Klassement

Prachtig om al deze namen te lezen en dan straks Henk Fraser uit de helikopter te zien stappen.

Ik wacht nog even op Berjan die komt zeggen dat dit aan de scheids ligt.

https://clips.twitch.tv/FunnyHumbleBearOhMyDog-6WHjsXGEGHisy8AR Voor wie nog wil nagenieten van de bouwvakkerskunsten van Arezo van vanmiddag

Ben er zelf inmiddels wel uit wat ik wil en al lekker begonnen met het schrijven er van. Uiteindelijk een hele andere afslag genomen dan ik verwacht had. Belangrijkste is dat ik uit hele proces veel plezier haal en werkt heerlijk therapeutisch op dit moment. Wanneer ik ga echt ga beginnen met de novelle posten, dat durf ik nog niet te zeggen om eerlijk te zijn. Naast tekst vind ik het grafische deel ook belangrijk en ook dat kost gewoon wat tijd.

Netjes hoor, leuke pot. Heb je toevallig een samenwerking met Benfica? Silva en Okon heb ik enkele seizoenen terug ook gehuurd. Niemand heeft het nog over Burak Yilmaz in Sittard; Kroos is neergedaald!

Oktober Wedstrijden Het seizoen dendert door en met de Europese wedstrijden volgen de wedstrijden zich in een rap tempo op. In Oktober wat makkelijkere wedstrijden en we sluiten af met misschien wel de moeilijkste wedstrijd in de Eredivisie, Ajax uit. Tegen Excelsior, FC Emmen en Go Ahead Eagles doen we wat je van ons mag verwachten. We winnen en overtuigend ook. Dan ga je met vertrouwen de wedstrijd tegen Ajax in en waar om ook niet? We staan 1e en zitten in een geweldige flow. We spelen echt fantastisch in de Arena en we winnen verdiend met 0-1, we waren echt beter. We zijn in een geweldige vorm en hopelijk kunnen we dat meenemen richting de winterstop Een terechte overwinning in Amsterdam Toekomstplannen Privé gaat ook alles eigenlijk prima. Mijn salaris is bijna verdubbeld en ik verdien ineens veel geld, dat merk ik meteen bij mijn banksaldo. De 200K heb ik al bijna aangetikt. Nu kreeg ik aan het begin van het seizoen goed nieuws want mijn vader heeft een nieuwe relatie. Ik wil hem niet in de weg zitten en het wordt tijd om te gaan kijken naar iets anders. Met mijn huidige geld ga ik sowieso een huis kopen, misschien zelfs in 1 keer. Nooit meer huur betalen en flink geld verdienen, dat is nu toch wel de droom. En het is nog niet eens zo heel gek lang geleden dat ik platzak was. Tijden kunnen snel veranderen. Nog steeds denk ik regelmatig terug aan mijn tijd in Slowakije. Puchov heeft dit echt voor mij mogelijk gemaakt, ik ben ze echt voor eeuwig dankbaar voor de kans die ze mij hebben gegeven. Het had echt heel anders kunnen aflopen na die afgrijselijke degradatie in Wales. Het voelde even alsof mijn leven voorbij was maar we hebben ons heel goed herpakt. Ik ben echt superblij met hoe alles privé nu gaat Maar ik ga dus op zoek naar een huis en eerlijk gezegd weet ik niet waar ik moet beginnen. Wil ik in een grote stad wonen of toch ergens achteraf? Of ga ik op zoek naar een middenweg? Zo veel vragen waar ik het antwoord nog niet op weet. Veel tijd er voor heb ik ook niet, het seizoen is nog volop aan de gang. Toch bekijk ik in de trein eens een aantal huizen. Eerst valt mijn oog op een nu nog onbetaalbare villa. Dat zou wat zijn zeg. Het is nu nog dromen natuurlijk maar een villa die minstens een miljoen kost, misschien in de toekomst. Voor nu moet ik kleiner denken. Voor €200.000 kun je natuurlijk geen villa's kopen, je komt toch meer bij de normale huizen uit. In Borne zie ik die ene dame trouwens weer instappen. Ik kijk even op maar ik ben te gefascineerd op de woningen. Ze zag er wel heel druk uit trouwens, die zit nu echt niet op mij te wachten. Bij Enschede Kennispark stap ik uit, we moeten ons gaan voorbereiden op de volgende Eredivisie wedstrijd. Ik leg mijn telefoon weg, een huizenjacht is leuk maar daar is het nu niet de tijd voor. Tijd om mij weer te focussen op FC Twente Saldo start oktober: €210.614,53 Inkomsten: €49.000 Uitgaven: €2.670 Saldo eind oktober: €256.944,53 @mattihamstra Met dit geld moet ik zeker een huis kunnen kopen. Nog geen luxe villa maar dat komt misschien nog wel in de toekomst @Djurovski Zeker, en ook door gezet @iamforce1 Bedankt, het ziet er goed uit, zowel privé als in mijn carrière @delichris Een behoorlijk slechte dag tegen Valerenga, dat moet in het tweede deel wel wat beter ja @MNie Dat is zeker lekker en Twente kwam er zelf mee, dan doe ik vast dingen goed @keano77 @MNie @KayDeManaager @Marius @Vlonkie @Djurovski @De Raam @BA1986 @Marius @mattihamstra @iamforce1 @Kyrill @Jónstærke @iamforce1@Boyzone @SantiagoMunez @delichris @Djurovski @JeroenW-92

#65 - EL AÑO EN QUE PERDÍ LA ALEGRÍA (Het jaar waarin ik mijn plezier verloor) Gevoelsmatig had het vertrek van spelers als Fabio (Chiarodia) en Claudio (Echeverri) een gapend gat achtergelaten in de selectie. Zeker gezien het feit dat een half jaar eerder spelers als Pedro (Vite) en Leonardo (Realpe) ook de deur al achter zich hadden dichtgetrokken. Tiago kreeg het idee dat de kern van zijn spelersgroep uit elkaar aan het vallen was, en wellicht was dit ook wel zo. Met name de transfers van Pedro, en later Claudio, hadden voor wat tumult binnen de selectie gezorgd. Een ontevreden spelersgroep resulteerde in tegenvallende trainingsresultaten en het voeren van een fix aantal individuele gesprekken. Een aantal weken heeft Tiago zich meer een sportpsycholoog dan een voetbaltrainer gevoeld. Het ongenoegen bij de spelers resulteerde tevens in ontluisterende transfer aanbiedingen. Europese clubs konden de onvrede aan de andere kant van de oceaan ruiken en sprongen als een stel hongerige leeuwen op hun prooien. Toch bleef Tiago ongestoord werken aan zijn project in Sangolquí. Ondanks de interne rellen werden er ‘gewoon’ resultaten geboekt. De suprematie binnen de landsgrenzen mag inmiddels geen verrassing meer zijn, maar ook buiten de Ecuadoraanse omkadering werden de zeges als een kralenketting aaneengeregen, in weerwil van een moeizame start tegen Belgrano in de strijd om de Recopa Sudamericana. Tussen die twee wedstrijden door werd ook Barcelona met 3-2 opzij gezet in de confrontatie om de Ecuadoraanse Supercup, maar het echte geweld vond plaats in de Copa Libertadores. Independiente del Valle kwam terecht in een ‘groep des doods’, waar het stuitte op verzet van het Braziliaanse Santos, het Argentijnse Boca en het Chileense Universidad Católica. Grootmachten in hun eigen land. De continentale campagne werd geopend met een 6-2 overwinning tegen de Chilenen, waarna Santos en Boca beide met 3-2 werden verslagen op vreemde grond. In de drie terugwedstrijden waren de jongens van Tiago nog sterker en slikten ze geen enkel tegendoelpunt. In de thuiswedstrijden werden Santos en Boca opzij gezet met een 4-0 winst en in Chili stond er aan het eind van de wedstrijd een 3-0 stand op het scorebord. De LigaPro bracht geen uitdaging voor de ploeg van Tiago. Ondanks het vertrek van enkele sterkhouders in de laatste maanden, raasden de jonge honden van Los Negriazules door de nationale competitie. Enkel de grootste concurrent, Emelec, wist het team vol talenten op een gelijkspel te houden. De nieuwe speelstijl die Tiago voorafgaand aan het seizoen had bedacht om de jonge talenten makkelijker te kunnen inpassen, sloeg duidelijk aan. Met name het gemaakte aantal doelpunten lag heel erg hoog. IDV scoorde bijna het dubbele aantal van de eerstvolgende ploeg op de ranglijst. De eerste fase werd dan ook winnend afgesloten, met een verschil van tien punten. Opvallend waren de prestaties van Geremy de Jesús in het eerste half jaar van 2028. De buitenspeler draait al wat jaren mee, maar was nog nooit zo productief als dit seizoen. In zeventien wedstrijden wist hij namelijk veertien maal het net te vinden en bereidde hij twaalf andere doelpunten voor. In zeventien wedstrijden was hij dus al 26 keer direct betrokken bij een doelpunt. Aanvaller Gabriel Ruiz was met een gelijk aantal doelpunten eveneens op dreef. Carlos Gutiérrez, nieuw in de selectie dit jaar, maakte er ook veertien vanaf het centrale middenveld. De zomer van 2028 beloofde weer een hete te worden. De lokroep vanuit Europa werd voor sommige spelers wel heel verleidelijk en bracht regelmatig een tweestrijd binnen de selectie teweeg. Tiago moest maar eens bij zichzelf te rade gaan of het tijd werd om toch eens wat jongens te laten vertrekken, om de lieve vrede binnen de club te kunnen bewaren…

Joh, moet jij je niet zorgen maken om het vertrek van Slot i.p.v. de nieuwe TD van Ajax?

Inmiddels zitten de eerste maanden erop van het nieuwe seizoen en tot dusverre ben ik meer dan tevreden hoe het loopt. Het was wel even spannend aangezien er verkiezingen opkomst waren en dan is het altijd maar afwachten of de nieuwe president je ook graag als trainer ziet. Hieronder de mededeling van de nieuwe president en die bood me maar meteen een nieuw contract aan voor 2 jaar. Resultaten van de afgelopen wedstrijden en de tussenstand: Tags/reacties:

Tour de Romandie - proloog Hans. 50 aron24 20 Elano 20 michael16 20 Lenstra 20 chrisje1993 0 Justin 0 FlyD 0 Viktor 0 007mark 0 rich ruzzian 0 Srangaman 0 Tour de Romandie - etappe 1 aron24 40 Elano 40 michael16 40 Lenstra 40 chrisje1993 0 Justin 0 Hans. 0 FlyD 0 Viktor 0 007mark 0 rich ruzzian 0 Srangaman 0

Een nieuw avontuur in Spanje. De club is natuurlijk, door Schreuder, veel in het nieuws geweest en trok mijn interesse. Mooie uitdaging met een strak transferbeleid door alleen Spaanstalige spelers aan te trekken. Promoveren in het eerste seizoen was het grote doel en met succes. Hierdoor kunnen wij als club verder groeien op het tweede niveau. Hopelijk gaat onderstaande ons een stap helpen in onze doelstellingen. @ReneLeBlanc @Dansmeister @Thierryvane

Punten Giro met alle deelnemers van de voorlopige deelnemerslijst roze gearceerd. Update volgt bij een definitieve lijst ergens eind volgende week. Maar hiermee kunnen jullie alvast gaan puzzelen @Srangaman @michael16 @FlyD @Justin @aron24 @Hans. @Viktor @Lenstra @007mark @Elano @chrisje1993 @Kelvin @Satyr @delichris @rich ruzzian @Rykjvk1 @Erwin. @Gert @capelle1212 @Richarð. @JorisvdMeer @Djurovski @neva @Michaelinho* @Le Saux @Laki

Ik heb in mijn building a nation team zojuist de journeyman soort van uitgespeeld Enige verschil is natuurlijk dat ik niet werkloos begon

Eind seizoen 21 We zijn alweer aan het einde van het 21e seizoen en dus vliegen we er eigenlijk lekker doorheen. Ik weet nog niet waar het schip gaat stranden, maar we blijven nog even doorgaan zolang er positieve hoop ik. Sommige van jullie zullen heel blij zijn met dit seizoen, sommige ook zeker niet. Gemiddeld gezien zitten we nog steeds in de positieve spiraal. Dit is denk ik mijn laatste update vooraf mijn vakantie (ben 9 mei weer terug). Landencoefficienten Bovenin zijn het nu Hongarije (+15.714) en Noorwegen (+17.571) die meedoen voor plekken in de top 3. Hongarije had een oke seizoen en Noorwegen had echt een topseizoen. Belgie (+11.000) blijft moeite hebben deze stap te maken. Zwitserland (+15.500) is wel weer helemaal back in de game en bestormt samen met IJsland (+17.500) de top 10. Dit gaat vooral ten koste van Armenie (+5.800), zij hadden wel een heel matig seizoen. Kosovo (+9.500) en Finland (+13.100) hadden geen dramaseizoenen, maar grote stappen maken ze niet meer. Polen (+8.400) blijft hier ook achter bungelen en Israel (+10.250) maakt weer een stapje vooruit. Clubprestaties Champions League In de competitiefase eindigen Vasas en Bodo/Glimt bovenaan, ook Anderlecht weet in de top 8 te eindigen. Van de overige 11 clubs waren er 6 clubs die de KO-fase wisten te halen. In de achtste finales zijn er nog 6 clubs over uit de vorige KO-ronde. Hiervan zijn het Anderlecht, Breidablik en Bodo/Glimt die de kwartfinales weten te halen. Favoriet Vasas haalt dit dus niet. Alleen Bodo/Glimt weet de kwartfinales te overleven, wat voor hen wel een unicum is. Ook de halve finales weten zij te doorstaan, ze staan dus voor het eerst in de CL-finale! And the winner is.... Europa League 16 van onze clubs weten de competitiefase te halen, weer lekker veel dus. Wel worden er al 4 clubs in deze fase uitgeschakeld. Kisvarda, FH, FC Honka en Valerenga eindigen in de top 8 en hebben van onze clubs dus de beste papieren. 3 van de 4 zojuist genoemde clubs weten dit ook waar te maken door de kwartfinales te halen. In de achtste finales eindigt het wel voor 6 andere clubs en had het er dus nog veel rooskleuriger uit kunnen zien. In de kwartfinales zijn het FC Honka en Valerenga die de wedstrijden winnen en eindigt het voor Kisvarda. Maar er liggen weer serieuze kansen op prijzen. Sterker nog, de finale zal gaan tussen FC Honka en Valerenga. We krijgen dus een Scandinavische finale! And the winner is... Conference League Al twee prijzen verdeeld en nog een te gaan. Na de competitiefase maken nog 11 clubs hier kans op en dat zijn alle clubs die in deze fase meededen. Na de achtste finales blijven er nog slechts 4 van deze clubs over, samen met grote clubs uit de topcompetities. Het is alleen St. Gallen die de kwartfinales weet te overleven en de kans op een prijs is dus nog maar 25%. Maar gelukkig weet te club via penalties Sporting te verslaan en krijgen we een midden-Europese finale. And the winner is... @chrisje1993 @Erwin. @Fantasy @Copywriter @Oerlie @Netzwerk @Geppiej @nasje92 @bas huijsmans @De Raam @JoonsterkeBE @DemoN @Badmuts

En toch denk ik dat jullie het kampioenschap nog weg gaan geven. Die Boszdip kan nu ieder moment komen.

Europees voetbal en een prijs op het hoogste niveau was dus al binnen, compleet onverhoopt. Dat gaf ons de ruimte en energie om bevrijd te voetballen in de laatste maanden van de competitie. De redding was ook al zeker waardoor er helemaal niets meer te verliezen viel. Maart was een rustige maand met maar 2 wedstrijden op het programma. We begonnen fantastisch met een overwinning tegen Liverpool en ook op Leicester haalden we verwoestend uit. 6/6 dus! In april raasden we door met een knappe 10 op 12 tegen de mindere goden in de competitie. We sloten het seizoen af met een 3 op 9 in mei tegen West Ham, Crystal Palace en Chelsea. Dat vertaalde zich in de volgende eindstand. We behaalden een knappe 5de stek, die dit seizoen zelfs recht geeft op de Champions League. Wie had dit op voorhand gedacht? Zomeraankoop Kusi-Asare was een absolute voltreffer dit seizoen. Hij blijkt een echte groeibriljant te zijn en moet volgend jaar de speerpunt van de aanval worden. Sima zal zich met een bankzitterstatuut moeten tevreden stellen, het wordt drummen voorin. De eerste échte tekenen van de laatste successen is de uitbreiding van het stadion. We willen verder doorgroeien en daar hebben we meer capaciteit voor nodig. Binnenkort zal Fratton Park meer dan 10.000 plaatsen rijker zijn. Op naar volgend seizoen!

Boys we lopen achter met lijstje, Feyenoord topic staat er vol van en ook in Brits voetbal beginnen ze. Ik wil lijstjes zien!! Overigens, praag is bijna weg. Wie zien jullie als opvolger?

Zoals ik eergisteren al aangaf had ik nog wel enkele namen in gedachten voor de opvolging van Slot, dus zal die even uitwerken voor de geïnteresseerden. Ik vind Neestrup en Priske ook wel interessante namen, maar die zijn al genoemd in dit topic. Kieran McKenna (Ipswich Town): Deze Noord-Ierse oefenmeester moest op zijn 22e stoppen met voetballen en heeft in de vijftien jaar die volgden lange tijd als jeugdtrainer gewerkt. Tottenham Hotspur en Manchester United waren zijn voornaamste broodheren. Bij laatstgenoemde was McKenna van 2018-2021 assistent onder Mourinho en Solksjaer. Sinds december 2021 heeft McKenna Ipswich Town onder zijn hoede. De club bungelde op dat moment in het niemandsland van de League One en nadat hij de club wist te handhaven in de tweede seizoenshelft wist hij vorig jaar in zijn eerste volledige seizoen als runner-up te promoveren. Van afremmen is nog geen sprake, want ook na deze promotie doet Ipswich momenteel als nummer drie nog altijd mee voor promotie naar de Premier League. Qua spel speelt Ipswich zeer vergelijkbaar met Feyenoord; korte passing, hoge druk. Het grootste verschil lijkt dat de backs aanvallend belangrijker zijn in McKenna's ploeg. Mocht Ipswich promoveren zal dit een onmogelijk verhaal zijn, maar zoniet heb je met de Champions League in het vooruitzicht ongetwijfeld een opening hebben voor gesprekken met de 37-jarige McKenna. Jesse Marsch (clubloos): De Amerikaanse investeerders zijn dan wel uitgebleven, maar we kunnen nog altijd Amerikaanse invloeden naar Rotterdam halen. Marsch is bij de meesten hier wel bekend denk ik vanwege zijn overwegend succesvolle tijd in het Red Bull-imperium in New York, Salzburg en Leipzig. Bij laatstgenoemde heb ik in 2021 een wedstrijd bezocht toen hij de leiding had en het viel vooral op hoe dynamisch zijn ploeg speelde. Niet ongeduldig op zoek naar een onmogelijke bal maar door geduldig balbezit en veel beweging de opening vinden. Desalniettemin werd zijn periode in Leipzig niet bepaald een succes, maar zijn spelprincipes lijken nog altijd te staan. Na Leipzig volgde Leeds United in de Premier League. Hier wist hij zich met Leeds te handhaven, maar in zijn tweede jaar vloog hij er na een matige reeks alsnog uit. Sindsdien is hij clubloos. Het zal geen laag salaris vereisen, maar ik denk dat dit een goede opvolger voor Slot zou kunnen zijn. Dejan Stankovic (Ferencvaros): Goed, een beetje out of the box dan. We kennen Dejan Stankovic natuurlijk als de middenvelder met een fijne traptechniek die in Italië prijs na prijs binnensleepte bij Lazio en Inter, maar tegenwoordig is hij als trainer actief. Hij begon zijn trainersloopbaan bij zijn jeugdliefde Rode Ster Belgrado in december 2019. In tweeënhalf jaar Belgrado won hij drie landstitels. Dat is niet zo vreemd als je bij Rode Ster zit, maar met 2,51 punten per wedstrijd deed hij het zelfs voor Rode Ster-begrippen érg goed. Een totaal mislukt avontuur bij Sampdoria vorig jaar gaf toch wel een smetje op zijn cv, maar de bestuurlijke onrust en licentieperikelen waar de club mee kampte maakten het voorkomen van degradatie ook wel schier onmogelijk. Inmiddels is Stankovic sinds september bij Ferencvaros actief. Daar is de landstitel inmiddels ook al binnengesleept, maar dat mag in Boedapest ook geen wonder heten gezien de verhoudingen. Ik denk vooral dat dit een optie voor Feyenoord zou kunnen zijn omdat dit een trainer is die inmiddels ervaring heeft bij topclubs, zowel als speler als als trainer. Tegelijkertijd speelt hij met zeer agressieve pressing zoals we dat de laatste jaren in Rotterdam ook gezien hebben. Ik heb vernomen dat Stankovic de Engelse taal machtig is, dus het grootste obstakel zou zijn tot 2027 lopende contract zijn.

Dus eigenlijk altijd een vervelende coach dus?

Hahaha, had ik maar voor de helft zoveel plezier in gamen als dat Paul heeft.

Wat een schaamteloze club is het toch hé, ongekend

Wie appt Karel even?

@Kyrill @Vreven @De Raam @neva @Dansmeister @ElPrincipito @Titan @Gert @Jotew @sennid @Glenn08 @La Pulga @roeliho @The Saint @Grote Ree @bas huijsmans @Tim' @Satioz en iedereen die ik nu mis. Lets gooooooooo

Waar is Taylor?

Twee gratis Noren uit de krochten uit het Noorse voetbal. Benieuwd of ze wat worden.

Eerste prijs is binnen!

I. Februari & Maart In Februari en Maart zijn we nog steeds in de race voor het kampioenschap maar ook de beker én de Champions League. Tegen Nimes weten we uit met 0-1 dankzij Cherki te winnen en uit tegen Metz wordt het 1-5 dankzij Ouedraogo, Leonardo, Cherki 2x en Barco. Thuis tegen Troyes komen we tot veel kansen maar wil het niet lukken. Het wordt uiteindelijk 1-1 ondanks die goal van Doku en dat zou wel eens duur puntverlies kunnen zijn. In de bekerfinale tegen Angers gaan we door met 4-1 dankzij Cherki, Doku, Leonardo en Zakharyan. Tegen Le Havre winnen we met 0-7 dankzij Diao, Cherki 3x, Salama, Doku en Leonardo. Tegen aartsrivaal Saint-Etienne winnen we met 2-0 dankzij goudhaantjes Ouedraogo en Diao. En de eerste wedstrijd tegen Atletico Madrid gaat met 0-2 gewonnen dankzij Doku en Leonardo. In de maand Maart winnen we met 1-3 van Strasbourg dankzij Gueye, Ouedraogo en Mortellaro. In de thuiswedstrijd tegen Atletico Madrid winnen we met 3-2 dankzij een wonderschone hattrick van Cherki. We zijn dus door. Tegen Olympique Marseille daarintegen spelen we met 0-0 en dat blijft een lastige pot. Tot slot winnen we met 0-2 van Monaco dankzij Ouedraogo en Yoro en winnen we belangrijk met 4-3 van Lens dankzij Doku 2x, Diao en Ouedraogo. Het zijn dus een heleboel goals van onze wingers met name. Doku, Ouedraogo en Diao zijn heel erg in vorm. Het blijft een lastig verhaal voor onze spitsen om regelmatig goals te maken op vorig seizoen na. Ranglijst & Champions League Dat betekent dat we nu bovenaan staan maar dat PSG nu heel dichtbij staat en het doelpuntensaldo slechts 6 goals meer is. Dat worden twee spannende maanden. In de Champions League spelen we tegen Barcelona. Mochten we deze beide wedstrijden doorkomen dan zullen we het opnemen tegen Newcastle United of Manchester United. Scouts op pad voor talenten Ook heb ik voor de afwisseling eens mijn scouts gestuurd naar Afrika. Één van die scouts heeft de jeugdige spelers van Sundowns bekeken en kwam met een indrukwekkend rapport over een keeper met katachtige reflexen. Het gaat hier om Sandile Marumo. De jonge doelman is al international van Zuid-Afrika zie ik nu en voor een bedrag van 850.000 komt hij in de zomer over. Of hij Verbruggen meteen zal vervangen dat zal denk ik niet zo zijn want die is goed in vorm. Wel kan het zo zijn dat we hem laten verhuren om te wennen aan voetbal in Europa. Daar bleef het niet bij want ook in Argentinië werd er een speler gespot die op 17 jarige leeftijd inmiddels 42 duels in het eerste heeft gespeeld. Ik heb de scout vijf wedstrijden laten kijken en hij was overtuigd dus voor 3.000.000 komt hij over van M.C. Torque. Tot slot wordt er nog een gokje gedaan en beroven we Bayern München van een groot talent die instroomt in de jeugdopleiding. Het gaat hier om Tobias Schwiewagner die in aanvallend opzicht al goede stats heeft maar moet werken aan onder andere zijn balans. Het prijskaartje is flink (2.5 mil max 5) maar met 15 jaar heeft hij genoeg tijd om zich te ontwikkelen. Tot slot is onze verhuurde Mexicaanse middenvelder Ibarra uitgeroepen tot Golden Boy. Die prijs ging vorig seizoen nog naar Diao. Reacties @MNie Het was een prima maand! @Djurovski @Marius Ik zou het eigenlijk ook wel een keer willen accepteren. Ook omdat we niet echt een mega budget hebben nog en ik nog nooit eerder voor zoveel geld een speler hebben verkocht. Maar op dit moment is hij gewoon te belangrijk. Tags @ElMarcos @MNie @19CH98 @Tim Windt @chrisje1993 @Mordurette @Djurovski @De Raam @Jotew @Marius @DGremlin @RoWe @KayDeManaager @keano77 @Satioz @Kyrill @xJordinosaur @glennix @John Terry 2.0 @Willem @JoonsterkeBE @Jónstærke @Genkie_06

Seizoen definitief voorbij. Wmb zijn dit de factoren voor zo een abrupte einde; - Klopps nieuws kwam veelste vroeg naar buiten - Afrika cup maakte Salah kapot en cups als league cup de andere fitte spelers - Te veel vertrouwen in Nunez - In een titelstrijd constant nieuws over nieuwe manager Slot gaat het heel heel heel moeilijk krijgen. Ga morgen wel een lijstje maken over wat ik anders zou willen zien volgend jaar

Deze spawnt even bij San Giovanni zeg en ik heb nou net een VVL nodig Het is tegen de ongeschreven regels in maar ik denk dat ik hem ga overnemen Gast heeft 197 PA

Een gezellige Surinaamse rechtsbuiten, Ivenzo Rozenblad. Een rasechte Koen Special.

en ook in de finale doet Hornkamp het! Hiermee direct de eerste prijs, en daarmee ook Europees voetbal.

#4. Villalibre, te quiero! Geen Europees voetbal en (nog) geen bekervoetbal. Het zijn maanden met louter competitiewedstrijden. Daarom ga ik wat dieper in op bepaalde wedstrijden en zal ik ook proberen mijn licht ook op wat andere zaken te schijnen. Doordat we zo weinig wedstrijden spelen én ik steeds enthousiaster word vlieg ik er doorheen in de beperkte tijd die ik heb. We gaan nu in elk geval even kijken hoe het verliep in de maanden september, oktober en november. Een periode die zeker voor Villalibre niet ongemerkt voorbij ging. September. Deze maand stond in het teken van een tweetal wedstrijden tegen rivalen. We begonnen namelijk met een uitwedstrijd tegen het verrassende Alavés, dat bovenin meedraait. Gelukkig werden zij moeiteloos aan de kant gezet met 0-2. Ook Granada bleek geen partij, het werd 5-1 en dat was zeer verdiend. Na een oefenwedstrijd tegen Deusto om met name de reserves fit te houden werd ook Getafe aan de zegekar gevonden 2-3. Zowel tegen Granada (3 goals) als Getafe (2 goals) was Villalibre op schot en zette hij zijn verrassende ontwikkeling door. We eindigden de maand september met de thuiswedstrijd tegen Osasuna (Atlético Pamplona), net als Alavés een grote rivaal. Het werd een eenzijdige wedstrijd waarin wij wederom aan de juiste kant van de score zaten. Door goals van Yeray, Villalibre en Vivian gingen we met 3-0 rusten. Een tegentreffer in minuut 70 maakte ons niet zenuwachtig, maar zorgde wel voor de eindstand: 3-1! Zo hebben we na 7 wedstrijden nog steeds de maximale score, een ongekende luxe. Oktober. Je hebt van die wedstrijden. Iedereen kent het. Je speelt niet slecht maar elke redelijke kans van de tegenstander is een goal. Dit hadden wij ook tegen Celta da Vigo. We scoren 2 goals maar dat is niet goed genoeg. Zij scoren er 3 en zo verliezen we voor het eerst dit seizoen een competitiewedstrijd. De daarop volgende wedstrijd tegen Rayo Vallecano winnen we eenvoudig met 4-2, wel weer twee tegengoals, dus ook de nummer laatst scoort eenvoudig tegen ons. Maar drie punten na een verlieswedstrijd is fijn. Helaas krijgt deze overwinning geen vervolg omdat we in en tegen Villareal met 2-2 gelijk spelen, een punt dat we niet voor het eerst dit seizoen te danken hebben aan Villalibre. We sluiten de maand af met een eenvoudige overwinning tegen Cádiz (3-0). November. Deze maand beginnen we direct met een heel belangrijke wedstrijd om de CL-plekken, tenminste als je daar zo vroeg in het seizoen al van mag spreken. We spelen in Barcelona tegen FC Barcelona. Zowel de supporters als het bestuur verwachtten een gelijkspel, maar dat vond ik zelf ietwat positief. Het verschil in kwaliteit van beide selecties is enorm. Toch deden we niet veel voor Barcelona onder. Helaas was een van de eerste kansjes van hen direct raak, Raphinha maakte de 1-0. Ondanks een aantal grote kansen lukte het ons niet de wedstrijd te winnen. We gingen vol op de aanval spelen maar dat leverde niets meer op. Het tweede verlies van dit seizoen is een feit: 1-0. Na deze wedstrijd stond er wederom een belangrijke wedstrijd op het programma. Rivaal Real Sociedad kwam op bezoek. Het werd de wedstrijd van Iker Muniain. Met een schitterende hattrick had hij een groot aandeel in de overwinning: 4-0 was de eindstand, ook Villalibre deed nog een duit in het zakje. Na wederom een oefenwedstrijd tegen Deusto moesten we naar Sevilla. Het werd een ware thriller. Na 15 minuten stonden we op 1-0 voor door een goal van Villalibre en werd een goal van Yeray helaas afgekeurd. Vervolgens kantelde de wedstrijd. Eerst werd het 1-1, vervolgens werd een goal van Sevilla afgekeurd en even later maakten zij alsnog de 2-1. Villalibre zorgde kort voor rust voor de terechte 2-2. Na rust gingen wij door. Sancet en Nico Williams zorgden voor de 2-4 voorsprong. Nadat Nianzou in minuut 71 de 3-4 maakte leek het spannend te worden, maar waren wij de enige ploeg nog die kansen kreeg. Zo sleepten we een 3-4 overwinning uit het vuur. Asier Villalibre Molina. Asier Villalibre Molina is een Spaans voetballer die doorgaans als aanvaller speelt. Hij stroomde in 2016 door vanuit de jeugd van Athletic Bilbao. Na de tweede seizoenshelft van 2022/2023 uitgeleend te zijn geweest aan Alavés sloot hij weer aan bij de selectie van Bilbao. Daar waar ik in eerste instantie de spitspositie in gedachte had voor Iker Muniain speelde Villalibre zich door een goede oefencampagne in de basis. Hij stelt dit seizoen niet teleur en met 18 treffers in 14 duels is hij eind november de trotse topscorer van La Liga. Ik had voor een aantal spelers kunnen kiezen maar Asier is in de eerste seizoenshelft wat mij betreft dé verrassing! Neem daarbij de uitstraling van hem en het is een absolute fan favorite. In de volgende update lees je of we deze geweldige eerste maanden een vervolg kunnen geven en trekken we alles uit de kast om met name Vivian binnenboord te houden.

Bij deze.

Jawadde, rechtstreeks groepsfase ook? Ondanks de 5-0 pandoering op Stamford Bridge op de slotspeeldag toch behoorlijk wat om te vieren

Ben benieuwd of Heerenveen het met deze extra onderbreking terug op de rails krijgt.

Als Bakayoko dit nog even 3x doet in de resterende wedstrijden dan krijgen we er zeker 60+ miljoen voor

Nieuwe ploeg gevonden nl. Jagiellona in eerste klasse, vind ook deze jongen erin terug in de club. Draait verder echt niet goed, sinds ik overnam, 2x gewonnen, 1x gelijk en 4x verloren dus 7 op 21. Nog twee wedstrijden, en op 2 punten van degradatie, dus het wordt nog tricky. Laatste match wel gelukkig 2-0 uit op Cracovia die zesde staan, belangrijke punten. Het litouwse wonderkind zou zomaar even op zijn eentje de ploeg kunnen redden, want de rest mag eigenlijk vervangen worden eerlijk gezegd. Zeer kleine ploeg ook, het litouwse wonderkind is ook niet zo groot. Denk dat daar al een probleem in schuilt dat ik geen ideale tactiek voor zo een kleine ploeg etc. en stilstaande fases enorm in mijn nadeel zijn.

Halverwege sta je er goed voor. Nu vasthouden.

Aan kop, dus dat loopt gesmeerd!

Niemand verwacht dat je hoogstpersoonlijk die man van het pluche gaat trekken, maar je afkeuring over de gang van zaken uitspreken is wel het minste wat je kunt doen. Ik stoor me sowieso aan het gebrek aan kritiek op Kroes bij een deel van de Ajax aanhang (lees: F-Side), daar zit geen druppel zelfreflectie bij. Bij iedere andere BVO zou Kroes niet meer in genade aangenomen worden, maar bij Ajax maakt de publieke perceptie al heel lang niet meer uit. De club is niet eens in staat om de harde lijn van Van Praag vast te houden. Ik vind het echt een enorm zwaktebod.

78. The Clash Nou, mijn gedrag van na de finale verdient zeker geen schoonheidsprijs. Gelukkig heeft niemand er wat van meegekregen, want ik was dus ergens in slaap gevallen onder de douche. Ik had zelfs maar vier biertjes op, dus de schade viel wel mee. Gelukkig maar. Drank is absoluut geen oplossing voor m’n problemen. Dat was een moment van zwakte zoals ik deze maar zelden heb gehad en ik hoop deze ook nooit meer tegen te komen. Vietnam dus. De laatste wedstrijd in de groepsfase van de Champions League en als we pech hebben en de resultaten elders zijn ongunstig, hebben we wederom doelsaldo nodig om een beslissing te forceren. En dus probeer ik de jongens op scherp te krijgen, maar uiteraard is dat lastig. We praten over hetgeen er gebeurd is en kunnen elkaar en onszelf niets verwijten. Het seizoen dat we hebben afgewerkt is fantastisch, want met 102 punten word je 99,99 procent van de tijd kampioen. Het is nu een keer niet anders, we gaan ze pakken in de beker en komen volgend jaar nóg sterker terug. Even lijkt alles tegen te zitten. We nemen het Vietnamese doel van Ho Chi Minh City FC liefst zesenvijftig keer onder vuur. Tenminste, we doen zesenvijftig pogingen om dat te doen. Zestien daarvan komen daadwerkelijk in het gebied tussen paal en lat terecht, maar we scoren er slechts twee. Even voelen we de bui al hangen, maar als we horen dat Ulsan later heeft gewonnen in Thailand zijn we alsnog gewoon groepswinnaar met één punt voorsprong op de nummer twee. Prima dus. Vervolgens is het zesentwintig dagen zonder officieel duel voor we wederom de degens kruisen met Vissel Kobe. Ditmaal in de belangrijkste bekertoernooi van Japan, in de grote finale. De grote pest is ook dat bijna niemand bereid is om in die tussenliggende periode te oefenen. Japanse clubs zijn over het algemeen helemaal klaar, die zijn blij dat ze met vakantie mogen. Europese clubs spelen doorgaans nog in hun competitie, tenzij het daar net winterstop is. Dan is het nog maar de vraag of je naar Japan wil reizen. Uiteindelijk weten we alleen Galatasaray te strikken, zij komen nog voor de feestdagen langs en leren ons een leerzaam lesje (1-2). Nieuwjaarsdag staat dus in het teken van de bekerfinale, de afsluiting van het seizoen 2028 en de start van het seizoen 2029. De clash tussen de titanen van het afgelopen jaar. En het nieuwe jaar start op zich niet verkeerd. Een penalty, binnen de tien minuten, wordt door Gastón Ávila feilloos binnengeschoten: 1-0. Vlak voor rust wordt het echter 1-1, maar na rust komen we weer op voorsprong door Morita. Als Nakamura twintig minuten voor tijd 2-2 maakt voel ik de bui hangen, zeker aangezien Kobe sterker wordt. Echter is dat buiten Munkh-Erdene Bariadii gerekend, want de Mongoliër werkt op fraaie wijze de 3-2 binnen. Alsof ze het er om doen hè. In de derde minuut van de blessuretijd, op het moment dat we denken dat we er misschien wel bijna zijn, wordt de 3-3 binnen gewerkt. Weer niet. Weer op de valreep. Maar we kúnnen het nog rechttrekken. De korte bespreking, na het eindsignaal van de reguliere speeltijd, die was niet nodig van mijn kant. Ik zag elf getergde koppen, klaar om wraak te nemen. Dit gaan we niet nog een keer laten gebeuren! Nog voor het eerste kwartier verstreken was, hadden we de stand op 5-3 gezet. Kawase (96) en Kim (103) deden het. Zo pakten we de meest prestigieuze beker van Japan. En toch… het voelt als een troostprijs. Er had zoveel meer in gezeten. Dit seizoen heeft zo zijn littekens nagelaten. Privé een lastige situatie gehad, gevolgd door blijdschap en onzekere tijden met een zwangerschap. Straks kan ze nergens meer heen – en heb ik een Japanse dochter. Is dat genoeg om de littekens te doen vervagen? Of blijft dit seizoen me tot in den treure achtervolgen? Eerlijk is eerlijk, de Champions League is binnen, ik heb geen reden om hier te blijven. Behalve dan voor m’n eigen carrière. Should I stay or should I go?

Nou ik kwam net wel een mobiele hijskraan met chauffeur tegen en toen staken we dus mooi ff 1 vingertje als blijk van herkenning naar elkaar op. Mooi moment tussen 2 gelijkgestemden.

Kwam hij hier net terug van een surfvakantie op Bali?

Had gehoopt op Telstar - Groningen maar ze schijnen daar weer te paniekeren helaas. Misschien volgend seizoen een potje Telstar mee pakken als ik @Beppu lief aan kijk en MVV of Roda de tegenstander zijn

XCVII. De terugkeer van Statham Niets is zo gecompliceerd en tegelijkertijd noodzakelijk als het overstijgen van je eigen trots. Trots, die oude, koppige hond die liever in de regen buiten blijft staan dan toe te geven dat het binnen warmer is. Het is een innerlijke strijd, een gevecht dat meer inspanning vereist dan welke fysieke inspanning ook. Want je eigen trots overstijgen, dat betekent toegeven dat je fouten hebt gemaakt, dat je niet alles onder controle had, dat je misschien, heel misschien, niet altijd het middelpunt van het universum bent. En laat ons wel wezen, wie geeft dat nu graag toe? Daarnaast is er niets dat zo verdomd goed rationele beslissingen kan compliceren als een fikse dosis bedrog in de liefde. Je zou het bedrog kunnen noemen, ja, dat is een fijn, beladen woord voor de situatie waar je jezelf in terugvindt als je onaangekondigd een kamer binnenloopt en je vriendin daar aantreft, innig verstrengeld met je baas, in een pose die weinig aan de verbeelding overlaat, wat een fraai eufemisme is voor zijn pik zat in haar kont. Dan sta je daar, met je mond vol tanden, terwijl je hart een duikvlucht maakt en je hersenen koortsachtig proberen te beslissen of je nu moet schreeuwen, huilen, lachen of iets kapotslaan. Bedrog in de liefde, het zet je wereld op z'n kop, en hoe rationeel je ook probeert te zijn, op zo'n moment ben je niets meer dan een hoopje ellende op zoek naar een manier om dit drama te boven te komen. Met die wrange kennis als een knagend achtergrondkoor in mijn hoofd, trok ik eropuit om een poging te wagen Michael Statham over te halen zijn keepershandschoenen weer aan te trekken voor FC Spartakos. De kerel was na de hele videofiasco een schim van zichzelf geworden, verban naar de duistere krochten van de reservebank, waar hij meer tijd besteedde aan het filmen van mokkende selfies dan aan ballen stoppen. Maar nood breekt wet, en met onze eerste doelman Stratilatis als een getroffen pion op het schaakbord van het leven, hadden we Statham's onvoorspelbare talenten nodig, meer dan ooit. Het zou geen makkelijke taak zijn, hem weer in het gareel te krijgen, wetende dat elke bal die hij tegen zou houden, niet alleen een overwinning voor de ploeg was, maar ook een persoonlijke overwinning tegen de demonen van zijn recente verleden. Michael zat daar, weggestopt in een hoek van de kleedkamer, een beetje zoals je een stuk oude kaas vindt achterin je koelkast: onverwacht en een beetje ongewenst. Hij was bezig met het schoonmaken van zijn schoenen, waarbij elk strijkje met de borstel een gefrustreerde veeg leek te zijn die meer zei dan duizend woorden. De stilte om hem heen was haast tastbaar, alsof zijn medespelers instinctief wisten dat het beter was om rond Michael een bufferzone te handhaven, een soort gedemilitariseerde zone waarbinnen de spanningen konden worden genegeerd, al was het maar tijdelijk. “Fuck off, John. I have nothing to say to you.” Zijn hele houding straalde wrok en bitterheid uit, als een oude theezakje dat te lang in een kopje bittere levenservaringen had gehangen. Zijn rug was gebogen, zijn wenkbrauwen gefronst, en zelfs zijn handen leken de spons te wringen met een soort giftige overgave. Ergens was dat wel begrijpelijk, gezien de omstandigheden, alleen moest ik nu proberen door die gepantserde facade van misnoegen heen te prikken. Een delicate operatie, vergelijkbaar met het ontwijken van landmijnen in een mijnenveld van gefaalde verwachtingen en verloren dromen. De aanval is de beste verdediging, dus koos ik voor een directe aanpak, recht door zee, zoals een torpedo die zijn doelwit zoekt in de stille wateren van ongemakkelijke stiltes. "Michael, mate,” begon ik, mijn stem zo scherp als het lemmet van een nieuw geslepen mes, "let's cut the crap. We need you back in goal, and you need us to set you right before you hit the road. How about it?" Geen subtiliteit, geen omwegen, gewoon de naakte waarheid, recht voor zijn raap, als een rechtse directe op de kaak van een bokser die zijn dekking even had laten vieren. Michael lachte schamper, een geluid dat meer weg had van het schuren van zandpapier op ruw hout dan van amusement. Hij stond op, zijn lichaam strak van de spanning, en wees met een beschuldigende vinger naar me. "You," zei hij, zijn stem een mengsel van verwijt en bitterheid, “why the hell should I help you? After everything, you think I owe you lot anything? Mate, I might just let a few easy ones slip by, for a laugh." Zijn hand beefde lichtjes van de emotie, de vinger nog steeds gestrekt als het zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Ik kruiste mijn armen en fronste mijn wenkbrauwen, mijn gezicht vertrokken in een uitdrukking van onverzettelijke ernst. Het was duidelijk dat ik niet voor de grap hier stond. Michael mocht dan denken dat hij de situatie in handen had, maar ik was niet van plan om dit gesprek licht op te vatten. De sfeer tussen ons was te snijden, dikker dan de rook in een overvolle kroeg na middernacht. "Let a few balls slip, eh? Right in front of the cameras? That’ll be a viral hit, Michael. Sabotage ain't a good look on a professional goalie. Even an influencer should know that." Hij haalde zijn schouders op, zijn houding zo overduidelijk gemaakt onverschillig dat het bijna lachwekkend was. Zijn ogen verraadden echter de echte strijd die in hem woedde; een twijfel die ronddanste als een dronken ballerina op een gladde vloer. Je zag aan alles dat hij niet zeker wist of hij de brug die hij bijna had verbrand weer over wilde steken. "You're saying I should play nice, just because it might look bad?" Ik grijnsde als een verkoper van tweedehandsauto's die, diep van binnen, zich verheugt op de wanhoop van zijn klant. Die arme ziel voor me had de opties afgewogen, maar net als bij een oude roestbak die toch nét rijdt, wist hij dat hij weinig keuze had. En daar stond ik dan, mijn glimlach breed, mijn ogen twinkelden van de onuitgesproken overwinning. "I'm saying play smart. You've got a career ahead, and clubs will wonder why you got benched. Let’s get you back in form, make those highlight reels shine, eh?" De berusting druppelde van hem af zoals regen van een verweerd dak. Zijn schouders zakten als de fundamenten van een verlaten huis, en zijn stem had de doffe klank van een oude kerkklok, nog nauwelijks in staat om de gewijde stilte te doorbreken. Alles aan hem schreeuwde capitulatie, maar het was een stille schreeuw, ingehouden, zoals de laatste adem van een uitdovende ster. "And what's in it for me, then?" Met een grijns die ik nauwelijks kon onderdrukken, voelde ik de triomf door mijn aderen stromen. Voorzichtig hield ik mijn gezicht in de plooi, want het zou niet chic zijn om mijn voldoening te laten omslaan in leedvermaak. Maar daar binnenin, waar niemand het kon zien, danste ik een klein, smalend overwinningsdansje. "Well, apart from not becoming the next meme? How about proving you’re bigger than any mess you got dragged into. Plus, there’s always a clean slate waiting elsewhere." Opluchting gleed over Michaels gezicht alsof het een dun laagje ochtenddauw was dat op het punt stond verdampt te worden door de opkomende zon. Zijn trekken verzachtten, en voor een moment leek het alsof de zware last van de voorgaande weken van hem af viel. "A clean slate, huh? That sounds tempting. But if I catch any whiff of funny business, I’m out faster than you can say 'own goal.'" Ik boog me naar voren, mijn gezicht dicht bij dat van Michael, mijn ogen onafgebroken in de zijne geboord. "Fair enough, Michael," begon ik, mijn stem een fluistering die door de kleedkamer sneed als een scherp mes door zachte boter, "but remember, it’s your hands that'll either save or sink us. No pressure, though!" Michael streek met een trage hand door zijn haar, een gebaar van berusting dat zo zwaar was van verslagenheid dat het bijna tastbaar werd in de bedompte lucht van de kleedkamer. Zijn ogen, eerst vol vurige wrok, doofden langzaam uit als sterren aan het einde van hun levenscyclus. "Alright, I’ll think about it. But only because I fancy making those saves more than I fancy the drama." Tevreden met mezelf stapte ik de kleedkamer uit, de deur zachtjes achter me dichttrekkend. Ik had een potentieel gevaarlijke klip omzeild, gereduceerd tot een voetnoot in de turbulente geschiedenis van FC Spartakos. Met een grijns die net zo breed was als mijn gevoel van overwinning, dacht ik bij mezelf: wat kon er nu nog fout gaan? De vraag hing in de lucht, bijna uitdagend, alsof het lot op de loer lag, klaar om die grijns van mijn gezicht te vegen op het moment dat ik het minst verwachtte. ===== Reacties en dergelijke.

XCI. Secundaire arbeidsvoorwaarden Met de geruststellende woorden van Demetrious nog nagalmend in mijn hoofd, vond ik eindelijk weer de focus die ik nodig had om te duiken in de glibberige wereld van voetbaltransfers. De leegte die Statham achterliet, schreeuwde om een nieuwe sluitpost, terwijl het gat in de gelederen, ontstaan door de uittocht van enkele basisspelers, schreeuwde om opgevuld te worden. Dus daar ging ik weer, de molen in, snuffelend naar talent. Ik spendeerde uren aan het bestuderen van videobeelden van doelmannen die meer leken op balletdansers dan op de bullebakken die het doel verdedigen zouden moeten. Tegelijkertijd zocht ik naar versterkingen die bereid waren om op de bank te beginnen, maar die hoopten op meer. Ik werd weer een vaste klant van obscure voetbalfora, belde met zaakwaarnemers die vaker loogden dan spraken, en keek wedstrijden van teams waarvan de namen meer klonken als exotische ziektes dan voetbalclubs. Het was een terugkeer naar de grind, een immer doordraaiende carrousel van hoop en opportunisme, bevolkt door de voetbalzielen die net als ik droomden van dat ene gouden ticket. Met een mix van behendigheid en bluf, het type waarbij je je afvraagt of ik meer geluk dan wijsheid heb, knutselde ik een lijst in elkaar van vijftien spelers die elk zouden kunnen doorgaan voor de verloren zonen van het voetbal. Stuk voor stuk jonge honden uit Europa, wiens wieg stond in de jeugdopleidingen van clubs die de middenmoot ontstijgen. Neem nu Luuk Kluiters, een knaap die via de achterdeur van AZ bij Lille was binnengeslopen, alleen om daar te ontdekken dat zijn voeten toch niet echt pasten in de schoenen die daar voor hem klaarstonden. Wij zagen echter wel brood in een tweede kans voor hem. Dan hadden we Ilyas Bougafer, die bij PSV nooit verder was gekomen dan wat rondjes rennen met Jong PSV. Een linksback met aanvallende neigingen die, als hij zichzelf wat serieus zou nemen, bij ons kon uitgroeien tot een lokale legende. Elke speler op die lijst sleepte een rugzak vol met verhalen mee, en nu was het zaak om hen te overtuigen dat hun toekomst lag op een zonovergoten eiland, spelend voor peanuts maar met de kans op een nieuw begin. De echte uitdaging was niet het vinden van deze jongens; het was hen laten geloven in een avontuur in de Cypriotische voetbalwildernis, op het derde niveau nog wel. De echte troeven die we in handen hadden, waren niet het salaris of de zekerheid van een vet contract. Nee, het waren de minder tastbare, maar daarom niet minder verleidelijke zaken zoals de eeuwige zon, de eindeloze stranden en de ongedwongen sfeer waarin we leefden. Feestjes tot in de kleine uurtjes, de Mediterrane levensstijl die we omarmden en een trainingsregime dat meer weg had van een vakantie dan van arbeid; dat alles bleek uit de filmpjes die onze Michael in elkaar had gedraaid. Op aanraden van Leandros hadden Vassilis en ik ons gehaast om al het beeldmateriaal te archiveren, waarbij we handig de beelden waarop Statham te prominent aanwezig was, naar de achtergrond hadden gedrukt. Wat overbleef, waren montagestukken die Cyprus toonden als een paradijs waar elke jonge voetballer wel wilde vertoeven. Het waren deze filmpjes, slim aangepast om het minder over Statham en meer over het eiland en ons team te hebben, die we gebruikten als een stille kracht in onze onderhandelingen. Elk frame schreeuwde 'kom hier en leef je uit', een lokroep die moeilijk te negeren was. ===== Reacties en dergelijke.