Klassement

Zoals jullie allemaal wel weten, ben ik niet bepaald een dichter met woorden. Dat betekent niet dat ik geen ideeën heb. Nee, ze zijn er wel, net als kakkerlakken in een goedkope motelkamer: overal, altijd aanwezig, maar nooit op het moment dat je ze nodig hebt. En het probleem is, elke keer als ik een van die ideeën probeer te vangen en vast te zetten met woorden, lijkt het of ik in het luchtledige grijp. Ze zijn als zeep in de douche—net als ik denk dat ik er een te pakken heb, floept hij weg. En dat, beste mensen, is verdomd irritant. Het maakt me gek, alsof ik probeer een kat een bad te geven, en jullie weten allemaal hoe dat afloopt. Dus stel ik het maar uit, het schrijven van deze update. Eerst een dag, dan een week, dan vergeet ik waarom ik het überhaupt wilde doen. Van uitstel komt afstel, zeggen ze, en ze hebben nog gelijk ook, die vuige pessimisten. Maar hier ben ik, en ondanks alles ga ik het opnieuw proberen. Misschien sla ik de plank mis, misschien ook niet. Misschien gooi ik de woorden weer door elkaar zoals een dronken barman een cocktail schudt, en komt er iets uit dat net te drinken is. Of misschien eindig ik met een glas puur gif, wie weet? Maar dat is het risico dat ik moet nemen. En dus schrijf ik dit, omdat ik wil dat jullie weten dat ik er ben, dat ik denk, dat ik voel, en dat ik—zo goed als ik kan—probeer te zeggen wat er in dat warrige hoofd van mij omgaat. Of het perfect is, doet er niet toe. Wat telt, is dat ik het probeer. Want zonder proberen, zijn we eigenlijk al opgehouden te bestaan, nietwaar? In de competitie lagen we een straatlengte voor op de rest, alsof we in een marathon liepen waar de anderen nog bezig waren hun schoenen te strikken. In Europa? Ach, daar moest ik één schamel puntje halen uit twee wedstrijden om door te gaan. Eén punt! Het was alsof je een stoel voor een deur zette en hoopte dat niemand zou proberen binnen te komen. En dan was de selectie nog op volle oorlogssterkte ook—iedereen paraat, klaar om de wereld aan flarden te schieten. Wat een fijne manier om in te stromen, nietwaar? Natuurlijk, het was al even geleden dat ik voor het laatst had gespeeld. Je kent het wel: de spieren stijf, het brein vol roestige scharnieren die piepen als een oude deur in een spookhuis. Maar op zo’n manier kom je er meteen weer lekker in. Het is alsof je maanden niet hebt gezwommen en je dan plotseling in een olympisch zwembad wordt gegooid. En dan maar hopen dat je het water nog weet te raken met je eerste sprong. En weet je, ik zeg niet dat ik nerveus was—maar ik was nerveus. Niet dat je dat zou laten merken, natuurlijk. Nee, je lacht, zwaait naar de anderen in de groepsapp, doet alsof je de hele boel allang onder controle hebt, alsof je niet het gevoel hebt dat je bij de eerste de beste tackle in duizend stukjes zult breken. Maar hé, dat is de charme van het spel, nietwaar? Als alles soepel en zonder risico verliep, dan was het leven één lange, saaie middag in een wachtruimte. En wie wil dat nou? Dus daar stond ik dan, klaar om erin te vliegen, net als vroeger. Of ik nu die straatlengte zou behouden, dat ene punt zou pakken of compleet door het ijs zou zakken, deed er uiteindelijk niet toe. Wat telt, is dat ik er weer was. En dat, beste mensen, is het echte spel. Nu klinkt het misschien alsof ik alvast mijn excuses aan het voorbereiden was, alsof ik mijn eigen falen wilde verdoezelen voordat het überhaupt gebeurde. Maar dat, mijn vrienden, zou een grote misvatting zijn. Ik ben heus wel een capabele speler. Echt waar. Het enige probleem is dat mijn gedachten soms als een losgeslagen kudde schapen door mijn hoofd rennen, en ik de herder ben zonder hond. Maar goed, als je in een gespreid bedje terechtkomt, zoals ik deed, dan kun je het simpelweg niet verpesten—dus dat is ook niet gebeurd. En wat gebeurde er toen? We werden met overmacht kampioen. Ja, met overmacht! Alsof we de andere teams niet alleen versloegen, maar ze ook nog even vriendelijk de weg naar huis wezen. Wat zeg je me daar van? Het was alsof we een kaartspel speelden waarin ik de joker had—de enige joker, trouwens. Het was een goede dag om te winnen, dat kan ik je wel vertellen. En zeg nou zelf, als je zo'n kans krijgt, dan pak je hem met beide handen. Niet omdat je bang bent om te falen, maar omdat je weet dat het niet anders kán. We verloren een wedstrijd en speelden er een paar gelijk. De oplettende lezer had dat allang gezien, natuurlijk. Niets ontsnapt aan dat scherpe oog van jullie. Maar eerlijk gezegd, dat is geen verrassing. Want als je je vizier op Europees succes richt, dan schuif je de nationale competitie wel eens naar de achtergrond. Je gooit de B- en C-garnituur het veld in, en wat gebeurt er? Tja, dan gaat het wel eens mis. Is dat een ramp? Absoluut niet. Geen paniek, geen noodsignalen. Want weet je wat? Uiteindelijk zijn wij degene die met de prijzen naar huis gaan, niet de andere sukkels. Het is een beetje zoals het spelen van een lang, ingewikkeld schaakspel waarbij je een paar pionnen verliest om de koning in te sluiten. Niemand herinnert zich die verloren pionnen, alleen de overwinning. Dus ja, we struikelden een paar keer, misschien zelfs met opzet, omdat het ons gewoonweg niet zoveel kon schelen. Want als de grote prijzen in zicht zijn, dan tel je de kleine tegenslagen niet. Uiteindelijk, mijn vrienden, gaat het erom wie het laatst lacht. En geloof me, wij lachen nog steeds. Het ging uiteindelijk om Europa. Dat was het doel, de heilige graal. Niet zoiets als het winnen van een lokaal potje bingo, nee, dit was groot. Nog nooit waren we door de groepsfase van het toernooi gekomen. Het leek wel een onneembare vesting, een mythisch beest dat iedere poging verslond. En nu, nu lag het aan mij om die vesting eindelijk te slechten, dat beest te temmen. We verloren een wedstrijd tegen Liverpool, natuurlijk. Geen schande, met hun budgetten die ons doen lijken op een kringloopwinkel naast een warenhuis. Maar geen paniek—want toen was daar Gorazde. Een eenvoudige overwinning, alsof we een vlieg van onze schouder veegden, en ineens bevonden we ons tussen de beste zestien van Europa. De beste zestien! Ik bedoel, zelfs het vermelden ervan voelt bijna surrealistisch. Dus ja, het doel werd bereikt. We waren doorgebroken, zoals Columbus die eindelijk dacht: "Zou er iets aan de andere kant van die oceaan zijn?" En verdomd, er was iets. We waren er, in de heilige tempel van het Europese voetbal. Misschien zouden we verder komen, misschien ook niet. Maar op dat moment, op dat glorieuze moment, hoorden we erbij. En dat, vrienden, is iets wat niemand ons meer kan afnemen. Onze zegetocht was zelfs nog niet ten einde. Ook Rennes ging eraan, alsof ze struikelden over hun eigen veters. Maar toen kwam de echte uitdaging: de multimiljonairs uit Parijs. Op papier leek het een beetje alsof David het tegen een hele horde Goliaths moest opnemen—met alle verwachting dat wij als een stel figuranten zouden eindigen in hun glorieuze succesverhaal. Maar de praktijk, die heeft altijd zijn eigen willetje. 0-0 in eigen huis, alsof we tegen een muur van geld aantrappen, maar die muur gaf niet toe. En dan naar Parijs, waar ze waarschijnlijk de bidons vullen met champagne. Een nipte 1-0 nederlaag daar, niet geheel onterecht, maar geenszins een monsterzege. We lagen uit het toernooi, dat wel, maar we gingen niet naar huis met gebogen hoofd. Nee, we stonden daar, met opgeheven hoofd, als trotse overlevenden op een slagveld waar niemand ons een kans had gegeven. En wat nog belangrijker is: we vonden aanknopingspunten, kleine stukjes bewijs dat we volgend jaar terug kunnen komen, sterker, slimmer. Misschien winnen ze nu, die Parijse klootzakken, maar geloof me, ze hebben wel even in hun handen zitten wrijven. Volgend jaar, vrienden, zijn we weer terug, en dit keer zonder genade. De selectie is er namelijk klaar voor. En dat, beste mensen, is het mooie van dit verhaal: ik heb er nauwelijks iets voor hoeven doen. Het was alsof ik een stoofpot op het vuur zette, de ingrediënten hun eigen gang liet gaan, en plotseling had ik een Michelin-waardige maaltijd. Een paar figuren uit de reserves verkocht—de jongens die zelfs hun eigen moeders niet konden overtuigen van hun talent—en slechts één echte transfer gedaan. Geen grote operatie, meer een routineklusje. Maar toen gebeurde het onvermijdelijke: onze keeper kreeg een aanbieding van een club uit de Grote Zandbak. Je weet wel, dat deel van de wereld waar het geld uit de grond spuit en in zakken wordt geschept alsof het bladeren in de herfst zijn. Tsja, wat doe je dan als kleintje uit Slovenië? Machteloos sta je daar, met je handen in de zakken, knikkend terwijl je doet alsof je nog enige controle hebt. De waarheid? Het enige wat je kunt doen is de zaak maximaal uitmelken, elk laatste druppeltje eruit persen, herinvesteren, en dan maar doorgaan. Dus onze keeper vertrok, waarschijnlijk om op gouden stranden te loungen en te zwemmen in zwembaden gevuld met dollarbiljetten. Maar geen nood! Ik gebruikte dat geld om een nog betere keeper uit Uruguay te halen. Ja, Uruguay. Je weet wel, dat kleine landje dat mysterieuze talenten produceert alsof het een tropische vruchten zijn. Deze jongen, hij heeft reflexen alsof hij een kat is met nog drie extra levens. En nu, met deze nieuwe aanwinst, kijk ik naar volgend jaar en denk ik: "Waarom zouden we niet nóg hogere ogen gooien?" Want als het leven je een citroen geeft, pers je die uit, giet er wat sterke drank bij, en je hebt een cocktail die zo sterk is dat niemand je meer onderuit krijgt. Volgend jaar, vrienden, gaan we niet alleen meedoen, we gaan winnen. @Djurovski / @Glenn08/ @Bogatyr/ @FlyD/ @Djurovski/ @neva/ @bas huijsmans/ @Arezo/ @De Raam/ @Lensherr/ @KayDeManaager/ @timpy00/ @bigtukker/ @Michaelinho*/ @Whitewolf345

Wigan uitgeschakeld in de FA Cup

Paul, zo'n vakantie in Limburg doet je ongelooflijk goed lees ik. Heerlijke update

De competitie is dan eindelijk van start gegaan!! Speelronde 1 Programma speelronde 2 Afwezigen: AZ: Wouter Goes (3 weken), Mees de Wit (10 dagen), Rome-Jayden Owusu-Oduro (8 dagen), Mayckel Lahdo (1 dag), Troy Parrott (1 dag) en Lewis Schouten (geschorst 1 wedstrijd). Sparta Rotterdam: Arno Verschueren (11 dagen), Sergi Rosanas (4 dagen), Mike Eerdhuijzen (2 dagen), Shunsuke Mito (2 dagen) RKC Waalwijk: Roshon van Eijma (5 maanden), Godfried Roemeratoe (3 weken), Kevin Felida (2 weken), Denilho Cleonise (3 dagen) Go Ahead Eagles: Dean James (3 weken), Joris Kramer (4 dagen), Luca Everink (1 dag) PEC Zwolle: Tristan Gooijer (8 weken), Ryan Thomas (4 weken), Jaydon Banel (4 dagen) Feyenoord: Marcos Lopez (3 maanden), Quilindschy Hartman (3 weken) en Ezequiel Bullaude (12 dagen) FC Utrecht: Mike van der Hoorn (4 weken), Zidane Iqbal (3 dagen) Willem II: Nick Doodeman (4 maanden) en Kyan Vaessen (geschorst 1 wedstrijd) FC Groningen: Finn Stam (6 dagen) Ajax: Devyne Rensch (4 weken) NAC Breda : Clint Leemans (2 weken) PSV Eindhoven: Johan Bakayoko (3 dagen) NEC Nijmegen: Sai van Wermerskerken (4 weken) Almere City: Ibrahim Sadiq (3 weken) FC Twente, Fortuna Sittard, SC Heerenveen en Heracles Almelo: Blessurevrij! Europees: AZ: FC Twente: PSV: Loting: Champions League: Feyenoord : groepsfase SC Braga - PSV Eindhoven Europa League: Ajax - Lugano Conference League: OSC Lille - FC Twente Vitoria de Guimaraes - AZ Alkmaar @nasje92 @Fantasy @Kelvin @himan @Whitewolf345 @DemoN @keano77 @Oerlie @aron24 @neva @La Pulga @Genkie_06 @Glenn08 @Djurovski @Mansveld @007mark @Copywriter

Wat krijgt die Nom het toch weer lekker voor elkaar. Arezo aan de beurt? Ok, hoef ik een maandje niet bij te lezen.

Hier in Slovenië is het spannend met nog 4 wedstrijden te spelen. Zelf ingestapt toen we op de 10e plek stonden en kan nog kampioen worden (hele kleine kans). 4 teams strijden voor de titel terwijl de titelhouder zelfs nog kan degraderen.

Episode II In 3 dagen spelen wij de volgende competitiewedstrijd en wel thuis tegen Worksop Town FC, een Engelse voetbalclub uit Worksop, Nottinghamshire. Uiteraard bij regenachtig weer, tenslotte zijn wij hier in waterland eh Engeland en voor 685 toeschouwers verschenen wij in de 4-3-3 opstelling. Worksop kwam in een 4-1-2-2-1 formatie het natte veld op. Ik heb mijn mannen opgedragen, omdat er zo velen niet helemaal okselfris zijn, deze match zo snel mogelijk af te maken en dat deden ze ook. Bij rust stond het al 2 : 0 en na 54 minuten 3 : 0. Dat wij in de 60ste minuut nog een tegendoelpunt om de oren kregen, zorgde niet voor paniek. Wel haalde ik in de 67ste minuut Ditchfield en Doherty naar de kant en bracht Patterson en Amada. Drie minuten later mocht ook Ormerod gaan douchen en kwam Redshaw. Het bleef 3 : 1 en de punten blijven hier. --------- @keano77 @delichris @Genkie_06 Bedankt voor jullie aandacht en reacties.

Ja kreeg het al door van een ander, bril niet op denk ik.

Kan je in de toekomst kijken?? Ze speelden tegen Fulham. @Bogatyr ik denk dat hij gewoon weg mag.

Gaat het dan gelijk gebeuren in seizoen één?

Stemronde 12/28: Hongarije We zijn andermaal terug op het Europese continent en komen aan bij iemand die we met recht een 'Nordic-specialist' kunnen noemen. In welgeteld 14 van zijn 24 deelnames heeft deze meneer meegedaan met een Noord-Europees land. Hij is zeker niet vies van een flinke dosis metal, maar deinst ook niet terug voor andere genres. Zo bevatte zijn Engelse winnende song When Is The Future in editie 34 meer synthesizers dan welke andere winnaar dan ook. Ik heb het natuurlijk over Satyr! We mogen Satyr gerust een 'Eurofiel' noemen, want slechts eenmaal zocht hij zijn songfestivalheil buiten het Europese continent. Dat was overigens de vorige editie, toen hij meedeed met de Verenigde Staten. Blijkbaar smaakte het uitstapje naar Noord-Amerika niet naar meer, want Satyr is 'gewoon' weer terug in Europa en doet dit keer mee met Hongarije. Hij heeft de langste song van deze editie te pakken, een inzending waar een fors jazzrandje aan kleeft. Tot nu toe lijkt MU daar niet warm van te worden, getuige het feit dat Satyr slechts van twee landen punten heeft gekregen. Schiet hij zichzelf nu in de voet door punten aan zijn concurrenten te geven? De stemmen van Hongarije

Affluiten. De competitie dan he. Het is goed geweest.

Bij mij mogen ook wel 2 of 3 oefenwedstrijden erbij. @Fantasy Sterkte maakt niet zoveel uit.

Ik ga nog even kijken wat er mogelijk is om dat trainingskamp te annuleren, want anders zijn er alleen wat Oostenrijkse varianten van Bal op ´t Dak 7 beschikbaar

@Fantasy graag nog een oefenwedstrijd tussen Neuchatel en Babelsberg. Het liefst een club uit de Oostenrijkse Bundesliga .

Wel een mooie dierentuin.

Zit naast papa en dochter

Paul die uit het niets goed weet te spelen en een update van mythische vormen weet neer te zetten . Het niveau stijgt sneller dan de zeespiegel

Niet zo denigrerend hé.

@Arezo wanneer komt de update? Ik wil die van mij ook graag posten! @Aaron21 hij heeft hem al gespeeld of die binnen een maand gepost wordt is een 2e

Vandaag aan begonnen

En nu dan echt Eindelijk kunnen we écht los. Met de afgeronde transfer van Destiny Udogie naar RC Lens zijn alle deals beklonken en afgerond. Het is tijd voor de oefencampagnes, waarmee ik dan ook spoedig wil gaan starten. Stuur me jouw tactiek voor het volgende seizoen door en doe dit uiterlijk dit weekend. Hoe sneller, hoe beter. Mocht ik niets binnenkrijgen, dan begin ik alvast met de laatste tactiek die je vorig seizoen bij je vorige club hanteerde. Ik ga dit weekend beginnen met het simuleren van de eerste oefenduels. Wil je nog oefenwedstrijden wijzigen, laat het me dan vooral weten en dan zal ik kijken wat ik daarin nog kan aanpassen gedurende de voorbereidingscampagne Bayern München @timpy00 RB Leipzig @Kelvin Borussia Dortmund @La Pulga SC Freiburg @Oerlie Union Berlin @Copywriter FC Köln @Djurovski Gladbach @aron24 FC Augsburg @FlyD Schalke 04 @nasje92 PSG @chrisje1993 AS Monaco @Titan Lyon @007mark RC Lens @Becks Reims @Svenpunt Strasbourg @Bogatyr Brest @Glenn08 Saint-Etienne @bas huijsmans Angers @keano77 AJ Auxerre @neva

Eens wel. Maar toen was het hele elftal ruk. Viergever, Schwaab, Mitroglu, Rosario, Opa Afellay.. En toen stond ie voornamelijk linksback. Dan heb ik nog liever dat ze Raf van de Riet linksback zetten dan Oppegard. En gooi dan maar Lozano op rechtsback, kunnen voorin ook de toppers blijven staan

Gewoon 20 vragen en met iets minder pas akkoord gaan. Boscagli is veel te belangrijk om voor een fooitje te verkopen. Zeker als je niet hoeft te verkopen, zou ik hem lekker transfervrij laten gaan straks. Wat is dit, z'n zesde seizoen? Al die afschrijvingen zijn er wel vanaf hoor.

John heeft zijn voorzitter zojuist een stok of vleeshaak gegeven om hem mee te slaan en nooit meer toe te laten op de persconferentie.... als dat al het ergste is wat hier van komt. Dan ga ik voor een 4-0 overwinning voor John en zijn mannen!

De weg naar de eerste Champions League finale ooit, moet toch wel open liggen. Thuis ben ik schier onverslaanbaar, dus het karweitje moeten wij thuis even afmaken. Jammer van die pingel in de laatste seconden.

Prima start van de kwalificatie voor EURO 2040

Fantastische jubileumeditie tot nog toe. 3 landen in 1x inzenden werkt toch wel dan

Ik heb een jaartje of 4, 5 in de MU gevangenis gezeten.

Ik zou ze dan wel allemaal gaan kijken. Al is het alleen maar om de backstory helemaal duidelijk te krijgen. En vooral ze kijken in de volgorde van de Marvel tijdlijn en niet op basis van release datum.

Dank je wel Erwin voor de zes punten. Ik wist niet dat ik al zoveel keer de volle mep had gekregen van Chiemel, dus daar ook dank je wel voor. Niet zo een goede start verder, moeilijk om in te schatten wat het goed zou doen of wat het niet. Dit doet het dus blijkbaar niet goed. Geweldige presentatie ook!

Nest Ham.

Welterusten Ajacieden!

Komt goed hoor! Had al het plan om er ook een voor jou te maken.

Hoe dan

Ik weet nog niet precies hoe ik hem ga gebruiken maar voor 245 miljoen is dit natuurlijk een koopje

Stemronde 11/28: Ghana We vervolgen deze historische editie met een ode aan één van de fossielen in dit spelletje. Al sinds editie 9 doet hij onafgebroken mee en niets wijst er vooralsnog op - of ik moet niet goed ingelicht zijn - dat hier op korte termijn verandering in gaat komen. Ik heb het natuurlijk over tweevoudig winnaar Chiemel! Deze man is nogal standvastig als het om eindklasseringen gaat. Dat leverde twee nogal opvallende statistieken op; eentje waar je gerust trots op mag wezen en één die ietwat aan de dubieuze kant is. Over die laatste later meer, eerst de toch wel mooie prestatie. Chiemel is namelijk liefst vijf keer geëindigd op de 10e plek, een record in MU Worldvision. Alleen Laki komt in de buurt met vier noteringen, de rest volgt op gepaste afstand. En dan te bedenken dat die vijf 10e plaatsen allemaal in de eerste tien deelnames van Chiemel plaatsvonden. In deze competitie gaat het regelmatig over het stemgedrag van ivago en Laki. Beide heren zijn doorgaans vol lof over elkaars inzendingen en spelen elkaar dikwijls de twaalf punten toe. Wat beide heren waarschijnlijk niet weten echter, is dat zij in Chiemel een stille aanbidder hebben. In ruim een kwart van zijn deelnames gaf Chiemel namelijk de volle mep aan ofwel ivago (zes keer) ofwel Laki (vijf keer). In tegengestelde richting zijn beide heren beduidend minder scheutig. Gezamenlijk gaven ze namelijk slechts vier keer een topscore aan onze hondstrouwe scout. Van die vier twaalfpunters kwamen er drie van ivago, maar helaas voor Chiemel doet hij dan weer niet mee deze editie. Maar goed, wie weet zorgt Laki voor een daverende verrassing en breekt hij met deze trend. Uitsluitsel daarover krijgen we pas in stemronde 24, nu eerst is het tijd om de punten van Chiemel zelf bekend te maken. De stemmen van Ghana

Succes met Liverpool

Moet je ook eens wat doen

Mijn Journeyman tot nu toe: 2 maanden nadat ik bij West Ham was aangenoemn, kwam er een tyvoon take over, dus ik had al grootse plannen voor de wintertransferwindow... Viel alleen een beetje tegen.

Same old, same old... Het is niet dat ik een hekel heb aan routine, maar op een gegeven moment ben je wel een beetje klaar met telkens opnieuw hetzelfde kunstje vertonen. In dit geval was het kunstje schoon schip maken, het kaf van het koren scheiden en nieuw, goedkoop talent aantrekken. Ja, we hadden het geperfectioneerd tot een vorm van kunst, maar zelfs kunstenaars verlangen soms naar een ander canvas. Onze routine begon als altijd met de grote schoonmaak. Spelers die hun hoogtepunt al voorbij waren, of die de sprong naar het volgende niveau niet konden maken, werden vriendelijk maar beslist de deur gewezen. Het was als het onkruid wieden in een zorgvuldig aangelegd veld—je weet dat het moet gebeuren om de bloemen te laten bloeien, maar het blijft een repetitieve klus. Het kaf van het koren scheiden was de volgende stap. Elke speler werd onder de loep genomen alsof ze een kandidaat waren voor een chirurgische ingreep. We analyseerden hun prestaties, hun potentieel en hun fit binnen onze strategie. Het was geen gemakkelijke taak, maar noodzakelijk. We konden ons geen luxe permitteren; elke plek in ons team moest optimaal benut worden. Dan kwam het meest uitdagende deel: het aantrekken van nieuw, goedkoop talent. Dit was waar het echte werk begon, waar we ons geld waar voor moesten krijgen. Scoutingrapporten werden doorgenomen, video's bekeken en statistieken geanalyseerd. We zochten naar die ruwe diamanten, spelers die onder de radar van de grote clubs waren gebleven maar die, onder onze hoede, zouden kunnen schitteren. Elke aanwinst was een gok, een berekende risico. Sommigen zouden uitgroeien tot sterren, anderen zouden verdwijnen in de annalen van 'bijna, maar net niet'. Het was een spel van geduld en precisie, en als het werkte, voelde het alsof je een magische formule had ontdekt. Maar als het niet werkte, was het terug naar de tekentafel, op zoek naar de volgende potentiële held. Maar ondanks het succes, begon de sleur in te sluipen. De herhaling van dezelfde cyclus begon te wegen. Elke nieuwe transferperiode voelde als een herhaling van het vorige, met slechts kleine variaties in het script. Het was als het bakken van hetzelfde brood, keer op keer, met alleen een beetje meer zout hier of een ander soort bloem daar. Misschien was dat het lot van elke succesvolle manager: gevangen in een cyclus van zijn eigen succes, altijd op zoek naar verbetering, maar altijd vastgeketend aan dezelfde methoden die hen daar brachten. Same old, same old... maar toch, ergens diep van binnen, bleef de hoop branden dat de volgende vondst, de volgende speler, het anders zou maken. Dat er ergens een verrassing wachtte die de routine zou doorbreken en opnieuw vuur zou brengen in de vertrouwde dans van transfers en tactieken. Nu kan ik wel elke deal gaan doorlopen, maar laten we eerlijk zijn, het zijn allemaal newgens, frisse digitale gezichten uit de eindeloze stroom van Football Manager’s voetbaluniversum, personages die jullie toch niet kennen. Dus je moet me hier een beetje vertrouwen op mijn scout's eer. Neem maar aan dat ik een neus heb voor talent, vooral dat soort dat door de massa wordt overzien of genegeerd. Die vergeten voetbalzielen? Ja, die haal ik binnen. En wat betreft het van de hand doen van spelers, nou, laten we zeggen dat ik er vrij bedreven in ben om zelfs de meest middelmatige talenten te verkopen alsof ze de verloren zonen van Pelé zijn. Elk seizoen, elke transferperiode, wordt mijn kantoor een marktplaats waar ik die jongens voor een verrassend 'leuk bedrag' verhandel. Dus wat je op die screenshots ziet, is een stukje van die magie. Nee, het zijn inderdaad geen wereldtoppers. Laten we niet doen alsof ik elke zomer de nieuwe Messi of Ronaldo binnenhaal. Maar weet je wat? Dat hoeft ook niet. Wat ik heb is een verzameling redelijke spelers—nee, laten we eerlijk zijn, soms ronduit middelmatige spelers—die binnen een slimme, goed doordachte tactiek uitgroeien boven zichzelf. En laat me je vertellen, met de juiste tactiek kun je van een groepje goedkope krachten een team maken dat in staat is om de voetbalwereld te choqueren. Denk er maar eens over na: elk van deze spelers komt binnen met iets te bewijzen, elk van hen wil de wereld laten zien dat ze meer waard zijn dan wat de scouts en data-analisten zeggen. En dat is waar ik binnenkom. Met een beetje psychologie, een vleugje strategische finesse en een goede dosis old-fashioned geloof in hun potentieel, vorm ik deze verzameling individuen om tot een coherent team. Een team dat niet alleen samenwerkt, maar samen zwoegt, zweet en uiteindelijk successen boekt. En ja, soms stunten we. We kloppen de groten, trotseren de odds, en schrijven koppen die niemand had verwacht. Het is niet altijd mooi, en soms is het meer een kwestie van grit dan van flair, maar het werkt. En aan het eind van de dag, wanneer we tegen de verwachtingen in trofeeën omhoog houden of de grootmachten laten wankelen, dan weet ik weer waarom ik dit blijf doen. Het is die magie, die mogelijkheid van het 'wat als', dat maakt dat de routine nooit echt oud wordt. Het is steeds hetzelfde liedje, ja, maar jongen, wat een melodie kan het zijn. De Sloveense PrvaLiga Telemach, eens een trotse arena van competitieve strijd, was nu veranderd in onze persoonlijke speeltuin. Serieus, we hadden de competitie zo stevig in onze greep dat het leek alsof we elke wedstrijd speelden met de cheatcodes ingeschakeld. Het was een niveau van dominantie dat ergens tussen absurd en surreëel balanceerde, een soort "Groundhog Day" van overwinningen waarbij elke wedstrijd eindigde met ons als lachende winnaars. En ondanks dat onze ploeg nog steeds een hart had dat klopte op het ritme van Sloveense tamboerijnen—ja, de kern was nog steeds zo Sloveens als een potica op een nationale feestdag—liepen we door onze competitieduels heen alsof we op een zondagochtend door het park wandelden. Geen tegenstander was opgewassen tegen ons. Het was alsof we speelden tegen een bende vriendelijke maar ernstig ondertalenteerde robotstofzuigers. Ik had zelfs de ongekende luxe om te freewheelen en te roteren zonder dat het ons ook maar iets kostte. Sportieve zorgen? Die waren er nauwelijks. Ik kon spelers wisselen als kaarten in een kaartspel, en toch bleven de overwinningen binnenstromen. Startspelers rust geven? Geen probleem. Jonge talenten wat speeltijd geven? Ga je gang. Het was alsof we een magische formule hadden gevonden, een geheim ingrediënt dat ons onoverwinnelijk maakte. Deze uitgebluste competitie was een vreemd geschenk. Enerzijds bood het ons de kans om te experimenteren, nieuwe strategieën te testen en onze speelwijze te verfijnen zonder de constante druk van de dreiging van verlies. Anderzijds misten we de scherpte die alleen echte, nagelbijtende competities kunnen bieden. Maar goed, we zouden niet klagen. Terwijl we ons voorbereidden op grotere Europese gevechten, genoten we van onze onbetwiste dominantie thuis, wetende dat elke gemakkelijke overwinning ons een stap dichter bij grotere uitdagingen bracht. Onze echte uitdaging? Europa. Terwijl de Sloveense PrvaLiga Telemach meer en meer leek op een wekelijkse routineklus, was het Europese toneel het wilde westen—ongetemd en bruisend van de kansen. We stoomden onze ploeg klaar met een nieuw strijdplan, een laserfocus op de standaardsituaties, en een verse lading talent dat hongerig was om zich te bewijzen tegen de continentale elite. Met deze vernieuwde aanpak gingen we de strijd aan. Het was alsof we het script voor het nieuwe seizoen herschreven, van voorspelbaar naar vol onverwachte twists. Onze focus op standaardsituaties bleek een gouden greep. Elke hoekschop en vrije trap werd een potentiële nachtmerrie voor onze tegenstanders. We perfectioneerden de kunst van het ballet in de zestien, waarbij elke beweging zorgvuldig was gechoreografeerd om maximale chaos te veroorzaken waaruit wij als enigen de weg wisten. Het nieuwe talent in ons team bracht een frisse wind. Deze jonge wolven waren niet geïntimideerd door grote namen of flonkerende stadionlichten. Integendeel, ze leken gevoed te worden door de kans om tegen de top te spelen. Ze injecteerden een dosis lef en durf in onze gelederen die we misschien misten. De resultaten? Verbluffend. We maakten de grote clubs meer dan een beetje nerveus. In plaats van de underdog te spelen, werden we de onruststokers, het team dat niemand wilde treffen. Wedstrijd na wedstrijd, lieten we onze voetafdrukken na op het Europese landschap, en bouwden we een reputatie op die zowel gerespecteerd als gevreesd werd. Dus terwijl ik mijn rol als architect van deze chaos neerleg en de fakkel doorgeef, kan ik met een gerust hart zeggen dat mijn opvolger inderdaad in een gespreid bedje terechtkomt. De basis is gelegd, de fundamenten zijn sterk, en de droom van Europees succes ligt binnen handbereik. Het is nu aan hen om verder te bouwen op wat we hebben gestart, verder te dromen, en misschien, wie weet, de ultieme prijs te claimen. Ah, laat me je iets vertellen over de charmante bende van Maribor, of zoals de lokale fans het liefkozend noemen, het Sloveense vreemdelingenlegioen. Elk van deze spelers zou zo uit een verhaal van Scalzi kunnen stappen: een groep misfits, elk met hun eigen, unieke achtergrond, bijeengekomen onder de vlag van Maribor. Ze zijn misschien niet de eerste keus die je maakt voor een elite voetbalteam, misschien niet eens de tweede, maar ze zijn ontegenzeggelijk de onze. Dit legioen bestaat uit spelers die door de meeste andere teams over het hoofd zijn gezien. Ze dragen stuk voor stuk de littekens van vorige sportieve veldslagen, of de twijfelachtige eer van niet helemaal passen in de glanzende, gepolijste wereld van het topvoetbal. Maar bij Maribor? Ze vinden een thuis, een plek waar hun eigenaardigheden niet alleen worden getolereerd, maar gevierd. In hun hart dragen ze de strijdvaardigheid van de underdog, de onwrikbare overtuiging dat ze, ondanks alle odds, een verschil kunnen maken. Op het veld vormen ze een eenheid die zich door niets en niemand laat tegenhouden, gedreven door de gezamenlijke wens om iedereen die twijfelde aan hun kunnen verkeerd te bewijzen. Ja, het zijn misschien misfits, maar in Maribor zijn het onze helden. @Djurovski / @Glenn08/ @Bogatyr/ @FlyD/ @Djurovski/ @neva/ @bas huijsmans/ @Arezo/ @De Raam/ @Lensherr/ @KayDeManaager/ @timpy00/ @bigtukker/ @Michaelinho*/ @Whitewolf345

Ik was de selectie van FC Koper online aan het bekijken en ik kwam wel hele rare namen tegen. Kwam er gelukkig snel achter dat ik automatische vertaling aan had staan.

Samurai pizza cats!

Afgelopen zaterdagavond bij Real Betis geweest tegen Al Ittihad. Daar zit een klein verhaal aan vast, want eigenlijk zou PEC Zwolle een oefenpot spelen tegen Betis. De nodige Zwollenaren hadden vervolgens direct vliegtickets geboekt en hotel geregeld, waarna enkele weken later de oefenpot werd geannuleerd door Betis. Vanwege de transfer van Luiz Felipe moest er namelijk nog een oefenpot gespeeld worden tegen Al-Ittihad. Het gevolg? Meerdere Zwollenaren die daardoor naar deze troosteloze pot mochten. We hebben ons vermaakt, al konden de Betis fans onze komst niet geheel waarderen Toch nog even wat plaatjes:

Tot hiertoe op de trip al ongeluk gehad op gebied van voetbalwedstrijden. Altijd net 1 a 2 dagen te vroeg of laat weg met als dieptepunt de gemiste wedstrijd van Porto tegen Sturm Graz waar ik net een dag te laat voor was. Gelukkig bezoek ik altijd wel zoveel mogelijk stadions en koop ik er een sjaaltje. Verleden week dan toch de eerste wedstrijd van het seizoen 2024-2025 gezien: NK Bravo tegen Primolje. Leuke wedstrijd die traag op gang kwam maar na de rust scoorde Bravo er 4 wat de eindstand op 4-0 bracht. De wedstrijd vond plaats in het stadion van Olimpija Ljubljana.

Aan alle mooie dromen komt altijd een einde ( of de wekker of? ) En dan zitten wel al mei of om heel eerlijk te zijn eind april want de eerste wedstrijd tegen Bayern stond in April op het programma maar ik neem hem mee in de mei update en dus is de eerste wedstrijd deze periode tegen de grootmacht uit Beieren. Tussen beide duels met Bayern staat een eventueel kampioensduel met Sparta op het programma. En na de return spelen we nog tegen Helmond Sport en Zwolle in de competetie en een eventuele finale. Maar goed eerst de eerste wedstrijd tegen de Rekord Meister. En huidige houder van de CL. De ploeg uit München hoeft weinig uitleg voor de volgers van het internationale voetbal. Maar voor de mensen die niet onder een steen maar een compleet betonblok hebben geleefd toch wat cijfertjes omdat het kan. In acht nemend dat het om 03-04-2024 gaat en niet de datum ingame. Bayern speelt hun wedstrijden in de Allianz Arena waar ruim 75000 mensen naar binnen kunnen. In het begin deelde de club het stadion met stadsgenoot 1860 maar die zijn weer terug gegaan naar hun eigen stadion. In de begin dagen was de buitenkant dus of rood of blauw zodat men wist welke club thuis speelde. Dan de ploeg zelf die verruit het succesvolst is in Duitsland met 33 landstitels. Twintig keer werd de beker gewonnen en 10x de supercup. Verder staat er een Europacup voor bekerwinnaars in de prijzenkast , een UEFA cup en zes keer de Europacup 1 / Champions League. De Europese supercup werd tweemaal gewonnen net als de voormalige wereldbeker voor clubs en de nieuwe variant werd ook al twee keer gewonnen. Een niet te onderschatten ploeg met honger voor meer prijzen. We begonnen goed aan de wedstrijd namen het iniatief en leken in de 11e minuut via Cullen de voorsprong te pakken. Helaas stond hij net buitenspel en gaat het feestje niet door. Bayern leek hierdoor wakker geschrokken te zijn en besluit om er een tandje bij te zetten. En helaas konden wij niet mee in dit geweld. Het ging van kwaad naar erger wanneer een schot van Musiela afwijkt op Leite en zodoende Seimen passeerd. Ook in de tweede helft blijft Bayern het beter voetballende team en komen wij gewoon niet in ons spel. Pino zorgt halverwege de tweede helft voor de 0-2 waardoor de return meer gaat lijken op een veredeld schoolreisje dan een echte wedstrijd ben ik bang Sparta thuis , de wedstrijd om kampioen te kunnen worden maar ook het tussendoortje tussen de wedstrijden tegen Bayern. Kies ik voor het B team of geloof ik niet meer in de kansen van een stunt in de CL en gaan we de titel pakken met de sterkte 11 of maak ik er een combi van , Het werd een soort van sterkste 11 met een paar aanpassingen wegens vermoeidheid of schorsingen. De harde kern van Sparta heet de Spanenaren lijkt haast op het tv programma Spangas maar dat geheel terzijde. De vrij kleine groep zit in de hoek van het stadion op de Denis Neville tribune. Grootste rivaal is natuurlijk de grote broer al is het niet meer zo heftig als vroeger. Het eventuele kampioensduel begint al goed wanneer wij in de 6e muziek weer eens scoren uit een korte corner. Rejczyk neemt hem die speelt Kristmannsdottir in en die speelt de bal door naar Hiddink die wel raad weet met dit buitenkansje. De wedstrijd kabbelt rustig voort en komen totaal niet in de problemen. De meeste spelers lijken zich wel te sparen voor de return in München. In de 70e minuut kunnen onze fans dan weer juichen wanneer jeugdproduct Postema de 2-0 binnen schiet op aangeven van Gudmondsson. Vlak voor tijd maken we het feest compleet wanneer Postema een afgeslagen corner de 16 in speelt en Leite die er nog stond kan de bal binnen koppen. We zijn voor het tweede jaar op rij KAMPIOEN Hierdoor zijn we nu de beste in de provincie qua aantal titels , beter dan Twente en evenaren we AZ en ADO. Er is nog wel een lange weg te gaan maar het begin is er. Goed daarna gingen we dus op schoolreisje naar München. Als je dan toch in 1 van de grootste steden van Duitsland bent kun je er ook maar van genieten toch? Na een bezoekje aan de Frauenkirche gingen we nog even naar het BMW museum en het Rock museum. Om af te sluiten in het Hofbräuhaus am Platzl. De dag erna even flink trainen om het daarna op te nemen tegen de plaatselijke grootmacht.En wederom hadden wij niet veel in te brengen tegen Bayern. Als ze dan ook nog eens tweemaal vlak voor rust en twee maal vlak na rust scoren dan is alle hoop in no time vervlogen en gaan we met een pakkie slaag terug naar huis. Helaas geen stunt dus Dat betekend dat we nog maar twee wedstrijden spelen. Normaal gesproken voor Jan de met korte achternaam sinds de titel al binnen is maar toch zag ik het anders. We kunnen nog ongeslagen kampioen worden. Helmond wat ook in het tweede seizoen boven de streep staat maar nog niet veilig is moet dan wel verslagen worden. Helmond kent geen echte harde kern hoewel er wel fanatieke groepen zijn waarvan de Helmond Youth zich graag willen bewijzen. Wij hadden in Helmond weinig te vrezen van zowel een harde kern als de spelers op het veld. Het werd een eenvoudige overwinning door twee assists van Gudmondsson. De eerste werd knap naar de grond binnengekopt door Tillman en de tweede kopbal vloog de kruising in via Toklamati. 0-2 dus nog 1 wedstrijd te gaan die we niet mogen verliezen Zwolle is de tegenstander. Waar Vak-Noord de benaming is voor de fanatiek oftwel de harde kern. In het noorden zitten ze blijkbaar het liefst in de noord tribunes. Toeval of? Het werd iig een leuke laatste wedstrijd voor de fans in het groen en wit. Al in de 6e minuut wordt een voorzet van Rejczyk niet goed verwerkt , Wanner brengt de bal in en Cullen kopt raak. Zwolle raakt wat geïrriteerd en begint vooral te schoppen naar alles waar geen bal in de buurt is. En probeerde Wanner 1 van de spelers met geel nog een oor aan te naaien met een schwalbe in de 16. Scheids trapte erin maar de VAR niet. In de rust wat wissels en 1 van die wissels in Postema die in de 53e minuut Tillman vrij voor de doelman zet en met zulke kansjes kan hij goed overweg. Na uur spelen veroverd Huseinbasic de bal zelf , dribbeld , passeert onderweg enkele tegenstanders en schiet de bal maar in het doel. In de laatste minuten scoren wij nog tweemaal via Tillman en Muslija en daardoor eindegen we dit seizoen met een 5-0 overwinning. Een pitchinvasion was het gevolg We eindigen het seizoen ongeslagen en met maar vijf gelijke spelen. Volgens Leite kwam dat vooral door mij , altijd mooi zulke veren in de reet toch? Tien punten boven Ajax en 21 boven de toch wel verrassende nummer 3 FC Utrecht die naar de voorrondes CL mag gaan. AZ pakt de plek van de beker in de Uefa League. Feyenoord , Willem II , Sparta en Vitesse gaan de play off spelen. Net als de Graafschap maar dan degene die je niet wilt spelen. ADO en Heracles dalen af naar het tweede niveau wat dus betekend dat Helmond zich voor het tweede jaar heeft gered. RKC werd kampioen en in de KKD en gaat samen met Volendam naar de eredivisie. Fortuna gaat sowieso play off spelen. Roda heeft weer een beter seizoen dan het jaar ervoor. Emmen en GAE vielen tegen dit jaar. Jong FCG een beetje een achtergebleven deel want niet actief in de piramide en dus mogen de grootste talenten naar de satelietclubs. Toch wil ik hier de komende jaren wel beter naar gaan kijken. Hoe en wat moet ik nog even gaan bekijken. Misschien wat bredere A selectie zodat spelers fit kunnen blijven in het tweede. Spelers die HG kunnen worden niet verhuren maar hier laten spelen aangevuld met spelers die nog niet toe zijn aan spelen in het eerste maar wel talentvol zijn. We gaan het eens rustig bekijken maar wil wel meer met het tweede elftal gaan doen. Voor onzere U18 is het vooral belangrijk om in de A divisie te blijven. En ook in het tweede deel bleven ze er gewoon in. Doel is wel om hier in de toekomst toch ook echt voor de titel te blijven spelen. Dan nog twee nieuwsfeitjes die ik het vermelden waard vind. Seimen verlengd zijn contract met vijf jaar. En de afkoopclausule is van 16.75 mil verhoogd naar 44,5 miljoen. Mocht hij dus vertrekken verdienen we iig een lekker bedrag. Het er helemaal uitslopen lukte helaas niet maar verwacht wel dat hij nu niet direct gaat vertrekken. De kogel is door de kerk er komt dan toch een nieuw stadion. Het heeft even geduurd sinds het eerste nieuws over een nieuw stadion aankwam en het duurt nog wel even voor wij erin gaan spelen. De bouw duurt drie jaar dankzij al die mooie stikstof regels etc. Maar we gaan dus naar een stadion van ruim 40k capaciteit waardoor we het 3e stadion in Nederland worden. @MNie Het was geen wedstrijd die goed voor het hart is haha. Maar nationaal zijn we heerlijk bezig @Marius Het mocht helaas niet zo zijn maar we komen steeds verder dus we gaan vrolijk door @delichris In deze fase kom je geen kleintjes meer tegen ( al dacht Bayern er misschien anders over ) maar helaas waren die nog een maatje te groot. Nationaal is het wel een heerlijk seizoen geworden @Vlonkie Het was vooral andersom Bayern knalde tegen ons @Kyrill Trots op dat we City hebben verslagen maar twee stunts was helaas te veel van het goede , nationaal kunnen we zeer trots zijn met alle drie de prijzen te hebben gewonnnen @Glenn08 Helaas , helaas Met Bayern konden we het niet. Het zat er gewoon niet in. Had gehoopt om meer tegenstand te kunnen bieden maar helaas niet gebeurd. Op naar volgend seizoen @Lensherr Ik had een klein beetje hoop maar die waren helaas nog te goed, Nationaal gelukkig wel heerlijk gepresteerd @Daz Baal alleen van die determination en zijn niet ambiteus zijn maar wie weet kan hij verrassen. Zeker gezien de eerste wedstrijd in de poulefase tegen City gaf ik ons geen kans dus zeer trots , helaas was Bayern echt een maatje te groot ( nog ) @Satioz @ElMarcos @Boyzone @Badmuts @De Raam @Thomassje123 @broabander @John Terry 2.0 @Oerlie @MisterX @Rykjvk1 @Cervantes @Titan @Tim' @19CH98 @Djordison @Tim Windt @FlyD @chrisje1993 @DutchClass22 @reibleetsak @MKLVMOND @Lenstra

En dan werken we langzaam toe naar de return tegen City. Maar voor we daar zijn hebben we nog tegen Vitesse en Feyenoord gevoetbal. En na City staat de derby van het Noorden op het programma. Ook zijn de nieuwe jeugdspelers doorgekomen dus ook daar zullen we het later nog even over hebben. Als eerste troffen we in eigen huis Vitesse. De harde kern van Vitesse bestaat uit verschillende groepen. En zit op zuid. Waarvan Crew 81 1 van de bekenste is. Qua rivaliteit is het natuurlijk vooral NEC wat de klok slaat. In ons eigen huis waren we veel beter maar lieten dat niet echt zien in de score. In de 29e minuut komen wij op voorsprong door Duarte die weer eens een wedstrijd mocht opdraven. Hij scoorde op aangegeven van ex Vitesse speler Manhoeff. Op slag van rust is het dan ineens 1-1 door Marin die scoorde uit 1 van de weinige kansen van de bezoekers. We speelden wel een veredeld B team aangezien de wedstrijd ( de thuiswedstrijd ) tegen City er stond te komen. Ver in de tweede helft leken wij dan weer op voorsprong te komen door Cullen maar helaas stond hij buitenspel. Negen minuten later is het wel raak voor Cullen , hij kopt een voorzet van Tillman tegen de touwen. Zes minuten voor tijd is het echter Tielemans die Vitesse weer langszij schiet. Ver in blessuretijd dan toch nog een moment , Mijatovic is de keeper voorbij en wordt in de rug gelopen... Heel het stadion schreeuwt om een strafschop maar Kooij vind het niets. Bal wordt weggerost maar opgepikt door Paulsen. Hij slingert die bal nog maar de 16 in en Tillman kopt raak. 3-2 in de dying seconds. De wedstrijd tegen Feyenoord zit tussen de twee wedstrijden tegen City in. Niet echt ideaal dus. De S.C.F. is de harde kern van de Rotterdammers. En ze zitten op vak S. Ajax is natuurlijk de grote rivaal. Europees is dat Benfica. Feyenoord had nog wat recht te zetten na onze masterclass in de Kuip terwijl ik mij vooral richte op de wedstrijd tegen City. En dat zag je op het veld waar de sterkhouders geen top wedstrijd op de mat wisten te leggen. En op slag van rust stonden we zelfs op achterstand. Ivanusec had de Rotterdammers op voorsprong gezet. Halverwege de tweede helft kwamen wij langszij via Rejczyk. Hij schoot een vrije bal van 26 meter in de kruising. Hier bleef het dan ook bij. Dan de wedstrijd natuurlijk de return tegen Manchester City. Gezien onze wedstrijd twee maanden terug had ik er een heel zwaar hoofd in. En de start kunnen jullie wel raden. Het was City wat de bal had , City die kansen kreeg maar wij hebben Seimen. In de fase 30 tot 40e minuut kregen wij zowaar twee hele grote kansen maar beide keren wist Mijatovic het net niet te vinden. Gaat ons dat nog opbreken? Ook in de tweede helft blijft City de bovenliggende partij maar wij hebben Seimen. Zou het dan , kunnen wij de rijke stinkers de baas blijven? Ja want wij hebben SEIMEN. Hoogspersoonlijk houd hij ons in de CL door zijn doel schoon te houden en een wereldpot te keepen. We eindigen zoals we begonnen zijn met een 0-0 En we treffen Bayern in de halve finale. De regerend kampioen... Als laatste wedstrijd speelden we nog tegen Heerenveen. De harde kern die bekend staat als Nieuw Noord. Zitten jawel op Noord. Met Groningen en Cambuur hebben ze twee rivalen in de buurt. En laat er nu net een wedstrijd tegen de FC op het programma te staan. In de 12e minuut komen wij op voorsprong door Tillman die de bal makkelijk kan binnentikken op aangeven van Toklomati. In de 49e minuut schreeuwt Heerenveen om een pingel maar de VAR zegt doorspelen. Even later gaat de bal wel op de stip voor de Friezen. Rejczyk trekt aan het shirt maar wij hebben Seimen. Ruim tien minuten later kunnen ze toch feestvieren wanneer Olsson de 1-1 binnen schiet. De VAR had een zeer drukke middag want twee treffers van ons worden afgekeurd. Zowel Postema als Mijatovic stonden net buitenspel. Even later krijgt Sadiq zijn tweede gele kaart wat weer op boze reacties uit het Friese vak opleverde. Iets waar nog veel meer gescheld uit kwam toen de bal drie minuten voor tijd op de stip ging. Rejczyk maakte zijn foutje goed en schiet ons zo naar de winst De titel kunnen wij al bijna ruiken deze kan tegen Sparta gepakt gaan worden volgende maand maar het wel heel raar lopen willen we dit nog verprutsen. Nog altijd niet verloren in de competitie en behalve Sparta zijn Helmond Sport en Zwolle de tegenstanders komende maand. Plus de halve finale van de CL natuurlijk. Goed dan nog de jeugdinstroom die helaas niet super geweldig was maar door een aantal nationaliteiten hebben de meeste spelers toch een contract gekregen Een keeper uit Ivoorkust zie je niet dagelijks op Corpus den Hoorn binnenlopen. Dan ook nog een Duitser en een Pool het is een bont gezelschap. Ridderbos heeft trouwens ook nog de nationalieit van Aruba. In de tweede groep al wat betere spelers. Waarvan er 1 uit Burkina Faso en een Kroaat. Geen idee waar we ze vandaan toveren. Is het dan allemaal kommer en kwel? Nee hoor. Want met van der Gaag komt er wel een speler binnen die kan uitgroeien tot een belangrijke speler in het eerste. Enigste nadeel is dat hij geen doorzettingsvermogen heeft. En ook onze Spaanse vriend kan nog van betekenis zijn. @delichris Dat was het zeker @Marius Zo vaak hebben we niet wat te vieren in het noorden @Kyrill Leuke speler met de nodige bravoure @Lensherr Groningen heeft zeker leuke spelers gehad. Stenman , Kostic was echt een heerlijke tandem op de linkerflank. Hoe doet Bjorn Meier het eigenlijk in Brugge? @MNie Thnx @Daz Absoluut , zulke spelers zijn er gewoon te weinig. En voordeel aan Rusnak is dat hij ook nog presteerde @Vlonkie Heerlijke speler @Satioz thnx @ElMarcos @Vlonkie @Boyzone @Badmuts @De Raam @Thomassje123 @broabander @John Terry 2.0 @Oerlie @MisterX @Glenn08 @Rykjvk1 @Cervantes @Titan @Tim' @19CH98 @Djordison @Tim Windt @FlyD @chrisje1993 @DutchClass22 @reibleetsak @MKLVMOND @Lenstra

Albert Rusnak Door de winst in de beker gleden mijn gedachten automatisch weer terug naar 03-05-2015. De bekerfinale tussen Zwolle en Groningen en waar Groningen voor het eerst in hun bestaan de beker en de eerste echte prijs wist te pakken. De doelpuntenmaker in die wedstrijd was Albert Rusnak. En aangezien het al weer even geleden is dat ik een speler uitlichtte was dit het juiste moment. Albert Rusnak is op 7 juli 1994 geboren in het Tsjechische Vyskov maar speelt voor het Slowaakse nationale elftal. Een technisch zeer begaafde speler. Al hebben wij er daar bij FC Groningen meer van gehad. Krisztian Adorjan ( mislukt ) en Gonzala Garcia-Garcia ( bij vlagen geweldig maar meestal speelde je met 10 man als hij in het veld stond ) Rusnak was veel dwingerder aanwezig en belangrijker. Met als kers op de kaart de beide treffers in de bekerfinale. Rusnak begon in de jeugd van het Slowaakse Kosice om vervolgens op jonge leeftijd naar Manchester City te vertrekken. Bij deze club werd hij verhuurd aan Oldham Athletic ( drie wedstrijden ) Birmingham City ( vier wedstrijden ) en Cambuur Leeuwarden ( 17 wedstrijden , vier goals ) Bij Cambuur viel hij op bij FC Groningen. In de winter werd zijn verhuurcontract verlengd tot aan de zomer. In die zomer zou zijn contract aflopen bij Manchester City en besloot FC Groningen hem te kopen. Bij onze club speelde hij 71 wedstrijden en scoorde 10 doelpunten. Waaronder de winnende in dat dorp In de winter van 2017 verruild Rusnak FC Groningen voor een avontuur in de MLS en vertrekt naar Real Salt Lake. Het transferbedrag is nooit bekend gemaakt. Bij Salt Lake had hij in zijn debuut seizoen 14 assists wat hem een 4e plek opleverde en in de 2 volgende seizoenen wist hij meer dan tien treffers per seizoen te maken. Hij kwam tot 140 wedstrijden en 41 treffers voor Salt Lake. In januari 2022 vertrok Rusnak naar de Seattle Sounders. En in dat jaar wist hij CONCACAF Champions League te winnen met zijn club. Momenteel is hij nog altijd actief bij de Sounders Hoewel Rusnak voor Tsjechië mocht uitkomen omdat hij daar geboren is koos hij voor de het Slowaakse elftal. Zijn vader ( ook Albert Rusnak ) was geboren in Tsjechoslowakije maar na de afsplitsing tussen beide landen viel zijn geboorte stad onder Slowakije. Junior heeft gekozen voor Slowakije. Momenteel staat hij in het echt op 38 interlands en 7 goals ( in mijn save 66 interlands en tien treffers ) Met Slowakije won hij in 2018 de King's Cup een toernooi wat gehouden wordt in Thailand. Een toernooi wat al sinds 1968 wordt georganiseerd. En waar behalve landen soms ook clubs aan meedoen zoals AGF Aarhus ( wat @Keko wel blij zou maken denk ik ) Hoewel ze verloren de finale in 1986 van Noord Korea... Bizar toernooi als je het mij vraagt Hier de link op zelfs eens te kijken Voor even was hij terug in Nederland om de finale van de beker te bewonderen en was Voetbal Zone er om hem na afloop te intervieuwen. VZ: Albert leuk je weer eens in Nederland te zien. Waardoor was je nu weer in Nederland? AR: Ik was door FC Groningen uitgenodigd om de finale te komen kijken en daar heb ik ja tegen gezegd aangezien de club nog altijd in mijn hart zit. VZ: Je bent na afloop van deze wedstrijd niet meer de enige speler die voor FCG heeft gescoord in de beker , doet jou dat persoonlijk iets? AR: ( lacht ) ben nog altijd de topscoorder in de finale's dus nee haha. En nee voor de club , de stad en de supporters is het geweldig dat ze weer een beker erbij hebben. En ze hebben natuurlijk ook al de titel gewonnen en ook dit seizoen strijden ze er weer voor. De club is met een geweldige opmars bezig en dat is mooi om te zien. VZ: Ze komen weer van ver dat is waar , had jij verwacht dat de club zo snel weer de weg naar boven heeft gevonden? AR: Het verbaasde mij vooral dat ze zo zijn weggezakt. De club had altijd een goede naam en wisten steeds goede spelers aan te trekken. Helaas was dat een paar jaar minder wat goed gelukt maar heb nu al vertrouwen in de mensen die er nu zitten VZ: De KNVB beker of de CONCACAF CL? AR: De beker was mijn eerste echte grote prijs maar de CL betekend toch net iets meer VZ: Wat verwacht je van de return tussen twee van jouw voormalige werkgevers? AR: Groningen heeft mij thuis verbaasd door te weten te winnen van City. Ik gun het Groningen dan ook meer dan City aangezien ik daarvoor nooit echt heb mogen spelen , wat overigens destijds ook terecht is hoor. Het was wel een goede leerschool en heb er veel geleerd. Maar als ik dan moet kiezen hoop ik dat Groningen doorgaat. Heb overigens twee maanden terug de wedstrijd in de poulefase terug gekeken en als ik eerlijk ben geef ik City de meeste kans door die late tegengoal in de eerste wedstrijd. Ik hoop Groningen ik verwacht City VZ: je bent de eerste in deze reeks die nu actief is op de velden. Je bent nu 33 en hebt inmiddels 167 wedstrijden voor Seattle gespeeld waar je contract in december afloopt. Is een terug keer een reële optie? AR: Als ik de transfers de laatste seizoenen zo zie is het vooral gericht op jong talent en dat was vroeger ook al zo. Daarnaast is er volgens mij ook geen interesse vanuit Groningen of Europa. En zit ik prima hier in Amerika. Ook weet ik niet of ik na afloop van mijn carriere nog actief blijf in de voetballerij. Maar mocht Groningen willen praten , ze hebben mijn nummer anders was ik ook niet aanwezig bij deze finale. VZ: Heb je spijt van de overstap van Salt Lake naar Seattle? Nationaal gaat het niet heel erg lekker AR: Spijt nee want het bracht mij wel de CL maar inderdaad de ploeg presteerd de laatste jaren niet naar kunnen en ook dit jaar is het maar de vraag of wij de play off gaan halen. Salt Lake heeft wel twee maal de finale van de MLS cup gehaald wel verloren maar dat steekt af en toe wel ja. VZ: Albert , leuk dat je even tijd wou vrijmaken , veel succes in het restant van de MLS en wie weet AR: Ik zou er niet te veel op rekenen maar dank je wel en het was fijn om even terug te zijn in Nederland @Marius Prijzen pakken is altijd leuk en had de beker nog niet gewonnen. Dat de finale dan tegen een topclub is maakt het wel mooier @delichris Van ajax winnen is altijd mooi zeker in een finale @Kyrill Dank je wel @Daz Snap ik. Komt over enkele updates denk wel iets voorbij wat je weer wat blijer maakt @MNie Come on het is maar de beker toch? Nee zeer blij mee om hem eindelijk te winnen @Satioz thnx @Lensherr @ElMarcos @Vlonkie @Boyzone @Badmuts @De Raam @Thomassje123 @broabander @John Terry 2.0 @Oerlie @MisterX @Glenn08 @Rykjvk1 @Cervantes @Titan @Tim' @19CH98 @Djordison @Tim Windt @FlyD @chrisje1993 @DutchClass22 @reibleetsak @MKLVMOND @Lenstra