Klassement

Eindelijk het WK voor clubs spelen, meten met de grote jongens... Juichen!

Seizoen 14 Het veertiende seizoen van de spelers die bekend staan als the next gen zit erop en tijdens deze update bekijken wij hoe de spelers het gedaan hebben, de keuzes die gemaakt zijn en worden de profielen van de talenten weergegeven. Gavril Manea @Svenpunt Aanvoerder van Internazionale, Gavril Manea, loodst zijn ploeg naar de finale van de UEFA Champions League maar weet de cup met de grote oren helaas niet te winnen. De titel in de Serie A moet de ploeg ook laten gaan want het is verrassend Fiorentina dat de titel wint. Gavril komt dit seizoen 50 keer in actie voor zijn ploeg en haalt een gemiddelde beoordeling van 7,18. Marling Odeland @De Raam Marling Odeland weet met zijn club Paris Saint-Germain slechts één prijs te winnen dit seizoen en dat is de Ligue 1. Een matig seizoen voor zijn club dat gewend is prijzen te winnen. De centrale verdediger kwam in 38 wedstrijden in actie en is daarin goed voor een gemiddelde beoordeling van 6,93. Bjårn Crown @Fantasy Bjårn Crown helpt zijn club Brentford eigenhandig naar de 7e plaats in de Premier League en weet dit seizoen in 32 optredens tot 12 treffers en 8 assists te komen. De speler heeft tot op heden nog niet zijn contract verlengd die over enkele weken afloopt. De fans zijn dan ook bang dat hun loyale sterspeler de deur achter zich dicht gaat trekken. Tot nu is er van twee club, Real Madrid en Al Nassr (KSA), bekend dat zij hem na afloop van zijn contract aan zich willen binden. Marcos Gonzales @ElMarcos En dat is drie op een rij voor F.C. Barcelona en sterspeler Marcos Gonzales, want LaLiga wordt opnieuw gewonnen door de Catalanen. Marco komt dit seizoen 41 wedstrijden in actie en maakt daarin 20 treffers. Hij wordt derde op de topscorer lijst van LaLiga en tweede bij de topscorer met Spaanse nationaliteit. Daarnaast wordt hij derde bij de verkiezing voor Spaanse Profvoetballer van het jaar waar hij Lamine Yamal en Jude Bellingham voor zich moet laten. Alfredo Gonzalez @keano77 Dit jaar geen Carabao Cup voor Arsenal en Alfredo Gonzales maar een Europese prijs. Niet de UEFA Champions League en ook geen UEFA Europa League. Wel de UEFA Conference League waar in de finale met 2-1 gewonnen werd van OGC Nice. De middenvelder wist in 51 wedstrijden 14 treffers te maken en leverde 6 assists af. Daarnaast is er interesse vanuit Saudi Arabië voor de Ecuadoraan die gevolgd wordt door Al-Ittihad. Min-Jae Ri @MNie Laatbloeier Min-Jae Ri mag zich de belangrijkste speler van Juventus noemen dat wellicht spijt heeft van de jaren dat ze hem niet opgesteld hebben. Dit jaar mag de Noord Koreaan zijn eerste prijs toevoegen aan zijn CV, want met zijn ploeg wint hij de Coppa Italia. Met 17 treffers en 12 assists in 48 wedstrijden kent hij een zeer sterk seizoen. Ceylon Sra Lalanga @Oerlie Ceylon Sra Lalanga mag zich vanaf dit seizoen de speler van Sri Lanka met de meeste interlands (68) achter zijn naam. Sportief gezien is het een teleurstellend seizoen voor zijn club Tottenham Hotspur dat op de tweede plaats eindigt in de Premier League. Met 29 treffers in 48 duels kent de spits zelf wel een sterk seizoen. Piet Uijtdebroeck @Jónstærke Piet Uijtdebroeck werd tussen de seizoenen door topscorer op het EK met België met zes doelpunten. Daarna volgt een troosteloos seizoen met zijn club AS Monaco waarin geen enkele prijs echt dichtbij kwam. De spits zelf kent met 25 doelpunten in 42 duels een sterk seizoen en haalt een gemiddelde beoordeling van 7,14. Juan José de Coria @Badmuts Na twee wedstrijden en twee doelpunten in de Bundesliga komt competitiegenoot en kampioen van afgelopen seizoen Eintracht Frankfurt met een bod van 9,5 miljoen op Juan José de Coria. Bayern München accepteert het bod en de overstap wordt gemaakt. Het gevolg is slechts vier invalbeurten gedurende het hele seizoen en daarmee lijkt de Oost-Timorees wederom een verkeerde keuze te maken. Luka Oliviera @Geppiej Dit jaar wint Luka Oliviera slechts één prijs met zijn club Manchester City en dat is de titelwinst in de Premier League. Met 33 doelpunten in 43 wedstrijden in de Costa Ricaanse spits in bloedvorm en dat levert hem individuele erkenning op. Hij wordt topscorer in de Premier League en verkozen tot Noord-Amerikaanse speler van het jaar. Daarnaast wordt hij tweede bij de GOAL50, derde bij de FIFPro Player of the Year en wordt hij uitgeroepen tot FIFA Best Men's Player. Bij de Gouden Bal eindigt hij dan weer op een derde plaats. Het levert hem ook weer belangstelling op van Paris Saint-Germain. Steve De Mone @DemoN Steve De Mone kent eigenlijk een matig seizoen met zijn club Paris Saint-Germain waarmee enkel de titel in de Ligue 1 gewonnen wordt. Daar tegenover kent hij persoonlijk wel een sterk jaar waarin hij de topscorer van de Ligue 1 wordt met 23 treffers. In totaal weet hij 29 treffers te maken in 40 wedstrijden en dat levert hem een gemiddelde beoordeling van 7,41 op. Mello Brown @Kyrill Mello Brown mag dit jaar twee prijzen aan zijn prijzenkast toevoegen, want met zijn club Paris Saint-Germain weet hij de titel in de Ligue 1 te winnen en met zijn land Mexico schrijft hij de Noord-Amerikaanse Nations League op zijn naam. Met 15 treffers en 7 assists in 38 wedstrijden kent hij een beduidend minder seizoen als de afgelopen jaren en toch behoord hij tot de absolute wereldsterren. Zo wordt hij niet alleen verkozen tot speler van het jaar in de Ligue 1, maar wint hij dit jaar zowel de GOAL 50 als de Gouden Bal en wordt hij tweede bij de FIFA FIFPro Player of the Year en derde bij FIFA Best Men's Player. GOAL50 FIFA FIFPro Player of the Year FIFA Best Men's Player Gouden Bal

XLIII Au revoir, Denemarken! Al zullen ze dat daar ongetwijfeld niet zo zeggen. Het bestuur zat behoorlijk aan te dingen om me bij de club te houden. Toen ik mijn ontslag indiende, werd direct een spoedvergadering ingelast met slechts één agendapunt: hoe houden we Kris Krosbach behouden voor Fjordager? Het antwoord was simpel: op geen enkele manier. Een hoger salaris en de belofte om de jeugdscouting te verbeteren konden me niet verleiden. Ik pakte de Deense paling in en ging op zoek naar een nieuw avontuur. Youth only Ja, ik weet het. Een goede maand geleden sprak ik nog een veto uit tegen een youth only. Nu begin ik er in één keer zelf over. Voordat ik hier verder op inga, wil ik jullie bedanken voor de leuke suggesties die binnenkwamen. Misschien dat ik ooit iets daarmee doe; het heeft me in ieder geval aan het denken gezet! Oké, youth only. Eigenlijk heb ik een pentagon- of hexagonchallenge voor ogen, maar met een beetje geluk op de banenmarkt kun je daar in een seizoen of tien al mee klaar zijn, aangezien de UEFA Champions League al afgevinkt is. De volgende continentale hoofdprijs die ik wil pakken, ligt verstopt in Oceanië. Om mezelf daar een leuke uitdaging mee te geven, heb ik ervoor gekozen om die prijs via de youth only-regels te gaan pakken – hopelijk. Conclusie: bij mijn volgende club wil ik de OFC Champions League winnen door enkel gebruik te maken van de eigen jeugd. Simple as f. Nieuw-Zeeland Mag ik het mezelf dan een klein beetje makkelijk maken? Jawel, toch? Even heb ik getwijfeld of ik deze uitdaging aan wil gaan op Tahiti of Nieuw-Caledonië, maar net op tijd besefte ik dat de gemiddelde aanwas van jeugdspelers in dat soort landen dramatisch is. Dat heeft alles te maken met de (dynamic) youth rating. In Nieuw-Zeeland ligt dat niveau aanmerkelijk hoger, is mijn aanname, wat voor mij de keuze voor dit prachtige land logisch maakte. Vanaf het laagste punt Ik heb vier competitieniveaus ingeladen in mijn lopende game, waarmee ik direct de hoofdmoot van deze nieuwe uitdaging te pakken heb. Volgens de regels van de youth only begin je namelijk op het laagste niveau met een club die nieuw is op dat niveau. Nu is dat laatste niet mogelijk, aangezien er in de database die ik gebruik niemand degradeert vanuit de NRF Championship. Gelukkig speelt in deze competitie wel het kneusje van de klas: Te Awamutu. Na zeven van de twintig speelrondes heeft de club uit de gelijknamige plaats slechts één punt gepakt. Dat is nog niet alles, want in al die wedstrijden (inclusief één bekerwedstrijd) heeft de club nog geen enkele keer gescoord. Al met al leek ome Kris Krosbach dit een leuke klus. Niveau? Wat moet ik hier nou over zeggen… Het niveau is verschrikkelijk, precies zoals ik verwachtte. Te Awamutu is een amateurvereniging met de slechts denkbare faciliteiten, wat zich weerspiegelt in de huidige selectie. Slechts drie spelers, misschien vier, zouden op dit moment goed genoeg zijn. Daarbij moet ik opmerken dat Lewis Fay in de belangstelling staat van maar liefst 23 clubs die allemaal op een hoger niveau uitkomen. Over twee weken gaat de transfermarkt open, dus hem ga ik hoe dan ook verliezen; da’s geen hogere wiskunde. Ik ga er dus maar het beste van maken, want één ding weet ik zeker op deze niveaus: je hoeft niet de meeste kwaliteit in huis te hebben om de meeste wedstrijden te winnen. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr. Slet's go!

#102 - EVIVA ESPAÑAaB Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Ruim zestien-en-een-half miljoen euro, de helft van het bedrag dat we in totaal uitgaven, spendeerden we aan de komst van Pau Cubarsí (22). Het jeugdproduct van La Masia verliet Barcelona drie jaar geleden - met amper 16 wedstrijden in de hoofdmacht op de teller - voor Manchester City, dat toen € 22.5mln neertelde. Ook bij de Citizens kon de nog steeds jonge Spanjaard zich niet in de basis knokken. In tweeënhalf seizoen kwam hij maar zes maal in actie. Een dikke maand geleden werd hij verwezen naar de B-kern en in het uitstalraam gezet. Enkele dagen vóór sluiting van de Deense transfermarkt kreeg hoofd scouting, Julius Nagel telefoon van zaakwaarnemer Julio César Calvo. Hij wou peilen naar onze interesse in zijn poulain, die op zoek was naar speelminuten met het oog op het verzilveren van een plek in het Spaans nationaal elftal. We schakelden meteen een versnelling hoger en probeerden de deal zo snel mogelijk af te ronden. Daags voor deadline day was al het papierwerk afgerond en mocht Pau Cubarsí zich Aalborg BK-speler noemen. Met de komst van Kosuke Nakamura (35) haalden we een vervanger voor voormalig derde doelman Kasper Kristensen (30) die zijn contract niet verlengd zag worden eind december. Nakamura komt voor € 1.4mln. over van Portimonense en zal met zijn professionaliteit en leiderskwaliteiten (voorbeeldige burger) een grote rol spelen in de verdere ontwikkeling van onze jonge doelmannen Tero Huovinen (21) en Sebastian Vinther (19). Oscar Schwartau (23) is onze derde en laatste aanwinst voor de A-kern. In de afgelopen vier seizoenen kwam de 23-jarige aanvaller tot 104 wedstrijden bij Ajax, waarin hij 29 keer het net wist te vinden. Dit seizoen verloor hij de concurrentiestrijd tegen Richarlison, Kaio Jorge, Ünüvar en Nathan Tella. Bij ons krijgt hij de kans om zijn carrière te herlanceren, al zal hij het ook hier in eerste instantie vooral moeten doen met de minuten die hij in het roulatiesysteem krijgt. Brian Barreto en Hitoshi Koide zijn nu eenmaal een klasse appart. We betalen de Amsterdammers € 10mln. . De inkomende transfer van de 21-jarige Nikolaj Vestergaard (21) kadert in het grotere plaatje van de groei van de Superliga. RSC Anderlecht had zeer concrete interesse en bracht zelfs een bod uit, dat door Midtjylland geaccepteerd werd. Als we hem binnen de rangen van de Superliga wouden houden, moesten we wel handelen. Met een niet te weigeren bod van € 5mln. haalden we de jonge Deense spits binnen. We leenden hem evenwel meteen terug uit aan FC Midtjylland tot en met het einde van volgend seizoen. Profielen nieuwkomers Twee A-kernspelers verkozen andere oorden boven een verlengd verblijf bij onze club. Voor de 23-jarige Viktor Nói Viðarsson (23) vangen we als alles volgens afspraak verloopt uiteindelijk € 26mln. en ook nog eens 35% van de volgende transfersom. Hopelijk kan de jonge Belg/Ijslander zich doorzetten bij Chelsea en nog een stapje hogerop zetten. In onze achterhoede namen we afscheid van clubicoon Mathias Ross (28). Ross nadert de dertig en gaat bij het Saoedische Al Shabab zijn financiële geluk beproeven. De Arabieren betalen € 7.5mln. voor onze ex-vice-kapitein. Shogo Hatate (19) zat te verkommeren in onze B-kern en voor € 6.5mln. mag de Japanner zeker eens gaan kijken of hij in Eindhoven wel aan spelen toekomt. Kristian Nielsen (21) trekt tot het eind van het seizoen op huurbasis naar Cercle Brugge, dat ook een aankoopoptie van in totaal € 11.75mln. heeft bedongen. Na een half jaar in Noorwegen gevoetbald te hebben, wordt Óli Hilmarsson (19) voor de rest van het seizoen verhuurd aan FC København, dat de optie heeft om hem vervolgens voor € 950K definitief kan overnemen. Ook doelman Morten Petersen (19) en Max Tikkanen (20) spelen tot eind juni op huurbasis bij respectievelijk Willem II en Odd Grenland. Zoals bij de inkomende transfers reeds werd besproken, wordt Nikolaj Vestergaard (21) meteen wederverhuurd voor twee jaar aan FC Midtjylland. Echt veel verschuivingen bracht de wintermercato van 2030 niet met zich mee, maar met Nakamura, Cubarsí en Schwartau hebben we toch weer drie spelers aan de kern toegevoegd, die elk hun eigen specifieke rol gaan spelen. Met 22 echte A-kernspelers kan je misschien zeggen dat het geen al te grote selectie is, maar moesten we in de problemen geraken, dan kunnen we nog steeds terugvallen op ons uitstekende U19-elftal. Samen met deze jongens gaan we met de technische staf vol voor de zesde opeenvolgende dubbel en wie weet zelfs meer . Ole @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

60. AAN ALLES KOMT EEN EIND Een tiental updates geleden schreef ik nog over hoeveel plezier deze savegame en novelle mij brachten. Wellicht heb ik het zelf gejinxt, maar niet lang daarna was ik het opeens helemaal kwijt. Als donderslag bij heldere hemel ging de connectie met FM compleet verloren. Ik probeerde er tegen te vechten door steevast het spel op te starten. Een gebrek aan inspiratie zorgde ervoor dat ik maar doelloos naar enkele schermpjes bleef staren en vervolgens de laptop weer zuchtend dichtklapte. De motivatie om diepgaande en gedetailleerde updates te schrijven voor mijn trouwe volgers in de novellebundel verdween tevens als sneeuw voor de zon. Het is niet voor niets al vier weken geleden sinds ik de laatste update in dit topic plaatste. Dit terwijl ik nog heel wat plannen had klaarliggen om jullie meermaals mee te imponeren. Juist die laatste update kon daar wel eens de boosdoener van zijn geweest! De meesten van jullie weten dat mijn privésituatie niet altijd gemakkelijk is. Football Manager is voor mij dan ook een ontsnapping aan de realiteit. Ik vind het heerlijk om in mijn eigen virtuele wereld op te gaan. Daar heb ik namelijk de controle en bepaal ik grotendeels wat er gebeurt. Dit gevoel wordt vergroot wanneer ik erover schrijf en bij alle gebeurtenissen mijn eigen narratief creëer. In dit topic schrijf ik vooral over hoe ik deze savegame speel maar dat betekent niet dat deze Ecuadoraanse trip niet vol verhalen zit, ik heb ze enkel niet met jullie gedeeld door het type novelle dat ik dit jaar wilde neerzetten. Het gevaar van het schrijven van je eigen verhalen zit hem - voor mij althans - in het eind. Heb je weleens een film of serie gekeken met zo’n open einde, waarbij jij zelf je fantasie moet gebruiken om er een conclusie aan te verbinden? Verschrikkelijk toch? Heb je uren een verhaal zitten volgen en weet je uiteindelijk nog niet waar of hoe het eindigt… Ik ben daar geen fan van dus mijn eigen verhalen eindigen altijd ergens. Mijn narratief voor deze savegame had zich in de eerste seizoenen van deze savegame voornamelijk op Gabriel Ruiz gericht. In de vorige update - over zijn ontwikkeling - haalde ik al aan dat het voor hem tijd was om richting een topcompetitie te vertrekken. In lijn met mijn narratief liet ik dit dan ook gebeuren. In de zomer van 2028 vertrok mijn hoofdpersoon opnieuw richting Frankrijk, waar hij eerder tijdens een uitleenbeurt furore maakte bij Lyon. Ditmaal was zijn vertrek echter definitief. Het bod van €7.000.000,- van Lens werd geaccepteerd en we namen afscheid op Mariscal Sucre International Airport in de nabijgelegen stad Quito. Tiago Marques de Lima neemt afscheid van Gabriel Ruiz op het vliegveld in Quito Het verhaal van Gabriel Ruiz stopt daar natuurlijk niet, maar ik had wel een einde geschreven aan het narratief van het lokale talent die de fans van de enige professionele voetbalclub uit zijn geboortestad in vervoering bracht. In zijn jonge jaren had hij een groot aandeel in het huidige succes van de club en zijn manager was vooral trots dat hij het toptalent zo lang bij de club had weten te houden, ondanks aanbiedingen van clubs uit Manchester, Londen en Madrid. Toch moest Tiago Marques de Lima zijn paradepaardje laten gaan, nadat Gabriel te kennen had gegeven naar een sterkere competitie te willen vertrekken en daarbij aangaf dat hij zijn contract niet langer wenste te verlengen. Op dat moment voelde het voor mij dan ook alsof het overkoepelende verhaal geëindigd was en verloor ik de inspiratie om deze savegame en novelle voort te zetten. Totdat enkele gasten - volgens mij lullen zij regelmatig een paar uurtjes vol over het spelletje in een podcast - mij tot het bovenstaande inzicht brachten, waardoor ik het plezier in mijn savegame teruggevonden heb! Ik realiseerde me door hen dat aan alles een einde komt, maar dat elk einde ruimte biedt voor een nieuw begin…

Het is zover, eindelijk staat er weer een WK voor Polen op het programma. De kern van de selectie speelt voor mijn Wisla Krakow en aangezien zij de Champions League hebben gewonnen hoop ik deze positieve vibes mee te nemen naar het WK. Uiteindelijk zijn er 8 Wisla-spelers opgeroepen. In de achterste linie zien we er echter geen. Het is routinier Marcel Mendes-Dudzinski, die na dit seizoen met pensioen gaat, die als eerste doelman het toernooi ingaat. Met een beetje geluk gaat hij over de 100 interlands. Op rechtsachter is Lukasz Pienczak de eerste keuze. Onze aanvoerder is ook meteen de meest ervaren speler in de selectie met 110 interlands. Pienczak speelde enkele jaren voor ons en kent onze speelwijze dus. Centraal zullen Sobczak en Podlinski het centrale duo vormen, terwijl Piotr Kubina op linksback de basisspeler zal zijn. Hij is qua status onze beste verdediger. Met Ciesielski en Grabowski hebben we twee jonge back-ups, vooral Ciesielski zal met zijn veelzijdigheid al veel minuten kunnen pakken. Op het middenveld zien we dat de kwaliteit al toeneemt. Slawomic Dec is de belangrijkste speler in de middenlinie maar ook Mateusz Czerwinski, Jakub Goluch en Krzysztof Jajko, toevallig allemaal spelers die spelen of speelden voor Wisla Krakow, kunnen zich opmaken voor flink veel spelminuten. Het nadeel is dat al deze spelers vooral aanvallend sterk zijn. Eigenlijk is alleen Adam Matofij een goede verdedigende middenvelder maar hij komt kwaliteit tekort voor een basisplaats. In de voorste linie hebben we de meeste kwaliteit rondlopen en het is niet toevallig dat 4 van de 7 spelers voor Wisla Krakow uitkomen. Drie van deze 4 zullen ook een basisplaats hebben. Konrad Skowron vormt samen met topscorer Janusz Krawczyk het spitsenduo en Mateusz Budka zal vanaf links voor gevaar moeten zorgen. Met Dabrowski, Lenart, Czaplinski en de jonge Biel hebben we ook nog leuke invallers in de voorste linie rondlopen. Met de bovenstaande selectie begonnen we ons WK-avontuur. Dit avontuur startte met een oefenduel tegen Australië. De Socceroos zouden volgens de Wereldranglijst een gelijkwaardige tegenstander moeten zijn en zijn net als wij actief op het WK. Dankzij twee goals van Krawczyk en eentje van Pienczak werd er uiteindelijk eenvoudig met 3-0 gewonnen. Een goede generale. Onze eerste wedstrijd in Groep D was die tegen Ivoorkust, de winnaar van de Africa Cup of Nations en de nummer 24 van de wereld. Het was Kostorz, die deze wedstrijd centraal achterin stond, die ons op aangeven van Skowron op 0-1 kopte. Niet veel later maakte Sea de 1-1 nadat we een corner niet goed wegwerkten. 20 minuten voor tijd kwamen we weer op voorsprong. Rechtsback Pienczak maakte gebruik van de open rechterflank en gaf laag voor op Skowron, die knap binnenschoot. 10 minuten voor tijd schoot Kostorz ons met zijn tweede goal in veilige haven, hij profiteerde van knap voorbereidend werk van Budka. Net als wij wonnen de VS de eerste wedstrijd, waardoor we bij een overwinning ontzettend goede zaken zouden doen. Het waren echter de VS die binnen 10 minuten op voorsprong kwamen, Perez kopte binnen na een corner van McMahon. Een kwartier later waren wij degenen die toesloegen uit een corner. Dopart knikte knap raak op aangeven van Czerwinski. Weer 10 minuten later kwamen we op voorsprong. Ciesielski speelde vanaf links Jakub Goluch in en de middenvelder schoot snoeihard binnen. Vlak voor rust kwamen de VS weer langszij. Wehan stuurde McMahon diep en de linksbuiten rondde rustig af. Na rust was het dezelfde combinatie die ons de nek omdeed. Dit keer gaf McMahon de voorzet en werkte Wehan binnen. De laatste groepswedstrijd was tegen Iran en dat werd een doelpuntenfestijn. Al na 4 minuten zette Budka ons op voorsprong, waarna Khosravi de score op 1-1 zette. Dankzij de spitsen Lenart en Skowron kwamen we voor rust nog op een 3-1 voorsprong. In de tweede helft bracht de Duitse Iraniër Ernst de spanning nog even terug maar een tweede goal van Lenart zorgde voor de terechte overwinning en de tweede plek in de groep. De eindstand is overzichtelijk. De VS wonnen al hun wedstrijden, wij verloren alleen van de VS, Ivoorkust verloor van ons beiden en Iran wist geen enkel punt te behalen. Zij zijn ook meteen de enigen die niet doorgaan naar de tweede ronde want Ivoorkust gaat als een van de beste nummers 3 mee. In de tweede ronde treffen we Frankrijk, dat in hun groep op doelsaldo tweede werd achter Schotland, toch een tegenstander die ik liever had gezien... Het WK is begonnen Maar met Frankrijk als volgende tegenstander kan het toernooi ook zomaar weer snel voorbij zijn... @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Zo speel ik graag @Nom de Guerre @neva @ReneLeBlanc @De Raam @Titan @Dansmeister Onze eerste 5 schoten op doel leverde 4 goals op en 6 schoten op doel waren 5 goals. De tegenstander kreeg ook totaal geen ruimte tijdens deze #karelball blitzkrieg, we dekte hoog en bij elke uitrap van hun keeper Gavin Bazunu leverde ze de bal in no-time bij ons in. En cherry on the pie Van Persie die tot 3 goals en 1 assist komt.

CL groepsfase in 2029. Na een verlies in San Siro zijn we tegen Salzburg wél los!

met dank aan @Badmuts voor het aanpassen van de database Introductie '1 april 2013 Op de middenstip laat Henk de Haan de bugel van zijn lippen zakken. De laatste klanken waaien uit over de Langeleegte. Vandaag is het voor vele Veendammers en liefhebbers van het voetbal in Oost-Groningen D-day. Een schuld van ruim 600.000€ moet binnen twee dagen worden weggepoetst, anders houdt het betaalde voetbal in de Veenkoloniën op te bestaan. De 4000 aanwezigen die hebben genoten van de benefietmiddag krijgen te horen dat er een kleine 100.000 euro is opgehaald. Een half miljoen moet nog bij elkaar worden geraapt voor morgen. Geruchten, halve waarheden, fabels, over van alles wordt gesproken op de tribune. Zal de grote broer, FC Groningen, de helpende hand uitsteken en Michael de Leeuw kopen voor 500.000€? Komt er toch nog een investeerder die geld wil pompen in de BV? Over van alles wordt gesproken, alles in de hoop om de o zo geliefde BV Veendam in leven te houden. De meest realistische optie wordt ook wel ‘het pact van Borgercompagnie’ genoemd. Laat in de avond wordt bekend dat de ondernemers er onderling niet uit zijn gekomen. De vrees voor een faillissement wordt na deze uitspraak alleen maar groter. Zelfs als Diego Maradonna zich op de socials meldt, lijkt het gevaar niet geweken. '2 april 2013' Het doek valt definitief voor de BV Veendam. Alle inspanningen om de BV in leven te houden hebben helaas tot niets geleid. ‘De Langeleegte huilt’. Het is over en uit met het betaalde voetbal in Veendam’. Tranen vloeien rijkelijk bij supporters en liefhebbers die 59 jaar hebben kunnen genieten van betaald voetbal in Veendam. Echter na vandaag is de kans klein dat dit ooit nog gerealiseerd gaat worden. Het achterland is te klein. Er zit geen geld in de Veenkoloniën. Een doorstart behoort niet bij de opties, waardoor de BV Veendam definitief verloren gaat. Op het officiële twitteraccount van SC Veendam wordt de grootste angst voor velen, de waarheid. SC Veendam houdt op te bestaan '26 maart 2024' Voetbal in Veendam lijkt levendiger als ooit te voren. Ruim 6000 geïnteresseerden namen een kijkje bij de interland van Nederland U19 tegen de leeftijdsgenoten van België U19. Na afloop van de wedstrijd zet de speaker van dienst het welbekende ‘aan de Langeleegte’ in. Een bepaalde euforie ontstaat in het stadion. ‘Goh dat zou toch wat zijn hè, de BV Veendam weer terug aan de Langeleegte. Zou het kunnen? Als Vitesse haar licentie verliest … Oh en MVV zit ook in zwaar weer. Easytoys is net gestopt als hoofdsponsor bij MM. Dat zou ja prachtig zijn’. Volle tribunes, spelers van weleer. Eredivisie net als in de tijden van wijlen Henk Nienhuis? Ach dat zou toch wat zijn. Ze hebben wel net de tribunestoeltjes allemaal vernieuwd? Waarom zouden ze dat doen? Zullen er dan toch plannen zijn om Veendam weer in het betaalde voetbal te krijgen? Lokale favoriet Thijmen Blokzijl (FC Groningen) actief aan de Langeleegte. Met hem betraden o.a. Tygo Land, Jason van Duiven, Iscaac Babadi en Julian Rijkhof het 'heilige gras' van de Langeleegte '17 april 2024' Handen worden geschud, schouderklopjes worden uitgedeeld. ‘Het gaat gebeuren, we gaan het doen’. Vanaf 1 juli zal BV Veendam weer opgenomen worden in de voetbalpiramide van de KNVB. ‘Morgen zullen we het nieuws groots aankondigen in de media. ‘De wederopstanding aan de Langeleegte zal in heel Nederland te vernemen zijn’. Het nieuwe bestuur, de gemeente Veendam en een groot aantal sponsoren zetten er samen de schouders onder. Het stadion komt weer in handen van de BV Veendam, er kan gebruik gemaakt gaan worden van de fantastische faciliteiten van het Leer - & Sportpark. Een kunstgrasveld, hybrideveld en twee Athletic Skills Model velden kan men samen met de amateurvereniging Veendam 1894 gebruiken. Alles om de start van het 'nieuwe' BV Veendam mogelijk te maken. Veendam zal nooit verloren gaan.

Zoals die oude Britten altijd zeiden met hun stijve bovenlippen en hun theetijd, 'when life shuts a door, it opens a window.' Iets wat je misschien best letterlijk zou kunnen nemen als je niet oppast en door het verkeerde raam naar buiten stapt. Ik weet zeker dat jij, als doorgewinterde content creator, je creativiteit wel weer ergens anders in kwijt kunt. Ik heb je nu lang genoeg gevolgd om te weten dat jouw creatieve processen komen en gaan zoals de getijden – nu eb, straks weer vloed. Deze golf van inspiratie mag dan misschien wel over zijn hoogtepunt heen zijn, dat betekent niet dat er geen nieuwe golf aan komt rollen. Straks surf je weer als vanouds op de pieken van een nieuwe creatieve tsunami, recht op je volgende bestemming af. Jij, met die unieke gave om elke deur die het leven dichtslaat weer open te trappen, want laten we eerlijk zijn, dat is hoe deuren werken. Ze sluiten, ze openen, en soms moet je een beetje geweld gebruiken om ze weer in beweging te krijgen. Dat is hoe het leven speelt, altijd een beetje duwen en trekken, een eeuwige dans van open en dicht.

#101 - MED EN FINGER I NÆSEN We zijn al tamelijk ver gevorderd in seizoen 2029/30 en met een vijfde DBU Årets Træner-trofee heb ik er ook een nieuwe individuele prijs bij. De Superliga-aanloopfase en de UEFA-Competitiefases zijn achter de rug. Daarnaast hebben we ons ook geroerd op de transfermarkt. In drie verschillende updates wordt hierop teruggeblikt. Beginnen doen we met de binnenlandse prestaties en wie goed door onze uitslagen in Superliga speurt, zal al één van onze drie inkomende transfers spotten. Wie hem niet meteen vindt, wordt later vandaag op de hoogte gebracht bij de transferupdate. Morgen komen de Europese resultaten aan bod. Met de vingers in de neus wandelden we door de aanloopfase van de 3F Superligaen heen. Ook eerste achtervolger en UCL-bondgenoot FC Nordsjælland kende weinig tegenstand in de vaderlandse competitie. In de maanden oktober en november slikten we amper één tegendoelpunt, in eigen huis tegen Randers FC. Lang leek het zelfs dat dat ene doelpunt het enige van de wedstrijd zou worden, totdat kapitein Widell onze collectieve off-day toch wat iets wat kleur gaf door een minuut voor tijd de gelijkmaker binnen te schieten, waardoor onze ongeslagen status overeind bleef. Op verplaatsing in Brøndby kroonde AaB Akademiet-product Mikkel Sørensen (16) tot matchwinnaar door bij afloop als enige op het scorebord te staan. Profiel Mikkel Sørensen Vooraleer we in korte winterslaap gingen, stond er naast de kwartfinales van de Oddset Pokalen nog een thuiswedstrijd tegen Vejle BK op het programma. Met wat rotatie in de ploeg trokken we met 3-2 aan het langste eind in ons Lynge Jakobsen Stadion. Met een 0-0 in het Parken en een 2-0 zege tegen FC Nordsjælland hervatten we in februari met een aanvaardbare 4 op 6. In maart werkten we de drie laatste speeldagen van de reguliere competite af. We wonnen in eigen huis van Viborg FF (5-2) en Brøndby IF (4-2), maar in een doelpuntrijke uitwedstrijd op het veld van rivaal FC Midtjylland liepen we tegen ons eerste verlies van het seizoen aan. In de Oddset Pokalen stroomden we in in de 3e ronde, waar we met een veredeld B-elftal veel te sterk waren voor derdeklasser Middelfart BK. Ook in de daaropvolgende wedstrijd tegen Odense BK kenden we weinig problemen. Goals van Takahashi, Juul, Davelaar en Sierra zorgden voor een moeiteloze 4-2 overwinning en een ticket naar de kwartfinale waar een dubbele confrontatie met FC Midtjylland op het programma stond. Nadat ze ons onze eerste nederlaag aansmeerden, hadden we nog een eitje te pellen met de Ulvene. In het Lynge Jakobsen Stadion raakten ze geen bal en stuurden we ze met een droge 3-0 terug naar huis. Ook in de return kwamen we al na 20 minuten op voorsprong door een magistrale vrije trap van Juul. Iets na het uur hing Brynhildsen de bordjes weer in evenwicht, maar lang bleef het niet gelijk. De inbreng van Barreto, Takahashi en Sierra zorgde meteen voor een frisse wind. Laatsgenoemde van de drie invallers trof binnen de eerste tien minuten van zijn invalbeurt tweemaal raak, met als gevolg dat we ook in de MCH Arena met 1-3 zegevierden. In de halve finale van de Oddset Pokalen ontmoeten we Aarhus GF. In de andere halve finale speelt FC København tegen Randers FC. Tot slot geef ik ook nog even wat cijfers mee van de vijf best presterende (gem. beoordeling) huurlingen die allen actief zijn op Deense velden. Vier van hen op het hoogste niveau. Enkel Karl Lahdo is actief in de NordicBet Liga. Michael Sjøquist en Zian Flemming zijn sleutelspelers bij respectievelijk FC København en Brøndby IF. De asterisk (*) achter de naam van Hilmarsson duidt op het feit dat hij pas sinds februari actief is bij de hoofdstedelingen. Daarvoor speelde hij op huurbasis bij het Noorse Sogndal. Mocht je geïnteresseerd zijn in de prestaties van onze ander (28) 'loan-farm'-spelers, dan kan je een kijkje nemen in de spoiler hieronder. Ole Allen dank voor de complimenten, reacties en likes! De vaart zat er de afgelopen avonden goed in qua gameplay waardoor we in deze update de volledige reguliere competitie bekijken. Straks volgt het transferoverzicht van de wintermercato van 2030. @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

Jazeker. Lekker veel transferbeperkingen. Hier gaat het ook leuk, heb m'n tweede punt binnen:

Net korte tijd bezig met mijn (hopelijk lange) save met Bilbao. Dat is een leuke uitdaging zeg!

Kwam dit filmpje tegen, gek dat ze daar 24 jaar nog steeds niet van hebben geleerd. Mag ik trouwens de rol van putdus overnemen hier?

Uiteindelijk lijkt de onvermijdelijke confrontatie Yannis op te leveren wat hij wil, dat Eleni bij John weg blijft. Of zal ze hem vergeven? Mocht Pitta stoppen met voetballen, dan kan hij zoals @Djurovski stelt, zich altijd melden bij een NFL team. Al weet ik niet of hij ook van grote afstanden kan schoppen

Eind seizoen 20 Dit is het 4e seizoen na de vorige ronde van investeringen. In theorie is dit het moeilijkste seizoen omdat deze het verste verwijderd is van de laatste ronde van investeringen. Toch is de gemiddelde ranking weer hoger dan alle voorgaande seizoenen (10.3 vs 10.6 vorig seizoen). Omdat er nog steeds groei inzit, zal de volgende ronde van investeringen ook weer gaan zoals de vorige keer. Dit verzoek zal snel komen. Landencoëfficiënten Ten eerste zien we dat Hongarije (+16.722) Spanje voorbij is, zonder zelf extreem te scoren. Daarachter zien we dat Duitsland het heel goed heeft gedaan en daarom is Noorwegen (+15.714) een plekje gedaald. Op plek 8 doet Belgie (+15.000) het behoorlijk goed en kruipen ze dichterbij Frankrijk. Armenie (+11.600) en Kosovo (+9.200) hebben moeite aan te haken, terwijl IJsland (+12.300) redelijk aan het herstellen is. Maar het absolute topseizoen komt van Zwitserland (+18.750), zij maken een grote sprong vooruit. Hiermee zijn zij ook Polen (+8.100) en Finland (+9.500) weer voorbij, die geen hele bijzondere seizoenen draaiden. Ten slotte blijft Israel (+9.125) daaronder bungelen, ook al hebben zij nu wel een degelijke score neergezet. Clubprestaties Champions League In de competitiefase zien we wederom Vasas die de meeste punten haalt van al onze mogelijk clubs. Maar ook Bodo/Glimt weet bij de eerste 8 te eindigen. Verder zijn er nog 8 andere clubs die zich voor de KO-fase weten te kwalificeren. Totaal zijn er 4 Hongaarse clubs die doorstromen. In de round of 16 zien we nog 5 van de clubs terug. Van deze 5 clubs zijn het Ferencvaros en Vasas die de kwartfinales weten te halen. Vasas weet Real Madrid redelijk overtuigend uit te schakelen, voor Ferencvaros zijn de kwartfinales het eindstation. Helaas weet PSG voor de 3e ronde op rij een club van ons uit te schakelen, wat betekent dat Vasas niet de finale haalt. Europa League In de competitiefase bevinden zich 16 van onze clubs. 3 van deze clubs weten de KO-fase niet te halen, wat betekent dat 13 van de 24 clubs wel uit onze landen komen. In de round of 16 zijn er nog maar 7 van deze clubs over. In deze ronde worden er nog eens 4 uitgeschakeld, waardoor er nog maar 3 overblijven. Met Man Utd, Benfica, Napoli en Sevilla in de volgende ronde kan het dit seizoen best wel eens lastig gaan worden. Omdat Paks het grote Man Utd uitschakelt en STVV overtuigend wint van Benfica, ziet het er weer een stuk positiever uit. Sterker nog, de finale zal gaan tussen twee van onze clubs. And the winner is.... Conference League In deze competitiefase spelen 12 clubs van onze zijde. Alleen Beitar Jerusalem weet deze fase niet te overleven, waardoor er nog 11 overblijven. 6 van de top 8 komen uit onze landen, waaronder 3 Zwitserse ploegen. 5 van de 8 clubs die de round of 16 weten te overleven komen uit onze landen. Alle clubs komen uit een ander land, dus de kansen zijn nog lekker verspreid. In de kwartfinales vallen er helaas nog 3 clubs af, waardoor nog maar de helft van de clubs uit onze landen komen. Marseille en Mainz zijn de andere twee clubs. Wel hebben we een nieuwe finalist te pakken met Valerenga. Young Boys wisten hun voorsprong ten opzichte van Mainz niet te verdedigen. In de finale weet de Noorse club zeer overtuigend te winnen en hiermee heeft Noorwegen hun eerste prijs te pakken! Noorwegen wist dus hun eerste prijs te winnen en dit was hun tweede poging. Sinds 2022 wisten Finland, Polen, Israel en Zwitserland nog helemaal geen Europese finale te halen. In Kosovo zijn er wel 3 clubs die een finale wisten te halen, maar deze werden ook 3 keer verloren. 5 keer wisten een Armeense club een finale te halen, dit leverde twee keer de winst van de Conference League op. Belgie wist al 4 keer een finale te winnen, een keer de EL en 3 keer de Conference League. Ze hadden 8 finales nodig om die 4 prijzen te winnen. Alleen de club STVV stond al 5 keer in de finale en zijn ook verantwoordelijk voor 3 van de 4 prijzen. Hongarije is het meest succesvolle land tot nu toe. 10 keer werd er een finale gehaald. Het is ook het enige land die de CL-finale wist te halen en die toen ook meteen te winnen. Verder wonnen ze 3 keer de Europa League en 2 keer de Conference League. @chrisje1993 @Erwin. @Fantasy @Copywriter @Oerlie @Netzwerk @Geppiej @nasje92 @bas huijsmans @De Raam @JoonsterkeBE @DemoN @Badmuts

Kasper heeft het seizoen afgetikt op 36 doelpuntjes.

XCIII. Rocky in het zuur De keuze om Eleni te benaderen was geen eenvoudige. Ware gevoelens of plat opportunisme? Wat dreef me werkelijk? Was het haar lach, of de onrustbarende inhoud van die blikjes die we promootten? Zulke vragen spookten door mijn hoofd terwijl ik mijn telefoon pakte en Whatsapp opende. De kans was groot dat dit een catastrofe zou worden, zeker omdat een ontmoeting met haar onvermijdelijk betekende dat ik in de buurt zou komen van Yannis – en zijn slagersgereedschap. Maar goed, ik stuurde haar een bericht, hopend dat ze na haar dienst zou antwoorden. De seconden tikten weg, en ik staarde naar de scherm, wachtend op de blauwe vinkjes die mijn lot zouden bezegelen. Misschien was dit het moment dat alles zou veranderen, of het moment waarop ik zou wensen dat ik nooit uit mijn bed was gestapt. In ieder geval zat ik daar, mijn mobiel als een soort totem van moderne communicatie angstvallig in de gaten houdend. De moderne liefde, zo zal ik het maar noemen, het wachten op blauwe vinkjes die je zielenroerselen zouden moeten bevestigen. "Kom ik wel, kom ik niet," het moderne equivalent van een madeliefje plukken. De vinkjes werden blauw, sneller dan verwacht, sneller dan mijn hartslag goed kon hebben. Eleni's antwoord was kort maar veelbelovend: "My shift ends at 10.30." Daar ging ik dan, vastberaden om tegen half 11 ‘s avonds in de buurt van de taveerne te zijn, klaar om te praten of om weg te duiken, afhankelijk van of Yannis met zijn hakbijl aan de deur zou staan. Dit kon twee kanten opgaan en geen van beiden leek bijzonder aantrekkelijk als je er goed over nadacht. Hoe dan ook, rond kwart over 10 was ik in Larnaca, verscholen pp de hoek van een zijstraatje van de boulevard, waar de geur van ouzo en gegrilde octopus in de lucht hing. In de schemering van de matig verlichte zijstraat liep ik pardoes de enige persoon in Larnaca die ik niet wilde tegenkomen tegen het lijf; Yannis. Zijn gezicht verried onmiddellijk herkenning en afkeuring, en zijn ogen versmalden zich tot spleetjes. "John," begon hij, zijn stem druipend van minachting. "You made big mistake coming here." Zonder een moment te verspillen, zette ik de toon. "Yannis, it was inevitable," zei ik, wetende dat praten ons nergens zou brengen. Soms zijn woorden nutteloze dingen die zweven in de lucht als nutteloze ballonnen. Waarom tijd verspillen aan praten als je het gevoel hebt dat elke lettergreep een mijl aan leegte creëert? Hij lachte honend, zijn hand balde zich in een vuist. Sneller dan ik had verwacht, kwam zijn eerste stoot. Ik dook weg, rolde over mijn schouder en kwam weer overeind, net op tijd om een tweede stoot te ontwijken. Yannis was niet meer de jonge man die hij ooit was geweest, maar hij had de kracht en woede van een boze stier, een woedende vader die de eer van zijn dochter verdedigde. De straatlampen wierpen lange schaduwen terwijl we elkaar aftastten, zoekend naar een opening. Ik wachtte niet lang; met een snelle stoot testte ik zijn verdediging. Hij blokkeerde, maar niet voordat ik een korte rechter direct op zijn kaak plantte. Yannis deinsde terug, geschrokken van de snelheid. Hij herstelde snel en lanceerde een reeks van brute slagen die ik nauwelijks kon ontwijken. Een uppercut miste mijn kin op een haar na. "You fight like a tourist!" schreeuwde hij, zijn stem vol spot. Ons gevecht trok de aandacht van de mensen die over de boulevard struinden, die een veilige afstand bewaarden terwijl ze toekeken hoe twee mannen in het midden van de straat een ouderwetse vuistgevecht hielden. De omstanders vormden een halve cirkel rondom ons, alsof ze naar een straattheater keken waarvan ze de plot nog moesten ontdekken. Hun hoofden draaiden mee met elke slag, als toeschouwers bij een tenniswedstrijd. Sommigen hielden hun adem in, anderen gaven commentaar als goedkope sportcommentatoren. Niemand greep in, natuurlijk niet, want dit was entertainment van de bovenste plank: twee volwassen kerels die elkaar te lijf gingen midden op de boulevard van Larnaca, tussen de ijsverkopers en zonnebrilboetieks. Hun blikken brandden op mijn rug, Yannis' vuisten probeerden hetzelfde te doen op mijn gezicht. Yannis, nu rood aangelopen, haalde uit met een rechtse directe die me tegen de muur van een van de gebouwen in de zijstraat smeet. De klap was hard, mijn rug schreeuwde van pijn. Maar toen hij aanzette voor wat de knock-out zou moeten zijn, handelde ik puur op instinct, gevormd door jaren van kleine knokpartijtjes op de Donderberg en later op de Veldstraat. Op het allerlaatste moment, net voordat zijn vuist mijn gezicht kon veranderen in een abstract kunstwerk, boog ik naar voren, dicht bij de grond, en liet zijn vuist mijn positie in de ruimte radicaal miskennen. Yannis, zijn momentum te sterk om nog af te remmen, vloog met een theatrale overdrijving over me heen, zijn armen molenwiekend in een poging niet te vallen. Hij smakte tegen de muur achter mij aan, de klap resoneerde door de straat. De mensen om ons heen slaakten een collectieve "ooh", alsof ze getuige waren van vuurwerk. Ik krabbelde overeind, mijn adem zwaar, mijn lichaam gierend van de pijn en de adrenaline. Yannis lag even stil, zijn borstkas ging hevig op en neer, en voor een moment was het alleen het geluid van onze hijgende ademhaling dat de stilte doorbrak. Met een snelle beweging, die meer instinct dan techniek was, zwaaide mijn been tussen zijn benen door. Mijn voet schoot met de snelheid van een ontsnappende cobra naar voren, recht op het doel af. Het was een beweging zo snel, dat Yannis alleen tijd had om zijn ogen te verwijden voordat de onvermijdelijke pijn hem trof. Een doffe klap, gevolgd door een gekreun dat meer leek op het loeien van een gewonde stier, vulde de lucht. Terwijl hij voorover boog, gekrompen van de pijn, voelde ik een vreemde mix van triomf en spijt. Yannis bleef kreunen, zijn lichaam lag ineengekrompen kronkelend op de grond, zijn handen krampachtig vastklampend aan zijn kruis. Terwijl Yannis op de grond kronkelde, klonken er vanuit het publiek verscheidene kreten van zowel schrik als vermaak. De lucht was gevuld met het zilte aroma van de zee, maar dat werd abrupt overstemd door de scherpe, zure geur van angst en zweet die uit Yannis' poriën spoot. De menigte die zich had verzameld, vormde een cirkel rond ons, hun smartphones in de aanslag, klaar om deze stedelijke tragedie vast te leggen. Mijn hart bonsde in mijn keel, mijn handen trilden - niet alleen van de naschokken van de confrontatie, maar ook van de realisatie van wat ik zojuist had gedaan. Ik stond daar, mijn ademhaling zwaar, terwijl ik keek naar de gevallen reus voor me, wiens kreten van pijn nu weg ebden in de geluiden van de avond. Terwijl hij daar lag, kreunend van pijn, rechtte ik mijn rug, veegde het zweet van mijn voorhoofd en keek om me heen. De toeschouwers fluisterden en staarden, sommigen met open mond. Ik voelde hun ogen op mij gericht als de spots van een schouwburg op een acteur die net zijn grote scène heeft gespeeld. Er hing een sfeer van schok en sensatie in de lucht, alsof ik zowel de held als de schurk was in dit absurde theaterstuk. Mijn ademhaling was zwaar, mijn hart klopte in mijn keel. "Daddy! What have you done?!" Eleni kwam uit de menigte gevlogen, recht op mij af. Ik wilde een stap in haar richting doen, maar haar woorden waren niet gericht aan haar vader over wat hij mogelijk misdaan had, maar wel degelijk aan mij, over wat ik in godsnaam met haar vader had uitgespookt. De schok in haar stem was net zo goed een dolksteek in mijn toch al overbelaste geweten. Voor een moment was het alsof de tijd stilstond. Daar stond ze, Eleni, met een uitdrukking van pure verbijstering en ongeloof op haar gezicht. Haar ogen, normaal zo levendig en sprankelend, waren nu groot en vochtig, alsof ze elk moment kon gaan huilen. Mijn mond was droog, mijn keel voelde als schuurpapier. Wat had ik gedaan? Ik had haar vader, tussen zijn benen getrapt, openbaar, voor het oog van een publiek dat zowel geschokt als vermaakt leek. En daar stond zij, de vrouw die de spil was van mijn huidige, hoogst ingewikkelde liefdesperikelen, die mij nu aankeek alsof ik een monster was. Wat voor man was ik, dat ik dit over me heen kon laten komen? Wat voor man was ik, dat ik zulke keuzes maakte, dat ik zulke acties ondernam? Ik wilde iets zeggen, mijn daden uitleggen, mezelf verdedigen, maar de woorden stierven op mijn lippen. Ik stond daar maar, machteloos, een antiheld in mijn eigen tragikomedie. Ik draaide me om, liet Yannis achter mij aan zijn lot over, liet Eleni en haar verwijtende blik achter mij, en met elke stap die ik van hen wegliep, probeerde ik de echo's van het gefluister en de starende blikken achter me te laten. Shit. ===== Reacties en dergelijke.

Hou van zandbakgeld! #TradenmetThierry

XCII. Alweer een gemiste penalty Terwijl Vassilis zich ergens in een donkere hoek van een rokerige kroeg bevond om met enkele getalenteerde voetbalkinderen te onderhandelen over een oversteek naar het zonnige Cyprus, rolden wij op het veld Lympia op. Het was een wedstrijd die zou eindigen in een spectaculaire 6-0 overwinning voor ons, wat me deed denken aan de dagen dat ik zelf nog met een bal aan de voet, en niet aan de lijn, rondliep. Konstantinou opende de score met een slimme lob over de uitgekomen keeper heen na een snelle counter. Zijn juichen was bijna net zo scherp en gevat als zijn afwerking. Caetano, onze kleine dribbelaar, danste door de verdediging van Lympia alsof het kegeltjes waren bij een trainingsoefening en schoof de bal keurig langs de keeper in de verre hoek. Jangveladze liet zien waarom hij bekend staat om zijn kopkracht door een perfect getimede voorzet bij de tweede paal binnen te knikken, terwijl zijn directe bewaker nog aan het uitzoeken was hoe hij zo hoog kon springen. Bajrovic, die de dag van zijn leven had, scoorde zijn eerste van de middag door een afgeslagen bal op te vangen en met een volley van buiten het strafschopgebied de bal snoeihard in het dak van het doel te jagen. Zijn tweede was een kunstwerkje waarbij hij drie verdedigers in de wind zette voordat hij de bal in de korte hoek prikte. Zijn hattrick completeerde hij met een strakke kopbal uit een hoekschop, waarbij hij zijn springvermogen en timing etaleerde. Pittaras, aan de andere kant, wist zijn strafschopkarma niet te keren. Met een aanloop die meer twijfel dan overtuiging uitstraalde, schoot hij de bal zo hoog over het doel dat de bal meer gevaar opleverde voor de geparkeerde auto's achter het stadion dan voor het net van de tegenstander. Vloekend haalde ik Pittaras naar de zijlijn. "Pittaras!" brulde ik zodanig dat een nabijgelegen meeuw opvloog alsof hij persoonlijk was beledigd. "What the hell are you doing?" Pittaras keek me met grote, treurige puppyogen aan en haalde zijn schouders op, een gebaar zo hulpeloos dat het me bijna tot medelijden bewoog. Bijna. "Oi, Pitta, mate, you gotta buck up. What's the deal with those penalties, eh? You're shootin' like you're trying to hit the moon!" Pittaras keek op, z'n ogen groot en onzeker, terwijl hij wanhopig naar woorden zocht die maar niet wilden komen. Irakli, ever the captain, plofte naast hem neer en wierp me een blik die boekdelen sprak. "He say, he not good with the English, Mister John. He think too little, he do too much. He very sad, say sorry, will do better." Ik zuchtte diep, een zucht die begon in het diepst van mijn ellendige ziel en eindigde in de vrije lucht van Cyprus. Daar stond ik dan, te staren naar mijn topschutter en aanvoerder, twee kerels die meer leken op verdwaalde toeristen dan op voetballers van enig niveau. "Wat moet ik in godsnaam met jullie aanvangen?" mompelde ik. Voetbal, dacht ik, kan soms zo eenvoudig zijn en tegelijk zo godvergeten gecompliceerd. "Right, thinking’s good, Pitta. We need that brain in gear, not just your boots. Next time, just place it, don't blaze it, yeah?" Pittaras knikte, en er speelde zo'n flauw glimlachje rond zijn mondhoeken dat je zou denken dat hij net een binnenpretje had begrepen. De woorden van Irakli, gevolgd door mijn semi-preek, leken door een babylonische vertaalmachine te zijn gehaald, waardoor het ergens in zijn brein als een zacht, humoristisch deuntje was aangekomen. Hij stond daar, half grinnikend, alsof de ernst van de situatie hem ontging, of misschien juist omdat hij volledig besefte dat voetbal, in al zijn complexiteit, soms gewoonweg te absurd is voor serieuze contemplatie. Ik probeerde de moed erin te houden. "Alright, next time we'll nail it. No more moon shots, straight into the net." Daar stond ik dan, als een doorgedraaide Emile Ratelband, met gebalde vuisten voor Pittaras en Maisuradze, mijn stem vol van een soort maniakale hoop die hen hopelijk zou inspireren tot grootse daden. "Tsjakka! Je kunt het!" schreeuwde ik in gedachten, half serieus, half besmuikt door de absurditeit van mijn eigen theatraliteit. Het was een scene die zo grotesk was dat het bijna uit een slecht geschreven komedie leek te komen. Pittaras en Maisuradze keken elkaar even aan, duidelijk niet zeker wetend of ze nu moesten lachen of rennen. Irakli gaf Pittaras een klop op zijn rug, zo'n robuuste, mannelijke klap dat het bijna klonk als het begin van een heroïsche filmsoundtrack. Het was een gebaar van broederlijke solidariteit dat zo dik in de verf gezet was dat zelfs de meest cynische toeschouwer zou kunnen denken dat er een emotionele draad doorheen liep, zo eentje die je normaal enkel in films ziet waar broers na lang lijden weer herenigd worden. En daar stonden ze, midden op het voetbalveld, zichzelf en elkaar troostend, alsof ze niet twee volwassen mannen waren, maar twee protagonisten in een tragikomedie die zich afspeelde onder de schijnwerpers van het stadion. "He do better, Mister John. We all do better." Pittaras schuifelde terug naar het veld met zijn kop iets hoger dan zojuist, zijn houding een mengsel van hernieuwde vastberadenheid en die typische voetballersstoïcijnse nonchalance. Hij leek vastbesloten om de volgende keer de netten te laten trillen in plaats van de vogels in de lucht te laten schrikken met zijn ballen. Hij mompelde hij in zichzelf, met die onverzettelijke grijns die voetballers eigen is als ze tegenslag proberen te pareren met humor. We gingen het zien. De manier waarop hij terugkeerde naar zijn positie op het veld was bijna een fysieke belichaming van de 'schouders eronder en doorgaan'-filosofie. Ja, we gingen inderdaad zien wat er zou gebeuren. Altijd blijven lachen. ===== Reacties en dergelijke.

Naast Noah Mbamba nog 2 jonkies aangetrokken.

Het was werkelijk zenuwslopend, maar in een direct duel tegen de nummer twee Djurgardens halen we in extremis tóch nog de overwinning en daarmee de landstitel binnen. Of nouja, officieus dan. Ik denk immers niet dat we in de laatste drie wedstrijden een doelsaldo voorsprong van 27 doelpunten weggeven

@Urbeto was leuker geweest als we hem daadwerkelijk zouden kunnen hebben, en het geen newgen /regen is Prachtig talent hoor. Mijn laatste transfer; Ga nu n.a.v reacties in go/no topic Martinelli voor 218 miljoen aan Bayern verkopen!

Het was een genot om deze novelle te volgen

ELO is allesbehalve een guilty pleasure. Daar mag je gewoon eerlijk voor uitkomen. @Arezo, voor de Dierenwinkeljongens geldt hetzelfde.

Da's een leuke inderdaad, maar ik zit voorlopig wel goed centraal achterin Eigen jeugd: Aangekocht: En dan loopt er ook nog wat in de jeugd rond...

We maken 1,7 miljoen over aan LDU de Quito voor deze Ecuadoriaan. Wat een baasje. @De Raam hebben?

Gisteren Oppenheimer gekeken. Man, wat goed! Elke minuut genoten, wat een acteurs en wat een verhaal. Absurd, ik was zelfs verbouwereerd erdoor. Mooie effects ook, puik acteerwerk. 8,5/10

XCV. Murphy’s law strikes again Het noodlot, dat schijnbaar altijd toevallig ergens in de buurt schuilt als een straatrover in een donker steegje, heeft een bijzondere timing. Precies op de momenten waarop alles vlekkeloos lijkt te lopen, als een zorgeloos ritje in een cabriolet op een zonnige dag, precies dan besluit het noodlot in te grijpen. Het is als een regenbui op een tuinfeest, een lekke band op een afgelegen landweg, of een inzinking net voor een grote presentatie. Waarom het altijd zo moet lopen, is me een raadsel. Misschien is het universum een oude, grijnzende casinobaas die de dobbelstenen van het bestaan naar believen gooit, en wij, de argeloze gokkers, die onze fiches telkens op het verkeerde nummer inzetten. Kortom, het noodlot is die ongenode gast op je feestje die, net als je denkt dat je alles onder controle hebt, besluit de muziek te veranderen en een dansje te wagen op de tafels van je zorgvuldig geplande leven. Het noodlot manifesteerde zich in de persoon van onze eerste doelman Stratilatis, die op een zeer ongelukkige wijze een blessure opliep. Tijdens de afterparty voor de zege op Assia, toen de maan half verscholen ging achter onschuldige wolkjes alsof ze getuige was van een verlegen spel, besloot onze onbetwiste eerste doelman, Stratilatis, dat hij nodig naar het toilet moest. De avond was jong en zijn bloed stroomde als de rivier van Dionysus; vol met de goddelijke nectar van ongeremde overmoed. Met de gratie van een nijlpaard in een balletvoorstelling nam hij spurtte hij in de richting van het toilet, zo sierlijk als een neushoorn op rollerskates, waarbij hij een nietsvermoedende, glazen terrasdeur die van top tot teen glansde onder de fluorescerende buitenverlichting compleet over het hoofd zag. Zijn spurt was krachtig, zijn gevoel voor richting... catastrofaal. De transparante barrière, helderder dan de moraal van een straatoplichter, gaf geen krimp onder de aanval van zijn dubbelzichtige moed. Met een klap die klonk als een orkest van brekend glas gemengd met de zucht van de verzamelde toeschouwers, ontmoette zijn gezicht het onverzettelijke glas. Het resultaat? Een symfonie van pijn. Stratilatis stortte achterover, zijn neus bloedde als een fontein op een Italiaans plein, zijn oog zwol op als een ballon op een kinderfeestje. Om hem heen vormde zich een kring van verbaasde, deels vermaakte, deels bezorgde kroeggangers, die niet goed wisten of ze moesten applaudisseren of een ambulance moesten bellen. In zijn ogen stond de verwarring te lezen, alsof hij in een vertraagde film probeerde te achterhalen welke scène nu eigenlijk gedraaid werd. Vassilis, die toevallig ook in de bar was en eerder bezig was met het beoordelen van de lokale bierselectie dan met babysitten, snelde naar zijn zijde. Met een arm om Stratilatis heen geleidde hij de gestruikelde held naar buiten, terwijl hij mompelde over 'de onvoorspelbaarheid van het lot' en 'de fragiliteit van een carrière'. Zo eindigde de avond van Stratilatis niet met sterrenkijken, maar met het tellen van de sterren die rond zijn hoofd dansten. Zijn avontuurlijke uitstap naar de zwaartekracht had hem een gebroken neus, een blauw oog, en een verscheurde ego opgeleverd. De volgende ochtend was zijn gezicht een landschap van blauw en paars, een artistiek stilleven van pijn en spijt, en een stille herinnering aan de nacht waarop hij besloot te vliegen, maar vergat hoe te landen. Dus daar stond ik dan, aan de rand van het zwembad van ons niet al te glorieuze appartementencomplex, starend naar de even glanzende als onbetrouwbare gezichten van mijn twee overgebleven keepers. Het lot van Stratilatis had hem tijdelijk onschadelijk gemaakt, zoals een goed glas oude whisky een doorgewinterde drinker kan vellen. En nu dit. Ik moest kiezen tussen de Scylla en Charybdis van ons doel: de jonge Hanbury, wiens ervaring in het grote werk ongeveer zo indrukwekkend was als de bijdrage van Liechtenstein aan de wereldpolitiek, of Statham, de afvallige held, nu meer bekend om zijn rol in de ondergangsvideo's dan om zijn reddingen op het veld. Hanbury keek me aan met de onschuldige ogen van een lam dat naar het slachthuis wordt geleid, terwijl Statham daar stond, de schim van de man die hij eens was, met een blik die smeekte om verlossing of misschien gewoon om een kans om zijn smeulende puinhoop van een carrière te redden. Wat een keuze. Het was alsof ik moest kiezen tussen een week oud broodje tonijn en een dag oude sushi. Beide opties waren onaantrekkelijk en potentieel gevaarlijk, maar noodzakelijk als ik wilde dat mijn team de komende weken enigszins competitief zou blijven. Met de zware last van deze beslissing op mijn schouders, slofte ik terug naar mijn kantoor, de stappen weerklonken in de gang als de tikken van een klok die het onvermijdelijke aftelt. ===== Reacties en dergelijke.

Goede Belgen altijd leuk

XCIV. No more Pitta penalties! Nu was het moment daar dat een ingreep van Demetrious niet alleen wenselijk was, maar ook absoluut noodzakelijk om de complete implosie van de situatie te voorkomen. Voor mij was het een kwestie van persoonlijke eer en mogelijk een paar ledematen; voor Demetrious draaide het om klinkende munt en een niet te onderschatten dosis prestige. De man had genoeg invloed om de zon te laten schijnen in de stromende regen, dus ik hoopte vurig op een klein wonder. In de competitie moesten we het opnieuw opnemen tegen Assia. Dat potje voetbal werd een demonstratie van onze superioriteit. We veegden de vloer aan met Assia en toen het eindsignaal klonk, stond er een niet te miskennen 5-0 op het scorebord. Een eclatante overwinning, waarbij onze tegenstanders niet veel meer waren dan figuranten in een show die volledig door ons gedomineerd werd. Het was een wedstrijd waarbij elke pass aankwam, elke dribbel leidde tot gevaar en elk schot leek te veranderen in een doelpunt. Assia's keeper had de dag van zijn leven, en toch kreeg hij er vijf om de oren. Zo gaan die dingen soms. Maisuradze, onze Georgische tank, opende de score toen hij besloot vanaf zo'n twintig meter gewoon eens uit te halen. Zijn schot was zo krachtig dat de bal het net bijna uiteenreet. De keeper van Assia stond erbij, keek ernaar, en kon slechts de bal uit het net vissen. Bajrovic, onze sluwe vos op het middenveld, deed wat hij het beste doet: scoren. Zijn eerste doelpunt was een listig tikje na een scherpe voorzet vanaf de rechterflank. Met een soepele beweging verschalkte hij de keeper aan de eerste paal. Het tweede doelpunt van Bajrovic kwam na een sublieme solo. Hij dribbelde langs drie verdedigers alsof ze verkeerskegels waren, om vervolgens de bal koeltjes in de hoek te plaatsen. De keeper had het nakijken. Voor zijn hattrick besloot Bajrovic een vrije trap te nemen. Zijn schot, strak en laag, vond de weg naar het net via de paal. Het was een meesterstukje van precisie en kracht. Zijn vierde en laatste doelpunt was een kopbal uit een hoekschop. Hij torende boven iedereen uit en knikte de bal hard onder de lat door. Dit was Bajrovic op zijn best, een man voor de grote momenten. Pittaras, onze onfortuinlijke penalty-specialist, leek wel vervloekt te zijn. Toen hij aanliep voor de strafschop, leek het alsof een onzichtbare banaan onder zijn schoenzool was geplaatst. Zijn voet gleed weg juist op het moment suprême, waardoor de bal meer een verzoekschrift dan een schot werd. De keeper van Assia, die bijna een dutje deed, hoefde enkel op te staan en de bal op te rapen als een kind een toffie. Opnieuw een gemiste kans door Pittaras, die inmiddels bekender stond om zijn missers dan zijn treffers. "Fuck me, Pitta..." Met een gebaar dat even dramatisch was als een Shakespeare-monoloog wenkte ik hem naar de kantlijn. Zijn shirt kleefde aan zijn lichaam, een stille getuige van zijn inspanningen, of bij gebrek daaraan, zijn zenuwen. "What was it this time? Are you sure you're not doing this on purpose?" Het klonk misschien harder dan ik bedoelde, maar de frustratie van het zien van nog een gemiste penalty was als een boemerang die telkens weer bij mij terugkwam. Pittaras keek me aan, zijn ogen groot en onschuldig, alsof hij net uit een cartoon was gestapt. Voordat hij iets kon zeggen, kwam Maisuradze ertussen, zijn arm om Pittaras heen geslagen alsof hij een gewonde soldaat ondersteunde. "He slip on bird shit, boss," zei Maisuradze in zijn gebroken Engels, zijn stem serieus maar zijn ogen dansend van het onderdrukte lachen. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes, probeerde te beslissen of ik moest lachen of schreeuwen. Het was het soort excuus dat zo belachelijk klonk dat het wel waar moest zijn. Hoe kon je zoiets verzinnen? Ik draaide me om, keek naar het strafschopgebied waar de vermeende vogelpoep een carrière had geknakt, en zuchtte diep. "Clean it up, then," mompelde ik, meer tegen mezelf dan tegen iemand anders. Ik gebaarde naar de reservebank waar onze ongelukkige keeper zat, die waarschijnlijk dacht dat zijn kansen om te spelen hoger waren dan de kans dat Pittaras een penalty zou missen. "And get someone to take the next one. No more Pitta penalties." Maisuradze knikte, een grijns nu openlijk op zijn gezicht terwijl hij Pittaras terug naar het veld leidde, waarschijnlijk om de plek des onheils te vermijden. De rest van de ploeg was alweer bezig met de wedstrijd, onverstoord door het kleine drama aan de zijlijn. Ik keerde terug naar mijn coachzone, mijn gedachten al bij de training van morgen. Misschien moest ik een nieuwe penaltytrainer inhuren. Of misschien een vogelverschrikker. Wat het ook was, het kon niet erger zijn dan dit seizoen van gemiste kansen. Want laten we wel wezen, in een competitie waar elke goal telt, was elke gemiste strafschop een kleine tragedie. En met Pittaras hadden we al een hele soapserie aan tragedies gehad. ===== Reacties en dergelijke.

Held Gefeliciteerd!! Dit is de huidige/recente vorm van mijn Shaqueel van Persie!! 8.26 over de laatste 5 wedstrijden, dus heb hem even complimenten gegeven. Ook is zijn CA nu 4 ster, dus Endrick, Vitor Roque en Evan Ferguson maak je borst maar nat!

ik heb het stokje aan jou overgedragen. Ik heb zelf geen tijd namelijk.

December 2027 Yangel Herrera Venezuela / Spanje

Dag nummer vier en vandaag gaan we het tweede seizoen er doorheen rammen, begin op @ReneLeBlanc te lijken! Heb ook wel een aantal lekkere newgens moet ik zeggen..

Nog een paar weekjes Mark. Dan kan je weer lekker vroeg naar bed op die donderdagavond. Of komt er een landen coëfficiënten update tijdens het EK? Dagelijkse medaillespiegelupdate met de zomerspelen?

5. Frankrijk: 66.664 (+1.333) FC Barcelona - Paris Saint Germain 1-4 Olympique Marseille - Benfica 1-0 LOSC Lille - Aston Villa 2-1 Een revanche van een vroegere remontada voor PSG, die in het zadel werden geholpen door een rode kaart van de thuisploeg. Hierdoor mogen de Fransen zich opmaken voor een halve finale tegen Borussia Dortmund. Toch ook een haalbare kaart, zou je denken. Frankrijk geraakt dus compleet uit het zicht van het Nederlandse voetbal. Op donderdag werd het nog erger, toen Lille over 120 minuten wisten te winnen van Aston Villa. Wel wat puntjes, maar door een verloren strafschoppenserie valt de schade nog mee. Dat vervolgens Marseille de winst pakt én de penaltyserie nog wint, zorgt wel voor 2 Franse ploegen die nog over zijn. En wat bonuspunten. Namelijk 1,5 voor bereiken van halve finale CL, en 1,0 voor de halve finale EL. Marseille gaat overigens spelen tegen tegen Atalanta bij de laatste vier. 7. Portugal: 55.982 (+0.000) Olympique Marseille - Benfica 1-0 In de strijd om 2 directe tickets voor de CL is er dus wel weer goed nieuws, want Portugal heeft geen clubs meer over. Hierboven al wat over gezegd. Over het gehele seizoen genomen komt Portugal ook slechts 1 volledig punt 'dichterbij' wat 5 jaar lang blijft staan. Komend seizoen dus hopelijk weer een beter seizoen voor Nederland. Overig nieuws * Griekenland is nog steeds het laagst gerangschikte land dat nog een ploeg over heeft (17e) * Italië en Duitsland zijn met 3 overgebleven deelnemers de landen die het best presteren en dus nog steeds op koers liggen voor een extra CL-ticket.

De bekerfinale was de eerste van de twee ontmoetingen tegen Akonangui. Hoe kwamen zij in de finale terecht? Zwaarder programma dan wat wij hadden want ze speelden tegen de nummer 2 in beide groepen terwijl ook de halve finalist een ploeg op het hoogste niveau was. Wij hadden op papier de makkelijkere tegenstanders hoewel de uitslagen anders deden vermoeden. Het werd een wedstrijd die qua statistieken een spannende pot deed vermoeden. Echter werd dat het geen moment. Wij scoorden op de juiste momenten en wisten met 4-0 te winnen. Een heerlijke opsteker en het betekend dat ik in ieder geval weer door kan naar het volgende land. De finale voor de competitie is er dus 1 voor de statistieken maar aangezien ik in elk land nog wel kampioen werd wou ik deze prijs natuurlijk wel pakken en dat lukte ook. Niet zo overtuigend als in de beker maar met een 2-1 overwinning was de dubbel een feit. @Marius Het is zuur om drie keer niet minder te zijn maar wel te verliezen maar goed we weten waar we staan nu @delichris Laten we het hopen. Nee die is inmiddels 36 en erg aan het aftakelen. @Nom de Guerre Het is zeker balen maar we gaan niet af tegen de grotere namen @Satioz thnx @Titan @ElMarcos @19CH98 @Tim' @Vis @Tim Windt

#98 - TILBAGEBLIK: FODBOLDSÆSON 2028/29 I EUROPA In het rijtje met landskampioenen staan er geen wereldschokkende namen als je het mij vraagt. Voor de eerste verrassing moeten we één kolommetje meer naar rechts kijken waar Leicester City zich tot winnaar van de FA Cup heeft gekroond. In Duitsland is het opmerkelijk dat Schalke04 - samen met SV Darmstadt - tussen de eerste en de tweede Bundesliga blijft schommelen. In België zakken met SK Beveren en KV Mechelen twee traditieclubs, maar met KSC Lokeren-Temse, Eendracht Aalst en Lommel SK verschijnen er toch weer drie clubs op het hoogste toneel met een historische achtergrond in de Belgische eerste klasse. VRIJE TRANSFERS: A. STOIAN (LB - 22, Liverpool) | C. CONDE (CVM - 29, FC Zürich) | N. ILIEV (CAM - 25, Internazionale) | Z. FLEMMING (CAM/SP - 31, Millwall) Nog vóór ik op voor een weekje naar de Andalusische zon vertrok, legden we een viertal nieuwe spelers vast die zich op 01.07.2029 op de club melden. Het is echter niet de bedoeling om deze spelers volgend seizoen ook effectief voor onze club te laten uitkomen, maar eerder om ze te stallen bij andere Superliga-teams met het doel de Deense voetbalcompetitie een kwaliteitsinjectie te geven. Vinden Flemming, Iliev, Conde en Stoian geen Deens onderdak? Dan worden ze naar het buitenland gestuurd om daar een toekomstige transfer af te dwingen. Nu ga ik er even tussenuit en horen jullie mij weer op het moment dat onze kern voor volgend seizoen is samengesteld. Ole @Willem@MNie@Bogatyr@Fantasy@De Raam@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Titan@Nom de Guerre

#97 - COËFFICIËNTENPOLONAISE Dat Chelsea verdiend de kwalificatie voor de halve finales van de UCL pakte, daar ga ik zeker niet tegenin, maar het was nondedju spannend... Op Deense bodem keken we al snel tegen een achterstand aan na een vroeg doelpunt van Braziliaanse rechtsbuiten Lorrán. Chelsea had de volledige controle over de partij en voor rust konden we enkel eenmalig van afstand dreigen, terwijl onze Finse goalie Huovinen zich meerdere malen moest tonen. Ook bij aanvang van de tweede helft waren de Londenaren het scherpst. Spits Nicolas Jackson zag zijn deviatie op de dwarsligger uiteenspatten. In het laatste kwart van de wedstrijd hadden we een betere fase en monopoliseerden we als het ware de bal. De kansen waren niet al te groot en op de eerste goeie counter kon Reece James de 0-2 aan de tweede paal binnenduwen.. Een domper, maar treuren deden we niet, we voelden dat we iets konden terugdoen om de return toch niet helemaal overbodig te maken. Bij de bezoekers leken ze te berusten in de 0-2. Ze namen hun voet serieus van het gaspedaal en dat ging ook ten koste van hun concentratie. Malo Gusto leverde zomaar in bij invaller Barreto, die zag Stan vrijstaan en de Roemeen scoorde de aansluitingstreffer in minuut 89. Daar zal het wel bij blijven, denk je dan, maar nee.. In de absolute slotseconden was Barreto opnieuwe bij de pinken. Hij knikte een perfect aangesneden voorzet van Mæhle overhoeks over en voorbij Chelsea-doelman Unai Simón. Alles nog voor te spelen dus op Stamford Bridge. The Blues begonnen aan verschroeiend tempo aan de wedstrijd en het mag een wonder worden genoemd dat we aan de rust nog niet achterstonden. Na vijf minuten in de tweede helft was die achterstand wel een feit. Reece James reageerde het snelst op een afvallende bal en liet Huovinen geen verhaal. Net als in de heenwedstrijd nam Chelsea weer een wat afwachtendere houding aan en dat is niet al te slim. Als je Holmberg tijd geeft durft die al eens een gaatje te vinden doorheen een defensieve muur. Dat was ook nu het geval. Met een subtiele steekbal in de rug van Diomande kreeg Bundgaard de uitgelezen kans om tien minuten voor tijd de bordjes weer gelijk te hangen. De 23-jarige spits twijfelde niet en knalde de bal in het dak van het doel. De thuisploeg schakelde weer over op een aanvallendere aanpak, waardoor er voor ons ruimte lag om te counteren. Aanvankelijk waren die counters het gevaarlijkst in het slot, maar het laatste woord was voor Christopher Nkunku. Mathias Ross kopte een lange bal van Badiashile zomaar in de voeten van Nkunku, die kapte Barslund uit en haalde de trekker over van zo'n 20 meter. Huovinen had geen kans en de bal zoefde in de rechter winkelhaak. En zo gingen we niet naar verlengingen, maar dropen we af richting kleedkamer. Met de teleurstelling verteerd blikken we toch tevreden terug op een opnieuw sterk parcours in de Champions League. Chelsea geraakte in de halve finales niet voorbij de Koninklijk uit Madrid (0-0 en 1-0). PSG kwalificeerde zich vlot voor de finale door met 3-0 en 1-3 te winnen van Arsenal. In die finale bleef het 1-1 in de reguliere speeltijd. In de verlengingen bleven Mbappés klasseflitsen uit. Camavinga en Vinícius Jr. schitterden wel, waardoor Real Madrid zijn zestiende UEFA Champions League-trofee in de lucht mocht steken. Met alle vijf Deense clubs die de competitiefase van één van de UEFA continentale clubcompetities haalden, kende het Deens voetbal een topseizoen in Europa. Enkel Engeland, Italië, Nederland, Spanje en Duitsland deden beter. Met AZ (UEL vs. Man Utd.), PSV (UECL vs. Rijeka) en Feyenoord (UECL vs. Juventus) vaardigde Nederland drie kwartfinalisten af. De mannen van Alkmaar vlogen er met 4-7 over twee wedstrijden (3-4 en 3-1) uit tegen de Mancunians. En ook Feyenoord was niet opgewassen tegen De Oude Dame uit Turijn. Juventus haalde het over twee wedstrijden met 5-1 (2-0 en 1-3). PSV ging met 0-1 winnen op het veld van Rijeka en klaarde de klus in eigen huis door nog eens met 2-1 te winnen. In de halve finale wachtte Juventus. In beide wedstrijden eindigde het op een gelijkspel, maar het waren de Italianen die zich voor eigen publiek het koelbloedigst toonden vanop de stip. Na twee Nederlandse clubs eruit te hebben gebonjourd, trokken de Bianconeri naar Amsterdam voor de UEFA Europa Conference League - Finale tegen Valencia. Ze keerden echter terug van een kale reis, want het waren de Spanjaarden, die dankzij een goal van Diego López, de UECL-Trofee mee naar huis namen. Iets zuidelijker werd in de Rotterdamse Kuip op 16.05.2029 de UEFA Europa League - Finale afgewerkt. Manchester Utd. nam met afgetekende 4-0 cijfers makkelijk de bovenhand van het Duitse VfL Wolfsburg. Zoals reeds uit de iets hoger afgebeelde UEFA Coëfficiënten Ranglijst blijkt, bevestigt Anna's mail onze zesde plek op de ranglijst aan het eind van dit seizoen. Een belangrijke prestatie gezien het feit dat we volgend seizoen niet vier, maar vijf tickets voor Europees voetbal kunnen verdienen op basis van de eindrangschikking in de 3F Superligaen. Daarbovenop is nu ook de runner-up zeker van een plek in de UCL-Competitiefase. Die financiële boost, kan toch niet anders dan het Deens voetbal naar een hoger niveau tillen? Neem daar ook nog eens bij dat de Oddset Pokalen winnaar van volgend seizoen zich rechtstreeks plaatst voor de UEL-Competitiefase.. Stilletjes aan begin ik te dromen van zes Deense ploegen die doorheen de maanden september t.e.m. januari actief zijn op het Europees toneel. Boomstructuren UCL, UEL en UECL vanaf de 16e Finales Tijd om weer aan de slag te gaan met de missie om de 3F Superliga naar een hoger niveau te tillen dus. Een missie waarin we alweer flink geholpen worden door een vrije transfer die FC Nordsjælland realiseerde. Iedereen onder jullie kent wellicht Mohamed Daramy. De inmiddels 27-jarige Deen, maakte twee seizoenen geleden de overstap van Stade de Reims naar de Saudi Pro League, maar zat al sinds januari zonder club. Het Kopenhagens (of Hvidovre's) jeugdproduct keert zo na omzwervingen in Nederland, Frankrijk en Saoedi-Arabië terug naar zijn thuisland om opnieuw plezier in het voetbalspelletje te vinden. En ook FC København was al actief op de vrije transfermarkt. Serhou Guirassy (33) maakte in de zomer van 2027 transfervrij de overstap van Al-Ittihad nar Ol. Marseille en zag ook daar na drie jaar loondienst zijn contract niet verlengd worden. Hij zal volgend jaar ongetwijfeld voor een aantal Kopenhagens goals zorgen in de Deense competitie en hopelijk ook in Europa! Ole Dank voor de reacties, likes e.d.! Overzichtje van de andere nationale competities in Europa volgt, zonder pardon, vanavond Reacties: @Willem@MNie@Bogatyr@Fantasy@De Raam@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Titan@Nom de Guerre

#96 - DEN SJETTE GANG DEN DANSKE DOUBLE Weinigen twijfelden aan onze capaciteiten om in eigen land voor de vijfde maal op rij de Superliga-titel op ons palmares bij te schrijven. Bij aanvang van de Mesterkabsgruppe hadden we al een voorsprong van 15ptn en met een rapport van 20 op 30 kwam er ook tijdens de laatste competitiefase niemand in de buurt. De negende landstitel in onze clubgeschiedenis was een feit. Hoewel we op dit moment meer aanzien genieten dan FC København, zijn het nog steeds de hoofdstedelingen die het record van 16 landstitel op hun naam hebben staan. In de eerste drie speeldagen namen we vrij moeiteloos de bovenhand van Randers FC (0-4), FC København (1-3) en Odense BK (2-0). 9 op 9 en 9 doelpunten van verschillende makelij, mooi als dat eventjes zo uitkomt. Wat niet zo goed uitkwam, was de opeenstapeling van midweekse wedstrijden (UCL-Kwartfinales vs. Chelsea + Halve Finales Oddset Pokalen vs. Brøndby IF). Op verplaatsing in het Farum Park van FC Nordsjælland gingen we met een veredeld B-elftal met 2-0 onderuit. We weten weer wat 'verliezen in Denemarken' is. Op het veld van onze rivaal FC Midtjylland verzekerden we ons zonder al te veel glans van het kampioenschap. Joakim Mæhle's later gelijkmaker volstond in een matige pot voetbal. In wat resteerde van de Superliga wou ik wat andere spelers kansen gunnen waarover ik wat twijfels had of ze wel een toekomst hadden binnen onze club (en de competitie). Veel jongens die zaten te rotten bij de B-kern en veelbelovende talenten uit ons U19-elftal maakten hun eerste minuten in het Deense profvoetbal. In eigen huis, tegen Randers FC liepen we tegen een tweede nederlaag aan (1-2) en ook tegen FC København (0-0) slaagden we er niet in de drie punten thuis te houden. Enkele spelers die teleurstelden werden vervolgens zonder pardon terug naar de B-kern gestuurd en in Odense konden we na drie weken zonder Superliga-zege, opnieuw drie punten bijschrijven. Onze laatste twee wedstrijden werkten we af in het pas opgeleverde, uitgebreide Lynge Jakobsen Stadion. Ruim 35.000 toeschouwers zagen ons tweemaal winnen. De eerste wedstrijd werd meteen een doelpuntenfestijn. Tegen FC Midtjylland werd het 4-3. Op de slotspeeldag hield Vinther de Aalborgse netten wel schoon en haalden we het met 2-0 van runner-up FC Nordsjælland. De hoge opkomst had ik niet meteen verwacht, maar het doet me alleen al uitkijken naar het volgend seizoen! In de strijd om het laatste Europese ticket (UECL tweede voorronde) streden nummer 5 van de Mesterkabsgruppe, FC Midtjylland tegen de winnaar van de degradatieplay-offs, Vejle BK. Bij de bezoekers stonden met Verweij, Devine en Mikkelsen maar liefst 3 AaB-huurlingen tussen de lijnen. Twee jongens daarvan eisten een hoofdrol op. AaB-Akademietproduct Mikkelsen opende de score op aangeven van Alfie Devine. Diezelfde Devine scoorde in de laatste minuut van de partij de winning goal voor Vejle, waardoor zij voor het eerst sinds 1998/99, volgend seizoen weer actief zullen zijn op het Europees toneel. Voor mij part maken onze huurlingen ook dan nog deel uit van hun selectie. Onderaan het degradatieplay-offs klassement zijn Silkeborg IF en Hobro IK veroordeeld tot degradatie. Zij ruimen plaats voor Esbjerg fB en Brøndby IF, dat met 30ptn voorsprong kampioen werd in de NordicBet Liga. Na een Oddset Pokalen-finale waarin we in de eerste helft de Tigrene van Nordsjælland van de mat veegden was het in het absolute slot toch nog een beetje bibberen vooraleer we de vijfde Deense dubbel op rij realiseerden (bekerfinale werd nl. 5 dagen na de 1-1 op Midtjylland gespeeld). Bundgaard opende al snel de score en even later verdubbelde Ross onze voorsprong vanop de stip. Mæhle maakte op het uur de 3-0. We leken zegezeker en dat resulteerde in een ietwat lakse houding waardoor Nordsjælland in een slotoffensief nog tweemaal kon tegenprikken via Stoch Rydell en Pikhalionok. Ook in de tweedelige halve finale tegen NordicBet Liga-kampioen Brøndby IF liep het niet steeds van een leien dakje. In eigen huis zorgde een brace van Viktor Viðarsson voor een 3-2 zege. In de terugwedstrijd scoorde Barreto dan weer een hattrick, waardoor we ook buitenshuis wonnen (1-3). Net zoals de vorige jaren kwamen de doelpunten van verschillende namen, maar dit jaar was er toch wel één absolute uitblinker. De 19-jarige Colombiaan Brian Barreto heeft de verwachtingen die wij bij hem hadden meer dan ingelost. Hij geniet dan ook interesse van topclubs als Internazionale en Borussia Dortmund, maar het is de bedoeling om hem nog zeker één seizoen in onze rangen te houden. Hopelijk is dat mogelijk. Doordat we al snel de titel en bekerwinst in eigen land binnenhadden, konden we al met één oog de transfermarkt op. Dean Huijsen (NED, CV) komt in de zomer transfervrij over van Juventus FC. In eerste instantie is het niet de bedoeling dat hij deel gaat uitmaken van mijn kern, maar dat hij verhuurd wordt aan een andere Superliga-club. Dat geldt ook voor Cristian Flórez (COL, CV) en Jake Rivera (ZWE, CAM), al staat voor hen de deur voor een Aalborgse toekomst wel op een kiertje. Met deze drie nieuwe aanwinsten sluit ik deze goednieuwsshow maar weer eens af. Morgen volgt een update over de strijd om de UEFA-coëfficiëntpunten en plek 6 op de ranglijst. We blikken terug op de kwart-, halve finales en finales van de UCL en kijken ook eens naar de UEL en UECL, alvorens het gebruikelijke overzichtje van nationele voetbalcompetities in Europa aan bod komt. Tot morgen! Ole Dank voor het lezen, de reacties en likes. Nieuwe week, nieuwe post. We zijn er weer met deze week dagelijkse posts, tussen het bijlezen van andere novelles door @Willem@MNie@Bogatyr@Fantasy@De Raam@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Titan@Nom de Guerre

Ik heb Hoël nog als laatste strhalm , betreft het tempo doe het wat jou het beste ligt ik lees het wek wanneer het mij uitkomt

Moraal: redelijk slecht Correcte weergave van de feiten. Parijs voelt als een (gouden) gevangenis.

Nadat ik vorig jaar overtuigend de League Two won, ongeslagen alleen wat gelijke spelen, gaan we dit jaar gewoon verder. Hopelijk gaan we komend seizoen naar de Championship, om zo rustig naar de PL te gaan.

De winst blijft het belangrijkste, maar het strafschopgemis moet niet meer te vaak gebeuren vooraleer het een eigen verhaal gaat leiden.

Als trouwe fan, reageer ik sowieso! #TEAMKARELBALL

#90 - UEFA COEFFICIENTS: DEN vs. POR? In de vorige update zagen jullie dat we veel van onze transferactiviteit specifieke richtten op het versterken van de Deense competitie en haar aanzien in Europa. De UEFA Coëfficiënt ranglijst is het instrument bij uitstek om dergelijke reputatie te meten. In één van mijn vorige posts (#70) bracht ik jullie al even bij over hoe die coëfficiëntpunten nu juist verdiend kunnen worden. Voor het eerst in mijn ambtstermijn als AaB-manager was het dit seizoen mogelijk dat er twee Deense clubs in de UEFA Champions League - Competitiefase zouden acteren. FC Nordsjælland moest dan wel twee voorrondes overwinnen. Wijzelf waren al zeker van deelname aan de competitiefase na ons vierde opeenvolgende kampioenschap vorig seizoen. Een paar dagen geleden kwamen onderstaande acht tegenstanders uit de bus tijdens de loting in het Zwitserse Sion. Met Internazionale, Liverpool en Real Madrid, treffen we drie absolute grootmachten binnen het Europese voetbal. Elk puntengewin tegen voornoemde ploegen mag beschouwd worden als een stunt. In de overige vijf wedstrijden zullen de punten gepakt moeten worden. AS Roma is op papier de vierde beste tegenstander, maar in het verleden hebben we al laten zien dat Italiaanse clubs ons wel liggen, zeker als ze op Deens grondgebied komen spelen. De strijd om plek 6 in de UEFA Coëfficiënt ranglijst lijkt er eentje te worden tussen ons ('Denemarken') en Portugal. Plek 6 staat gelijk aan 6 Europese tickets, terwijl plek 7 het met 5 tickets moet stellen. Nummers één en twee van de vaderlandse competitie van het land op plek 6 plaatsen zich rechtstreeks voor de UEFA Champions League - Competitiefase. Nummer drie moet zich nog door twee UCL-voorrondes wurmen, willen ze participeren in de competitiefase. Net als in het land op plek 7, kwalificeert de bekerwinnaar zich rechtstreeks voor de UEFA Europa League - Competitiefase. De nummer vier moet nog drie UEL-voorrondes spelen en de nummer vijf moet drie UECL-voorrondes overleven om in de UECL - Competitiefase terecht te komen. In wat volgt bekijken we waar de afgelopen voorrondes in de UEFA continentale clubcompetities onze Deense concullega's hebben gebracht. De genoemde voorronde achter de clubnaam is degene waar hun Europees parcours begon. | FC Nordsjælland - UEFA Champions League 3e Kwalificatieronde SK Sturm Graz, de runner-up van de Oostenrijkse ADMIRAL Bundesliga was de eerste horde die moest genomen worden voor de Tigrene richting de UCL-Competitiefase. Door een 3-1 zege in eigen huis - met twee doelpunten van Jho Lähteenmäki - stond het 2-1 verlies in Graz de kwalificatie voor de UCL-Play-Offs Kwalificatieronde niet in de weg. Daarin bleek het Franse RC Strasbourg echter te sterk, waardoor Nordsjælland de komende maanden actief zal zijn in de UEL-Competitiefase en niet in die van de UCL. Hopelijk werpen de gespendeerde miljoenen in de afgelopen transferperiode hun vruchten af. Persoonlijk kijken we natuurlijk vooral uit naar de bijdrage van ex-AaB-speler William Bøving (€ 9mln.), maar ook de prestaties van Uruguayaans wonderkind, Matías Castro (€ 4.6mln. ontsnappingsclausule) zullen ongetwijfeld van doorslaggevend belang zijn voor positieve uitslagen in Europa. | Randers FC - UEFA Europa League Play-Offs Kwalificatieronde Onze vrienden van Randers moesten slechts één voorronde doorkomen om zich te kwalificeren voor de UEL-Competitiefase, maar in zowel de heen- als thuiswedstrijd in de UEL-Play-Offs Kwalificatieronde bleek RSC Anderlecht te sterk. Gelukkig konden ze nog terugvallen om het vangnet van de UECL-Competitiefase, waarin ze hopelijk hun steentje bij kunnen dragen in de coëfficiëntpunten-sprokkeltocht. De van ons overgenomen Ijslandse spits Andri Lucas Guðjohnsen bleef overigens beide wedstrijden op de bank. | Odense BK - UEFA Europa Leage 2e Kwalificatieronde Odense BK begon zijn Europees parcours goed door in Slowakije met 0-2 te gaan winnen van Slovan Bratislava, waardoor het 0-1 verlies in eigen huis van een week later niet meer dan een wake-upcall werd. Blijkbaar volstond die echter niet om hen wakker te schuden, want, ondanks een doelpunt van de van ons gehuurde Nederlandse spits Bram Davelaar, slaagde ze er niet in om de Zweedse nummer twee Halmstads BK uit te schakelen. Toch wel enigszins teleurstellend als je het mij vraagt. Dan maar knallen tegen het Griekse Atromitos om een plek veilig te stellen in de UECL-Competitiefase. Met opnieuw een doelpunt van Davelaar trok OB met een 0-2 zege in Athene, na een 2-1 verlies in eigen huis, alsnog aan het langste eind om zodoende een ticket te bemachtigen voor de UECL-Competitiefase. | FC Midtjylland - UEFA Europa Conference League 3e Kwalificatieronde De Ulvene van Midtjylland moesten twee voorrondes doorstaan om het tot de UECL-Competitiefase te schoppen. Met een 2-0 thuiszege en een 1-1 op HNK Gorica, werd tamelijk moeiteloos afstand genomen van de Kroatische nummer drie van vorig seizoen. In de laatste voorronde hadden ze in de terugwedstrijd in Hongarije, verlengingen nodig om Debrecen over de knie te leggen. Na een 2-2 thuis en 1-2 op verplaatsing (nav.) vervoegden ze zich bij Odense BK en Randers FC in de UECL-Competitiefase. Waar vorig seizoen vier ploegen doorstoten naar een Europese competitiefase, zijn er dat dit jaar vijf. Alle deelnemende Deense ploegen stoten aldus door naar de competitiefase van één van de drie UEFA continantinale clubcompetities. Dat alleen is al een overwinning op zich voor het Deense voetbal. Uitkijken naar hoe zij, en wij, voor de dag gaan komen op het Europees toneel de komende maanden! Ole Reacties: @Willem@MNie@Bogatyr@Fantasy@De Raam@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Titan@Nom de Guerre