vijf wedstrijden, waarvan twee UEFA Champions League-wedstrijden in eigen huis en drie Superliga-speeldagen tegen - chronologisch gerangschikt - Aarhus GF (U), FC Midtjylland (T) en FC København (U). Het is met alle respect voor onze gelote tegenstander dat ik zeg dat we in het verleden al angstaanjagendere uitkomsten qua loting hebben gehad. De confrontaties tegen de Premier League-teams Manchester City en Newcastle Utd. zijn met stip aangewezen als veruit de moeilijkste wedstrijden. Verder mogen we ons niet miskijken op de verplaatsing naar Napels, maar daar is punt(en)gewin zeker niet onmogelijk. Als we op speeldag 1 niet verliezen van de Citizens denk ik dat we wel eens vertrokken kunnen zijn voor een nieuwe mooie campagne op het kampioenenbal. Het zou in elk geval een serieuze vertrouwensboost geven voor het vervolg van de competitie. Door hun tweede plek vorig seizoen mocht FC Nordsjælland deze jaargang de voorrondes overslaan en meteen aantreden in de UEFA Champions League - Competitiefase. Ook FC København is erin geslaagd om de competitiefase te bereiken. In de derde kwalificatieronden legden ze PAOK over de knie en in de Play-Offs veroordeelden ze het Franse OGC Nice tot UEL-voetbal. Beide teams hebben een vrij zwaar schema voorgeschoteld gekregen maar hier en daar wat punten pakken en hopen dat het genoeg is om in de tussenronde te geraken zou voor FC Nordsjælland nog wel kunnen lukken volgens mij. FC Kopenhagen zal moeten winnen van clubs als RB Salzburg en Freiburg als ze punten willen pakken. Tegen PSG, Barcelona, Chelsea en Ajax zie ik ze op dit moment niet al teveel klaarspelen. UCL-Speelschema FC Nordsjælland UCL-Speelschema FC København In de UEFA Europa League is Denemarken vertegenwoordigd door FC Midtjylland. Omwille van het feit dat wij afgelopen seizoen de Oddset Pokalen wonnen, kreeg de nummer drie uit de Superliga een rechtstreeks ticket voor de competitiefase van de UEL. Het speelschema van de Ulvene biedt op het eerste zicht perspectief op kwalificatie voor de tussenronde. OGC Nice - de ploeg die door FC København werd uitgeschakeld in de laatste UCL-voorronde -, Brighton en Galatasaray zijn waarschijnlijk de moeilijkste van hun acht tegenstrevers. Randers FC eindigde vorig jaar zesde in de 3F Superliga (mesterskabsgruppe) en won in een duel om het laatste Europese ticket van Vejle, waardoor het mocht aantreden in de laatste voorronde van de UEFA Europa Conference League. In die laatste voorronde rekende het af met de Noren van Bodø/Glimt. Op verplaatsting werd het 2-2 en in eigen huis won Randers afgetekend met 4-1. In de zes wedstrijden die ze als UECL-deelnemer krijgen voorgeschoteld, zal het bezoek van Olympique Lyon veruit de moeilijkste opgave worden. L'OL heeft namelijk ene Adrian Stan (ex-AaB) in hun voorhoede rondlopen. De vijfde van de 3F Superliga van vorig jaar, Odense BK, mocht aantreden in de voorlaatste voorronde van de UEFA Europa League. In die ronde kwam het het Belgische Club Brugge tegen. In eigen huis hielden onze Deense vrienden de Bruggelingen nog op 2-2, maar in Brugge volstond een vroege goal van Jhon Durán niet om de kwalificatie voor de laatste UEL-voorronde uit de wacht te slepen. Dankzij twee goals van Rode Duivel Ferran Jutglà () won Brugge met 2-1. Dan maar UEFA Europa Conference League-voetbal zeker? Ja, dat dacht ik ook.. ware het niet dat het ijzersterke Finse Seinäjoen Jalkapallokerho - kortweg SJK - de tegenstander was van Odense BK in de laatste horde die ze over moesten om het tot de UECL-Competitiefase te schoppen. De heenwedstrijd werd moeiteloos, maar zonder glans gewonnen met 1-0, maar in Finland werd het een ramp. 3-1 was het verdict voor de mannen van Odense. Geen zesde Deense club in Europa dus.. UEL-Speelschema FC Midtjylland UECL-Speelschema Randers FC Jammer, maar helaas.. we zullen onze coëfficiëntpunten moeten verzamelen met vijf teams i.p.v. alle zes deelnemende Deense teams. Dat is eentje meer dan het aantal teams dat Nederland afvaardigd in de UEFA continentale clubcompetities, maar die stonden er al een stuk beter voor, ook nog op dit moment. FC København haalt dan wel een financiële slag thuis met de kwalificatie voor de UCL, maar of dat coëfficiëntgewijs een goede zaak is, betwijfel ik ten zeerste. Feyenoord en AZ Alkmaar vertegenwoordigen de Eredivisie in de UEL, terwijl PSV en Ajax op het hoogste schavotje acteren. We zullen na de Europese januari-wedstrijden eens kijken hoe het er voorstaat op de UEFA Coëfficiënten ranking. Ole @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

Even een dubbelpost, kan wel toch, na een halve week? Met dit team ga ik aan PL TOTS beginnen Even de Alderweireld en Haller evo's completen in Champs. Voor zover ik het gezien heb, zitten er geen potentiele kandidaten voor m'n team in, dus de rewards maken niet echt uit. Al is 97 rated Van Dijk wel goede fodder Ga ook eens van de 4321 afstappen en 41212 spelen. Bankje is ook wel leuk, Lucca en Ocampos samen inbrengen als ik achtersta en dan gewoon powershots van afstand doen. Kopt Lucca vanzelf wel één van die corners binnen die daaruit volgt Hier ook nog eens de evo's waar ik mee bezig ben. Tot nu toe is het plan dat Doorn en Van Dongen in het team komen. Laudrup en Dest zijn wel echt de minste spelers in dit team, en Van Dongen kan na deze evo zowel op links als op rechts. Dan zal Laudrup er wel uit gaan, want Dest heb ik bijna 1000 games gebruikt Die kan ik er eigenlijk ook niet uithalen. En Doorn heeft dan 3 playstyles+, waaronder anticipate, dus die moet er ook wel gewoon in eigenlijk.

Deze spawnt even bij San Giovanni zeg en ik heb nou net een VVL nodig Het is tegen de ongeschreven regels in maar ik denk dat ik hem ga overnemen Gast heeft 197 PA

Mijn CL-winnende selectie bij Botev Plovdiv seizoen 2029/2030 Aangezien er maar drie "echte" spelers rondlopen hieronder screentjes. Doelmannen: Natalino Torrão: Is momenteel eerste doelman en denk dat er ruimte voor verbetering is maar ergens heb ik de hoop dat die groei er bij hem zelf uit komt. In de zomer van 2028 voor €1 miljoen opgepikt in Portugal. Theo Sander: Eigenlijk gewoon beter dan Torrão maar zit toch wel aan zijn top terwijl er bij de Portugees ruimte om te groeien is. Transfervrij gehaald toen hij uit zijn contract liep bij Kopenhagen. Mirza Alagić: Inmiddels vier seizoenen een vaste waarde als linker centrale verdediger. Dit jaar iets minder minuten omdat we in de breedte meer opties hebben maar in de belangrijke wedstrijden één een van de eerste namen op het wedstrijdformulier. Voor €1,6 miljoen opgepikt bij Vozdovac. Dimitri Alphonse-Jullienne: Een andere vaste naam in de defensie. In principe meer geschikt voor de centrale positie maar speelt ook regelmatig aan de rechterkant van het centrum. Vorig seizoen voor €5,25 miljoen opgepikt bij Nantes. Vincent Lachaud: De derde plek is iets meer wisselend met Lachaud die de nodige minuten in de centrale positie maakt maar ook als balveroveraar op het middenveld word ingezet. Voor €575.000 opgepikt bij Andorra. Juan Diego Bueno Prieto: Dit seizoen nieuw bij de selectie en eigenlijk vooral geschikt voor de plek aan de rechterkant van het centrum. Na twee jaar wou hij niet langer bij Etar blijven dus maar een kans gegeven nadat vooral Barcelona de hele zomer aan hem trok. In 2026 gratis opgepikt bij A Madrileno. Nicolas Villalonga: Een concurrent voor Alagic en ook inzetbaar in de centrale plek al is hij daar voor mijn smaak wat aan de kleine kant voor. Afgelopen zomer voor €2,9 miljoen gekocht van Villareal. Baltazar Sanabria: De nieuwste versterking achterin en hoewel ik eigenlijk niet echt de behoefte had aan een nieuwe verdediger was €8,5 miljoen voor iemand met deze kwaliteiten niet te negeren. Maxim Dekker: Vorig seizoen in januari al vastgelegd om de defensie te versterken en daarna nog de nodige aanwinsten gehaald waardoor hij niet super veel minuten gemaakt heeft en verwacht dat hij deze zomer verkocht zal worden aan Saudi. Marko Petrovic: Vorige zomer voor €2,7 miljoen opgepikt in Kroatie met de hoop hem te verhuren. Dat lukte niet en bij ons speelt hij gewoon te weinig. Eduardo Correa: De breker op het middenveld om voor wat balans te zorgen. Vorig seizoen helaas mijn vaste balafpakker moeten verkopen maar met Correa voor €1,4 miljoen denk ik een prima vervanger afgelopen seizoen. György Egyed: Speelde afgelopen jaren als centrale middenvelder maar inmiddels in de belangrijke wedstrijden de spelmaker naast Correa. Gratis overgenomen van FC Groningen. Petr Čapek: Gehaald als stand-in voor Egyed maar inmiddels meer en meer de vaste centrale middenvelder en daarmee een belangrijke speler voor ons. Voor €4,8 miljoen opgepikt bij Slovan Liberec. Demian Aime: Een beetje de vierde man op het middenveld geworden dit seizoen. Begon nog als een basisspeler maar inmiddels vaker op de bank in de belangrijke wedstrijden. Peter Kaiser: Ooit gehaald als basisspeler en nu inmiddels vooral invaller en rotatiespeler. Voor €1,2 miljoen overgekomen uit Denemarken. Rodrigo Carmo: Na enkele jaren als vaste man rechts op het middenveld was hij vorig seizoen vooral invaller in de bepalende wedstrijden. Na de verkoop van zijn concurrent deze zomer dit jaar gewoon weer basisspeler en zijn tot nu toe beste seizoen. Ooit als transfervrij talent zonder club opgepikt. Lorenzo Manzari: Vorige zomer gehaald als concurrent voor Carmo maar zijn potentie lijkt wat tegen te vallen. Potentieel een miskoop van €9,- miljoen van PSV. Michel Ange Bandé: In zijn derde seizoen bij de club en onbetwiste nummer één op de linkerflank. Ooit voor €300.000 gekocht van Asec Mimosas en uitgegroeid tot een van de beste Afrikaanse spelers. Magnus Brustad: Na 3,5 jaar te zijn verhuurd wou hij niet langer bij Septemvri spelen en dit seizoen een degelijke back-up geweest voor Bandé. Ooit gratis opgepikt in Noorwegen. Jaine Alba: In principe gehaald om te verhuren maar in de tussentijd een prima extra optie op de linkerflank. Voor slechts €325.000 bij Envigado weggeplukt. Yan Cavalcanti: Ooit gratis weggeplukt in Brazilië en inmiddels uitgegroeid tot een van de beste spelers in de wereld. Absolute klasbak en een van de eerste namen op het wedstrijdformulier. Kevin Müller: Één van de twee spitsen die een duo vormt met Yan. Vorig seizoen voor €3,4 miljoen weggehaald bij Rijeka en inmiddels zijn grootste concurrent denk ik wel voorbijgestreefd. Eljero Zeldenrust: Na transfervrij te zijn gekomen van Alphense Boys uitgegroeid tot een vaste waarde in de spits maar dit jaar vooral supersub met zijn snelheid als voornaamste wapen. Edder Escobedo: De vierde spits maar ontwikkeld zich gestaag en lijkt voor volgend seizoen klaar om zeker in de competitie een belangrijke rol te gaan spelen.

Het was werkelijk zenuwslopend, maar in een direct duel tegen de nummer twee Djurgardens halen we in extremis tóch nog de overwinning en daarmee de landstitel binnen. Of nouja, officieus dan. Ik denk immers niet dat we in de laatste drie wedstrijden een doelsaldo voorsprong van 27 doelpunten weggeven

Borussia, we komen eraan!

Klaar @Titan

5e geworden met Roda , eerste playoff ronde 2-1 verlies bij Eindhoven en erna 4-1 winst thuis op Eindhoven. Halve finale playoffs tegen VVV, waar we heel slecht tegen gingen daarvoor 1 winst en 3 verlies. Thuis speelde we nog redelijk knap 1-1 maar uit 3-0 verlies. De finale ronde erna speelde VVV ook 1-1 en 1-0 winst op Sparta, waardoor ze naar het hoogste niveau gingen. MInd you, dit was eigenlijk pas mijn eerste volledig seizoen van begin tot einde, die hiervoor begon ik pas in maart bij de club. En dan hebben we toch mooi halve finale playoffs gehaald, terwijl het doel van het bestuur top half finish was of middle table een van de twee, doet verder weinig toe. Heb 400K TB meegekregen maar vooral gratis aanwinsten gehaald tot dusver met Joey Konings, Joey Pelupessy en Anass Salah-Eddine, waarvan ik denk die laatste zkr wel goed genoeg is als we nu wel promotie pakken(maar dan heeft ie wel release clausule, we cross that bridge when we get there).

GERT LIENSTRA WATFORD APRIL 2035 -MEI 2036 Het is ons eindelijk gelukt. Vorig jaar na penals eruit in de kwartfinale tegen Bayern. Jaar ervoor in de halve finale eruit tegen Barca. Maar dit jaar waren we Europees dan de beste: Veel jonge talenten die bij ons zijn uitgegroeid tot Europese toppers: Ik ga deze selectie wel missen. Echt een mooi team gebouwd. In Engeland dit jaar wel helaas 2e geworden na City. Maar ook daar zijn we echt een topploeg die voor niemand onder hoeft te doen. Strijden in de CL met daarnaast de competitie, daar waren we in de breedte gewoon niet sterk genoeg. Heb bewust zelfs een zooi jonge gasten die de kwaliteiten niet hadden gebruikt in enkele potten nationaal. Dit alles om met een fitte selectie die CL potten te spelen. Heb nu 3 contintentale CL's gewonnen. Volgende halte zal ergens in Zuid-Amerika gaan worden.

Na mijn ontslag bij Rotherham ben ik aangenomen bij het gepromoveerde Tenerife. Doelstelling was degradatie vermijden en dit hebben we met glans overtroffen door een Europees ticket te bemachtigen.