Klassement

Dit blijf ik een van de raarste sprites in Pokemon vinden: Daarnaast hebben we een nieuw verlies erbij, zoals zo vaak in nuzlockes, tijdens het grinden. De Tentacool genaamd Ceviche had nog niks van meerwaarde kunnen doen en werd gecrit met Karate Chop, onoplettend moment, want ik had kunnen weten dat die crit kans enorm hoog is in Gen 1: Ik had de Bubblebeam TM aan Ceviche verspild, wat op zich niet super erg is. Want Surf is ook nabij. De Cycling Road roll is een van mijn favoriete Pokémon: Electrode! Dus ik heb een Voltorb gevangen, Takoyaki genoemd en die ben ik nu aan het trainen tot level 30, dan mag ik 'm gebruiken. Ik zet er ook Thunderbolt op, aangezien die anders geen Electric moves leert. Na Erika heb je eigenlijk 2 verschillende keuzes, ga je eerst voor Koga, of ga je Silph Co. bevrijden. Het gaat eigenlijk om 2 gevechten, of Koga (die op zich niet zo lastig is, maar met een Weezing van level 43 incl. Selfdestruct een levensgroot risico is voor op z'n minst 1 death) of Rival Fival zoals ze het in de Pokemon Challenge community noemen (de vijfde verplichte ontmoeting met je rivaal) (die begint toch al een redelijk uitgebalanceerd team te krijgen, maar movesets laten te wensen over). Ik zal allereerst Silph Co. gaan bevrijden, dus mijn volgende grote gevecht is deze: Zoals je aan de levels ziet is dat een forse stap omhoog! Als je echter nog wat gedetailleerder kijkt zie je dat ik niet veel heb om voor te vrezen. Exeggcute zou een irritante moveset kunnen hebben, ware het niet dat ik Twineedle heb. Pidgeot begint met Sand Attack en Wing Attack best wel aardig te worden. Dragon Rage op Gyarados is vrij gevaarlijk, Alakzam met Psybeam en Recover is ook vrij sterk. Alleen Charizard heeft echt een waardeloze moveset. Ik denk echter dat met de juiste preparatie en moves dit gevecht vrij makkelijk zou kunnen zijn, dus dat is wat we gaan doen. Aangezien de map nu vrij open wordt, kan ik ook een heel aantal encounters erbij krijgen. Ik heb voor mezelf besloten dat ik vissen in steden in deze challenge niet als encounters tel, om het iets uitdagender te maken, dus een Cerulean City/Fuchsia City/Vermilion City/Cinnabar Island zullen niet tellen. Dan heb ik nu alsnog 7 encounters te goed: Safari Zone, het water net onder Fuchsia, 1 net voor Fuchsia City en maar liefst 4 routes tussen Fuchsia en Lavender Town in. Ik verknalde echter 1 catch (drukte op Run ipv Bag, dat krijg je als je op Speed up speelt), wat betekent dat ik maar 6 encounters heb. Gelukkig was mijn Safari Zone encounter wel gelukt. Dus nu ga ik 6 rolls doen en ga ik dan kijken wat er getraind moet worden voor het Rival Fival, Koga en Sabrina blok. Ik heb namelijk vrijwel alle trainers tussen Lavender en Fuchsia in nog niet gehad. Plus dat Silph Co. ook een hele lading trainers heeft met zwakke levels. Ik bedoel kijk eens naar deze zwakke Golbat, van de eerste Rocket trainer in Silph Co. Vette timing overigens met die inverted kleuren zo midden in de Confuse Ray. Dit is overigens iets waar ik me de laatste jaren steeds meer aan ben gaan ergeren. Die evil teams. 9 van de 10 keer voegen die ontzettend weinig toe, met slechte Pokémon op lagere levels dan ze eigenlijk zouden moeten zijn, waardoor je vaak gewoon blind aan het doordrukken bent. De grootste schuldige hierin is Gen 2 (Gold, Silver, Crystal). Sowieso vind ik dat de meest overrated games in de hele Pokémon franchise! En ja, ik weet dat ik hier verschillende mensen tegen het verkeerde been schop. Echter gaan deze games zeker de revue passeren hier, dus zodra deze aan de beurt zijn zal ik beter toelichten waarom ik dat vind. Daarnaast had ik nog een enorme close call! Beedrill kwam bijna ten einde tegen een wilde Ditto die ik moest vangen voor mn encounters, crit Twineedle, zorgde ervoor dat ik van Full HP naar 2 HP ging. Daarna maar snel gewisseld naar Pita de Aerodactyl: De rolls zijn uiteraard al gedaan, maar wat daar uit komt, houd ik nog even geheim tot de volgende update! Aangezien deze update al vrij hevig in tekst is!

Ik was gisteren de update in elkaar aan het zetten, klapt door de hevige regenval opeens de hele stroom op het eiland eruit. Wraak van Lt. Surge? Erg kinderachtig van hem vind ik dat. Daarom komt nu nog de update van gisteren en zal ik straks meteen nog een update erachter aan doen. Anticlimax, maar Pokémon Tower eist geen verdere slachtoffers. Al moest ik wel echt mijn best doen en gefocust spelen. Om de 2-3 gevechten moest ik de hele bende healen, want het zag er dan zo uit: Overigens ben ik ergens vergeten aan te geven dat ik een Tentacool heb gevangen, deze heet Ceviche. O-Toro is de Pokémon Tower roll, die onthul ik zodra deze evolved is, want die vorm mag ik pas gebruiken. Dit gevecht was totaal geen probleem voor onze Poolse kool! Gym 4 is Erika, en dit lijkt een koud kunstje te worden voor Beedrill, die alle Grass moves 4x resist, niet gepoisoned kan raken en met Twineedle ontzettend veel damage doet (Bug is super effective tegen Poison in Gen 1) Tijd om het team te ontmoeten waarmee we Erika gaan bestrijden Allereerst onze Ace, Baklava de Beedrill. Twineedle sloopt alles wat ook maar een gras typing heeft. Waarschijnlijk wel meteen een van de laatste kunstjes, want buiten de Bikers en Koga's gym heeft Beedrill niet heel veel toegevoegde waarde meer. Onze tank en fan favorite! Mixed Grill, kan ook Water Gun, want waarom niet. Hielp goed tegen de Hikers. Plus Amnesia en Water Gun is best een aardige combo. Mixed Grill had net al een andere Snorlax van een hoger level gesloopt, dus is echt een uitblinker in z'n soort. Churrasco de Hitmonlee. Het lijkt op de actiefoto alsof Hitmonlee goed is met trappen, maar zoals je kan zien is die meer van de Body Slams en de tackles, misschien dat hij die benen gebruikt om snelheid te creëren voordat die op tegenstanders in beukt. Onze geniepige slang, Stifado de Arbok. Wint met onderhandse methoden, zoals proberen iemand te poisonen en vervolgens dubbele damage doen met Wrap en poison damage. Dalijk krijgt die ook nog Screech en misschien zet ik er nog Toxic op, dan wordt die al helemaal lachwekkend overpowered Er moet iemand een boom kappen om de gym in te kunnen. Wederom geweldig gamedesign, dan onze geliefde starter maar! Tagliatelle de Tangela. Sleep Powder kan verder ook geen kwaad om op zak te hebben. Ten slotte, iemand die ook nog een Sleep Powder kan. Golabki onze Poolse kool, oftewel Vileplume, voor als het echt helemaal mis dreigt te gaan. Ik ga nu het gevecht tegen Erika samenvatten: Hoi 1 Twineedle 2 Twineedles 1 Twineedle Doeidoei

|| Competitiestart || Onder leiding van Michel Preud'homme heeft KV Mechelen een indrukwekkende reeks neergezet, waarbij de ploeg 12 op 15 behaalde. Hoogtepunten waren de overwinningen tegen onder meer Beerschot, Club Brugge, Standard en Sint-Truiden (STVV). Toch was er één smet op deze reeks: de nederlaag tegen Sporting Charleroi. In die wedstrijd kreeg Ahmed Touba al in de tweede minuut een domme rode kaart, waardoor Mechelen het grootste deel van de wedstrijd met tien man speelde en uiteindelijk nipt verloor. Ondanks dit verlies mogen we meer dan tevreden zijn over onze competitiestart. Waar vooral nieuwkomer Lasse Nordas zich wist te onderscheiden met vijf doelpunten in evenveel wedstrijden. || De rode kaart van Ahmed Touba || Football Manager 2024 2024-10-09 15-38-55 (online-video-cutter.com).mp4 || Overzicht wedstrijden en competitiestand ||

Waar de meeste managers zich zo half mei en juni lekker kunnen relaxen was dat voor mij wel anders. Behalve te gaan kijken met welke spelers we verder willen gaan en waar eventueel versterkingen nodig zijn was deze zomer ook nog eens extra druk met wedstrijden met Suriname. In juni stonden er namelijk nog twee kwalificatie wedstrijden voor het WK op het programme en in juli stond de Gold Cup op het programma. Vanaf de andere kant van de wereld moest ik dus en de aandacht bij Groningen houden en zorden dat we gaan presteren met de Suriboys. Voor de kwalificatie wedstrijden tegen Panama en Saint Lucia mocht ik wel 50 spelers oproepen dus zodoende kwamen er wat namen bij die normaal niet geselecteerd werden. Uiteindelijk kwam ik tot 43 spelers en wist ik Lamare Bogarde over te halen om voor ons te kiezen net als Renzo Godlieb Met Bogarde in de basis en daarmee beginnen we eindelijk een normaal middenveld te krijgen met v.d Kust als vmc , Klas en Bogarde centraal staat er inmiddels een vrij leuk elftal. Op doel is het nog altijd behelpen aangezien ons jeugdproduct nog steeds voor Nederland wil uitkomen. Maar de grootste zorgen zijn inmiddels aan de kant geschoven. En ja we kunnen nog zoveel beter worden als spelers zich aan ons gaan verbinden die dat nu nog niet willen. Het werd geen geweldige wedstrijd maar de drie punten bleven in Suriname. Wij waren sterker maar de afwerking was niet echt top. Toch wisten wij eenmaal te scoren door Poepon. De linksback uit eigen jeugd van de FC kwam er in de tweede helft in. Waar Paal verhuisde naar de MC positie. En met een korte corner scoorde Poepon zijn eerste voor Suriname. Hierdoor zijn we na drie wedstrijden al zeker van de volgende ronde in de kwailificatie. Spelen blijkbaar maar 1x tegen elkaar. De spits van Saint Lucia doet mij denken aan een serie vroegen die in de late uurtjes op tv kwam. De oudere lezers weten vast wel wat ik bedoel. Voor de jonkies zoek het maar niet op valt vast tegen met wat er nu te bekijken is. Goudmijn vervangt Klas maar verder weinig bijzonderheden in de opstelling of het moet de basisplaats zijn van van Gönter. Het arme Saint Lucia had niet veel in te brengen tegen ons. En al in de tweede minuut stonden ze 0-1 achter door een treffer van Goudmijn op aangeven van Becker. Goudmijn moest en zal zich even bewijzen nadat hij het vorige potje vanaf de bank moest bekijken want in de 11e minuut zorgde hij voor de 0-2 ditmaal legde spits Burgzorg de bal heerlijk voor hem klaar. Na 33 minuten zorgde Cleonise voor de 0-3 op aangeven van jawel Goudmijn en even later moest helaas Becker het veld verlaten met een blessure. Tussendoor had Emmanuel voor de 1-3 gezorgd en laat in de wedstrijd komen wij nog op 1-4 door Cleonise. Wij gaan samen met Cuba naar de volgende ronde. Amerika en Puerto Rico ook net als Honduras en Curacao. Ook Canada en Costa Rica plaatsen zich voor de volgende ronde. Jamaica wordt verrassend groepswinnaar voor Mexico. En Trinidad & Tobago en Montserrat plaatsen zich ook voor de volgende ronde. Amerika is de grote favoriet en wij zullen normaal gesproken met Honduras moeten uitmaken of we bij de laatste zes komen. Montserrat zouden we normaal gesproken moeten kunnen verslaan. In poule B is Mexico de favoriet, Maar de andere drie liggen wel dicht bj elkaar gok ik zo. Hopelijk weet Curacao hier te verrassen. In poule C lijken Canada en Jamaica de de nummers 1 en 2 maar wie weet kan Trinidad & Tobago weer eens te stunten @Marius Dan mag je hopen dat de spelers wel presteren idd @delichris Absoluut @Nom de Guerre Beschrijf eigen jeugd nader? Spelers die echt door Groningen zijn opgeleid is bovenstaande alleen Hiddink ( kwam door in de 1e jeugd instroom ) en Reis ( wel is waar terug gekocht maar wel uit de eigen jeugd doorgebroken ) Had natuurlijk nog Postema en Blokzijl maar verkocht en Prins loopt nog rond in het tweede. Met Sauer , Larsen , Paulsen Mijatovic en Hoël heb ik eigen jeugd ala Ajax stijl. Kan ze inschrijven als home grown maar zijn natuurlijk wel opgeleid in een ander land. Voor echte eigen jeugd is dus voorlopig alleen Hiddink echt doorgebroken. Ondertussen wel al diverse spelers laten debuteren voor ons of uberhaupt in het betaalde voetbal maar komen nog te kort voor echt een basisplek. Mooi voorbeeld is bijvoorbeeld Zerrouki prima speler maar heeft nu gewoon Tesic / Danek voor zich die gewoon echt beter zijn. Veel eigen jeugd wordt dus verhuurd en eventueel verkocht omdat ze net niet de stap kunnen maken. Club is gewoon net wat sneller gegroeid dan hun zelf en de laatste 2/3 jaar vallen de nieuwe spelers ook wel wat tegen helaas @ElMarcos Ik ben zeer tevreden @MNie @Satioz @Michaelinho* @Vlonkie thnx @rich ruzzian @himan @John Terry 2.0 @seb170455 @MNie @Lenstra @Daz @Rykjvk1 @De Raam @chrisje1993 @Badmuts @Thomassje123 @broabander @Oerlie @MisterX @Cervantes @Titan @Tim' @19CH98 @Djordison @Tim Windt @FlyD @DutchClass22 @Lensherr @reibleetsak @MKLVMOND @Glenn08 @rich ruzzian @Rikkert90 @Dender70 @KayDeManaager @Boyzone

Seizoen 85: Knock-out rondes Folgore Toch gek zo, Folgore in de Europa League. De beul van vorig seizoen kwamen we dit jaar weer tegen. Lyon werd vorig seizoen 2e in de Champions League groep en ging ten koste van ons door. Tijd voor revanche, we moeten wel want we mogen echt niet uitgeschakeld worden in dit stadium. In Lyon is het een gelijkwaardige wedstrijd waarin wel duidelijk werd dat we niet meer die topclub zijn van 5 seizoenen geleden. Toch winnen we 0-2, 1 sterke periode van 4 minuten bleek voldoende. In eigen huis komen we echter 0-1 achter, wederom iets wat ons 5 jaar geleden nooit zou gebeuren. We moesten dus aan de bak. Er was dan ook zowaar opluchting toen we via een penalty op 1-1 kwamen. Lyon ging echt niet vanzelf onderuit en het bleef ook bij 1-1. Het is wel genoeg om door te gaan Faetano Faetano verraste door de knock-out fase van de Champions League te halen. Daarmee hebben ze hun deel al meer dan gedaan. Tegen Juventus gingen ze 2x onderuit maar dit niveau verschil is gewoon heel groot, geen schande dus Domagnano Domagnano speelde tegen OGC Nice en ik denk dat die 2 gelijkwaardig aan elkaar zijn. Dat bleek ook wel want in Frankrijk werd het 2-2. Een goede uitgangspositie dus. Maar in eigen huis speelde Domagnano erg slecht en Nice kon domineren. Het bleef wel lang spannend maar Nice won dik verdiend. Helaas zijn we Domagnano kwijt Tre Fiori Ook Tre Fiori kreeg een gelijkwaardige tegenstander voorgeschoteld. In dit stadium kon het ook iets makkelijker in de Conference League. Beide teams waren aan elkaar gewaagd en na 2 wedstrijden stond het gelijk. Strafschoppen moesten de beslissing brengen Helaas werden ook hier de strafschoppen verloren. De penalty's zijn niet mijn grootste vriend deze jaren, dan zit het ook niet mee Tre Penne Raken we dan alle San Marinese clubs verder kwijt? Daar leek het wel op want Tre Penne verloor met 3-0 in België. Maar toen volgde er een gigantische remontada in San Marino. Tre Penne was veel beter en kon profiteren van het momentum dat ze op dat moment hadden. Ze wonnen met 4-0 en gaan door naar de kwartfinale Uit Spanje kwam er heel goed nieuws. Zowel Real Madrid als Barcelona werden uitgeschakeld in de Champions League. Alleen Bilbao ging wel door maar die kregen dan ook een bizar makkelijke loting. In eigen huis wonnen ze maar liefst met 10-1 van de Zwitsers. Ook Sevilla treft het met HJK makkelijk en won 2 keer. Portugal is ook 2 ploegen kwijt Daarna speelde Sevilla tegen Marseille en die wonnen ze helaas ook. Daarmee zijn we nog niet helemaal van Spanje af. Inmiddels zijn wij ook 3 clubs kwijt geraakt dus een voordeel hebben we ook niet meer. Godzijdank ging Tre Penne wel door. Daardoor is het 2 tegen 2 maar het kan nog best spannend worden Coëfficiënten na knock-out fase Portugal raakt achterop. We zijn er nog niet helemaal van af maar het is aannemelijk dat ze ons niet meer voorbij gaan. Helemaal niet als wij als Folgore gewoon doen wat we moeten doen. Het vizier gaat dus op Spanje. Het is 2 tegen 2 maar het verschil is maar 1 punt. Daarmee zitten we nog steeds op pole position om 3e te worden maar het is zeker nog niet binnen Lotingen Wij spelen tegen West Ham, een Engelse tegenstander. Altijd moeilijk en vervelend. Tre Penne heeft het wel makkelijker, CFR Cluj uit Roemenië. Daar moet Tre Penne echt wel van winnen. Als wij beide winnen zetten we een mega stap naar de 3e plaats. Bilbao speelt gelukkig tegen Liverpool en ik verwacht dat Liverpool zijn plicht doet. Sevilla speelt tegen Rennes uit Frankrijk, hopelijk kunnen zij het Sevilla moeilijk maken @Michaelinho* En vooral Spanje te zien struggelen. Daar wachtte ik al zo'n 10 seizoenen op @delichris Tot aan de groepsfase verliep echt alles zoals gehoopt @Djurovski Tot aan de groepsfase was het letterlijk een perfect seizoen wat mij betreft. In de knock-out fase zoals gewoonlijk wat minder maar we doen nog zeker mee @ElMarcos De groepsfase was ijzersterk maar helaas ging het in de knock-out fase wel mis daar waar het misschien niet had gehoeven maar we doen nog mee @keano77 @Satioz @Badmuts @Dondirk @DemoN @MarcFM1 @Kyrill @ElMarcos @MNie @Djurovski @Michaelinho*

- 169. Pokalen, de finale - In de finale van de nationale beker mochten we het opnemen tegen FC Midtjylland. Een taaie tegenstander als we afgaan op onze onderlinge resultaten tot dusver. Bij de eerste ontmoeting wonnen we nog wel met zware 4-1 cijfers, maar tijdens de twee laatste recente confrontaties kwamen we telkens niet verder dan een gelijkspel. Ze moesten het vooral hebben van het collectief want hun kern bevat weinig bekende namen. Kristoffer Olsson, ex-Anderlecht, is wellicht de bekendste. We waren dus op onze hoede, maar wilden natuurlijk wel met de trofee aan de haal gaan in het met bijna 24.000 mensen gevulde Parken stadion. De eerste stoot werd in ieder geval door ons uitgedeeld. Marvin Egho kreeg de bal aangespeeld in de zestien, zette zijn belagers op het verkeerde spoor met een pirouette en trapte de bal als een volleerde spits krachtig tegen de netten: 1-0! Midtjylland probeerde wel iets terug te doen maar toen de bal vijf minuten voor de pauze op de stip ging, keken ze plots tegen een dubbele achterstand aan. Mads Enggard had dan ook niet getwijfeld en nam de penalty met volle overtuiging. Het was nu alle hens aan dek voor onze tegenstander, en dus vielen er onoverkomelijk gaten. Flankspeler Fuseini profiteerde, infiltreerde op volle snelheid in het strafschopgebied en trapte vanuit een schuine hoek richting doel. Paulinho probeerde het schot nog te blokken maar werkte de bal daarmee ongelukkig in eigen doel: 3-0! Het typeerde de wedstrijd van Midtjylland dat helemaal door het ijs zakte in het slot. Eerst werd Odey alleen voor de keeper gezet (4-0) en nadien mocht de ingevallen Brajanac de kroon helemaal op het werk zetten (5-0). Zo pakten we niet alleen de beker maar vernederden we onze tegenstander bovendien tot op het bot. Na de match volgde nog wel het bericht dat Marvin Egho er met een blessure uitligt voor de resterende weken van dit seizoen. Opnieuw een aderlating in de spits. Nu maar hopen dat de titel niet meer in gevaar komt. Tags & reacties

Dames en heren, daar zit ik weer, Louis van Gaal. Gezond en energiek, en de laatste tijd overspoeld met aanbiedingen. Mooie aanbiedingen, dat wel. Ik kreeg de telefoontjes vanuit Bayern München, vanuit Ajax en jawel, zelfs uit Barcelona klonk de roep weer. Allemaal clubs waar ik geschiedenis heb geschreven, waar mijn stempel nog zichtbaar is. En toch heb ik, na lang overleg met mijn Truus, besloten: ik ga terug naar het bondscoachschap. Niet omdat ik het clubvoetbal niet aankan, maar omdat ik bewust kies voor een andere uitdaging. Laten we eerlijk zijn: toen Bayern München belde, voelde ik meteen weer die vonk. Een club die ik ooit transformeerde, waar ik een fundament bouwde voor wat later het dominante Bayern werd dat iedereen nu kent. Maar ook een plek waar de verwachtingen torenhoog zijn. Ze vroegen me: "Louis, kom terug en geef ons die structuur, die discipline." En ik dacht terug aan die tijd, toen ik Thomas Müller en David Alaba liet doorbreken, toen iedereen me nog voor gek verklaarde. En ja, het prikkelde me, maar ik moest nadenken. En dan Ajax, mijn Ajax. De club waar mijn filosofie misschien wel het meest tot zijn recht kwam. Waar ik met een groep jonge, hongerige talenten Europa liet zien wat écht totaalvoetbal was. Het verlangen om daar weer iets moois neer te zetten, om weer die jeugd te ontwikkelen, dat bleef kriebelen. Maar zoals ik ooit tegen Johan Cruijff zei: "Voetbal is niet alleen een spelletje, het is een strategie." En strategie vraagt om de juiste timing. Dan was daar nog Barcelona, mijn Barça. Het Camp Nou waar ik zowel de glorieuze als de turbulente tijden heb gekend. Daar waar ik in mijn eerste periode met een groot gebaar zei: "¡Siempre negativo, nunca positivo!" Ze weten daar dat ik alleen terugkom als ik volledig kan bouwen aan een nieuwe visie, met spelers die mijn filosofie begrijpen en willen volgen. Het aanbod was aantrekkelijk, maar ook hier voelde ik dat dit niet het moment was. Dus na veel kopjes thee en lange wandelingen met Truus, kwamen we tot een conclusie: het bondscoachschap. Het mooie van Truus is dat ze me altijd met beide benen op de grond houdt. Ze zei: "Louis, je moet ook aan jezelf denken, aan ons samen. Misschien is het nu tijd om wat meer rust te pakken." En ja, ze heeft gelijk. Na al die jaren op het hoogste niveau, altijd onderweg, altijd scherp, voelde ik dat de rol van bondscoach beter aansluit bij wat we nu willen. Het bondscoachschap geeft me de kans om te blijven bouwen, om te blijven inspireren, maar zonder de dagelijkse hectiek van een clubtrainer. Ik krijg de tijd om de selectie te vormen, om mijn tactische plan zorgvuldig uit te werken, zonder elke week op het scherpst van de snede te moeten opereren. En belangrijker nog, het geeft mij en Truus de ruimte om samen van het leven te genieten. Want ook al blijf ik een man van principes en discipline, ik heb geleerd dat er ook momenten van rust en reflectie nodig zijn. Dus ik heb de beslissing genomen, met de steun van Truus: geen terugkeer naar het clubvoetbal voor nu, maar de uitdaging van het bondscoachschap. Een rol waarin ik mijn kennis, ervaring en passie kan blijven inzetten op het allerhoogste niveau. Want zoals ik altijd zeg: "De trainer is een trotse man." En deze trotse man heeft besloten dat hij, samen met zijn Truus, een nieuwe weg inslaat. Een weg met iets meer rust, maar nog steeds met het allerhoogste doel voor ogen: succes! "Ik ben altijd een man met een visie geweest, en daar houd ik aan vast, ook als bondscoach." Louis van Gaal

Even een update van mijn save met Ilves Tampere in Finland. Na vorig jaar kampioen te zijn geworden zijn we dit seizoen ook weer goed op weg: Toch hier en daar wel wat punten laten liggen door de vele Champions League voorrondes. Die gingen als volgt: Helaas in de playoffs van Dinamo Zagreb verloren, al hoewel we aardig gewaagd aan elkaar waren. Uiteindelijk door in de Europa League en mogen we ons opmaken voor de league phase. Een slorde 3.4 miljoen mogen bijschrijven wat mijn budget van 532K naar 4.2 miljoen brengt, heerlijk! Inmiddels ook mijn contract bij Ilves verlengt tot december 2027. Het plan is lekker diplomatjes halen en wachten tot een mooie club voorbij komt. Komt die niet? Dan zit ik voorlopig nog goed hier. Paar spelers die ik nog wil uitlichten voor de geïnteresseerden: Lorenzo di Stefano Daouda Peeters Jussi Järvi Tagje zoals gevraagd: @Michaelinho*

De eerste speler bij AVS Sad wat ik een bedrag van boven de 1.000.000 voor neerleg. 1.1 miljoen wat met bonussen kan oplopen tot 1.7 miljoen. Benieuwd wat hij kan gaan doen als schaduwspitsje

Dames en heren, daar zit ik dan, Louis van Gaal, weer gezond en wel. En laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik ben niet het type dat stil blijft zitten. Nee, ik ben op zoek naar een nieuwe uitdaging. Niet zomaar een uitdaging, maar eentje die me echt prikkelt, die me test tot in de kern van mijn wezen. Want zoals jullie weten, ik ga alleen voor het beste. Het gemiddelde? Daar doe ik niet aan. Laten we teruggaan naar een moment dat typerend is voor mij: tijdens mijn tijd bij Bayern München, toen ik binnenstapte en zei: "Ik ben wie ik ben en wie ik niet ben, kan ik niet worden." Zo simpel is het. Ik wil ergens aan de slag waar ik niet alleen de cultuur kan beïnvloeden, maar ook de ambitie op scherp kan zetten. Waar men begrijpt dat winnen geen optie is, maar een vereiste. Ik heb altijd geroepen dat ik geen kaartenhuis bouw. Nee, ik bouw fundamenten, palen diep in de grond. Dat hebben ze gezien bij Ajax, toen ik met de jonge garde de Champions League won. Dat hebben ze gevoeld bij Barcelona, waar ik het lef had om Rivaldo op de bank te zetten omdat hij niet wilde spelen waar ik hem nodig had. Kijk, je moet soms onpopulaire beslissingen durven nemen om je doel te bereiken. Dat heet principes, dat heet leiderschap. En ja, dat mis ik nu! Er wordt weleens gezegd dat ik niet verander, maar dat is een misvatting. Ik pas me aan, maar alleen als het echt zin heeft. Zo had ik tijdens mijn periode bij Manchester United dat moment met de duik tegen Arsenal — ja, die theatrale val voor de vierde official. Mensen vroegen me later: "Louis, waarom doe je zoiets?" Kijk, ik ben een man van emoties. Ik leef het spel. Soms moet je een signaal afgeven dat je klaar bent om te vechten, met een kwinkslag en een dosis dramatiek. Voetbal is tenslotte ook een spel voor het publiek. Maar ik wil niet zomaar een ploeg of een land trainen, ik wil een project waar ik écht iets kan bouwen. Iets dat vraagt om strategie, om visie, om structuur. Een plek waar men het verschil begrijpt tussen schijnbewegingen en daadkracht. Zoals ik ooit zei: "Als je geen doel hebt, heb je geen richting." En dat doel wil ik nu weer voor ogen hebben. Ik ben gezond, ik ben scherp en ik ben gretig. Maar laat me dit duidelijk maken: ik ga niet zomaar overal in mee. Nee, het moet een echte uitdaging zijn. Ik wil niet alleen maar even komen invallen om de boel te redden. Ik zoek een plek waar ze durven te dromen, maar ook bereid zijn om keihard te werken om die dromen waar te maken. Een project dat de lat hoger legt dan ooit tevoren. Een plek waar mijn kennis en ervaring het verschil kunnen maken, waar ze begrijpen dat ik niet alleen een trainer ben, maar een bouwer. Dus aan al die clubs of bonden die nu hun telefoon pakken: zorg ervoor dat het voorstel waar jullie mee komen, mij écht prikkelt. Want zoals ik altijd zeg: "De trainer is een trotse man." En ik ben Louis van Gaal, ik ga voor niets minder dan het allerbeste! "Ben ik nou zo slim of ben jij nou zo dom?" Louis van Gaal

Back on top bitches

Weinig enerverend potje dit, maar wel een hele lekkere én belangrijke

Lissabon is van ons. Laatste overwinning op Benfica was alweer van 5-2-2025. Zitten inmiddels in oktober 2027.

gerapporteerd wegens bedreigingen aangaande de dood.

Seizoen 2 @delichris @Marius @Djurovski @Boyzone @Glenn08 @keano77 @KayDeManaager @ElMarcos @Michaelinho* Wil jij een tag of juist niet? Laat het weten!

De tweede update van de dag komt met Xanderoo en India, die gekozen hebben voor het nummer 'Tides' van Darkcloud, Nytrix en Abandoned. Dit soort muziek is zeldzaam in de edities van MU Worldvision, maar Xanderoo presteert toch opvallend goed en staat mooi in het linkerrijtje. India: De punten uit New Delhi {21}

Privévakantie? De zomer van 2026 was er een die Alexander Iversen niet snel zou vergeten. Na het historische kampioenschap - en het feestgedruis van Ronnie Ruysdael de koning van de polonaise - van NEC moesten hij en zijn team zich voorbereiden op een roerige transferperiode. Het zou niet gemakkelijk worden om het succes vast te houden, vooral met de dreiging van wat er met Leicester City gebeurde in 2015/2016 nog vers in het geheugen: van kampioenen naar een grijze middenmoter, in de tweede divisie, in de jaren daarna. Voor Iversen was het essentieel om dat lot te voorkomen en de sleutel lag in het zorgvuldig bouwen aan een selectie die zowel nationaal als internationaal kon concurreren. De zomer begon echter persoonlijk. Alexander, Laura en hun dochter Luna genoten van een welverdiende vakantie in Japan. Voor het gezin was het een kans om even te ontsnappen aan de hectiek van het voetbal, maar zoals altijd kon Iversen het niet laten zijn ogen open te houden voor potentieel talent. Tijdens hun verblijf in Tokyo ontmoette hij scouts en jeugdtrainers van verschillende clubs, wat uitmondde in een spontane scoutingstrip door het land. Hier ontdekte hij de 18-jarige rechtsbuiten Ryo Inukai, die al snel op zijn radar kwam. Kawasaki Frontale was bereid de jonge speler voor 6 miljoen euro te laten gaan, waarmee Inukai de eerste Japanse versterking zou zijn van een zomer vol activiteit. Terug in Nederland moest Iversen samen met technisch directeur Carlos Aalbers en algemeen directeur Wilco van Schaijk snel schakelen. De kampioensselectie was sterk, maar diverse spelers zochten hun heil in het buitenland. Basar Önal vertrok voor 8,5 miljoen naar Damac, terwijl Mees Hoedemakers Al-Hilal voor 6,75 miljoen verkoos. Deze uitgaande transfers zorgden voor een lege plek op het middenveld, die al snel gevuld moest worden. De linksbackpositie, jarenlang bezet door betrouwbare spelers als Calvin Verdonk en Thomas Ouwejan, werd ook aangepakt. Iversen wilde meer diepgang en snelheid aan die kant van het veld. Al Clark, een veelbelovende back van Philadelphia Union, werd voor 9 miljoen euro aangetrokken om deze positie naar Champions League-niveau te tillen. Masaki Kawano, een talentvolle doelman van Yokohama Marinos, belandde voor 1,3 miljoen euro in hetzelfde vliegtuig als Inukai. Hij zou de strijd aangaan met Tommy Setford, voormalig Arsenal-speler die voor 725.000 euro werd overgenomen. Beide keepers zouden echter de schaduw moeten blijven van eerste keus Robin Roefs. Naast deze versterkingen kwamen er nog een aantal opvallende spelers naar Nijmegen. Matthias Klappert, een rechtsback van Real uit Portugal en Toby Millard, een centrale verdediger van Reading, kwamen transfervrij over. Hetzelfde gold voor spits Miguel Lopes van Varzim, die als back-up zou fungeren en Hamza Alic, een centrale middenvelder van Excelsior. De grootste verrassing van de zomer was misschien wel Zarko Kovacevic. De 18-jarige Servische spits van FK Vozdovac kwam voor 1,2 miljoen euro naar Nijmegen. Met 28 doelpunten in 74 wedstrijden in de Servische competitie, stond hij al op de radar van diverse Europese topclubs. Aalbers en Iversen besloten de gok te wagen en de talentvolle spits op te halen, ondanks de al sterke spitsen in de selectie. Kovacevic zou worden klaargestoomd voor de toekomst, met het oog op zowel de Eredivisie als de Champions League. De zomer van 2026 was hectisch en gevuld met spanning, maar Iversen voelde dat zijn team klaar was voor het nieuwe seizoen. NEC zou zich moeten bewijzen op het hoogste Europese niveau en met een vers bloed van talent uit zowel binnen- als buitenland was de toekomst van de club, volgens velen, in veilige handen.

We laten het vrolijke Denemarken achter ons en verleggen de focus naar Noorwegen. Een van de meest veelbelovende talentenfabrieken uit eerdere Football Manager-edities was op zoek naar een manager om hen uit de degradatiezone te halen. Slechts twee jaar geleden speelden ze nog in de Obos Ligaen.

Lekker spannend x

De eerste mijlpaal van The Nordic Challenge is bereikt. In 2030 hebben we met het Deense Brøndby en een volledig Scandinavische club de Champions League gewonnen. Daarnaast wisten ook FC Kopenhagen en AGF Aarhus de voorbije seizoenen een Europese finale te behalen, namelijk in de Conference League. Nu richten we onze blik op een nieuwe club uit Scandinavië om dit sprookje te herhalen.

Succes heren!

Succes mannen, ik ben erg benieuwd!

Hier had ik punten verwacht maar doordat dat uitblijft heb ik opeens een stuk meer begrip voor de laatste plaats Bovenin wel lekker spannend. Ik hoop echt dat Estland een stunt uit het vuur sleept.

Wat we nu gaan doen met de save weet ik nog niet

Tevreden met mijn aanwinsten en verkopen, zkr omdat het TB maar 2 miljoen was.

VI Interviews/sollicitaties gehad met Frankfurt, Twente, Parma en meer, het is Frankfurt geworden! Als iemand volhardend is met proberen met eigen taktieken maken en met eigen taktieken succesen te behalen, dan ben ik het wel. Al meer dan 10 jaar, doe ik het zelf. Alleen heel soms en zeldzaam schakel ik de hulp in van iemand hier op het forum, of neem ik iemand's tatiek over. En dat is in deze save en mijn side-save met Dortmund, die van #EPBall. Dat sloeg bij Arsenal helaas niet aan, nu bij Frankfurt absoluut wel! We begonnen uit bij nummer 8 Bremen met een 0-5 overwinning door hattrick van Chaibi en 2 goals van Aaronson de Amerikaan die mijn voorganger wou uitlenen, maar ik houd hem bij het team. Alleen hij zeur dat ie wil opgeroepen worden voor het Amerikaanse elftal, hij heeft niet meest indrukwekkende attributen/statistieken maar hij en Chaibi samen doen het erg goed. Erna volgde helaas een thuis nederlaag tegen HSV 1-2, een team dat rond dezelfde positie als ons staat/stond. Niet getreurd na de zeer welkome-winter break wonnen we maar liefst 1-3 bij nummer 2 Leverkusen, geen enkele tactische opposition instructies spelsnelheid op maximaal en gaan! Duel erna waren we veel sterker dan nummer 6 Stuggart thuis maar wonnen we nipt maar zeer terecht met 2-1. Dat heeft er voor gezorgd dat Frankfurt momenteel 12e staat en als we de stijgende lijn voorzetten, plekken 9-7 in het vizier kunnen komen(en dat voor een degradatie kandidaat, waar we ook heel dichtbij stonden, na de thuis nederlaag tegen HSV). Transfers(besproken); Uitgaand Ik heb hier natuurlijk geen zomer transfer window meegemaakt. Clubs als Parma zouden 40 miljoen transferbudget hebben, Frankfurt 2 miljoen , maar eerlijk is eerlijk ik heb een uitmuntende selectie geerfd van mijn voorganger. Maar er wordt veel geboden op spelers van ons en sommige wouden ook weg, en niks kon ze doen ompraten om te blijven. En dan heb ik het bijvoorbeeld over de Kroaat Smoljic die vertrok naar Rangers in Schotland voor 6/7 miljoen. Robin Koch al 28 jaar inmiddels, is naar een zandbak club vertrokken on loan met een mandatory future-fee van 18 miljoen en miljoen of 14 in termijnen. Die gaat ons dus 31 miljoen opleveren, heerlijk bedrag op een aankoopprijs van 13 miljoen door mijn voorganger(s). Mario Gotze is al 32 en ik had hem niet nodig in iedergeval hij is uitgeleend en ook met mandatory future fee's en installments gaan we later miljoen of 8,7-9 aan hem verdienen. Ook zijn er spelers verkocht in wie ik wel potentie zie, maar die nu nog veels te kort komen voor spelen voor ons eerste elftal. De meeste van hun hebben we een buy-back clausule bij gedaan, bij de verkoop. Die is meestal wel flink wat meer dan de verkoopprijs maar dan is die optie er tenminste. Transfer(besproken); Inkomend Jessie Lawrence de centrale verdediger/wide center back is voor miljoen of 7-8 gekomen van Tirol. Hij is de directe 1op1 vervanger voor de Kroat Smoljic , Jessie is 22 en Smol is 24 maar die wou gewoon kost wat kost niet blijven. Maarten van de Voordt de Belgische keeper is geleend van Leipzig met veel salaris betaald door ons met optionele optie tot koop van 10 miljoen min of meer. Kevin Trapp heeft al 7 cleansheets en ding mee voor de meeste cleansheets van de Bundesliga, maar ik ben niet super overtuigd van hem, hij is ook al oud, Maarten is jong en de huidige 2e keeper Kaua Santos komt voorlopig nog te kort maar op de lange termijn allicht niet. Ook is Duitse centrum verdediger Hendry Blank voor 19 miljoen(waarvan maar 1.9 direct) overgenomen van Dortmund. Hij was daar transferlisted en hij is de opvolger voor de vertrokken Robin Koch. Met een in vorm zijnde Chaibi, Aaronson en ook oa nog Hugo Etikke hebbende en meer, voelde ik niet de noodzaak om ook aanvallend ingestelde aanwinsten te halen voor nu. Zo mensen dat was het qua ''tekst'' hieronder volgen zo heel veel screens. Gaan allemaal in spoiler en ik geef verder geen tekst en uitleg behalve klein kopje erboven wat het is; Wedstrijd screens/uitslagen; Stand Bundesliga; Selectie van Frankfurt gesorteerd op potentie; Schema en resultaten; Wat bestuur van onze wedstrijden uitslagen vindt en wat onze fans vinden; Transfer overzicht; Profielen/attribtuen nieuwe aanwinsten; @Sick Blik @Nom de Guerre @Michaelinho* @Total Football @timpy00 Dankjulliewel voor de likes , en bedankt voor het lezen en jullie aandacht en reactie(s) Total Football: Ja eens, ik had er echt een puinzooi van gemaakt en het liep voor geen meter. We stonden gewoon net als seizoen ervoor 15e en het schema was gezien de vorm veels te moeilijk om nog 9 punten te halen in 4 duels en aan te blijven. Ik had er zelf met de spelers ook echt een shit-show van gemaakt. Voortaan moet ik gewoon vaker nee zeggen of wel in andere woorden ik verkoop je wel zo snel mogelijk... In plaats van allemaal belofte's maken die ik toch nooit kan nakomen...

Met een volledige Scandinavische club richting de CL-finale.

CCCXXXVII. De afhandeling "So back to Cyprus..." Mijn woorden kwamen er gebroken uit, de angst lag als een zware steen op mijn borst. Niemand zat daar op mijn terugkeer te wachten. Ik zag de hoekjes van haar mond omhoog kruipen, die kenmerkende grimas die niets met vreugde of plezier te maken had. Het was alsof ze haar gezicht half optilde in een vlaag van sarcasme. Alex grijnsde naar me, maar die grijns was leeg, zonder warmte, zonder oprechtheid. Alleen een kille, meedogenloze plooitrekking die aangaf dat ze elk sprankje hoop dat ik misschien nog had, met alle plezier zou willen verpletteren. “You might be in luck though, John.” Haar stem sneed als een scheermes door de lucht, scherp en klinisch. Elk woord was afgewogen, als een chirurg die precies wist welke ader hij moest doorsnijden om de patiënt te laten bloeden zonder hem meteen te doden. “I have been looking to cut ties with the Georgians.” Ze liet de woorden even hangen, haar ogen half gesloten alsof ze nadacht over een moeilijk rekensommetje. “I'm still undecided if they can have your sorry carcass as a parting gift...” Ze kantelde haar hoofd iets, haar ogen als een roofdier dat net had besloten nog wat met zijn prooi te spelen voordat het de dodelijke beet uitdeelde. Haar stem zakte een octaaf, werd zachter, intiemer bijna, alsof ze me een bekentenis deed die alleen tussen ons tweeën mocht blijven. “Or if I am willing to spite them, just to show them I mean business.” De bewegingen van haar mond waren minimaal, de woorden kwamen er bijna ingehouden uit, als een fluistering die zich door de kamer sloop en zich in mijn oren vastklampte. Haar blik stond onverschillig, maar die ogen... die ogen verraadden de intensiteit van de situatie. Ze kneep haar lippen op elkaar, even, net lang genoeg om die spanning te laten hangen, en toen kantelde haar hoofd weer de andere kant op, alsof ze zich verveelde. Ik kon het nauwelijks verdragen hoe gemakkelijk ze leek te beslissen over mijn lot, alsof ik een afgedankte pion was die ze zonder moeite van het schaakbord kon vegen. Ze haalde haar schouders bijna onmerkbaar op, als om te zeggen dat het allemaal om een futiliteit ging, iets waar ze later misschien nog eens over zou nadenken, of misschien ook niet. De manier waarop ze haar vingers over de leuning van de stoel liet glijden, zachtjes, als een liefkozing voor een huisdier dat op haar bevel zou kwispelen... Het deed mijn maag omdraaien. “Just imagine it, John. I could make one call, tell them you’ve been a thorn in my side and that I want to make things right with a nice, juicy offer.” Haar stem werd lichter, bijna vrolijk, maar die vreugde was gespeend van alle empathie. “Or…” Ze keek me strak aan, een blik vol kilte en berekening. “Or I could simply say fuck it, and let you walk away. Just like that.” Ze grijnsde opnieuw, maar het was een vreugdeloze, klinische vertoning, alsof ze een walgelijk gerecht voorgeschoteld kreeg waar ze nu toevallig even mee moest doen. “Decisions, decisions…” Haar tong gleed kort langs haar lippen, alsof ze de smaak van mijn angst proefde. “So you better start being very, very convincing about why I should bother to let you go.” Het was een spel. Een sadistisch spel waar ik geen invloed op had, en zij wist dat. Ze wist dat ik gevangen zat in deze kooi van woorden, vastgebonden door de touwen van haar dictaat, en dat ik niets anders kon doen dan toegeven. Haar ogen volgden elke beweging, elke zenuwtrekking in mijn gezicht. De intensiteit was verstikkend. Ze kantelde haar hoofd nogmaals, nu net iets dieper, alsof ze aan het overwegen was om het mes in mijn hart te steken, alleen om te zien of ik nog zou kronkelen als ze het deed. “Cat got your tongue?” Haar stem was nu nauwelijks meer dan een fluistering, maar het bracht me terug naar de realiteit, een kille, akelige realiteit waarin ik slechts een speelbal was van haar grillen. Ik kon niet anders dan mijn kaken op elkaar klemmen en proberen niet te bezwijken onder de druk. “I’d prefer to stay away from Cyprus.” De woorden klonken als een smeekbede, maar ik slikte de laatste restjes van mijn waardigheid door en hield mijn gezicht in de plooi. Alex keek me aan, haar ogen scherp als scheermessen, alsof ze elk woord van mijn mond wilde schrapen. Haar wenkbrauwen trokken een fractie omhoog, die typisch minachtende blik waarmee ze altijd naar de zwakkeren keek, de pechvogels die in haar web verstrikt raakten. “Considering the shitshow you created there…” Haar lippen krulden zich op in een gemene grijns, een blik die je normaal zou associëren met een slager die net zijn mes heeft geslepen. “I fully understand.” Ze draaide de woorden om in haar mond alsof ze ze wilde proeven, ze liet elk syllabe vallen met de finesse van een chirurgische ingreep. “However, I want you gone from Erzincan,” vervolgde ze met een ijzige kalmte, terwijl ze nonchalant met haar vingertoppen over de rugleuning van de fauteuil gleed, haar houding alsof ze een kat was die haar klauwen in een muis sloeg. “... and to me,” ze hief haar kin iets op, haar blik vol dedain, “this is the easy way out.” Ik voelde het bloed uit mijn gezicht wegtrekken. Ze hield me in haar blik gevangen als een roofdier dat met zijn prooi speelt, de hint van een geniepige glimlach spelend om haar mondhoeken. De stilte was ondraaglijk, gevuld met een spanning die in elke hoek van de kamer kroop, alsof zelfs de luxueuze meubels het niet durfden op te nemen tegen de kilte van haar woorden. Ze liet haar hand weer zakken en hief één vinger op, alsof ze me een lesje ging leren, haar stem laag, doordrenkt met een bijtende spot. “It all comes down to if the Georgians are willing to let me get out of our arrangement.” Haar stem zakte nog verder, tot een fluistering die zich vastklampte aan de kille lucht tussen ons in. De vingers van haar opgeheven hand tikten langzaam, dreigend, tegen haar slaap. Eén, twee, drie keer, alsof ze de tikkende seconden in mijn hoofd kon horen, elke tik een slag van de klok die aangaf hoe weinig tijd ik nog had. Haar blik bleef gefixeerd op mijn gezicht, zoekend naar een reactie, naar die ene zwakke plek die ze kon benutten om me voorgoed onder haar duim te houden. “See, John…” Ze leunde iets naar voren, haar ogen halfdicht, de woorden kwamen traag en weeg uit haar mond, alsof ze me elk syllabe in wilde prenten. “It’s not really about what you prefer. You don’t have the luxury of preferences right now.” Ze pauzeerde even, liet die woorden op me inwerken, de spanning nog verder opbouwend. “You’re like a piece on the board that nobody wants to move. A nuisance, really.” Ik beet op mijn lip om niet uit te vallen, om de vloek die op het puntje van mijn tong lag, te onderdrukken. Alex keek me zwijgend aan, haar hoofd iets schuin, haar ogen smal, een mix van nieuwsgierigheid en minachting. Toen grinnikte ze kort, een geluid dat op geen enkele manier enige vorm van vreugde uitdrukte. “Oh, don’t look at me like that,” siste ze, haar stem nu weer hard, koel. “It’s nothing personal. Just business.” Ze trok haar mondhoeken verder omhoog, die giftige grijns weer op haar gezicht, een wrede parodie van een glimlach die geen enkel medeleven toonde. Haar blik bleef onveranderd op mijn ogen gericht, zonder een spoortje van twijfel of aarzeling. Alsof ik niets meer was dan een schaakstuk dat ze zonder pardon van het bord kon vegen. “Speaking of just business…” De woorden kwamen eruit voordat ik er erg in had, mijn hoofd knikkend naar het levenloze lichaam van Gökhan dat als een misplaatst decorstuk op de grond lag. Alex volgde mijn blik en iets in haar gelaat verstrakte. Haar ogen vernauwden zich even, haar kaaklijn verstevigde. Toen was daar plotseling die bekende grijns, alsof ze een vuile grap hoorde die alleen zij echt kon waarderen. Het puntje van haar tong gleed kort over haar onderlip, alsof ze de situatie proefde, de smaak ervan absorbeerde. “Right.” Haar stem sneed als een mes door de ruimte, kil en emotieloos. Ze rechtte haar rug, haalde diep adem en zette een paar stappen naar het lichaam, de hoge hakken van haar schoenen tikten luid op de marmeren vloer. Ze bleef een moment over hem heen staan, haar hoofd iets naar voren gebogen, alsof ze een verwarde blik op hem wilde werpen, maar het was meer een uitdrukking van berekening dan van medeleven. “We should call an ambulance,” zei ze bijna nonchalant, met een koele zakelijke toon die totaal niet paste bij de situatie. Haar hand gleed in een vloeiende beweging naar haar telefoon, alsof ze dit al honderd keer eerder had gedaan, alsof het scenario voor haar een script was dat ze in gedachten aan het afspelen was. Haar vingers tikten over het scherm, maar haar ogen bleven strak op mij gericht, de glans in haar blik was van iemand die een puzzelstukje eindelijk op zijn plek zag vallen. “Dead on arrival,” vervolgde ze, haar stem nu wat lager, alsof ze in een vergadering zat met een paar collegamanagers die net slecht kwartaalcijfers hadden gehoord. “But those things happen.” Haar schouders zakten ontspannen naar beneden, haar gezicht gleed weer in die bekende uitdrukking van alledaagse minachting, haar lippen in een dunne lijn getrokken. Ze haalde een keer diep adem, alsof ze zich klaarmaakte voor het grote toneelstuk. “Traffic here in Istanbul is hectic,” zei ze luchtig, met een kort, achteloos lachje erbij, alsof ze een triviale opmerking maakte over het weer. Ze hief haar handen even op, een gebaar van ogenschijnlijke onschuld, haar blik bleef onveranderd, als een marmeren buste van kilte en onverschilligheid. “You and me…” Ze tikte haar vingers even tegen haar kin, alsof ze zich diep in gedachten bevond, maar de fonkeling in haar ogen verraadde dat dit slechts onderdeel van het spel was. “We went to have a drink, came back and found him like this.” Ze maakte een flauw gebaar richting het zielloze lichaam, alsof ze hem aanwees als een stuk vuil dat uit de weg geruimd moest worden. “Shame, really.” De schouders iets omhoog, een vleugje schijnheilige spijt op haar gelaat. “But hey, what can you do?” Ik slikte, de droge brok in mijn keel voelde aan alsof ik een stuk schuurpapier naar beneden probeerde te werken. Ze keek me recht aan, haar ogen vastgeklemd op de mijne, alsof ze elke zenuwtrek, elk klein micro-expressietje op mijn gezicht wilde opnemen en analyseren. Toen glimlachte ze weer, die scherpe, ijzige glimlach die haar tanden als een rij aanstormende kogels liet lijken. “John,” zei ze met een honingzoete zachtheid die in schril contrast stond met de kille oprechtheid van haar woorden, “you’re not thinking of doing something stupid, are you?” Haar hoofd kantelde iets naar rechts, haar ogen glinsterden van voorbedachte rade. “Because…” Haar stem zakte tot een nauwelijks hoorbare fluistering. “I would hate to have to deal with another unfortunate accident tonight.” Die grijns, die wolfachtige grijns waarbij ze haar tanden ontblootte zoals een roofdier dat zijn prooi monsterde, bleef nog een paar seconden op haar gezicht plakken, terwijl de stilte zich weer om ons heen nestelde als een verstikkend deken. Reacties en dergelijke.

Inderdaad, de wet van '78. Die zorgt ervoor dat voetballers hun contract kunnen opzeggen, maar met een hogere opzegvergoeding dan een 'gewone' werknemer (wel begrensd op max 36 maanden). Wordt zelden effectief toegepast, maar er zijn wel regelmatig voetballers die ermee dreigen om weg te komen bij een club.

Seizoen 2028 - 2029 We gaan aan een nieuw seizoen beginnen. Het seizoen waarin wij vier prijzen gaan verdedigen en kans maken op een nieuwe prijs. We mogen namelijk in de Europese Super Cup spelen tegen Manchester United. Maar zover is het nog niet. Deze update bevat namelijk transfers en de loting voor de Champions League. Het zal voor mij doen een rustige transferperiode worden. Ik zal beginnen met de uitgaande transfers. Horatiu Moldovan werd nooit mijn eerste doelman en hij wilde perse weg. Hij gaat naar Nottingham Forest voor 1,3 miljoen. Ik wilde Fabrizio Farinelli heel graag behouden, maar hij wilde weg toen Tottenham 10,5 miljoen bood. Dan mag hij wel weg van mij. Nadir Zortea was altijd in mijn ogen een goede back-up voor Frimpong, maar nu kiest hij voor de miljoenen uit de zandbak. Al-Gharafa is zijn nieuwe club en wij krijgen 16 miljoen. Tygo Land mag weer ervaring op doen. Hij wordt verhuurd aan Parma. Daniele Marzano zal nooit een eerste elftal speler worden en gaat naar Monza voor 155k. Alessandro Plizzari gaat nu definitief weg. Hij gaat naar Atalanta Bergamo voor 5,75 miljoen. Er komen maar twee spelers naar Bologna deze zomer. Mijn oog viel op twee talenten. De eerste is een Italiaanse middenvelder. Paolo Mingucci komt van Parma en wij betalen hun 26,5 miljoen. De tweede en dus laatste speler die komt is Dejan Jelicic. Een Servische centrale verdediger die ook als rechtsback kan worden ingezet. Hij komt over van Partizan en wij betalen hun 8,25 miljoen. En zo zit de transferperiode erop. En dan nu de loting voor de Champions League. We gaan spelen tegen Aston Villa, Tottenham, Olympiacos, Borussia Monchengladbach, Liverpool, Benfica, Sporting Lissabon en AZ. Hier moeten wij genoeg punten zien te pakken om bij de eerste acht zien te komen. Doelstellingen Transfers uit Transfers in Selectie Bologna Taktiek Loting Champions League Antwoorden op posts users @MNie Ik wil nu heel graag het WK voor clubs winnen. Dan heb ik bijna alle prijzen gepakt met Bologna. @Djurovski Dat was het zeker. @Marius Ik had al een vervanger in huis. van Persie gaat dit seizoen mijn eerste spits worden. @Michaelinho* @Total Football @Elano @John Terry 2.0 @'Jochem @Genkie_06 @chrisje1993 @KayDeManaager @Glenn08 @Satioz @keano77 @DemoN @Rikkert90

@Nom de Guerre hier wat eigen jeugd wat al debuut heeft mogen maken /verhuurd wordt

Kost je seizoen 5 wel 3,2 millie om te huren maar wat een geweldenaar op linksbuiten. Jamie

Sjonge jonge @himan je stelt mij teleur. Dan maar hopen dat @Titan de finale wint

Comeback van het toernooi. Complimenten voor @himan die het erg goed deed en me goed liet wegkomen in de derde wedstrijd.

CCCXXXVI. De nasleep Alex’ gezicht veranderde in luttele seconden van grimmige woede naar een ijzige, emotieloze kalmte. Haar lippen trokken zich strak naar beneden, de ogen knepen samen tot kleine spleetjes, alsof ze me bestudeerde, als een insect dat je eerst platdrukt om het daarna rustig te dissecteren. Ze haalde diep adem, haar borstkas kwam amper omhoog, en toen ze sprak, was haar stem als de scherpe rand van een scheermes, geruisloos maar snijdend. “That’s what we will tell everyone anyway,” sprak ze langzaam, de nadruk op elk woord leggend alsof ze wilde dat ze zich als spijkers in mijn hoofd boorden. Ze leunde naar voren, haar handen nog steeds half rustend op Gökhan’s bewegingloze schouders, maar haar hele houding straalde niets anders uit dan berekenend gif. “Gökhan and you had a discussion, things got heated…” Haar stem gleed weg in een sinistere fluistering, de toon alsof ze het scenario dat ze zojuist had bedacht al honderd keer had gerepeteerd. Haar ogen boorden zich in de mijne, geen enkele emotie in die kille, blauwe vijvers. “…and he had a heart attack.” De woorden bleven even hangen in de lucht. Haar mondhoeken trokken nu iets omhoog, maar het was geen echte glimlach, eerder een grimas van iemand die tevreden is met een lugubere vondst. Ze hief haar kin iets omhoog, het gezicht vol minachting, alsof ik een ongewenst kind was dat ze een standje gaf voor het morsen van melk op een tafelkleed. “Poor man had a bad coke habit, which didn’t help matters.” Het sarcasme droop van haar stem, bijna hoorbaar in de kille stilte die nu in de kamer hing. Ze tuitte haar lippen even, alsof ze zich afvroeg wat voor effect haar woorden hadden, of ze hun doel raakten. Maar die ogen, die spiedende, koude ogen, lieten niets aan het toeval over. Dit was niet iemand die gokte. Dit was iemand die zeker wist dat ze alles in de hand had. Mijn mond voelde droog aan, de klamme zweetdruppels op mijn voorhoofd gaven me het idee dat ik elk moment kon flauwvallen. Ik keek naar Gökhan’s roerloze lichaam, naar zijn hand die nog steeds half in de lucht hing alsof hij naar adem greep, naar de tumbler die daar in scherven op de vloer lag, omringd door donkere vlekken whisky op het glanzende marmer. En dan weer terug naar Alex. Die blik van haar was onverzettelijk, onverwoestbaar, als die van een roofdier dat zijn prooi had vastgezeten. “Really… really sad case, Gökhan. Couldn't handle a bit of stress and…” ze maakte een nonchalant wuivend gebaar met haar hand, alsof ze een vervelende vlieg verjoeg, “…his poor heart just gave out.” Daarna bleef het stil. Het enige geluid dat de kamer vulde was het trage, schokkende geluid van mijn eigen ademhaling. Ze hield mijn blik vast, haar gezicht een maskerade van grimmige vastberadenheid en ironische amusementswaarde. Alsof ze genoot van het feit dat ik langzaam begon te beseffen wat er zojuist was gebeurd. Wat de gevolgen zouden zijn. Wie de schuldige zou zijn. “People will understand,” vervolgde ze. Haar stem klonk nu bijna geruststellend, alsof ze me een dienst bewees. “And it’s not even a lie, John. He did have a bad habit. It’s only fair… to blame it on something he couldn’t control, right?” Ze knikte bedachtzaam, alsof ze zichzelf overtuigde, maar die blik in haar ogen sprak boekdelen. Ze had het hele scenario al uitgestippeld. Ik was de pion die precies naar haar pijpen danste, zonder dat ik het zelf door had. En ik? Ik voelde mijn eigen benen in pudding veranderen, mijn knieën die bijna dreigden te bezwijken onder het gewicht van wat ze zei. De woorden kwamen als donderslagen bij heldere hemel aan. Wat kon ik in godsnaam nog zeggen? Ze had de controle, elke uitweg was vakkundig dichtgetimmerd, elke hoop op een wederwoord verstikte ze in die ijzige sereniteit. “So what was the plan, Alex?” vroeg ik, mijn stem laag, bijna verstikt door de spanning die in de kamer hing. Haar reactie kwam meteen, een korte, spottende lach die meer weg had van een verongelijkte boer die zijn mislukte oogst probeerde weg te wuiven. “Believe it or not, John, but we are pleased with your work.” Haar stem gleed bijna nonchalant door de ruimte, maar haar ogen spraken een heel ander verhaal. Die waren ijskoud, berekenend, als die van een slager die een groot stuk vlees fileert. Ze tuitte haar lippen even, alsof ze een zure smaak van haar tong wilde verdrijven. “The Georgians were impressed with your efforts and they wanted to bring you back to Cyprus, to take over a top tier side.” Ze stopte even, nam een langzame, diepe ademteug en liet haar blik over de kamer dwalen, alsof ze elk hoekje en kiertje van deze luxueuze suite wilde memoriseren. Alsof ze alle materiële overvloed waar ze zich nu in baadde in zich wilde opnemen, om het vervolgens weer als een giftige cocktail over me uit te spuwen. Ze leunde tegen de rand van het bureau en vouwde haar armen over elkaar, haar kin een tikje naar voren gestoken in een arrogante pose. “Even easier to make money with quality players, my dear,” vervolgde ze op luchtige toon, maar de snerende ondertoon in haar woorden was onmiskenbaar. Haar mondhoeken kropen omhoog in een flauwe glimlach die geen enkele warmte uitstraalde. Diep vanbinnen leek ze zelfs een beetje te genieten van de verwarring op mijn gezicht. Ze wist dat ze het mes diep in mijn rug stak, en ze draaide er nog even extra aan om te voelen hoe ik langzaam leegliep. Die verdomde zelfvoldane blik op haar gezicht… Ze gaf geen krimp, alsof ze zich geen moment zorgen maakte over de explosieve situatie. Geen rilling, geen knipperende ogen. Alleen die schijnheilige glimlach die bijna pijn deed om naar te kijken. Haar ogen keken me aan met een minachting die door merg en been sneed. “They saw your potential, John. All the good work you’ve been doing… managing the transfers, the loans, and the deals. You’re the perfect errand boy.” De klemtoon die ze legde op die laatste twee woorden, alsof ze ze in een koperen ketel had gegoten en hard had laten afkoelen, maakte mijn handen trillen van ingehouden woede. Ze wist het. Ze wist dat dit me van binnen opvrat, maar het kon haar geen flikker schelen. Ze wilde dat ik het voelde. Dat ik het zou slikken, mijn tanden op elkaar zetten en het met een grimas verteren. “Perfect position for you, don’t you think? With better players, more resources… More pressure, of course, but also… more rewards.” Haar stem gleed als zijde door de ruimte, maar die ogen… die ogen waren staalhard. Ieder woord was een dolk die ze in mijn richting gooide, terwijl ze het publiek speelde met die subtiele handgebaren en dat lichte hoofdschudden. Alsof ik een kind was dat een standje kreeg omdat het zijn speelgoed niet goed had opgeruimd. “Imagine that, John,” fluisterde ze nu, haar stem plotseling zachter, bijna intiem. Ze boog zich naar voren, haar mond nu vlak bij mijn oor, de geur van dure parfum die me bijna deed kokhalzen. “Imagine what you could achieve there… But of course…” Haar ogen vernauwden zich tot spleetjes, die wolfachtige grijns weer op haar gezicht, “…if you decide to be difficult… well, you know what they say… there’s always an easier way to cut dead weight.” De kilte in haar stem deed mijn nekhaar recht overeind staan. Mijn mond voelde als een woestijn, mijn hart bonkte als een bezetene. Ze leunde achterover, het gevaarlijkste roofdier in de kamer, en sloeg haar armen losjes over elkaar, haar blik nog steeds vast op mij gericht. Alsof ze wachtte tot ik zou ineenkrimpen, tot ik zou buigen, me zou laten onderwerpen aan haar smerige spel. Ik slikte, een gevoel van misselijkheid borrelde op in mijn keel. “What the fuck did you promise them, Alex?” Ze haalde haar schouders op, alsof het antwoord er helemaal niet toe deed. Alsof mijn wanhoop slechts een voetnoot in haar zorgvuldig georkestreerde plannetje was. “Oh, just a few things here and there,” fluisterde ze zacht, haar glimlach nu breed en zonder enige spijt. “Nothing that would inconvenience you… much.” En daar stond ze dan. Alex. De ongenaakbare, berekenende Alex, die elk woord afwoog als kogels die ze in een revolver stopte, klaar om de loop tegen mijn slaap te zetten en af te drukken. Reacties en dergelijke.

Een screen voor de eeuwigheid, deze pakken ze mij in ieder geval niet af

Op bezoek bij onze voormalige satellietclub (in Zweden mag je geen samenwerkingsverband hebben wanneer je op hetzelfde niveau uitkomt) Atvidaberg FF boeken we onze grootste zege ooit in de Allsvenskan Dikke shout out ook naar mijn jonge rechtsback Tougaard die even vier assists op zijn naam zet vandaag.

The Odds were cleary in your favour

Club: Bravo (Slovenie) Seizoen: 2051/52 Resultaten: Bravo: CL winst (+36.00) Mura: KO-fase CL (+20.00) Maribor: KO-fase CL (+20.00) --> Hier nog even thuis winnen met 3-2 van PSG Olijmpija: 8e finales EL (+12.00) Domzale: KO-fase ConfL (+8.50) Rudar Velenje: 4e voorronde ConfL (+2.50) Hier nog even voor de gein de eindstand van de competitie, wat illustreert dat Europees voetbal en degradatievoetbal dicht bij elkaar liggen. We gaan Italie voorbij en daarmee verstevigen in ieder geval onze plek in de top 5. Qua Europese plekken maakt het niet heel veel uit.

Edit: Gevolgd door Autumn Sweater. Wat mooi.

Alex is kouder dan een winter in Siberië moeten doorbrengen in je onderbroek. Eigenlijk is het een wonder dat de testikels van John er niet zijn afgevroren door haar aanraking. John is nu letterlijk en figuurlijk aan haar grillen overgeleverd, met geen enkele kracht die nog tegenwicht biedt.

Ik heb nu 4/5 update's gelezen in één ruk en ben helemaal bij. Ik kan je tempo niet bijbenen ouwe reus, maar helemaal mooi om er dan meerdere achter elkaar te lezen. Man, wat is er een hoop gebeurt! Terug naar Cyprus holy shiiiit...

Benieuwd welk land Louis onder zijn hoede zal nemen!

Hahahaha goeiuh fa2 maatje. Nee natuurlijk niet, dit zijn twee verschillende save's Goede grap hahaha Heerlijke winst uit bij nummer 2, Bayer 04 Leverkusen! Genieten!

Suc7!

Stoor me niet in de Road to the Conference League!

en Beveren - Lokeren was er ook 1 voor in de boeken

🔥🔥🔥