Klassement

TRANSFERNIEUWS Chelsea FC heeft de transfer van Viktor Györkes via zijn officiële kanalen bekend gemaakt. Rúben Amorim heeft zo zijn gewenste profiel vast, zeker na het vertrek van Lukaku. Györkes is alvast geen onbekende voor de Chelsea-manager aangezien beiden al hebben samengewerkt bij Sporting CP. De Zweedse international heeft in verleden in Engeland, al was dit vooral in de Championship bij Coventry City. Zijn overstap naar Portugal deed heel wat wenkbrauwen fronsen, maar de Zweed vormde zich om tot een doelpuntenmachine bij Sporting. Györkes is een type aanvaller die graag de vrije ruimtes opzoekt en hierbij vooral zijn fysieke eigenschappen laat gelden, gekoppeld aan een efficiëntie in de zestien. Chelsea trok € 38,5 miljoen (inclusief bonussen) uit voor de Zweedse aanvaller die voor meerdere jaren in Londen tekende. Daarnaast heeft de sportieve cel maar net gegrepen naast de terugkeer van linksachter Marcos Alonso. De Spanjaard, die Chelsea verliet voor Barcelona, zat zonder werkgever en met het vertrek van Chilwell naar Saudi-Arabië was er nood aan een extra profiel voor deze positie. Toch koos Alonso op het laatste moment voor een overstap naar ... Saudi-Arabië (Al-Shabab). Chelsea gaat nu verder op zoek naar een doublure voor de linksachter positie, maar lijkt ook zijn vertrouwen te stellen in Colwill. VOORBEREIDING Kersvers Chelsea-manager Amorim liet het alvast in de voorbereiding niet na om de nodige oefenwedstrijden te organiseren om enerzijds zo zijn volledige selectie aan het werk te zien en anderzijds ook de fysieke paraatheid van de groep aan te scherpen. Hierdoor werd er veelal met een mix van basis- en bankspelers gespeeld behalve de laatste wedstrijden tegen Leverkusen & Dortmund waar er met een type-elftal werd opgetreden. Chelsea kan alvast terugblikken op een goede voorbereiding waarbij er toch enkele zaken naar boven kwamen die op tactisch vlak moesten bijgestuurd worden. Amorim en co. starten de competitie met een verplaatsing naar Brighton. VOLGEND DEEL: - Uitslagen augustus (Premier League - Voorronde Conference League) @Marius Er zal slechts één speler bijkomen, de rest hou ik nog even opzij ... zeker met de financiële situatie in het achterhoofd! Bedankt voor de reactie! @Svenpunt @ROEMM @Mordurette @DemoN @nasje92 @keano77 bedankt voor de like!

Uitslag etappe 10: 1. 007Mark 230 PNT. 2. Capelle1212 220 PNT. 3. Aron24 210 PNT. 4. Elano 180 PNT. 5. Michael16 140 PNT. 6. Satyr 140 PNT. 7. Erwin. 100 PNT. 8. Hans. 100 PNT. 9. FlyD 100 PNT. 10. Lenstra 100 PNT. 11. JorisvdMeer 40 PNT. 12. Chrisje1993 40 PNT. 13. Viktor 40 PNT. 14. Srangaman 20 PNT. 15. Gert 0 PNT. 16. Kelvin 0 PNT. Uitslag etappe 11: 1. Srangaman 170 PNT. 2. Capelle1212 160 PNT. 3. Michael16 160 PNT. 4. Satyr 160 PNT. 5. Erwin. 140 PNT. 6. Kelvin 140 PNT. 7. Hans. 80 PNT. 8. Gert 80 PNT. 9. 007Mark 70 PNT. 10. Aron24 70 PNT. 11. JorisvdMeer 70 PNT. 12. Chrisje1993 70 PNT. 13. Viktor 70 PNT. 14. FlyD 20 PNT. 15. Elano 0 PNT. 16. Lenstra 0 PNT. Klassement: 1. @Erwin. 2440 PNT. 2. @capelle1212 2400 PNT. 3. @007mark 2340 PNT. 4. @michael16 2200 PNT. 5. @Satyr 2080 PNT. 6. @Hans. 2050 PNT. 7. @aron24 2020 PNT. 8. @Elano 1960 PNT. 9. @FlyD 1940 PNT. 10. @Lenstra 1850 PNT. 11. @Kelvin 1570 PNT. 12. @Gert 1530 PNT. 13. @JorisvdMeer 1520 PNT. 14. @chrisje1993 1510 PNT. 15. @Viktor 1260 PNT. 16. @Srangaman 1160 PNT.

Vorig jaar verloor ik met mijn Örgryte de eerste Champions League finale voor een Zweedse club ooit door nipt het onderspit te delven tegen Xavi's FC Barcelona. Dit jaar moest het anders. Na een ongeslagen competitiefase met overwinningen op onder meer Dortmund en Manchester United troffen we in de achtste finale uitgerekend landgenoot Malmö FF. Na een 4-3 overwinning over twee wedstrijden - zelfoverschatting maakte de return nog onnodig spannend - troffen we hierna wederom Barcelona.. Revanche kwam er. Een nipte nederlaag in Barcelona werd volledig weggepoetst door Barcelona in Zweden met 9-2 op de broek te geven. In de halve finale versloegen we ook nog FC Porto en dus mochten we ons opmaken voor de tweede finale in twee jaar tijd. Hier wachtte het Arsenal van Simone Inzaghi. In een pot waar wij de underdog zouden moeten zijn geven we een ongekende voetballes weg. Arsenal trad aan met een verdedigende 5-3-2 en op basis daarvan besloot ik met drie spitsen te spelen; je aanval is immers je beste verdediging. Als ik Ivo Niehe zou heten zou ik mezelf nu recenseren en deze keuze 'unaniem een belachelijk groot succes' noemen, maar ik kan beter de wedstrijd voor zichzelf laten spreken. Mijn Colombiaanse spits Orlando Mojica wordt met vier (!) goals de grote man, maar uiteindelijk is dit, vergeef me het cliché, een teamprestatie. De cup met de grote oren is voor het eerst in Zweedse handen. Het is na ruim acht jaar in Göteborg de kroon op het werk. Hurra! Champions League finale 2031-2032:

Vorige week zijn de laatste 2 trainingsmaanden ingegaan voor de marathon in oktober (Amsterdam). En precies vorige week kreeg ik Corona. Gelukkig maar een dagje "ziek" geweest, maar merk het wel tijdens 't rennen. Snel buiten adem etc. Goed: we moeten door. Schema laten maken door een maat van me die bij Run2Day werkt dus we kunnen aan de slag. Op naar een monstertijd!

Seizoen 2025 - 2026 Het derde seizoen seizoen zit er op. We mogen heel blij met het winnen van de Italiaanse dubbel. Is Bologna nu een echte topclub geworden? Ik vind nog van niet. Ik vind dat je pas meepraten als je drie titels in Italië hebt. Nu moeten wij in de zomer maar aan de gang gaan om een betere selectie te krijgen. Maar voor nu gaan we eerst deze update doen. Oftewel de update van feiten en statistieken. Ranglijst competities en clubs Commercieel overzicht Terugblik Statistieken Individuele prijzen Financien Antwoorden op posts users @Marius Het was een zwaar seizoen. We pakten de titel pas twee speelronden voor het einde. @Djurovski Dat is het zeker en ik hoop er nog een aantal te gaan winnen. @MNie @'Jochem @Genkie_06 @chrisje1993 @KayDeManaager @Glenn08 @Satioz @keano77 @DemoN

GP Nederland Hier is de uitslag van de GP van Nederland. De opkomst was nogal matig waardoor @007mark zonder al te veel tegenstand er met de weekwinst vandoor gaat. Hij scoorde deze ronde 14 punten. Later vandaag, wanneer iedereen deze uitslag op zich heeft laten inwerken zal ik de voorspelronde voor Monza online gooien.

De hele wereldtop zat achter hem aan, maar wij hebben hem! Lucas Guerra komt voor 7,5 miljoen over van Penarol. Mocht hij aan bepaalde eisen voldoen loopt dat op naar 10 miljoen, maar dat gaat hij meer dan waard zijn dunkt me.

Hehe eindelijk komt de functie vrij..... Sollicitatiegesprek was pittiger dan verwacht ........

8 ton of meer zijn de geluiden. Dat vind ik vrij fors voor een speler met zijn rol. Voor wie nog even wil grinniken: Kroes: 'Nog een citaat van de aanstaande hoogste baas van Ajax: "Vier linksbacks! Ik had mensen een klap in hun nek gegeven als ik er als algemeen directeur weet van had gehad. Vier linkerverdedigers en geen enkele rechtsbuiten. Het is echt verschrikkelijk".' 4 spitsen, nog steeds geen fitte rechtsbuiten #LetKroesCook

Ondertussen zit Abubakar op 55 goals, nog 78 te gaan. Hem alle aanvallende inworpen, hoekschoppen en vrije trappen laten nemen is soms linke soep; meneer rent regelmatig hard terug richting zijn eigen doel, hehe. Toch een vermakelijk seizoen. Topscoorder van de competitie, assistskoning van de competitie en in de race voor wereldspeler van het jaar. Dit was m.i. zijn mooiste dit jaar. Schermopname 2024-08-27 094453.mp4 Edit:

- 151. Speelronde 2, deel I - Na de eerste van drie speelrondes prijkten we op kop in de Hongaarse competitie. De tweede speelronde werd gespreid over twee periodes: een eerste gedeelte voor de winterstop, een tweede erna. Voor de winterstop hadden we dan ook nog zes potjes in eigen land af te werken. In november begonnen we aan die opdracht met een verplaatsing naar Ujpest. Een vroege achterstand werd nog voor de rust helemaal weggepoetst. Zo wonnen we vrij eenvoudig met een doelpunt van elk van onze spitsen, en ook de onvermijdelijke Nagy ontbrak natuurlijk niet op het scorbord. Nadien volgden twee thuispartijen waarin we geen tegendoelpunten slikten. Tegen Puskas en Kisvárda mochten we dus ook alweer telkens drie punten bijschrijven. December werd dan weer wel gestart met puntenverlies. Op het veld van Diósgyöri kwamen we niet verder dan een 1-1 gelijkspel. Een jammerlijke zaak maar dat werd weer voor een stukje goedgemaakt door de topper van Debrecen te winnen. Ondanks een achterstand gingen we er toch nog op en over. Ook de laatste wedstrijd voor de winterstop werd nog winnend afgesloten. Een verplaatsing naar Fehérvár is nochtans niet de eenvoudigste, maar als je driemaal weet te scoren is een overwinning nooit veraf. In de tussenstand prijken we nog steeds op de eerste plek maar achtervolger Ferencvaros is wel dichterbij geslopen. Sinds wij hen konden kloppen, zitten ze ondertussen al aan een winning streak van 8 gewonnen wedstrijden op rij. Hun goede vorm etaleerden ze overigens ook in de Europa League want ze wisten een poule te overleven met Betis, Rangers en Luzano. We lijken dan ook naar een spannende titelstrijd met twee clubs uit te gaan. De andere clubs lijken uitgeteld. Tags & reacties

Treurtrip Sint-Truiden (25-08-2024 STVV - Union SG 0-0) Gisteren had ik het geluk om de wedstrijd STVV - Union SG te mogen aanschouwen. Om eerlijk te zijn heb ik mijn ogen uitgekeken. Daarom een klein sfeerverslag voor alle liefhebbers hier. Ik probeer al een tijdje de Jupiler Pro League af te vinken en gisteren was het tijd voor een nieuw hoofdstuk; STVV, ook wel bekend als Sint-Truidense VV. Samen met een collega zijn we die kant op gegaan en hoewel wij geen geweldig trackrecord hebben met onze wedstrijden (Antwerp, Union, Eupen en Westerlo gevinckt en elke keer verloor de thuisclub (doelsaldo 1-9), waren wij toch redelijk optimistisch gestemd. Op een of andere manier stond STVV altijd al een keertje op het lijstje. Stayen klonk als een mooi klassiek stadion en de bijnaam 'Hel van Stayen' deed toch vermoeden dat het een kleine club betreft met een prima sfeer. Aangezien Sint-Truiden in FM ook altijd een lastige uitwedstrijd was, werd het hoog tijd voor een bezoekje. Na een korte tussenstop bij de Achelse Kluis om wat speciaalbiertjes in te slaan kwamen we rond 14:30 aan bij Stayen, of tegenwoordig beter bekend als het Daio Wasabi Stayen Stadium. Waar normaal gesproken je anderhalf uur voor de aftrap wel enige vorm van voetbalsfeer kunt ontdekken, bleek dit bij STVV totaal te ontbreken. Op enkele Japanse fans en kinderen na was het terrein compleet uitgestorven. Aan de oostkant van het stadion was een soort fanplein ingericht wat vooral deed denken aan een troosteloze kermis. Gelukkig was 'Disco Japi Japo' net van start gegaan en met een dansende mascotte (bekend als Binkie) en een kleine rookmachine werd gepoogd om de supporters alvast op te warmen. Laten we het erop houden dat de respons niet geheel enthousiast was. Al helemaal niet van ondergetekende. Goed het belangrijkste dan; eten en drinken. Vooraf had ik goede verhalen gehoord over de keuze aan drank bij Sint-Truiden. Binnen in het stadion zit een soort groot supporterscafé waar je overal bier kunt halen en rustig kunt zitten. Omdat Untappd ook gevuld moet worden gingen we voor het eerste alcoholische drankje die we niet kenden; 'Mazout'. Volledig in de veronderstelling dat we een lekker speciaalbiertje uit de regio zouden krijgen, zien we opeens tot onze grote verbazing de barman een fles cola pakken. Blijkbaar is Mazout een combinatie van cola met bier, zeer populair in deze regio. Mij is nog steeds niet helemaal duidelijk waarom, want persoonlijk vond ik het niet weg te hachelen. Gelukkig hebben we de 'Spavela' overgeslagen, want blijkbaar is dat een mix van Spa rood en bier. Waarom zou je zo je bier willen verkrachten? Goed, nadat we van de schrik waren bekomen hebben we maar normale biertjes besteld, die meer weghadden van een cappuccino met iets teveel slagroom. Dat zelfs de Frites Andalouse nog vakkundig werd verpest door de lokale frituur verbaasde ons op dat moment al niet meer. Overigens was de Haribo-kraam (nog nooit gezien!) verrassend populair bij de supporters van STVV. Genoeg over de randzaken, want uiteindelijk kwamen we voor het stadion en de wedstrijd. Wat als eerste opviel was het kunstgras, iets wat ik voor zover ik weet nog niet eerder heb gezien in België op het hoogste niveau. Het tweede wat opviel was het zeer opmerkelijke uitvak. Het had wat weg van een kippenhok wat op palen was gezet. Heel aantrekkelijk leek het mij niet en de Union supporters konden zo te zien ook alleen bovenin plaatsnemen. Overigens was het thuisvak ook niet fantastisch qua zicht. Een groot hekwerk belemmerde het zicht aanzienlijk. Gelukkig was het verre van uitverkocht en konden we enkele rijen naar beneden gaan zitten in de zon. De Japanse fans kwamen in elk geval niet voor niets, want met zes Japanners in de basis viel er voor hun in elk geval nog iets te juichen. Ik had een beetje te doen met de harde kern van STVV, want het lijkt me toch lastig om je te identificeren met een speeltje van een Japanse eigenaar. Wat ook niet hielp was dat deze Aziatische talenten moeite hadden om driemaal een bal naar dezelfde kleur te spelen. Union ging keurig mee in het niveau, waardoor de ruststand van 0-0 ook niet verwonderlijk was. Inmiddels hadden we al een hard hoofd dat we überhaupt iets van spektakel zouden gaan zien en de DJ van dienst probeerde de sfeer nog maar te verhogen door Sound of Silence te draaien. Veel treffender gaan we het niet meer zien vrees ik. De sfeer vond ik overigens ook wat tegenvallen. Er waren veel lege plekken in het stadion en de harde kern van STVV probeerde wel wat, maar was eigenlijk te klein om het stadion in beweging te krijgen. Op de lange zijde deed er geen enkele supporter mee. Enkel mijn achterbuurman was verbaal aanwezig door de scheidsrechter van dienst toch een keer of zeven 'groene smurf' te noemen. Diezelfde scheidsrechter zorgde in de tweede helft voor het enige moment van opwinding, nadat een invaller aan de kant van STVV direct rood kreeg. Ondanks een VAR-ingreep bleef de scheidsrechter bij zijn beslissing, waardoor er voor de achtste keer 'groene smurf' door het Stayen heen schalde. Daarmee was alles ook wel benoemd, want na exact 95 minuten en 28 seconden eindigde de wedstrijd met dezelfde uitslag als waarmee we begonnen. Met een wedstrijd op Stayen in de pocket en met een illusie armer konden we weer drie uur terug in de auto naar Zwolle. Het gezegde 'vincken is lijden' is niet voor niets populair. Neem dan ook van mij aan, Sint-Truiden kun je gerust overslaan. Hieronder nog een klein fotoverslag om jullie extra enthousiast te maken: Pre-match vermaak door 'Disco Japi Japo' en mascotte 'Binkie' De ingang van de tribunes had wat weg van het betreden van een koelcel Binnenin een soort supporterscafé, wat een klein uurtje voor de aftrap erg in trek was Aan aankleding geen gebrek met geel-blauwe slingers en foto's van de helden van STVV Frites Andalouse. Helaas ook geen succes. Geen idee of we bier of cappuccino hebben gekregen Voor 22 euro (want Union is een topwedstrijd) verwacht je iets beter zicht Het enigszins opmerkelijke uitvak Het kunstgras van STVV In de rust was het gelukkig iets drukker (iedereen stond overigens buiten en niet in de omloop) Praktische buitentoiletten. Pluspuntje voor STVV! En de eindstand. De brilstand bleef op het scorebord

Die roten Teufel via de Betzenberg weer terug naar de Fußball Himmel! Meer dan 10 jaar is de grote 1.FC Kaiserslautern alweer verbonden aan de lagere Duitse voetbalniveaus. Ooit stond 1.FCK aan de top van de Bundesliga en Meister en dat moet weer terugkomen. De grote club op de Betzenberg vierden grootse successen met 4 landskampioenstitels en 2 nationale bekeroverwinningen. Diverse Europese wedstrijden in alle soorten Europese competities werden gespeeld in het Fritz Walter Stadion in het mooie verleden van de club. Er moet een frisse wind waaien door Kaiserslautern. Nog niet heel erg lang geleden werd faillissement ontweken en speelden de roten Teufel in de 3.Bundesliga. Iedereen is het ermee eens dat deze roemruchte club terug moet naar de 1.Bundesliga en moet strijden voor het kampioenschap zoals men voor het laatst deed in 1998. Aan het begin van seizoen 23/24 is een nieuwe manager aangesteld bij de 1.FCK. Het gaat om de Nederlandse jonge trainer Maurits “Maus” Loonstra. Deze is aangesteld door de voorzitter en zijn bestuur om de club weer terug te leiden naar het hoogste niveau. Het bestuur heeft er op aangedrongen dat de club schuldenvrij moet worden, moet promoveren en langzaam van daaruit naar de top moet groeien. Eigen jeugd opleiden tot topspelers is een belangrijk doel voor de nieuwe manager. De onbekende manager Loonstra komt uit de hoge hoed van het bestuur. Er is intensief gescout naar een nieuwe manager, waarbij bekende oud-voetballers of gearriveerde trainers werden afgeserveerd. De ex-jeugdspeler van FC Wageningen en data-specialist wist het bestuur van de 1.FC Kaiserlautern te overtuigen van zijn kunnen. Door het out of box denken van het bestuur staat de 1.FCK voor een grote uitdaging. Maus Loonstra is er klaar voor. Nu het Duitse publiek en de 1.FC Kaiserslautern nog. Überlegungen des Autors Dit is alweer een tijdje geleden. FM24 aangeschaft in de zomervakantie. Een save gestart met mijn favoriete Everton om er weer in te komen. En nu een save begonnen met een beetje uitdaging. Op het tweede niveau in Duitsland zijn zoveel mooie grote clubs met super stadions. Dat moest toch een goede uitdaging zijn. HSV (te net niet), Schalke 04 (te veel schuld), Hertha BSC, Nurnberg of St.Pauli waren mooie uitdagingen geweest, maar 1.FCK leek mij de mooiste met een stadion van bijna 50.000 man. Ik speel FM24 meestal op gevoel en zal nog wel eens voorbarige conclusies trekken. Sommige beslissingen zullen heel dom zijn, maar ik hoop dat jullie mij deze zullen vergeven. Veel leesplezier.

Wat een debuut van Owen Watkins!

Stemronde 24/28: Servië Het is deze editie dubbel feest, want naast het feit dat MU Worldvision een jubileum te vieren heeft, hebben we met Laki ook een jubilaris in de gelederen. Deze eigenzinnige scout gaat immers op voor zijn 25e deelname. Hij heeft hierbij voor het eerst zijn Servische netwerk aangeboord. Dat is toch enigszins opvallend te noemen, want hiermee is de keus pas voor de zesde maal op een Europees land gevallen. Laki spreidt zijn landkeuzes netjes over de verscheidene continenten. Hierbij kiest hij verhoudingsgewijs het vaakst voor Azië (8 deelnames) en Afrika (5 deelnames). Laki heeft er tevens een hobby op nagehouden om, waar mogelijk, landen te laten debuteren in dit spelletje. Overigens is dat een hobby waar ondergetekende stiekem ook best goed op gaat, maar dat geheel terzijde. Telt u even mee: Angola, Egypte, Kaapverdië, Niger en Honduras. Dat zijn er vijf, waarvan vier in Afrika. We kunnen dus gerust de conclusie trekken dat, wanneer Laki besluit Afrika in te trekken op zoek naar een nieuw pareltje, hij meestentijds uitkomt bij een land dat nog geschiedenis moet schrijven op dit podium. Nu heeft hij dus voor het minder tropische Servië gekozen, een land dat 'al' twaalf keer eerder deelnam. Deze editie zal er eentje om snel te vergeten worden voor Laki, maar ach, dat overkomt ons allemaal wel eens hier. De stemmen van Servië

John kiest ze wel uit de dames in zijn leven...

Maar wat moet Ajax doen dan? Met een toverstafje zwaaien of clubs bedreigen om spelers verkocht te krijgen. Er is vrijwel geen enkele speler in deze hele selectie waar je op basis van vorig seizoen de verwachting kan hebben dat die ‘even’ verkocht gaan worden. Laat staan voor heel veel geld. Als je dan met verhuurperiodes de salarislast omlaag kunt brengen, dan is dat voor de club als geheel toch de beste optie op dit moment? Tsja en dat er dan geen cash is om (grote) transfersommen uit te geven is vooral het gevolg van het beleid de afgelopen twee jaar. En de bijbehorende prestaties. Pas op de plaats heet dat en op een verstandige manier opnieuw gaan opbouwen. Hebben ze in zowel Rotterdam als Eindhoven al (genoeg) ervaring mee.

CCLXXIV. Kankerzooi Deze situatie was giftig als de neten. Alles wat ik aanraakte, leek door een donkere, verwoestende kracht te worden aangetast, alsof het vergif langzaam door mijn aderen sijpelde. Gökhan, met zijn onverzadigbare honger naar macht en zijn schimmige zaakjes, zat tot over zijn oren in een web van leugens en misleiding. Zijn ogen hadden een glazige blik gekregen, gevoed door een gigantische cokeverslaving die hem steeds verder van de werkelijkheid wegduwde. En dan was er die blinde vlek, het formaat van de Aya Sofia, wanneer het ging om zijn vrouw. Hij kon haar niet zien zoals ze werkelijk was, of misschien wilde hij dat simpelweg niet, omdat de waarheid te pijnlijk was om te aanvaarden. Alex daarentegen, was een totaal ander verhaal. Nul liefde voelde ze voor haar echtgenoot, dat was duidelijk. Haar ogen, koud en berekenend, gaven niets prijs van wat er zich diep vanbinnen afspeelde, behalve dat ene verlangen: vrijheid, ten koste van alles. Ze leek vastbesloten om haar huwelijk, Gökhans zaken, en diens hele voetbalclub om zeep te helpen, met de kille vastberadenheid van iemand die al zijn kaarten op tafel had gelegd en niets meer te verliezen had. Ze waren allebei als een kwaadaardige kanker die alles wat het aanraakte langzaam vergiftigde en verwoestte. Gökhan, met zijn arrogante glimlach en lege ogen, was een langzaamwerkend, relatief onschuldig basaalcelcarcinoom. Hij knaagde aan alles, beetje bij beetje, maar altijd traag, alsof hij zichzelf er niet van bewust was dat hij alles om zich heen naar de verdoemenis hielp. Alex daarentegen, was een totaal ander kaliber. Ze was een volslagen agressieve en compleet uitgezaaide vorm van alvleesklierkanker. Onstuitbaar, meedogenloos, en altijd een stap voor op iedereen om haar heen. Haar ogen, die altijd dat gevaarlijke fonkelen hadden, spraken van een diepgewortelde woede en een honger naar vernietiging. Haar lippen, strak samengeperst, lieten geen enkele emotie zien, maar haar handen, die steeds lichtjes trilden, verraadden dat er een storm in haar woedde die ze maar nauwelijks onder controle hield. Ze vernietigde alles wat ze aanraakte, zonder genade, zonder enige vorm van wroeging. En ik stond daar, gevangen tussen twee verwoestende krachten, wetend dat er geen ontsnappen aan was, dat ik langzaam werd meegesleurd in hun giftige spel, zonder dat ik enige controle had over mijn lot. De lucht om me heen voelde zwaar, doordrenkt van de onvermijdelijke ondergang die in de lucht hing. Hun ogen, die me beide in de gaten hielden, hadden een onuitgesproken boodschap: wie niet meedoet, wordt verpletterd. En ik wist dat ze dat meenden. In de tussentijd zat ik met de gebakken peren, want ik bevond me middenin die verdomde shitzooi. Elke kant die ik opkeek, was er niets dan chaos en dreiging. Het voelde alsof ik in een moeras was beland, elke stap die ik zette, trok me dieper naar beneden. Mijn gezicht was een masker van ingehouden frustratie, mijn kaken strak gespannen, terwijl mijn gedachten in cirkels draaiden, op zoek naar een uitweg die er niet leek te zijn. Een eenvoudige oplossing? Die zag ik zo snel niet, hoe ik ook probeerde om iets van helderheid in deze puinhoop te vinden. Mijn ogen dwaalden even naar het plafond, alsof ik daar iets zou kunnen ontdekken dat me zou redden, maar het enige wat ik zag, was dezelfde sombere leegte die ook in mijn hoofd rondspookte. Het enige wat ik kon bedenken, was het spel meespelen. Mijn handen, die ik op het bureau voor me had gelegd, balden zich tot vuisten, terwijl ik mezelf probeerde te overtuigen dat dit de enige manier was om mijn kop boven water te houden. Beide partijen te vriend houden, dat was het plan, of beter gezegd, dat was het enige wat ik had. Maar zelfs dat voelde als een touwtje dat elk moment zou kunnen breken. Mijn mondhoeken trokken licht naar beneden, een klein teken van de vermoeidheid die diep in me zat, vermoeidheid van al dat schipperen tussen twee kankers die alles om zich heen verwoestten. De ene langzaam en genadeloos, de andere snel en meedogenloos. Mijn ogen, normaal levendig en scherp, hadden een doffe glans gekregen, een teken van de stress die zich als een klauw om mijn geest had vastgezet. De stilte in de kamer was zwaar, elke ademhaling voelde alsof ik lood inademde. Er was geen ontsnappen aan, dat wist ik. Geen snelle uitweg, geen eenvoudige oplossing. Dus bleef ik zitten, gevangen in mijn eigen gedachten, met slechts één plan: blijven bewegen, blijven spelen, en hopen dat ik lang genoeg kon overleven om een betere uitweg te vinden. Maar diep vanbinnen knaagde de angst, een koud, knagend gevoel dat zei dat dit spel geen winnaars kende, alleen verliezers. En dat ik, hoe ik het ook wendde of keerde, uiteindelijk meegetrokken zou worden in de diepe, donkere afgrond die deze mensen om zich heen creëerden. In de tussentijd kon ik maar één ding doen; altijd blijven lachen. Reacties en dergelijke.

Marathonticket voor Rotterdam gelukkig op tijd weten te bemachtigen en zojuist ook een ticket voor de Zeven Heuvelenloop aangeschaft. Conditie is wel wat achteruitgegaan in de vakantie, tijd om het weer goed op te pakken.

Net een klein rondje met katoenen onderbroek gedaan. Dit is het absoluut niet mannen.

Met het verschil dat Bullaude wél goed kan voetballen. Het is een momentopname, maar ik heb nooit eerder iemand in de Kuip de bal uit de lucht zien plukken als hij tegen Volendam destijds deed. We hebben hem bij Feyenoord helaas weinig gezien maar toch denk ik dat dit echt wel een leuke speler voor Fortuna kan zijn. Het probleem was alleen dat hij niet kon aarden in Nederland, maar hopelijk ligt Limburg hem beter.

Die gaan jullie terugpakken voor Mark Diemers!

Die werd gepresenteerd als een geüpgrade versie van Til. Veel loopvermogen, diepgang en komt veel in de zestien gecombineerd met meer techniek dan Til heeft. Maar door heimwee en ander gras in Nederland tov Argentinië is dat er eigenlijk maar weinig uitgekomen. Af en toe zag je wel wat leuke dingen als hij mee deed, maar heel veel kansen heeft die niet gehad. Dat terwijl hij qua profiel toch wel in het voetbal van Slot zou passen

naar een betere club dan Forrest wil.

"He went for a MRI scan, we don't know the answer yet. I spoke with him, his feelings were quite okay but we need to wait for the reality. I can't define a time now. Will it be long? We don't know but his feelings were okay." Fingers crossed. Gelukkig na morgen geen wedstrijd + interlands.

Heerlijk dat wij het geld krijgen voor een speler van Genk.

2046-47 Arab Contractors Na twee-en-een-half seizoen komt er een einde aan mijn dienstverband bij Al-Mokawloon, maar daar straks meer over. Eerst nog even vertellen hoe we deze voetbaljaargang zijn geëindigd. Het seizoen begon uitstekend, en hoewel we in de wedstrijden tegen Zamalek en Al-Ahly kansloos waren, wisten we tot januari praktisch alle andere wedstrijden te winnen. Dat had een keurige vierde plek op de ranglijst tot gevolg, maar in de tweede seizoenshelft kwam de klad erin. Het gebrek aan breedte in de selectie, gekoppeld aan de absurde regels waarin twee gele kaarten een schorsing is, zorgde dat we regelmatig spelers moesten opstellen die niets in het profvoetbal te zoeken hadden. We liepen tegen 18 keer puntenverlies op, veel te veel om mee te kunnen doen om een plek bij de top-drie, laat staan de titel. In de beker ging het wel goed, en Severo di Luca sluit zijn periode bij Al-Kowahloon dan ook af met een prijs. Dankzij een goal vlak voor tijd van sterspeler Alaa Ahmed grepen we de beker, pas onze tweede bekerwinst in Afrika. Het was trouwens de eerste beker voor onze club sinds 2004, dus we mogen wel van een mooie prestatie spreken. Van stabiliteit viel dit seizoen eigenlijk niet te spreken. Mahmoud en toptalent Salama deden het uitstekend en ook Ahmed was regelmatig belangrijk, maar de echte goede prestaties ontbraken. Nominaties voor het Team van het Jaar of de Speler van het Jaar zaten er dan ook niet in, en ook de prijs voor Manager van het Jaar ging ondanks de bekerstunt aan mijn neus voorbij. De financiën zijn amper verbeterd, maar heel relevant is dat niet meer. Ik stap namelijk over naar Zamalek, waar oud-Spartaan Abdou Harraoui na vijf seizoenen, twee gewonnen Champions Leagues en drie landstitels de deur achter zich dichttrekt. Een mooie kans voor ons om die vermaledijde hoofdprijs, die ons al zo lang heeft ontwijkt, nu eindelijk eens binnen te slepen! Ook maakte ik dit jaar mijn eerste stappen op het internationaal toneel. Eerst was er het Afrikaans Kampioenschap met Nigeria onder 20, waar we roemloos laatste eindigden in een groep des doods met Ghana, Algerije en Egypte. Ondanks deze miskleun kreeg ik een aanbod om trainer van Zuid-Korea te worden! Een succesvolle start met een 0-0 gelijkspel tegen Nieuw-Zeeland en een ruime zege op Kyrgyzië leek de opmaat voor een mooie campagne met de Taeguk Warriors, maar Zamalek stond erop dat ik mijn dubbelfunctie liet varen. En zo laat ik Zuid-Korea na slechts twee wedstrijden al weer achter me.

THUISRACE GEWONNEN

Wauw, in twee dagen alles gelezen tot dit punt. Hulde, heerlijk verhaal! Ik word graag getagd in het volgende stuk!

Tsja als je als politie zijnde een statement wil maken moeten ze het wel bij dit soort evenementen doen. Ze kunnen moeilijk spoedmeldingen van reanimaties gaan negeren om een statement te maken

Historie Herschreven - Tweede seizoenshelft 1999/2000 Transfers Competitie Beker Trip Down Memory Lane

Er is weinig over nog van Luton

VISIE AMORIM Rúben Amorim stond bij Sporting CP bekend voor zijn 'powerplay' dat hij wist in te voeren en met succes. Hierbij gebruikte hij vooral een 3-5-2 opstelling, maar bij dit Chelsea werd het duidelijk dat hij niet over de meest geschikte profielen ging om naar deze opstelling te gaan. Daarom werd er omgeschakeld naar een 4-2-3-1 opstelling waarbij de basisprincipes van korte combinaties, snelle omschakeling vanuit een compacte organisatie waarbij de nadruk van het voetbal vooral in het centrum ligt. Met de huidige kern lijkt, vanuit deze opstelling, de tactiek vast te liggen. Bij een aanval zal het defensieve blok mee opschuiven tot aan de middenlijn, bij een tegenaanval zal het aanvallende compartiment mee terugplooien en de eerste druk zetten. De druk waarop Amorim wil hameren is vooral één waarbij de tegenstander eerder in het 'nauw' zal gedreven worden i.p.v. agressieve ingrepen. De rol van de opkomende backs in samenwerking met de flankaanvallers is binnen deze tactische omzetting belangrijk. Aangezien de flankaanvallers naar binnen zullen snijden en de aanvallende middenvelder veeleer zal 'zwerven' hoopt Amorim op de ruimte voor de backs die zo veelal in de zestien zullen komen om ofwel zelf af te werken ofwel af te leggen/voor te zetten. Bij balverlies moeten de backs omschakelen naar achter waardoor ze ook hoger zullen spelen dan het centrale duo. Centraal in het middenveld wil Amorim dan weer gebruik maken van twee 'dirigenten' die het spel zullen verdelen. Hierbij moet, mits de juiste looplijnen, driehoeken gevormd worden met een korte combinatie om er zo uit te komen. Waar nodig kan de aanvallende middenvelder omgezet worden in een verdedigende middenvelder. TRANSFERNIEUWS Door de grootte van de huidige kern en de zoektocht naar vers geld voor een nieuwe aanvaller ging de sportieve cel aan de slag met uitgaande transfers. Hierbij kwam het grote geld vooral vanuit Saudi-Arabië en de bijhorende lonen zorgde voor de nodige overstappen. De transferclausule van € 43 miljoen in het contract van Lukaku werd geactiveerd door Al Ahli. Amorim hoopte de bonkige aanvaller te behouden, maar de relatie tussen speler en club was te vertroebeld. Ook Ben Chilwell werd 'gek' gemaakt met de nodige cijfers waardoor de linksback een transfer 'forceerde'. Al Nassr bood € 45 miljoen waardoor de Engelsman ploegmaat wordt van Ronaldo. Trevoh Chalobah stond op het lijstje van spelers 'mag vertrekken bij goed bod' en Al Hilal twijfelde niet en bood € 40 miljoen. Zo kwam er op korte tijd heel wat geld binnen waardoor Amorim de mogelijkheid krijgt om de transfermarkt op te gaan. Chelsea stond bekend als team dat veel spelers op huurbasis laat vertrekken en ook nu mogen enkele jongens ervaring opdoen. Zo vertrokken Deivid Washington (Hertha BSC), Cesare Casadei (1.FC Köln), Angelo (Leganes), Datro Fofana (1.FC Köln) & Marc Guiu (Ponferrada) alvast voor één seizoen. Intussen blijf de club een oplossing zoeken voor doelman Kepa die moet vertrekken. De goalie beschikt nog over één jaar in zijn contract, toch wil Chelsea nog cashen voor de Spanjaard. De interesse is er, maar veel clubs haken af op de looneisen van de doelman. Het contract van Marcus Bettinelli werd dan weer ontbonden. VOLGEND DEEL: - Voorbereiding - Transfernieuws @Marius Talent is er zeker vast aanwezig, maar er moet nog wel wat op punt gezet worden! Bedankt voor de reactie @keano77 @DemoN Bedankt voor de like!

Alex is een harde tante, maar dat wisten we natuurlijk al langer. Een paar Georgiërs met pistolen, of een gekrenkte vrouw. Ik heb het al eerder gezegd, maar ik zou niet graag in John zijn schoenen staan.

CCLXXIII. IJskoud Alex stond tegenover me, haar ogen fel, haar blik strak als een valk die zijn prooi niet uit het oog verliest. Haar lichaamstaal was gespannen, haar armen gekruist voor haar borst, alsof ze zichzelf moest beschermen tegen de woorden die ze zojuist van mij had gehoord. Haar mond was een strakke, dunne lijn van onderdrukte woede, haar wenkbrauwen diep gefronst in een uitdrukking van pure ontevredenheid. "No means no, what's not to understand, John?" Haar stem was scherp, doordrenkt van die kille, onverzettelijke toon die ik al vaker van haar had gehoord. Ze liet de woorden in de lucht hangen, zwaar en dreigend, haar ogen priemend op zoek naar een teken van zwakte in mijn reactie. Ik slikte, voelde mijn keel droog worden terwijl ik probeerde haar blik te ontwijken, maar haar ogen dwongen me om terug te kijken, om mijn uitleg te geven, hoe weinig die op dit moment ook zou betekenen. "Alex, listen," begon ik, mijn stem zachter, bijna smekend, terwijl ik mijn handen opstak in een poging om haar woede te temperen. "I know what I said, but agreeing to cooperate isn't the same as guaranteeing success. I can always sabotage the execution, make sure the plan doesn't work the way Gökhan wants." Haar ogen versmalden zich, haar lippen bewogen nauwelijks terwijl ze sprak. "That all sounds very nice, John," sneerde ze, haar stem druipend van sarcasme, "but what you don't seem to understand is that it's about the principle. You agreed, and that was exactly what you weren't supposed to do." Ik voelde de woorden als scherpe naalden in mijn huid prikken, en ik zag de teleurstelling in haar ogen, een blik die me deed krimpen van binnen. Ze was niet zomaar boos; ze was teleurgesteld, en dat maakte het alleen maar erger. Mijn handen, die eerst nog hadden gebaard, vielen nu slap langs mijn zij, terwijl ik probeerde haar woede te verdragen zonder zelf uit elkaar te vallen. "Alex," probeerde ik opnieuw, mijn stem nu bijna fluisterend, hopend dat een zachtere toon haar zou bereiken, "I did what I thought was best at the moment. We need time, and if I antagonize him now, we lose everything. But as long as he thinks I'm cooperating, we have a chance. I can make it fail from the inside." Ze schudde haar hoofd, haar mond vertrok in een mengeling van minachting en teleurstelling. "You still don't get it, do you? It's not just about what you do, but how you do it, about keeping control of the situation." Ze stapte dichterbij, haar ogen nu op een gevaarlijke afstand van de mijne, en ik voelde haar woorden als koude messen door mijn borst snijden. "And now, by agreeing, you've given up a piece of that control. You've put both of us at risk." Ik slikte nogmaals, voelde de ijskoude realiteit van haar woorden door me heen trekken, en ik wist dat er niets was dat ik kon zeggen om het goed te maken. Haar gezicht, strak van spanning en frustratie, zou ik niet kunnen ontspannen met loze woorden of halve waarheden. Ze had gelijk, en dat wist ik, maar het besef deed niets om de knoop in mijn maag los te maken. Ik besloot de vlucht naar voren te wagen, mijn ogen op haar gericht, zoekend naar een opening, iets dat me meer duidelijkheid kon geven in dit verwarrende spel waarin ik was beland. "Why are you actively working against Gökhan anyway?" vroeg ik, mijn stem strak, maar met een ondertoon van nieuwsgierigheid die ik niet helemaal kon verbergen. "He loves you, and you are undermining his efforts." Ze zuchtte, diep en langzaam, alsof ze even de last van de wereld van zich af probeerde te schudden. Haar ogen, die normaal gesproken scherp en waakzaam waren, verzachtten een beetje, maar daaronder lag een sluimerende vermoeidheid, een moeheid die niets te maken had met fysieke uitputting, maar met een jarenlange strijd tegen iets veel groters. "Love is overrated," zei ze, haar stem doordrenkt van een bitterheid die haar woorden zwaar maakten, als stenen die ze in mijn schoot liet vallen. Haar lippen vormden een dunne, strakke lijn, terwijl haar ogen even afdwaalden, weg van mij, naar een plek waar ik haar niet kon volgen. "It's another form of control." Ze keek me weer aan, haar blik was nu anders, harder, maar er lag ook iets kwetsbaars onder die façade, iets wat ze met moeite verborgen hield. "I want to be free," ging ze verder, haar stem nu een fractie zachter, maar nog steeds geladen met diezelfde bitterheid. "So I need to break the hold Gökhan has over me, which means his business has to fail." Ik zag hoe haar gezicht verstarde, haar kaken strak gespannen alsof ze met die woorden iets had toegegeven wat ze liever niet had uitgesproken. Er was een kort moment van stilte, waarin ik de pijn in haar ogen kon zien, een pijn die diep geworteld zat in haar strijd om zichzelf los te wrikken van de ketenen die Gökhan, in zijn eigen vertekende versie van liefde, om haar heen had geslagen. Haar blik was nu vastberaden, onwankelbaar, alsof ze zichzelf moest herinneren aan waarom ze dit deed, waarom ze alles op het spel zette. Haar handen, die eerst nog losjes langs haar zij hingen, balden zich langzaam tot vuisten, haar knokkels wit van de druk. Ik kon zien dat dit voor haar niet zomaar een spel was, maar een bittere strijd om autonomie, om zichzelf te bevrijden van de onzichtbare ketens die haar gevangen hielden. De zucht die ze liet ontsnappen, was er een van vermoeidheid, maar ook van vastberadenheid. Ze was klaar om alles op te geven, zelfs de liefde van een man die haar adoreerde, om eindelijk vrij te zijn. Om die vrijheid te bereiken, leek ze bereid om over lijken te gaan. Dat besefte ik op dat moment met een koude rilling die langs mijn ruggengraat naar beneden gleed. Haar ogen, die normaal gesproken scherp waren, hadden nu een ijzige vastberadenheid gekregen, een kilte die bijna tastbaar was. Ze keek me aan, zonder een spoor van twijfel, en het was duidelijk dat ze elke obstakel zou uit de weg ruimen, koste wat het kost. In ieder geval figuurlijk, maar er was iets in haar blik, iets in de manier waarop haar mondhoeken nauwelijks zichtbaar trilden, dat me deed vermoeden dat ze dit ook letterlijk kon bedoelen. Haar gezicht, strak en gecontroleerd, gaf weinig weg, maar haar ogen vertelden een ander verhaal. Ze waren hard, koud als staal, en ik zag geen spoor van spijt, geen enkele aarzeling in haar houding. Het was alsof ze al had besloten dat er geen weg terug was, dat ze al lang had gekozen voor het pad dat ze zou bewandelen, ongeacht de prijs. Haar handen, die eerst nog ontspannen waren, spanden zich nu aan, haar vingers kromden zich langzaam, alsof ze iets onzichtbaars vastgreep, iets dat ze nooit meer los zou laten. Ze leek op dat moment ongenaakbaar, een kracht die niet te stoppen was. De kilte in haar ogen vermengde zich met een bijna ongezonde vastberadenheid, en ik voelde de spanning in de kamer toenemen, alsof de lucht zelf was doordrenkt van haar wil om te winnen, om zichzelf te bevrijden, ongeacht wie er in de weg stond. Haar lippen, strak samengeperst, verraadden geen enkele emotie, geen mededogen, geen genade. Ze was iemand die haar doel voor ogen had en alles zou doen om dat te bereiken. Ik kon het niet uitsluiten. De gedachte dat ze, als het erop aankwam, ook letterlijk over lijken zou gaan, had zich in mijn hoofd genesteld en liet me niet meer los. Haar blik, die nu recht door me heen leek te kijken, gaf niets prijs, maar het idee bleef hangen, dreigend en onheilspellend. De stilte die volgde was zwaar, beladen met alles wat onuitgesproken bleef, en ik besefte dat ik tegenover iemand stond die geen enkele scrupules had als het ging om haar vrijheid. Haar gezicht bleef onbewogen, maar ik zag het in haar ogen: die onwankelbare vastberadenheid, die alles verterende wil om haar eigen leven weer in handen te nemen, om eindelijk los te breken van de ketens die haar gevangen hielden. En als daarvoor slachtoffers moesten vallen, dan was dat een prijs die ze bereid was te betalen. Reacties en dergelijke.

Als ik jou was zou ik eens een club pakken waar je niet direct de titel pakt in seizoen 1. Op die manier komt de klad ook minder snel in je save. Ik zou je aanraden om een club te pakken die met moeite in de middenmoot eindigt, maar het tegelijkertijd altijd lastig heeft op bezoek bij degradatiekandidaten. Wat zullen we zeggen, Ajax?

Seizoen 1 Voor het seizoen begon werd duidelijk dat we geen degradatiekandidaten zouden zijn en dat is gelukkig ook wel gebleken. Kort voor mijn komst heeft de club Charlie Austin aan weten te trekken, die me dit seizoen regelmatig in zijn eentje de drie punten heeft bezorgd. Tot en met wedstrijd 42 lopen we eigenlijk achter de feiten aan op een relatief zekere tweede plaats, tot we in een rechtstreeks duel nummer 1 Chester verslaan. Chester verliest de daaropvolgende 5 duels ook (!), waardoor wij onbedreigd het kampioenschap binnenslepen. Speciale mentions voor Charlie Austin dus, die na dit seizoen helaas met pensioen gaat maar van zijn laatste seizoen wel het meest productieve uit zijn carrière maakt. Op naar de National League!

Best prima

Sorry, dubbelpost. Maar heb ook direct de afkoopclausule à 6,5M voor deze middenvelder neergelegd. Scouts maken overuren in Zuid-Amerika;

Barbados op een WK. De charme van het landenvoetbal.

Keepertje begint zijn eerste competitiewedstrijd met twee goals en één assist. Vermakelijke challenge hoor . En daarna kwam de eerste bekerwedstrijd

2045-46 Arab Contractors Vijfdubbelpost, maar volgens mij ben ik de enige die deze challenge nog doet Het tweede seizoen in Egypte ging weer wat beter dan het eerste. We werden zesde. Droog in het linkerrijtje zou je zeggen, maar we haalde nog bijna de Africaanse Confederation Cup. Omdat Ismaily die competitie won hoefde alleen Zamalek nog de Champions League te winnen om Egypte volgend jaar zes continentale plaatsen te geven. Helaas ging de kampioen op strafschoppen onderuit tegen Kaizer Chiefs en missen we volgend jaar een extra inkomstenbron. Zamalek en Al-Ahly zijn ver buiten bereik, maar de hoop blijft dat één van hun trainers binnenkort het succes incasht voor een stap naar een betere competitie. In de beker zetten we onszelf ook uitstekend in de kijker. Een probleemloze run naar de halve finale, waarin we onder andere afrekenden met Ismaily, maar in de halve eindstrijd ging het mis tegen Zamalek. We stonden best goed, maar een rode kaart vlak voor rust gaf het toch al sterke Zamalek de ruimte die ze nodig hadden, waarna we met 0-2 het schip in gingen. We waren dit seizoen vooral afhankelijk van onze vijf middenvelders. Ramadan en Mahmoud waren wat wisselvallig maar scoorden belangrijke treffers, terwijl spelmaker Alaa Ahmed en buitenspeler Saleh vooral bijdroegen met assists. Spits Nasiru Bentil was tot en met november uitgeschakeld maar was na zijn terugkeer niet meer uit het elftal weg te denken. Hij vertrekt desondanks toch, want de 33-jarige Ghanees heeft een aflopend contract en telt als een van onze buitenlandse spelers. Ik denk dat ik wat beters kan vinden, dus ga ik deze zomer de markt afstruinen. Individuele prijzen ontbraken dit jaar - extra zuur was dat de trainer van Tersana de prijs voor Manager van het Jaar kreeg. Dat terwijl mijn team op alle vlakken beter presteerde. Het is wel duidelijk dat de corruptie in Egypte welig tiert. Het zal nog niet zo makkelijk zijn om de markt op te gaan, want de club heeft weliswaar een relatief ruim salarisbudget, maar het transferbudget staat slechts op €40,000. Omdat veel bepalende spelers deze zomer waarschijnlijk transfervrij vertrekken vraag ik me af hoe haalbaar het is die allemaal één op één te vervangen.

WE GAAN EUROPA IN!! Wat een seizoen is dit joh.. Had overigens niet bedacht dat ik doelstelling 'Win de DFB pokal' in seizoen 1 al zou afvinken Dat we Europa in gaan is natuurlijk eigenlijk helemaal kut. Kan me niet voorstellen dat ik een selectie kan bouwen die daar ook maar iets te zoeken heeft. En het zorgt voor een veel drukker speelschema. Maargoed, het is wel geestig natuurlijk.

Kampioen op de laatste speeldag. Schalke won met 2-1 van ons in speelronde 33 waardoor het nog een beetje spannend werd. Paderborn werd in eigen huis redelijk makkelijk opzij gezet. Hansa Rostock is terug op het hoogste niveau

Doet 'ie ook gewoon eventjes. fm_eQb6P7bLhK.mp4

Alle Nederlandse festivals gemist dit jaar door mn reis. Leek dus een festivalloos jaar te gaan worden, totdat ik toevallig erachter kwam dat Rock in Japan nog tickets in de loting verkocht via resale. Gokje gewaagd en met mn gouden pik ingeloot. Zijn alleen Japanse bands dus zal jullie allemaal niks zeggen, maar kwam o.a. een band waar ik zeker al een jaartje of 7-8 naar luister. Was een hele vette ervaring iig. Festival tot in de nopjes geregeld. Op een sportcomplex naast het JEF United stadion in Chiba. 4 podia, prima blokkenschema, 80 foodtrucks met bizar goed eten. Japans publiek is wel heel anders dan hier. Voordelen en nadelen. Positief dat filmen en foto's maken verboden is, dus zit je niet de hele tijd tegen irritante telefoontjes aan te kijken. Negatief dat Japanners tijdens concerten een soort van koor zijn die gedirigeerd moeten worden door de artiest. Vrijwel alles gebeurt op commando. Klappen, zwaaien, handgebaren. Dansen wordt amper gedaan, op specifieke dansjes bij bepaalde bands na. Zingen alleen met refreinen en lalala's. Plus, meeklappen door gitaarsolos en drumsolos heen. Als ik iets irritant vind Maar mensen hadden het echt geweldig naar hun zin, dus dan is het allemaal prima. Bands die ik heb gezien waren ook gewoon erg goed. Geluidskwaliteit op 1 optreden na extreem sterk, heel anders dan NL. Nog ff voor de statistieken. Heb deze acts gezien: Atarashii Gakko (stonden laatst nog in Amsterdam wat ik moest missen, erg vet dat ik ze hier kon meepakken), Hitsujibungaku (ken ik via Rateyourmusic, beetje shoegazey), Indigo la End (hele grote band in Japan), Frederic (heerlijke gitaarvirtuoze indie pop), 10-Feet (Pop Punk, deed me niet heel veel), 04 Limited Sazabys (gingen de jonkies los op, niet verkeerd), een stukje Oral Cigarettes wat wel prima was, Uverworld van een grote afstand wat ik vreselijk vond en ten slotte Sakanaction. Wat een van mijn favoriete band is. Beetje Franz Ferdinand en LCD Soundsystem crossover. Mn laagst gerate album op RYM stond ook nog ergens, Fear and Loathing in Las Vegas, maar die heb ik lekker overgeslagen. Al met al heerlijke ervaring en zeker de moeite waard. Ook de verbrande huid, aangezien factor 30 zonnebrand niet voldoet met de Japanse zomer. HopeliJk volgend jaar weer iets in NL meepikken, BKS zou leuk zijn. Vond ik heel leuk vorig jaar. En weer een festival van de bucketlist af. Glastonbury is de volgende op mn lijst, maar dat zal pittig worden. Ook iig nog iets van compensatie dat ik dit jaar zoveel vette concerten moet missen.

Joey Barton Trek je daar maar niets van aan