Klassement

Ik heb vorige week de 10 mijl van Gent gelopen. Met de nodige schrik aan de start gekomen, want de voorbereiding was allesbehalve vlot gelopen met nog eens een Covid ertussen Uiteindelijk veel beter gegaan dan ik verwacht had. Eigenlijk heel de tijd comfortabel kunnen lopen en onder mijn streeftijd kunnen binnenkomen; dik tevreden mee.

Uitslag GP Singapore Heb de punten van de vergeten voorspellingen meegenomen in deze nieuwe stand. Let op! Bij vijf achtereenvolgende gemiste voorspellingen doe je niet meer mee tot je een nieuw lijstje invult. De gemiste voorspellingen blijven wel gewoon op 0 staan, want ik ben gekke Henkie niet. Over tot de orde van de dag. Verstappen werd het snot voor zijn ogen gereden door Norris en toch is Verstappen hier goed uitgekomen. Perez zat weer eens vast en sinds een lange tijd geen SC op dit circuit. Verder deed Zhou ook mee, wisten jullie dat? @KayDeManaager mag de komende vier weken pronken met de weekwinst. Tot over enkele weken bij de GP in Texas

Naam even weggehaald, want liep op iemand anders zijn startnummer. Anyway, ging lekker. Geen moment aan het hijgen geweest, lekker laag in mijn ademhaling dus en rustig aan gedaan. Prima tempotje gehobbeld.

@Thierryvane we back.

Zaterdag voor het eerst in 7 jaar hard gelopen, stap 1 van een 5KM schema. AS Maandagochtend 2e ronde en daarna nog 31km fietsen op een normale fiets voor een afspraak. Slets goo

Joehoe VAR?

Dubbelpostje, sorry. Gelukkig wisten we in de return orde op zaken te stellen

Vandaag #race-day. Het viel me niet tegen, maar ook allesbehalve mee. Had beter kunnen gaan, maar ook zeker slechter. Richttijden totaal niet gehaald, zat na het zwemmen meteen met een megahartslag op de fiets, dus durfde daar niet door te trekken. Uiteindelijk wel een wattage gereden waar ik blij mee kan zijn op een niet superdag (nu 193W, maar mikte op 200-205W), maar volgens Best Bike Split zou ik 3 à 4 minuten sneller moeten zijn dan dat ik nu heb gedaan (dat is +5%). Teken wel dat mijn positie op de fiets nog een stuk aerodynamischer kan. Iets om in de winter eens naar te gaan kijken. Die heuveltjes zijn zwaar man trouwens, zaten iets van 290 hoogtemeters in, en dat ben ik in Rotterdam echt totaal niet gewend. Bij de 2 langere wel echt een risico dat je richting stilstand komt, en dan is het wel belangrijk om gas te blijven geven. Was daar zeker de eerste ronde te terughoudend, had me nog wel tijdwinst kunnen opleveren. Met hardlopen hetzelfde verhaal. Begon oke, maar door het vele offroad (lang oneven gras en zand van het strand) was de vorm soms ver te zoeken. Liep op de asfaltstukken dan ook veel sneller, maarja, is maar mee te dealen. Hitte hielp ook niet mee, liep vorige week toen het wat kouder was nog 5:09/km over 8.7km in een pyramiderun (gem. zone 3), maar dat was nu echt niet mogelijk geweest. Totale eindtijd 2:41:40. Niet echt tevreden mee, maar gegeven de tijden die er verder zijn behaald, wellicht niet onverdienstelijk. 96e van de 337 finishers, en de snelste tijden zijn ook echt significant langzamer dan de andere races waar ik vergelijkingsmateriaal mee heb (al waren de echte kleppers er ook niet bij, maakt het ook lastig vergelijken). Uiteindelijk: - Zwemmen: ergens tussen 23:26 (Strava) en 24:22 (timing mat), afstand was grofweg 1.200 meter ipv 1.000 meter. Was erg zwaar, maar gegeven het aantal keer zwemmen na de halve in juni en mijn vakantie deze zomer, had het niet veel beter gekund. De techniektrainingen maar gaan oppakken. - Fietsen: 1:13:17. Verloor weer eens een bidon bij een gat in de weg (dit had dus wel echt sneller gemoeten, ook gegeven de dikke fiets die ik heb). - Hardlopen: 57:11 over 10.5km ipv 10 (dus 54:45 ofzo over 10). PR op 10km ongeveer 48 minuten, dus op dit terrein en de warmte best prima. - Wissels: wisselzone was echt heel groot, was ook mijn fiets kwijt, dus dit was totaal niet haalbaar 6:50 in totaal gewisseld. Volgend seizoen weer nieuwe kansen. Waarschijnlijk worden het 2 halve, maar dat is nog even te bekijken.

Fuck, slaappilletje te zwak toegediend.

Ik heb een zwakke enkel, waarvoor ik de hele zomer oefeningen heb gedaan om enigszins fatsoenlijk aan het voetbalseizoen te beginnen. Uiteindelijk heeft mijn enthousiasme daar er (waarschijnlijk) voor gezorgd dat ik nu een ontstoken achillespees heb... Shitshow. Afgelopen week bij de fysio geweest, hij raadt mij aan om te zwemmen en te fietsen, twee dingen die ik al regelmatig doe. Gisterochtend dus maar naar het zwembad geweest, 60 baantjes gezwommen in een rustig tempo. Toen ik thuis kwam, merkte ik dat ik nog wel zin had om te gaan fietsen, dus (bewust wel) daarna 40km gefietst. Had ik toch twee van de drie onderdelen van een Olympische afstand erop zitten. Op de weg terug begon ik al te denken om daarna ook 10km te gaan hardlopen, maar dat gaat natuurlijk niet met een ontstoken achillespees. Maar goed, achillespees even tot rust laten komen en dan kijken we wel weer verder.

Frankfurt - Gladbach 2-0. Genoten, vooral uitpubliek (zaten wij dichtbij) was in vorm. Wat een sfeer. En hoe kan het nou dat in het Frankfurt stadion duizenden Gladbach supporters zitten, ook in thuisvakken en dat gewoon goed gaat en in Nederland het iedere keer weer totaal uit de hand loopt. Toch het behandelen van supporters als hooligans? Gladbach wil ik ook nog heen ja, wat een uitfans hebben die altijd.

Na een ietwat onverdiend verlies tegen Bayern en een zeperd (qua uitslag) tegen Leverkusen (4-1) weer back to the winning league. Hertha BSC met 2-1 opzij gezet en vervolgens deze masterclass tegen Dortmund Ter verdediging van Dortmund; Die zaten in een bizar slechte reeks wedstrijden.

Nog enkele Scandinavische winterkoopjes gedaan.

Eindelijk tijd gevonden om de laatste transferweek te spelen. Uiteindelijk nog 1 basisspeler (Hartman) verkocht en Neguete die weg wilde. Eind vorig seizoen Hato transfervrij overgenomen, want hij wilde weleens een prijs winnen Op deadline day kwamen nog twee (Kroupi en Meupiyou) mooie kansen voorbij die ik allebei heb genomen, omdat ze allebei enorm veel talent hebben en ik had een beetje geld over Uiteindelijk voor meer dan 600M aan spelers verkocht en zo ongeveer de hele basiself verkocht Jorrel Hato Junior Kroupi Bastien Meupiyou De overige 13 transfer deze zomer: 5m Venezuelans talentje opgepikt in Portugal 13.5m Veelzijdige Belg 16 jaar 11m voor dit Deense talent 3.5m Landry Farré ex-Barcelona 10.5m Noah Mbamba ex-Arsenal 19m Franse newgen van 16 1.8m Colombiaanse talent 1.1m veelzijdig Noors talentje 1.1m 17 jarige Kroaat 8.75m 16 jarig talentje van PSG bemachtigd 6.75m oostenrijkse newgen vanuit Olympiacos 5m 16 jarige Portugees 3.5m veelzijdige speler in een klein pakketje uit Mexico Dan heb ik nog 3 toekomstige transfers in de planning staan voor 2028: 1) GK voor 750K 2) Tweebenige veelzijdige back voor 17m 3) 13.75m

Seizoen 25 Stand na 27 wedstrijden Dit was het moment dat ik dacht van wow, we maken echt serieus kans om te promoveren. Op dit punt hadden we dan ook een behoorlijke voorsprong op de nummer 3. Directe promotie lag binnen handbereik Het is dan wel heel voorspelbaar wat er gaat gebeuren toch? We verloren uit tegen Stoke, dat kan gebeuren maar dan gaan we ook nog (onterecht) onderuit tegen de nummer 3 en dan is het ineens weer spannend. Tegen Nottm Forest spelen we niet goed en Liverpool trakteert ons ook op een nederlaag. En dat terwijl Liverpool een draak van een seizoen speelt. Dan verlies je ineens 4x achter elkaar en het momentum is volledig weg Laatste wedstrijden We herstellen het goed tegen de nummer 4 Peterborough maar de slechte vorm blijft. Dit is niet echt bepaald een kampioensvorm natuurlijk Eindstand Dat maakt dit de eindstand. Een flink verval maar gelukkig blijven we nog wel binnen de play-offs. De play-offs gaan we spelen, vooraf is dat een mooi toetje. Achteraf is het wel licht teleurstellend. De droom naar de Premier League is nog wel springlevend Play-offs De competitie telt hier niet meer, de play-offs staan altijd op zich. Dat is in het verleden in meerdere competities al het geval gebleken. Wij namen het in de halve finale op tegen Crystal Palace. Uit vorm en binnen 5 minuten 0-1 achter in eigen huis, het leek gebeurd. Maar we draaien het om en in de uitwedstrijd spelen we goed en komen we niet in de problemen. Dan mogen we ineens naar Wembley, gek genoeg voor het eerst in deze save. De andere promoties waren allemaal automatische promoties. Daarin nemen we het op tegen QPR. We spelen goed en volwassen. We staan na 23 minuten 2-0 voor en geven vrijwel niets weg. Dus dat betekent.... Promotie!!! Ik heb met een San Marinese club de Champions League gewonnen, ik heb San Marino 4e gekregen op de coëfficiënten maar deze schaar ik ook in dat rijtje. Hoe het ook eindigt, voor mij is de save al geslaagd Intake Intake was wederom prima, met een aantal spelers die het eerste wel eens zouden kunnen halen Uitbreiding stadion Deze stond al voorafgaand aan het seizoen maar ons stadion wordt volledig uitgebreid. We gaan plaats bieden voor 27.512. We zijn dus echt een volle profclub op hoog niveau geworden. TV rechten Premier League Iets waar ik nog heel benieuwd naar was. We krijgen €93 miljoen aan tv rechten aankomend seizoen. Daarmee zijn we financieel onafhankelijk. Alleen het trainingscomplex nog een aantal keer verbeteren en we hebben alles op zijn max. Dan kan alle geld in de salarissen in de toekomst en hoeven we geen spelers te verkopen Wel een realitycheck.... Het wordt hoogstwaarschijnlijk geen leuk seizoen

110. Nog 13 goals...

Zullen ze al onder zijn bureau gezocht hebben?

Oh moest het ff in 2d terugkijken Wamberto's doelpunt was nog geldiger dan deze

Gebeurde al eerder in de wedstrijd ook. Ook niet de eerste keer bij Arsenal dat ze op die manier gevaarlijk worden. Bijzonder dat arbitrage daar zo weinig mee doet.

Oeh lekker hoor Cup fighters

De gelukkigste wint de eerste wedstrijd. Wat een kansen over een weer

Misschien was ik voorbarig en zat er toch een plan achter. Benieuwd of het ook zo uitpakt

Mooi hoe je FM met prive door elkaar laat gaan. Aan amibitie ligt het niet iig

Wat doen jullie met coaches die maar niet slagen voor hun licenties? Steven Defour is inmiddels al 4 keer gezakt voor de pro licentie

De Mentor en Zijn Leerlingen - I Het was een koude, mistige ochtend op het trainingscomplex van NEC. De lucht voelde zwaar en vochtig, maar er hing een gespannen energie. Iversen stond aan de zijlijn, zijn handen diep in de zakken van zijn jas gestoken. Zijn ogen volgden elke beweging op het veld. De jonge spelers, net terug van een intensieve oefensessie, namen een slok water en verzamelden zich rondom hem. Dit moment, dacht hij, was waar alles om draaide. Het opleiden, begeleiden, en klaarstomen van talenten — niet alleen voor hun eigen carrières, maar voor de toekomst van de club. En misschien zelfs zijn eigen toekomst als coach. Sano en Önal waren twee van de spelers die zijn bijzondere aandacht hadden. Sano, een Japans talent met een technisch vernuft dat zeldzaam was, had een rustige maar gedreven houding. Önal daarentegen speelde met de flair en het zelfvertrouwen van iemand die wist dat hij op het punt stond om door te breken. Toch voelde Alexander dat hun ontwikkeling een delicate balans vereiste tussen aanmoediging en druk. Ze waren jong, ambitieus, maar ook kwetsbaar. Hoeveel verantwoordelijkheid kon hij hen al toevertrouwen? “Kodai, Başar, kom even hier,” zei Alexander terwijl de rest van het team zich klaarmaakte voor de volgende oefening. Hij keek hen aan, een licht fronsje op zijn gezicht. “Ik zie jullie groeien, maar jullie moeten begrijpen dat talent alleen niet genoeg is. De mentale kant van het spel is net zo belangrijk. Hier,” hij tikte met zijn vinger op zijn slaap, “moet je net zo sterk zijn als op het veld.” Ze knikten allebei, hun ogen strak op hem gericht. Alexander voelde hun honger naar succes, maar zag ook hun onzekerheden. Sano worstelde met de taal, Önal met de druk om te presteren. En dan was er Alexander, die hen niet alleen als voetballers, maar als mensen wilde helpen. Dat was zijn belofte aan zichzelf toen hij NEC overnam: hij zou niet zomaar een coach zijn, hij zou een mentor zijn. Die avond, toen hij thuis in hun nieuwe huis aan de keukentafel zat met Laura, voelde hij de mentale vermoeidheid van de dag. Het huis was stil, op de zachte bewegingen van Laura na, die bezig was met de voorbereidingen voor de baby. Haar buik was nu duidelijk zichtbaar, en elke dag dat de geboorte naderde, voelde als een nieuwe mijlpaal in hun leven samen. Hij keek naar haar, en voor een moment vergat hij het voetbal. “Hoe gaat het met ze?” vroeg Laura zachtjes, zonder op te kijken van het lijstje dat ze aan het maken was. “Met wie?” antwoordde Alexander, terwijl hij wist dat ze het had over zijn spelers. “Je jongens. Sano en Önal. Je praat elke avond over ze.” Hij glimlachte zwak. “Ze zijn goed. Echt goed. Maar soms twijfel ik of ik niet te veel van ze vraag. Ze zijn nog jong, Laura, en ik weet hoe het is om die druk te voelen. Zeker nu het seizoen goed begint, voel ik hoe de verwachtingen stijgen. Voor hen... en voor mij.” Laura kwam naast hem zitten en legde haar hand op de zijne. “Je bent een geweldige coach, Alex, maar vergeet niet dat je meer bent dan dat. Je hebt altijd oog gehad voor je spelers als mensen. Ze zijn jong, maar ze hebben jou nodig. Net zoals onze baby straks jou nodig heeft. Je zult de balans vinden.” Alexander knikte, hoewel de knoop in zijn maag bleef. Hij voelde die verantwoordelijkheid diep. De toekomst van de club en zijn eigen carrière hingen samen met de prestaties van zijn jonge spelers. Sano had het in zich om de spil van het middenveld te worden, waar Önal de vleugelspeler kon zijn die NEC nodig had om zich te onderscheiden in de competitie. Maar wat als hij de verkeerde keuzes maakte? Wat als hij hen te vroeg pushte, of juist niet genoeg? Het was een delicaat evenwicht tussen aanmoedigen en beschermen, tussen druk en vrijheid. De volgende ochtend, tijdens een een-op-een sessie met Sano, voelde Alexander de intensiteit van dat dilemma. Ze stonden aan de rand van het veld, de zon nog net niet boven de horizon, en de kou van de nacht hing nog in de lucht. Kodai keek geconcentreerd, zijn ogen op de bal gericht. “Ik zie dat je moeite hebt om je plek te vinden in de groep,” zei Alex rustig. “Je hebt het talent, Kodai. Maar ik zie ook dat je soms terughoudend bent. Is het de taal? Of is er iets anders?” Sano aarzelde even voordat hij antwoordde. “Het is de druk, coach. Ik wil het goed doen. Ik wil niet falen. En soms… weet ik niet zeker of ik het kan.” Alexander legde een hand op zijn schouder. “Je bent hier omdat je het kunt. Ik geloof in je. Maar het is oké om het soms moeilijk te vinden. Het gaat erom hoe je daarop reageert. Gebruik de druk om sterker te worden.” De sessie eindigde met een veelbelovende glimlach van Sano. En terwijl de dagen vorderden, zag Alexander hoe zowel Sano als Önal hun plek in het team begonnen te vinden. De teamtrainingen werden intensiever, de wedstrijden belangrijker, maar de band die hij met hen opbouwde, bleef een essentieel onderdeel van hun groei. Op het veld, tijdens wedstrijden, voelde hij diezelfde verantwoordelijkheid. Sano op het middenveld, Önal die over de vleugel sprintte en Alexander aan de zijlijn, handen in zijn zakken, met zijn ogen op hen gericht. Hij gaf hen de vrijheid om te spelen, maar de begeleiding om niet te verdwalen in de druk. Dit seizoen was anders dan alle anderen. Niet alleen omdat de club beter presteerde, maar omdat Alexander zichzelf in zijn jonge spelers zag. Hij zag zijn eigen onzekerheden, zijn eigen drang om te slagen. En voor het eerst besefte hij dat zijn rol als coach niet alleen ging over winnen. Het ging over begeleiden, over het vormen van de volgende generatie — niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten. Terwijl hij met Sano en Önal op het trainingsveld stond, dacht hij aan zijn eigen vader. De lessen die hij had geleerd, de steun die hij had gemist. Hij wist dat hij het anders wilde doen, voor zijn spelers en binnenkort ook voor zijn eigen kind. Hij zou de mentor zijn die hij zelf altijd had willen hebben.

Seizoen 2027 - 2028 Winnen in Madrid. Wie had dat verwacht. Ik in iedergeval niet. We hebben dus zowel in de Serie A als in de Champions League een geweldige start. Dit had ik in ieder geval nooit kunnen dromen. Om onze ongeslagen status vast te houden moeten wij tegen Chelsea voor de Champions League. In de Serie A spelen wij tegen Salernitana, Frosinone, AS Roma en Juventus. Pittige wedstrijden, maar wel mooie wedstrijden. Bologna - Chelsea Champions League Juventus - Bologna Serie A Oktober Stand Serie A Stand Champions League Overzicht manager Financien Antwoorden op posts users @Rikkert90 Ik heb weinig tot niets te klagen op dit moment. @Marius Dit was een heerlijke maand voor ons en die winst op Real was gewoon genieten. @Djurovski @Michaelinho* @John Terry 2.0 @MNie @'Jochem @Genkie_06 @chrisje1993 @KayDeManaager @Glenn08 @Satioz @keano77 @DemoN

Prima

LCD Soundsystem - New York I love you but you're bringing me down

Pfoe, moest even kijken wanneer dat was @Erwin., maar dat is al 7 jaar geleden inmiddels. Hier ook meerdere keren gezien op festivals. BKS en Lowlands.

Carranza season.

Derde plek hoogste gemiddelde & gedeeld 1e plek aantal assists per duel (1,10) @Mordurette

Ah komen ze weer naar Nederland? Blijft een toffe live band, flink wat jaartjes geleden nog eens geweest met @Richarð. En ook al op menig festival gezien.

Weet niet of we gelijk alles kunnen spelen. Zeker als het 5 potten worden maar kunnen zeker begin maken.

Die is oprecht ritueel in de fik gegaan

Succes alvast voor morgen mannen

Niet helemaal terecht gewonnen, maar who cares Napoli 2-0 Santa Clara Santa Clara 1-1 Rennes Santa Clara 2-0 PSV Santa Clara 1-1 Newcastle United Real Sociedad 0-3 Santa Clara Rode Ster 0-2 Santa Clara Santa Clara 3-2 Manchester United (ook ietwat tegen de verhoudingen in) En nu deze En daardoor is dit de eindstand van de league phase. Toch een klein katertje

Schimmige deals met de Algerijnse regering. Moeten minimaal 45 minuten er één van hun opstellen, anders gaan er koppen rollen.

Jij bent toch echt wel de Steels van het Banner aanvragen-topic.

Woensdagavond? of eventueel vanavond nog.

Ik zocht nog een leuke aanvallende middenvelder.

Geen transfers, alleen eigen jeugd (Via de play-offs moeten promoveren)

Financieel is dit helaas niet af te slaan. Gelukkig had ik er al op voorgesorteerd door Ramos transfervrij af te laten bouwen bij ons en had ik winteraankoop Hugo Lima nog achter de hand als vervanger voor hem. Hopelijk kan ik het geld gebruiken om het stadion uit te gaan breiden en ik op die manier een betere financiele positie kan opbouwen.

Transfervrij nog een jaartje als back up fungeren

Dopesick (2021): 10/10. Miniserie van 8 afleveringen over de opiatencrisis die de Verenigde Staten vanaf de late jaren negentig in een houdgreep nam. Verschillende perspectieven (lokaal, federaal, corporate) lopen door elkaar heen en vormen een veelzijdig inkijkje in deze verschrikkelijke situatie. Het verhaal wordt verre van chronologisch uit de doeken gedaan maar door de editing stoorde dat me niet. Michael Keaton en Kaitlyn Dever stelen de show maar om eerlijk te zijn is het acteerwerk over de hele linie perfect te noemen. Ik geef een serie niet snel een 10, maar dit was echt ijzersterk. Must-see. Hij staat op NPO Start.

Ik ben het voor een groot deel van je eens, maar zoals @Chiemel al aangeeft: ik snap niet dat zijn psycholoog/psychiater dan direct verwachtingen gaat scheppen met 'binnen een half jaar in Oranje' Je kent de geschiedenis van Ihatarren en zeg gewoon dat je met elkaar je best gaat doen en dan zien we het wel.

De vijf spelers uit eigen jeugd die momenteel in mijn eerste team zitten: Slawomir Kaczor, al jaren de spil op het middenveld. Michal Babiarz, creatieve middenvelder die ook alweer 200 wedstrijden voor ons heeft gespeeld. Michal Wasiliuk, naast de spits die ik hierboven ergens heb gepost de eerste keuze voorin. Tomas Jerabek, linksbuiten met kopkracht, nieuw in de selectie na enkele verhuren aan andere Poolse clubs. Kacper Ciezkowski, back-up op de linksback positie, degelijke keuze maar niet sensationeel.

Deadlineday Klaus Ellehave. Kostte 3,7 miljoen, maar dan heb je ook wat.

Thierry's post inspireerde me om eigenlijk 2 dingen tegelijk te luisteren. Ben nog aan het afkoelen van mijn woede jegens bepaalde coaches uit de Ere... Maar ik besloot deze als eerste te luisteren!