Klassement

#1. Inleiding: Athletic Club (Bilbao). Athletic Club (vooral bekend als Athletic Bilbao) is een Spaanse voetbalclub uit de regio Baskenland, uitkomend in de Primera División. De club speelt in deze hoogste divisie sinds de oprichting in 1928 en is wat dat betreft in het gezelschap van alleen Real Madrid en FC Barcelona. Athletic Club speelde tot en met 2012 zijn thuiswedstrijden in het San Mamés, dat ook wel bekendstaat als La Catedral. Sinds 2013 wordt er in een nieuw stadion gespeeld, ook genaamd San Mamés. Geschiedenis. Athletic Club werd in 1898 opgericht door Britse immigranten. De clubnaam verwijst nog steeds naar deze Britse connectie. Athletic Club was een van de succesvolste clubs in de beginjaren van het Spaanse profvoetbal met diverse Spaanse bekers en vijf landstitels tussen de start van de Primera División in 1928 en 1943. Daarna werd de club wat op de achtergrond gedrukt door vooral Real Madrid, FC Barcelona en Atlético Madrid. Naast het gebrek aan successen moest Athletic op bevel van dictator Francisco Franco de clubnaam veranderen in Atlético Bilbao, aangezien niet-Spaanse namen waren verboden onder het regime van Franco. Na de dood van Franco in 1975 kreeg Athletic de Baskische naam terug. Kort daarna bereikte de club het grootste internationale succes door in seizoen 1976/1977 de finale van de UEFA Cup te behalen. In deze finale werd echter verloren van Juventus. Begin jaren tachtig was er een nieuwe succesperiode voor het Baskische voetbal: zowel Real Sociedad (1981, 1982) als Athletic (1983, 1984) werd tweemaal landskampioen. Sinds 1984 heeft Athletic Club geen grote prijs meer gewonnen. Wel nam de club in het seizoen 1998/1999 deel aan de UEFA Champions League, nadat Athletic in het seizoen daarvoor als tweede achter kampioen FC Barcelona was geëindigd in de Primera División. (Edit: In real life wist de club in 2024 de Spaanse beker te winnen waardoor het wederom een prijs heeft bemachtigd). Alleen Basken. De Baskische trots van Athletic Club komt naar voren uit het feit dat sinds 1912 tot op de dag van vandaag er alleen maar Basken voor de club hebben gespeeld. De laatste drie niet-Baskische spelers verlieten in 1912 de club. In de beginjaren speelden logischerwijs verschillende Engelsen voor Athletic, die de club immers hadden opgericht. In 1911 diende Real Sociedad een klacht in tegen de buitenlanders van Athletic, mede omdat Real Sociedad alle onderlinge wedstrijden verloor, waarna de laatste buitenlanders korte tijd later vertrokken bij Athletic. Athletic vat Baskenland overigens op in de ruimste zin, dus niet alleen de Baskische Autonome Gemeenschap maar ook de autonome regio's La Rioja, Navarra en Frans-Baskenland. Sinds 2006 spelen ook de Mexicaan Javier Iturriaga en de Venezolaan Fernando Amorebieta bij Athletic. Beiden zijn echter van Baskische afkomst en wonen al jaren in Bilbao. Ondanks het alleen-Basken-beleid is Athletic Club altijd behoorlijk succesvol geweest. Een groot deel van de spelers is afkomstig uit de jeugdopleiding, cantera in het Spaans. De nadruk op cantera leidde tot de paradox dat, terwijl veel supporters Baskische nationalisten zijn, het team altijd veel spelers aan het Spaans nationaal elftal heeft geleverd. Bij andere clubs werden de Spanjaarden vaak overvleugeld door buitenlandse sterren en groeiden daardoor niet naar een hoog genoeg niveau door. (Bron: Wikipedia). Waarom de keuze voor deze club? Ik heb altijd wel een zwak gehad voor deze club en in de loop der jaren zijn veel CM- en later FM-spelers verwend geweest met Baskische spelers uit de opleiding van Bilbao. Ik noem bijvoorbeeld namen als Joseba Etxeberria, Fernando Amorebieta, oud-Ajax speler Ismael Urzaíz en later spelers als Iker Muniain en de gebroeders Williams. Doordat je alleen maar Basken mag halen ben je erg beperkt met betrekkingt tot je aankoopbeleid en moet een groot deel van je focus liggen op je jeugdopleiding. Voor mij is dat één van de leukste onderdelen binnen FM. In normale saves wil ik nogal eens te veel spelers halen in korte tijd waardoor de club waar ik mee speel haar identiteit verliest en ik de interesse in de betreffende save daarmee ook verlies. Dat is gezien de beperkingen op transfergebied nu niet mogelijk. Hopelijk wordt dit een mooie, lange save en kunnen we Athletic Club naar een niveau door laten groeien dat het nog niet eerder heeft behaald. Vamos Athletic! @Badmuts @keano77 @Jónstærke @Keeza @dimihuyghe @chrisje1993 @Marius @De Raam@Djurovski @vekie71 @Willem @Kyrill @neva @Arezo @SantiagoMunez

Joh zo gaat het toch elk seizoen? Ik vind dit altijd een beetje een non-discussie. In principe zou dan elke club buiten de grote vier niets in Europa te zoeken hebben. Alleen werkt het zo niet, want je hebt nou eenmaal recht op meer Europese tickets. Normaal gesproken moet je het hebben van Ajax, Feyenoord, PSV en AZ, waarbij de overige Europese clubs (Twente had wat pech met de lotingen) voor een leuke verrassing kunnen zorgen. Laat NEC maar lekker Europa ingaan, ik juich het toe. Liever dat dan een FC Utrecht wat het elk seizoen verneukt in de voorrondes tegen een gare oostblokker. In het meest positieve geval krijg je een stunt zoals Vitesse drie jaar terug tegen Spurs en Rennes. In het slechtste geval hebben de supporters één of meerdere Europese potjes meegemaakt en heeft de club geproefd aan Europees voetbal. En dat laatste gun ik iedereen.

Mijn vriendin wil het hebben over de vakantie. Ze gaat maar zelf. Ik kom kijken.

Mijn langste rondje ooit gerend, maar ging eigenlijk vrij matig. Mezelf er doorheen gesleept, maar zaten richting het einde zelfs kilometers bij boven de 6:00. Wellicht ook niet de meest handige move om dit te doen, een dag na een korfbalwedstrijd.

#62 - EL TREN AVANZA Na onze verrassende triomf als jeugdgedreven team stond Independiente del Valle aan de vooravond van een nieuw tijdperk. De voetbalwereld had ons opgemerkt; scouts, coaches en de media waren gefascineerd door ons succesverhaal. Voor mij persoonlijk was het belangrijkste echter nog steeds de toekomst van de jongens die ik had gevormd. Terwijl we ons voorbereidden op mijn tweede seizoen in dienst van Los Negriazules, intensiveerde onze toewijding aan jeugdontwikkeling. We zochten naar nieuwe talenten, niet alleen in de grote steden, maar in de meest afgelegen hoeken van Ecuador. Mijn scouts en ik doorkruisten bergachtige paden, staken slingerende rivieren over, op zoek naar de volgende generatie voetbalsterren. Onze trainingen werden intenser, onze band sterker. Ik zag hoe mijn jongens groeiden, niet alleen als spelers maar ook als mannen. Er werd ze niet alleen tactiek en techniek aangeleerd, maar ook discipline, doorzettingsvermogen en trots! Onze club is niet alleen een team; het is een familie, gedreven door een gedeelde visie in alle gelederen. Het volgende seizoen voelde als een nieuwe uitdaging, maar we waren er klaar voor. We speelden met vastberadenheid, met passie en met een geloof dat dieper ging dan de grasmat onder onze voeten. En weer stonden we daar, aan het einde van de campagne, met verscheidene bekers in onze handen. Niet per se omdat we de beste individuele talenten hadden, maar omdat we een team waren dat gezamenlijk groeide en bloeide. Onze trein denderde onverminderd voort. We hadden de aandacht van de wereld getrokken, maar bleven trouw aan onze roots. Jeugdontwikkeling is niet alleen een strategie voor ons, het is wie we zijn! En terwijl we verder gaan met dit project, met nieuwe dromen en nieuwe uitdagingen, blijven we geloven in de kracht van jonge talenten. Want onze visie heeft de Ecuadoraanse voetbalwereld veranderd en zal blijven veranderen, één talent tegelijk. Seizoensoverzicht van 2025 ---

https://www.twitch.tv/arezovanmu Over ongeveer 10 minuten ga ik live! @Kyrill @Vreven @De Raam @neva @Dansmeister @ElPrincipito @Titan @Gert @Jotew @sennid @Glenn08 @La Pulga @roeliho @The Saint @Grote Ree @bas huijsmans @Tim' (wat een zieke lijst is dit haha, als iedereen tegelijk gaat kijken word ik wel zenuwachtig denk ik).

Remco Balk en Patrick Pothuizen zouden trots op dit elftal zijn

Vanavond maar even een taglijst in elkaar knutselen! Nou die mogelijkheid is er, ik woon alleen gelijkvloers en wil niet dat mijn vriendin en dochter last hebben van mijn gewauwel, maar zal mijn best doen om commentaar te geven. De stream van gisteren trok gemiddeld 0,9 bezoekers, dat kan alleen maar beter!

5. China Nou, dat was er weer één jongens! Het eerste sprintweekend van het jaar en sommigen waren nogal bang dat het wat te gemakkelijk zou worden, als we eerst de sprintrace zouden afwachten. I'm looking at you, @Fantasy! Welgeteld twee coureurs op de juiste plek gezet, waarvan één eigenlijk altijd wel op de juiste plaats staat @La Pulga neemt dit weekend de trofee mee naar huis! Met de dagwinst neemt La Pulga dan ook de leiding in het klassement over, maar het staat allemaal nog heel erg dicht op elkaar. Bij de volgende GP kan het zomaar weer anders zijn! Even alvast een waarschuwing voor @Jotew, die voor de vierde keer op rij geen lijstje heeft ingestuurd. Bij de vijfde keer zal jouw oude lijstje nog meetellen, maar daarna zal jouw rijtje leeg zijn. Ik zie jullie volgende week in Miami!

Luik-Bastenaken-Luik 2024 De verschillen zijn klein, maar uiteindelijk hebben we een duidelijke winnaar: @michael16 Hij weet de winst over de streep te trekken door als enige Bardet mee te nemen. Gefeliciteerd! @michael16 1350 @FlyD 1200 @Kelvin 1150 @aron24 1130 @Justin 1100 @Hans. 1100 @007mark 1100 @Elano 1100 @Lenstra 1100 @rich ruzzian 1100 @Viktor 1100 @Srangaman 1060 @chrisje1993 1055 @delichris 935

Vooral niet teveel focussen op een tijd als het om training gaat. Lichaam werkte niet mee. Prima dat je niet bent gaan forceren imo. Hier gaat het ook gestaag steeds beter. Even beetje druk geweest privé. Maar zaterdagochtend toch even een rondje kunnen rennen.

Dit is toch wel wat ik het leukste vind aan FM! Een megagroot talent, Roman Belletti, wil zich maar niet ontwikkelen. Op zijn 18de pikten wij hem gratis op bij Instituto in Argentinië. Het eerste seizoen was hij het hele jaar ontevreden omdat hij het niet eens was met de collectieve bonussen. Het tweede seizoen was hij ontevreden omdat hij niet naar PSG mocht vertrekken, met het volgende als gevolg: Inmiddels 20 jaar en amper ontwikkeling laten zien, slechte prestaties op het veld, afwezig voor trainingen, etc. Inmiddels is hij bijgedraaid, gauw zijn contract verlengd en nu er uithalen wat er in zit! Want talent heeft ie echt wel.

#61 - LA PERSPECTIVA DE TIAGO In de vroege ochtendzon dwaalde ik door de stoffige straten van een slaperig dorpje in Ecuador, op zoek naar verborgen voetbaltalent. Als coach van Independiente del Valle wist ik dat de toekomst van de club niet lag bij de gevestigde sterren, maar bij de ruwe diamanten diep verscholen in het hart van het Zuid-Amerikaanse land. Mijn aanpak was onconventioneel. Terwijl andere clubs vertrouwden op ervaren spelers, geloofde ik in de kracht van jeugdontwikkeling. Met een team van gedreven scouts speurde ik door het hele land, op zoek naar jonge jongens die dromen over het worden van een voetbalster. En we vonden ze, in overvloed. De trainingsvelden van Independiente del Valle werden een broeinest van activiteit en hoop. Jonge gezichten straalden van opwinding terwijl ik hen vormde tot atleten met een visie. We trainden urenlang, werkten aan techniek, tactiek en mentaliteit. Mijn geloof in deze jongens werd beloond toen we de competitie betraden, als pioniers van een nieuwe generatie voetbal. Het eerste hoogtepunt van mijn visie kwam op een zinderende avond in het stadion, waar duizenden fans zich verenigden in hoop en verwachting. Mijn jeugdgedreven team stond tegenover de gevestigde titanen van het voetbal. Maar we waren niet bang. We speelden met een vastberadenheid die de toeschouwers in verrukking bracht. En toen het laatste fluitsignaal klonk, waren wij de verrassende kampioenen, met onder andere de continentale beker in onze handen! De Zuid-Amerikaanse voetbalwereld was geschokt, maar voor mij was dit slechts het begin. Mijn visie op jeugdontwikkeling werd een erfenis die verder reikte dan het veld alleen. Het was een revolutie, een beweging die de harten van jonge dromers overal in het land deed ontbranden. Ik bleef nederig en gefocust op mijn missie om jonge spelers een kans te geven, wetende dat zij de toekomst van het voetbal in Ecuador waren. Seizoensoverzicht 2024 ---

Hancko eindelijk zijn prijs

25 mei de Manchester derby op Wembley voor de FA cup finale. De Manchester derby is een wedstrijd gespeeld door de voetbalclubs Manchester United en Manchester City. De ploeg met de meeste doelpunten in die wedstrijd wint de FA cup.

Het is ronduit belachelijk, niet te geloven zelfs, dat er in deze tijden nog steeds zielepoten rondlopen die het nodig vinden om anderen te vertellen hoe ze zich moeten gedragen, wat ze moeten zeggen, of hoe luid ze hun godvergeten enthousiasme mogen uiten. "Doe eens rustig," zeggen ze dan, alsof ze zelf de personificatie zijn van de serene rust, zittend op hun hoge troon van vervelende fatsoenlijkheid. Vrijheid van expressie is niet zomaar een frivool ideetje dat je kunt aan- en uitzetten als een goedkope nachtlamp. Nee, het is het bloed dat door de aderen van de samenleving stroomt, het is wat ons mens maakt, verdorie. En daar sta je dan, met je mond vol tanden, omdat een of andere bureaucratische snotaap vindt dat je te luidruchtig bent, te expressief, te veel jezelf. "Hou je een beetje in," adviseren ze, terwijl hun eigen leven zo kleurloos is als een vaatdoek na een week hard schrobben. Waarom? Waarom moeten we luisteren naar de grijze massa die bang is voor een beetje lawaai, een beetje leven? Het is een schande, dat is wat het is. Een schande dat we nog steeds moeten vechten voor het recht om onszelf te zijn, om onze passies te uiten zoals we dat willen. Als ik enthousiast ben, dan zal ik dat verdomme laten zien ook. Als mijn hart overloopt van vreugde, of woede, dan zal mijn mond dat verkondigen, en niemand heeft het recht om mij te vertellen dat ik stiller moet zijn, bescheidener, meer binnen de lijntjes gekleurd. We moeten allemaal eens goed in de spiegel kijken en onszelf afvragen of we echt de soort persoon willen zijn die het licht van anderen dimt, alleen maar omdat we bang zijn voor wat extra schittering in onze ogen. Kom op zeg, we zijn toch geen stel angsthazen? Laat die stemmen horen, laat dat enthousiasme zien, en trek je niets aan van de grijze muizen die fluisteren dat het minder moet. Het leven is te kort en te wonderlijk om iets minder dan luidruchtig, levendig en voluit te leven. Dat is mijn tirade, en als het je niet bevalt, nou, dan is dat jouw probleem.

- 94. Analyse seizoen 2024-2025 - Afgelopen seizoen gaat de geschiedenisboeken in als een historische jaargang voor de club. Voor de tweede opeenvolgende keer slaagden we in de nationale dubbel te laten optekenen, maar lieten we ons ook Europees opvallen door als debutant op het kampioenenbal de tussenronde te bereiken. Laat ons eens kijken welke prestaties tot die resultaten geleid hebben. Allereerst natuurlijk de evaluatie van de transfers. Vorige zomer mochten we met Odoi, Shved en Chuiko drie nieuwe namen verwelkomen. Tijdens de wintermercato kwamen er daar nog eens drie bij. Enkel de bijdrages van Odoi en Bol zijn eigenlijk het vermelden waard. Odoi groeide snel uit tot onze vaste linksback en zijn ervaring was van goudwaarde in de Champions League, al zal dat misschien niet altijd tot uiting gekomen zijn in zijn individuele beoordelingen. Bol kwam tijdens de winterstop en veroverde vrijwel meteen centraal achterin een plek in de basis. Hij kwam uiteindelijk nog tot bijna 20 wedstrijden en bewees daarin zijn meerwaarde. Een zeer geslaagde transfer wat mij betreft! De andere jongens moesten het vooral hebben van hun invalbeurten. Shved leverde daarbij nog regelmatig een bijdrage qua doelpunten of assists. We verwachten dat hij ook in de toekomst zal blijven doen. De speelminuten van rechtsback Kravchenko bleven beperkt, maar ik ga ervan uit dat hij in de toekomst belangrijker wordt. Ook Zebic zal volgend seizoen meer dan genoeg in de plannen voorkomen. Chuiko is nog jong en zal zich moeten bewijzen wanneer hij daar de kans voor krijgt. In ons eigen elftal van het jaar zien we dat er slechts een beperkt aantal jongens de magische ondergrens van een 7 weten te overschrijden. Gezien ons Europees parcours vind ik dat ook niet heel verrassend. Het toont tegelijkertijd wel aan dat op dat vlak eigenlijk nog heel veel te kort schieten. Toch werd we uitgeroepen tot revelatie in de Champions League. Europees maakten we ook een sprong van 193 plaatsen op de ranglijst van de UEFA. Daarmee staan we trouwens nog steeds maar op plek 122. In eigen land werden zes van onze spelers trouwens uitgeroepen tot het Elftal van het Jaar. Alle andere posities werden ingenomen door spelers van onze concurrent Shakhtar. Vorig seizoen was dit ook al het geval. Dat was trouwens niet goed genoeg om de job van de Shakhtar trainer te redden. Marino Pusic werd immers bedankt voor bewezen diensten. Tags & reacties

Doei FM Dip. Let's Go.

Ik zit met enige vertraging de huldiging terug te kijken en (ik ben natuurlijk niet helemaal neutraal hè) maar los van kwaliteiten zit deze selectie ook wel goed in elkaar qua persoonlijkheden vind ik. Echt alleen maar leuke 'normale' gozers. Trauner, Hancko, Gimenez Timber, Geertruida en dan de ideale schoonzonen Wieffer, vd Belt Beelen. Jahanbaksch en Lamprou als de ervaren gasten voor de sfeer. Gekke gasten als Paixao en Minteh. Vergeet er misschien een paar maar is denk ik echt wel een belangrijk (en vaak onderschatte) basis voor succes!

21-jarige Argentijnse linksbuiten, tempted... Moet ik alleen wel wat andere buitenlanders lozen, heb er al te veel.

Ach joh, laten we nu niet opeens heel kleinzerig hierover gaan doen, dat doen die Nijmegenaren zelf immers al. Zij promoten die spreuk van de droom is echt in de hele aanloop naar de bekerfinale en Feyenoord speelt daar vrij duidelijk op ludieke wijze op in. Wat is daar nu mis mee? Dit is gewoon een typisch voorbeeld van voetbalhumor. Dat heeft ook niets met kleineren te maken, het is gewoon een plaagstootje. Echt onnodig om daar over te gaan zitten janken.

De ongeslagen reeks ging gewoon als een tierelier voort. We bleven gas geven, tot we midden januari op Manchester United verloren na 13 ongeslagen wedstrijden. Ongekend voor een promovendus zou ik denken. Het goede nieuws hield niet op. In de halve finales van de League Cup moesten we tegen Aston Villa, die we in hun stadion billenkoek gaven. Het werd daar maar liefst 2-6! Daardoor kon ik thuis roteren, waardoor het hier 4-4 werd. Knotsgekke confrontaties die ons een plek in de finale gaven. Daar ontmoetten we Nottingham Forest, die we na een spannende wedstrijd 3-1 versloegen voor 90.000 mensen. Wauw. Een absoluut toppunt voor Portsmouth na al die jaren in de lagere regiones. Ook in de competitie raasden we door, de overwinningen volgden week na week. Ongekende reeksen werden neergezet. Dit had ik nooit verwacht in ons eerste seizoen in de Premier League! Europees voetbal is dus al binnen, de mooie resultaten brachten ons zelfs op een 6de stek.

43. Voor de tweede keer Wij starten goed aan het kalenderjaar 2030 in LaLiga met twee overwinningen op rij op Atlético Osasuna en Girona maar daarna volgt een verrassende nederlaag tegen Cádiz. In de strijd om de Copa del Rey worden beide wedstrijden deze maand goed gewonnen en in de UEFA Europa League winnen van FC Basel en daarna halen wij uit tegen Creva Zvezda door met 8-1 te winnen. Dankzij onder andere deze twee overwinningen eindigen wij op de derde plaats in de UEFA Europa League competitiefase waardoor wij ons bij de laatste zestien mogen melden zonder de tussenronde te hoeven spelen. Als wij kijken naar de overige ploegen in dit toernooi dan denk ik misschien wel tot de kanshebbers te behoren. In februari hebben wij een vol speelschema met zes wedstrijden in LaLiga en twee wedstrijden in de Copa del Rey. Wij merken dat de vermoeidheid begint toe te slaan en als wij dan uitgeschakeld worden in de Copa del Rey door Valencia zien wij het moraal van de ploeg zakken. Het gevolg is nog twee gelijke spelen en een zure nederlaag tegen Tenerife. In Maart herstellen wij ons en lijkt de goede vorm terug te keren. Wij verliezen in het restant van het seizoen enkel nog van Villareal en Real Madrid en in de UEFA Europa League schakelen wij Genk en RB Leipzig uit waardoor wij in de halve finale staan. LaLiga Aan het eind van de rit in LaLiga zien wij onszelf eindigen op de derde plaats en dat is precies de plek waar ik ons verwacht had dit seizoen. Het gat met nummer één F.C. Barcelona en nummer twee Real Madrid is nog enorm met respectievelijk 19 en 21 punten verschil. In de onderlinge resultaten tegen deze ploegen werd ook al duidelijk dat er nog een krachtverschil in zit. Wij eindigen dan weer op ruime afstand boven de nummer vier Real Sociedad. Al met al mogen wij tevreden zijn met hoe wij dit seizoen gespeeld hebben. UEFA Europa League In de UEFA Europa League ontmoeten wij Atalanta Bergamo in de halve finale. De Italiaanse club staat tussen ons en een finaleplaats in en over twee duels moeten wij hun verslaan. In Bergamo doen zij waar Italianen goed in zijn en dat is verdedigen maar in ons eigen stadion zijn wij de betere, creëren wij de meeste kansen en weten wij met een 2-0 overwinning de finale van de UEFA Europa League te halen. In de finale treffen wij Manchester United en dat is een van de tegenstanders waarvan ik verwacht had dat zij mee zouden strijden om de UEFA Europa League. De Engelse ploeg zet ons de hele wedstrijd onder druk en heeft niet alleen de het meeste balbezit maar ook veruit de meeste kansen. Het is echter vlak na rust onze spits Nenad Nikolić die doeltreffend is en een voorsprong verdedigen is datgene waar Atlético Madrid als sinds het tijdperk Diego Simeone om bekend staat. Het is ook precies wat zij doen en zo win ik mijn eerste prijs met Atlético Madrid en voor de tweede keer de UEFA Europa League. Reacties & tags @delichris Het was een goede eerste seizoenshelft waarin wel is gebleken dat wij niet om de titel mee zouden gaan strijden. @Marius In de meeste wedstrijden ging dat inderdaad meteen al vlot alleen in de grote wedstrijden trokken wij nog aan het kortste eind en ook sommige wedstrijden die wij moesten winnen lieten wij liggen. De traditionele top twee is nog wel een heel eind weg voor ons. @KayDeManaager @keano77 @Boyzone @Vlonkie @Genkie_06 @Daz @ElMarcos @Djurovski @Jónstærke

Allemaal heel creatief bedacht etc. etc., maar van mij had dat 'uitlachen' van NEC niet gehoeven met dat doek.

Ik was trouwens vergeten hoe simpel de MLS kan zijn. Alle ongewenste spelers kun je min of meer gratis dumpen, na een jaar of tien hebben alle ploegen dusdanig veel geld op de bank dat je elk contract maximaal kunt verlagen qua salary impact en de meeste spelers uit Europa en Zuid-Amerika die niet bij een absolute topclub spelen willen best komen. Hoe je in 1 transferwindow van een anonieme middenmoter een titelkandidaat maakt.

Speciaal voor Cim, omdat hij er volgens mij niet is, de opstellingen van Galatasaray tegen de ander Bij Gala doet Ziyech mee, dat zien jullie ook. Bij de ander doet Ozturk mee, hij draagt vandaag rugnummer 33.

Ik had twee petten op de afgelopen zomer. Niet als fashion statement maar vooral omdat er tijdens het WK flink aan onze spelers werd getrokken. Vooral aanvallende middenvelder Slawomir Dec was gewild. Aangezien hij een jeugdproduct is én een ontzettend goede speler wilde ik hem eigenlijk niet echt kwijt. Een bod van Tottenham van liefst €209M, wat nog kan oplopen tot €228M, bracht me toch op andere gedachte. Hiermee geven we meteen ruimte aan Mateusz Cerwinski om verder door te groeien én Miguel Dueñas kan de speeltijd houden die de clublegende verdient. De verkoop van Dec vond nog plaatst terwijl het WK in volle gang was maar ook hierna werden er nog flink wat spelers verkocht. Molyneux gaat met de bekende 50% clausule naar Dortmund en bij tweede keeper Perskaas zullen we 20% van de winst bij een volgende transfer opstrijken. Sobczak was niet blij met zijn reserveplek, Bini mag na een jaar vertrekken richting de zandbak en de rest had geen grote toekomst bij ons. Malis en Oravec zijn buitenkansjes voor competitiegenoten geweest maar daarover later meer. Er werd ook weer flink verhuurd. Van de meeste spelers verwacht ik niet dat ze een rol gaan spelen bij ons, dit verhuur zal zorgen voor een verdere ontwikkeling en een leuk centje voor ons. Voor onszelf is Slawomir Kaczor de belangrijkste speler. Hij moet in de toekomst onze vaste 'nummer 6' worden, bij Legia Warschau zal hij veel minuten kunnen maken. Ook voor Simonyan zie ik nog wel een toekomst bij ons maar misschien kan hij na zijn verhuurperiode bij Bayern wel een toptransfer maken. Screen Slawomir Dec Er werd flink verdiend aan uitgaande transfers maar ingaand hielden we het met in totaal €35,5M rustig. Dat betekent echter niet dat we geen goede spelers hebben gehaald want er is weer flink wat talent naar Krakau gekomen. Jeffry Oxfoort is hier het beste voorbeeld van. De 20-jarige Nederlander speelde al meer dan 100 Eredivisiduels waarin hij 44 keer scoorde. Hem transfervrij binnenhalen was een no-brainer. Ook Harley Sheerin kwam transfervrij, hij is echt gehaald om later door te verkopen. Hij gaat meteen op huur naar Cambuur Leeuwarden, wat ook meteen een beeld schept van zijn niveau. Van de overige transfers zullen Caio Henrique Topaloglu, Oliverbeson en Beto net als Oxfoort meteen aansluiten bij de A-selectie. Caio Henrique is een talentvolle aanvallende middenvelder die een clausule van €22M in zijn contract had staan, hij kan uitgroeien tot een sensatie. Oliverbeson is onze nieuwe tweede keeper en Beto mag zich richten op de linksback-positie, waar hij achter Scott eerste reserve zal worden. Stanchev heeft op linksback ook zeker potentie maar hij is meteen verhuurd. Alhassan is onze goedkoopste aanwinst, hij is vooral gehaald om later eventueel door te kunnen verkopen aan Ekstraklasa-teams. Screens Oxfoort, Caio Henrique, Oliverbeson, Beto, Stanchev, Alhassan en Sheerin Een blik op onze selectie laat zien dat we ondanks het vertrek van Dec nog steeds overlopen van de kwaliteiten. Met de terugkomst van Bianchi, die het uitstekend deed in de Premier League, zal Monreal zichzelf vaker centraal achterin terugvinden. Op beide backposities hebben we absolute wereldtoppers rondlopen en ook op het middenveld zit het zowel kwalitatief als kwantitatief goed. De échte luxeproblemen liggen voorin. Voor 5 aanvallende posities hebben we 11 uitstekende opties. Budka is op links de eerste keuze, Krawczyk zal de eerste spits zijn als het er echt om gaat en ook Dueñas zal vaker wel dan niet aan de aftrap verschijnen. Dit betekent dat het voor de rest dringen geblazen is voor een basisplaats. Het is beter om teveel keuzes te hebben dan te weinig maar toch zal ik misschien in de winterstop afscheid moeten nemen van een of meerdere van deze spelers. Er wordt nog steeds niet heel veel gehandeld in de Ekstraklasa. Met een relatief zuinige transferperiode geven we nog steeds bijna de helft van het totaal van de Ekstraklasa uit. Met een saldo van meer dan €400M wordt het misschien eens tijd om écht te investeren in de concurrentie en hen een boost te geven van €50M of meer. Dit is iets waar ik verder over na ga denken. Wat wel fijn was is dat we deze transferzomer enkele spelers bij de concurrentie hebben weten te stallen. Kaczor is de grootste inkomende transfer van Legia Warschau en de eerder genoemde Oravec en Malis zijn spelers die in de toekomst miljoenen op kunnen leveren voor Zaglebie Sosnowiec en Widzew Lodz. Met Widzew Lodz noemen we ook meteen de nummer 2 van het afgelopen seizoen. Zij mochten via de play-offs proberen om de groepsronde van de Champions League te bereiken. Twee nederlagen tegen Porto zorgen er echter voor dat zij in de groepsfase van de Europa League actief zullen zijn. Daar is ook Zaglebie Sosnowiec actief, met hun derde plek van het afgelopen seizoen plaatsten zij zich direct voor de groepsfase van het tweede toernooi van Europa. Ik vind het lastig om in te schatten hoe sterk beide teams zijn en hoe zwaar hun programma is maar vooral van Lodz verwacht ik dat ze zullen overwinteren. Speelschema Widzew Lodz en Zaglebie Sosnowiec Ook Zaglebie Lubin had zich kunnen plaatsen voor de Europa League maar na winst tegen APOEL was Feyenoord te sterk in de laatste voorronde. Zij gaan het dus proberen in de groepsfase van de Europa Conference League. Legia Warschau maakt het kwintet aan Poolse clubs in de groepsfases compleet. De hoofdstedelingen versloegen Vaduz en Aris in de voorrondes waardoor ze de groepsfase bereikten. Op dit niveau is het nog lastiger om aan te geven of hun programma eenvoudig is of niet maar het lijkt er hier op dat Zaglebie Lubin het net wat gemakkelijkere programma heeft. Speelschema Zaglebie Lubin en Legia Warschau En we gaan weer door! Stel ik zou 200M willen herverdelen over de andere clubs in de Ekstraklasa, hoe zouden jullie dit aanpakken? Weer 10 a 15 miljoen voor elke club of helemaal los gaan met 4x 50M of iets dergelijks? @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Hier ook weer eens begonnen. Volg een schema zodat ik in een week of 12 de 5 km kan lopen. Eerder al eens een soortgelijk schema gevolgd en dat werkte prima. Vervolgens wil ik me gaan richten op de 10km. Wil net als een paar jaar terug van het najaar de Startbaanloop in Soesterberg gaan doen. Toen liep ik, met een pak minder training dan nu, net boven de 50 minuten. Dus hoop onder de 45 minuten te komen. Nu hopen dat lichaam en vooral geest mee blijven werken.

Ik heb zelf de Garmin Forerunner 55 Black. Echt een top apparaat en niet mega duur (destijds 169,99 euro met korting). Afgelopen vier dagen wezen rennen in Zeeland met familieweekend. Wát is dat lekker zeg aan de kust.

Wat een goeie tip! En bedankt voor het kijken iedereen!

Het is natuurlijk maar een idee. Maar probeer de creatieve werelden bij elkaar te brengen. Kun jij niet een soort co-commentator worden bij de twitch uitzendingen? Paul heeft het soms veel te druk met bouwen.

Hahaha, "let op ... oh nee, let maar niet op"

CI. Spannend… De volgende wedstrijd was er een die daadwerkelijk voor onrust zorgde op de club. De nerveuze energie was zo tastbaar als het plakkerige bier op de vloer van onze lokale stamkroeg na een zaterdagnacht. In de derde ronde van de Coca Cola Cup speelden we tegen Karmiotissa, een ploeg die speelde in de hoogste divisie alsof ze daar per ongeluk terecht waren gekomen na een verkeerd genomen afslag. Bij winst zouden we in de kwartfinale staan, en dan was een topwedstrijd tegen een absolute topploeg als APOEL of Anorthosis geen vage droom meer, maar een mogelijke realiteit, zo dichtbij dat je het bijna kon ruiken, als de geur van vers gezette koffie in de ochtend. De gedachte alleen al veroorzaakte rimpels van spanning op de voorhoofden van de spelers, als golven op een anders kalm meer. De trainingssessies voor de wedstrijd waren geladen met een soort ernst die je normaal alleen ziet bij begrafenisondernemers tijdens een dienst. Spelers gingen tackles aan alsof ze vechten moesten voor hun laatste maaltijd, en de tactische besprekingen waren zo intens dat zelfs de whiteboardmarkers er nerveus van werden. "Everyone, of course, wants to play against APOEL or Anorthosis," zei ik tijdens een teambespreking, mijn stem zo stabiel als een trillende hand met parkinson. "But first, we need to get past Karmiotissa, and that's like trying to pull a lump of fat out of a drain—it's possible, but don't expect it to be a pleasant experience." Zo stonden we dan, op de drempel van iets wat misschien wel een sprookje zou kunnen worden, of een nachtmerrie, afhankelijk van hoe je het bekeek. En in die onzekerheid, die spanning van wat kon zijn, vond ik mezelf terug, lachend als een gek, altijd blijven lachen, zelfs als je mondhoeken ervan scheuren. Qua selectie had ik, op de situatie rondom de keeper na, geen problemen. Mijn sleutelspelers waren allemaal beschikbaar, fit en klaar om te vechten als straatkatten in een donker steegje. Maar ondanks deze luxe voelde ik iets wat ik als speler nooit had gevoeld; zenuwen. Ze kronkelden door mijn maag als hongerige aalwormen. Zou het ons lukken om te stunten in de beker? Die vraag zoemde in mijn hoofd als een vervelende mug op een hete zomernacht. We stonden op de rand van iets groots, iets wat misschien wel verhaald zou worden in de voetbalannalen of tenminste tot het einde van het seizoen in de kroeg zou worden besproken. De gedachte alleen al maakte dat mijn handen trilden, mijn hart bonkte alsof het probeerde te ontsnappen uit mijn borstkas. Ik liep langs het veld, keek naar het gras dat zo perfect gemaaid was dat het leek alsof het met een nagelschaartje was bijgeknipt. Ik probeerde mijn zenuwen te temmen, ze te bedwingen als een cowboy een wild paard. Maar het was moeilijk, moeilijker dan ik had verwacht. Als manager sta je aan de zijlijn, machteloos zodra het fluitsignaal klinkt. Je kunt niets anders doen dan toekijken hoe je plannen uitgevoerd worden of in duigeilsn vallen. Stunten in de beker... het klonk zo mooi, zo mogelijk, en toch zo ongrijpbaar als het vangen van de wind. Alles wat restte was hopen, hopen dat mijn team de zenuwen beter in bedwang had dan hun coach. ===== Reacties en dergelijke.

Waarschijnlijk wel. Maar 5e kan nog Champions League worden. Twee landen met hoogste jaar coëfficiënt krijgen extra CL plaats. Italië is al nagenoeg zeker daarvan. Duitsland heeft 2e plek voor het oprapen maar het is nog mogelijk voor Engeland.

Ik vind dat het als Feyenoord zijnde niet nodig om dit soort plaagstootjes te geven aan een club als NEC (met alle respect). Daar maak je je als Feyenoord zijnde gewoon klein mee, zoals PJ ook al zegt. Boeit me ook verder niet wat NEC er van vindt, maar ik bekijk het meer vanuit Feyenoord oogpunt. Janken valt ook wel mee hoor. Maar we mogen qua sfeer in de Kuip natuurlijk weinig zeggen van meneer die op wedstrijddag van hoogbegaafde jongen naar Vak S schuimbekker transformeert.

C. De stip aan de horizon Te midden van deze orkaan aan emoties en gebeurtenissen, waar liefdesperikelen en persoonlijke crises de dagelijkse routine meer verstoorden dan een luidruchtige buurman, moest er ook nog gevoetbald worden. Spartakos, die dappere kleine club die tegen de windmolens van het lot vocht, lag op promotiekoers. De titel was ons doel, een glanzend baken in de mist van onze bestaan, een symbool van hoop en overwinning in een wereld die meer wankelde dan een dronkenman op een kermis. Iedere wedstrijd was een veldslag, elke baltoets een statement, elke goal een schreeuw tegen het universum dat hier, op dit stukje gras, wij de regisseurs van onze eigen verhalen waren. Latsia bood in ieder geval bar weinig tegenstand, wat een geluk was, gezien de geestelijke toestand waarin sommige van onze spelers verkeerden. De eerste goal kwam van Caetano, die met een sluwe beweging langs twee verdedigers slalomde alsof ze kegels waren, en vervolgens de bal laag en hard in de hoek schoot, ver buiten het bereik van de verbouwereerde keeper. Zijn tweede goal was een prachtstuk van opportunistische finesse: hij pikte een slechte terugspelbal op, omspeelde de keeper met de arrogantie van een straatkat en tikte de bal zachtjes binnen. Danowski Franco, onze hoekschopspecialist, sprong hoger dan een hongerige luipaard en kopte de bal met zoveel kracht dat je zou zweren dat het net zou scheuren. Trifunovic, die een vrije trap nam alsof hij de natuurwetten wilde herschrijven, krulde de bal met een boog over de muur die doel trof, de bal zo sierlijk draaiend dat zelfs de tegenstanders even applaudisseerden. En dan Ewald, oh Ewald, met een omhaal die de geschiedenisboeken in zou gaan. Vanuit een bijna onmogelijke hoek, met zijn rug naar het doel, lanceerde hij zichzelf de lucht in en stuurde de bal met een acrobatische gratie in het net, een doelpunt dat zelfs de zwaarste harten onder ons een moment van pure vreugde bezorgde. Elk doelpunt was een klein meesterwerk, een schop tegen de sleur van alledag, een bevestiging dat ondanks alles, er nog steeds schoonheid te vinden was in het spel. Door een of andere vreemde tic van de competitieplanner, die waarschijnlijk zijn kalender had samengesteld tijdens een nacht van wilde passie met de godin van chaos, was het zo dat zo'n beetje tweederde van alle wedstrijden voor januari afgewerkt waren. Met de kerst in zicht kon ik dan ook vrij veilig constateren dat we royaal op koers lagen voor een landstitel. Professioneel gezien had ik dolblij moeten zijn, zo blij als een kalkoen die het Thanksgiving-overleeft heeft, maar in mijn hart was ik met andere zaken bezig, zaken zwaarder dan de gemiddelde soapserie. Voor de buitenwereld acteerde ik als de gelukkige manager. Ik gaf schouderklopjes alsof ik een brooddeeg was dat rijp was voor de oven, glimlachte bij elke persconferentie alsof ik net een nieuwe liefde had ontmoet en mijn leven een eindeloze reeks van gelukkige gebeurtenissen was. Altijd blijven lachen, dat was het devies. Lachen als een boer met kiespijn, lachen als een clown met een gebroken hart. Maar onder die lach lag een oceaan van onrust, van twijfels en vragen, van emotionele spaghetti die zich om mijn gedachten wond en ze verstikte als klimop rond een oude boomstam. Zo balanceerde ik op het dunne koord tussen succes en persoonlijke stilstand, een koorddanser met lood in de schoenen, voor wie elke stap zowel een overwinning als een last was. Ik was de gelukkige manager, ja, maar alleen voor wie niet keek naar de barsten onder het oppervlak. ===== Reacties en dergelijke.

Gisteren ook even meegekeken, maar dit is echt goud inderdaad! Vind alleen wel dat je tekst en uitleg moet geven tijdens het streamen, Paul. Of heb je die mogelijkheid niet? Wil ook wel een tag bij de volgende stream.

Dus je bent het wel eens over de aankopen?

Gratis, nu heb ik 3 goede keepers.

Ik denk Feyenoord.

05. Það getur alltaf verið betra Na de toch wel verrassende titel van vorig jaar mogen we het dit seizoen gaan laten zien in de 2. deild karla. Met wat gerichte versterkingen - zo hebben we Albert Einarsson overgenomen van Kormákur/Hvöt en wisten we Hafþór Jónsson los te weken bij Vængir Júpiters - en enkele breedteaankopen hebben we een aardige selectie voor komend seizoen. Na enkele oefenduels tegen opponenten van diverse niveaus in eigen land trapten we het seizoen in april af met een thuisduel tegen ÍR. Direct lieten we zien goed in vorm te zijn en moeiteloos mee te kunnen op dit niveau. De lijn trokken we daarna ook moeiteloos door in de rest van de wedstrijden. Zowel in de competitie als in de beker gaat het ons tot dusver behoorlijk voor de wint. Het meest opvallende is misschien wel het toeschouwersaantal van het bekerduel tegen Njarðvík U19. Er heerst een bepaalde rivaliteit tussen Reynir en Njarðvík, maar dat er meer dan 500 man kwam opdagen voor een potje tegen het jeugdteam van de opponent, dat had ik niet direct verwacht Uiteindelijk stokte onze ongeslagen reeks pas tegen Þróttur V., die ons met 1-2 de baas waren in eigen huis. Halverwege dit seizoen zijn we nog op twee fronten actief én liggen we op pole position om een back-to-back kampioenschap te realiseren. In de beker versloegen we gemakkelijk de jeugdploeg van Njarðvík, waarna we tegen KA de eerste stunt van dit jaar realiseerden. Deze laagvlieger uit de Pepsi Max Deild wist geen potten te breken en ging met 4-2 ten onder. Een week of drie daarna werd ook Víkingur aan de zegekar gebonden. Dat was een overwinning dit mij deugd deed, want Víkingur is de gedeelde koploper van het hoogste niveau van IJsland. De koploper van het derde niveau tegen de koploper van het hoogste niveau. Koekoek! In de volgende ronde, de kwartfinale, treffen we KFS. Opnieuw de halve finale bereiken behoort dus zeer realistisch gezien tot de mogelijkheden. Individueel voorstellen ga ik de spelers nog niet, dat doe ik een keer als we een stabiele spelerskern hebben. Ik heb zoals gezegd voor ogen om zo snel als mogelijk naar het hoogste niveau door te promoveren, waardoor we ook redelijk wat wisselingen in de selectie zullen gaan zien. Het merendeel van de spelerskern die we nu hebben zou niet meekunnen op het hoogste niveau, al zou je dat gezien onze bekerresultaten niet altijd meteen zeggen. Voorin ben ik meer dan content met de toegevoegde waarde die onze Spaanse vriend Osmar Avel Gaitán heeft. Hij was vorig jaar al in IJsland actief bij Uppsveitir, maar hij wilde graag op een hoger niveau acteren dan hij deed bij zijn vorige broodheer in de 4. deild karla. Ook Albert Einarsson kent een goed seizoen, gezien zijn negen gescoorde doelpunten tot dusver. Zijn komst lijkt - net als die van de Spanjaard - een schot in de roos te zijn. Maar het kan natuurlijk altijd beter en dus hield ik mijn ogen en oren open. Mijn ogen op het veld in IJsland, mijn oren als er weer eens een zaakwaarnemer met een speler op de proppen kwam. Zo ook toen Geoffrey Schumacher werd aangeboden. Een ervaren Belg die bij RCS Brainois in de krochten van het Belgische voetbal actief was. Hij had wel oren naar een buitenlands avontuur en kon gratis worden overgenomen. Wel wordt hij direct een van de grootverdieners in de selectie met zijn jaarsalaris van €30.000,- maar dat is hij in mijn ogen meer dan waard. Dat wijzelf tegen KFS gaan spelen, dat had ik natuurlijk al verteld. Wat jullie nog niet wisten, is dat zij een niveautje lager actief zijn dan wij. Nu wil ik waken voor onderschatting, maar zoals gezegd acht ik de kans redelijk groot dat we net als vorig jaar de halve finale kunnen bereiken. En daarin zouden we dan zomaar ook weer Selfoss kunnen treffen, al hebben zij het redelijk zwaar getroffen met een van de drie overgebleven ploegen uit de Pepsi Max Deild: Stjarnan. Ik zou liever de winnaar van het tweeluik tussen Kári en Afturelding tegenkomen bij winst. Maar goed, als je wilt winnen dan moet je iedereen verslaan natuurlijk. Dat zou zo op een tegeltje kunnen. In juli is de transfermarkt geopend en al vroeg in de maand wisten we ook Nick Atkinson te verleiden tot een overstap naar IJsland. Van Arsenal naar IJsland. Dat zullen er niet veel doen gok ik zomaar. Maar Nick Atkinson dus wel. Deze verdediger is direct een van de sterkhouders in de achterste regionen en hij kost ons, net als Schumacher, geen euro te veel. Zijn jaarsalaris van €22.500,- kunnen we prima missen en hij gaat ons ongetwijfeld helpen aan vele clean sheets. Dat hoop ik dan toch tenminste. Heel veel tegendoelpuntloze wedstrijden hebben we nog niet gezien dit seizoen namelijk. Bedankt allemaal weer voor jullie likes en reacties & voor het lezen van de vorige update(s). Het nieuwe seizoen is meer dan voortvarend begonnen en als we deze lijn doortrekken dan zijn we binnen no-time actief op het tweede niveau van het land. De doelstelling om binnen vijf seizoenen op het hoogste niveau te acteren wordt dan wel érg realistisch

Voetbalban is gerechtvaardigd voor jou, een nederlaag callen voor Leverkusen als wedstrijd nog niet voorbij is in dit seizoen.

Promotie bereikt in seizoen 1. Had ik niet verwacht, want het was een zwaar seizoen. Eerste pot in de playoffs ook 2-3 verloren, maar uit zeer verrassend naar een ruime zege gelopen.

#105 - UCL-KVARTFINALER: AaB v. BARÇA VS Ruim 99.000 voetbalfans zakten op 09.04.2030 af naar het Spotify Camp Nou voor de heenwedstrijd van de UEFA Champions League-Kwartfinale tussen FC Barcelona en Aalborg BK. Bij de Blaugrana rekenen ze nog steeds op ter Stegen in doel en zijn Araujo, Jules Koundé, Frenkie de Jong en Pedri ook nog steeds van de partij. In de spits beschik Luis Enrique met de 21-jarige Emili Capellas over een toptalent dat voortgebracht werd uit het alombekende La Masia. Profiel Barcelona-spits Emili Capellas In het volgelopen Camp Nou waren wij het eerst gevaarlijk. Na een corner waar niet meteen iets uit voortkwam, vond Cubarsí de vrijstaande Joakim Mæhle aan de rand van de zestien. De Deense routinier haalde meteen uit en ter Stegen moest zich volledig uitstrekken om de bal uit de linkerbenedenhoek te houden. De thuisploeg was nu wakker en nam de bovenhand, met afwachtend gebrei, maar hoge balcirculatie drukten ze ons beetje bij beetje richting onze eigen baklijn. Een schot van Capellas trof de paal en ook Gonçalo Ramos kreeg de bal niet voorbij Huovinen in doel. Op het kwartier kwamen wij nog eens opzetten. Schwartau schakelde knap Araujo en Balde uit, maar Koundé gooide zich met een ultieme tackle in de baan van Schwartau's schot, waardoor zijn poging nooit echt gevaarlijk kon worden. In minuut 21 gaf Capellas zijn team toch loon naar werken. Met een perfect geplaatst schot krulde hij een afvallende bal perfect in de rechterhoek: 1-0. Nadien tikte Barcelona de bal goed rond we kwamen er niet meer aan te pas. De tweede helft begonnen we sterk en onder impuls van een uitstekend spelende Sierra kregen we ook een grote kans om de stand weer gelijk te brengen, maar Barreto's vizier stond niet op scherp. Tegen de zestigte minuut had de thuisploeg weer alles onder controle en uiteindelijk mochten we het doelhout nog tot twee keer toe bedanken dat er bij affluiten nog steeds maar 1-0 op het Catalaanse scorebord stond. Net als in de heenwedstrijd zat ook het Aalborgse Lynge Jakobsen Stadion tot in de nok vol voor de terugwedstrijd van de UCL-Kwartfinale tegen FC Barcelona. De Spanjaarden hadden in heenwedstrijd vergeten hun voorsprong uit te diepen, waardoor in Denemarken nog steeds geloofd werd in de winst over twee duels en de daarbijhorende kwalificatie voor de UCL-Halve Finale tegen Manchester United, dat zich daags voordien met een 0-3 zege op het veld van stadsgenoot Manchester City - net als Atético (3-2 vs. Internazionale) - verzekerde van een plek bij de laatste vier. Dat geloof groeide toen bleek dat Capellas onvoldoende fit was om aan de terugwedstrijd te starten. Anders dan in Spanje verscheen Barça in Denemarken niet met twee, maar één spits voorin. Het was echter niet de eenzame Gonçalo Ramos die al snel de hoofdrol opeiste, maar wel Utrechtenaar Bram Davelaar. Met twee goals in het eerste half uur bekroonde hij onze blitzstart. Na knap samenspel tussen Mæhle en Schwartau kon die laatste goede lage voorzet versturen richting eerste paal, waar de Nederlander opdook om de bal in het dak van het doel binnen te schieten. Bij het maken van zijn tweede doelpunt, torende de lange spits boven linksback Pedrosa uit en kon hij de voorzet van Sierra overhoek voorbij ter Stegen knikken. De rollen waren in een mum van tijd omgekeerd. De bezoekers kregen de bal, maar verder dan een afgeweken afstandsschot van Frenkie de Jong kwamen de Catalanen niet voor rust. Na rust kwam de jonge Capellas binnen de lijnen en voortbordurend op zijn creativiteit speelde Barça ook enkele kansen bij elkaar. Huovinen moest zich nooit echt onderscheiden en hoe verder de wedstrijd vorderde, hoe beter het er voor ons uit begon te zien. Een kleine twintig minuten voor tijd bracht Colombiaans wonderkind Brian Barreto de verlossing. Het doelpunt leek enorm op de tweede goal van Davelaar. Opnieuw was het Sierra die deze keer zijn landgenoot van een uitstekende voorzet voorzag. Net als Davelaar won hij het in de lucht van Pedrosa. De paal stond nog pal, maar in de rebound knalde de jonge Colombiaan de 3-0 tegen de touwen. Het kon nu niet meer misgaan. Barcelona schakelde nog een versnelling hoger, waardoor ze via Marc Bernal nog konden tegenscoren, maar het doelpunt viel te laat om ons nog van de kwalificatie te kunnen houden. Zoals jullie al konden opmaken uit de vorige update is Nederland zeker van de zesde plek op de UEFA Coëfficiënten Ranglijst aan het eind van dit seizoen. Daar verandert onze historische kwalificatie over FC Barcelona niets aan. Er zitten geen andere Deense clubs meer in de UEL of UECL, terwijl Nederland nog steeds kon rekenen op coëfficiëntpuntengewin van Feyenoord en AZ Alkmaar in de UECL. De Rotterdammers verloren dan wel met 1-0 op het veld van Rosenborg BK, maar met een 4-0 zege in de Kuip kwalificeerden ze zich toch voor de UECL-Halve Finales. AZ Alkmaar is uitgeschakeld nadat het in Lorient met 1-0 verloor en thuis zelf met 1-0 won, maar de duim moest leggen na een zenuwslopende strafschoppenserie. Ter volledigheid vinden jullie hieronder alle affiches voor de Halve Finales van de UCL, UEL en UECL In de volgende update blikken we terug op het slot van het Deens voetbal (Superliga en Oddset Pokalen). Ole @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

Op de Engelse youth challenge worden ook alle contintenten aangedaan, dus waarom hier niet? Seizoen 18 Beginnen met de stand Of het door Europees voetbal komt weet ik niet, maar toch 'maar' een 10e plek. Vooral de het begin en het eind waren niet best te noemen. Dus helaas geen Europees voetbal volgend seizoen Europees voetbal Na een lastige voorronde een makkelijke poulefase en helaas met pingels verloren tegen de latere finalist (verloren van Vitesse !! ) En dan na 4 lange jaren , dan eingelijk onderstaand bericht. Heb er het seizoen om moeten zeuren. dit is denk ik poging 5 , maar bestuur zei telkens nee, terwijl we 80millie op de bank hebben. Prognose Ik moet verdedigers! Niet slecht, maar ik zit echt te wachten op de talenten die ons richting de titel gaan loodsen Centrale middenvelder, fysiek al redelijk maar verder valt het tegen, wel 5 sterren potentie. zal eerst een paar keer verhuurd worden Weer een hangende spits, daar heb ik wel patent op. mentaal en technisch al goed, fysieke mag het wat meer. Ook hier geldt, paar keer vehuren en dan zien we het wel een centrale verdediger met potentie, die moet ik koesteren. Met een paar goede eigenschappen al, alleen jammer van zijn snelheid. Dan de Next gen, daar zijn we dit seizoen ook op te vinden Dehmelt Sinds dit seizoen basisspeler, stond niet te boek als het grootste talent van zijn lichting, maar ontwikkelt zich prima Pedro Let op de transferwaarde van deze man, is het hoogste van de selectie. Al vanaf zijn eerste profcontract is deze erg hoog en wordt steeds hoger. Heeft ook een basisplekkie en de verwachtingen zijn bij hem al erg hoog, denk ook dat dit mijn 3e wonderkind gaat worden. Op naar volgend seizoen!

Toch de eerste ploeg die gaat degraderen met -punten. -6 was ook voldoende geweerde mbt degradatie. Laatstgenoemde was allang geaccepteerd. Beter nu dan evt volgend seizoen. Mijn club is compleet naar de tering geholpen in de laatste 1,5 jaar en daarvoor wordt de club nu flink gestraft. Zolang we maar blijven bestaan, verder kan het me gestolen worden om eerlijk te zijn.

60. AAN ALLES KOMT EEN EIND Een tiental updates geleden schreef ik nog over hoeveel plezier deze savegame en novelle mij brachten. Wellicht heb ik het zelf gejinxt, maar niet lang daarna was ik het opeens helemaal kwijt. Als donderslag bij heldere hemel ging de connectie met FM compleet verloren. Ik probeerde er tegen te vechten door steevast het spel op te starten. Een gebrek aan inspiratie zorgde ervoor dat ik maar doelloos naar enkele schermpjes bleef staren en vervolgens de laptop weer zuchtend dichtklapte. De motivatie om diepgaande en gedetailleerde updates te schrijven voor mijn trouwe volgers in de novellebundel verdween tevens als sneeuw voor de zon. Het is niet voor niets al vier weken geleden sinds ik de laatste update in dit topic plaatste. Dit terwijl ik nog heel wat plannen had klaarliggen om jullie meermaals mee te imponeren. Juist die laatste update kon daar wel eens de boosdoener van zijn geweest! De meesten van jullie weten dat mijn privésituatie niet altijd gemakkelijk is. Football Manager is voor mij dan ook een ontsnapping aan de realiteit. Ik vind het heerlijk om in mijn eigen virtuele wereld op te gaan. Daar heb ik namelijk de controle en bepaal ik grotendeels wat er gebeurt. Dit gevoel wordt vergroot wanneer ik erover schrijf en bij alle gebeurtenissen mijn eigen narratief creëer. In dit topic schrijf ik vooral over hoe ik deze savegame speel maar dat betekent niet dat deze Ecuadoraanse trip niet vol verhalen zit, ik heb ze enkel niet met jullie gedeeld door het type novelle dat ik dit jaar wilde neerzetten. Het gevaar van het schrijven van je eigen verhalen zit hem - voor mij althans - in het eind. Heb je weleens een film of serie gekeken met zo’n open einde, waarbij jij zelf je fantasie moet gebruiken om er een conclusie aan te verbinden? Verschrikkelijk toch? Heb je uren een verhaal zitten volgen en weet je uiteindelijk nog niet waar of hoe het eindigt… Ik ben daar geen fan van dus mijn eigen verhalen eindigen altijd ergens. Mijn narratief voor deze savegame had zich in de eerste seizoenen van deze savegame voornamelijk op Gabriel Ruiz gericht. In de vorige update - over zijn ontwikkeling - haalde ik al aan dat het voor hem tijd was om richting een topcompetitie te vertrekken. In lijn met mijn narratief liet ik dit dan ook gebeuren. In de zomer van 2028 vertrok mijn hoofdpersoon opnieuw richting Frankrijk, waar hij eerder tijdens een uitleenbeurt furore maakte bij Lyon. Ditmaal was zijn vertrek echter definitief. Het bod van €7.000.000,- van Lens werd geaccepteerd en we namen afscheid op Mariscal Sucre International Airport in de nabijgelegen stad Quito. Tiago Marques de Lima neemt afscheid van Gabriel Ruiz op het vliegveld in Quito Het verhaal van Gabriel Ruiz stopt daar natuurlijk niet, maar ik had wel een einde geschreven aan het narratief van het lokale talent die de fans van de enige professionele voetbalclub uit zijn geboortestad in vervoering bracht. In zijn jonge jaren had hij een groot aandeel in het huidige succes van de club en zijn manager was vooral trots dat hij het toptalent zo lang bij de club had weten te houden, ondanks aanbiedingen van clubs uit Manchester, Londen en Madrid. Toch moest Tiago Marques de Lima zijn paradepaardje laten gaan, nadat Gabriel te kennen had gegeven naar een sterkere competitie te willen vertrekken en daarbij aangaf dat hij zijn contract niet langer wenste te verlengen. Op dat moment voelde het voor mij dan ook alsof het overkoepelende verhaal geëindigd was en verloor ik de inspiratie om deze savegame en novelle voort te zetten. Totdat enkele gasten - volgens mij lullen zij regelmatig een paar uurtjes vol over het spelletje in een podcast - mij tot het bovenstaande inzicht brachten, waardoor ik het plezier in mijn savegame teruggevonden heb! Ik realiseerde me door hen dat aan alles een einde komt, maar dat elk einde ruimte biedt voor een nieuw begin…