[PCM 2023/SIGN-UP] | De Belofte van de Leeuw

[Elano]

Denk dat de koek op is bij ondergetekende hehe.

[aron24]

 

Hoofdstuk 13: Tijd voor het najaar

 

Terwijl de Vuelta in volle gang is, rijd ik klassiekers. Daar hoop ik het goed te doen, zeker omdat ik tot nu toe enkel (in) rittenkoersen gewonnen heb. 

 

Bretagne Classic

 

De Bretagne Classic is de eerste klassieker. Ik weet al dat ik vandaag ga rijden voor Adam en Stefano. Zij hebben de superbenen en ik niet. Ook Arber is een outsider voor vandaag.

 

Een kopgroep van 6 vertrekt, maar lijkt vrij kansloos. Veel ploegen hebben namelijk een mannetje bijgezet. Uiteindelijk wordt het ook gewoon een sprint. Winst er voor Philipsen. Stefano, Adam en Arber worden 12e, 13e en 19e.

 

Grand Prix Cycliste de Quebec

 

Samen met Eskil, Sebastian (Pinilla), Ivar, Nairo, Adam en Stefano koers ik in Quebec. Stefano is een schaduwfavoriet. Adam en ik kunnen als outsiders misschien nog wat doen. Een kopgroep van 4 vertrekt vroeg.

 

Met nog 55 km te gaan komen Küng en Adam met een aanval, alleen Alpecin-Deceunink neemt verantwoordelijkheid en rijdt vervolgens op kop, maar Küng is niet zo maar gepakt. Daarna is het dus tijd voor de toppers. Met 40 km te gaan rijden McNulty, Evenepoel, Roglic en ik weg. Pidcock en Bilbao sluiten aan, terwijl van der Poel over ons heen knalt.

 

Pas met 30 km te gaan wordt Küng gepakt, maar er zijn nog altijd 2 renners van de eerste kopgroep in de finale. Van der Poel en Evenepoel gaan nog maar eens, maar ditmaal moet ik samen met een aantal anderen passen. In de achtervolging op die 2 rijd ik niet mee.

 

Als iedereen weer bij elkaar komt, valt het stil, waardoor ik maar de benen neem. Evenepoel en van der Poel sluipen mee. Van achter sluiten Covi en Schelling uit het niets aan. 

 

Maar de samenwerking is zeer slecht. En dus komt het tot een samensmelting van 26 renners, Stefano en de al vermoeide Nairo zijn dus zo weer terug in de koers.

 

In de finale zijn mijn benen leeg. Ik kan niet meer mee met de laatste aanval van Ide Schelling. Schelling krijgt volgers mee, maar niemand, zelfs van der Poel, kan hem in een sprint nog kloppen. Stefano is ook leeg, maar wordt wel keurig 6e. Zelf word ik 13e.

 

 

Grand Prix Cycliste de Montréal

 

We hebben vandaag een sterke ploeg. Stefano, Stefan, Arber, Jan Anton, Nairo, Sebastian en ik starten in Montreal. Deze keer ga ik voor een andere tactiek. 

 

Ik ga mee in de vlucht. Ik vertrek met 2 Belgen: Herregodts en Huys. We krijgen een maximale voorsprong van 6 minuten. We werken goed samen en rijden zonder al te veel energieverspilling richting de finale.

 

Met 44 kilometer te gaan rijden we nog altijd voorop. Van achteren komen dan al de eerste aanvallen van Vacek, Van Poppel en Jan Anton. Alleen Vacek is de enige die echt wegraakt. Meer aanvallen volgen, maar Vacek sluit met 36 km te gaan wel bij ons aan. Ondertussen zijn ook Bagioli, Latour, Charmig, Houle, Großschartner en Woods in aantocht. Ze sluiten aan op 30 km van de meet. 

 

Mijn bespaarmodus gaat aan, want met deze namen ga ik niet doorrijden. Zeker als Aranburu en Kragh Andersen ook aansluiten. Met 15 km te gaan is er een groep van 36, met ook Stefano, vooruit en moeten we nog maar 1 keer punchen. Op die beklimming blijven er slechts 22 renners over. Als Pidcock gaat, probeer ik mee te gaan, maar ik moet passen. Een groep van 5 raakt weg. Nys sprint dan naar de overwinning. Stefano zat helaas ook niet mee. Hij wordt 7e en ik 13e.

 

 

De Vuelta

 

Terwijl ik zelf aan het koersen was, was ook de Vuelta aan de gang. Kjeld startte aan zijn 3e grote ronde. Samen met Marco en Milko was hij het speerpunt van de ploeg. 

 

In de ploegentijdrit verloor de ploeg helaas al veel tijd. Ineos wist deze te winnen. Daarna stonden van Eetvelt, Caruso, Foss, Jorgenson (2x achter elkaar), Gaviria, Mas en Jorgenson (en nog eens) aan het feest.

 

In deze etappes liet Kjeld zich ook zien met een 9e en 6e plaats. Zo stond hij 11e in het algemeen klassement. Milko deed dat nog iets beter met een 9e plaats. Jorgenson ziet vooralsnog stevig in het rood met 3 minuten. Pogacar kende 1 slechte dag en staat zo al 12 minuten achter. Kan hij nog terugkeren?

 

 

Na de rustdag stond Foss aan het feest in de tijdrit. Milko wist daarin 11e te worden. De dominantie van Jorgenson bleef daarna doorgaan. In etappe 11 sloeg de renner van Ineos nog maar eens toe. Zo heeft hij alle truien in handen. Een dag nadien won de Spanjaard Martin. Kjeld liet zich zien met een 5e plek. 

 

In etappe 13 bleek er nog weinig over van de dominantie van Jorgenson. Mas won de rit en reed zijn concurrent op minuten. Een dag later nam de Spanjaard met nog een ritzege de leiding in het klassement over. In deze ritten liet Milko zich zien met een 3e en 8e plaats. Ook Kjeld werd in deze ritten eenmaal 8e.

 

Op de laatste dag van de rustdag was Caruso de kwelgeest van Milko. Hij was namelijk de enige die hem voorbleef. In het klassement staat hij er nog altijd goed voor, met een 6e plaats. Kjeld staat iets verder in het klassement, 11e. Pogacar heeft het gat nog amper kunnen dichten en staat nog altijd maar 9e. 

 

 

Na de rustdag weet Kwiatkowski ook nog eens de Sloveen voor te blijven. In etappe 17 overleefde vluchter Tizza de slotklim, waardoor Mas niet nog eens rit won. Milko werd overigens fraai 4e. Een dag later won Kwiatkowski opnieuw.

 

In etappe 19 kon onze ploeg flink balen. Lazkano wist namelijk met zijn medevluchter weg te blijven, waarachter Milko de sprint voor de 3e plaats won. Kjeld werd ook nog eens 5e.

 

In etappe 20 was de strijd voor het podium nog altijd niet afgelopen. Pogacar redde zijn Vuelta met een ritzege, terwijl Jorgenson een inzinking had. Die inzinking was zeer gunstig voor Milko. Hij steeg naar de 3e plaats en pakte eveneens het wit, ondanks hij zelf ook slechts 12e werd. Kjeld verloor helaas nog 2 plaatsen in het klassement. Hij werd alsnog verdienstelijk 10e, in zijn derde grote ronde!

 

In de slotrit wist Bissegger verrassend de massasprint te winnen voor Pogacar en Milko. De vermoeidheid was bij iedereen erg zichtbaar. De sprinters kwamen er niet meer aan te pas. 

 

 

EK tijdrijden

 

Het is een eer om in de kleuren van mijn land te rijden, maar met deze benen heb ik geen kans op een medaille. De benen zijn redelijk, maar over 50 km zijn de echte toppers toch ook een stuk sterker. Ik word 13e, ver achter Ganna. Daan (Hoole) werd 8e.

 

Andere resultaten ING White eind september en begin oktober

 

De beloften reden redelijk in de Flanders Tomorrow Tour. Leandro werd mooi 11e in rit 1. Enrico toonde zich met een goede 5e plek in etappe 2. In het klassement wist Leandro 8e te worden op 20 seconden van Agnoletto.

 

In de Ruota d'Oro kon Enrico ruiken aan de zege, maar de Schuyteneer en Vadic blijven hem in de spurt net voor. Thierry deed in Il Piccolo Lombardia mee om de zege, maar hij kon de groepsprint niet winnen. Hij werd 5e. 

 

 

Ook de profs zaten ook niet stil. In Luxemburg lieten Stefano, Adam en Jan Anton zich zien. In de eerste 3 etappes werd Stefano 6e, 7e en 8e. In etappe 3 werden Adam en Jan Anton respectievelijk 2e en 8e. In etappe 4 was ook Stefano dichtbij de zege. Hij werd 2e in de tijdrit. In de slotrit verloor Stefano helaas wat tijd, waardoor hij slechts 5e werd in het klassement. 

 

 

In de CRO Race toonden Kjeld en Jan Anton zich. In de openingsrit werden ze 1e en 2e. Een dag nadien wist Jan Anton te winnen, terwijl Kjeld 8e werd in dezelfde sprint. In etappe 3 was de ploeg weer dichtbij een zege. Jan Anton werd 3e en Kjeld 8e. In etappe 4 werd Kjeld fraai 2e, 9 seconden achter winnaar Chaves. Zo nam Chaves wel zijn trui over in de zware bergrit.

 

In de ploegentijdrit ging de ploeg de boot in, waardoor er van een goed klassement nog weinig sprake bleek. In de slotrit probeerde Kjeld revanche te nemen, maar hij werd 7e, overigens ook zijn eindklassering. Wel wist hij fraai de puntentrui te winnen.

 

 

Il Lombardia

 

Mijn laatste koers van 2024, maar wel een serieuze. Een monument. We starten met een goede ploeg. Marco, Nairo, Sebastian (Henao), Simone, Xabi, Milko en ik. Met de vorm van de dag zijn Marco, Milko en ik de mannen die het moeten gaan doen. Een kopgroep van 6 vertrekt, maar die lijken op dit parcours toch wel kansloos.

 

Op de Vallico di Valcava besluiten Zana en Ciccone aan te vallen. Op 100 km van de meet is dat toch wat vroeg, maar Ulissi rijdt het al snel dicht. Op de klim wordt er stevig tempo gereden, maar het grote gedeelte van het peloton overleeft ternauwernood. 2 klimmen verder doen er nog 69 renners mee om winst.

 

Op deze klim valt Milko aan. Hij neemt Bilbao met zich mee. Op jacht naar de overgebleven vluchters Bagioli, Osborne en Sweeny. Hun poging wordt al gauw te niet gedaan. Bilbao legt zich hier niet bij neer. Hij gaat nog eens en neemt nu Brenner mee. Fisher-Black rijdt bijna alles dicht. Bagioli overleeft nog. Datzelfde geldt ook voor Marco en Milko. Zij overleven nog even in het peloton. Als Pogacar dan gaat op 40 km van de meet, heeft niemand een antwoord.

 

Hij gaat op jacht naar Bagioli. Daarachter zit een groep van 20 renners, met ook Vinnegaard en de mannen van Ineos. Milko, Marco en ik zijn ook mee. Op de Selvino komt alles gelukkig weer samen. Al hebben Milko en Marco dan nog weinig over. Als Geoghegan Hart gaat, spring ik samen met Vinnegaard en de onvermoeibare Bilbao mee. Met 4 man gaan we de afdaling in. En ik vermoed dat daarachter UAE op kop gaat rijden.

 

Ik blijk gelijk te hebben. Een groep van 14 komt bij elkaar. Aanvallen volgen gelijk. Bilbao komt nog eens los, en dus moeten UAE en Jumbo het nog eens proberen op te knappen. 

 

Dat doen ze niet. De vogel is gaan vliegen. Bilbao wint verdiend Il Lombardia. Hij was de sterkste in koers. Daarachter worden Geoghegan Hart, Vinnegaard en Almeida 2e, 3e en 4e. Ik word moe gestreden 5e. Een mooie resultaat. Ik had stiekem op meer gehoopt, maar dat zat er echt niet in.

 

 

De laatste loodjes van ING White in 2024

 

De beloften tonen zich nog heel sterk aan het einde van het jaar. Enrico weet bijna Paris-Tours Espoirs te winnen, maar Vadic blijft hem helaas voor. In de Chrono des Nations U23 behaalt de ploeg een geweldig succes! Thierry wint met superbenen, Leandro wordt mooi met degelijke benen. Ook Enrico wordt nog netjes 10e. 

 

Stefano weet in de Gree-Tour of Guanxi nog 8e te worden in etappe 4. Dat levert hem een nette 6e plaats in het algemeen klassement af. En zo zit het seizoen voor de ploeg er dus op. 

 

 

Terugblik seizoen

 

Het was een prachtig seizoen voor de ploeg! We wonnen in veel grote koersen. En ja, ik heb daar een mooie bijdrage aangeleverd met mijn overwinningen. Maar die overwinningen had ik zonder de ploeg nooit behaald. Volgend seizoen gaan we op jacht naar nog meer overwinningen. Dat doen we met behoorlijk wat nieuwkomers! Ik heb er nu al zin in!

 

Overzicht uitslagen grote koersen

 

Enkele grote Transfers

 

@chrisje1993 @Svenpunt @Bogatyr @Copywriter @FlyD @Blom @007mark @ElMarcos @DemoN @neva @Elano @Djurovski @bas huijsmans

 

Bedankt voor de reacties en de likes! 

[ElMarcos]

Mooie update en blik op het seizoen weer. Voor Xabi lijkt er nog veel werk aan de winkel. 

[DemoN]

Vaak net niet voor Stefano. Hopelijk zet hij volgend seizoen een nieuwe stap.

 

Voor de rest: puike prestatie en presentatie.

[007mark]

We gaan steeds beter rijden met zijn allen.

[chrisje1993]

Mooie winst bij chrono des nations U23. Hopelijk krijgt Thierry wat meer kansen komend seizoen om zich verder te ontwikkelen en dat hij naar het eerste team toe kan groeien.

[Djurovski]

Mooie 3e plaats in de vuelta

[FlyD]

Enkele mooie ereplaatsen voor Enrico. Hopelijk kan hij die volgend jaar omzetten in wat meer overwinningen.

[Blom]

Derde grote ronde in het jaar als twaalfde afgesloten, niet verkeerd. Daarna ook nog wel wat mooie resultaten gereden. Kjeld heeft een aardige motor,

[aron24]

 

Hoofdstuk 14: Een nieuw seizoen

 

Als we aan het begin van 2025 een gezamenlijk trainingskamp en een ploegenprestatie hebben zie ik vele nieuwe gezichten. De vrouwenploeg heeft bijvoorbeeld de tweeling Poeders gehaald. Niet een handige naam in het wielrennen, maar goed, daar kunnen ze ook weinig aan doen. 

 

De beloftenploeg kent 3 nieuwe renners. De Nederlanders Molenaar en Berendsen gaan de kopmannen ondersteunen. 1 van die kopmannen is een nieuw gezicht: Júan Alblas. De Cubaan is naast een talentvolle baanrenner ook sterk op de weg. De renner is een sprinter die lastig terrein aan kan. Naar verwachting gaat hij net als Enrico en Thierry volgend jaar bij de profs aansluiten. Ik ben benieuwd wat hij dit jaar al kan laten zien.

 

 

De profploeg kent nieuwe gezichten, een doorstromer en een terugkerende renner. De nieuwe gezichten zijn Paulo Pantoja, Andrea Martini, Lukas Nerukar, Menno Huising, Tim van Dijke, Mick van Dijke, Pickering en van der Hoorn. De doorstromer is de nog altijd jonge Leandro, terwijl ook Joseph terug is op het oude, vertrouwde, nest.

 

 

ING White in januari en begin februari

 

ING White is ook zonder mij uit de startblokken geschoten. In Santos Tour Down Under deden Stefano en Adam het geweldig. Stefano wist etappe 3 te winnen en behaalde uiteindelijk een mooie 9e plaats in het algemeen klassement. Adam snelde naar 2 3e plekken. In de Cadel Ocean Road Race zette Adam zijn vorm door. Hij legde Ackermann en Bauhaus erop in de sprint. 

 

Op een ander continent toonde Jan Anton en Arber zich. Lead-out Arber trok de sprint goed aan voor Jan Anton. Zo kon Jan Anton tweemaal winnen in San Juan. Verder behaalde Jan Anton nog een 2e en 4e plaats, waardoor de puntentrui mee naar huis ging. Aantrekker Arber werd overigens zelf ook nog eens 10e. 

 

Was het daarna afgelopen met de pret? Nee, Arber en Adam deden het namelijk geweldig in de Saudi Tour. Adam won tweemaal en ook Arber stond aan het feest. In de ritoverwinning van Arber werd Adam nog fraai 2e. Door de bonificatieseconden wist Adam op de slotdag opnieuw de leiderstrui te pakken. Zo ging hij dus met 3 truien, ook de punten- en jongerentrui, naar huis!

 

Eenmaal terug in Europa bleek Jan Anton het sprinten nog niet verleerd. Na 1 5e plaats in de Volt a la Comunitat Valenciana haalde hij in de slotrit zijn gram met een ritzege! 

 

In de Etoile de Besseges lieten Stefan, Paulo, Leandro, Simone en Lukas zich zien. Leandro, Stefan en Lukas lieten zich met dagklasseringen (3e, 5e, 10e), terwijl Paulo en Simone ook nog een goed klassement (6e en 8e) reden. 

 

De koek was echter nog niet op. De 35-jarige Nairo wist solo te winnen op het Colombiaans kampioenschap! Schitterend! Verder reden Adam en Menno zich nog naar mooie ereplaatsen (3e en 10e) in Spaanse klassiekers! Met de ploeg zit het dus wel goed! Nu moet ik zelf maar eens de benen testen! 

 

Vuelta a Andalucia

 

Altijd fijn om het jaar te beginnen met een Spaanse koers. Samen met Simone, Sebastian (Henao), Mick, Menno, Milko en Andrea koers ik hier.

 

Etappe 1

 

Het gevoel in de benen is vandaag eigenlijk goed. Dat geldt ook voor de benen van mijn mede-kopman Milko. Het interessante aan vandaag is dat er maar 1 renner in de kopgroep wil rijden vandaag. En begint Fetter al vroeg aan een kansloze solo. 

 

Hoewel zijn vlucht kansloos is, pakt hij wel de bergtrui. Een mooie beloning voor zijn harde werk. Ik snoep onderweg ook wat puntjes mee. Het parcours is niet zo zwaar als ik dacht, maar de laatste kilometer loopt nog wat omhoog. Cofdis komt met een treintje voor Großschartner. Ik haak mijn wiel aan in de trein. Dat blijkt een goede keuze. Hoewel ik de Oostenrijker in de punch niet meer voorbij kom, word ik zo wel goed 2e. Mick sprint daarachter nog naar de 7e plek. 

 

Etappe 2

 

Vandaag is het een steile aankomst bergop. Een achttal renners schat hun kansen laag in. Ze vormen dan ook samen de kopgroep.

 

Met nog 32 km te gaan neemt Vlasov ineens de benen met zijn ploeggenoot Træen. Ze pakken zo maar 45 seconden. Ineos en UAE lossen het echter snel op. Door het hoge tempo dat Ineos blijft rijden, moet Kuss (UAE) al vroeg lossen.

 

Iedereen komt al vermoeid aan op de Spaanse muur. Ik rijd gelijk eigen tempo. Dat tempo kan echter niemand volgen. Ik rijd iedereen af en win de rit dus solo! 20 seconden achter mij wordt Hindley 2e. Milko wordt op 38 seconden 7e. Deze overwinning betekent dat ik de leiding pak in alle klassementen.

 

 

Etappe 3

 

Vandaag is een rit voor de wat snellere mannen. Misschien kunnen Milko en Mick een resultaat leveren vandaag. Een kopgroep van 9 vertrekt, maar voor een klassement rijdt er geen gevaarlijke klant op weg. Die vlucht blijft weg en zo wint Puppio de rit!

 

Etappe 4

 

Deze etappe is een interessante. Er zit 1 zware berg in, maar vanaf daar is het nog lang naar de meet. Bij de meet is er nog een punchheuvel. Een vlucht van 11 vertrekt, maar teveel ruimte kunnen we die niet geven. 

 

Op de klim breekt zowel de kopgroep als het peloton in meerdere delen, maar de toppers zitten gewoon mee. De kopgroep sneuvelt pas laat. Op de punchheuvel is Vlasov uiteindelijk het snelst. Milko wordt 8e. Ik verlies geen tijd en dus wordt het beslist in de tijdrit.

 

Etappe 5

 

Op deze dag gaat het klassement definitief beslist worden. De grote concurrenten zijn Hindley en Milko. Ik voel mezelf redelijk goed en knal over het heuvelachtige parcours heen. 

 

Zo word ik dus 4e, 13 seconden achter Milko, die de rit dus wint! Zo pak ik de eindzege! Milko klimt door zijn geweldige tijdrit ook nog naar de 2e plek in het algemeen klassement. Ik neem alle truien mee! Een mooi begin aan het seizoen dus!

 

ING White eind februari

 

Naar mijn winst is de ploeg niet klaar met winnen, want Kjeld sprint in de Faun-Ardèche Classic naar zijn eerste overwinning in zijn eerste koers van het jaar.

 

Ook de beloften mochten koersen. In Rwanda deden ze mee tussen de grote mannen, o.a. Bardet deed mee. Júan bleek al goed in vorm te zijn. Hij wist in etappe 5 zelfs te winnen. Hetgeen dat ervoor zou zorgen dat hij 6e in het algemeen klassement zou worden! Een prachtige start aan zijn jaar dus!

 

@chrisje1993 @Svenpunt @Bogatyr @Copywriter @FlyD @Blom @007mark @ElMarcos @DemoN @neva @Elano @Djurovski @bas huijsmans

 

Bedankt voor de reacties en de likes! 

[bas huijsmans]

Kijk eens aan. Debuut in Rwanda mogen maken en direct een etappewinst weten te behalen. Als hij het in Rwanda kan, dan kan je het overal!

[007mark]

Serieus goeie stats gekregen!

[Djurovski]

Etappe en 2e plek algemeen Milko is semi tevreden

[aron24]

 

Hoofdstuk 15: het voorjaar van 2025

 

Als ploeg begonnen we sterk aan 2025. Hopelijk trekken we de lijn door in de rest van het voorjaar. De eerste koers in maart is voor mij Strade Bianche.

 

Strade Bianche

 

Een mooie klassieker, gewonnen door veel grote renners. Ik ben benieuwd wat ik hier kan presteren. Mijn ploegmaten zijn Simone, Nairo, Kjeld, Xabi, Milko en Andrea. Een goede ploeg dus. Maar ook Soudal-Quickstep, Ineos en Jumbo starten met grote namen. Alaphilippe, Evenepoel, Pidcock, Jorgenson, Bernal, Thomas, Roglic, Vinnegaard. En dat zijn nog lang niet alle grote namen.

 

Het is gelijk hard werken voor vele ploegen, als een kopgroep van 11 met onder andere Woods, Simon Yates, Buitrago, Velasco, Fortunato en Baroncini vertrekt. De kopgroep wint de eerste strijd. We nemen verantwoordelijkheid met Andrea en Nairo. Deze kopgroep kan niet teveel ruimte krijgen. Pas met 80 km te gaan krijgen we serieuze hulp. Voorop rijden dan Simon Yates en Velasco lek, wat zeker niet ongunstig is. 10 km later moeten Nairo en Andrea lossen, wanneer er ineens gestopt wordt met rijden. Schmid en Simmons rijden in de chaos weg.

 

Uiteindelijk schiet de gang er weer in, maar dat komt vooral door Kjeld en Milko, die zelf geen goede benen hebben en dus gaan rijden uit teambelang. Gelukkig breekt het vooraan in 4 stukken. Met 26 km stuk te gaan ben ik klaar met het gepoker van Ineos en Quickstep en demarreer ik. Bettiol springt als enige mee. Alaphillippe komt niet veel later toch uit zijn kot, maar aan sluiten doet hij niet gelijk. Op 17 km van de meet rijd ik Simmons voorbij. Solo, want Bettiol heb ik gelost. Het wordt zo een strijd tussen mij en de Fransman. Die sluit helaas bij mij aan. Een minuut achter ons rijdt dan alleen nog Pidcock. Ik kom niet meer van de Fransman af en dus weet ik dat het moeilijk wordt. In de sprint verlies ik. Verdomme. Zo word ik dus 2e. Ik had hem kunnen winnen. Xabi, Milko en Kjeld worden 13e, 18e en 19e. 

 

 

Tirreno - Adriatico

 

Na een goede Strade Bianche, ondanks een zure 2e plaats, starten we met een sterke ploeg aan de Tirreno. Simone, Nairo, Kjeld, Marco, Jan Anton, Andrea en ik. Pogacar en Vinnegaard starten hier niet, maar Evenepoel, Geoghegan Hart, Rodriguez, Almeida en Tiberi wel. De favorieten zijn natuurlijk ik en Evenepoel. 

 

Etappe 1

 

Vandaag heeft Jan Anton een mooie kans om een goede sprint te rijden. Een kansloze kopgroep van 2 vertrekt, maar 1 van hen kan wel de leiding nemen in de bergtrui. Een mooie beloning. Dversnes wint uiteindelijk die strijd van Puppio. Het wordt een sprint, die Merlier wint. Jan Anton wordt helaas 6e.

 

Etappe 2

 

De tweede etappe is heeft een listig einde, dus is het opletten geblazen. Een kopgroep van 3 vertrekt. Die haalt het uiteraard niet. Het wordt beslist op de slotheuvel, waarbij positionering key is. Met de hele ploeg zitten we geweldig voorin. Nairo trekt aan, waarna Jan Anton, Kjeld, ik en Marco naar de 1e, 2e, 3e en 5e plek punchen. Een fantastische rit dus! Zo vormen we de top 3, waardoor zowel Jan Anton en Kjeld in etappe 3 in een trui mogen rijden.

 

 

Etappe 3

 

Vandaag hebben we een rit voor de sprinters. Het loopt overigens wel wat omhoog hier en daar. Onze sprinter Jan Anton moet dit terrein dus goed liggen. Een kopgroep van 2 vertrekt, maar ze hebben weinig kans vandaag. Het wordt een sprint, maar Jan Anton komt helaas niet verder dan een 11e plek.

 

Etappe 4

 

We gaan eindelijk klimmen. Ik heb er zin in en mijn benen ook. Een kopgroep van 5 met Gall en Großschartner vertrekt. Ineos controleert samen met ons de koers. De mannen van Ineos voelen zich ook vast goed. Ze rijden voor Hart.

 

Op de slotklim maken we tempo, maar het verschil kunnen we helaas niet maken. In het sprintje blijkt Hart de snelste te zijn. Storer wordt 2e. Ik word helaas 3e. Jan Anton en Kjeld doen het ook goed. Ze worden voor 4e en 5e. Vooral voor Jan Anton is dat op dit terrein zeer fraai. De rest van de ploeg komt echter niet in de daguitslag voor.

 

 

Etappe 5

 

Vandaag moeten we Hart tijd aansmeren, omdat we hierna alleen nog een vlakke rit en een tijdrit hebben. Met Kjeld, Jan Anton en mijzelf staan we er als ploeg nog altijd goed voor. Een kopgroep van 7 vertrekt, maar heel kansrijk lijkt die vandaag niet.

 

In de finale proberen we van alles, maar het valt helaas niet onze kant op. Plapp wint, en Kjeld wordt daarachter 2. Ik en Jan Anton finishen nog 7e en 9e. We pakken helaas ook geen tijd op de Brit. En dus wordt dit secondenspel beslist in de tijdrit.

 

Etappe 6

 

Het is vandaag een rit voor de sprinters. Het is vandaag een rit voor Jan-Anton. Een kopgroep van 7 vertrekt, maar ze kunnen een sprint niet voorkomen. Alpecin brengt Philipsen perfect, maar er is 1 iemand sneller. En dat is Jan Anton! Zo weet hij de leiding opnieuw over te nemen! Schitterend!

 

 

Etappe 7

 

Jan Anton en Kjeld zijn geen goede tijdrijders in vergelijking met Hart en ik. Het wordt een secondenstrijd, waarvan ik hoop dat wij hem winnen! 

 

De tijdrit winnen wordt lastig, want Ganna zet algauw een scherpe tijd neer. Maar ik knal mijzelf helemaal leeg over 11 km. Alles om toch nog de Tirreno te winnen. Op de finish zet ik de 7e tijd neer. 26 seconden achter Ganna. Ik weet niet of dat genoeg is. Kjeld blijft niet binnen de marge. De vraag is of Hart dat wel gaat halen, want Jan Anton heeft op het tussenpunt al te veel verloren. 

 

Gaat het Hart halen? Het antwoord is nee. Hij verliest 9 seconden, waar hij er maar 6 op mij mag verliezen. En zo win ik de Tirreno met 3 seconden verschil. Kjeld weet zijn plek te behouden en wordt zo dus mooie 3e in het algemeen klassement. 

 

Jan Anton zakt helaas naar de 6e plek, maar met 2 etappezeges en de puntentrui kan hij zeker niet ontevreden zijn. 

 

 

ING White in het begin van maart

 

In de Paris-Nice worden zowel Stefano als Milko eenmaal 6e. In het algemeen klassement komt Milko helaas niet verder dan een 11e plek. Tim (van Dijke) weet wel te winnen in de Profronde van Drenthe.

 

Milano-Sanremo

 

Een monument staat op mijn programma. We starten met een goede ploeg. Stefano, Adam, Arber, Andrea, Simone, Xabi en ik staan aan de start. Een echte favoriet hebben we dan wel niet, maar voor elk scenario zitten we eigenlijk wel gebakken. Verrassend genoeg (geen blessure) is van Aert afwezig. Dat geldt overigens niet voor van der Poel. 

 

Een kansloze kopgroep van 2 vertrekt. Zij krijgen overigens een maximale voorsprong van 13 minuten. Zij worden pas vlak voor de Cipressa gegrepen. Een straffe inspanning van de 2 renners. 

 

Op die Cipressa neemt Campenaerts (Soudal-Quickstep) in zijn eentje de benen. Eveneens een kansloze missie. Het peloton breekt daardoor wel, waardoor er een groep van 38 wegrijdt. Op de Poggio gaan Alaphilippe en Mathieu aan. Ik glip mee, maar in de sprint heb ik tegen beide renners weinig kans. Ik rijd ook niet mee. Ik probeer op de verrassing te spelen. Helaas slaagt die tactiek niet. Alaphillippe weet wel van der Poel er zo op te leggen. Ik word 3e. Daarachter wordt Stefano nog 7e. 

 

 

ING White in maart en begin april

 

In Cataluyna is het de grote Kjeld-show. Met 3 ritzeges, een 2e plaats en 5e plaats in de etappes die voor het klassement belangrijk waren, liet hij zien hoe goed hij is. Uiteraard wist hij ook de eindwinst te behalen. Milko kwam ook nog tot 1 7e plaats, maar speelde in het klassement geen grote rol.

 

Stefano werd 5e in Gent-Wevelgem, waar een vlucht van 3 om de overwinning mocht sprinten. In de sprint daarachter bleef alleen Pedersen Stefano nog voor. 

 

Ook in de beloftenversie toonde de ploeg zich. Júan werd 3e en Enrico 7e. In de Trofeo Piva werden Thierry 5e en Júan 9e. Goede resultaten. Al zullen ze op meer gehoopt hebben.

 

Vlaanderens Mooiste

 

De Ronde van Vlaanderen is een koers waar ik vorig jaar goed was. Met Joseph, Maik, Adam, Stefano, Arber, Jan Anton en mijzelf hebben we een geweldige ploeg rijden. De magische benen van vorig jaar heb ik vandaag echter niet. Van Aert is er overigens niet bij, vanwege een blessure.

 

Een kopgroep van 8 vertrekt. Joseph zit met goede benen mee, net als Cees Bol en Casper Pedersen. In de kopgroep gaan ze helaas wel 2 keer de vlakte. Joseph ligt er 2 keer bij. En in het peloton is het eveneens vallen geblazen. Adam ligt er helaas bij. Het leidt helaas ook tot een opgave. 

 

Op 55 km van de meet, op de Oude Kwaremont volgen de eerst aanvallen uit peloton. De kopgroep rijdt dan nog altijd voorop. Van Baarle glipt stiekem met aanvallers Louvel en Garcia Cortina mee. En dus mogen andere ploegen aan de bak. Maar Alpecin lijkt zich niet zo druk te maken. De Nederlander krijgt zo veel tijd cadeau. Een groep van 29 rijdt daarachter. Stefano, Jan Anton en ik zitten er nog bij. De oude kopgroep moeten bij de frisse mannen al snel passen.

 

Met 30 km te gaan is het gat nog altijd 3 minuten. Als dan van der Poel gaat, springt Jan Anton niet mee. Het gat naar van Baarle blaast hij in 10 km dicht, maar Ineos is bij te pinken en laat Mathieu niet te ver geraken. 

 

Als we alle klimmen gehad hebben, rijden Turner, Eekhoff, Bettiol, Küng en Jan Anton vooruit. Daarachter rijden Benoot, van der Poel, F. Vermeersch, Cort Nielsen, Louvel, Mohoric, ik en Stefano, die kort daarna helaas moet passen.

 

Op het vlakke gaan er meer af en zo blijft er een eliteclubje over. Met mij, Jan Anton, Van der Poel, van Baarle, Küng, Benoot, Turner, Eekhoff en Bettiol. Die laatst genoemde neemt de benen. Benoot springt mee en laat hem vervolgens achter. Ik heb de benen niet om mee te zitten. Wel zet ik me daarna op kop voor Jan Anton. 

 

Maar de vogels zijn gaan vliegen. Jan Anton wordt daarachter nog wel 3e. Zelf kom ik kapot als 12e over de meet. Niet slecht, zeker, omdat ik goede benen had. Niet de superbenen die je hier nodig hebt om te winnen. 

 

 

Tussen de monumenten door

 

In het Baskeland wordt Milko 10e, terwijl Kjeld zijn benen van Cataluyna niet opnieuw kan vinden. Hij haalde slechts eenmaal 4e plek.

 

Paris - Roubaix

 

Een week naar Vlaanderen hopen we het in Paris-Roubaix beter te doen. We starten met een andere ploeg. Kjeld (net terug uit het Baskenland), Lucho, Tim, Joseph, Stefano, Jan Anton en ik rijden hier. 

 

Van der Poel is er vandaag niet bij, maar genoeg andere toppers zijn er wel bij. Denk aan Van Baarle, Asgreen, Benoot, Küng, Pedersen en uiteraard Jan Anton.

 

Een kopgroep van 4 vertrekt. Daar zit dus weinig gevaar in. Ik voel me goed, maar superbenen heb ik weer niet.

 

Op 73 km van het einde rijdt de vlucht nog altijd vooruit, maar daarachter komen de eerste serieuze aanvallen. Vandebosch, Garcia Cortina en Laporte rijden dan weg. 10 km later smeren ook Vermeersch en Turgis hem. Meer aanvallen volgen daarna ook. Maar alles komt door FDJ weer bij elkaar.

 

Fredheim, Laporte, Vermeersch en Turgis proberen het daarna nog eens, op 30 km van de meet. Daarachter is er nog een groep van 35 met mij en Jan Anton over. 

 

In de chaos die daarna volgt, kan ik niet volgen bij de besten. In mijn oortjes hoor ik dan dat van Baarle op avontuur gegaan is. Hij gaat solo naar de aankomst. Daarachter komt Jan Anton moegestreden als 5e over de finish. Ik word nog 11e, wat een flinke verbetering ten opzichte van vorig jaar is. Maar weer is het niet goed genoeg.

 

 

ING White na Paris-Roubaix

 

In de Brabantse Pijl wordt Joseph verdienstelijk 9e. Juán en Enrico worden tussentijds 4e en 7e in Giro del Belvedere. Een dag nadien wordt Enrico ook 5e in de G.P. Palio del Recioto, een koers met pittig terrein. 

 

Amstel Gold Race

 

In eigen land start ik aan mijn volgende klassieker. Dat doe ik samen met Paulo, Nairo, Taco, Kjeld, Marco en Milko. Een goede ploeg dus. Verder staat hier een sterk deelnemersveld hier aan de start: denk aan Evenepoel, van der Poel, Pidcock, Pogacar, Vinnegaard en Alahillippe. 

 

Een kopgroep van 6 vertrekt, maar met al deze toppers aan de start hebben ze heel weinig kans. Het duurt uiteindelijk 200 km voordat de finale begint. Voor dat we daar zijn, is het grootste gedeelte van het peloton al gelost. 

 

Op 50 km van de finish besluit Belgisch kampioen Evenepoel het bal te openen. Hirschi, Champoussin, Bardet en Busatto reageren. Zij halen het niet. Daarna, 35 km van het einde gaan Pidcock en Gaudu. Ik had mee willen glippen, maar zit helaas te ver van achter.

 

De mannen van Bora, Alpecin, Marco en Milko (beide met slechte benen) rijden het gat vol overtuiging dicht. 

 

Daarna gaan 17 renners, met Kjeld en mij, strijden om de zege. Vele aanvallen volgen. Een elitegroepje van 7 raakt, met mij en Kjeld, uiteindelijk weg. 

 

Beide zijn we helaas leeg, als Pogacar nog een raket afschiet. Alaphillippe kan alleen mee. Hij springt ervoorheen en wint! Van der Poel en Vinnegaard finishen daarachter nog voor mij. Ik word 5e, alweer net niet goed genoeg. En datzelfde geldt helaas voor Kjeld, die 7e wordt.

 

 

Waalse Pijl

 

Wederom een klassieker met bijna dezelfde ploeg als in de Amstel. In plaats van Paulo is nu Finlay erbij. 5 mannen rijden weg, maar een strijd op de Muur zullen ze niet kunnen voorkomen. Dit keer is Pogcar afwezig, maar voor het grote gedeelte zijn dezelfde renners als in de Amstel er weer bij.

 

Een eliteclubje rijdt al voor de enelaatste keer Muur weg. Tulett, Gaudu, Alaphillippe, Ciccone en Vingegaard rijden namelijk weg. Op jacht naar de kopgroep die knap standhoudt. Zij worden bijgehaald, maar met nog 20 km te gaan rijden er nog altijd 3 vroege vluchters voorop. 

 

4 km later probeert Pidcock het. Hij rijdt het gat naar de kopgroep in 1 ruk dicht. Zijn poging strandt pas in de laatste honderden meter van de Muur. In de punch omhoog wint Bagioli. Ik kom er niet echt aan de pas en word 9e.

 

Luik-Bastenaken-Luik

 

De laatste klassieker, van het voorjaar. We starten met een goede ploeg. Marco, Andrea, Milko, Jan Anton, Stefano, Kjeld en ik. Een kopgroep van 6 met de oude Mollema vertrekt. Vandaag is Pogacar er weer bij. En ook Roglic start. 

 

Op 50 km van de meet breekt het bal open met meerdere aanvallen. De kopgroep rijdt dan nog voorop, maar we glippen niet mee helaas.

 

En dus rijden we weer achter de feiten aan. Dat komen we niet meer te boven. Ik probeer het gat nog te dichten, maar we zijn te laat. De 4 vogels zijn gevlogen. En zo wint Evenepoel uiteindelijk Luik-Bastenaken-Luik. Zelf word ik 9e, maar dat is gewoon niet goed genoeg. Zo frustrerend. 

 

 

Tour de Romandië

 

Etappe 1

 

Na de frustrerende klassiekers rijd ik nog in Romandië. Dat doe ik samen met Sebastian, Taco, Lukas, Finlay, Lucho en Stefan. We beginnen met een heuvelproloog. Voor mij start Jakobsen. Hem haal ik zelfs in de proloog van 3,8 km, maar het is net niet genoeg om te winnen. Ik word 6e op 2 seconden van winnaar Cattaneo.

 

Etappe 2

 

Vandaag staat er een heuvelrit op programma, maar de laatste beklimming ligt nog best ver van de meet. 3 renners openen het bal, maar kansrijk lijken ze dus vandaag niet.

 

Op de eerste klim breekt het. Küng, nummer 2, in het klassement zit niet goed positioneert en zit achter de breuk. Hij sluit wel opnieuw aan.

 

Op de slotbeklimming voeren we het tempo op. Ik en Finlay rijden hard naar boven en wij rijden samen weg op de top van de beklimming. Fisher-Black, Schmid, Buitrago en S.Yates sluiten helaas aan. Een ander clubje komt er bij, met daarbij ook Stefan. Het wordt een sprint, waarbij de jury onterecht tijd verschillen rekent. Schmid wint. En ik en Finlay worden 7e en 8e. Zonde. Als troost heb ik wel de bergtrui, maar de verschillen die gerekend worden, zijn belachelijk.

 

Etappe 3

 

Vandaag ga ik mij maar proberen te revancheren op een parcours dat iets meer op mijn maat geschreven is. Een kopgroep van 6 vertrekt, maar een gevaar zit daar niet bij

 

Op de steile klim trekt Buitrago ten aanval. Finlay en ik zitten vervolgens met hem en rijden ook met hem door, maar in het peloton rijden ze het gat opnieuw dicht. Een nieuwe aanval van Buitrago volgt. Uiteindelijk komt alles samen en wordt het weer een sprint. Ik word 6e. Buitrago wint, maar hij krijgt wel 4 seconden cadeau. Schmid zakt er vandaag wel doorheen. De eindoverwinning ligt nog altijd binnen bereik.

 

 

Etappe 4

 

Deze rit is voor de sprinters. Wij hebben hier dus weinig te zoeken. Een kopgroep van 5 vertrekt, maar uiteindelijk wordt het een sprint. Het is er eentje die Mihkels wint!

 

Etappe 5

 

Vandaag gaan we voor het eerst echt serieus klimmen. Een grote kopgroep vertrekt, met enkele goede klimmers die geen gevaar zijn voor ons klassement. Ineos mag dat sowieso opknappen. Zij hebben de leiding in het klassement, met Thomas.

 

Het wordt een slagveld, mede door goed werk van Stefan en Finlay. Ik rijd veel oude koplopers voorbij, maar Milan Vader houdt als enige lang stand. Op de slotklim rijd ik voorbij de Nederlander met superbenen. Al mijn concurrenten heb ik er dan al lang en breed afgereden. Solo rijd ik tot de top! Eindelijk mag ik weer eens juichend over de meet komen! Eindelijk! 

 

 

Etappe 6

 

Vandaag staat er een tijdrit op het programma. Normaal is dat ook iets voor Stefan, maar de vraag is of hij voldoende hersteld is van gisteren. Een echte goede tijdrit zit er voor niemand van ons in. Ik word 9e, ruim een halve minuut achter Küng en Bissegger. Maar het belangrijkste is de eindwinst, die ik gister al binnen had gehaald! Een mooie, prettige, winst! Zo sluit ik april toch nog mooi af!

 

 

@chrisje1993 @Svenpunt @Bogatyr @Copywriter @FlyD @Blom @007mark @ElMarcos @DemoN @neva @Elano @Djurovski @bas huijsmans

 

Bedankt voor de reacties en de likes! 

[DemoN]

Geen slechte resultaten, maar de echte explosie moet nog komen.

[007mark]

Paar van de ploeg met betere vorm dsn ik zelf.

[Blom]

Kjeld rijdt geen slechte resultaten met als uitschieter Catalunya. Jammer dat we als ploeg zijnde geen klassieker hebben kunnen winnen en overal net te kort kwamen

[aron24]

 

Hoofdstuk 16: Voorbereiden op de Tour
 

ING White in mei
Na een mooie afsluiter van een teleurstellend voorjaar had ik in mei een mooie lege kalender, maar dat de ploeg ook zonder mij goed kon functioneren, bleek al snel.

In Eschborn-Frankfurt stond Jan Anton namelijk aan het feest! In de beloftenvariant kwam Júan er ook dicht bij een zege, maar hij werd 3e. In Parijs-Roubaix Espoirs, die de beloftenploeg niet geweldig ligt, werd Thierry 10e.

Een week later was Crescioli de klopgeest van de ploeg in Gran Premio Industrie del Marmo. Thierry werd 2e, Júan 3e en Joeri 4e. Jammer en vooral pijnlijk.

 

In mei was het ook tijd voor de Giro. De ploeg van ING White bestond uit Milko, Marco, Kjeld, Nairo, Andrea, Sebastian, Leandro en Simone.

Op dag 1 was het in Hongarije gelijk oppassen geblazen. Mas wist te winnen, terwijl onze ploeg niet verder kwam dan een 10e plaats voor Marco. Een dag nadien deed Milko dat in de tijdrit toch echt beter met een fraaie 4e plaats. Asgreen wist deze rit te winnen. De dag daarna was Groenewegen de snelste in de laatste rit in Hongarije.

Op de Etna toonde de ploeg zich geweldig. De aanval van Milko kon niemand volgen. Zo wist hij solo te winnen. Deze zege deed hem stijgen na de 2e plaats in het algemeen klassement. Wel nam hij de bergtrui en de jongerentrui in handen. De dagen dag daarna waren voor de sprinters: Groenewegen en De Lie waren de snelsten.

 

In etappe 7 kende de ploeg een slechte rit en verloren de klassementsmannen veel tijd. Winst was er voor Martinez (UAE). Milko staat dan al een minuut achter. Kjeld en Marco staan nog een stuk verder achter, maar op liefst 4 minuten. Waar vind je die tijd nog terug? In etappe 8 verloren de kopmannen nog meer tijd. Nairo weet wel 8e te worden.

Maar in etappe 9, richting Blockhaus, toonde Marco zich aan het front. Hij werd 3e achter Martinez en Mikel. Milko verloor een halve minuut en werd 11e. Wel stieeg hij 2 plaatsen in het klassement.

 

Op de eerste rustdag heeft Martinez de Maglia Rosa. Milko staat op bijna 2 minuten 3e en Marco op 4,5 minuut 9e. Kjeld kan dan net als Ayuso en Evenepoel al een streep door zijn klassement zetten.

 

In etappe 10, na de rustdag, weet Jorgenson te winnen, terwijl Marco, Milko en Kjeld nog meer wat extra tijd verliezen in het klassement. Een dag later wint Cees Bol vanuit een kopgroep, die met 8 minuten voorsprong op het peloton binennkomt. Zo zijn Bahrein en Team Jayco AlUla toch flink in het pak gezet.

In etappe 12 houden Rui Costa en Nairo het ook vol vanuit de vlucht. Helaas wint de Portugees de rit. Milko wordt daarachter 3e en pakt zo maar liefst 50 seconden op de man in de roze trui. Etappe 13 is daarna voor de Lie.

De dag daarna staat Powless voor de FDJ aan het feest. Marco wordt 5e en pakt zo veel tijd op de nieuwe roze truidrager Bernal. Martinez zakt er volledig doorheen en verliest 3 minuten. Ook Milko verliest veel tijd, maar staat in het klassement nog altijd 2e.

In de laatste dag voor de rustdag is daar ineens weer een coup van UAE. Uit het niets duiken Almeida en Ayuso op met plaats 1 en 2. Marco wordt sterk 6e, terwijl Milko weer tijd verliest. Maar het grootste slachtoffer is Bernal, die maar liefst 6 minuten verliest. Zo is de spanning in de Giro compleet terug.

Landa is de nieuwe leider. Achter hem staan Dunbar (14 seconden), Jorgenson (42 seconden), Milko (47 seconden), Thomas (1 minuut en 10 seconden), Marco 1 minuut en 24 seconden) en Almeida (1 minuut en 27 seconden). De spanning zit er dus nog volledig in met 7 renners binnen zo weinig tijd.

Een dag na de rustdag trekt Almeida zijn stijgende lijn door. Hij wint en pakt op 2 concurrenten veel tijd. Thomas en Jorgenson verliezen minuten. En zo gaat de strijd om de eindzege nog tussen 5 renners.

In etappe 17 heeft ING White dus een duidelijke missie. Tijd pakken. Marco voelt zich geweldig en rijdt op de laatste klim weg, maar sluit pas op de doorlopers aan bij vluchter Simon Carr. Carr kan niet meer overnemen en volgt Marco enkel in de dalende lijn naar de finish.

Marco rijdt vol door en wint vervolgens ook nog eens de sprint. Zo stijgt hij naar een 2e plaats in het algemeen klassement. Landa verliest 2 minuten en zo neemt Dunbar de roze trui over. Milko krijgt wel een flinke tik. Hij verliest bijna 2 minuten op Marco.

 

In etappe 18 komt de Giro even tot rust. Philipsen wint de sprintetappe, waar Kjeld nog 8e wordt.

Een dag nadien zijn de verhoudingen tussen de klassementmannen weer compleet anders. Ineens voelt Thomas zich geweldig. Hij klopt Gee. Dunbar kent een slechte dag en hoewel Marco ook al een ruime halve minuut verliest, is de Maglia Rosa in etappe 19 wel voor Marco. Ook Milko kent geen goede dag en zakt zo naar de 5e plaats.

In etappe 20 gaat Almeida op jacht naar de eindwinst. UAE rijdt op alle bergen vol door, maar koploper Louis Meintjes wint alsnog de rit.

Daarachter begint het secondenspel. Martinez en Ayuso sleuren Almeida naar 2e plaats, maar daarachter toont Kjeld zich een geweldige meesterknecht. Hij zorgt ervoor dat Marco maar 15 seconden verliest en dus leider blijft. Milko handhaaft, ondanks tijdverlies wel zijn 5e plaats.

Voor de beslissende tijdrit is het verschil tussen Marco en Almeida 16 seconden. Beide renners hebben een goede tijdrit en dus blijft het spannend tot het einde. Evenepoel toont zich met een goede tijdrit. Hij wint, de rit, maar daarachter is de echte strijd.

Op het eerste tussenpunt staat Marco op 9 seconden winst ten opzichte van de Portugees. Die lijn zet zich ook door na de finish. Marco vliegt over het parcours en komt bijna nog aan de tijd van Evenepoel. Het levert hem een 2e plaats op.

 

Het belangrijkste is echter de eindwinst. Marco wint de Giro. Voor het eerst sinds 2016 gaat de Giro weer naar een Italiaan. Schitterend!

Milko weet helaas niet meer te stijgen. Hij wordt zo 5e in deze Giro. Kjeld, die in de slotweek als meesterknecht fungeerde, wordt zelf nog 13e.
 

 

Aan het einde van de Giro koersen we ook in de Tour of Norway. Jan Anton wordt 2e, 3e, 4e en 4e, wat hem uiteindelijk een 4e plaats in het algmeen klassement oplevert. De verrassende winnaar is daar August Jensen, die in etappe 3 samen met Pöstlberger weg wist te blijven.

 

Ook de beloftenploeg reed nog een koers. In de Strade Bianche di Romagna werd Enrico namelijk 10e.

Critérium du Dauphine

De Dauphine is een belangrijke voorbereidingskoers. Tiberi, Carapaz, Gaudu, Bilbao, Buitrago, Geoghegan Hart, Rodriguez, Arensman, Bardet, Kuss, Roglic en Vinnegaard zijn zomaar wat klassementsrenners die hier starten.

Ik rijd samen met Finlay, Stefan, Andrea, Leandro, Joseph en Sebastian. Logischerwijs ben ik de eenzame kopman, maar ik heb vertrouwen in mijn teamgenoten.

Etappe 1

Etappe 1 is een listige rit. Een rit voor de punchers dus. De 3 vluchters mogen vandaag wel strijden om de bollen. Voor de ritzege zijn ze kansloos, maar toch ontstaan er gaten in de finale. Roglic verliest zo een halve minuut. Ide Schelling toont zich in de sprint de rapste, terwijl wij als ploeg goed voor de dag komen. Alleen Andrea en Sebastian zitten niet bij de eerste 17.

 

Etappe 2

Wederom een lastige rit vandaag. Een vlucht van 3 renners vertrekt. Met ook de man in de bergtrui, die vandaag nog meer wil sprokkelen.

De vlucht is kansloos. In de chaotische finale rijdt niemand weg en dus komt het tot een punch. Plapp gaat aan, maar Alaphillippe en ik volgen. Dan klap ik er overheen. Ik win en achter Plapp zit een duidelijk gat, maar de jury geeft geen tijd. Zonde, zo pak ik geen extra tijd om mijn concurrenten, maar een leiderstrui en een ritzege zijn mooi natuurlijk. Finlay, Stefan en Leandro worden ook nog goed 5e, 8e en 9e.

 

Etappe 3

Dit is een rit die in de Tour naar de vluchters zou gaan, maar dat scenario zie ik vandaag niet gebeuren. 5 mannen rijden weg, een te kleine groep normaal gesproken. Ze halen het dan ook inderdaad niet.

En zo wordt het een sprint van een uitgedund peloton. Alaphillippe wint. Hij neemt zo de leiding van mij over, maar in de echte bergen gaat hij deze niet vasthouden. Zelf word ik 8e.

Etappe 4

Vandaag is een echte sprintrit, maar sprinters rijden er hier weinig. Mikhelds, Laporte en Vadic zijn dan ook de favorieten vandaag. 5 renners vertrekken al vroeg, maar de vraag is: wie gaat ze halen? Het antwoord: Arkea, Wanty, Jumbo en Quickstep. Laporte wint uiteindelijk in de sprint.

Etappe 5

Vandaag is een belangrijke. Het is aankomst bergop. Wie hebben goede benen? Dat is de vraag. Een kopgroep van 12 vertrekt, maar Soudal-Quickstep gunt ze weinig ruimte. Waarom zij rijden, is mij een raadsel.

Op de slotklim is het tempo hoog. Aanval naar aanval volgt, maar wij kiezen ons eigen tempo. Zo komen we in de slotkilometer van de klim van voren met zowel Finlay als ik. Bardet is onze volger. Ik blijk het meest over te hebben. Ik win voor Bardet en Finlay! Leandro wordt sterk 11e. Zo pak ik dus 21 (met boni's) op Vinnegaard.

 

 

Etappe 6

In de bergetappe vertrekt een grote groep die niet teveel ruimte kan krijgen. Dus moeten Sebastian en Andrea al vroeg op kop. Op de Madeleine knalt Jumbo flink door, maar stopt dan ineens met rijden. Zo kan de kopgroep weer extra tijd nemen. In de afdaling keert Joseph terug, die dan de kop kan nemen.

Op de slotklim wordt uiteindelijk iedereen van die kopgroep ingerekend. Als Plapp in de laatste kilometer aangaat, kan alleen Bardet mee. Maar eroverheen komen doet hij niet. Daarachter word ik 3e en Finlay 8e. Zo verlies ik helaas mijn leiding in het klassement aan Bardet.

Etappe 7

In deze rit wil ik mijn leiderstrui toch terug verdienen. We hebben veel beklimmingen en het kan dus alle kanten op. Een vlucht met redelijke klimmers vertrekt.

Op de zwaarste klim van de dag ramt Jumbo weer door, waarna uiteindelijk niemand aanvalt. Lenadro moet helaas wel passen. Zo zitten Finlay en ik dus met zijn tweeën in de groep van 14.

Op de slotklim toont Carapaz zich het sterkst. Ik en Bardet zitten weer dicht tegen elkaar, maar hij pakt helaas wel 8 seconden. We worden 2e en 3e. Achter mij wordt Finlay 5e, een plaats voor Vinnegaard.

 

Etappe 8

De afgelopen dagen had ik niet mijn beste benen, terwijl Bardet en Carapaz die wel hadden. In deze rit gaat ook de frisheid meespelen. Ik voel me nog redelijk fris, maar dat kan ik niet van al mijn ploegmaten zeggen.

Het tempo ligt in het begin al hoog. De bergtrui is voor Rubio, die er enorm voor rijdt. Maar ik ben vooral bezig met de eindzege. Bardet en Vinnegaard ogen niet top. Carapaz oogt beter. Maar we gaan het zien. Achter de vluchters rijdt vooral EF aan, wat dus zegt dat Carapaz zich echt top voelt.

Op 18 km van de meet trekt Carapaz ten aanval. Ik reageer bewust niet direct. Het is simpelweg te vroeg. Als alle favorieten bij elkaar komen en het stil valt, neemt Ricotello de benen. Finlay glipt dan mee.

Maar algauw komt alles bij elkaar. Met 5 km te gaan moet Bardet passen, maar doorrijden doen ik en Carapaz niet. We pokeren. Met 2 km te gaan, gaat Albanese met superbenen ervandoor. Carapaz bijt toe. Ik counter hem en sprint de renner van EF voorbij. Albanese is hem al gevlogen, maar dat deert mij weinig. De eindwinst is namelijk binnen, met het minimale verschil. Maar eindwinst is eindwinst!

Finlay gaat Vinnegaard nog knap voorbij en wordt 4e in het algemeen klassement. Leandro die veel werk heeft verricht, wordt nog verdienstelijk 16e algemeen klassement. Een fantastische eindzege zonder hoogvorm, met eveneens winst de puntentrui! Dat geeft vertrouwen richting de Tour.

 

ING White in juni

In Zwitserland toont Kjeld zich met een 2e plaats in de proloog. Jan Anton doet het in etappe 5 beter, als hij Pogacar en McNulty (Medelin) in de sprint klopt.

In klassement wordt Kjeld nog keurig 6e. 1 plaats achter Pogacar, die ziekjes aan de start stond van de laatste etappe. Hij verliest daardoor minuten. De eindwinst is daar voor Vlasov.

In de Elfstedenronde Brugge wordt Stefano 2e, achter de eenzame vluchter Van Keirsbulck. In de Belgium Tour toont hij opnieuw een redelijke vorm met een 4e plaats, 3 top 10 plaatsen en 8e plaats in het algemeen klassement.

Maar vluchters Taco en Rickeart hadden Van Aert (en ook beetje Mathieu) tuk in de derde etappe. Taco won door deze mooie vlucht niet alleen een rit, maar ook het algemeen klassement.

Tussentijds wint Milko de nationale tijdrittitel. In de andere koers wordt hij geklopt in de sprint door de enige andere deelnemer.

Maar de echte grote klasse was er bij de beloften. Thierry en Júan verdeelden alle ritten in de Giro Next Gen. Thierry won er 2 en Júan won de andere 6. Juan behaalde eindwinst met ook de puntentrui. Thierry werd 2e in het algemeen klassement. Enrico deed het ook zeker niet slecht, met een 8e plaats in het eindklassement, 4 5e plekken, een 8e en een 9e plaats.

 

NK ITT

Het NK tijdrijden is altijd leuk. Ik hou van kampioenschappen. Doel: winst. Je moet namelijk altijd voor het hoogste gaan. Maar dat zit er vandaag net niet in. Tim heeft superbenen en wint. Mooi voor hem! In elk geval een teamgenoot die mij klopt. Dat is dan toch iets fijner.

 

NK weg

Vandaag is een parcours die ons moet liggen. We rijden in Limburg, en hebben dus een parcours met heuvels, wel vooral in het begin. Ik heb geen topbenen en probeer dan maar weer hetzelfde trucje als vorig jaar te herhalen. Ik val gelijk uit de start aan. Samen met Welten, Hohmann, van Engelen, van der Kooij, Mobach, Verhoeff, Roelen en Schulten vorm ik de kopgroep. En wie gaat daarachter dan het werk opknappen? De enige ploeg die de renners heeft, is Jumbo.

De minuten vliegen erbij. Met nog 160 km te gaan hebben we er al meer dan 11. Echt veel moeite hebben we daar voorin niet voor hoeven doen. Het peloton heeft het al opgegeven. Wat 5 km later hebben we 3 minuten bij gefietst. Dat hebben ze voorin ook al snel door en dus gaat bij ons ook het tempo er wat uit.

Op 120 km van de meet hebben we 19 minuten en dus weet ik dat wij het uit gaan maken. Het grootste gevaar komt van Welten. De snelste man in deze kopgroep. Dat gat wordt de 60 km daarna niet anders. Daarna zit de gang erachter eindelijk in, maar het is dan allang te laat. Jumbo heeft zichzelf heel hard genaaid. Alweer, haha.

Ik moet nog altijd van Welten af. Ik ga ten aanval op de logische plekken, maar hij volgt keurig. Ik kom niet van hem af.

En als in de finale dan Verhoeff gaat, kijk ik naar Welten. Welten reageert niet. Schulten, Mobach en Hohmann wel. En weg zijn ze. Ik zit lachend in het wiel van Welten, want Welten had altijd gewonnen als hij wel meeging. Hij is 4 keer sneller dan ik. Dit parcours in Sittard was gewoon niet zwaar genoeg.

Welten wint daarachter nog de sprint. Ik laat lopen en wordt 9e. De Nederlands kampioen is sensationeel genoeg Stefan Verhoeff. Zijn eerste zege ooit. Schitterend voor hem.

Het is uiteraard jammer dat ik niet gewonnen heb, maar als Welten niet wil rijden, dan verdient hij hem ook niet. Gefeliciteerd Stefan, dit is jouw mooiste zege ooit! Voor mij was dit een van de vele 2 plekken geweest. En voor een 2e plaats kwam ik niet. Voor de ploeg wel jammer dat we onze nationale trui verliezen. Volgend jaar een nieuwe kans.

 

Nationale kampioenschappen

In Oostenrijk wordt Stefan 3e in tijdrit. In België doet Stefano het in de tijdrit iets minder met een nette 4e plaats. Een paar dagen later toont hij zich een hele grote renner, want hij wordt solo Belgisch kampioen. Een mooi moment voor Stefano dus!

In Eritrea komt Thierry helaas 10 seconden tekort voor de nationale tijdrittitel. Marco wordt in de tijdrit in Italië 9e. Op de weg komt hij weer op het podium, maar hij moet Albanese en Bagioli voorlaten. In Spanje wordt Xabi overigens nog 10e op de tijdrit.

De ploeg blijkt dus klaar te zijn voor de Tour. Hopelijk kunnen we die ook winnen! Op jacht naar de gele droom! 

 

 

@chrisje1993 @Svenpunt @Bogatyr @Copywriter @FlyD @Blom @007mark @ElMarcos @DemoN @neva @Elano @Djurovski @bas huijsmans @keano77

 

Bedankt voor de reacties en de likes! Inschrijven voor volgend seizoen kan nog altijd!

 

[neva]

Is Arber overleden?

[bas huijsmans]

49 minuten geleden zei aron24:

Maar de echte grote klasse was er bij de beloften. Thierry en Júan verdeelden alle ritten in de Giro Next Gen. Thierry won er 2 en Júan won de andere 6. Juan behaalde eindwinst met ook de puntentrui.

Over domineren gesproken zeg. Na vele ereplaatsen eindelijk eens echt veel overwinningen. Ben benieuwd naar de ontwikkeling van Júan!

[007mark]

Giro winnaar 

[aron24]

33 minuten geleden zei neva:

Is Arber overleden?

Gelukkig niet. Hij was wel geblesseerd in deze periode. 

[DemoN]

Kampioen! Leve Stefano!

[Djurovski]

Nette giro

[aron24]

 

Hoofdstuk 17: De Tour en het WK

 

De koers met de meeste publiciteit. De Tour de France. Mijn eerste. Ik kom hier voor eindwinst en ook door de media werd ik als derde favoriet genoteerd. Een goede Pogacar en een goede Vinnegaard zijn moeilijk te kloppen, maar toch geloof ik dat ik het kan. Starten doe ik met Taco, Stefan, Marco, Xabi, Arber, Jan Anton en Milko. Een goede ploeg dus.

 

De hele Tour de France word ik gevolgd door de familie White en mijn ouders. Eva is zeld geblesseerd en is er de hele Tour bin. Dat maakt deze Tour nog specialer voor mij. Ook Adam gaat in sommige ritten toekijken. Hopelijk kan ik nog mooie dingen laten zien!

 

Etappe 1

 

Deze etappe gaat van Nice naar Nice. Ik voel me niet top en dat geldt eigenlijk voor de hele ploeg, maar deze etappe is gelukkig niet zwaar genoeg om ons te doen lossen.

 

5 renners vertrekken en Venturini pakt de eerste bergpunten, maar het peloton vindt de kopgroep toch te groot. Ze worden gepakt. Daarna rijden opnieuw renners weg. Met wederom Venturini, die zo de eerste bergtrui in handen neemt. In de sprint neemt een snel deel van het peloton 13 seconden. Jan Anton zit in dat deel met zijn 10e plaats, maar de klassementsmannen niet. Philipsen wint overigens voor landgenoten Van Aert en De Lie.

 

Etappe 2

 

Deze rit is een stuk zwaarder. Vandaag kan je op deze serieuze bergen best al je Tour verliezen. Ik voel me zelf in elk gec echt geweldig. Zimmermann, Gee, Peters en de La Cruz vormen in deze rit de 4-koppige kopgroep.

 

De verschillen worden niet gemaakt in de eerste klimmen van de dag, maar in de afdaling waar bijvoorbeeld Zana en Simon Yates vallen. Op de derde klim van de dag trekken Carlos Rodriguez, Evenepoel en Storer ten aanval. Ik reageer bewust niet. Laat UAE en Jumbo dit maar opknappen. Dat doen zij ook. En zo gaan we met een smalle groep naar de finish.

 

Op al die klimmen overleeft Philipsen verbazingwekkend genoeg. Hij klopt Halland Johanessen en Bilbao in de sprint. Ik word 8e en Jan Anton 9e (waardoor hij nu het wit draagt). Roglic, Kuss, Hindley, Buitrago en Vlasov zijn de grote verliezers van de dag.

 

 

Etappe 3

 

Deze etappe staat aangemerkt als een vlakke rit, maar dat is het echt niet. Vandaag kan Jan Anton waarschijnlijk weer meedoen in de sprint. 2 mannen nemen vroeg de benen, maar kansrijk zijn ze beslist niet.

 

Het wordt een spannende sprint, maar de zege gaat naar een Nederlander. Dylan Groenewegen klopt de Lie en Jan Anton. Ook is er een opgave van Marco Brenner.

 

Etappe 4

 

In deze etappe is het aankomst bergop en heb ik geweldige benen. De eerste dagen is het al behoorlijk zwaar geweest, dus de kans is zeer groot dat we vandaag al verschillen gaan zien. Voor de start moet ik dan ook de pers te woord staan. Dat hoort er nu eenmaal bij.

 

Een sterke kopgroep van 12 is al vroeg vertrokken. En de kans is best groot dat een van hen de rit gaat pakken. Dunbar, Zana, Gall, Schultz en Zimmermann zijn bijvoorbeeld 5 van deze 12 renners.

 

Jumbo-Visma heeft echter andere plannen. Zij willen van deze etappe een slagveld maken. De ploeg boort volle bak door vandaag. Voordat we bij de slotklim zijn, rijden er nog 20 renners in het peloton. En een echt zware berg hebben we dan nog niet gehad. Ik, Jan Anton, Milko en Marco (met slechte benen) zitten er nog bij. Vlasov, Gaudu en Bardet zijn net als Arensman, Alaphillipe en de gele trui, Philipsen, al gelost door de wereldkampioen van Aert. De kopgroep van inmiddels 5 heeft dan nog een minuut over.

 

Aan het begin van de slotklim komt al de eerste tempoversnelling. Dat kost Marco al snel de kop. Roglic trekt dan nog eens flink door, maar loopt op een counter van concurrenten. Wij kiezen ons eigen tempo en dat blijkt een goede tactiek. We sluiten opnieuw aan.

 

Vinnegaard moet kort daarna, op 5 km van de top, al passen. Een km later staat ook Pogacar volledig geparkeerd! De rest van de concurrentie heeft het door en er komen nieuwe versnellingen. Milko kiest daarna slim zelf voor een wat lager tempo.

 

Jan Anton en ik laten ze echter niet gaan. Sterker nog, Jan Anton met superbenen ramt vol door met mij en Evenepoel in het wiel. Ik pak vervolgens over van Jan Anton. En slinger ook de Belg uit mijn wiel. In de laatste km pak ik nog 55 seconden op de Belg! Ik win zo mijn eerste rit in de Tour! Wat een zege! En wat een rit! Ik maak een hartgebaar naar boven! Deze is voor jou, David! 

 

Na de finish wacht mij een omhelzing van Eva en mijn ouders! Wat een overwinning en wat een gaten. 3'44 op Pogacar en 4'49 op Vinnegaard. Hoe is dat in godsnaam mogelijk? Wauw! Dit hebben we als ploeg echt geweldig gedaan!

 

Jan Anton wordt overigens sterk 3e, Milko 8e en Marco 14e. Maar wat een gaten in deze rit. Dat had ik echt niet verwacht.

 

 

Etappe 5

 

Ik kan het nog steeds niet geloven. Ik mag starten in het geel. Wat een droom! Rijden in de gele trui. 

 

5 renners vertrekken uit de start en vormen zo de kopgroep van de dag. Zij worden gepakt. In de finale is positionering belangrijk. Van Aert doet dat uiteindelijk als beste. Jan Anton wordt helaas 7e.

 

Etappe 6 

 

In etappe 6 gaan we weer klimmen aan het einde van de rit. Een veldslag, zoals in etappe 4, verwacht ik dus niet. Deze finish naar Mont Aigoual is echter zwaar genoeg. Het doel van de dag is de gele trui behouden en misschien nog meer tijd pakken.

 

Een grote groep van 20 rijdt weg. Leknussend is daarbij het grootste gevaar. Hij staat op 10 minuten. Daarmee is hij geen grote dreiging om vol achter aan te gaan rijden. Jumbo-Visma, Quickstep, Bora en FDJ zien dat echter anders. 

 

Er wordt weer met een moordend tempo gereden. De kopgroep heeft dus geen schijn van kans. Milko moet met slechte benen daarom al snel passen. Pogacar voelt zich schijnbaar sterker dan 2 dagen geleden en trekt ten strijde op de Col de la Luzette. Evenepoel rijdt het gat naar hem dicht.

 

Jan Anton en Roglic moeten daarna passen. Niet zo gek dat Jan Anton hier moet lossen. Dit hooggebergte is toch iets teveel voor hem. Marco en ik handhaven ons wel in de groep met favorieten. Het tempo zakt wat.

 

Daarna besluit Carlos Rodriguez aan te vallen. Pogacar en Evenepoel volgen. Marco en ik blijven echter op eigen tempo rijden. We sluiten echter niet meer opnieuw aan. Pogacar toont zich de beste op de slotklim, terwijl wij niet meer inlopen. Het gat op mij blijft de hele slotklim hetzelfde, ondanks Marco mijn tempo uiteindelijk niet kon volgen. Vinnegaard pakt nog 3 seconden op ons, maar Pogacar 48, Evenepoel 44 en Rodriguez 42. De gele trui behoud ik wel met 15 seconden. Deze Tour is nog lang niet voorbij.

 

 

Etappe 7

 

In deze etappe moet ik vooral geen onnodige energie verspillen. Het duurt wel even voordat de vlucht vertrekt. Alpecin wil niet teveel renners zien wegrijden. Uiteindelijk vormen Casper Pedersen en Zwiehoff de kopgroep.

 

Het wordt daarna gewoon een sprint. Groenewegen wint voor Philipsen en Jan Anton, die weer een ereplaats verzamelt. Dat moet voor hem toch langzaam ook frustrerend worden.

 

Etappe 8

 

In de etappe van gisteren heb ik geen onnodige energie verspeeld. En dat is belangrijk. Want vandaag gaan we klimmen. Een kopgroep van 19 rijdt weg, maar gevaar zit daar niet bij. En dus rijdt Taco gewoon lekker rustig op kop.

 

De kopgroep rijdt wel door. Het gat is daarom al snel 20 minuten. We verhogen het tempo daarom lichtjes. Voor de Port de Bales is het gat dan nog maar 12 minuten. Op die klim gooit Jumbo het tempo weer de lucht in, waarna UAE overpakt.

 

Op 1 km van de top vertrekt Pogacar, waarna Carapaz reageert. Iets later volgen ook Vingegaard, Hindley en Evenepoel. In het peloton rijden we samen met FDJ en Ineos op kop. Alles komt bij elkaar, maar Rodriguez en ik hebben toch mooi energie gespaard door niets te doen.

 

En die bespaarde energie komt mij goed uit op de slotklim. Milko zet de eerste versnelling in, waarna Jan Anton kort overpakt. Daarna versnel ik door. Iedereen moet passen en zo duik ik alleen de afdaling naar de meet in. De ritzege is dan allang vergeven. Dunbar heeft zijn medevluchters er dan al afgereden.

 

Ik word daarachter 6e en ik pak 9 seconden op Carapaz, Pogacar, Rodriguez en Vinnegaard. Niet veel, maar toch iets. Aan e nummer 2 Evenepoel deel ik wel flinke tik uit. Hij verliest een minuut.

 

Etappe 9

 

De laatste rit voor de rustdag. Een rustdag waar veel renners naar uit zullen kijken in deze slopende Tour. Helaas voor hen gaan we nog wel een keer klimmen. 16 man vertrekken, zonder enig gevaar voor het klassement. 

 

Ineos besluit wel om de koers hard te maken. Ze rijden de Col de La Hourcére vol op. Op de Soudet blijkt al dat hun poging weinig uitgericht heeft. Tot overmaat van ramp valt Carlos Rodriguez dan ook nog eens in de afdaling. De koers valt niet meer stil en dus sluit hij nooit opnieuw aan.

 

Van de vlucht overleven alleen van der Poel en Stuyven de laatste klim, waar ik, Marco, Pogacar en Hindley door een hard tempo zijn weggereden. Maar het gat is niet groot genoeg en dus komen de favorieten weer bij elkaar. 

 

Stuyven klopt van der Poel in de strijd om de rit. Daarachter pakken Hindley en Pogacar nog enkele seconden in de weg richting de meet. Vingegaard, Carapaz en Marco verliezen daar nog wat extra tijd. De gevallen Rodriguez verliest 4 minuten. Niet de manier hoe ik een concurrent wil verliezen, maar op de fiets blijven zitten, is ook onderdeel van de sport. 

 

 

Eerste rustdag

 

Op de eerste rustdag ziet de stand er ook goed uit voor ons. Ik leid de Tour met 1'18 op Evenepoel, 3'11 op Pogacar, 4'17 op Hindley, 5'19 op Vingegaard, 5'53 op Rodriguez, 7'12 op Carapaz, 8'33 op Marco, 8'42 op Storer en 11'23 op van Aert.

 

In de strijd om het groen heeft Groenewegen nipt de leiding op Philipsen. De Lie, van Aert en Jan Anton doen ook nog mee in deze strijd. 

 

In de bergtrui heeft Dunbar voorlopig de leiding met 7 punten voorsprong op Johannessen. 

 

 

Etappe 10

 

Ik ben zeker een beetje uitgerust. Vandaag wordt een 2e rustdag. Lekker vlak en geen wind. Hopelijk kan Jan Anton nog zaken voor het groen, en misschien wel een rit winnen. 

 

Een gewone rit wordt het echter niet. Veel renners gaan voor de vlucht en Stefan raakt min of meer per ongeluk mee. Veel ruimte krijgt de kopgroep van 13 nooit, maar Stefan zit daar wel tactisch. Niemand van ons heeft namelijk ook maar ergens achter aan te rijden.

 

Van 13 renners weet alleen 1 renner het peloton voor te blijven. Milan Menten rijdt naar de ritzege. Jan Anton wordt 5e, Arber 8e. Marco en ik die gewoon goed voorin zitten, worden 9e en 10e.

 

Etappe 11

 

Weer zo'n vlakke rit, maar vandaag is voorlopig wel de laatste kans voor de sprinters. 3 mannen rijden weg. Al hadden meer renners die plannen vandaag.

 

We gaan dus gewoon weer sprinten vandaag. Winst is er voor Merlier, die van Uden, Girmay en Jan Anton voorblijft. 

 

Etappe 12

 

Dit is een rit die wel eens voor de vlucht kan gaan worden, tenzij een ploeg voor de rit wil gaan. Het einde is zeer listig. Een goede vlucht rijdt weg, maar een aantal ploegen tonen zich bereid om er achteraan te rijden, nadat Taco eerst het peloton ingang gehouden heeft.

 

Het wordt op alle heuvels een veldslag. Marco moet passen met slechte benen, terwijl Arber knap standhoudt met goede benen. In de groep van 38 zitten Jan Anton, Milko en ik dan ook nog mee. Vingegaard is dan al gelost, hoor ik in mijn oortjes. Zijn klassement is dus echt naar de vaantjes.

 

Op de slotheuvel is er een flinke punch nodig. Milko heeft daar net als enkele andere renners niet meer de benen voor, maar een groepje van 10 met Jan Anton, ik en Arber wel. Van der Poel die de sprint aantrekt voor Philipsen stuurt vervolgens naar rechts. Philipsen trekt met De Lie in zijn wiel door. Hij lijkt te gaan, maar daar duikt ineens Jan Anton links van hem op. Hij passeert hem met een jump! Jan Anton wint! Een hele knappe zege! Eindelijk heeft hij hem! 

 

Ik, Girmay, van Aert, Tulett, Pogacar en Arber maken de top 9 compleet. De verliezer van de dag is toch echt Vingegaard. Hij krijgt opnieuw een pak tijd aan zijn broek en kan de strijd om de eindzege eigenlijk wel opgeven.

 

 

Etappe 13

 

14 juli is een dag die ik nooit ga vergeten. Ook vandaag denk ik aan hen. Vandaag is dan ook een belangrijke dag voor mij. Het zou mooi zijn als ik deze rit naar Puy Mary kan winnen, maar we zullen het zien. Ik hoop in elk geval dat ik het goed doe. 

 

De strategie is anders dan normaal. Er is een kopgroep weggereden, maar we hebben met Milko iemand meezitten in deze vroege vlucht. De kopgroep krijgt uiteindelijk niet de kans om voor de rit te rijden. Veel ploegen willen vanuit het peloton de rit winnen. De vlucht wordt dan ook vroeg teruggepakt.

 

Op de Col de Neronne moet Hindley, net als Milko passen. 11 renners inclusief Jan Anton Marco en ik overleven de klim. Het gaat dus gebeuren op de Puy Mary. Evenepoel en Rodriguez schieten samen de eerste pijl af bij de voet van de klim. Dat is te vroeg. Jan Anton rijdt het gat dicht.

 

Als we bij de stijlere stroken komen, is Pogacar degene die aanvalt. Vingegaard schuift mee. Ik rijd op eigen tempo naar de 2 renners toe. De rest moet passen. 

 

En zo krijgen we eindelijk die driestrijd die van tevoren voorspeld was. Ik heb echter nog een pijl over in de laatste 500 meter. Ik vuur die raket af. En ik rijd beide renners er vanaf. Ik win opnieuw! Wat een zege! Deze is opnieuw voor jou, David!

 

Naar de finish vliegen Eva en Adam mij in de armen. Daarna krijg ik weer een knuffel van mijn ouders. Wat een zege! Op 14 juli! Heel mooi! Yes! Winnen in het geel op deze dag doet heel veel met mij! 

 

Marco en Jan Anton werden overigens nog 6e en 10e in deze rit. Hindley verliest 7'26 en Evenepoel 3'33. Pogacar steekt de Belg dus voorbij. Marco duikt overigens ook weer de top 10 in.

 

 

Etappe 14

 

Vandaag staat er een rit voor vluchters op het programma. 7 renners vertrekken. Daarachter komt er echter wel controle. Het zijn immers te weinig renners die vertrekken. 

 

Dit terrein herken ik, want ik reed hier eerder dit seizoen. Het is lastig terrein hier. De kopgroep wordt dan ook pas op het laatste klimmetje gepakt. In de sprint is het kijken wie nog wat over heeft. Dat blijkt uiteindelijk Pogacar te zijn, die weet Milko op de lijn te kloppen. Ik en Marco worden nog 4e en 10e.

 

 

Etappe 15

 

We gaan nog 1 keer echt klimmen voor de rustdag. De Colombier is de berg waarop we finishen. Een gigantische kopgroep van 33 renners rijdt weg. Ook Jan Anton zit mee. Zo hoeven we dus niet op kop te rijden.

 

Het wordt al zwaar op de eerste klimmen. Pogacar kent een moeilijk moment en moet al een klein gat laten, maar vol doortrekken vanaf hier is onverstandig. Jan Anton heeft zich dan ook al laten terugzakken in onze groep. 

 

In die afdaling van de tweede klim van dag valt de geloste Evenepoel in een poging om opnieuw bij de favorieten aan te sluiten. Hij moet opgeven.

 

Op de Calibier rijdt Milko stevig door. Daardoor moet Pogacar op 10 km van de top al passen. Als Vingegaard dan versnelt, rijd ik op eigen tempo door. Marco en Milko sturen dan ongeveer gelijktijdig opzij. 

 

Op 4 km van de top rijdt de vluchter van Gils nog altijd vooruit. Hij heeft dan nog een halve minuut op Vingegaard, mij en Rodriguez. Pas in de laatste kilometer steken we de Belg voorbij.

 

Ik ga de sprint aan. Vingegaard zet zich recht en kan niet mee. Rodriguez doet nog een poging, maar ook hem lukt het niet. Zo win ik opnieuw en deel ik harde tik uit aan de concurrentie! 

 

 

De tweede rustdag

 

Wat een Tour rijden we tot nu toe als ploeg. Ik heb het geel in handen in deze loodzware dag. Als enige klassementrenner heb ik nog geen grote inzinking gehad. De gaten zijn daardoor ook enorm groot. Als er niks gek gebeurt, zie ik mijzelf dit eerlijk gezegd ook niet meer weggeven.

 

 

Etappe 16

 

Deze loodzware Tour wordt in deze rit nog zwaarder. Weer gaan we klimmen. 14 renners rijden weg, maar gevaar zit daar vanzelfsprekend niet bij. Dat zijn echt alleen de toppers.

 

Een goede kopgroep rijdt weg. Ze maken op dit parcours een goede kans op de rit, maar dat betekent niet dat het daarachter niet hard gaat. Op de St-Nizier-du-Moucherotte tonen Carapaz, Bilbao en ik ons de beste de favorieten. Pogacar kent net als Marco slechte benen en moet al vroeg passen. Van Aert, Roglic en Vingegaard doen dat samen met Ciccone als laatsten. 

 

De ritzege gaat naar Rota. Bilbao sprint nog bij mij en Carapaz weg, maar ik vind dat prima. De 'concurrentie' zet ik namelijk nog verder op achterstand. 

 

Etappe 17

 

Deze rit gaat richting de Col de La Loze. Een vlucht van 15 renners rijdt weg. Jan Anton zit mee. Maar Jumbo en DSM zijn niet blij met deze groep en doen nog een poging om het gat te dichten.

 

De kopgroep krijgt dan ook nooit veel ruimte. Wel pakt Jan Anton de volle buit bij de tussensprint. Op de La Madeleine trekt Vingegaard ten aanval. Echt veel te vroeg. Dat beseft hij zelf even later ook. Door zijn inspanning blijft wel alleen Prodhomme voorop rijden. Het geeft mij dus de kans om als 2e boven te komen en dus virtueel de leiding te nemen in het bergklassement.

 

In het peloton (inmiddels bestaande uit 53 renners) valt het stil en zo krijgt de Fransman een voorsprong van 6 minuten. Zou het kunnen lukken voor de Fransmsan? Dat wordt afwachten. De lange La Loze in regenachtige omstandigheden moet dan nog komen. 

 

Bilbao voelt zich wederom goed, terwijl de Jumbo's zichzelf weer eens opgeblazen hebben. Maar op 5 km van de top is wel duidelijk dat de Fransman zijn verdiende ritzege krijgt. Hij heeft dan nog altijd 3 minuten.

 

Bilbao en Skjelmose hebben duidelijk sterkere benen dan ik. Zij rijden mij er nog af. Ik word dus 4e. Milko en Marco finishen de etappe als 8e en 11e. Zo stijgen zij in het algemeen klassement. 

 

 

Etappe 18

 

Rusten mogen we niet, want er komt nog een bergetappe. Een kopgroep van 17 vertrekt. Jan Anton zit weer mee en pakt zo weer 20 punten bij de tussensprint. Zo is groen dus nog goed mogelijk voor hem. Daarmee zit zijn missie in de kopgroep er eigenlijk al snel op.

 

De vlucht gaat strijden om de rit, maar ook om de bergpunten. Het is daarom fijn dat de nummer 2 Johannessen al heeft moeten passen. Zo houden we de bergtrui namelijk in bezit. 

 

In het peloton zijn er met nog 1 klim te gaan nog 15 renners over. Milko en ik zitten mee. De rest rijdt helaas al op een grote achterstand. Ritwinst is er dan uiteindelijk voor Guerreiro. Milko en ik finishen bij de favorieten, wat voor Milko een stijging in het algemeen klassement betekent.

 

 

Etappe 19

 

De strijd is om het groen is nog altijd levend en dus is deze rit heel belangrijk voor Jan Anton. Uiteraard gaan we als ploeg hem daarin zoveel mogelijk ondersteunen. De kopgroep van 8 mogen we dus niet teveel ruimte geven. 

 

Het wordt uiteindelijk een sprint. Groenewegen is de snelste, en pakt zo de volle mep. Philipsen komt niet in het stuk voor en Jan Anton wordt slechts 5e. Groenewegen neemt zo de leiding over, maar het is nog altijd niet beslist. Arber komt overigens als 10e binnen in deze rit. 

 

Etappe 20

 

Nog 1 keer klimmen. Nog 1 tijdrit. Niet dat ik de Tour hier nog kan verliezen, maar toch, ik wil hier graag een goed resultaat neerzetten. Op La Planche des Belles Filles winnen, is namelijk wel leuk. Ook al is het een tijdrit.

 

Voor de winnaar van de rit liggen er nog punten voor de puntentrui. Dus mocht Jan Anton spontaan een heel goede tijdrit rijden, zou dat heel mooi zijn.

 

Ik heb echter niet mijn beste dag van deze Tour. Op het vlakke verlies ik teveel tijd om nog te compenseren omhoog, ondanks dat ik Rodriguez inhaal. De Spanjaard verliest met zijn slechte tijdrit overigens zijn podiumplek.

 

Ritwinst is ervoor Van Aert. Hij blijft Roglic en Hart voor. Milko wordt sterk 4e. Ook Marco wordt nog fraai 10e. Zo gaat hij nog voorbij Hindley in het algemeen klassement. 

 

 

Etappe 21

 

Nog een laatste etappe in deze Tour. 6 renners vertrekken vroeg uit de start. We proberen ze terug te halen voor de tussensprint, maar we slagen daar niet in. Zo is de groene trui eigenlijk bijna onhaalbaar geworden.

 

We doen nog een poging in de massasprint, maar het lukt Jan Anton helaas niet om de rit te winnen. Hij wordt 6e. De laatste rit gaat naar Bennett.

 

Het belangrijkste is echter de eindwinst. Wat een Tour hebben we gehad. 4 ritzeges, de gele trui (vanaf rit 4), de bergtrui, de jongerentrui en het ploegenklassement. Zonder mijn ploegmaten had ik niet gekund. Dit hebben we echt geweldig gedaan! 

 

Voor mij betekent dat ik een van mijn 3 grote doelen heb bereikt. Deze Tour is voor jou, David! En deze winst moet natuurlijk ook gevierd worden! Dat doe ik samen met de familie White, mijn ouders en mijn ploegmaten. Over een paar dagen later vliegen we namelijk al naar Canada, voor het WK.

 

 

Andere resultaten in juli

 

Tijdens de Tour reed Aparecido in Venezuela naar een 2e en 3e plaats op de nationale kampioenschappen. Helaas geen winst dus. 

 

In de Giro Ciclistico weet Enrico 1 4e plaats te halen. Een plaats in het algemeen klassement zit er voor hem helaas niet in. Geen nieuwe dominatie zoals in de Giro Next Gen dus.

 

WK op de weg

 

Bij de vrouwen werd een relatief onbekende Spaanse van uit de vlucht wereldkampioene. Bij de beloften en de junioren kwam Nederland niet in het stuk voor. Maar vandaag

kan een van ons wereldkampioen worden. Mathieu, Kjeld, Jan Anton, Wilco, Dylan, Ide, Nils en ik. Wat een ploeg. Er starten overigens nog veel meer renners van ING White. Adam, Stefano, Marco, Stefan, Nairo en Xabi rijden hier ook.

 

Bissegger, Kuss en Aniolkowski vormen de vroege vlucht van de dag. Kansloos zijn ze normaal gesproken ook. Op 58 km rijdt Haig in zijn eentje naar de 3 renners voorop. Bernal, Kwiatkowski, Vingegaard, Kämna en Vandebosch rijden een rondje later dat gat ook dicht. 

 

In de finale poef ik er met clubje naar toe. Jan Anton en Mathieu zitten mee. Ik doe op 7 km van de meet nog een poging. Ik mag helaas niet gaan, maar als Jan Anton dan gaat, klappen Covi en Alaphillippe mee. 

 

Roglic en van Aert kijken naar elkaar. Weg zijn ze. Als Covi dan vooraan nog eens gaat, zet Jan Anton zich als eerste neer. De Fransman probeert het nog, maar Covi stunt met de wereldtitel.

 

In de achtergrond worden Mathieu en ik nog 5e en 9e. Helaas geen winst, maar wel een medaille voor zowel ING White als Nederland. Zeker geen slecht resultaat. Voor mijzelf baal ik dat ik weer net tekort kom in eendaagse koers. Al was dit parcours voor mij eigenlijk ook niet zwaar genoeg.

 

 

WK Tijdrijden

 

42 km lang knallen over een nagenoeg vlak Canadees parcours. Ik verwacht niet om te winnen, maar wie niet waagt, wie niet wint. Echter kom ik er niet aan te pas tegen de grote tijdrijders. Van Aert wint voor Foss en Ganna. Ik word slechts 17e.

 

Sensationeel transfernieuws

 

Wel verleng ik diezelfde dag nog officieel mijn contract bij ING White. Toch nog goed nieuws. 

 

Ook zie ik ander sensationeel transfernieuws voorbij komen. Vingegaard verkast naar Bora, Ayuso naar Intermache, Hindley naar UAE, Mas naar Jumbo, Ganna naar Movistar, Küng naar Movistar, Asgreen naar Jumbo, Van Baarle terug naar Ineos, Carapaz naar Uno X en ook Mads Pedersen naar Uno X. Geen kleine transfers dus. 

 

Resultaten in augustus

 

Al voor het WK wist Llorente goed te rijden in Polen. Hij werd 10e in etappe 6, wat hem uiteindelijk een 12e plaats in het eindklassement zou opleveren.

 

Xabi werd eveneens 10e in de openingsrit van de Arctic Race of Norway. Een dag later komt Arber tot een 5e plaats. In rit 3 met aankomst omhoog moet Xabi alleen Kwiatkowski en Serrano voor zich laten. Nairo wordt daar ook fraai 5e. 

 

In het eindklassement komt Xavi ook tot een fraai 3e plek. Daarnaast is er winst in het jongerenklassement. 

 

In etappe 4 komt Arber ook nog tot een 3e plek. Een paar dag later wint hij vervolgens opnieuw het Nationaal Kampioenschap. De tijdrit werd niet georganiseerd in 2025.

 

Ook de beloften toonden zich. Júan won de Gran Premio Sportivi in een spurt van 3. Thierry werd daarachter nog 7e. Maar ook in de Denmark Rundt toonde hij zich. Hij mengde zich tussen de grote mannen. In etappe 3 wist alleen de Lie hem te kloppen. 

 

In de Deutschland Tour kwam Kjeld tot 2 top 10 plekken. In de Renewi halen ook Adam en Marco beide 1 keer een top 10 plek. Marco doet dat in de rit naar Geraadsbergen. Hij moet daar alleen van Aert voorlaten, die ook de eindzege boekt. Dat levert Marco dus wel het jongerenklassement op. 

 

We kunnen dus stellen dat ING White de afgelopen maanden veel succes heeft geboekt. Nu gaan we knallen in de Vuelta.

 

@chrisje1993 @Svenpunt @Bogatyr @Copywriter @FlyD @Blom @007mark @ElMarcos @DemoN @neva @Elano @Djurovski @bas huijsmans @keano77

 

Bedankt voor de reacties en de likes!