Klassement

Ik was gisteren ook rond aan het neuzen voor een leukere uitdaging. Een vervallen club terug opbouwen met één of andere challenge aan verbonden. Enkele leuke clubs die me voorbij kwamen waren Helsingborg, Brann Bergen, MSK Zilina, OFK Belgrado, Litex Lovech, Budapest Honved, Rapid Boekarest.

Oktober ook een goede maand, beetje aan doelsaldo gewerkt. CL helaas verloren, zat niet meer in. Ivanusec kwijt aan een blessure, 6-7 weken. Leo Sauer staat wel op met 4 doelpunten in deze reeks.

The happy few. Zo noem ik Legia Warschau, Zaglebie Sosnowiec en Rakow Czestochowa. Deze drie clubs krijgen elk een boost van maar liefst €50M. Dit doen we door enkele spelers bij ze weg te halen voor veel te hoge bedragen. Bij Zaglebie konden we het aan één speler uitgeven, bij Legia en Rakow werd dat geblokkeerd door het bestuur. Logisch ook want de spelers die we kochten zijn bij deze clubs al niet eens een basisplaats waard. Legia Warschau is qua historie waarschijnlijk de grootste club van Polen als je de laatste 20 jaar niet meetelt. De club uit de hoofdstad presteerde ook de afgelopen jaren prima maar vooral hun faciliteiten waren voor mij een reden om flink te investeren. Ze hebben geweldige trainings- en jeugdfaciliteiten en hun jeugdwerving is zelfs van ons niveau. In mijn logica betekent dit dat ze hierin niet meer te hoeven investeren en dus écht de spelersmarkt op gaan kunnen. Daarnaast zouden ze ook de betere spelers moeten kunnen behouden omdat verkopen met deze boost niet noodzakelijk zijn. Zaglebie Sosnowiec heeft ons de afgelopen jaren verbaasd. Ze promoveerden samen met ons in 2024 naar de Ekstraklasa, degradeerden en promoveerden nog een keer in de tussentijd maar zijn in ons kielzog meegegroeid naar de top van de Ekstraklasa. Daarnaast hebben ze ook in Europa prima gepresteerd. Hun faciliteiten zijn niet denderend maar van alle clubs in de competitie hebben zij naar mijn mening het meeste bereikt met onze investeringen. Eens kijken of ze dat ook kunnen doen met een wat groter budget. Voor Rakow Czestochowa geldt eigenlijk ongeveer hetzelfde als wat voor Legia gold, maar dan in mindere mate. De club was de laatste jaren altijd bovenin te vinden en heeft goede faciliteiten en jeugdwerving. In het verhaal van Goudlokje zou Rakow de pap kunnen zijn die niet te heet, niet te koud is maar precies goed genoeg om in een keer naar binnen te werken. Daarnaast hebben ze de afgelopen jaren enkele slimme transfers gedaan en ook dat wilde ik belonen. Na het voor ons sensationeel verlopen WK mochten we ons in het najaar weer op gaan maken voor de Nations League. Met Denemarken en (zucht, gaan we weer) Frankrijk troffen we daarin twee teams tegen wie we de vorige editie ook al aantraden. Nederland was het land dat de groep compleet maakte. Waar we de vorige keer nog tot de laatste speelronde kans maakten om ons te kwalificeren voor de Final Four was het dit keer kommer en kwel. Een combinatie van blessures, te sterke tegenstanders en pech zorgde ervoor dat we onderaan de groep eindigden. De volgende editie mogen we het in Nations League B laten zien. Ik zal waarschijnlijk de komende keren wat minder gedetailleerde updates plaatsen. Ik heb wat minder tijd om FM te spelen en die tijd spendeer ik liever aan FM dan aan de updates Voor mij is de nation building op dit moment het meest interessant aan de game dus hier zal ook in de updates de meeste focus op komen te liggen. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Seizoen 68: Voorronde Conference League en lotingen Fiorentino We beginnen bij de voorronde van de Conference League. Misschien wel de allerbelangrijkste wedstrijden van het seizoen. Vorig seizoen hadden we geen club in de Conference League en dat kostte veel punten. Helaas hebben we dit jaar ook geen club in de Conference League. Fiorentino haalde het niet tegen Aberdeen Duitsland en Spanje Maar we hebben geluk! Heel veel geluk, we mogen echt onze handen dichtknijpen. Ook Villarreal en Hoffenheim uit Spanje en Duitsland spelen geen Conference League. En dat tegen tegenstanders waarvan je toch verwacht dat ze winnen, ik vind het heel opmerkelijk. Maar de schade valt dan hopelijk mee, anderzijds was dit wel weer de ideale kans om eindelijk eens dichter bij Spanje te komen Lotingen Folgore Wij hebben zeer gunstig geloot in de Champions League, geen van deze clubs zijn echt topclubs dus wij moeten gewoon groepswinnaar worden. Misschien moeten we zelfs voor 18 uit 6 gaan Juvenes Dogana Juvenes Dogana heeft het meest gunstig geloot van de andere clubs. Ik heb echt hoop dat ze punten kunnen pakken in deze groep en misschien zelfs dat ze 3e worden en in ieder geval overwinteren San Giovanni San Giovanni en lotingen, het is geen gelukkig huwelijk. Zo ook dit seizoen, wat een zware groep. Spurs, Real Madrid en Paris SG. Het is bijna onwaarschijnlijk dat San Giovanni hier wat uit haalt maar hopelijk kunnen ze verrassen Murata Ook Murata heeft best zwaar geloot maar ze moeten het tegen Shakhtar op gaan nemen voor de 3e plaats. Hopelijk kunnen ze dat in ieder geval halen Cailungo Cailungo heeft een loting met perspectief maar Cailungo is ook niet het beste wat wij hebben in San Marino. Het is dan ook lastig om te voorspellen hoe deze groep zal gaan lopen. Hopelijk kunnen ze in ieder geval 3e worden Cosmos Cosmos heeft gelukkig al de nodige ervaring in Europa en ik verwacht wel wat van ze. Zeker tegen WSG Tirol, daar moeten ze gewoon boven eindigen. Maar ook Leverkusen is niet zo goed als je waarschijnlijk denkt. Dat bleek wel vorig seizoen toen Faetano ze te slim af was. En als Faetano dat kan, kan Cosmos dat ook zeker. Cosmos moet hier echt overwinteren en of ze dat in de Conference League of Europa League doen maakt mij niet echt uit Coëfficiënten start groepsfase Dit is de stand bij aanvang van het seizoen, de punten die wij krijgen voor kwalificatie zit hier bij in. Gelukkig hebben Spanje en Duitsland dus ook geen club in de Conference League, dat scheelt enorm. Hopelijk kunnen we de schade beperkt houden. Hoe negatief dat ook klinkt, ik zie ons niet meer dan 12,000 punten pakken @Djurovski Zeker heerlijk @MNie Zeker, dat is echt niet als vanzelfsprekend @delichris We waren niet op ons best dus gelukkig scoorden we vroeg, wat wel spannend deze wedstrijd @keano77 @Boyzone @Satioz @Badmuts @Dondirk @DemoN @MarcFM1 @Djurovski @Kyrill @erik9 @ElMarcos @MNie @JeroenW-92 @delichris

Eerste wedstrijd met de nieuwe club, net de laatste voor de winterstop en eentje tegen een concurrent in de onderste regionen. Gelukkig werd daar gewonnen

Haha wauw

https://www.twitch.tv/kobus_k Eens kijken hoe dit werkt

Toen Tim besloot zich bij ons illustere gezelschap te voegen—een groepje zo exclusief dat zelfs de Illuminati ons notitieblokjes zou sturen met "Leer van deze jongens"—wist hij niet helemaal waar hij aan begon. Maar goed, dat wist niemand van ons. Het begon allemaal als een eenvoudige estafettegame, maar al snel werd het een soort hypercompetitieve sport waarbij de inzet steeds hoger werd en de grappen in de groepsapp steeds slechter. Het was een nobele poging om onze estafette weer tot leven te wekken. Maar zoals alle grote verhalen—en enkele van de echt verschrikkelijke—begon het met een simpele, goedbedoelde actie. En net als bij de meeste dingen in het leven, was het alleen maar een kwestie van tijd voordat het hilarisch uit de hand liep. Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Als ik terugkijk op dit seizoen, voel ik een mengeling van trots en pragmatisme die waarschijnlijk alleen managers in mijn positie echt kunnen begrijpen. Daan heeft een koers uitgezet die zowel voorzichtig als ambitieus was, en eerlijk gezegd was het aan mij en Tim om die koers te volgen zonder het schip op de rotsen te laten lopen. Ik heb besloten om de tactiek te benaderen zoals ik boodschappen doe wanneer ik honger heb—snel, efficiënt en zonder me te laten verleiden door de dure kaasjes. We hebben ons gericht op goedkope krachten, spelers die potentie hebben maar die niet de bank breken. Het is een beetje als winkelen in de koopjeshoek; je weet nooit helemaal wat je krijgt, maar soms vind je een verborgen juweeltje. De spelers die boven zichzelf uitstijgen, plaatsen we prompt in de etalage. Het voelt soms een beetje als een ouder die trots hun kinderen laat zien op de schoolmusical—je weet dat ze niet perfect zijn, maar je hoopt dat iemand anders hun potentieel ziet en denkt: "Ja, dat is precies wat ik nodig heb." En wereldtoppers? Die hebben we niet. Nog niet. Het is een realiteit waar ik vrede mee heb. We zijn niet in de positie om sterren vast te houden als ze niet echt van ons afhankelijk zijn. In plaats daarvan richten we ons op wat we kunnen beheersen: opbouwen, uitverkopen en hopen dat we onderweg niet struikelen over onze eigen ambities. Dus terwijl ik deze update schrijf, besef ik dat onze aanpak misschien niet glamoureus is, maar het is wat nodig is. We bouwen langzaam maar zeker, en misschien, heel misschien, zal dat genoeg zijn om volgend seizoen iets groots te bereiken. Kijkend naar het grotere plaatje, moet ik zeggen dat we best wel slimme moves hebben gemaakt op de transfermarkt. We hebben minder dan twee ton uitgegeven aan nieuwe spelers, wat in de voetbalwereld zowat het equivalent is van de wisselgeld vinden in de bank van je oude auto. Maar de verkoopcijfers? Meer dan twee miljoen. Ja, dat lees je goed. Het lijkt wel alsof we in de magische bonen business zitten, en geloof me, deze bonen zijn goud waard. Het meeste geld kwam binnen door de verkoop van onze buitenlandse nieuwkomers. Het blijkt dat mijn voorgangers een soort zesde zintuig hadden voor het spotten van onontdekt talent. Ze konden een ruwe diamant vinden in een berg van steenkool. Dankzij hun vooruitziendheid hebben we nu wat financiële ademruimte—genoeg om ons niet bij elke uitgave zorgen te maken over of we de lichten aan kunnen houden. Het was alsof we een lot hadden gewonnen in het internationale talentenspelletje. Laat me je vertellen over het gouden kwartet: Ndiaye, Hernandez, Rizki, en Hamrouni. Stuk voor stuk waren ze het soort spelers dat je doet denken dat er misschien toch een voetbalgod bestaat die goedgunstig naar je club kijkt. Ndiaye was een meesterzet, geheel gratis binnengehaald. Een jaar lang was hij onze rots in de branding, en toen zwaaiden we hem uit terwijl hij bijna een half miljoen euro waard was, op weg naar de zandbak bij Al-Ittihad Kalba. Ik kon bijna de woestijnwind voelen toen hij vertrok. Dan Hernandez—onze Panamese krachtpatser. Hij speelde een jaar voor ons, verspreid over twee seizoenen, wat een mooie boekhoudkundige truc was als je erover nadenkt. Ook hij vond zijn geluk in het Arabisch schiereiland. Al-Okhdood had meer dan vier ton over voor zijn diensten. Dat was een afscheid dat we niet konden weigeren, zelfs als we wilden. Rizki en Hamrouni, ons Franse duo, kwamen er in de National niet echt aan te pas, maar bloeiden onder de vleugels van Tim en mij op. Toen ploegen uit hun thuisland kwamen roepen, konden we niet anders dan hen laten gaan—de roep van het vaderland, en de knisperende eurobiljetten hielpen natuurlijk ook. Voor een Ligue 2 team is een paar ton misschien een koopje, maar voor ons was het alsof we de jackpot hadden geraakt. Elke deal was een verhaal op zich. Ndiaye, de onverwachte held; Hernandez, de reizende krijger; Rizki en Hamrouni, de verloren zonen van Frankrijk die hun waarde in goud bewezen. Samen hebben ze ons niet alleen een mooie transfersom opgeleverd, maar ook een legende om te vertellen. En als je in de voetbalbusiness zit, zijn dat de verhalen die je warm houden tijdens de koude wintertransfers. Nu komt de echte uitdaging: het is aan Thomas, mijn opvolger, om dit nieuw verworven kapitaal wijselijk te gebruiken. Geen druk, Thomas, maar het is een beetje alsof je de loterij hebt gewonnen en nu moet beslissen of je een huis koopt of allemaal kleine eilanden. Slim investeren is van essentieel belang. We hebben de fundering gelegd; nu is het tijd om te bouwen. Bouw iets dat blijft staan, zelfs als de stormen komen. En in deze business, geloof me, komen de stormen altijd. Sportief gezien zaten we op een roze wolk. Tim had een formidabele eerste seizoenshelft achter de rug met een strikerless formatie—een tactiek zo onconventioneel dat je zou denken dat het uit een sciencefictionroman kwam. Maar hé, dit is voetbal, geen intergalactische oorlog, al kunnen de emoties soms even intens zijn. Toen ik het roer overnam, was ik als een kind met een nieuwe speelset; ik kon niet wachten om mijn eigen draai te geven aan Tims briljante opzet. Met een paar subtiele tweaks hier en daar, voelde het alsof ik de laatste stukjes van een bijna perfecte puzzel op hun plaats liet klikken. En ik moet zeggen, de puzzel zag er verbluffend uit. De resultaten begonnen binnen te stromen alsof iemand de kraan vol open had gedraaid. Voor het eerst in deze estafette speelde een team in de stijl die ik adoreer. Elke wedstrijd was een demonstratie van tactische finesse, een ballet van passen zonder dat een traditionele spits nodig was. Het was alsof we een geheim recept hadden ontdekt in een oud, stoffig kookboek, en plotseling kookten we sterren van de hemel. De euforie in het digitale stadion was tastbaar; je kon de opwinding bijna snijden met het plastic bestek uit de kantine. Fans begonnen wedstrijden bij te wonen met een verwachtingsvolle twinkeling in hun ogen, alsof ze wisten dat ze getuige waren van iets speciaals, iets historisch. En eerlijk gezegd, ik voelde hetzelfde. Dit was het voetbal dat ik liefhad, dat ik ademde. En het leek erop dat iedereen het eindelijk begon te snappen. Aan het einde van het seizoen, met een mix van kunst, vliegwerk en misschien een snuifje puur kosmisch geluk, lukte het ons om de landstitel te grijpen. Het was alsof we eindelijk het laatste level hadden gehaald in een bijzonder moeilijk videospel—en geloof me, Željezničar speelde de rol van de eindbaas met verve. Goražde, ons team, onze trots, stond daar aan de top. Voor het eerst in de geschiedenis van de club konden we ons de beste van het land noemen. De vreugde in de groepsapp was overweldigend, alsof we niet alleen een voetbalcompetitie hadden gewonnen, maar de sleutel tot eeuwige voetbalglorie hadden gevonden. De strijd was intens. Elke wedstrijd voelde als een schaakspel waarbij elke zet kon leiden tot triomf of tragedie. En Željezničar? Ze waren formidabele tegenstanders, meesters in het opvoeren van de druk, maar op een of andere manier—door tactische slimmigheid, doorzettingsvermogen en de onwankelbare geest van onze spelers—bleven we ze net een stapje voor. Toen het laatste fluitsignaal van de slotwedstrijd klonk en de realiteit begon door te dringen, voelde ik een mix van ongeloof en euforie. We hadden het echt geflikt. Het kleine Goražde, tegen alle verwachtingen in, had de groten van Bosnië verslagen. Het was een overwinning die niet alleen op het scorebord stond, maar ook in de harten van iedereen die ooit had gedroomd dat David Goliath kon verslaan. En oh, wat was het zoet. In de bekercampagne die net zo episch was als een Hollywood-blockbuster, bleef het kleine Goražde wonderen verrichten, keer op keer de verwachtingen tarten. In deze ongelijke strijd tegen Željezničar, die zich opnieuw profileerde als de eindbaas van onze voetbalavonturen, schreven onze helden een script dat niemand zag aankomen. Elke ronde van het toernooi voelde als een nieuw hoofdstuk in een spannend boek waarvan je de laatste pagina niet wilt bereiken. Het kleine Goražde, met een moed die alleen wordt overtroffen door hun vaardigheden, nam het op tegen grotere en technisch beter uitgeruste teams. Maar zoals het vaak gaat in de beste verhalen, is het niet altijd de grootste of rijkste die wint. Nee, het is degene die speelt met hart en ziel, en met de durf om te dromen van het onmogelijke. In onze eerste Europese uitstapje sinds lange tijd, waagden we ons op het pad van de Conference League, een toernooi dat zowel uitdagend als verhelderend bleek te zijn. Onze ploeg, het dappere Goražde, vol hoop en dromen, vond zichzelf snel in een reeks van David versus Goliath-scenario's—alleen waren we dit keer niet altijd David met de slinger. Onze eerste grote test kwam in de vorm van het Belgische Zulte Waregem. Zij waren de eerste 'reus' die we tegenkwamen, en tot ieders verrassing, de eerste reus die viel. Het was een wedstrijd die herinnerde aan de beste momenten van een underdogverhaal. Met strategische precisie en een vleugje brute kracht die je zou verwachten van een team dat niets te verliezen heeft, slaagden we erin om hen te overmeesteren. Het was alsof we niet alleen tegen een team speelden, maar tegen de hele geschiedenis van Europese voetbalconventies. De vreugde was echter van korte duur. De volgende ronde bracht ons Čukarički, een team uit Servië dat snel liet zien dat ze een paar maten te groot waren voor ons. Onze slinger was niet genoeg; we hadden misschien een katapult nodig gehad. Het was een confrontatie die ons zowel letterlijk als figuurlijk op onze plaats zette. Hun spel was snel, hun tactieken waren scherp, en hun ervaring in Europese competities was evident. Dus daar stonden we dan, de realiteit indrinkend als een bitter medicijn. We hadden misschien een reus verslagen, maar de weg naar voetbalglorie bleek bezaaid met nog grotere reuzen. Maar zoals elke goede underdogverhaal, was het niet het einde van onze reis, maar slechts een hoofdstuk. Elk verlies, elke uitdaging was een les, en elke les maakte ons sterker, slimmer, klaar om weer op te staan en het opnieuw te proberen. En dus, terwijl de Conference League voorlopig misschien nog een brug te ver was, wisten we dat elke nederlaag slechts de opmaat was voor toekomstige overwinningen. Met elke wedstrijd groeide onze vastberadenheid, onze vaardigheid, en ons geloof dat, op een dag, geen enkele reus te groot zou zijn voor ons. @Nom de Guerre, @Glenn08, @Bogatyr @FlyD @Djurovski @neva @bas huijsmans @Arezo @De Raam @Lensherr @KayDeManaager @Kyrill @timpy00 @bigtukker

"Concurrent" ....

Ik speel inmiddels met Millionarios uit Colombia, heerlijke club. Dat shirt ook. #geil

Heh?

Uitslag 1. Alter Bridge @ElPrincipito 10 PTN. 2. Sam Fender @ElPrincipito 8 PTN. 3. The War and Treaty @chrisje1993 8 PTN. 4. Natalia Jane @chrisje1993 8 PTN. 5. James Bay @ElPrincipito 1 PTN. 6. Adwaith @Djurovski 1 PTN. Dat betekent dat James Bay en Adwaith stranden in de halve finale. Voor @ElPrincipito en mijzelf is het nu zaak om voor de laatste keer een nieuw live nummer in te zenden. Ook zijn alle 3 de coaches nog in de race om deze editie te winnen. @Grote Ree Alter Bridge en Sam Fender @nasje92 The War and Treaty @ivago Natalia Jane.

#111 - SEJR EFTER SEJR Het is misschien niet de meest prestigieuze prijs der prijzen, maar we hebben de Aalborgse trofeëenkast toch maar weer mooi uitgebreid. Ons uitstapje naar Zweden was niet voor niets. In de UEFA Super Cup slaagden we er - in tegenstelling tot in de UCL-Kwartfinale van twee jaar geleden - in om Chelsea FC te kloppen. In een over het algemeen gelijkopgaande wedstrijd kregen The Blues na zesentwintig minuten de uitgelezen kans om de score te open vanop de stip maar spits Nicolas Jackson's strafschop werd door Dghoughi uit de linkerhoek gedoken. Niet veel later viel het openingsdoelpunt in ons voordeel. Nielsen kreeg de bal vanop links toegespeeld en draaide open naar z'n rechterbeen en krulde de bal in de verste hoek buiten het bereik van Chelsea-goal Unai Simón. Het werd voor rust ook nog 0-2 via Schwartau. Na de pauze pakte Sierra rood na een onbesuisde tackle, maar ondanks veel balbezit slaagde de Londenaren er niet in om vroeg te scoren. Pas in minuut 89 kon Lorran de aansluitingstreffer scoren. Het werd nog even spannend, maar onze ijzersterke verdediging hield stand en zo lijfden we onze eerste UEFA Super Cup binnen in ons clubbestaan! In wat volgt, ga ik heel kort in op onze resultaten in de eerste zeven speeldagen van de 3F Superligaen. Afsluiten doe ik met het meedelen van onze loting voor de UEFA Champions League en een blik op de tegenstanders van onze Deense concullega's in hun Europese campagne. Speeldagen 1 t.e.m. 7 met doelpuntenmakers Beginnen tegen een promovendus is een ideale gelegenheid om meteen uit de startblokken te schieten. Tegen Silkeborg IF legden we er meteen vijf in het mandje. Een week later in Viborg FF deden we er daar nog twee bovenop en trakteerden de thuisploeg op een 1-7 nederlaag. Uitblinker was Joakim Mæhle met twee goals en evenveel assists. Ook thuis tegen Randers FC liep alles op wieltjes en kwamen we nooit in de problemen. Schwartau vond voor de derde week op rij de netten en zat op speeldag drie al aan acht goal involvements. Op Odense hadden we het moeilijk. Als team hadden we een off-day, maar recordaankoop Per-Olof Hedlund zorgde met een assist en doelpunt alsnog voor een 1-2 zege. In de laatste drie speeldagen vóór het sluiten van de transferwindow moest Dgoughi zich niet één keer omdraaien en vond o.a. Diamantis Giannitsanis vlot de weg naar doel. Met een vooralsnog perfect rapport duiken we dieper september in. Op 14 dagen tijd staan we voor vijf wedstrijden, waarvan twee UEFA Champions League-wedstrijden in eigen huis en drie Superliga-speeldagen tegen - chronologisch gerangschikt - Aarhus GF (U), FC Midtjylland (T) en FC København (U). Het is met alle respect voor onze gelote tegenstander dat ik zeg dat we in het verleden al angstaanjagendere uitkomsten qua loting hebben gehad. De confrontaties tegen de Premier League-teams Manchester City en Newcastle Utd. zijn met stip aangewezen als veruit de moeilijkste wedstrijden. Verder mogen we ons niet miskijken op de verplaatsing naar Napels, maar daar is punt(en)gewin zeker niet onmogelijk. Als we op speeldag 1 niet verliezen van de Citizens denk ik dat we wel eens vertrokken kunnen zijn voor een nieuwe mooie campagne op het kampioenenbal. Het zou in elk geval een serieuze vertrouwensboost geven voor het vervolg van de competitie. Door hun tweede plek vorig seizoen mocht FC Nordsjælland deze jaargang de voorrondes overslaan en meteen aantreden in de UEFA Champions League - Competitiefase. Ook FC København is erin geslaagd om de competitiefase te bereiken. In de derde kwalificatieronden legden ze PAOK over de knie en in de Play-Offs veroordeelden ze het Franse OGC Nice tot UEL-voetbal. Beide teams hebben een vrij zwaar schema voorgeschoteld gekregen maar hier en daar wat punten pakken en hopen dat het genoeg is om in de tussenronde te geraken zou voor FC Nordsjælland nog wel kunnen lukken volgens mij. FC Kopenhagen zal moeten winnen van clubs als RB Salzburg en Freiburg als ze punten willen pakken. Tegen PSG, Barcelona, Chelsea en Ajax zie ik ze op dit moment niet al teveel klaarspelen. UCL-Speelschema FC Nordsjælland UCL-Speelschema FC København In de UEFA Europa League is Denemarken vertegenwoordigd door FC Midtjylland. Omwille van het feit dat wij afgelopen seizoen de Oddset Pokalen wonnen, kreeg de nummer drie uit de Superliga een rechtstreeks ticket voor de competitiefase van de UEL. Het speelschema van de Ulvene biedt op het eerste zicht perspectief op kwalificatie voor de tussenronde. OGC Nice - de ploeg die door FC København werd uitgeschakeld in de laatste UCL-voorronde -, Brighton en Galatasaray zijn waarschijnlijk de moeilijkste van hun acht tegenstrevers. Randers FC eindigde vorig jaar zesde in de 3F Superliga (mesterskabsgruppe) en won in een duel om het laatste Europese ticket van Vejle, waardoor het mocht aantreden in de laatste voorronde van de UEFA Europa Conference League. In die laatste voorronde rekende het af met de Noren van Bodø/Glimt. Op verplaatsting werd het 2-2 en in eigen huis won Randers afgetekend met 4-1. In de zes wedstrijden die ze als UECL-deelnemer krijgen voorgeschoteld, zal het bezoek van Olympique Lyon veruit de moeilijkste opgave worden. L'OL heeft namelijk ene Adrian Stan (ex-AaB) in hun voorhoede rondlopen. De vijfde van de 3F Superliga van vorig jaar, Odense BK, mocht aantreden in de voorlaatste voorronde van de UEFA Europa League. In die ronde kwam het het Belgische Club Brugge tegen. In eigen huis hielden onze Deense vrienden de Bruggelingen nog op 2-2, maar in Brugge volstond een vroege goal van Jhon Durán niet om de kwalificatie voor de laatste UEL-voorronde uit de wacht te slepen. Dankzij twee goals van Rode Duivel Ferran Jutglà () won Brugge met 2-1. Dan maar UEFA Europa Conference League-voetbal zeker? Ja, dat dacht ik ook.. ware het niet dat het ijzersterke Finse Seinäjoen Jalkapallokerho - kortweg SJK - de tegenstander was van Odense BK in de laatste horde die ze over moesten om het tot de UECL-Competitiefase te schoppen. De heenwedstrijd werd moeiteloos, maar zonder glans gewonnen met 1-0, maar in Finland werd het een ramp. 3-1 was het verdict voor de mannen van Odense. Geen zesde Deense club in Europa dus.. UEL-Speelschema FC Midtjylland UECL-Speelschema Randers FC Jammer, maar helaas.. we zullen onze coëfficiëntpunten moeten verzamelen met vijf teams i.p.v. alle zes deelnemende Deense teams. Dat is eentje meer dan het aantal teams dat Nederland afvaardigd in de UEFA continentale clubcompetities, maar die stonden er al een stuk beter voor, ook nog op dit moment. FC København haalt dan wel een financiële slag thuis met de kwalificatie voor de UCL, maar of dat coëfficiëntgewijs een goede zaak is, betwijfel ik ten zeerste. Feyenoord en AZ Alkmaar vertegenwoordigen de Eredivisie in de UEL, terwijl PSV en Ajax op het hoogste schavotje acteren. We zullen na de Europese januari-wedstrijden eens kijken hoe het er voorstaat op de UEFA Coëfficiënten ranking. Ole @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

#110 - EN TRAVL TRANSFERVINDUE Na een seizoen waarin we elke prijs pakten die er voor ons te rapen viel, was er vanzelfsprekend massale interesse in quasi al onze sleutelspelers. We zeiden vaarwel tegen vier van hen. Ik kan onmogelijk verwachten dat iedereen van begin tot eind meewil in mijn doelstelling om de club (en de competitie) uit te laten groeien tot de grootste 'speler' van de wereld. Dat is ambitieus en velen zullen dat wellicht nooit zien gebeuren, maar ik geloof dat het kan. Ook Alexander Holmberg (22) gelooft steevast in het verhaal dat we hier aan het schrijven zijn. De Zweedse middenvelder brak zijn bestaande contract open en zette zijn kribbel onder nieuwe vijfjarige verbintenis met de club. OUT Één van de sterkhouders van vorig seizoen die geen heil zag in een langer verblijf was Colombiaans wonderkind Brian Barreto (20). Hij had de clubs voor het uitkiezen. De Blaugrana van Barcelona wonnen de strijd om zijn felbegeerde handtekening en maakten ons niet alleen € 39.5mln over, maar beloofden ons ook nog 40% van de volgende transfersom. Tero Huovinen verdedigt vanaf dit seizoen het doel van Manchester United, dat € 18mln. neertelde voor de 22-jarige Finse international (+ 40% DVK). Bram Davelaar (22) moet na vele belangrijke Champions League-doelpunten voor onze club, nu in Gelsenkirchen voor doelpunten gaan zorgen. Schalke betaalde ons € 16mln. en stort ons bij een toekomstige transfer de helft van het verkregen bedrag door. Kaare Barslund (26) heeft zich een grotere portefeuille aangeschaft en gaat zijn brood (en dat van zijn achterkleinkinderen) verdienen bij het Saudische Al Qadisiya (€ 8.75mln). Verder verkozen André Luiz, Kristian Nielsen en Marcin Swiderski een permanente transfer boven een uitleenbeurt. Peter Juul (21) speelt het komende seizoen op uitleenbasis bij FC København, dat een aankoopoptie bedongen heeft t.w.v. € 5.75mln. Ook Zian Flemming (33 - Vejle - € 500K) en Jacob Christensen (31 - Silkeborg IF - € 150K) kunnen mogelijks een permanente transfer versieren aan het eind van hun verhuurperiode. IN Langs inkomende zijde is Per-Olof Hedlund (22) de grootste transfer. De jonge Zweedse aanvaller komt voor € 37mln. over van Manchester City, waar hij voornamelijk voor de reservers uitkwam, maar toch tot 11 optredens kwam bij de A-kern. Per kan op meerdere posities uit de voeten, maar komt met zijn snelheid, techniek en dribbelvaardigheid het best tot zijn recht als hij vanaf de flank kan komen. Kadir Çam (17) moet nog een paar stappen zetten om het ècht tot basis A-kernspeler te schoppen en sluit voor de rest van het seizoen aan bij de U19. De voor € 22mln. van Ajax overgenomen centrale verdediger beschikt naast fysieke presence ook over een uitstekende techniek wat hem een uitstekende voetballende verdediger maakt voor de toekomst. De 18-jarige Nikita Kononenko is meer een pure verdediger en staat in zijn ontwikkeling iets verder dan Çam, maar heeft een lager plafond. Hij komt voor € 16mln over van Dinamo Kiev en sluit meteen aan bij de A-kern. Pablo Accorsi (20, cvm) en Jonathan José Burgardt (18, cam) werden in Argentinië weggeplukt voor gezamenlijk net geen € 18mln. en zullen gedurende het seizoen al veel minuten maken in ons eerste elftal. In eigen land hebben we een lijstje van spelers die we in de gaten houden. Hoofdzakelijk om ze bij interesse van het buitenland te overtuigen om bij ons te tekenen en vervolgens binnenlands verhuren om ze op die manier langer in de Superliga te houden. Dat was het geval voor Kabil Moussa (21). De in Denemarken geboren Tunesiër genoot interesse van Internazionale en was al in onderhandeling met de Nerazzuri toen wij hem benaderen (€ 22mln.), maar koos uiteindelijk toch voor een contract bij ons. We verhuurden hem echter meteen terug aan FC Midtjylland tot en met het einde van volgend seizoen. Twee uitzondering op het wederverhuurprincipe zijn Erik Nielsen (20, spits) en Omar Dgoughi (22, doelman). Vinther (19) is nog niet klaar om eerste doelman te worden en Dghoughi stond al twee jaar tussen de palen bij FC København en staat op het punt op Denemarkens nummer één te worden. We betalen iets meer dan Duitse en Engelse ploegen wouden neertellen en verzekerden ons zo van zijn komst. Erik Nielsen staat te boek als misschien wel het grootste Deense wonderkind van het moment en komt voor € 12.5mln over van aartsrivaal FC Midtjylland. Hij verkoos Aalborg boven een avontuur in de Italiaanse Serie A bij (het financieel overgenomen) Torino. Spelersprofielen nieuwkomers Middenvelder Lesley Ugochukwu (26) en Lucas Bergvall (24) werden transfervrij overgomen aan het eind van vorig seizoen en worden ondergebracht in onze loan farm (zie hieronder). Bergvall speelt volgend seizoen - net als AaB Akademiet-product Martin Barfod - op huurbasis voor Silkeborg IF en Ugochukwu bij Odense BK. Jake Rivera (22), die vorig jaar nog een serieus aantal minuten maakte in onze a-kern, vertrekt op huurbasis naar FC Nordsjælland waar hij het hele seizoen onbetwistbaar basisspeler zal zijn. Loan farm 2030/31 (29) Gelet op het hierboven besproken transferverkeer ziet onze selectie bij aanvang van het nieuwe voetbalseizoen er als volgt uit. We verwelkomen vijf nieuwkomers en sluiten Saevar Pálsson (19) en Diamantis Giannitsanis (19) in de armen als onderdeel van de A-kern, na geslaagde verhuurperiodes bij respectievelijk AC Horsens en Viborg FF. Spelersprofielen S. Pálsson en D. Giannitsanis Daarmee sluiten we af voor vandaag en zijn we morgen terug om te kijken hoe we het gedurende de drukke transfermercato op sportief gebied gedaan hebben. Naast 7 Superliga-wedstrijden, staken we ook even de grens over om in Göteborg de UEFA Super Cup te spelen tegen UEFA Europa League-winnaar Chelsea FC. Ole @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

#109 - SAESONEN 2029/30 I TAL Het voelt nog steeds een beetje surreëel aan dat we onze naam hebben mogen bijschrijven in een lijstje dat nu 10 treble-winnaars telt. Celtic slaagde er voor het eerst in door in 1967 naast de Scottish Premiership en de Scottish Cup ook Europacup I te winnen. Ook Nederland kent twee treble winnaars met Ajax (1972) en PSV (1988). Sinds de naamswijziging van het tornooi naar 'UEFA Champions League' voegden, naast wij, ook volgende teams hun naam toe aan het elite-lijstje: Manchester United (1999), FC Barcelona (2009, 2015), Internazionale (2010), Bayern München (2013, 2020), Manchester City (2023) en Paris Saint-Germain (2028). Bij een treble winning-seizoen horen natuurlijk ook cijfers die voor zich spreken. Hierboven zien jullie een schematisch overzicht van de wedstrijdstatistieken van alle spelers die het afgelopen seizoen minuten hebben gemaakt in het eerste elftal. Van de spelers die veel minuten gemaakt hebben, zijn er slechts drie spelers die onder de magische 7.00-gem. beoordelingsgrens scoorden. De spelers die er op basis van dit overzicht uitspringen zijn, naast Colombiaans wonderkind Brian Barreto, diens landgenoot, Javier Sierra, die met zowel dubbele cijfers qua assists als doelpunten een uitstekend seizoen kende, maar ook Alexander Holmberg, onze Zweedse box-to-box middenvelder, liet maar liefst 18 assists optekenen. Bram Davelaar en Jake Rivera waren nieuwe toevoegingen aan onze A-kern t.o.v. vorig seizoen en drukten al snel hun stempel. Van onze huurlingen behaalde, de aan Vejle BK verhuurde, Sitionan Yaha met een 7.25-score, de hoogste gemiddelde beoordeling gedurende het afgelopen seizoen. Een belangrijke kanttekening die daarbij dient gemaakt te worden, is dat hij pas na de winterstop echt in actie kwam en dus beduidend minder minuten maakte dan vele anderen in de loan farm-lijst. Net als Sjøquist en Clemmensen speelt hij na een overeenkomst tot verlenging ook volgend jaar nog op huurbasis bij dezelfde club. FC København lichtte voor Óli Hilmarsson de aankoopoptie t.w.v. € 950K, een koopje voor één van onze concullega's! Karl Lahdo gaat volgend seizoen op zoek naar een huurder uit de hoogste divisie. Volledige lijst van huurlingen (loan farm) Of de kwalificatie voor de FIFA Club World Cup van 2033 iets te maken heeft met de interesse van de buitenlandse zakenmagnaat in de overname van onze club, dat weet ik niet. Ik verheug me op de deelname aan het WK voor clubs. We laten het gewoon op ons afkomen en zien wel waar we daar stranden. En wat die bestuursovername betreft, daar ga ik me niet teveel van in mijn hoofd steken. Ik ben ervan overtuigd dat ik ook onder een nieuw bewind nog steeds de sportieve touwtjes in handen zal hebben. We hebben hier iets mooi uitgebouwd in Aalborg en we zijn nog niet klaar. Ik ben niet zo van het louter afvinken. Eerder van het willen blijven winnen, willen blijven groeien, want dat kan altijd. Ole Jawel, daar zijn we weer. De eerste grote mijlpaal in deze novelle is bereikt. Heb gisteren en vandaag de tijd genomen op mijn pc wat op te kuisen en geheugen vrij te maken omdat het een onoverzichtelijk zooitje was geworden waarin ik het bos door de bomen niet meer zag. Morgen stel ik jullie onze kern voor seizoen 2030/31 voor. @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

https://clips.twitch.tv/FunnyHumbleBearOhMyDog-6WHjsXGEGHisy8AR Voor wie nog wil nagenieten van de bouwvakkerskunsten van Arezo van vanmiddag

Als je het over La Furia Roja hebt weet de gemiddelde voetbalfan wel wie er bedoeld wordt: de Spanjaarden. Zij zijn degenen die tussen ons en de eerste WK-titel in onze historie staan. Spanje werd winnaar van Groep A met 7 punten waarna de Zweden bijna voor een gigantische stunt zorgden. Hierna raakte de Spaanse machine op toeren. Kleine buur Portugal werd overtuigend opzij gezet, Argentinië werd eenvoudig verslagen en in de halve finale moest ook Colombia geloven aan de daadkracht van de Spanjaarden. In 2034 werden de Spanjaarden ook al wereldkampioen en de grootste naam, Lamine Yamal, was er toen ook al bij. Sterker nog, de 35-jarige routinier was toen op zijn absolute hoogtepunt. Nu wordt hij gesteund door een mix van ervaring en talent. Een van die talenten is Iker Monreal. De 23-jarige middenvelder doet het al jaren uitstekend bij Wisla Krakow. Het grootste verschil tussen de beide landen is de breedte van de selectie. Waar bij ons de reservespelers grotendeels in de middenmoot van Europese topcompetities spelen (of zelfs lager) heeft Spanje spelers op de bank die belangrijk zijn bij clubs als AC Milan, Aston Villa en Real Madrid. De Eerste Helft We slaan vaak vroeg in de wedstrijd toe en ook tegen Spanje beginnen we sterk. Onze eerste kans na 4 minuten is grotendeels te danken aan Iker Monreal, die dus bij mij onder contract staat in Krakau. De middenvelder denkt zijn centrale verdediger in te kunnen spelen maar Konrad Skowron kan onderscheppen. De spits stuurt zichzelf daarmee meteen de diepte in en komt oog in oog met Torrecilla, die tot nu toe nog maar 2 keer hoefde te vissen. Met een bekeken lobje weet Skowron ons echter al na 4 minuten op voorsprong te zetten! Skowron zet ons binnen de kortste keren op voorsprong Heel lang konden we niet van deze voorsprong genieten. Nadat Spanje enkele keren het spel verlegde kreeg het op de rechterflank de ruimte die het zocht. Reyes vond spits Maldonado die rechtsbuiten Bakero aan het werk zetten. De buitenspeler zat aan de binnenkant van Kubina en kon met zijn mindere linker vanaf de rand van de 16 uithalen. Zijn schot liet Mendes-Dudzinski kansloos. De eerstvolgende kans kwam na bijna een half uur spelen. Nadat een eerdere voorzet nog werd weggewerkt kwam de bal bij Dec terecht. Zijn lage voorzet werd weggewerkt door Goikoetxea maar via een mêlee van benen voor de voeten van Krawczyk. Zijn schot werd geblokt door diezelfde Goikoetxea en de corner leverde verder niets meer op. Sterker nog, niet veel later leek Spanje juist toe te slaan. Een snelle counter belandde via Maldonado en Monreal bij Mut, die Pienczak aan de binnenkant verraste. Zijn doelpunt werd echter afgekeurd vanwege buitenspel. De Tweede Helft Het eerste gevaar in de tweede helft kwam van Spanje. Jacob kreeg de bal langs Pienczak maar werd zelf opgevangen, wat een vrije trap vlak bij de zijlijn opleverde. Jacob zelf ging achter de bal staan en legde deze hoog bij de tweede paal, waar Ponce en Budka het luchtduel met elkaar aan leken te gaan. Dopart, die achter de twee stond, besloot echter om Ponce een zetje in de rug te geven. Scheidsrechter Daniel Carsten was onverbiddelijk en wees naar de stip. Ponce nam de verantwoordelijkheid om de strafschop te nemen en stuurde Mendes-Dudzinski de verkeerde hoek in. 2-1 voor Spanje. Dopart duwt in de rug van Ponce, penalty. Spanje bleef de betere en een deel van het publiek dacht even dat het 3-1 werd toen Jacob na een uur een vrije trap in het zijnet schoot. Het zou tot de 81e minuut duren voordat wij weer een echte kans kregen. Linksback Kubina stormde mee op aan de linkerkant en vond Krawczyk, die in de bal kwam. Dit was voor Budka het teken om diep te gaan en onze spits zette de linksbuiten aan het werk. Budka kon vanaf links naar binnen snijden maar zijn schot ging nipt over het doel van Torrecilla. Budka schiet vanuit een moeilijke hoek over Uiteindelijk bleek dit ook meteen de laatste grote kans van de wedstrijd te zijn. Spanje bleef rustig in balbezit en onze frisse spelers misten de kwaliteiten om écht het verschil te maken... Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de winst van Spanje terecht was maar er lagen wel degelijk kansen om zelf nog toe te slaan. Echt veel tijd om de wonden te likken is er niet. Het seizoen met Wisla Krakow is alweer begonnen, de Superpuchar Polski werd zonder 8 basisspelers gewonnen en over 2 dagen staat de eerste competitiewedstrijd op het programma... Met de tweede plek als eindresultaat mochten we onszelf De verrassing van het toernooi noemen. Een holle titel want als je zo dichtbij bent wil je de titel ook gewoon pakken. Voor Janusz Krawczyk was er nog wel een mooie eer weggelegd, de spits werd verkozen in het Dreamteam. Met 5 doelpunten werd hij gedeeld 4e op de topscorersranglijst maar dit was vooral door de twee Senegalese spitsen op posities 2 en 3. Hun 6-0 zege op Saudi-Arabië en 9-1 slachtpartij tegen Jamaica gaven een vertekenend beeld. Door de prestaties op het WK vinden we onszelf intussen terug op een 19e plek op de wereldranglijst. Ik denk dat we beter zijn dan dit maar als je ziet waar we vandaan komen is het al een ontzettende verbetering. In de 10 jaar voor mijn komst was de 40e plek de hoogste positie die bereikt is, sinds ik er ben is de stijgende lijn ingezet. Met kwalificatie voor het EK en het EK zelf op komst zullen we de komende jaren nog kans hebben om verder te stijgen. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Wel lekker met dit puntenaantal. Bij mij is Guardiola gestopt met net meer dan 10.000 punten.

Gefeliciteerd met zowel de titel als de beker. Een echte prijzen veelvraat ben je

Niet verwacht dit maar gelukkig raak je niet in paniek

Dat ben ik nu aan het doen met RSC Anderlecht. Is wel leuk hoor. Sparta Praag is er een uitstekende club voor. Ik bouw aan een goede kern en het overige geld spendeer ik aan -19 jarigen die ik dan weer verhuur. Ontwikkelen die zich komen ze in aanmerking en anders grijp ik het geld. Van 45 miljoen schulden in seizoen 1 zit ik nu aan een transferbudget van 85 miljoen in het 4de seizoen.

Ik juich het zeker en vast toe!

Campione Campione

Jep! Na wijzigingen moet je het bestand even opnieuw verifiëren.

Een upgrade gedaan voor Theo Leoni.

Dit had ik niet zien aankomen. Snel het tij om laten keren.

Snelste hattrick: Gedeelde 1e plaats.

Dit was een nice verlenging

Standard helpt FC Luik, want normaal degradeert de 15e rechtstreeks maar omdat de A ploeg van Standard degradeert is het de jeugdploeg die een divisie zakt. FM in Belgie vind ik wel niet zo goed omdat het al tien jaar zo is dat Limburgse en Antwerpse ploegen het altijd veel beter doen dan West-Vlaamse of Oost-Vlaamse of Waalse ploegen. Elke FM opnieuw. Elke save opnieuw.

Een pijnlijke avond voor Amsterdam

Het seizoen van Liverpool gaat op Slot. En bijna weer Klopp gehad.

Danska Fudbalska wereldkampioen! Nu maar uitkijken naar een ander land.

Goede tweede maand in seizoen 3. En vooral een hele ziek pot in Parijs, waar ik binnen 25 minuten 2 standaardsituaties scoorde. Toen kon ik consolideren en zelfs nog een 3e maken in de slotfase.

CX. The great switch Na de wedstrijd, terwijl het zweet nog stoomde op de rug van mijn spelers en het stadion langzaam leegliep als een goedkoop biertje op een warme dag, stonden er inderdaad een paar mannetjes te wachten met trechters en bekers. "You piss here," commandeerden ze, met de autoriteit van een verkeersregelaar op een lege kruising. Hun amateurisme was zo dik dat je het kon snijden en serveren met een sausje van ongemakkelijkheid. Ze controleerden willekeurig, kozen spelers uit als een slechte quizmaster die willekeurig namen trekt uit een hoed. Maar, en hier komt het mooie, ze liepen niet mee met de spelers naar de toiletten. Amateurisme ten top, alsof ze ons op een dienblad de gelegenheid gaven om te rommelen. En daar kwam Markellos, onze dubieuze dokter en meester van de misleiding, glanzend in zijn rol als de grote Houdini van de urinetests. Ongehinderd door toezicht, voerde hij zijn grote wisseltruc uit. Het was een spektakel waardig van een podium, hoewel uitgevoerd in de schaduwen van de kleedkamers. Met de behendigheid van een goochelaar wisselde hij de echte urine voor de inhoud van nepblazen, gevuld met onberispelijk schone vloeistof. Elke beweging was minutieus gepland, elke handeling zo vloeiend dat het leek alsof hij dit al duizend keer eerder had gedaan. Misschien was dat ook zo. De nepblazen waren klein kunstwerken op zich, meesterlijk gecreëerd om elke test te doorstaan die de sportautoriteiten konden bedenken. Markellos, met zijn tas vol trucs, leek op een chef-kok die een exotisch gerecht bereidt onder de neuzen van nietsvermoedende critici. Het was kunst, het was wetenschap, het was bedrog, allemaal mooi verpakt in één onberispelijke uitvoering. Toen de spelers een voor een terugkeerden, hun gezichten een mengeling van vermoeidheid en stiekeme voldoening, wist ik dat Markellos had gezegevierd. De controleurs, nog steeds onbewust van de magie die zich recht onder hun neuzen had afgespeeld, pakten hun spullen en vertrokken, tevreden met hun 'steekproeven'. En daar stonden we dan, de lachende winnaars van niet alleen de wedstrijd, maar ook van het grote spel dat zich afspeelde achter de schermen, een spel waarin wij, met Markellos aan onze zijde, de onbetwiste kampioenen waren. Markellos stak grijzend een duim naar ons op, zijn grijns zo breed dat het bijna zijn oren raakte. Kat in het bakkie. Zijn gezicht straalde een soort triomfantelijke tevredenheid uit die je normaal alleen ziet bij mensen die net de loterij hebben gewonnen of bij een kat die stiekem de goudvis van de buren heeft opgegeten. Nooit geweten dat het zo eenvoudig was om als bedrieger de kost te verdienen. Daar stond hij, onze Markellos, alsof hij net een kindertrucje had uitgevoerd op een verjaardagsfeestje, maar in werkelijkheid had hij zojuist de sportautoriteiten om de tuin geleid met de finesse van een veteraan die nog steeds een paar goeie trucs achter de hand heeft. Zijn lach, zijn opgestoken duim, en zijn grijns waren allemaal delen van het masker van een man die zijn brood verdient in de schaduwen, waar de lijnen tussen juist en onjuist niet alleen vaag zijn, maar soms ook helemaal niet bestaan. In zijn wereld, een wereld waarin elke stap voorzichtig moet worden gezet en elke handdruk twee keer moet worden gecheckt, was Markellos een meester. En terwijl hij daar stond, trots als een pauw, besefte ik dat in de donkere hoeken van ons vak, waar de schijnwerpers zelden schijnen, mannen als Markellos niet alleen overleven, maar ook bloeien, gedijen op de randjes van wat toelaatbaar is, altijd dansend op het slappe koord van bedrog. Al met al had ik niet het gevoel dat er nu nog iets mis kon gaan. ===== Reacties en dergelijke.

Ik vraag me bij dit soort uitspraken altijd uit of mensen überhaupt Feyenoord kijken of dat ze puur uit blinde haat reageren. Het eerste verraadt een totaal gebrek aan voetbalkennis, het tweede is misschien nog wel treuriger.

De Champions League 2029/2030 zit erop. En wat was het weer een avontuur. Na de kwartfinale in ons eerste CL jaar en de zestiende finale vorig jaar kwamen we nu nóg verder. In de groepsfase verloren we enkel van AC Milan en regerend titelhouder Nice. Vervolgens mochten we tweemaal naar het noorden van Engeland. Tegen Newcastle bekerden we met het nodige geluk door, maar zeker tegen City waren we erg sterk. In de halve finale wachtte Bayern München. Goed, een nederlaag in München. Toch was alles nog mogelijk voor de return. En dat bleek. Wat zijn we dichtbij de eerste Champions League finale in de geschiedenis van Örgryte IS - of überhaupt het Zweedse voetbal - ooit gekomen. Gezien het spelbeeld is dit heel erg zuur, maar de trots overheerst..

De Göteborgse talentenfabriek draait op volle toeren! Alleen jammer dat er nog geen eigen jeugd bij zit, dat blijft toch nog altijd enorm tegenvallen. Sowieso is het bijzonder hoe Denemarken en Noorwegen toptalent na toptalent afleveren en Zweden er eigenlijk niets tegenover zet qua newgens. Maargoed, met internationale scouting kom je een heel eind

#65 - EL AÑO EN QUE PERDÍ LA ALEGRÍA (Het jaar waarin ik mijn plezier verloor) Gevoelsmatig had het vertrek van spelers als Fabio (Chiarodia) en Claudio (Echeverri) een gapend gat achtergelaten in de selectie. Zeker gezien het feit dat een half jaar eerder spelers als Pedro (Vite) en Leonardo (Realpe) ook de deur al achter zich hadden dichtgetrokken. Tiago kreeg het idee dat de kern van zijn spelersgroep uit elkaar aan het vallen was, en wellicht was dit ook wel zo. Met name de transfers van Pedro, en later Claudio, hadden voor wat tumult binnen de selectie gezorgd. Een ontevreden spelersgroep resulteerde in tegenvallende trainingsresultaten en het voeren van een fix aantal individuele gesprekken. Een aantal weken heeft Tiago zich meer een sportpsycholoog dan een voetbaltrainer gevoeld. Het ongenoegen bij de spelers resulteerde tevens in ontluisterende transfer aanbiedingen. Europese clubs konden de onvrede aan de andere kant van de oceaan ruiken en sprongen als een stel hongerige leeuwen op hun prooien. Toch bleef Tiago ongestoord werken aan zijn project in Sangolquí. Ondanks de interne rellen werden er ‘gewoon’ resultaten geboekt. De suprematie binnen de landsgrenzen mag inmiddels geen verrassing meer zijn, maar ook buiten de Ecuadoraanse omkadering werden de zeges als een kralenketting aaneengeregen, in weerwil van een moeizame start tegen Belgrano in de strijd om de Recopa Sudamericana. Tussen die twee wedstrijden door werd ook Barcelona met 3-2 opzij gezet in de confrontatie om de Ecuadoraanse Supercup, maar het echte geweld vond plaats in de Copa Libertadores. Independiente del Valle kwam terecht in een ‘groep des doods’, waar het stuitte op verzet van het Braziliaanse Santos, het Argentijnse Boca en het Chileense Universidad Católica. Grootmachten in hun eigen land. De continentale campagne werd geopend met een 6-2 overwinning tegen de Chilenen, waarna Santos en Boca beide met 3-2 werden verslagen op vreemde grond. In de drie terugwedstrijden waren de jongens van Tiago nog sterker en slikten ze geen enkel tegendoelpunt. In de thuiswedstrijden werden Santos en Boca opzij gezet met een 4-0 winst en in Chili stond er aan het eind van de wedstrijd een 3-0 stand op het scorebord. De LigaPro bracht geen uitdaging voor de ploeg van Tiago. Ondanks het vertrek van enkele sterkhouders in de laatste maanden, raasden de jonge honden van Los Negriazules door de nationale competitie. Enkel de grootste concurrent, Emelec, wist het team vol talenten op een gelijkspel te houden. De nieuwe speelstijl die Tiago voorafgaand aan het seizoen had bedacht om de jonge talenten makkelijker te kunnen inpassen, sloeg duidelijk aan. Met name het gemaakte aantal doelpunten lag heel erg hoog. IDV scoorde bijna het dubbele aantal van de eerstvolgende ploeg op de ranglijst. De eerste fase werd dan ook winnend afgesloten, met een verschil van tien punten. Opvallend waren de prestaties van Geremy de Jesús in het eerste half jaar van 2028. De buitenspeler draait al wat jaren mee, maar was nog nooit zo productief als dit seizoen. In zeventien wedstrijden wist hij namelijk veertien maal het net te vinden en bereidde hij twaalf andere doelpunten voor. In zeventien wedstrijden was hij dus al 26 keer direct betrokken bij een doelpunt. Aanvaller Gabriel Ruiz was met een gelijk aantal doelpunten eveneens op dreef. Carlos Gutiérrez, nieuw in de selectie dit jaar, maakte er ook veertien vanaf het centrale middenveld. De zomer van 2028 beloofde weer een hete te worden. De lokroep vanuit Europa werd voor sommige spelers wel heel verleidelijk en bracht regelmatig een tweestrijd binnen de selectie teweeg. Tiago moest maar eens bij zichzelf te rade gaan of het tijd werd om toch eens wat jongens te laten vertrekken, om de lieve vrede binnen de club te kunnen bewaren…

#63 - UN VIAJE DE TRIUNFOS Y LECCIONES Na ons tweede succesvolle seizoen kwam er een tijd van uitdagingen en kansen die onze club en mijn visie op jeugdontwikkeling op de proef stelden. Grote clubs uit Europa en Latijns-Amerika klopten aan de deur, lokten met lucratieve aanbiedingen voor mijn beste spelers. Het was een test van onze vastberadenheid en toewijding aan ons gekozen pad. Ik herinner me levendig de gesprekken die ik had met de jongens. We spraken over de waarde van loyaliteit, over de kracht van groei binnen onze club. Velen kozen ervoor om te blijven, om samen met ons de volgende fase van onze reis te omarmen. Anderen verlieten ons, op zoek naar nieuwe uitdagingen elders. Ondanks deze uitdagingen bleef Independiente del Valle een bastion van jeugdontwikkeling en vernieuwing. We kregen internationale erkenning en werden uitgenodigd voor prestigieuze toernooien over de hele wereld. Mijn jongens speelden met een passie en vastberadenheid die de harten van fans overal veroverden. Naarmate de jaren verstrijken, groeit mijn rol als mentor en visionair. Ik probeer mijn kennis en ervaring met andere coaches en clubs in Ecuador te delen. Ik moedig hen aan om te geloven in de kracht van jonge talenten. Mijn visie verspreidt zich als een lopend vuurtje door het land, waardoor een golf van nieuwe mogelijkheden ontstaat voor dromende kinderen. Onze reis is er een van triomfen en lessen, van moed en vastberadenheid. Nu, terwijl ik terug en vooruit kijk naar mijn carrière, voel ik een diepe trots voor mijn jongens, voor Independiente del Valle, voor de gemeenschap die we hebben helpen opbouwen. Maar mijn missie is nog lang niet voltooid. Terwijl we verder gaan, met nieuwe dromen en nieuwe uitdagingen, blijft mijn geloof in jeugdontwikkeling onwankelbaar. De toekomst is helder voor ons, vol met nieuwe kansen om de wereld te laten zien dat dromen werkelijkheid kunnen worden, ongeacht waar je begint! Onze reis gaat door, gedreven door een gedeelde visie en een onbreekbare band. Want voor mij, en voor Independiente del Valle, is er maar één doel: om de jeugd van Ecuador te inspireren, om hen te laten geloven dat alles mogelijk is, als je geloof in jezelf en in elkaar. Het volgende hoofdstuk wacht alweer op ons, vol uitdagingen en triomfen. Wat er ook komt, we zijn er klaar voor. Onze visie zal ons leiden, onze passie zal ons voeden. De toekomst van de club is helder en vol belofte, wachtend om geschreven te worden door degenen die geloven in de kracht van jeugdontwikkeling. En ik, als coach en visionair, zal altijd blijven streven naar meer, voor mijn jongens, voor mijn club en voor de dromende kinderen overal ter wereld. Seizoensoverzicht 2026 ---

#62 - EL TREN AVANZA Na onze verrassende triomf als jeugdgedreven team stond Independiente del Valle aan de vooravond van een nieuw tijdperk. De voetbalwereld had ons opgemerkt; scouts, coaches en de media waren gefascineerd door ons succesverhaal. Voor mij persoonlijk was het belangrijkste echter nog steeds de toekomst van de jongens die ik had gevormd. Terwijl we ons voorbereidden op mijn tweede seizoen in dienst van Los Negriazules, intensiveerde onze toewijding aan jeugdontwikkeling. We zochten naar nieuwe talenten, niet alleen in de grote steden, maar in de meest afgelegen hoeken van Ecuador. Mijn scouts en ik doorkruisten bergachtige paden, staken slingerende rivieren over, op zoek naar de volgende generatie voetbalsterren. Onze trainingen werden intenser, onze band sterker. Ik zag hoe mijn jongens groeiden, niet alleen als spelers maar ook als mannen. Er werd ze niet alleen tactiek en techniek aangeleerd, maar ook discipline, doorzettingsvermogen en trots! Onze club is niet alleen een team; het is een familie, gedreven door een gedeelde visie in alle gelederen. Het volgende seizoen voelde als een nieuwe uitdaging, maar we waren er klaar voor. We speelden met vastberadenheid, met passie en met een geloof dat dieper ging dan de grasmat onder onze voeten. En weer stonden we daar, aan het einde van de campagne, met verscheidene bekers in onze handen. Niet per se omdat we de beste individuele talenten hadden, maar omdat we een team waren dat gezamenlijk groeide en bloeide. Onze trein denderde onverminderd voort. We hadden de aandacht van de wereld getrokken, maar bleven trouw aan onze roots. Jeugdontwikkeling is niet alleen een strategie voor ons, het is wie we zijn! En terwijl we verder gaan met dit project, met nieuwe dromen en nieuwe uitdagingen, blijven we geloven in de kracht van jonge talenten. Want onze visie heeft de Ecuadoraanse voetbalwereld veranderd en zal blijven veranderen, één talent tegelijk. Seizoensoverzicht van 2025 ---

#106 - SEMIFINALER v. MAN UTD (& AGF) v. - v. Vier wedstrijden in twee halve finales gespreid over twee weken. Kan je nog volgen? Wel, ik help je even. Op woensdag 24.04.2030 verplaatsten we ons zuidwaarts via de E45 tot de bus in Aarhus de autosnelweg afreed. In de vernieuwde Skovens Arena werden we ontvangen door Aarhus GF voor de heenwedstrijd van de halve finale van de Oddset Pokalen. Vooraleer we toe waren aan de return speelden we in het weekend van zaterdag 27.04.2030 nog een competitiewedstrijd tegen Odense BK èn speeden we op dinsdag 30.04.2030, in ons eigen Lynge Jakobsen Stadion, de eerste partij van het tweeluik tegen Manchester Utd in de Halve Finale van de UEFA Champions League. Zaterdag 04.05.2030 zakte AGF af om de terugwedstrijd in de Oddset Pokalen af te werken en vier dagen later, op woensdag 08.05.2030, werden we op Old Trafford verwacht. Voor de bespreking van beide halve finales gooien we de chronologie even overboord en gaan we eerst - en het langst - in op de UCL-Halve Finale tegen de Mancunians. DI. 30 APRIL 2030, AALBORG BK v. MANCHESTER UTD., LYNGE JAKOBSEN STADION Opstellingen: AaB (4-3-3): T. Huovinen - J. Mæhle, J. Andersen, S. Svendsen, K. Barslund - P. Cubarsí, T. Holmberg, O. Schwartau - B. Barreto, B. Davelaar, H. Koide Man Utd. (4-3-3): A. Onana - K. Tierney, Gabriel, R. Ciculescu, K. Mainoo - M. Zubimendi, B. Fernandes, M. Mount - M. Rashford, R. Højlund, J. Sancho De mooiste wedstrijd van mij zevenjarige loopbaan als hoofdcoach. Met het scenario dat zich deze wedstrijd liets schrijven, hield werkelijk niemand rekening. De Engelse bezoekers schoten uit de startblokken en na amper drie minuten zette Mason Mount Huovinen al aan het werk met een fantastisch afstandsschot dat op de linker winkelhaak afstevende. Huovinen kreeg met zijn katachtige redding het hele publiek mee en op een reeks van drie achtereenvolgende hoekschoppen toonde hij zich telkenmale baas in eigen strafschopgebied. Het duurde even vooraleer we wakker werden en de bezoekers wat gas terugnamen. Na een kwartier spelen kwamen wij ook eens opzetten. Cubarsí verlegde de bal naar Holmberg. Die speelde op zijn beurt Koide aan en met Mainoo in zijn rug, draaide hij zich vrij naar z'n rechtervoet en schoot de 1-0 in de korte hoek voorbij Onana. Na een uitstekende start zagen de Mancunians dit allesbehalve aankomen, maar het ging snel van kwaad naar erger. Captain Bruno Fernandes mistte zijn controle volledig waardoor Koide met de bal aan de haal kon. Hij zag Barreto vrijstaan en speelde hem direct aan. Barreto wist bij het toegespeeld krijgen van de bal al dat Onana slecht gepositioneerd stond en met een perfecte plaatsbal in de rechter benedenhoek maakte hij er in minuut 20 2-0 van. We zaten even op rozen en een tiental minuten na de 2-0 kreeg Cubarsí teveel tijd aan de bal, waardoor hij een uitstekende steekbal in de rug van Mainoo kon steken die Hitoshi Koide als eindstation vond. De jonge Japanse aanvaller schoot de bal beheerst en koelbloedig overhoeks tegen de touwen: 3-0! Mancunians-coach Zinedine Zidane schudde zijn jongens wakker en in het slotkwartier van de eerste helft deden ze er alles aan om er in de tweede helft nog een wedstrijd van te maken. Rashford kreeg 1-op-1 met Huovinen nog de grootste kans. In eerste instantie schoot hij recht op onze Finse goalie en in de rebound trof hij onbegrijpelijk de paal. Op een nieuwe opeenstapeling van Engelse corners viel er ook geen doelpunt. Ofwel waren de kopballen te hoog, ofwel stond Huovinen pal. Bij rusten stond het 3-0. De tweede helft begon zoals de eerste eindigde. Met een ongelofelijke drive naar voren, trachtte Man Utd zo snel mogelijk de aansluitingstreffer te maken. Een nog steeds uitmuntend keepende Huovinen leek niet te passeren en het vizier van zowel Højlund als Mount stond niet op scherp. Als de bal er maar niet in lijkt te willen, dan zakt de moed je van zelf in de schoenen. Na een scherpe counter bemachtigde we op het uur een hoekschop. De voor Barreto ingevallen Widell sneed de bal perfect aan en Svendsen kon aan de eerste paal de 4-0 tegen de netten knikken. Een serieuze mentale opdoffer voor de bezoekers die de wedstrijd in handen leken te nemen. Zizou's elftal wist van geen hout meer pijlen te maken en de situatie ging er nog benarder uitzien. Na knap samenspel tussen Schwartau en Holmberg kon Schwartau voortrekken richting eerste paal, waar goalgetter Davelaar de 5-0 voor de neus van Onana binnentikte. Diezelfde Onana ging even later in de fout op een ogenschijnlijk ongevaarlijke voorzet van Joakim Mæhle. De Kameroener bokste de bal zomaar in de voeten van Schwartau die zijn geschenk in dank afnam en met een snoeihard schot genadeloos de 6-0 op het bord zette. Het slotwoord was voor Mister Champions League himself, Bram Davelaar, die op aangeven van Takahashi de 7-0 eindstand vastlegde. Voor de Utrechtenaar was het al zijn zesde UCL-doelpunt in de knock-outfase. Toch zal men later niet terugdenken aan deze wedstrijd als de wedstrijd waarin Bram Davelaar zijn zesde UCL-knock-outs-doelpunt scoorde, maar wel als een historische avond waarin we een Europese topploeg als Manchester United met 7-0 vernederden. Het was zo'n avond waarin quasi elke doelpoging in een doelpunt veranderde, waarin onze doelman niet te passeren leek.. Kortom het was gewoon een prachtavond, maaar.. We waren er nog niet. Acht dagen later moesten we nog naar Old Trafford om onze plek in de UCL-finale, gespeeld in het Stadio Olimpico te Rome, veilig te stellen. Dat kan toch niet meer mislopen he? WO. 8 MEI 2030, MANCHESTER UTD. V. AALBORG BK, OLD TRAFFORD Opstellingen: Man Utd. (4-3-3): A. Onana - K. Tierney, W. Pacho, R. Ciculescu, N. Evans - M. Zubimendi, B. Fernandes, M. Mount - M. Rashford, R. Højlund, J. Sancho AaB (4-3-3): T. Huovinen - M. Askou, M. Madsen, J. Frølund, M. Hagen - P. Juul, D. Takahashi, M. Widell - M. Sørensen, M. Barfod, J. Rivera Met de return van de Oddset Pokalen-Halve Finale tegen AGF nog vers in de benen en een mogelijkheid om een nieuwe landstitel te pakken in de eerstvolgende Superliga-wedstrijd koos ik ervoor om - rekening houdend met de 7-0 winst uit de heenwedstrijd - een groot aantal sleutelspelers rust te gunnen in de terugwedstrijd op Old Trafford. Het klinkt misschien raar, maar gezien de omstandigheden was het volgens mij de juiste beslissing. Centrale verdediger Jesper Frølund (18) en aanvallers Mikkel Sørensen (16) en Martin Barfod (16) komen normaal uit voor ons U19-elftal, dat zich afgelopen weekend voor de derde maal op rij tot winnaar van de U19 Drengen Ligaen kroonde. Old Trafford zat nog niet eens voor de helft vol in een wedstrijd waarin de thuisploeg meteen de koe bij de horens vatte en vol voor de aanval koos. We werden een helft lang gedomineerd en konden niet eenmaal gevaarlijk tegenprikken. Het duurde tot drie minuten voor rust vooraleer de Engelsen hun dominantie om konden zetten in een voorsprong. Het was Willian Pacho, wiens kopbal via de paal voorbij Huovinen belandde. In de absolute slotfase van de eerste helft maakte Højlund er nog 2-0 van. Een verdiende ruststand als je het mij vraagt. We waren nergens in de eerste helft en ondanks het duidelijke kwaliteitsverschil tussen onze vaste basisspelers en hun vervangers, konden we absoluut wel meer weerwerk bieden. Ik bracht Cubarsí en Hitoshi Hoide tussen de lijnen en haalde Juul en Barfod naar de kant. Na rust wonnen we meer duels en kwamen we er zelf ook een paar keer goed uit. United bleef echter sterk en met een magistraal afstandsschot gaf Bruno Fernandes in minuut 54 de aanwezige fans toch een klein sprankeltje hoop op kwalificatie. Het zou toch niet gaan gebeuren? Nee toch? Nee, inderdaad niet. Na een knappe één-twee met Askou kon Widell binnen het zestienmetergebied vrij aanleggen. Met een laag schot in de verste hoek trapte hij de 3-1 aansluitingstreffer binnen. Nooit leek een 3-1 aansluitingstreffer belangrijker. We doorbraken de schwung waarmee de thuisploeg voetbalde en de grote gevreesde aanvalsgolf bleef uit. Højlund kon nog wel 4-1 maken, maar verder kwamen de Mancunians niet meer. Zes minuten voor tijd kon Barreto ook nog zijn doelpuntje meepikken op Engelse bodem, waarmee de 4-2 eindstand vaststond. De kwalificatie voor de eerste Champions League-Finale in ons clubbestaan was een feit. Er werd gevierd tot in de late uurtjes. Maar ook niet te gek, want we wouden zaterdag in eigen huis de titel al pakken tegen eerste achtervolger FC Nordsjælland. Onze tegenstander in de UEFA Champions League - Finale wordt Arsenal FC. De Londenaren trokken na twee 1-0-zeges aan het langste eind tegen Atlético Madrid. In de UEFA Europa League - Finale neemt Eintracht Frankfurt en Chelsea FC het tegen elkaar op en in de UEFA Europa Conference League - Finale geven Feyenoord en FC Lorient elkaar partij. Ook in de Oddset Pokalen schopten we het tot de finale. In de Skovens Arena hadden we een behoorlijke kluif aan het strijdvaardige Aarhus GF. Routinier Joakim Mæhle pakte bij 1-1 stand, vlak voor rust, een domme tweede gele kaart, waardoor de wedstrijd nog moeilijker werd dan ze al was. Schwartau kon ons vlak voor het uur toch op voorsprong schieten, maar Kahl scoorde vrijwel meteen de gelijkmaker. Uiteindelijk konden we toch nog onverhoopt winnen, dankzij een laat doelpunt van Colombiaans wonderkind Brian Barreto. In de terugwedstrijd vond diezelfde Barreto opnieuw de weg naar de netten en Jacob Christensen kon een kleine tien minuten voor tijd vanop de stip de 2-0 eindstand vastleggen en daarmee de kwalificiatie voor de finale van de Oddset Pokalen veiligstellen. In de Oddset Pokalen-Finale treffen we op woensdag 15 mei 2030 Randers FC, dat het met 5-1 over twee wedstrijden haalde van FC København. De wedstrijd zal gespeeld worden in het Kopenhagense Parken Stadion. Zo, dat was ie weer. Heb de volgorde van updates wat door elkaar geschud. Vond het mooier uitkomen om eerst verslag uit te brengen van de halve finales en vervolgens terug te blikken op ons parcours in de 3F Superligaen. In de volgende post blikken we dus terug op de mesterskabsgruppe van de 3F Superligaen en de finale van de Oddset Pokalen tegen Randers FC nemen we er ook nog even bij. Tot snel! Ole Reacties: @Willem@MNie@Fantasy@De Raam@Titan@Glenn08@Marius@Lensherr@Tim Windt@Djurovski@Kyrill@Cervantes@FlyD@Thomassje123@Urbeto@ElMarcos@Badmuts@Keeza@KayDeManaager@Nom de Guerre

#61 - LA PERSPECTIVA DE TIAGO In de vroege ochtendzon dwaalde ik door de stoffige straten van een slaperig dorpje in Ecuador, op zoek naar verborgen voetbaltalent. Als coach van Independiente del Valle wist ik dat de toekomst van de club niet lag bij de gevestigde sterren, maar bij de ruwe diamanten diep verscholen in het hart van het Zuid-Amerikaanse land. Mijn aanpak was onconventioneel. Terwijl andere clubs vertrouwden op ervaren spelers, geloofde ik in de kracht van jeugdontwikkeling. Met een team van gedreven scouts speurde ik door het hele land, op zoek naar jonge jongens die dromen over het worden van een voetbalster. En we vonden ze, in overvloed. De trainingsvelden van Independiente del Valle werden een broeinest van activiteit en hoop. Jonge gezichten straalden van opwinding terwijl ik hen vormde tot atleten met een visie. We trainden urenlang, werkten aan techniek, tactiek en mentaliteit. Mijn geloof in deze jongens werd beloond toen we de competitie betraden, als pioniers van een nieuwe generatie voetbal. Het eerste hoogtepunt van mijn visie kwam op een zinderende avond in het stadion, waar duizenden fans zich verenigden in hoop en verwachting. Mijn jeugdgedreven team stond tegenover de gevestigde titanen van het voetbal. Maar we waren niet bang. We speelden met een vastberadenheid die de toeschouwers in verrukking bracht. En toen het laatste fluitsignaal klonk, waren wij de verrassende kampioenen, met onder andere de continentale beker in onze handen! De Zuid-Amerikaanse voetbalwereld was geschokt, maar voor mij was dit slechts het begin. Mijn visie op jeugdontwikkeling werd een erfenis die verder reikte dan het veld alleen. Het was een revolutie, een beweging die de harten van jonge dromers overal in het land deed ontbranden. Ik bleef nederig en gefocust op mijn missie om jonge spelers een kans te geven, wetende dat zij de toekomst van het voetbal in Ecuador waren. Seizoensoverzicht 2024 ---

05. Það getur alltaf verið betra Na de toch wel verrassende titel van vorig jaar mogen we het dit seizoen gaan laten zien in de 2. deild karla. Met wat gerichte versterkingen - zo hebben we Albert Einarsson overgenomen van Kormákur/Hvöt en wisten we Hafþór Jónsson los te weken bij Vængir Júpiters - en enkele breedteaankopen hebben we een aardige selectie voor komend seizoen. Na enkele oefenduels tegen opponenten van diverse niveaus in eigen land trapten we het seizoen in april af met een thuisduel tegen ÍR. Direct lieten we zien goed in vorm te zijn en moeiteloos mee te kunnen op dit niveau. De lijn trokken we daarna ook moeiteloos door in de rest van de wedstrijden. Zowel in de competitie als in de beker gaat het ons tot dusver behoorlijk voor de wint. Het meest opvallende is misschien wel het toeschouwersaantal van het bekerduel tegen Njarðvík U19. Er heerst een bepaalde rivaliteit tussen Reynir en Njarðvík, maar dat er meer dan 500 man kwam opdagen voor een potje tegen het jeugdteam van de opponent, dat had ik niet direct verwacht Uiteindelijk stokte onze ongeslagen reeks pas tegen Þróttur V., die ons met 1-2 de baas waren in eigen huis. Halverwege dit seizoen zijn we nog op twee fronten actief én liggen we op pole position om een back-to-back kampioenschap te realiseren. In de beker versloegen we gemakkelijk de jeugdploeg van Njarðvík, waarna we tegen KA de eerste stunt van dit jaar realiseerden. Deze laagvlieger uit de Pepsi Max Deild wist geen potten te breken en ging met 4-2 ten onder. Een week of drie daarna werd ook Víkingur aan de zegekar gebonden. Dat was een overwinning dit mij deugd deed, want Víkingur is de gedeelde koploper van het hoogste niveau van IJsland. De koploper van het derde niveau tegen de koploper van het hoogste niveau. Koekoek! In de volgende ronde, de kwartfinale, treffen we KFS. Opnieuw de halve finale bereiken behoort dus zeer realistisch gezien tot de mogelijkheden. Individueel voorstellen ga ik de spelers nog niet, dat doe ik een keer als we een stabiele spelerskern hebben. Ik heb zoals gezegd voor ogen om zo snel als mogelijk naar het hoogste niveau door te promoveren, waardoor we ook redelijk wat wisselingen in de selectie zullen gaan zien. Het merendeel van de spelerskern die we nu hebben zou niet meekunnen op het hoogste niveau, al zou je dat gezien onze bekerresultaten niet altijd meteen zeggen. Voorin ben ik meer dan content met de toegevoegde waarde die onze Spaanse vriend Osmar Avel Gaitán heeft. Hij was vorig jaar al in IJsland actief bij Uppsveitir, maar hij wilde graag op een hoger niveau acteren dan hij deed bij zijn vorige broodheer in de 4. deild karla. Ook Albert Einarsson kent een goed seizoen, gezien zijn negen gescoorde doelpunten tot dusver. Zijn komst lijkt - net als die van de Spanjaard - een schot in de roos te zijn. Maar het kan natuurlijk altijd beter en dus hield ik mijn ogen en oren open. Mijn ogen op het veld in IJsland, mijn oren als er weer eens een zaakwaarnemer met een speler op de proppen kwam. Zo ook toen Geoffrey Schumacher werd aangeboden. Een ervaren Belg die bij RCS Brainois in de krochten van het Belgische voetbal actief was. Hij had wel oren naar een buitenlands avontuur en kon gratis worden overgenomen. Wel wordt hij direct een van de grootverdieners in de selectie met zijn jaarsalaris van €30.000,- maar dat is hij in mijn ogen meer dan waard. Dat wijzelf tegen KFS gaan spelen, dat had ik natuurlijk al verteld. Wat jullie nog niet wisten, is dat zij een niveautje lager actief zijn dan wij. Nu wil ik waken voor onderschatting, maar zoals gezegd acht ik de kans redelijk groot dat we net als vorig jaar de halve finale kunnen bereiken. En daarin zouden we dan zomaar ook weer Selfoss kunnen treffen, al hebben zij het redelijk zwaar getroffen met een van de drie overgebleven ploegen uit de Pepsi Max Deild: Stjarnan. Ik zou liever de winnaar van het tweeluik tussen Kári en Afturelding tegenkomen bij winst. Maar goed, als je wilt winnen dan moet je iedereen verslaan natuurlijk. Dat zou zo op een tegeltje kunnen. In juli is de transfermarkt geopend en al vroeg in de maand wisten we ook Nick Atkinson te verleiden tot een overstap naar IJsland. Van Arsenal naar IJsland. Dat zullen er niet veel doen gok ik zomaar. Maar Nick Atkinson dus wel. Deze verdediger is direct een van de sterkhouders in de achterste regionen en hij kost ons, net als Schumacher, geen euro te veel. Zijn jaarsalaris van €22.500,- kunnen we prima missen en hij gaat ons ongetwijfeld helpen aan vele clean sheets. Dat hoop ik dan toch tenminste. Heel veel tegendoelpuntloze wedstrijden hebben we nog niet gezien dit seizoen namelijk. Bedankt allemaal weer voor jullie likes en reacties & voor het lezen van de vorige update(s). Het nieuwe seizoen is meer dan voortvarend begonnen en als we deze lijn doortrekken dan zijn we binnen no-time actief op het tweede niveau van het land. De doelstelling om binnen vijf seizoenen op het hoogste niveau te acteren wordt dan wel érg realistisch

Tweede Ronde Frankrijk dus... Een team met spelers van wereldklasse maar óók een team dat we achter ons lieten in de WK-kwalificatie en dus een tegenstander die te verslaan is. Onze start aan de wedstrijd was sensationeel. Lenart speelde de bal vanaf de aftrap achteruit naar centrale verdediger Kostorz. Die dribbelde in en vond Goluch met ruimte. De centrale middenvelder kon ook meteen meters maken waarna Krawczyk zich aanbood. Op hetzelfde moment ging Lenart diep en door een mooie steekpass van Krawczyk stond hij voor de slecht gepositioneerde Boicherot. 1-0 na 11 seconden! Lenart zet ons al na 11 seconden op 1-0 Een droomstart dus en het werd nóg wat mooier. Na balverlies van Frankrijk kwamen wij er razend snel uit via Krawczyk en Dec. De laatste vond de in de diepte gelopen Kazarz en de aanvallende middenvelder zette ons op 2-0 na slechts 18 minuten. Helaas wist Frankrijk nog voor rust terug te komen. Halverwege de eerste helft vond Ekangamene rechtsbuiten Exteberria, die Mendes-Dudzinski kansloos liet in de verre hoek. 10 minuten voor rust was het Ekangamene zelf die kon scoren nadat we slecht gepositioneerd stonden bij een inworp. 2-2 bij rust dus. Waar wij aan het begin van de eerste helft meteen scoorden probeerde Frankrijk dit in de tweede helft. Dat gaf ons echter ruimte om te counteren en wederom was het een goede loopactie van Lenart die bij de Fransen voor problemen zorgde. Een diepe bal van Dec leek op weg naar de spits maar Lemoine trok aan de handrem. Penalty voor Polen! Krawczyk twijfelde niet en schoot hard binnen. Frankrijk wist, ondanks het inbrengen van sterspeler Zeriouh, geen vuist meer te maken, wat betekent dat wij door zijn naar de achtste finales! Lenart krijgt de strafschop na een duwfout van Lemoine Achtste finale Na het verslaan van de Fransen stond er in de volgende ronde een minder sterke tegenstander op het programma. Zuid-Afrika zou, ondanks enkele individuele kwaliteiten, geen probleem moeten zijn. Het gaf ons de kans om Krawczyk en Budka rust te geven en dit pakte goed uit. Halverwege de tweede helft werd een lage voorzet van Czaplinski niet goed weggewerkt waarna Czerwinski binnen kon schieten en 10 minuten voor tijd kopte Czaplinski binnen na een vrije trap van Goluch. In de slotminuut deed Zuid-Afrika nog wat terug, na een slordige breedtepass achterin kreeg Nene alle ruimte om toe te slaan. Kwartfinale En dan sta je ineens in de kwartfinale! Met Senegal als tegenstander en een fitte Krawczyk en Budka een wedstrijd waarin we duidelijk de favoriet zijn. Binnen 2 minuten werd die status al waargemaakt. Een voorzet van Goluch vond Krawczyk en de spits kopte onhoudbaar binnen. Hierna duurde het tot ver in de tweede helft voordat de wedstrijd in het slot werd gegooid. Een pass van Pakula schoot door en vond Krawczyk, die de bal rustig over keeper Sall stiftte. Twee minuten later had de spits zijn hattrick, vanaf de penaltystip schoof hij de bal rustig binnen. In blessuretijd was het Budka die de 4e maakte, hij werd weggestoken door Lenart en schoot knap binnen. Halve finale Janusz Krawczyk schiet matig Polen naar finale Tsja, veel meer kunnen we er niet van zeggen. In onze slechtste wedstrijd van het toernooi tot nu toe was een foutje van Italië na een kwartier spelen genoeg om naar de finale te gaan. Een steekbal in de 16 werd onderschept door centrale verdediger Assirelli maar zijn getreuzel werd afgestraft door Krawczyk, die vervolgens laag bij de tweede paal binnenschoot. Hierna was het Italië dat heer en meester was. Met de ervaren Mendes-Dudzinski als Man of the Match werd de finale bereikt! Zo, dat gaat lekker We hebben gewoon de finale van het WK bereikt, iets wat ik niet verwachtte maar na eenvoudige tegenstanders in de achtste en kwartfinale was ineens alles mogelijk. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Het is zover, eindelijk staat er weer een WK voor Polen op het programma. De kern van de selectie speelt voor mijn Wisla Krakow en aangezien zij de Champions League hebben gewonnen hoop ik deze positieve vibes mee te nemen naar het WK. Uiteindelijk zijn er 8 Wisla-spelers opgeroepen. In de achterste linie zien we er echter geen. Het is routinier Marcel Mendes-Dudzinski, die na dit seizoen met pensioen gaat, die als eerste doelman het toernooi ingaat. Met een beetje geluk gaat hij over de 100 interlands. Op rechtsachter is Lukasz Pienczak de eerste keuze. Onze aanvoerder is ook meteen de meest ervaren speler in de selectie met 110 interlands. Pienczak speelde enkele jaren voor ons en kent onze speelwijze dus. Centraal zullen Sobczak en Podlinski het centrale duo vormen, terwijl Piotr Kubina op linksback de basisspeler zal zijn. Hij is qua status onze beste verdediger. Met Ciesielski en Grabowski hebben we twee jonge back-ups, vooral Ciesielski zal met zijn veelzijdigheid al veel minuten kunnen pakken. Op het middenveld zien we dat de kwaliteit al toeneemt. Slawomic Dec is de belangrijkste speler in de middenlinie maar ook Mateusz Czerwinski, Jakub Goluch en Krzysztof Jajko, toevallig allemaal spelers die spelen of speelden voor Wisla Krakow, kunnen zich opmaken voor flink veel spelminuten. Het nadeel is dat al deze spelers vooral aanvallend sterk zijn. Eigenlijk is alleen Adam Matofij een goede verdedigende middenvelder maar hij komt kwaliteit tekort voor een basisplaats. In de voorste linie hebben we de meeste kwaliteit rondlopen en het is niet toevallig dat 4 van de 7 spelers voor Wisla Krakow uitkomen. Drie van deze 4 zullen ook een basisplaats hebben. Konrad Skowron vormt samen met topscorer Janusz Krawczyk het spitsenduo en Mateusz Budka zal vanaf links voor gevaar moeten zorgen. Met Dabrowski, Lenart, Czaplinski en de jonge Biel hebben we ook nog leuke invallers in de voorste linie rondlopen. Met de bovenstaande selectie begonnen we ons WK-avontuur. Dit avontuur startte met een oefenduel tegen Australië. De Socceroos zouden volgens de Wereldranglijst een gelijkwaardige tegenstander moeten zijn en zijn net als wij actief op het WK. Dankzij twee goals van Krawczyk en eentje van Pienczak werd er uiteindelijk eenvoudig met 3-0 gewonnen. Een goede generale. Onze eerste wedstrijd in Groep D was die tegen Ivoorkust, de winnaar van de Africa Cup of Nations en de nummer 24 van de wereld. Het was Kostorz, die deze wedstrijd centraal achterin stond, die ons op aangeven van Skowron op 0-1 kopte. Niet veel later maakte Sea de 1-1 nadat we een corner niet goed wegwerkten. 20 minuten voor tijd kwamen we weer op voorsprong. Rechtsback Pienczak maakte gebruik van de open rechterflank en gaf laag voor op Skowron, die knap binnenschoot. 10 minuten voor tijd schoot Kostorz ons met zijn tweede goal in veilige haven, hij profiteerde van knap voorbereidend werk van Budka. Net als wij wonnen de VS de eerste wedstrijd, waardoor we bij een overwinning ontzettend goede zaken zouden doen. Het waren echter de VS die binnen 10 minuten op voorsprong kwamen, Perez kopte binnen na een corner van McMahon. Een kwartier later waren wij degenen die toesloegen uit een corner. Dopart knikte knap raak op aangeven van Czerwinski. Weer 10 minuten later kwamen we op voorsprong. Ciesielski speelde vanaf links Jakub Goluch in en de middenvelder schoot snoeihard binnen. Vlak voor rust kwamen de VS weer langszij. Wehan stuurde McMahon diep en de linksbuiten rondde rustig af. Na rust was het dezelfde combinatie die ons de nek omdeed. Dit keer gaf McMahon de voorzet en werkte Wehan binnen. De laatste groepswedstrijd was tegen Iran en dat werd een doelpuntenfestijn. Al na 4 minuten zette Budka ons op voorsprong, waarna Khosravi de score op 1-1 zette. Dankzij de spitsen Lenart en Skowron kwamen we voor rust nog op een 3-1 voorsprong. In de tweede helft bracht de Duitse Iraniër Ernst de spanning nog even terug maar een tweede goal van Lenart zorgde voor de terechte overwinning en de tweede plek in de groep. De eindstand is overzichtelijk. De VS wonnen al hun wedstrijden, wij verloren alleen van de VS, Ivoorkust verloor van ons beiden en Iran wist geen enkel punt te behalen. Zij zijn ook meteen de enigen die niet doorgaan naar de tweede ronde want Ivoorkust gaat als een van de beste nummers 3 mee. In de tweede ronde treffen we Frankrijk, dat in hun groep op doelsaldo tweede werd achter Schotland, toch een tegenstander die ik liever had gezien... Het WK is begonnen Maar met Frankrijk als volgende tegenstander kan het toernooi ook zomaar weer snel voorbij zijn... @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

De laatste update waarbij onze eigen resultaten centraal stonden liet zien dat we bezig waren aan een sterke reeks. Louter overwinningen van juli tot en met december. Die reeks konden we helaas niet doorzetten. Sterker nog, in de eerste wedstrijd na de winterstop ging het al mis. Een nederlaag zonder erg want we eindigden door de nederlaag tegen Chelsea en de overwinning op Metz met 21 punten uit 8 duels als tweede in de competitiefase, 3 punten achter het wél ongeslagen Tottenham. In de achtste finale konden we een tik uitdelen aan de Eredivisie. Wat dat betreft was het zonde dat we uit met 1-1 gelijkspeelden tegen Ajax. We waren de betere in Amsterdam maar hadden nog geluk dat Krawczyk in de 92e minuut scoorde. In eigen huis werd het kwaliteitsverschil duidelijk, onze doelpunten werden gemaakt door louter jeugdproducten en Ajax werd eenvoudig met 6-1 opzij gezet. Waar we uit tegen Ajax zelf in de laatste minuut de gelijkmaker maakten waren we nu slachtoffer van eenzelfde gebeurtenis. Nadat Scott ons op voorsprong zette, onze oud-speler Hermosilla de 1-1 maakt en Budka ons weer het voordeel gaf was het Dragún die in de 91e minuut toesloeg. Gelukkig hadden we wederom een thuiswedstrijd om het verschil te maken. Dueñas was met twee goals de grote man, Dec en Budka scoorden net als thuis tegen Ajax. Na gelijke spelen in de uitduels in de achtste finale én de kwartfinale besloot ik om iets minder aanvallend te spelen uit tegen Newcastle, dat al voor de 5e keer in totaal en 4e keer op rij de tegenstander is in de halve finale. We leken lang met een 3-1 achterstand het thuisduel in te gaan maar de ervaren Bini kopte in de 89e minuut de belangrijke 3-2 binnen. In eigen huis kwamen we al snel op 2-0 door goals van Maroales en Czerwinski. Hierna was het even billenknijpen maar een goede Borges hield ons op de been, waardoor we de Champions League-finale wederom behaalden. Met Tottenham Hotspur treffen we een tegenstander met vier oude bekenden aan boord. In 2036 legden ze liefst €144M neer voor Renato Gomes en afgelopen seizoen deden ze dit dunnetjes over. Hurducas vertrok voor het astronomische bedrag van €206M naar The Spurs. Ook Kempshall ging ooit voor een flink bedrag naar Tottenham maar voor hem bleven ze met €97 miljoen bij een bedrag met 8 cijfers voor de komma. Ricardo Reis speelde heel lang geleden bij ons maar brak nooit door. Via omwegen is de Duitser alsnog op het hoogste niveau terechtgekomen. Dan de finale, in de Johan Cruijff-arena in Amsterdam. Een plek waar Tottenham nog warme gevoelens voor heeft ( ). Al vrij snel werd duidelijk dat wij de aanval zouden moeten zoeken en dat de Engelsen het prima vinden om ons met snelle uitvallen pijn te doen. In de laatste minuut van de eerste helft slaagden ze daar ook in. Een aanval over links kwam via Vandenbussche bij Silva terecht en die gebruikte Monreal als draaischijf waarna hij van dichtbij raak kon schieten. Na de mokerslag vlak voor rust moesten wij onze rug weer rechten maar juist op dit moment sloeg Tottenham nog eens toe. 8 minuten na rust werd een vrije trap verrassend kort genomen waardoor Biyela veel ruimte kreeg op de flank. Hij kon de 16 binnenstormen en vond daar Gonçalves, die de 2-0 voor Tottenham op het scorebord zette. Ondanks dat wij de betere waren bleef het lang duren voordat de aansluitingstreffer kwam. In de 83e minuut was het eindelijk raak en natuurlijk was het Dueñas die scoorde. De Uruguayaanse clubheld schoot raak op aangeven van Budka. Nog geen 4 minuten later was het weer raak. Budka vond aanvoerder Krawczyk en de spits schoot ons naar de 2-2. Verlengingen dus! Krawczyk zette ons in de 87e minuut op 2-2 In de eerste helft van de verlengingen hielden beide teams de kaarten dicht tegen de borst, angstig om op achterstand te komen. Aangezien we zelf niet echt de beste historie hebben met strafschoppen besloten we om in de tweede helft weer wat meer de aanval te kiezen. Dit leverde in de 109e minuut de verdiende voorsprong op. Rechtsback Maroales vond Dec en de groeibriljant schoot de bal achter keeper Bertini. Het slotakkoord was voor Dueñas, die in de 116e minuut op aangeven van Budka de 4-2 binnenschoot en ons daarmee onze 4e Cup met de grote Oren bezorgde. Slawomir Dec schiet ons op voorsprong in de verlenging In de Ekstraklasa bleven we ook niet perfect. Nummer 7 Lech Poznan wist ons op 2-2 te houden. Voor de rest was het alleen maar hosanna en met een voorsprong van meer dan 30 punten was onze overmacht geweldig. Onder ons zien we dat nog maar 4 teams mee Europa ingaan, wat als positief punt heeft dat we onze punten met minder teams hoeven te delen. De Puchar Polski werd ook gewonnen, tegen Zaglebie Lubin werd het 4-0. Vol verwachting klopte ons hart, voor het eerst sinds 2026 wisten we ons namelijk weer te plaatsen voor een WK. De groepsloting was wat dat betreft de eerste voorpret. Met Iran, Ivoorkust en de Verenigde Staten hebben we een meh groep. Geen echte topper, geen echt zwakke tegenstander ertussen. De VS zijn met de 11e plek op de ranglijst de sterkste tegenstander, Ivoorkust staat op de 24e plek en Iran 46e. Wijzelf staan intussen op plek 37 maar ik zie ons gelijkwaardig aan de VS. Dat we 37e staan op de wereldranglijst komt door de oefenduels die we speelden in maart en april. Eerst werd er eenvoudig gewonnen van Kroatië, in een wedstrijd waarin we met onze sterkste 11 aantraden. Tegen Oostenrijk, slechts 3 dagen later, moesten we veel wissels toepassen. Ondanks dit waren we nog steeds de betere maar het gebrek aan kwaliteit in de afwerking werd pijnlijk duidelijk. Vóór het WK hebben we nog een oefeninterland gepland, dan is Australië de tegenstander. Volgende update: Het WK met Polen @Nom de Guerre Ik heb geen termijn in gedachte eerlijk gezegd. Ik hoopte eigenlijk al sneller meer resultaten te zien van de investeringen maar nu wil ik uiteindelijk ook gewoon resultaat zien. De snelle stijging op de coëfficientenlijst gaf misschien een wat vertekenend beeld waardoor het leek dat de groei van de competitie stagneerde. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski@Bogatyr @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Met de flinke verkopen van afgelopen zomer voelde ik dat er weer een en ander gedaan kon worden voor onze competitiegenoten. In het verleden hebben we al eens spelers gekocht met 3 betaaltermijnen waardoor de overige clubs elk jaar €5M extra hebben op hun rekening en hier zijn we ook deze winter voor gegaan. Ik haalde daarbij vooral geen basisspelers maar overbodige jongens. Hierdoor kunnen de clubs doorbouwen aan hun eigen selectie en krijgen ze een extra financiële boost. Als we spelers kopen kunnen we maar een terugverhuurperiode van 1 jaar instellen (cc @Fantasy) dus daar liggen wat minder mogelijkheden dan gehoopt. In totaal 17 clubs mochten €15M bijschrijven Om nog wat extra geld vrij te maken voor deze grote transferactie verkochten we twee selectiespelers. De talentvolle Duitser Erich Schwarz vertrekt voor €42,5M naar Juventus, een bedrag dat nog kan oplopen tot €49M én waarbij we 50% van de winst bij een volgende doorverkoop krijgen. Francisco Basso levert €19,75M op wat nog kan oplopen tot €26M. Bij hem krijgen we 30% van de winst bij een eventuele doorverkoop. Het Armeense talent Gevorgyan vertrekt voor €100K naar Legia Warschau, waar zijn waarde meteen op 10M wordt geschat. Er werden nog meer transfers gedaan met de Ekstraklasa in het achterhoofd. We willen ons daarbij vooral richten op de écht goedkope spelers, jongens die potentie hebben maar waar we financieel gezien ons nooit echt een buil aan kunnen vallen. Malagoli is een groot Italiaans talent centraal achterin die we óf voor veel winst kunnen verkopen óf die voor ons zelf een belangrijke rol kan spelen. Zébré is een rechtsback voor wie eigenlijk hetzelfde opgaat. In de zomer komt nog een derde jongen met dit idee in het achterhoofd. De Nigeriaan Friday Alhassan komt dan voor €350K over van Sunshine Stars. Screens Malagoli, Zebre en Alhassan Als we kijken naar onze landgenoten in Europa zien we dat er half maart nog weinig van over is. In de Champions League wist Legia Warschau het nét niet vol te houden, ze eindigden als 25e. Een niveau lager behaalden Zaglebie Sosnowiec en Rakow Czestochowa de tussenronde maar voor beiden was dit ook meteen het eindstation. In de Europa Conference League was het Lech Poznan dat de Poolse eer hoog moest houden. In de tussenronde werd er nog twee keer gewonnen maar in de achtste finales ging het mis voor ze, Lugano was te sterk. Dit betekent dat wij de enige zijn die nog actief zijn in Europa. De transferperiode stond vooral in dienst van de rest van de Ekstraklasa dus het leek me logisch om het op deze wijze te presenteren. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @Rob1981 @MNie @Djurovski@Bogatyr @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Onze eerste Fortuna Liga I werd in 2024 gepakt, de eerste Ekstraklasa-titel wonnen we in 2025, net als de eerste Poolse supercup. Onze eerste nationale beker werd gepakt in 2026 maar voor de eerste Champions League moeten we alweer naar 2035. In diezelfde zomer pakten we ook onze eerste Europese Supercup. In de Club World Cup stonden we in 2033 voor het eerst in de finale, iets wat we in 2037 herhaalden. Winnen is nog niet gelukt maar deze zomer was er weer een kans. In de groepsfase begonnen we tegen de sterkste tegenstander. Inter Milan werd echter met 4-0 verslagen waarna ook de Pyramids werden afgesfinxt (sorry). Uiteindelijk was het Olimpia dat tegen ons wist te scoren. Wat zuur was voor de Paraguayanen is dat ze er ook 9 tegen kregen. Inter ging achter ons als tweede door naar de achtste finales. In de achtste finale werd RB Leipzig op een flinke nederlaag getrakteerd. De Duitsers hadden niets in te brengen tegen Krawczyk en de zijnen. Een ronde later was Atlético de Madrid de tegenstander en wederom was er van een gelijkopgaande wedstrijd geen sprake. De 4-1 voor de Spanjaarden viel pas in de laatste minuut van de blessuretijd. So far, so excellent. De halve eindstrijd was tegen het FC Barcelona waar we al zo vaak tegen hebben moeten spelen de afgelopen jaren. Dit keer stonden we voor de derde keer op rij aan de goede kant van de score. Budka was met 2 goals de grote man. Dit betekent dat we voor de derde keer op rij de finale hebben gehaald. Een mooie prestatie maar nu moesten we hem ook echt winnen. Milan kwam via Zeriouh nog wel op voorsprong maar mede door twee goals van Benjaminsen wonnen we uiteindelijk vrij eenvoudig. We gingen, zoals van tevoren al gehoopt, los op de transfermarkt. Deze storm werd al vrij snel geïnitieerd door Tottenham Hotspur, dat een astronomisch bod neerlegde voor Andrei Hurducas. Voor meer dan 200 miljoen gaat de Belgische verdediger naar Londen. Ook zijn defensieve partner Kouloumentas gaat naar Londen, Chelsea had een flinke duit over voor de Griek. Met Benjaminsen verloren we nog een speler aan de Premier League, de Noor leverde 66M op met zijn transfer naar Manchester United. Drie basisspelers vertrokken dus en er zouden nog twee roulatiespelers volgen. Thiebaud is een Fransman met Pools paspoort en groeide bij ons uit tot nuttige kracht. Nu levert hij meer dan 30 miljoen op. Cabrera werd de afgelopen seizoenen voorbijgestreefd door onder andere Dec, hij gaat zijn geluk betrachten bij Villarreal. 50% van de winst bij een volgende transfer zal nog naar ons gaan. In totaal kunnen deze 5 zo'n €400M op, een gigantisch bedrag. Er werden ook weer flink wat spelers verhuurd. Sommigen aan teams in eigen competitie maar de meesten gingen elders hun geluk beproeven. Voor Bianchi, Czaplinski en Lima zie ik nog wel een rol weggelegd bij ons, de rest is vooral om ooit met winst door te verkopen of om aan competitiegenoten over te geven. Voor Czaplinski wordt het trouwens de derde verhuurperiode naar Legia Warschau op rij. Bij de ingaande transfers valt de naam van Konrad Skowron meteen op. De Poolse rechtsbuiten vertrok ooit voor een lage som bij ons omdat ik hem niet de minuten kon geven die hij verdiende. Ik had niet verwacht dat hij nog zo goed zou worden en nu moesten we flink lappen. Een groot voordeel was dat we 40% bij een volgende verkoop kregen waardoor we 'slechts' €84M hoefden te betalen voor de international. Na hem werd er het meest neergelegd voor Marcos Florentino, een Braziliaanse centrale verdediger die ik eigenlijk al enkele jaren geleden van Brazilië naar Polen wilde halen. Toen ging Liverpool er nog met hem vandoor. Zijn ontwikkeling is de laatste jaren een beetje tegengevallen maar ik verwacht dat hij nog steeds kan uitgroeien tot een topper. Oravec is een talent dat vooral is gehaald om hem weer te kunnen stallen bij Legia en de 5 aankopen van €10M zijn er om de concurrentie een financiële boost te geven. Het koopje van de transferperiode is Luka Markovic. De Serviër kan op elke positie in het midden uit de voeten. Dus als centrale verdediger, verdedigende, centrale en aanvallende middenvelder en als spits. De 19-jarige zal op die manier voor ons een grote rol kunnen spelen ondanks zijn jonge leeftijd. Fridtjof Furoy is een Noors talent centraal achterin, hij is vooral belangrijk om later weer te doorverkopen. Aangezien het vaak lastig is gebleken voor ons om spelers met winst te doorverkopen leek het me handig om wat transfervrije spelers te halen. Brown, Solimeno, Santos en Malis gaan hoe dan ook ooit weer weg en zullen dan vast wel iets opleveren. Voor Davide Bini geldt dat we nog een verdedigende versterking nodig hadden. De 33-jarige Belg zat zonder club na zijn avontuur in Saudi-Arabië en tekent nu voor een bescheiden salaris bij ons. Een ideale toevoeging aan onze jonge defensie. Screens Skowron, Marcos Florentino, Markovic en Bini We raakten redelijk wat spelers kwijt en dit werd deels opgevangen door inkomende transfers. Nog twee posities worden opgepakt door jonge spelers die het afgelopen seizoen indruk maakten op huurbasis. De Amerikaan Molyneux was bij 1. FC Köln belangrijk met 33 competitiewedstrijden en een 7,09 gemiddeld. Molyneux kan op linksback en centraal op het middenveld spelen. Duitser Erich Schwarz deed het uitstekend bij Schalke 04 en zal zich nu bij onze selectie melden. De rechtsbuiten die ook op 10 uit de voeten kan heeft echter zware concurrentie. Screens Molyneux en Schwarz Een ontzettend drukke transferzomer maar ik denk dat we goede zaken gedaan hebben. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @MNie @Djurovski @Bogatyr @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08

Waar ik in de vorige update wél liet zien hoe de andere clubs ons in de steek lieten in Europa was ik vergeten om onze laatste duels in de competitiefase mee te nemen. Zowel Club Brugge als Trabzonspor werden eenvoudig verslagen in eigen huis. Ondanks de temperaturen tot ver onder 0 bleven we ons voetbal spelen en konden we beide teams op een optater trakteren. Met deze overwinningen eindigden we als derde in de groepsfase, achter Aston Villa en Real Madrid. Met deze uitslag hadden we dus een beschermde status in de achtste finale. Vanuit de knock-out ronde kregen we met PSG echter een sterke tegenstander. Of ja, op papier tenminste. In Parijs sloegen we al meteen toe met een sensationele 1-4 overwinning. Een beetje geflatteerd maar we waren wel de betere. Ook in eigen huis werden de Fransen eenvoudig verslagen. Met het falen van de overige Poolse ploegen is het om meerdere redenen belangrijk voor ons om alles te winnen, dit is een goede start. In de kwartfinale wacht het nog ongeslagen Real Madrid. In de NxGn 2041 zagen we vier spelers van Wisla Krakow terug. Twee hiervan maken regelmatig hun opwachting in ons eerste elftal. Simonyan kwam al tot 12 competitieduels, waarin hij 7 keer scoorde en 3 assists had, centrale verdediger Ciesielski zit al op 17 wedstrijden in de Ekstraklasa dit jaar. Schwarz is in de Bundesliga regelmatig basisspeler en Bennett kwam in de winterstop definitief over van Philadelphia Union, hij maakt zijn opwachting vooral in ons tweede team. In onze eerste interlandperiode richting het WK stond er maar één kwalificatieduel op het programma. Hierin was Frankrijk, dat ons in het najaar al twee keer had verslagen, de tegenstander. Ook nu begonnen we niet sterk en al na 3 minuten was het Exteberria die Frankrijk op 1-0 zette. Na een kwartier zorgde Dec nog wel voor de gelijkmaker maar in de tweede helft was het Frankrijk dat in principe elke bal gewoon raak schoot. Gerard scoorde de 2-1, Zeriouh bracht de score met twee goals naar 4-1 en een eigen goal van Sobczak zorgde voor de 5-1. Aantal schoten? 8 tegen 12. Aantal grote kansen? 2 tegen 1. Expected goals? 1,24 - 1,72. Eindstand? 5-1. Met maar één officieel duel was er geen reden om geen oefenduel in te plannen en toen Jamaica vroeg of we interesse hadden was het antwoord simpel: ja. Dat dit tot een waanzinnig duel zou leiden met in totaal 13 goals had ik ook niet verwacht. Na de eerste 45 minuten stond het nog 1-1 na een goal van Grabowski. Hij scoorde ook de 2-2, waarna een eigen goal, Skowron met een hattrick en Czerwinski de score op 4-7 brachten. Twee late goals van Jamaica zorgden nog voor een 6-7 maar de befaamde 7-7 van Holland Casino werd niet bereikt. In onze volgende interlandperiode nemen we het twee keer op tegen Montenegro, dat dik verloor van Noord-Ierland. Zelf staan we momenteel onderaan in de groep maar wij hebben in principe onze zwaarste wedstrijd deze kwalificatie al gehad. @chrisje1993 @Lensherr@Jónstærke @MNie @Djurovski @Bogatyr @KayDeManaager @Fantasy @keano77 @De Raam @Marius @Kyrill @Cervantes@FlyD @Boyzone @Tim Windt @bigtukker@bas huijsmans @Glenn08