Klassement

Toch niet

Ook een kapotte stilstaande klok heeft 2x per dag gelijk.

Hier blijven die tags! @Fantasy @ReneLeBlanc @Michaelinho*

(2) Over appelbomen en rosbief De zilvergrijze Mercedes, kortweg de pooierbak van Bertus, bleef nooit lang op één plek staan. Bezopen of niet, dag of nacht, de beste man piekerde er niet over om ergens te voet naartoe te gaan, laat staan met de fiets. Het hele dorp kneep een oogje toe; hij was de enige die ermee wegkwam. Zelfs wijkagent Tybor, een vijftiger die al twee eeuwen hier de politieman leek te zijn en in de volksmond beter bekend stond onder zijn bijnaam de Sheriff, liet het gebeuren – hij pakte zijn wekelijkse quotum aan beschonken bestuurders en foutparkeerders wel op de zaterdagavonden en zondagochtenden, dagdelen die niet geheel toevallig in het teken stonden van het ooit door Bertus opgezette café- en discoleven. De legende was Bertus sowieso vooruit gesneld. Ging het op een verjaardag over Bertus, dan kwam vroeg of laat het verhaal van de toeristen naar voren die op een mooie zondagochtend hun fiets in het dorp hadden geparkeerd omdat hun oog op het bordje ‘koffie met appelgebak’ was gevallen. Opgetogen waren ze de kroeg met aangebouwd cafetaria binnen gewandeld, klaar voor hun welverdiende traktatie. Bertus, die de bestelling zelf op kwam nemen, had bij het horen van het woord appeltaart het tweetal mee naar de achtertuin genomen en gevraagd of daar een appelboom stond. Geen boom te bekennen. “Nou, dan hek ook geen appeltaart. Twee koffie dan maar?” Of het ging over zijn gewoonte om de snackbar te verlaten op het moment dat er een schnitzelmenu werd besteld. Niet omdat hij geen zin had om dat klaar te maken, maar omdat hij voor een vers gepaneerde schnitzel vlug naar de supermarkt moest rijden. Een ander zou ongetwijfeld het verhaal van de broodjes rosbief met zout inbrengen. Dat verliep meestal als volgt: “Een broodje rosbief graag.” Bertus opende een wit bolletje, smeerde er een dikke laag margarine overheen, startte de vleessnijmachine en pakte een homp rosbief uit de koeling. Het broodje werd flink belegd, daarover viel nooit iets te klagen. “Zalt?” Op dat moment wist een vaste klant in nuchtere toestand dat het raadzaam was hier nee op te antwoorden. Echter, in veel gevallen wat de klant ofwel geen bekend gezicht in het dorp ofwel in vergaande staat van beschonkenheid. “Ja, alstublieft.” Op zo’n moment draaide Bertus zich om. Bij de frituurbakken, van waaruit het vet altijd vrolijk spetterde, wachtte de grote zoutpot die normaliter wordt gebruikt voor het zouten van de versgebakken patat (nee, Bertus serveerde geen friet). Hij pakte de zoutpot en besneeuwde de rosbief rijkelijk met een laag zout waar zelfs Rijkswaterstaat van zou gaan blozen. “Hier, da’s vier euro.” In het aanliggende café werden alvast een paar pilsjes getapt tegen de dorst. Dat berust op puur toeval . Vermoedelijk heeft elk dorp zijn eigen Bertus, meestal volop betrokken bij het verenigingsleven, haha. We gaan het meemaken! Vond het weer eens tijd om wat aan mijn hobby te gaan doen hier. Oei, ik hoop niet dat ik een personage uit je verhaal aan het kopiëren ben? Ik moet nog zo'n 134 updates inhalen . Thanks! Verhalen zullen er nog genoeg volgen, niet alleen over Bertus! @FMNOOB; @keano77: ik tag jullie hier vanwege de like op de eerste post. Mocht je liever niet getagd worden, laat het gerust weten!

Blijft toch altijd wel een genot om te lezen hoe men zichzelf schaamteloos citeert wanneer een gedane voorspelling blijkt te kloppen.

Omdat je soms ook gewoon plezier moet hebben in een game.

2-1 Vlap zijn haarstukje viel af kreeg rood. Toen draaide de wedstrijd.

Geldt die nieuwe asielwet ook voor Algerijnen die hier geboren zijn?

Here we go

Stelletje hypocrieten hier, als de verdedigers van Fortuna staken dan is het ineens geen probleem.

Op naar San Mamés!

Top @Copywriter Schitterend man.

Deze kleur beter?

Dit gaat weer een leuk seizoen worden voor de top-4

@nasje92winnen met Twente voelt wel als vreemdgaan na een huwelijk van tig jaar

Jij ramt er ook aardig doorheen hè

Hey Google, wat betekent 'De spil in je elftal'?

De fundering is gelegd. Laat het echte werk maar beginnen!

Af en toe wat alcoholmisbruik moet kunnen, nee? Zeker zolang John geen andere schimmigheden als toevluchtsoord zoekt.

Frans Bauer komt zo ergens uit een hoekje denk ik, heb ik het hierboven over hoe kut ik overnames vind, paar uur later het volgende; Is maar te hopen dat de deal nog klapt EDIT: DUBBEL EDIT; Uiteindelijk toch overgenomen, kut spel

Is alweer ontkracht. Ik denk zelf wel dat je hem er alsnog prima bij kan hebben, met zoveel wedstrijden op de kalender kan het geen kwaad om te rouleren. Als Mac Allister of Gravenberch geblesseerd raakt, ga je er momenteel kwalitatief enorm op achteruit. Met Zubimendi erbij heb je iets meer speling. Maar goed, het lijkt er dus op dat dat niet aan de orde is.

Hoofdstuk 8: De reflectie aan de zijlijn De winterlucht voelde fris op mijn gezicht terwijl ik samen met Dennis Bergkamp langs het trainingsveld stond. De spelers waren nog bezig met hun laatste oefeningen van de dag. Het was 1 december, en hoewel de kou langzaam zijn intrede deed, was de sfeer op het trainingsveld allesbehalve kil. Na een sterke maand november, waarin we vijf wedstrijden hadden gewonnen en 15 punten hadden gepakt, was het tijd om te reflecteren en vooruit te kijken naar de komende winterstop. "Zeventien doelpunten en zes tegendoelpunten in vijf wedstrijden," begon Dennis, terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg en het veld afspeurde. "Aanvallend gaat het fantastisch, maar die tegendoelpunten blijven een terugkerend thema, Wim." Ik knikte. "Daar ben ik het volledig mee eens, Dennis. Het is frustrerend, want aanvallend hebben we niets te klagen. De jongens voorin zijn scherp, en we hebben genoeg creativiteit en afwisseling. Maar de verdediging... daar kunnen we echt nog stappen zetten. Ramaj doet het goed, maar hij oogt soms onzeker, en dat straalt uit naar de rest van de achterhoede." Dennis keek me even aan, duidelijk nadenkend. "Denk je dat het vertrouwen is? Of is het een kwestie van kwaliteit?" "Een beetje van beide, denk ik," zei ik. "Ramaj heeft talent, dat staat vast. Maar hij is nog jong en onervaren op dit niveau. Soms lijkt hij te twijfelen, en dat is precies waar we tegenaan lopen. Ik zie het vooral in wedstrijden waarin we onder druk staan. Hij maakt geen grote fouten, maar je merkt dat de verdediging minder gerust is als hij niet overtuigend ingrijpt." Dennis zweeg even en liet zijn blik over het veld glijden. "En Pasveer? Denk je eraan om hem terug in het doel te zetten?" Ik haalde mijn schouders op en zuchtte. "Daar zit ik dus mee. Remko is ervaren, en hij brengt een bepaalde rust die je bij Ramaj mist. Maar hij is ook niet meer de jongste, en het lijkt alsof zijn reflexen iets minder zijn geworden. Het voelt als een dilemma: kiezen voor ervaring en zekerheid, of blijven bouwen op de jonge keeper en hopen dat hij het vertrouwen krijgt om zijn rol volledig in te vullen." Dennis grijnsde even. "Ja, dat soort keuzes horen erbij, Wim. Maar misschien moet je het gewoon aanvoelen. We hebben nog een paar weken voor de winterstop, dus misschien is dit hét moment om een knoop door te hakken. Vertrouwen geven is belangrijk, maar als het te veel kost… dan moet je handelen." Ik knikte instemmend. "Je hebt gelijk. We staan er fantastisch voor in de competitie, met kop en schouders boven de rest. Tien punten voorsprong op FC Utrecht, nog altijd ongeslagen in de Eredivisie. Maar dat mag ons niet blind maken voor de zwakke plekken. We moeten nu werken aan die details, zodat we straks in de cruciale fases geen steken laten vallen." Dennis keek me serieus aan. "Het is zoals Johan altijd zei: 'Als je twijfelt, speel je niet vrij.' En dat geldt niet alleen voor spelers, maar ook voor ons als staf. We moeten duidelijk zijn in onze keuzes." "Precies," antwoordde ik vastberaden. "Maar goed, we hebben nog een paar weken om het team verder te verbeteren. De winterstop komt op het perfecte moment." We keken beiden even zwijgend toe hoe de spelers hun laatste rondjes over het veld renden. Ik kon niet anders dan trots zijn op wat we tot nu toe hadden bereikt. Vijf wedstrijden, 15 punten in december, met opnieuw 17 doelpunten en slechts 5 tegentreffers. Het team liet verbetering zien, vooral in het samenspel en de aanval, maar mijn oog bleef vallen op de momenten waarin we verdedigend te kwetsbaar waren. "Het goede nieuws," vervolgde ik, "is dat we aanvallend helemaal in vorm zijn. Wout en Brian blijven de voorhoede dragen, maar het mooie is dat iedereen zijn steentje bijdraagt. De samenwerking voorin is geweldig, en dat geeft ons zoveel opties in de aanval. Daar kan ik echt niets op aanmerken." Dennis glimlachte. "Aanvallend zijn we inderdaad moeilijk te stoppen. Maar je weet, het kampioenschap wordt vaak in de verdediging gewonnen." "Daar ben ik me van bewust," zei ik serieus. "En daar moeten we scherp op blijven. Vooral nu we de te kloppen ploeg zijn. We staan bovenaan, maar iedereen wil ons neerhalen. Die druk wordt alleen maar groter na de winterstop." We bleven nog even zwijgend staan, genietend van de rust die over het trainingsveld neerdaalde. De winterstop was bijna begonnen, en hoewel de resultaten goed waren, was er altijd werk aan de winkel. "Oh, en dan heb je nog Tahirovic en Akpom," zei Dennis plotseling, de stilte doorbrekend. "Ze hebben geklaagd over hun speeltijd, toch?" "Ja," antwoordde ik zuchtend. "Tahirovic voelt zich tekortgedaan, maar het probleem is dat Mannsverk het gewoon te goed doet. En Akpom... tja, hij is een prima speler, maar ik kan hem niet garanderen dat hij meer minuten gaat maken. Dus beide spelers staan nu op de transferlijst." Dennis keek me even bedachtzaam aan. "Het is altijd lastig met zulke jongens. Ze willen spelen, maar je moet keuzes maken voor het team." "Precies," zei ik. "Ik wil ze allebei niet kwijt, maar als ze niet tevreden zijn en hun kans elders willen zoeken, dan moeten we hen die ruimte bieden. Voor nu draait het om de rust in de groep bewaren en de focus houden op de tweede seizoenshelft." "Dat is de juiste houding," zei Dennis terwijl hij zijn handen in zijn zakken stak. "We hebben een sterk team, en het is belangrijk dat iedereen die mentaliteit behoudt. Met de voorsprong die we hebben in de competitie, kunnen we ons nu volledig richten op het perfectioneren van het spel." Ik knikte. "Ja, we zijn in een goede positie. Nu is het zaak om scherp te blijven en geen slordigheden te accepteren. Dit seizoen kan groot worden, Dennis. We hebben het in eigen handen." "Absoluut," zei Dennis met een glimlach. "En nu even genieten van die twee weken rust." Ik lachte. "Ja, dat hebben we wel verdiend. Maar zodra de winterstop voorbij is, begint het echte werk weer." We keken nog even hoe de laatste spelers van het veld af liepen. De winterstop zou ons wat tijd geven om op adem te komen, maar er was geen tijd om achterover te leunen. We stonden bovenaan, ongeslagen, en de verwachtingen waren hoog. Maar ik wist dat, met de juiste keuzes en de juiste focus, dit team klaar was om die verwachtingen waar te maken. Het seizoen was nog lang niet voorbij, maar tot nu toe, stonden we er geweldig voor. @Marius @chrisje1993 @Nom de Guerre @Copywriter @Vlonkie @Lensherr @Djurovski @Thierryvane Bedankt voor jullie reacties! We gaan nog steeds voortvarend!

Mittwoch 23.05.2024. Loonstra loodst 1.FC Kaiserslautern na seizoen terug naar 1.Bundesliga. Von Christopher Meltzer, Kaiserlautern. “Maus” Loonstra nam in juli 2023 het heft in handen bij de 1.FC Kaiserslautern. De onbekende trainer moest proberen een goede klassering neer te zetten met hoop op een promotieplaats. De fans waren niet overtuigd van de trainer. Maar de trainer Loonstra wist te overtuigen met zijn team en wist zelfs kampioen te worden in de 2.Bundesliga in zijn eerste jaar. Een geode reden om met Loonstra te spreken over het succes en zijn toekomst bij de club uit Kaiserslautern. Kort na de officiële feestvieringen spraken wij Loonstra op zijn kantoor. De volledig relaxte trainer nam alle tijd voor ons. Het gesprek begon natuurlijk met de vraag, hoe dit kon gebeuren. “Toen ik de baan aangeboden kreeg wist ik ook niet hoe het seizoen kon gaan verlopen. Ik was niet echt heel goed bekend met de 2.Bundeliga en ook niet met onze club. Inmiddels ken ik de club goed en zie dat het een schitterende club is. Maar waar je staat in de 2.Bundeliga kon ik nog niet goed inschatten. Om daar lang over na te denken heeft geen zin en ik ben gewoon in het diepe gesprongen. En als je een bepaalde overtuiging hebt, dan kun je gewoon in het diepe zwemmen.” weet Loonstra ons in zijn werkkamer te vertellen. “Halverwege het seizoen stonden wij er aardig voor, maar kwamen wij uit een dip met 2 punten uit de laatste 4 duels en een verloren afdroogpartij tegen Leverkusen in de beker. Maar na de winterstop wonnen wij direct tegen Hannover en Schalke, en konden we verder bouwen aan een goed seizoen. De 2-0 overwinning op HSV in het Volksparkstadion was een bevestiging van de goede vorm en wij wisten dat wij hoge ogen gingen gooien voor een promotieplaats. 5 wedstrijden voor het einde van het seizoen stelden wij de promotie veilig tegen 1.FC Nürnberg. Nu wilden wij graag kampioen worden, maar dit was nog een hele opgave. Met 2 gelijkspelen met nog 1 wedstrijd voor de boeg, was het heel spannend. Met evenveel punten was ons doelsaldo +25 en Schalke stond op +22. Schalke won met 4-0 en wij stonden met de rust 3-0 voor. Maar Holstein kwam terug tot 3-2 en scoorde bijna in blessuretijd. Maar de ontlading was geweldig aan het einde van de wedstrijd, waarbij bijna 50.000 mensen uit hun dak gingen. Het was een schitterend feest met lange slapeloze nachten. Ondanks een mooie start en een super einde was het niet allemaal goud wat blonk tijdens de wedstrijden van Kaiserlautern. Loonstra kon toch niet altijd tevreden zijn met zijn ploeg. “Qua resultaat was het super, maar het voetbal liet nog wel eens te wensen over. Het veldspel was redelijk, maar het benutten van kansen had dit seizoen beter gekund. Dit zorgde ervoor dat veel wedstrijden aan het einde toch heel spannend werden, wat volkomen onnodig was. Prokopchuk was vaak trefzeker en ook Raschl en Opoku deden een duit in het zakje, maar te vaak werden opgelegde kansen gemist. Achterin was het meestal redelijk onder controle, maar sommige wedstrijden was de scherpte er achterin niet. Dan kom je achter en dan is vechten tegen de bierkaai.” gaat Loonstra verder, terwijl hij verbeten terugdenkt aan de lastige partijen van het afgelopen seizoen. Diverse namen van de 1.FC Kaiserslautern kwamen vaak in de krant op maandagochtend. Loonstra heeft dit waarschijnlijk ook gezien. “Prokopchuk, Opoku, Raschl en Tachie waren meestal de belangrijkste spelers in het elftal, maar dat is toch wel te kort door de bocht. Dit waren de doelpuntenmakers, maar jongens zoals verdediger Boris Tomiak en middenvelder Marlon Ritter stonden hun mannetje iedere wedstrijd. Zij waren de steunpilaren, die anderen lieten floreren. De gehuurde vleugelaanvaller Deme viel vaak in, maar gaf ons team vaak de injectie die wij nodig hadden.” Maar er waren ook conflicten in het seizoen voor Loonstra. “Natuurlijk zijn er ook negatieve zaken binnen een seizoen in de selectie. Er is altijd wrijving binnen de selectie. Je kunt maar 11 spelers opstellen en 5 wissels toepassen. Sommige jongens vallen buiten de vast groep starters en hadden er meer van verwacht. Met teleurstelling gaat iedereen anders om. Spits Ragnar Ache was de spits volgens alle kranten die ons volgen, maar dat werd anders. Prokopchuk wist zich goed te handhaven en werd super belangrijk. Ache was veroordeeld tot een reserverol en dat viel hem zwaar. Hij vroeg om een transfer. Het is er niet van gekomen en wij gaan kijken waar we in het nieuwe seizoen samen staan. Leon Opitz was gehuurd en was net als Deme een invaller die ons veel energie gaf. Maar Opitz en zijn trainer konden niet met dit scenario leven. Opitz werd na de winterstop teruggehaald (dit stond in het huurcontract. red.) en dat vond ik heel jammer.” Na een onverwachte promotie wacht Kaiserslautern nu een uitdaging in de 1.Bundesliga. Met een kleine selectie en weinig grote namen moeten de mannen uit Kaiserslautern zich volgend seizoen gaan meten met de grote jongens in Duitsland. Loonstra weet dit, maar welke visie heeft hij hier verder over. “De Bundesliga was het doel en nu moeten we proberen in deze liga te blijven. Ik heb er vertrouwen in en ik wil niet te hard van stapel lopen. Ik hoop op snelle punten en dat wij een klein gaatje kunnen slaan boven de degradatiestreep. Dat is lastiger als je denkt, zeker met ons budget. Wij hebben niet dezelfde budgetten zoals de toppers in de Bundesliga, maar ook medepromovendus Schalke’04 heeft ondanks hun schulden meer uit te geven. Wij zullen slim moeten handelen om overeind te blijven dit seizoen en van daar uit langzaam een kapitaal opbouwen. Wij dromen van het hoogste, maar blijven wel realistisch. Het bestuur wilde mee in mijn visie waarbij de jeugdaccomodaties verbeterd zijn. Met een goede instroom van vorig jaar en hopelijk in de komende jaren moeten wij de Bundesliga gaan bevechten. Ik ben zeer benieuwd.” lacht Loonstra, die weet dat hij hard moet werken om te overleven. Deze zomer is het nog feest in Kaiserslauten, maar hopelijk slaat de feeststemming niet om in rouw. Wij wensen de 1.FC Kaiserlautern veel succes het komende seizoen. @Copywriter @Netzwerk @Marius @keano77 @John Terry 2.0 @KayDeManaager @Djurovski @Rikkert90 @Lensherr

Tja, als je na 6 wedstrijden 16e staat en er maar 1 hebt gewonnen, snap ik wel dat je graag een andere keuze had gemaakt

Haha mooi man! Lekkere schrijfstijl ook

Waar blijven de tags nou.

Estadi Nacional in Andorra. Als klein jongetje had ik wel iets anders verwacht dan dit stadion voor mijn debuut maar het maakt het niet minder speciaal. Ik moet zeggen dat ik bijna niet heb geslapen omdat ik de avond voor de wedstrijd te horen kreeg dat ik voor de leeuwen werd gegooid. Santa Coloma is de tegenstander en het is aan mij om indruk te maken. Het aantal toeschouwers dat naar deze wedstrijd komt valt ook wat tegen. Iets meer dan 400 man schat ik zo. Santa Coloma is natuurlijk geen hoogvlieger en ik merk al snel dat ik op dit niveau wel mee kan. In de openingsfase laat ik hier en daar nog wel een balletje van mijn voet af springen maar mijn teamgenoten blijven positief en proberen mij vertrouwen te geven. Na ongeveer een kwartier spelen krijg ik de bal goed aangespeeld en in mijn aanname zorg ik voor ruimte om uit te halen. Overtuigend haal ik de trekker over en denk ik ons op voorsprong te schieten en mijn eerste treffer te maken tijdens mijn debuut. Maar de vreugde is van korte duur als ik zie dat de vlag omhoog gaat voor buitenspel. Ik ben het er niet mee eens en maak een wegwerpgebaar dat mij op een gele kaart komt te staan. Ik krijg het te horen vanaf de zijkant en niet mis te verstane woorden. Het is duidelijk dat ik mijn hoofd koel moet houden nu. Het is overigens een wedstrijd waarin heel veel fout gaat en dat zorgt er voor dat ik vooral heel veel vuile meters maak zonder daar de beloning voor te krijgen. In de 78e minuut komen we wel op voorsprong als Lushkja met een droge schuiver wel het net weet te vinden. Niet veel later word ik moe gestreden naar de kant gehaald en krijg ik een bemoedigend tikje op mijn achterhoofd van de trainer. 0-1 winst tijdens mijn debuut voelt prima maar dat er voor mij werk aan de winkel is dat is mij ook wel duidelijk geworden. Een dag later vliegen we terug naar Tirana. In het vliegtuig krijg ik al te horen dat als we straks terug op de club zijn er eerst een uitlooptraining op de planning staat en daarna moet ik nog even op de club moet blijven. Dat is voor goed nieuws. Voorlopig zit ik vast bij de 1e selectie en krijg ik voorlopig mijn kansen. De trainer ziet wat in mij en denkt dat ik van waarde kan zijn voor het team. 3 dagen later krijg ik weer de kans. Dit keer in de uitwedstrijd tegen Skënderbeu. Met temperaturen tegen de 40 graden is het verschrikkelijk zwaar en is het een aantal keren inwendig afvragen waar ik in godsnaam aan ben begonnen. De temperatuur is dusdanig van invloed op het spel dat er nu echt geen tempo in zit. Toegegeven is dat ook deels echt wel kwaliteit. We komen vlak na rust op 0-1 en na een uur spelen zit mijn wedstrijd er op en word ik naar de kant gehaald. Ik ben kapot maar verlaat ook geïrriteerd het veld. lak voor mijn wissel krijg ik een levensgrote kans op 0-2 en die mis ik. Ik doe alles goed op de afwerking na. Een lange bal krijg ik goed onder controle. Ik kap een verdediger uit en zet de doelman op het verkeerde been door de bal in de korte hoek te schieten maar de bal spat uiteen op de paal. in 2 wedstrijden ben ik nu al zo dichtbij maar toch ook nog steeds heel ver weg van mijn 1e treffer. Santa Coloma thuis. Met mijn ouders op de tribune kan deze dag voor mij nu al niet meer stuk. Loresa zit bij haar vader op de luxere plaatsten in het stadion. Een skybox of business seats kan je het eigenlijk niet noemen. Ze heeft me al laten weten dat ik eigenlijk toch al een keer had meten scoren en ik heb het antwoord gegeven dat het niet heel lang meer gaat duren. Ik moet overigens ook zeggen dat de supporters het geweldig vinden om mij te zien spelen. "Je bent nog maar een kind eigenlijk. Alles komt vanzelf wel maar je maakt ons nu al trots omdat je hoop geeft aan de jeugd." We hebben natuurlijk al die voorsprong uit de heenwedstrijd. Santa Coloma moet iets goed maken en dat zorgt vanaf het begin van de wedstrijd al voor ruimte. Daar maken we al snel goed gebruik van en na 22 minuten spelen staan we al met 2-0 voor. In de 24e minuut krijgen wij een vrije trap. Daar zijn bij ons geen afspraken over en ik vraag of ik mag. Een dag eerder bleef ik namelijk met een groepje hangen en nam ik ze toch best wel lekker moet ik zeggen. Ik krijg toestemming en dus leg ik de bal neer. Ik weet dan al dat dit maar beter een goede vrije trap kan zijn anders is dit voorlopig ook de laatste die ik mag nemen. Ik doe mijn ogen nog een keer dicht en neem een diepe zucht. Ik heb mijn plan klaar. 20 meter van het doel en voor mijn gevoel moet de bal in de hoek van de keeper. Dat doe ik dan ook en op het moment dat de keeper een sprongetje maakt om iets achter de muur te komen gaat alles even net wat langzamer. Het moment dat je die bal dan tegen het netje aan ziet ploffen is zo verschrikkelijk mooi. Nu is er niemand die hem nog kan afkeuren en maak ik mijn 1e. Ik had mij voorgenomen om het met een Dragonball Z moment te vieren maar ik krijg daar de kans niet voor. Ik word bedolven onder ploeggenoten en ik krijg de nodige tikken op mijn hoofd te verduren. Voor rust word de 4-0 nog gemaakt en is het helemaal klaar. Ik kan achterblijven in de kleedkamer en de trainer zegt me dan al dat ik goed moet rusten voor de wedstrijd tegen Partizani. Een wedstrijd die vanwege de derby natuurlijk al beladen is maar gezien het feit dat ik juist van die club af kom maakt het persoonlijk ook wat specialer. Na de wedstrijd wachten mijn ouders natuurlijk op mij en ik word door beiden plat geknuffeld. Dit is waar ook hun op hebben gewacht en dat het dan eindelijk allemaal uitkomt is natuurlijk niet alleen een mooi moment voor mij maar misschien nog wel mooier voor mijn ouders die hier ook heel veel voor hebben moeten doen. Derby day! en ik moet zeggen dat de spanning door mijn lijf giert. Alsof het een soort examen is. Als ik faal dan zullen ze bij Partizani zeggen van zie je wel we hebben de goede keuze gemaakt. Als ik wel indruk weet te maken dan zeggen ze hier dat ik een prima versterking ben. Eerlijk is eerlijk zo werkt dat in het voetbal gewoon. Het is de 4e wedstrijd in 10 dagen tijd en dat laat ook nog maar eens zien hoe snel het allemaal kan gaan. 14 dagen terug had ik dit niet kunnen voorspellen en nu heb ik al 3 wedstrijden achter mijn naam staan en mijn 1e treffer voor de club gemaakt. Dat ik nu ook weer aan de aftrap van de derby mag staan zegt ook iets over het vertrouwen dat de trainer in mij heeft. Mijn teamgenoten zorgen er ook voor dat ik net wat meer vertrouwen krijg want ze laten mij ook fouten maken zonder gelijk heel fel te reageren. Toch kijken we elkaar allemaal verontwaardigd aan als we na 4 minuten spelen al op achterstand komen. Het eerste half uur hebben wij sowieso niet heel veel te vertellen en mogen we blij zijn dat het nog maar 0-1 staat. Bij toeval komen we ook nog eens op gelijke hoogte door een eigen goal. Het moet in de 2e helft echt beter. Echter blijven we voor mijn gevoel toch iets de onderliggende partij. Maar dan is daar 12 minuten voor tijd Lushkja die vanaf de rand van de 16 de bal perfect raakt en ons op 2-1 zet. Het stadionnetje viert dit alsof er een Champions League wedstrijd word gewonnen. Natuurlijk gaat Partizani risico nemen en worden de ruimtes groter. Ik wacht eigenlijk al op een wissel want dat is tot nu toe nog elke wedstrijd gebeurd. Maar ik blijf staan en in de 93e minuut komt er een voorzet vanaf de rechterkant en weet ik de buitenkant van mijn linkervoet nog net voordat de keeper de bal oppakt te raken. Ik loop juichend weg want zorg voor de beslissing. Dit keer vier ik mijn treffer wel bij de cornervlag met een Dragonball Z momentje om niet veel later op de grond getrokken te worden door teamgenoten. Dit betekend heel veel voor de club en de supporters. Als ik weer sta buig ik nog een keer en doe ik net alsof ik mijn voetbalschoenen afstof 3-1 winst en voor even de koning van Tirana. @Rikkert90 Debuut is er en de eerste goals ook al @Vlonkie en het juiste moment is er ook geweest @ElMarcos Het is een snel debuut en op zich zijn de prestaties ook naar behoren. @Djurovski het debuut is daar! @keano77 @Marius

Ohja, ik zie het staan op de eerste pagina Zal het aanpassen

Die goal van Traore was ook wel klasse he? Had wel het idee dat die zo af en toe wat ruzie met de bal had.

En dit is dan nog maar deel 1 van het werk. Want minstens een deel van die verpatste spelers zullen ook nog moeten vervangen worden. Mooie vooruitzichten John

Ik luister alles, maar als ik iets echt kut vind, ga ik naar het volgende liedje. Wat ik wel goed vind, luister ik helemaal. Vervolgens gaat die op een eigen playlist die ik na afloop nog eens luister, dan ken ik de punten toe.

Mooie keuze Gert, let's go!

Leuke introductie! Succes in Nijmegen!

Hoofdstuk 7: De eerste balans De zon was al ondergegaan toen Alex Kroes en ik in mijn kantoor zaten, nagenietend van een goedgevulde september en oktober. De competitie draaide op volle toeren, en het was tijd om de balans op te maken van de afgelopen maanden. Het gevoel was positief, maar er waren ook punten om aan te werken. De ongeslagen status in de Eredivisie was een feit, maar de nederlaag tegen Real Sociedad in de Europa League voelde als een knik in onze opmars. "Negentien doelpunten in vijf wedstrijden," begon Alex terwijl hij door zijn aantekeningen bladerde. "Dat is indrukwekkend, Wim. Vooral Wout en Brian lijken niet te stoppen." Ik leunde achterover in mijn stoel en glimlachte. "Ja, die twee zitten echt in een flow. Wout is constant een aanspeelpunt, en Brian weet steeds op het juiste moment vrij te lopen. Ze hebben elkaar perfect gevonden. Dat zie je ook terug in het aantal assists dat ze voor elkaar geven." Alex knikte en keek me scherp aan. "De aanvallers hebben hun draai gevonden, daar hoeven we niet meer aan te twijfelen. Maar ook verdedigend maken we stappen. Vijf tegendoelpunten in vijf wedstrijden is een teken dat de verdediging steeds beter met de tactiek omgaat." "Dat klopt," zei ik. "Vooral de backs beginnen hun rol beter in te vullen. Ze weten wanneer ze moeten opkomen en wanneer ze moeten blijven hangen. Het vraagt veel van ze, maar je ziet dat ze zich steeds comfortabeler voelen in dat hoge druk zetten en snel schakelen bij balverlies." Alex legde zijn papieren neer en keek me recht aan. "Maar dan oktober… Nog steeds sterke cijfers, maar die nederlaag tegen Real Sociedad was zuur. Wat ging er mis?" Ik zuchtte en haalde een hand door mijn haar. "Het was een wake-up call, Alex. Sociedad is een ploeg van niveau, en ze straffen elke fout af. Verdedigend waren we niet scherp genoeg, en dat heeft ons de das omgedaan. Maar tegelijkertijd moeten we ook niet te hard zijn voor onszelf. Ze zijn een ploeg met ervaring op Europees niveau, en wij zitten nog in een opbouwfase." "Ik snap het," zei Alex bedachtzaam. "Maar hoe zorg je ervoor dat de ploeg hier sterker uitkomt? We willen niet dat één nederlaag de moraal breekt." "Dat gaat ook niet gebeuren," antwoordde ik vastberaden. "We hebben die wedstrijd uitgebreid geanalyseerd, en we gaan de fouten herstellen. Wat ik wil, is dat de spelers leren van dit soort tegenslagen. We kunnen niet verwachten dat we alles winnen. Maar hoe je omgaat met een nederlaag, dat bepaalt de kracht van een team." Alex glimlachte. "Precies. En ondanks die nederlaag, is oktober nog steeds uitstekend verlopen. Zeventien doelpunten in zes wedstrijden, slechts zes tegendoelpunten. Dat zijn cijfers waar veel clubs jaloers op zouden zijn." "Zeker," zei ik terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg. "We scoren veel, en de aanvallers blijven kansen creëren. Maar het belangrijkste is dat we de controle blijven houden, ook verdedigend. We willen niet alleen aanvallend dominant zijn, maar ook achterin solide staan. Dat is een aspect waar we nog verder aan moeten werken, vooral in Europa." Alex knikte en keek even naar de kalender op de muur. "We staan er goed voor in de competitie. Ongeslagen en bovenaan. Denk je dat we deze vorm kunnen vasthouden?" "Dat is de uitdaging," zei ik serieus. "We zijn nu de ploeg die iedereen wil verslaan. Dat betekent dat elke wedstrijd een gevecht wordt. Teams gaan zich aanpassen aan ons spel, zich ingraven, op de counter loeren. Maar als we ons aan onze principes houden—het snelle druk zetten, het gebruik van de flanken, en het compacte verdedigen—dan ben ik ervan overtuigd dat we dit vol kunnen houden." Alex keek me aan met een glimlach die zowel vertrouwen als vastberadenheid uitstraalde. "Ik zie dat je het onder controle hebt, Wim. Maar wat denk je over de spelers die nog niet helemaal mee kunnen in de snelheid van je systeem? Heb je daar zorgen over?" Ik leunde iets naar voren. "Natuurlijk is het lastig voor sommigen om zich snel aan te passen. Niet iedereen heeft van nature die intensiteit in hun spel. Maar kijk naar jongens als Lucas Jetten en Julian Rijkhoff. Ze zijn jong, maar ze pakken het op. Ze leren snel en passen zich aan. Hetzelfde geldt voor de meer ervaren jongens. Ze zien dat deze speelstijl werkt, en dat motiveert hen om te blijven groeien." "Dat is goed om te horen," zei Alex terwijl hij door zijn aantekeningen bladerde. "En hoe zie je de komende maanden? Vooral in de Europa League, waar we nog belangrijke wedstrijden hebben tegen Malmö en APOEL." "We hebben alles nog in eigen hand," antwoordde ik. "Real Sociedad is een sterke tegenstander, maar Malmö en APOEL zijn ploegen die we moeten kunnen verslaan. Dat is niet arrogant bedoeld, maar als we willen doorgroeien in Europa, moeten we laten zien dat we deze ploegen aankunnen. Wat ik van het team wil zien, is dat ze na die nederlaag tegen Sociedad met nog meer vastberadenheid het veld op stappen. Geen genade, gewoon ons spel spelen en de tegenstanders laten zien wie de baas is." Alex lachte. "Dat klinkt als de juiste instelling. En wat betreft de competitie?" "We hebben onszelf een uitstekende positie gegeven," zei ik. "De eerste maanden zijn goed verlopen, maar zoals ik al zei: nu worden we de ploeg die iedereen wil kloppen. Dat is een andere druk. Maar met deze groep, met de manier waarop we voetballen, geloof ik dat we de druk aankunnen." Alex stond op en schudde me de hand. "Ik heb er vertrouwen in, Wim. We staan er goed voor. Blijf op deze koers, en dan kan dit wel eens een memorabel seizoen worden." Ik glimlachte en stond ook op. "Dat is precies wat ik voor ogen heb. We bouwen niet alleen voor nu, we bouwen voor de toekomst. Dit team kan iets bijzonders neerzetten." Toen Alex de deur uit was, bleef ik nog even in mijn kantoor staan, mijn gedachten op de komende maanden gericht. Het seizoen was goed begonnen, beter dan veel mensen hadden verwacht. Maar de echte tests zouden nog komen. Europa, de Eredivisie, de druk om te blijven presteren—het waren allemaal uitdagingen die voor ons lagen. Maar met de groep die we hadden, met de manier waarop ze zich hadden ontwikkeld in zo’n korte tijd, voelde ik vertrouwen. We waren klaar om die uitdagingen aan te gaan. Jeugdtalenten die beter kunnen worden dan Rugani @Marius @chrisje1993 @Nom de Guerre @Copywriter @Vlonkie @Lensherr Bedankt voor de reacties heren! @Djurovski Een hoop talenten, heb screen gemaakt van de beste drie in mijn ogen

Klik op de artiest en het getal staat onder de foto

In februari speelden we drie competitie wedstrijden. Namelijk tegen Cambuur , Feyenoord en Excelsior , in de beker spelen we de halve finale tegen KKD team Heracles en in de Champions League nemen wij in het Napels op tegen Napoli. Als eerste dus de uitwedstrijd in de hoofdstad van Friesland. En waren in Friesland de betere maar toch lieten we dat niet zien in de score. Met rust stond de 0-0 nog op het bord. Vlak na de thee komen we dan op 0-1. Boonen speelt Tesic in , de gaat met een vloeiende beweging zijn man voorbij en zijn voorzet wordt binnengekopt door invaller Sehic. Met nog ongeveer een kwartier te spelen komen wij op 0-2 door wederom Sehic maar de treffer wordt afgekeurd. Dat leek een dure want drie minuten voor tijd maakt Ndione de 1-1 en lijken we voor de tweede keer puntverlies te lijden. Maar diep heel diep in blessuretijd is het Darvich de 1-2 tegen de touwen schiet. Op aangeven van Sehic en zorgen twee invallers voor drie punten Vervolgens komt Feyenoord op bezoek. In de beker hadden wij het lastig tegen ze. En moest verlengingen de doorslag geven. Ze roken bloed dus. Het werd hooguit een bloedneus voor ze. Mandic zet ons op 1-0 in de zestiende minuut door een prima schot op aangeven van Moriba. Schjelderup verdubbeld de voorsprong door een korte corner genomen door onze spits. En met nog iets meer dan een kwartier te spelen maakt Hiddink de 3-0 ook uit een korte corner. Het is echt een wapen De halve finale van de beker was tegen Heracles en soms zeggen plaatjes meer dan woorden De finale wordt de mini derby van het Noorden. Mooi affiche Vervolgens spelen we in de competitie nog tegen Excelsior die weer zijn terug gekeerd naar hun oude stadion. Schjelderup zet ons op 0-1 door een benutte strafschop. Tien minuten voor rust is het Mandic de 0-2 binnen kopt. Rust doet nog wat terug direct na rust maar Herrera beslist de wedstrijd. Een zeer late treffer van Sauer wordt nog afgekeurd. Dan spelen we als laatste nog de eerste wedstrijd in de CL in KO fase uit in Napels. De eerste helft gaat gelijk op met kansen heen en weer. En is een 0-0 ook een terechte tussenstand. Na rust pakken wij de leiding en is het Schjelderup die scoort op aangeven van Navarro. Een minuut later gaat Navarro in de fout en pakt zijn tweede gele kaart. Hierna is het een spervuur op ons doel. Maar staat het na 90 minuten 0-1 Met nog negen wedstrijden staan wij er zeer goed voor. Feyenoord lijkt de tweede plaats wel in handen te hebben. Daaronder is het spannend tot aan de 10e plaats van Willem II. Onderin blijft het een strijd tussen RKC , Excelsior en Almere @Rikkert90 wel is waar soms met meer geluk dan wijsheid @delichris We mogen zeker niet klagen @Marius Als finalist vind ik het mager maar gezien de tegenstand is het wel weer keurig. @Nom de Guerre We speelden een prima poule fase idd @Vlonkie thnx @ElMarcos @rich ruzzian @Dender70 @KayDeManaager @Satioz @Boyzone @John Terry 2.0 @seb170455 @Vlonkie @rich ruzzian @MNie @Lenstra @Boyzone @Vlonkie MNie @Lenstra @Daz @Rykjvk1 @Boyzone @De Raam @ElMarcos @chrisje1993 @Badmuts @Thomassje123 @broabander @John Terry 2.0 @Oerlie @MisterX @Rykjvk1 @Cervantes @Titan @Tim' @19CH98 @Djordison @Tim Windt @FlyD @DutchClass22 @Lensherr @reibleetsak @MKLVMOND @Lenstra @Glenn08 @KayDeManaager @rich ruzzian @Nom de Guerre

In Rome hebben ze een eeuwenoud gezegde: Al is de ellende nog zo groot, na de winterstop loten we Feyenoord en lachen we ons weer dood

Kaartjes Benfica uit binnen

- 157. Magyar Kupa finale - Een bekerfinale blijft toch altijd iets speciaal en dat was in dit geval niet anders. Na een hectische editie, waarin de ene na de andere ploeg vanop het hoogste niveau vroeg in het tornooi struikelde, namen we het op tegen reeksgenoot Mezókövesdi in wat het hoogtepunt van het tornooi moest worden. Onze tegenstander profileerde zich als een subtopper afgelopen jaar, maar zich echt mengen in de strijd voor Europees voetbal lukte niet. Al zou een Europees ticket natuurlijk nog wel kunnen via dit toneel. Dan moesten ze wel over ons geraken, en dat was een ander verhaal. We hadden hen tot op dat moment al tweemaal verslagen in de competitie en ook in deze finale namen we het voortouw. Szendrei opende de score na nog geen kwartier, Horvath verdubbelde de score op het halfuur. Kort na de pauze kwam er toch weer even spanning na de aansluitingstreffer, maar Banó-Szabó wist de marge meteen weer op twee doelpunten te zetten. Toch werd het nog even spannend toen het 3-2 werd en de ingevallen Vágó nog tegen een rode kaart aanliep in blessuretijd maar de overwinning kwam niet meer in gevaar. Zodoende is de beker van ons en pakken we dan ook de dubbel! Tags & reacties

Het is retespannend onder mij voor de CL plekken met ook nog kansen dat iemand van de nummers 2 tot en met 5 buiten de Europese plekken gaat vallen. Arouca, Portimonense en Vizela strijden ook nog om directe handhaving met zijn drieën.

Ik ben inmiddels een save begonnen met Beira-Mar 4e niveau Portugal. Inmiddels tegen het einde van mijn 4e seizoen en ik sta 2e op het 2e niveau. Ik heb overigens een paar leuke spelertjes van amateurclubs overgenomen, wel een tip als je nie tin de top managed. Uit België Uit Argentinië Van de amateurs van Feyenoord Uit Colombia Ook Noorwegen, Denemarken, Frankrijk en Oostenrijk hebben als je goed zoekt hele goede newgens bij amateurclubs

Mijn 10e CL winst als manager. 11 van de laatste 10 CL's gewonnen. In het seizoen dat een andere manager de CL pakte zat ik een jaar in Amerika. Toen daar, weliswaar met veel geluk, de CL gewonnen. Aardige prijzenkast bij elkaar inmiddels in deze journeyman, met titels bij al mijn gemanagede clubs. In Japan (FC Gifu, vanuit de 3e divisie opgeklommen), Zuid-Afrika (Sundowns), Duitsland (Wolfsburg), Italië (Inter), VS (Austin FC) en Spanje (Real Madrid). 10 Europese CL's, 1 Noord Amerikaanse CL. 2 Europa Leagues, 1 Afrikaans equivalent. 2 WK's voor clubteams 2x Euro/Sam club challenge 1 WK, 1 EK, 2 Nations Leagues met Nederland Een hoop bekers en (continentale) supercups. Zit in 2043 en ben de game nog niet zat, verrassend genoeg. Nu nog 2 seizoenen contract bij Madrid en wil dan naar Australië om daar een titel en een internationale prijs te pakken. Daarna nog een poging doen met een Argentijnse ploeg. Dan misschien niet overal een CL gepakt, zoals de officiële Pentagon Challenge voorschrijft, maar vond Zuid-Afrika nou niet zo boeiend om daar nog een poging te wagen.

60 goals. fm_iSgNfJSCHI.mp4

Keepertje begint zijn eerste competitiewedstrijd met twee goals en één assist. Vermakelijke challenge hoor . En daarna kwam de eerste bekerwedstrijd

Mijn keeper schijnt ooit als schilder gewerkt te hebben. Schermopname 2024-08-25 075313.mp4

Uitdaging van de Maand: De Club of Pioneers De Club of Pioneers is een wereldwijd netwerk van voetbalclubs die steeds de oudste (nog bestaande) voetbalclub van hun land zijn. Dit zijn doorgaans clubs met wisselend succes, enkele zijn afgezakt naar de amateurdivisies, anderen spelen nog wel op hoog niveau. Aan jullie om deze teams sportief succes te brengen. Het netwerk van de Club of Pioneers werd in 2013 opgericht door Sheffield FC, de oudste voetbalclub ter wereld. De voetbalclubs kunnen lid worden, ongeacht hun status (prof of amateurclub, het niveau waarop ze spelen), maar dienen de oudste voetbalclub van hun land te zijn. Het doel van de oprichting van de Club of Pioneers is het in kaart brengen van het pionierschap binnen het voetbal en de erfenis van ’the beautiful game’ te bewaren voor de toekomst. Het doel voor deze uitdaging is eenvoudig: win de nationale landstitel met een Club of Pioneers-lid. Beschikbare teams: Sheffield FC (Engeland), Wrexham AFC (Wales, actief in Engeland), Queen’s Park FC (Schotland), KB (Denemarken), FC St. Gallen (Zwitserland), Koninklijke HFC (Nederland), Cliftonville FC (Noord-Ierland), Royal Antwerp FC (België), Academica Coimbra (Portugal), North Shore United (Nieuw-Zeeland), BFC Germania (Duitsland), Mohun Bagan (India), Recreativo Huelva (Spanje), St. Georges (Malta), Albion (Uruguay), Tvøroyrar Bóltfelag (Farøer), Santiago Wanderers (Chili), Genoa (Italië), Odds BK (Noorwegen), Vienna FC (Oostenrijk), Fola Esch (Luxemburg), Ljuboten (Noord-Macedonië), Sveikata (Litouwen), Voorwaarts (Suriname), Libertas (San Marino). Let op dat voor een flink aantal ploegen additionele downloads uit de Steam-workshop benodigd zijn. Puntentelling: 10 punten – win de titel met een club dat nu op het hoogste niveau actief is 20 punten – win de titel met een club dat nu op het tweede niveau actief is 30 punten – win de titel met een club dat nu op het derde niveau actief is 40 punten – win de titel met een club dat nu op het vierde niveau (of lager) actief is.