Klassement

In combinatie met deze skin: Even een laatste FM avontuur. Hopelijk blijft deze wel hangen. Met statistieken werken, op basis van een attributeless skin, met Harrogate, een nietszeggende laagvlieger in de League Two.

#6 - Mighty Magyars (IV) De loting bracht Puskás en co tegenover West-Duitsland (een team dat al vier jaar bestond en niet bepaald indruk had gemaakt door Noorwegen en Saarland te verslaan in hun kwalificatiegroep), Turkije (dat, in typisch doordachte Fifa-stijl, het toernooi had bereikt nadat de 14-jarige zoon van een stadionmedewerker in Rome hun naam uit de hoed had getrokken na een gelijkspel in hun play-off tegen Spanje) en het debuterende Zuid-Korea. De West-Duitse manager zag geen nut in het proberen te verslaan van de Hongaren en beschouwde een Turkse overwinning op de Koreanen als een zekerheid. Zijn team zou Turkije dus moeten verslaan in hun openingswedstrijd en daarna nog een keer in een play-off om uit de groep te komen. Het werkte als een tierelier. Turkije werd in de opener met 4-1 verslagen, terwijl Puskás zichzelf hielp aan een hattrick tegen Zuid-Korea in een 9-0 overwinning. Drie dagen later had Turkije ook weinig moeite met de Koreanen en zette deze met 7-0 opzij in Genève, terwijl Hongarije en West-Duitsland in het St. Jakob-stadion in Bazel verwikkeld waren in een van de meest intrigerende en controversiële groepswedstrijden in de geschiedenis van het WK. Hongarije versloeg het Duitse team (dat slechts vier spelers opstelde die tegen Turkije hadden gespeeld). Kocsis maakte vier doelpunten in de 8-3 overwinning. Echter, veel belangrijker dan de score was het lot van Ferenc Puskás. De Hongaarse aanvoerder was in topvorm: “Ik kon de bal voelen zoals een violist zijn instrument voelt.” Jupp Posipal was overstuur en wisselde daarom van positie met Liebrich. Het maakte geen verschil. Naarmate de score toenam, nam ook de Duitse frustratie toe. De Engelse scheidsrechter William Ling keek meerdere malen de andere kant op. Drie flagrante strafschoppen werden bijna komisch genegeerd en uiteindelijk gebeurde het onvermijdelijke. Puskás probeerde rond de middenlijn weg te draaien maar zijn directe tegenstander (Liebrich) maakte een nare overtreding. Een cynicus zou kunnen beweren dat West-Duitsland het perfecte resultaat behaald had, ondanks de score. Sebes had een sterke hand, maar had die laten zien. Herberger had zijn beste kaarten tegen zijn borst gehouden. Puskás’ toernooi leek voorbij. Hongarije moest zich zonder zijn steraanvaller voorbereiden op de kwartfinale tegen Brazilië. In een andere verbijsterende organisatorische beslissing, gingen de teams die bovenaan eindigden in hun groepen door naar de ene helft van de knock-out loting, met de nummers twee aan de andere kant van het schema. Zo zou Hongarije het in de kwartfinales opnemen tegen winnaar van groep 1 Brazilië. Daarna tegen degene die als winnaar uit de bus kwam tussen winnaar van groep 3 Uruguay en winnaar van groep 4 Engeland in de halve finales. Brazilië was de vorige keer op eigen bodem tweede geworden (en daar niet bepaald blij mee) en zou het toernooi in 1958, 1962 en 1970 winnen. Het enige antwoord dat ze in 1954 voor Hongarije hadden, was echter geweld. Bozsik en Nílton Santos werden weggestuurd voor een vuistgevecht en Humberto Tozzi kreeg rood omdat hij Lóránt ordinair had onderuit geschopt. Sebes beschreef het als een "brutale, barbaarse" wedstrijd. Maar de echte actie in de Slag om Bern kwam pas na het laatste fluitsignaal, toen Hongarije een energieke Braziliaanse tegenaanval afsloeg en met 4-2 won. De Zwitserse politie had al moeite om een paar veldindringers in bedwang te houden, terwijl het ook wat rumoerig werd in de Hongaarse kleedkamer, waar de brutale Brazilianen zich naar binnen haasten. Er brak een enorme chaos uit in de tunnel, waarbij spelers, fans en officials betrokken waren. Gebroken flessen en voetbalschoenen werden als wapens gebruikt. Er was "overal bloed en vuisten", zei Czibor. Sebes kreeg een fles in zijn gezicht en moest gehecht worden. De Braziliaan Pinheiro onderging een soortgelijk lot en Puskás werd als de schuldige beschouwd. Na een kort onderzoek haalde de FIFA, in typische stijl, zijn schouders op en liet het aan de respectievelijke voetbalbonden over om straffen uit te delen. Het was een beslissing die iedereen beviel en beide voetbalbonden in staat stelde om hun handen van de treurige affaire af te trekken. Titelverdediger Uruguay wachtte in de halve finale. In een stevige strijd, die zich nog eens op een vreselijke manier zou herhalen, gaven de Hongaren een 2-0 voorsprong weg. Het moet echter worden toegegeven dat Sebes' team zich herpakte en twee kopballen van Kocsis zorgden voor een 4-2 overwinning en Hongarije's tweede finale in drie WK's.

Ik vind hem gruwelijk mooi en tof. Thnx eigenaren @neva en @Fantasy Fc Chitwan!

- 06. Lamelas Away - José en Tomas hadden meteen door toen ik terug kwam van het onderhoud met Mister Miranda dat ik op het matje geroepen was. Zij kenden hem al langer en wisten hoe veeleisend hij kon zijn. Het uitwisselen van enkele blikken en een bescheiden schouderklopje was voldoende om mekaar te laten weten dat we elkaar begrepen. De trainingsarbeid werd gedurende de rest van de week wat opgedreven en ervaren krachten zoals onze spits Diogo Ribeiro en doelman Santana hadden ook al gauw door dat er wat aan de hand was. Het waren dan ook zij die het voortouw namen in de kleedkamer vooraf de wedstrijd. Enkele scheldwoorden vlogen over en weer, vergezeld van enkele gebalde vuisten en stoere blikken. De jongens leken er klaar voor. Ik knikte instemmend naar Diogo en besloot het verder kort te houden. 'We have been working hard the past week lads. Now go out and show me that hard work pays off. Vamos!' Nog geen vijf minuten waren we onderweg of Diogo wist met een rake kopslag na een perfecte corner de 0-1 op het bord te zetten. Hij vierde met een vinger richting de bank. Ik reageerde met een gebalde vuist. De opgekropte frustratie kwam naar boven en moest eruit. De thuisploeg stond aan de grond genageld en het eerste doelpunt had meteen hun zwakke plek blootgelegd. Centraal achterin wisten ze geen blijf met onze kopbalsterke jongens. Na een kleine twintig minuten hadden we dat nog twee keer weten uit te buiten en stond het al 0-3. Daar bleef het niet bij. Vlak voor de scheidsrechter zou gaan fluiten voor de rust stond het zelfs al 0-6. De eerste vijf doelpunten waren allemaal rake kopballen. Enkel het laatste doelpunt kwam er via gewoon veldspel en kwam van de voet van Serginho. We leken wel onoverwinnelijk en de jongens keken wellicht al uit naar mijn felicitaties tijdens de rust. Dat leidde tot een moment van nonchalance waar de thuisploeg van profiteerde om toch nog voor een eerredder te kunnen tekenen. Toch kon ik alleen maar positief zijn tijdens de rust. De jongens maakten er een galavertoning en speelden mijn positie safe. Zonder dat ze dat misschien allemaal goed en wel beseften. Maar toch. Ze verdienden één voor één een pluim. De tweede helft was logischerwijs grotendeels een maat voor niets maar toch deden we er nog twee doelpunten bij. Het eerste kwam er na een aanval uit het boekje, het tweede nadat we de vrije man vonden aan de rand van de zestien, en die verwoestend kon uithalen. Man van de match werd uiteindelijk Diogo. Hij had niet alleen het voortouw genomen vooraf. Hij had ook het pad geëffend door de score te openen, en deed er uiteindelijk nog twee doelpunten bij. Ik voelde me dan ook meer dan gesteund door één van leiders binnen de spelersgroep. Vlak na affluiten ontving ik ook nog een Whatsapp bericht van Mister Miranda: 'You've got some big balls Santos. Class reaction.' En daarmee leek het brandje geblust. Reacties

Unga fólkið á enga framtíð hér ennþá Laten we eens kijken naar de eerste vooruitblik die ik doorgestuurd kreeg van Arnar Logi Sveinsson, die naast speler ook Hoofd Jeugdopleiding is bij de club. Dat is direct tekenend voor de statuur van Ægir, maar dat geheel terzijde. Het niveau is zoals je verwacht; dramatisch. Al denkt Arnar daar anders over, want die omschrijft de nieuwe jeugdlichting als 'een prima lichting nieuwe jeugdspelers'. Goed, meningen verschillen zullen we maar zeggen. Ik heb weinig hoop op de nieuwe Messi of Ronaldo in onze jeugdopleiding van komende zomer. Voetballen deden we natuurlijk ook. En als gedoodverfde degradatiekandidaat maakte ik mij niet al te veel illusies voor dit seizoen. Een solide basis neerzetten en vandaaruit doorbouwen. Dat was de gedachte die ik had. Maar zoals Arnar er naast lijkt te zitten met z'n voorspelling over de nieuwe jeugdploeg, lijk ik er naast te zitten voor wat betreft mijn eigen initiële verwachtingen rondom dit seizoen. We trapten af met twee bekerwedstrijden, want nadat we de eerste wonnen mochten we niet veel later ook in de tweede ronde aantreden. Later bleek Fram KF in de derde ronde een maatje te groot, maar met als doelstelling 'competitief zijn in de Bikarkeppni' waren die ambities al snel waargemaakt natuurlijk. In de competitie ging het ons behoorlijk voor de wind. Ondanks het relatieve niveauverschil - als we de bookmakers mogen geloven tenminste - van de tegenstanders, wonnen we toch vrij eenvoudig van Njarðvík, Þór en Grindavík. Natuurlijk is Þór een van de grote kandidaten in de strijd tegen degradatie, dus dat we dat duel wonnen met een kansenverhouding van 25 tegen 6 deed mij deugd. Moet gezegd worden dat de bezoekers al na twee minuten een rode kaart voorgeschoteld kregen, maar een kniesoor die daar een punt van maakt. Dat we Njarðvík en Grindavík óók relatief eenvoudig wisten te verslaan, verbaasde vooral mijzelf. Zouden we meteen al kunnen stunten dan misschien? Die vraag zou in juni beantwoord gaan worden, want in die maand stonden duels tegen de voorspelde top-3 op de kalender. ÍA, Leiknir en Vestri - allemaal kwamen we ze tegen in één en dezelfde maand. Dat we hiervan slechts één duel niet wisten te winnen, verbaasde mij opnieuw. In eigen huis wonnen we daarnaast vrij eenvoudig van zowel Vestri als ÍA, wat mij zomaar doet hopen dat we mee kunnen gaan strijden om de titel. Extra pijnlijk was het in die titelstrijd (want ja, zo snel kan het gaan dan ook) dat we verloren van Afturelding in de overdekte sporthal. Volledig terecht overigens, maar niet minder pijnlijk. De gastheren waren gewoonweg efficiënter in het verzilveren van de doelpogingen. Dit alles resulteert in onderstaande tussenstand, waarbij we al weer bijna op de helft van de competitie zijn. Dat is direct de reden dat ik de IJslandse voetbalseizoenen zo kan waarderen; het tempo ligt lekker oog en je vliegt er doorheen. Het lijkt er op dat Selfoss, Fjölnir en de vooraf bedachte degradatieconcurrent Þór de zaken het beste op orde hebben. Titelkandidaat ÍA is de grote tegenvaller van dit seizoen. Zij zullen na de degradatie van vorig jaar moeten vrezen om direct weer een niveau verder af te dalen. Tot slot dan voor de liefhebbers van statistieken nog een overzicht van de ploeg. De Serviërs Dabetic en Bjelobrk zijn voorlopig de twee aanvallers die de meeste doelpunten weten te maken, terwijl linksback Sladan Mijatociv aardig op schot is met zijn benutte strafschoppen en tot doelpunt gepromoveerde voorzetten. Bedankt allemaal weer voor jullie reacties. Kan niet ontkennen dat het natuurlijk gewoon leuk is om te zien dat jullie uitkijken naar dit verhaal en mijn IJslandse avonturen kunnen waarderen. Bedankt ook voor de likes en andere aanmoedigingen. Tot de volgende!

Manchester 62 FC Beginsituatie Professionaliteitsstatus: Semiprofessioneel Reputatie: Regionaal (0,5 ster) Financien: Oke Stadion: Victoria Stadium Capaciteit: 2.226 Toestand: Goed Trainingsfaciliteiten: Slecht trainingscomplex Jeugdaccomodatie: Slecht jeugdcomplex Jeugdopleiding: Adequate jeugdopleiding Jeugdwerving: Goede werving van jeugdspelers Prijzenkast Gibraltar Football League: 1975, 1977, 1979, 1980, 1984, 1995, 1999 Gibraltar Rock Cup: 1974, 1977, 1980, 1999, 2003 Pepe Reyes Cup: 2002, 2005 Coefficienten Ook maar eens een poging van mijn kant. Inmiddels een paar seizoenen onderweg dus ik zal later vandaag waarschijnlijk de eerste update plaatsen.

Ik ben trouwens, samen met m'n collega, weer een nieuwe challenge begonnen nadat we beide de alternatieve KKD challenge afgerond hadden (hij met Groningen in 2031 en ik met Willem II in 2032). We zijn gestart in Portugal met Boavista en mogen enkel spelers aantrekken zonder een transfersom te betalen. Concreet mogen we dus alleen transfervrije spelers halen of spelers op huurbasis zonder maandelijkse vergoeding. Het salaris mag wel betaald worden. We hebben de transfers in de eerste window uitgeschakeld omdat Boavista zelf ook een transferban heeft t/m 31 december. Doel is om wederom de Champions League te winnen.

Een bijzondere eerste FM-pot van het weekend, zo kunnen we dit wel samenvatten Beetje jammer wel, maar leuk om te kijken was het hoe dan ook - op z'n minst voor de neutrale toeschouwer

Thanks mannen! Het is even wennen, zo duurde het geloof ik drie uur voordat ik bij m'n eerste oefenduel aankwam, omdat je echt een matig beeld hebt van de staf, spelers, jeugdspelers, concurrentie en de transfervrije spelers. De mazzel is natuurlijk dat er al een team staat, alleen is het even puzzelen om aan de goede en slechte kanten van je spelers te wennen, omdat je ze zelf moet ontdekken. Enige 'nadeel' is dat ik een vrij standaard 4231 gegenpressing heb gekozen, waarmee ik de moeilijkheidsgraad wel wat verlaag. Zo heb ik ook weinig transfers gedaan in het eerste seizoen (voorbereiding). Inmiddels leer ik m'n team steeds beter kennen en zijn er enkele spelers vrij vlot uit de basis verdwenen, zodat er nu een echt team staat. Twee aankopen gedaan, een huurling van de Spurs op rechtsback, een gokje die gelukkig goed uitpakt. En een targetman als pure stormram, die op zich ook best prima is nog. Na zestien duels tweede, maar het staat kort op elkaar. De voorsprong op de nummer 17 is slechts negen punten. De echte uitdaging begint natuurlijk straks pas.

Met z'n drieën is ook plezant!

Seizoen 2023 - 2024 Ik denk dat dit mijn laatste novelle wordt met FM24. De club is dus Silkeborg IF geworden. Ik heb voor deze club gekozen omdat ik vroeger vaak op vakantie ging in Denemarken. We zaten dan in de buurt van Silkeborg. Ik heb helaas nooit het stadion bezocht, maar Silkeborg is een leuke stad met mooie vrouwen. Maar goed ik had ook een club uit Herning of Aalborg kunnen kiezen, maar het is Silkeborg geworden. Het is niet een hele grote club vergeleken met Brondy of Kopenhagen. Silkeborg speelt wel eens Europees voetbal, maar dit seizoen zit dit er niet in. Ik kan me dus compleet concentreren op de competitie en de beker. Verwacht van mij geen grote transfers, want goede spelers willen nog niet echt komen. Wie weet in de toekomst komen ze wel. Maar ik ga me eerst maar eens concentreren op wat ervaren spelers en dan doorbouwen naar een topclub. Maar eerst moet ik de club even goed doorlichten. Qua transfers zijn er niet grote gemaakt. Over de uitgaande transfers heb ik zelf niets gedaan, want alles was al bekend. Ik heb nog wel wat inkomende transfers gedaan. Ik zocht nog een reservekeeper en die vond ik bij Thomas Hagelskjaer. Hij is transfervrij dus een gokje is nooit verkeerd. Alexander Soderlund is een ervaren spits en ik vond dat ik die wel nodig had en ook hij kwam transfervrij. En dan een bekende van de meesten hier. Manuel da Costa is een centrale verdedier en een hele ervaren verdediger die ook nog eens transfervrij is. Lubambo Musonda is een rechter verdediger. Ik heb me op hem verkeken, maar wie weet kan ik hem in de winter terugsturen. Hij wordt gehuurd van AC Horsens. Ik zocht nog een linksback en die vond ik Sean Flynn. Hij word gehuurd van Leicester City. En Andreas Poulsen wordt gehuurd van AaB. Welkom Introductie Doelstellingen Transfers uit Transfers in Selectie Silkeborg IF Taktiek Antwoorden op posts van users Ik heb wat bekende volgers getagd. @Marius @MNie @Djurovski @Satioz

CV 97 is al gekozen door LouisPSV CV 100 is al gekozen door chrisje1993 Back 5 is al gekozen door timpy00 Back 97 is al gekozen door Fantasy Back 99 is al gekozen door Whitewolf345 Nog te kiezen nummers op het moment van schrijven voor wat betreft de verdedigers Centrale verdedigers: 11, 13, 16, 17, 19 t/m 22, 24 t/m 30, 32, 35 t/m 40, 42, 43, 45, 46, 48 t/m 50, 52, 53, 56 t/m 65, 68, 72, 74 t/m 76, 78 t/m 85, 90 t/m 96, 103 Vleugelverdedigers: 15, 16, 24 t/m 26, 32, 33, 35, 38 t/m 45, 48, 49, 51 t/m 77, 79 t/m 85, 90 t/m 92, 94, 100 t/m 103 edit; en dit zijn de nog te kiezen nummers van de goalies, nu we toch bezig zijn 17, 18, 20, 23 t/m 27, 31, 32, 35, 36, 38, 40 t/m 43, 45, 46, 48, 50 t/m 58, 60 t/m 65, 67 t/m 72, 74 t/m 76, 78

Nu er wat geld te besteden was, kon ik eindelijk voor wat spelers gaan die er meteen staan en de mogelijkheid hebben om zich nog goed te ontwikkelen. Hiervoor deden aanwinsten vaak aan een van de twee voorwaardes. Ondanks dat ik geld had om te besteden was de eerste aanwinst een transfervrij. Bij AC Milan was Davide Mazzoleni uit zijn contract gelopen en kwam richting Portugal om bij mij in de spits te gaan spelen. Davide Mazzoleni De tweede versterking was een speler die al een tijdje op mijn shortlist stond. Er was namelijk lange tijd geen behoefte aan een tweede goede linksback in de selectie. Met twee linksbacks die mochten gaan vertrekken in de zomer was dit een uitermate geschikt moment om Howell Pajoy voor 550K op te halen uit Colombia. Howell Pajoy De speler waar de portomonnee flink voor getrokken werd is Matías Brambatti. Er stond een afkoopsom van 8.5 miljoen in zijn contract, maar dat bedrag trok ik met een glimlach. Brambatti is een flinke upgrade als schaduwspits ten op zichte van zijn voorganger. Hij is ook al uitstekend aan het seizoen begonnen met 9 doelpunten in 14 wedstrijden. Ten slotte was er na wat vertrekkende spelers nog wat geld over. Qua selectie zag het er al wel prima uit, maar een extra verdediger was nog wel welkom. Met 1 rechtsback, 3 CV's en 2 linksbacks was de bezetting daar namelijk niet al te breed. Bij het gedegradeerde Belenenses liep een speler uit Burkina Faso rond die ik wel interessant vond. Zijn vraagprijs was aan het begin van de transferperiode zo'n 15 miljoen. Eind augustus zag ik ineens dat deze vraagprijs flink gezakt was. Uiteindelijk was er 3.3 miljoen voor nodig om Belenenses te overtuigen om Drissa Quédraogo te verkopen zodat die zich bij mij kan ontwikkelen tot basisspeler. Drissa Quédraogo De laatste speler die ik nog wil uitlichten is geen aankoop, maar is een speler die dit seizoen bij de eerste selectie is aangesloten. Uit de jeugdlichting van 2043 kwam Hugo Malheiro naar voren. Een talentvolle speler die nog wel wat stapjes moet zetten op het mentale vlak. Met zijn snelheid komt hij toch altijd tot gevaar. Hij is mijn tweede linksbuiten en mag zich ontwikkelen tot volwaardig basisspeler in dit seizoen. Hugo Malheiro

Nee top dit 20241026-1756-05.4480320.mp4

Waar is die dislike button wanneer je hem nodig hebt @neva @Fantasy???

Eerste westrijd van 't weekend klaar. Niet slecht voor 3e divisie

Ik geloof dat ik het record van Just Fontaine ga verbreken. Just scoorde er ooit dertien in zes wedstrijden. Absoluut gezien moet Teixeira er dus vijf maken in de resterende wedstrijden van het toernooi. Als ik de finale haal, dan heeft hij daar nog vier wedstrijden de tijd voor. Relatief gezien zat Fontaine op een gemiddelde 2,17 goals per wedstrijd. Teixeira staat momenteel op 2,25. EDIT 1; 12 goals voor Teixeira uit vijf wedstrijden. Nog twee te gaan om het absolute record te verbreken, terwijl we ook voorliggen op het relatieve record. Dat is trouwens nog een verdomd lastig te verbreken record als ik de WK geschiedenis bekijk. Nog nooit is iemand zelfs maar in de buurt gekomen. EDIT 2; En dat zijn er dus 14 uit 6 voor Teixeira. Een Absolute Just is gehaald. Een Relatieve Just momenteel ook, maar ik wil hem wel gewoon de andere twee potjes inzetten, dus dat kan nog fout gaan.

Manchester 62 FC - 2023/24 Manchester 62 FC Gibraltar Football League Een moeizaam eerste seizoen. Al vrij snel werd duidelijk dat de eerste 6, en daarmee plaatsing voor de nacompetitie, zeer lastig ging worden. Positief is dat we het contract met de beste speler, Jonathan van der Pol, met een jaar hebben kunnen verlengen. In de Kampioensgroep wist Lincoln Red Imps de koppositie te behouden en zich zo opnieuw tot kampioen van Gibraltar te kronen. Rock Cup De kortste weg naar Europees voetbal. Tegen de grootste club van Gibraltar konden we helaas niet stunten. Europese prestaties Lincoln Red Imps FC Landskampioen Lincoln Red Imps wist een Champions League voorronde tegen de kampioen van Luxemburg vrij overtuigend te overleven. Tegen de kampioen van Hongarije waren ze nog niet opgewassen. Het Europa League vangnet leverde helaas weinig succes op. In een absolute thriller tegen het Poolse Rakow werd Lincoln uitgeschakeld. In de Conference League werd uiteindelijk wel de groepsfase bereikt. Helaas kwamen ze hierin niet verder dan één schamel puntje. Europa FC Ook Europa FC wist de eerste voorronde te overleven. In de tweede voorronde lootte het CSKA Sofia uit Bulgarije, die een aantal maatjes te groot bleken te zijn. Wel werd nog knap in Bulgarije gewonnen, wat toch weer wat puntjes opleverde. Helaas bleken 3 overwinningen in 4 wedstrijden niet voldoende om door te gaan. Magpies FCB Helaas lukte het Magpies FCB niet om ook een voorronde te overleven. Tegen het hoger ingeschatte Pyunik Yerevan uit Armenië kwam de nummer 3 van vorig seizoen helaas niet verder dan een gelijkspel in de return. Al met al niet eens zo’n slechte prestatie. Building a nation Qua reputatie is de Gibraltar Football league op plek 114 begonnen en de eerste stappen zijn inmiddels gezet. Ook wat betreft de coëfficiënten zijn de eerste stappen gezet. Met een score van 2,833 pakte we meteen de beste score in jaren en daarmee een stijging van 2 plaatsen. Deze stijging levert een extra plaats in de voorronde van de Europa League op. De score van 2,833 was goed voor plaats 33 in het seizoen 2023/24. Een uitstekend begin dus.

Nieuwe seizoen goed begonnen uit bij een Promovendus

Wat een spits is dit toch Kwam halverwege het jaar. Vanaf dat moment scoorde hij gewoon gemiddeld 2x per wedstrijd. 22 officiële wedstrijden, 44 doelpunten Ondanks dat hij dus maar de helft van de wedstrijden kon spelen, is hij onbedreigd topscorer van de divisie geworden. En daarbij komen trouwens nog 21 doelpunten in 7 oefenwedstrijden waarin hij vaak geen eens een hele speelde en soms zelfs pas als invaller ingebracht werd Hij is ook nog maar 18 jaar. Ik ben alleen wel bang dat hij binnenkort opgepikt gaat worden door een ander team. En met amateurcontracten kan ik daar helaas weinig aan doen...

Seizoen 2028 - 2029 We staan voor de tweede keer in de geschiedenis van Bologna in de finale van de Champions League. Vorig seizoen wonnen wij deze mooie prijs, maar nu moeten wij tegen Arsenal. Persoonlijk wil heel graag van deze club winnen. We spelen in het mooie Nou Camp en dat is toch een groot stadion om een prijs te vieren, maar of wij dat gaan zijn dat is nog afwachten. Aankondiging Champions League finale Road to the final Bologna Road to the final Arsenal Opstellingen Bologna - AC Milan Champions League finale Antwoorden op posts van users @Djurovski Het WK lijkt qua poule makkelijk, maar één fout en het wordt al pittig. @Marius Arsenal is een mooie tegenstander, maar we mogen ze niet onderschatten. @Thymen Dankje. Nog een paar updates en dan is het klaar, maar ik kom terug met een nieuwe novelle. @MNie @Michaelinho* @Elano @John Terry 2.0 @'Jochem @Genkie_06 @chrisje1993 @KayDeManaager @Glenn08 @Satioz @keano77 @DemoN @Rikkert90 @Total Football

100% waar - tof dat je dat wil doen!

Lijkt me gewoon leuk om te doen inderdaad, en die kan je dan toevoegen bij iedereen z'n begin post of voor evt. grafische updates in de toekomst.

Keepers 5 6 7 Backs 5 6 7 8 Cv 5 6 7 8

2 seizoenen geleden de Europa League met Fiorentina gewonnen, nu met Arsenal. Volgend seizoen gaan we proberen om de CL te winnen.

1e voorronde Champions League: Hamrun - Nomme Kalju In de eerste voorronde van de Champions Leauge moesten we naar Estland. Dat kon natuurlijk veel erger. Afgelopen seizoen hebben we een enorme stap gemaakt op de club coëfficiëntenlijst en daar plukken we nu de vruchten van. Maar dan moet je natuurlijk nog wel winnen en met veel nieuwe spelers en een andere tactiek is dat niet zomaar gedaan. We kwamen dan ook 1-0 achter maar dat was wel heel erg onterecht. We waren beter maar hun eerste schot gaat er in. Wel komen we op 1-1 maar gezien de statistieken hadden we moeten winnen. Maar het is een goede uitgangspositie voor de thuis wedstrijd Dan moet je het nog wel in eigen huis af maken. Gelukkig wordt het ons na 4 minuten al veel makkelijker gemaakt door de rode kaart van de man die in de heenwedstrijd nog tegen ons scoorde. Daarna was het eenrichtingsverkeer. We komen voor en met 2 goals in 2 minuten zorgen we er voor dat het definitief beslist is. Op naar de volgende ronde 2e voorronde Champions League: Hamrun - FC Haka Na Kalju gaat de moeilijkheidsgraad weer een beetje omhoog want FC Haka uit Finland is wel wat verder dan Estland. In de eerste wedstrijd was het een attractieve wedstrijd waarin wij gewoon goed speelden. We kwamen ook terecht 0-1 voor maar we konden dat niet vasthouden. Na de 1-1 werd FC Haka steeds beter en begonnen wij vrede te krijgen met een gelijkspel. Maar het ging toch mis. In de allerlaatste minuut kregen we een penalty tegen en die ging er in. Zuurder kun je haast niet verliezen Dus moeten we in eigen huis flink aan de bak. Maar de spelers hebben die boodschap nog niet helemaal begrepen want we speelden niet een hele goede eerste helft, we kwamen dan ook op een 0-1 achterstand om het nog maar wat lastiger te maken. In de rust moest dus de knop om en de donderspeech kon uit de kast gehaald worden. Dat had het juiste effect want we begonnen erg goed en sterk aan de tweede helft, we kwamen ook snel op 1-1 en dat is lekker. Het was het startsein van een dominante tweede helft want FC Haka had niks meer te vertellen. We maken 2-1 en daarna gaan we er over. We pakken ze met 3-1 en dat was terecht Hiermee zijn we al sowieso zeker van de groepsfase van de Conference League. Hoe de kwalificatierondes nu ook lopen, er zit sowieso een Europees avontuur in Loting 3e voorronde Champions League De moeilijkheidsgraad gaat een flink aantal graden omhoog, Slavia Praag is de tegenstander in de 3e voorronde. Normaal gesproken is dat een kansloze zaak maar je weet het maar nooit he @Sven @KayDeManaager @Kyrill @keano77 @De Raam @Fantasy @Gert @delichris @Mordurette @Djurovski @mannie510 @Marius @DemoN @MNie @Jotew @Lensherr @Michaelinho* @ElMarcos @MisterX @iamforce1 Bedankt voor de reacties, hopelijk hebben jullie er wat aan. Gedurende deze save zal ik meer speltips delen

Hier vinden we alles over Tiburones Rojos Manager: @LouisPSV De selectie K: Bernd Leno K: Aaron Ramsdale K: Pepe Reina V: Damián Suárez V: Rick Karsdorp V: Ashley Young V: Aaron Wan-Bissaka V: Harry Soutar V: Nüraly Älip V: Ahmed Hegazi V: Luca Ranieri M: Okay Yokuslu M: Luis Romo M: Carles Aleñá M: David Pereira Da Costa M: Domenico Berardi M: Fábio Carvalho M: Fransisco Conceição M: Jean-Paul Boëtius M: Juan Cruz M: Sergio Arribas A: Sasa Kalajdzic A: Rogelio Funes Mori A: Ivan Toney A: Diogo Valdés

Wij geven voetballes, wij geven voetballes, wij geven voetballes. Het allermooiste is dat Vitoria de Setubal ook nog even van Benfica wint en wij qua verliespunten gelijkkomen met Vitoria en Benfica. Sporting volgt op 4 verliespunten. Porto staat op een 11e plek

Zoals @neva al aangaf; jullie mogen 4 centrale verdedigers én 4 vleugelverdedigers kiezen. Dus bij allebei voor allebei nog één

Heel vet, zodra ik weer even FM-moe ben ga ik er naar kijken. Tof man.

Heeel vet shirt

Sorry voor de dubbelpost, maar laat het een nuttige zijn. Zie onderstaande spoiler voor (tot nu toe) gekozen nummers.

Grafische enthousiastelingen zoals @De Raam en @Fantasy, heel graag! Ik heb natuurlijk al een moodboard voorbereid en zelfs een schets gemaakt, die vind je onderstaand. Er moet natuurlijk nog wat meer bloed op de foto komen en eventueel prikkeldraad, maar ik denk dat ik de tendens en intentie zo wel aardig heb weten te vangen. Wil iemand iets moois voor me ontwerpen? In het achterhoofd houdend dat; Kleuren thuistenue: Donkergroen/zwart horizontaal gestreept. Ik ben dankbaar!!!

Gaaf. Ik ga proberen vanavond een logo te maken.

Keepers & verdedigers toegevoegd in de openingspost.

Geen vuiltje aan de lucht te bespeuren. Alles dat verloopt zonder maar enig onverwacht obstakel onderweg. Dit klinkt haast te mooi om waar te zijn.

CCCLXXXI. Binnen zonder kloppen Ik zat gehurkt op een nabijgelegen heuvel, net buiten het zicht van de villa, mijn ogen gericht op elk detail dat zich beneden afspeelde. Dit was geen impulsieve actie; ik wilde geen enkel risico lopen. Elke mogelijkheid, elke variabele moest ik kunnen controleren. Vanaf hier had ik een goed overzicht, de hele omgeving lag als een plattegrond onder me, en ik kon precies zien wie er kwam en ging. Ik had geen zin in onverwachte bezoekers, geen trek in gedoe met nieuwsgierige buren of andere toevallige voorbijgangers die roet in het eten zouden gooien. De schemering begon in te zakken, en de lichten rondom de villa gaven alles een grimmig silhouet, alsof het huis zelf in de gaten had dat er iets stond te gebeuren. Ik scande de oprit, de zijpaden, de verborgen hoekjes van de tuin. Alles leek rustig, precies zoals ik had gehoopt, maar ik nam geen genoegen met een oppervlakkige indruk. Rust betekent niets als je niet zeker weet wat er verderop schuilgaat. Elk klein detail moest kloppen, alles moest perfect zijn. Ik bleef even zitten, ademde diep in, en nam de situatie opnieuw in me op. De auto’s die langsreden, de schaduwen die zich bewogen door de tuin, het lege voetpad voor het huis. Dit was niet zomaar een vluchtige inspectie; dit was het soort voorbereiding dat je maar één keer kreeg om goed te doen. Vanaf deze heuvel kon ik de hele situatie in de gaten houden en zorgen dat niets me zou verrassen. Alex verwachtte me niet, en dat was precies de bedoeling. Dit was geen bezoek waarvoor je een afspraak maakte. Ik had geen enkele intentie om mijn komst aan te kondigen door aan te bellen als een fatsoenlijk mens. Nee, dit moest stil, snel en zonder sporen. Alex had een mooi huis, een van die plekken waar je niet zomaar binnenwandelt zonder dat het beveiligingssysteem je begroet met een vriendelijk piepje. Maar daar lag nu net mijn kans. De truc was om onzichtbaar te blijven, om een schaduw te worden die later niet meer te traceren zou zijn. Ik wist dat haar beveiligingssysteem de bezoekers vastlegde die zich aankondigden. Gezichten, tijdstippen, alles werd netjes geregistreerd. Ze was geen idioot, en als je macht had zoals zij, zorgde je ervoor dat je altijd wist wie er op je stoep stond. Maar als de politie later dat systeem zou controleren, zouden ze niemand vinden. Geen gezicht, geen naam, niets. Dus, geen belletje, geen aankondiging. Ik was er nooit geweest. Daarmee creëerde ik een flinterdun alibi, dat wist ik ook wel. Maar een alibi was een alibi, en zelfs een dunne draad kon genoeg zijn om te overleven in dit soort situaties. De gedachte aan dat beveiligingssysteem stelde me op een vreemde manier gerust. Ik had altijd geleerd dat je niet alleen moest nadenken over de daad zelf, maar vooral over hoe je eruit kwam. Hoe je het verhaal controleerde nadat alles in elkaar was gestort. Als er geen enkel spoor was van mijn aanwezigheid, zou de politie geen aanknopingspunt hebben. Ze zouden concluderen dat het een onbekende dader was geweest, een inbreker misschien, iemand zonder persoonlijk motief. Geen buurman, geen vriend, geen ex-collega die ooit op haar feestje was geweest. Niemand die bij haar thuis kwam zonder aan te bellen. Ik had geen specifieke ingang nodig. Elk raam, elke deur was een potentiële toegang. Alex leefde in een wereld waarin ze zich onaantastbaar waande, maar het waren vaak de kleine details die mensen over het hoofd zagen. Een raam dat net niet goed vergrendeld was. Een deur waarvan de sensor al weken kapot was, maar niemand de moeite had genomen om het te repareren. De toegang zou makkelijk genoeg zijn, en zodra ik binnen was, zou de rest volgen. Mijn alibi was niet waterdicht, dat wist ik ook wel. Maar zelfs de beste plannen hadden gaten. En de gaten in mijn plan zouden verdomde klein zijn. Als de politie later alles bij elkaar zou rapen, zouden ze niets vinden dat naar mij leidde. Geen telefoontje, geen bezoek, geen hint dat ik in de buurt was geweest. Dat was de kracht van de onzichtbaarheid. Je hoefde niet alles te verbergen, alleen genoeg om twijfel te zaaien. Ik wist dat de wereld vol zat met mensen die te veel op detail letten, te veel vragen stelden, en te vaak naar de verkeerde antwoorden zochten. Maar zolang ik mijn stappen zorgvuldig zette, zou niemand doorhebben dat ik er was geweest. Dat was de kunst van het verdwijnen, van het plannen van iets waar je nooit echt deel van uitmaakte. Alex zou de hoofdrol spelen in haar eigen tragedie, en ik? Ik zou slechts een schaduw zijn in de coulissen. Ik bewoog me in stilte door de straat, het pistool voelde zwaar en koud onder mijn jas, klaar voor wat ik moest doen. Elke stap bracht me dichter bij het moment waarop alles op zijn plaats zou vallen. Het was geen wraak meer, geen emotie. Het was een zakelijk besluit. Een laatste zet in een spel dat allang verloren was voor zij het doorhad. Ik klom ergens aan de zijkant over de omheining, stil en geruisloos. De villa, ooit van Gökhan, stond nu daar als een verlaten kasteel, met alleen Alex erin. Gökhan was dood. Al maanden. Zijn villa was nog steeds omheind, een overblijfsel van zijn obsessie met veiligheid, maar die obsessie was met hem mee het graf in gegaan. Alex, zijn weduwe, had geen zin gehad om de boel te upgraden met camera’s of bewegingssensoren. Waarom zou ze? Iedereen wist dat Gökhan dood was, en de paar overgebleven vuurwapens in de buurt waren in theorie afschrikking genoeg. Maar voor mensen zoals ik, mensen met een doel dat verder ging dan het standaard inbrekerswerk, waren die wapens slechts een detail. Niemand verwachtte dat iemand als ik over het hek zou klimmen zonder zich iets aan te trekken van de dreiging van kogels. De omheining was nog steeds indrukwekkend, maar puur voor de show. Het had de afgelopen maanden niets meer gedaan dan onkruid op afstand houden. Alex had nooit dezelfde controle willen uitoefenen als Gökhan had gedaan. Ze leefde nu alleen in dit huis, dat veel te groot voor haar was, een lege huls vol herinneringen die waarschijnlijk evenveel waarde voor haar hadden als de muren om haar heen. Ik wist dat Alex niet zou verwachten dat iemand haar ooit op deze manier zou bezoeken. Ze had zich allang neergelegd bij de gedachte dat de buitenwereld haar met rust zou laten. Wat kon haar nog bedreigen? Haar grootste bedreiging, Gökhan’s vroegtijdige dood, lag al achter haar. De villa leek in het schijnsel van de buitenlampen op een verlaten schip, dobberend in een zee van stilte. De tuin, ooit strak onderhouden, was inmiddels aan het vervallen, net zoals de schijn van controle die Gökhan ooit had uitgeoefend. De waarheid was dat Alex nooit bezig was geweest met veiligheid. Ze had altijd vertrouwd op haar echtgenoot om dat voor haar te regelen, en nu hij er niet meer was, had ze de boel gelaten voor wat het was. Geen camera’s, geen sensoren, geen nieuwe sloten. Alleen die verdomde hekken die net zo ondoordringbaar leken als Gökhan zelf ooit had geleken, maar net als hij, was het allemaal show zonder echte kracht. Ik sprong soepel over de omheining en landde zacht, met slechts het ritselen van een paar bladeren als getuigen van mijn aanwezigheid. Niemand verwachtte dat ik hier zou zijn, en zeker niet nu. De buurt was in diepe slaap, en zelfs de honden die soms blaften, hielden hun mond vandaag. Alex leefde in haar eigen wereld hier, alleen in dat grote huis, zonder het besef dat ze kwetsbaarder was dan ooit. Ze dacht veilig te zijn, beschermd door de oude gewoontes en dreigingen van een man die er niet meer was. Maar ik was geen gewone crimineel, geen inbreker die op zoek was naar juwelen of geld. Nee, mijn doel was Alex zelf. Dit was geen daad van willekeurig geweld. Het was iets veel persoonlijkers, iets veel diepers. Alex had altijd gedacht dat haar wereld veilig was zolang ze zich omringde met de nalatenschap van Gökhan. Maar dat was haar fout. Gökhan was weg, en daarmee was haar bescherming ook verdwenen. Ik sloop verder door de tuin, mijn ogen gefocust op het huis. Alex zou nu binnen zijn, misschien slapend, misschien wachtend op iets dat nooit zou komen. Maar ik was hier. En voor haar zou deze nacht anders eindigen dan elke andere sinds Gökhan’s dood. Ik sloop om de villa heen, geruisloos, mijn ogen voortdurend op zoek naar een toegang. Het was niet alsof ik hier ingewikkelde inbraakmethoden nodig had. Soms hoeft het leven niet moeilijk te zijn. Mensen als Alex, mensen die zich hadden gewenteld in de luxe en het gemak van een villa zoals deze, hadden een vreemde relatie met veiligheid. Ze dachten dat grote hekken, dure poorten en een reputatie van hun overleden echtgenoot genoeg waren om de buitenwereld op afstand te houden. Maar de werkelijkheid? Die was vaak een stuk eenvoudiger dan dat. Ik bleef laag, mijn schaduw langs de gevel meebewegend, terwijl ik een paar ramen bekeek. Gordijnen dicht. Geen licht. Geen beweging. Het leek alsof de villa zijn adem inhield, alsof het zelf wist wat er ging gebeuren en niets wilde verraden. Geen hond, geen bewaker, geen enkele indicatie dat hier iemand was die zich écht zorgen maakte om zijn veiligheid. En Alex? Ze was zo gewend geraakt aan het idee dat haar man alles voor haar regelde, dat ze het na zijn dood waarschijnlijk nooit eens in overweging had genomen om een slot extra dicht te draaien. Bij de veranda aangekomen bleef ik even stilstaan. Het was belachelijk makkelijk, dit hele plan. Geen alarmen, geen beveiligingscamera’s, niets dat ook maar enige vorm van uitdaging bood. Ik stak mijn hand uit naar de klink van de veranda, zonder echt te geloven dat het zo simpel kon zijn. Maar ja hoor, die gaf mee. Niet afgesloten. Geen piep, geen zoemer, gewoon een deur die open zwaaide alsof ik de eerste de beste gast was die kwam binnenwandelen. “Gotcha,” fluisterde ik tegen mezelf, met een wrange grijns op mijn gezicht. Hoe vaak had ik niet gelezen over criminelen die de meest ingewikkelde plannen uitvoerden, vol met high-tech apparatuur en gestolen toegangscodes? Wat een verspilling van tijd. Hier was ik dan, met een simpele draai aan de klink, alsof ik gewoon op visite kwam. Geen moeite, geen extra stap. Het was bijna lachwekkend hoe makkelijk sommige mensen hun eigen ondergang organiseren door simpelweg te vertrouwen op een illusie van veiligheid. Ik bleef even staan, luisterde naar het huis. Stilte. Niets dat erop wees dat ik was opgemerkt. Alex was daarbinnen, nietsvermoedend, veilig in haar bubbel van luxe en gemak. Ze zou geen idee hebben dat de enige barrière tussen haar en wat er ging komen, een verdomde deurklink was. Het was tragisch, op een bepaalde manier. Maar ik was niet hier voor medelijden. Dat was allang van tafel. Dit was iets anders. Iets dat verder ging dan simpel wraak of kwaadheid. Dit was pure efficiëntie. Een probleem oplossen, zonder dat je de moeite nam om erover na te denken. Reacties en dergelijke.

Doelmannen: 1,14,21 Vleugelverdedigers: 14,26,30,99 Centrale verdedigers: 4,18,70,104

De geldbuidel werd weer stevig opengetrokken!

Haha deze inderdaad, gouwe ouwe

30 minuten voetballen en dan geblesseerd afhaken Beetje zoals ik het ook zou doen.

Het eerste echte halve seizoen zit er op bij de club. En wat voor seizoen werd het. Het team toonde meteen aan waarom het bestuur meteen zulke hoge verwachtingen had. De eerste wedstrijd resulteerde in 61 schoten, waarvan 25 op doel. De tegenstander kwam niet verder dan twee afzwaaiers die geen eens het doel raakte... Of om het uit te drukken in xG: 6,72 vs 0,07... Met rust stond het al 7-0. De eindstand zou 9-0 worden. Zo'n ruime overwinning werd niet meteen herhaalt. Maar spannend werd het eigenlijk nooit. 16 wedstrijden gespeeld. 16 keer ruim gewonnen. De uitslagen spreken wel voor zich. Uit verveling heb ik zelfs ingesteld dat de doelman alle spelhervattingen mag nemen. Voor iedere corner, vrije trap of strafschop mag hij dus even een sprintje naar voren doen. Hij heeft zich daardoor al een paar keer op het scorebord weten te werken, maar vooral qua assists doet hij het goed. Hij staat binnen het team op dit moment op een gedeelde derde plek qua assists. In de assistkoning lijst van de competitie neemt hij zelfs de 6e plek in. En dat als keeper. Willen jullie de stand nog zien? Of kunnen jullie wel raden hoe het gaat in de competitie? Er is natuurlijk geen enkele tegenstand. De competitie is halverwege en staan al een straatlengte voor op de rest van de teams. De nummer 2 volgt op 9 punten, de nummer 3 al op 16 punten! Van enige spanning om het kampioenschap is dus geen sprake... Tot slot het bekertoernooi. Ook daar gaan we gewoon door met winnen. Roslyn-Wakari is een degradatie kandidaat op het hoogste niveau. Horowhenua Coastal is een grote kanshebber om volgend jaar op het hoogste niveau te gaan spelen. En Metro is zelfs een van de sterkste teams op het hoogste niveau. Alle wedstrijden werden eenvoudig en overtuigend gewonnen. In de volgende ronde treffen wij met Western Suburbs weer een kanshebber op de landstitel...

Prachtige aanwinsten gehaald, goed verkocht en goed aan het seizoen begonnen, heerlijk zeg.

Je hebt gelijk. Ik overweeg om de topictitel te wijzigen naar: Ik ga een gelijkspel pakken tegen Helmond Sport met Willem 2 (te lui om die Romeinse tekens op te zoeken) en dat doe ik met een transfer te doen.