[IDS '25] [FM24] Op weg naar de top

[Djurovski]

Lekker hoor om zo te starten. Benieuwd of je her en der nog wat kunt stunten

[Nom de Guerre]

De kop is eraf, ik ben benieuwd hoe lang je Europese avontuur mag duren  

[Marius]

 

- 29. Dirty secrets -

 

Na onze Europese zege tegen Hartberg kondigde zich al snel de volgende wedstrijd aan, maar tussendoor had ik toch nog een nieuwe sessie met Jessy ingepland. Na onze ontmoeting en eerste sessie wist ik niet of ik daar naar moest uitkijken, maar ik besefte wel dat ik het op zijn minst een kans moest geven. De manier waarop het gesprek verlopen was, beviel me immers niet helemaal. Gelukkig zouden de looks van de psychologe de pijn ongetwijfeld verzachten.

Opnieuw begroette ze me met een slap handje, net zoals vorige keer. Het leek me wel eens een verdoken handelsmerk van de dame in kwestie te kunnen zijn. Maar misschien moest ik ook niet degene zijn die alles probeerde te analyseren. Op deze warme nazomerdag droeg ze een rode minirok die haar prachtig benen - die wel oneindig lang leken op deze manier - helemaal in de kijker zette. Ondanks dat dit soort kledingstuk bij al te veel vrouwen ordinair durft over te komen, kwam zij er mee weg. Meer zelfs, ze straalde simpelweg klasse en elegantie uit.

 

'Santos, I'd like to dig a bit deeper today' stak ze van wal. 'You have told me how you struggle to get back on your legs after a broken heart. You've told me how this happened and how you believed that over the last couple of months you started to recognize the feeling of falling in love again. In other words, you've told me about two women. But what else? I'm curious. Can you tell me something about other women in your life lately?'

Ik schrok van haar directe vraag en probeerde een uitweg te zoeken. 'How do you mean?' vroege ik met een twijfelende stem. 'How do I mean, Santos? Well, you look like a womanizer to me. I am sure that you have been in contact with other women besides the two that you have talked about.' reageerde ze. Ik voelde hoe ik begon te blozen maar dat hield Jessy niet tegen om door te gaan. 'Tell me, who's the last girl that you have slept with?'

Haar directheid werd er niet minder om en ik begon wat onverstaanbaars te stamelen alvorens Jessy me aanmaande te kalmeren en haar rustig het verhaal uit de doeken te doen. Dit was iets tussen ons, en indien ik geholpen wilde worden, diende we op zoek te gaan naar de oorzaak en diende ik mijn gedachten en gevoelens met haar te delen. Met enige schaamte vertelde ik haar dan ook over Cristina, mijn poetsvrouw nota bene, met wie ik tijdens een dronken nacht en na het vieren van de bekerwinst in bed was beland. Al kon ik me er nog weinig van voor de geest halen.

'How did it end?' vroeg ze me toen ik uitverteld was. 'Not so well' diende ik te bekennen. 'I had the feeling that she had other expectations afterwards. But I had no intentions of starting a relationship with her.' Of ik haar dat verteld had? 'No. I tried to find an excuse. By coincidence I could not find back an envelope with 700 euro in it afterwards. I have to confess that I hadn't checked if it was still in the place I left it for a few months anymore, but I though I could easily accuse her of stealing it as she is about the only person that has had access to my bedroom.'

Aangezien Jessy een stilte liet vallen, ging ik verder. 'Cristina argued that she hadn't done it, but I just kicked her out and I have never contacted her again or heard back from her.' De psychologe keek me streng aan. 'You make it look like you're someone that doesn't show his real face, Santos. Seducing your cleaning lady, hide dodgey money in your own house and accussing the woman that fulfilled your needs of stealing it. That makes up for more than one dirty secret if you ask me. What other things do you still have to hide?' Jessy had onraad geroken en was op een missie. En ik was haar prooi.

 

Reacties

Spoiler

@ElMarcos Thanks! Van een beter debuut konden we inderdaad niet dromen!
 

@delichris Zeker een heerlijke overwinning, maar we gaan natuurlijk nog niet naast onze schoenen lopen.

 

@Djurovski Natuurlijk dromen we nog van een stuntje, maar of dat heel realistisch is, weet ik niet.

 

@Nom de Guerre Normaal gesproken stopt ons Europees avontuur gewoon in de groepsfase natuurlijk

 

Andere volgers @roeliho @MNie @Copywriter @Gert @timpy00

 

[Copywriter]

Leuk die afwisseling tussen voetbal en de belevenissen van Santos. 

[Djurovski]

Oh oh here comes trouble 

[Marius]

 

- 30. Brussel -
 

Na onze Europese zege tegen SV Hartberg wonnen we ook in de competitie. Anadia, nochtans één van de betere teams, werd geklopt door een volledig geroteerd elftal. Het zorgde voor een tussentijds rapport van 16 op 18 en al een riante voorsprong van vijf punten op onze eerste achtervolger. Als zelfs onze tweede keus met gemak de tegenstand in deze reeks de baas kan, lijkt meestrijden voor promotie allerminst een probleem.

Dat we roteerden in de competitie had natuurlijk ook weer zijn redenen. We mochten ons immers opmaken voor onze volgende wedstrijd in Europa. We stonden voor onze eerste uitwedstrijd en ook voor mij was het er één met een speciale betekenis. Voor het eerst sinds mijn vlucht naar Portugal zou ik immers terugkeren naar mijn thuisland. We mochten immers op bezoek bij Belgisch recordkampioen RSC Anderlecht.

Het voelde vreemd om voet aan grond te zetten op de luchthaven van Zaventem. Vertrouwd, maar tegelijkertijd ook weer helemaal niet. De laatste keer dat ik hier geweest was, keerde ik immers niet meer terug. Wandelend doorheen de gate merkte ik dat er nog niet veel gek veranderd was. Na al die jaren hoorde ik ook opnieuw ontzettend veel Vlaams gepraat worden rondom mij. Al hoorde je ook nog genoeg andere talen in zo'n internationale omgeving. Toch gaf het een vreemd gevoel. Het voelde als thuiskomen, op een plek die niet je thuis was.

Alsof al die emoties nog niet genoeg waren, was er natuurlijk ook de aandacht van de Belgische pers rondom mijn persoon. Een onbekende Belgische trainer die furore aan het maken was met een Portugees clubje vanop lager niveau door de beker te winnen en in Europa te mogen spelen. Het zorgde voor een markant verhaal en ik kon dan ook niet ontkomen aan een rondje obligate interviews voor kranten, TV en radio. 

Doorheen alle vragenrondes was er in ieder geval één rode draad. Zo'n one season wonder was allemaal wel goed en wel, maar blijven duren kon dit toch niet? En een ploeg als Anderlecht zou straks toch ook geen enkel probleem mogen hebben om te winnen van zo'n stelletje Portugese amateurs? Ik vroeg me af hoe de vrouw waarvoor ik België achter gelaten had, zou reageren wanneer ze plots mijn kop op TV of in de kranten zag. Het maakte mijn terugkeer alleen maar pijnlijker.

Ik was dan ook opgelucht toen we aan de vooravond van de wedstrijd arriveerden aan het Astridpark. De grandeur van de hoogdagen was al lang verdwenen, maar toch kon je niet anders dan ontzag hebben voor de club als je voorbij de trofeeënkast liep. Ook onder mijn spelers zag ik enkele jongens grote ogen trekken. Ik kon me voorstellen dat ze er niet geruster op werden.

In de kleedkamer besloot ik de emotionele kaart te trekken: 'Guys, listen. As you know, we're playing in my home country tonight. But what you actually don't know, is that I had my reasons to leave. And believe, it were no good reasons. To say the least. Returning here makes me feel weird. All the attention from the local media doesn't make it any better. The people here are looking down on me, and us as a club. It makes me feel like a thief in the night.' Ik voelde hoe mijn eigen stem gebroken klonk en ik het moeilijk kreeg.

Het effect op onze spelers was navenant. De eerste helft was eigenlijk te pijnlijk om te aanschouwen. De thuisploeg tikte ons van het kastje naar de muur en het was meer dan een half mirakel dat de brilscore bij het ingaan van de rust nog op het scorebord stond. Daar was ook een portie geluk mee gemoeid want Anderlecht zag maar liefst drie doelpunten afgekeurd worden in de eerste 45 minuten. Drie keer was er buitenspel mee gemoeid. Tot overmaat van ramp zagen we ook onze keeper geblesseerd uitvallen na een halfuur.

Tijdens de rust nam Marek het woord. 'I know that it's difficult out there guys. But haven't you heard our boss before the game? People over here have not been making life easy for him. Even today they're looking down on him. They're looking down on us. To them we are nothing more than a bunch of amateurs. That's what we need to take with us down on the field. And show them that we are a whole lot better than that.' Het moet gezegd. Marek's woorden sloegen aan. Het vuur in de ogen van de jongens was gaan branden.

Na een kwartier spelen mondde dat zelfs uit in een doelpunt. Diogo Ribeiro vond Ivandro aan de rand van de zestien, die vanop de rechterflank naar binnen sneed in het strafschopgebied. De hoek was scherp. Veel te scherp op het eerste gezicht, en toch wist hij met een lage schuiver richting de linker beneden hoek de bal achter Coosemans te schieten. We stonden op voorsprong! Anderlecht wilde wel reageren maar tien minuten later waren we daar al opnieuw. Met een lange bal werd Diogo Ribeiro diep gestuurd. Alleen voor de doelman twijfelde hij niet en verdubbelde hij de score. Het zag er eenvoudiger uit dan het in werkelijkheid was.

Wie nog niet durfde dromen van een stunt, kon dat nog eens tien minuten later wel beginnen doen. Tiago Melo slingerde de bal voor vanop rechts na een ingooi. Eigenlijk was er geen enkel gevaar want enkel Diogo Ribeiro stond tussen een groepje van Anderlecht verdedigers maar toen Coosemans te ver uit zijn doel kwam, was hij er wel als de kippen bij om de bal met een enig mooie boog richting doel te koppen. De bal verdween in het lege doel: 0-3 en boeken toe.

In blessuretijd tikte Kasper Dolberg van dichtbij nog een eerredder tegen de touwen. Maar dat was niet meer dan een voetnoot. We pleegden een hold up in Brussel en gingen er met drie gouden punten vandoor. Als een dief in de nacht.

 

Spoiler

 

Reacties

Spoiler

@Copywriter Bedankt! Ik probeer een balans te houden tussen een sportief verslag en de verhaallijn, en het doet deugd om de bevestiging te krijgen dat dit gesmaakt wordt

 

@Djurovski Trouble in paradise  

 

Andere volgers @Nom de Guerre @roeliho @MNie @Gert @timpy00 @delichris @ElMarcos

 

[delichris]

Wat een mooie en emotionele overwinning op Anderlecht.

[Gert]

Wat een killers  Mooie stunt!

[Djurovski]

Heerlijke stunt hoor. Zo is de media wel weer ff stil hopelijk

[Nom de Guerre]

Een brede selectie werpt zijn vruchten af. Chapeau.

[ElMarcos]

Sportief waait de wind behoorlijk goed, maar privé lijken er toch andere zaken te spelen dan iedereen dacht. 

[Marius]

 

-31. Kiev  -
 

Ons zelfvertrouwen leek in één klap verdubbeld na de totaal onverwachte zege in Brussel. Wie zijn geld had ingezet op een 6 op 6 van Beira-Mar in de Europa League was ondertussen wellicht miljonair. Die positieve lijn werd dan ook doorgetrokken in de competitie. Nog maar een paar dagen later boekten we een spectaculaire 2-6 zege op het veld van Amarante. Tegen Sanjoanense was het verschil vervolgens wat kleiner, maar lagen er wel al drie doelpunten in het net na 23 minuten. Het spreekt voor zich dat we bovenin bleven staan met een straat voorsprong op de rest. Deze bedroeg nu al negen punten op de nummer twee.
 

Spoiler

 

Spoiler

Op die manier konden we in ieder geval vol vertrouwen toeleven naar onze volgende Europese wedstrijd. Ditmaal kregen we de Oekraïners van Dinamo Kiev over de vloer. Zij hadden hun eerste twee wedstrijden in de groepsfase verloren, tegen respectievelijk Lyon en Midtylland. In de zomermaanden werkten ze echter ook al drie voorrondes af en dus reisden ze voor de confrontatie met ons af voor wat al hun negende potje in Europa zou worden. En we waren nog niet eens november.

Voor ons stond er niet heel veel druk op de ketel, al was er natuurlijk ergens ook wel het besef dat we mits winst al op negen punten zouden komen. Dan zouden we zelfs al kunnen beginnen nadenken over Europese overwintering. Iets waar werkelijk niemand rekening mee had gehouden voor de start van de campagne natuurlijk. 

We speelden in ieder geval onbevangen en gingen vrijuit onze kans. Vanaf de zijlijn zag ik hoe onze spelers volledig bevrijd de wedstrijd in handen namen en zelfs genoten van de sfeer naast het veld. Die was er natuurlijk ook want er waren opnieuw bijna 12.000 fans afgezakt naar ons stadion om ons aan te moedigen. Op het halfuur mochten ze ook aan het juichen gaan nadat Ivandro zijn linkerflank afdweilde en vanaf de rand van het strafschopgebied de bal lag voor doel kon trekken. Diogo Ribeiro stond op de juiste plek en tikte de openingstreffer eenvoudig binnen.

Het momentum was helemaal voor ons en nog voor rust wilden we de bezoekers helemaal tegen het canvas meppen. Oude vos Diogo Ribeiro kwam mee het spel maken ter hoogte van de middencirkel en vond zijn maatje op links met een uitstekende pass. Ivandro hield vervolgens even zijn rechtstreekse tegenstander aan de praat, alvorens de bal vanop ruime afstand voor doel te slingeren. Centrale middenvelder Ruben Ribeiro had ondertussen de plaats van zijn naamgenoot in de spits voor heel even ingenomen, kwam slim ingelopen en kon ter hoogte van de penaltystip de 2-0 hard tegen het net rammen.

Het was nu aan de Oekraïners om iets terug te doen in de tweede helft. Daar hadden ze wel een strafschop voor nodig. Met nog twintig minuten op de klok het ideale moment om er ook terug een wedstrijd van te maken, maar nog geen twee minuten later lag de bal al opnieuw in het net en was het opnieuw aan het thuispubliek om te juichen na een geweldige combinatie tussen de naamgenoten. Diogo mocht ditmaal afwerken op aangeven van Ruben.
 

Spoiler

Na drie speeldagen in Europa hebben we nog steeds het maximum van de punten. Het enige wat ontbreekt om het nog meer historisch te maken is in feite een eerste plek in de tussenstand. Met maar liefst 9 ploegen die nog steeds het maximum tellen, lijkt het ook erg onwaarschijnlijk dat dit er nog een keer van gaat komen.

 

Spoiler

 

Reacties

Spoiler

@delichris De manier waarop we RSCA klopten, was wellicht nog het mooist  

 

@Gert Als volleerde sluipschutters gingen we tekeer in Brussel  

 

@Djurovski Gelukkig hebben we niet dagelijks last van de media in België  

 

@Nom de Guerre Klopt. Niet elke nieuwe naam afgelopen zomer overtrof misschien het niveau van de selectie die er stond, maar we kunnen tenminste wel duchtig roteren in de competitie.

 

@ElMarcos De vraag speelt inderdaad of Santos wat te verbergen heeft. 

 

Andere volgers @roeliho @MNie @Copywriter

 

25 november bewerkt door Marius

[delichris]

Zowel in de competitie als in Europa blijf je verrassen.

[Nom de Guerre]

Stunten!

[Marius]

 

- 32. Praag -
 

Onze derde Europese zege op rij zorgde voor enige decompressie. In de competitie drie dagen na de wedstrijd tegen Kiev kwamen we immers niet verder dan een 1-1 gelijkspel. Op speeldag 10 werd er dan weer duchtig geroteerd. We kwamen nog wel terug na een snelle achterstand, maar ook ditmaal lieten we twee punten liggen. Niets om ons zorgen over te maken evenwel, want met 24 op 30 deden we het nog steeds uitstekend. De voorsprong op de eerste plek die geen recht zou geven op deelname aan de play-offs was dan ook comfortabel.

 

Spoiler

 

Spoiler

Wat minder comfortabel bleek, was de situatie met Tatiana. Ik had ze natuurlijk wel al uit mijn hoofd gezet maar toen ik haar betrapte in een innige omhelzing met Marek moet ik toegeven dat het toch weer leek op het ontvangen van een harde stomp in mijn maagstreek. Zo eentje die je doet happen naar adem. In tegenstelling tot de situatie met Mister Miranda kon hier wel weinig twijfel over bestaan. Betrapt op heterdaad zeg maar. Tegelijkertijd was het natuurlijk ook een bevestiging dat Tatiana wel heel vlot omsprong met mannen. Misschien wist ze zelf niet eens goed waar ze nu naar op zoek was. En wellicht beseft ze niet eens dat het voor Marek ook geen enkele kunst is om eender welke vrouw om zijn vinger te winden.

Het maakte het vooruitzicht om naar Praag af te reizen voor onze volgende wedstrijd in de Europa League er in ieder geval niet beter op. Het was één van de Europese verplaatsingen waar ik het minst naar uitkeek. Praag begin november. Grijs, koud en nat. En ook de tegenstander zat me niet lekker. Verre van de aantrekkelijkste, en ook gewoon een heel vervelende ploeg om te gaan bekampen. Elke vezel in mijn lichaam leek op voorhand al aan te geven dat dit wel eens een erg vervelende avond kon worden.

En die voorspelling kwam ook helemaal uit. Het water viel met bakken uit de lucht, en de snijdende wind deden je verlangen om binnen knus onder een wollen deken te kunnen kruipen. In plaats daarvan trotseerden er 31 van onze supporters deze barre omstandigheden en keken ze doordrenkt naar iets wat meer op waterballet leek dan een echte voetbalmatch was. Ik was solidair met hen, maar ook met de 11 jongens die op het veld stonden, en stond 90 minuten lang mee in de regen, die maar naar beneden bleef vallen, voor de dug-out.

De start was ook al dramatisch geweest. De thuisploeg stormde vanaf het eerste fluitsignaal naar voren, en vanaf het moment dat het leek dat ze het gaspedaal toch wat zouden lossen, bereikte een voorzet vanop links het hoofd van Hübschman, die te veel vrij gelaten was door zijn mannetje, en dan ook ongestoord kon binnen koppen. Na nog geen kwartier spelen mochten we al gaan achtervolgen.

Sparta Praag wist nadien inderdaad het gaspedaal te lossen. Het gaf ons de kans om terug in de wedstrijd te komen maar dat lieten we na. Onze flankaanvallers zaten in de achterzak van hun verdedigers, en onze aanvallers werden niet in het spel betrokken want ze werden simpelweg niet bereikt. Het spreekt voor zich dat we dan ook geen enkele uitgespeelde kans kregen over 90 minuten voetbal. 

Het deed me wat denken aan de wedstrijd om de Supercup tegen Benfica. Aan het einde van de rit stapte je met het kleinste verschil van het veld, en dat was niets om je over te schamen. Het trotseren van de kou, regen en wind zette echter een domper op het geheel. Negentig minuten lang hadden we geleden. En aan het einde van de rit volgde geen enkele beloning.

Gelukkig vlogen we dezelfde avond nog terug naar Portugal, waar de temperatuur in ieder geval wat aangenamer zou zijn. Binnen enkele dagen stond er bovendien ook nog eens een consultatie met Jessy gepland. Misschien was dat nog iets om naar uit te kijken.

 

Spoiler

 

Spoiler

Reacties

Spoiler

@delichris In de competitie hadden we natuurlijk de ambitie om weer meteen mee te strijden voor promotie. Europa is eigenlijk waanzin als je ons niveau vergelijkt met dat van de tegenstand.

 

@Nom de Guerre En dat stuntwerk willen we natuurlijk graag nog een keer herhalen! Al zat het er in Praag nu helemaal niet in.

 

Andere volgers @roeliho @MNie @ElMarcos @Copywriter @Gert @Djurovski

 

[delichris]

Jammer van de nederlaag in Europa.

[Nom de Guerre]

Still punching above your weight, brother.

[Marius]

 

- 33. What kind of girls do you like? -
 

Na de wedstrijd in Praag kregen we een extra dag om te recupereren. Onze volgende competitiewedstrijd stond immers niet in het weekend maar pas op maandag gepland. Niet dat dit de opdracht plots vereenvoudigde. Op het veld van Fafe schoten we immers wel bliksemsnel uit de startblokken met een goal na amper vier minuten, maar schoten we onszelf even goed in de voet door een gelijkmaker te slikken vlak voor de pauze. Uiteindelijk konden we de wedstrijd zelfs pas beslissen met een goal vlak voor het verstrijken van de 90 minuten. 

Een interlandbreak zorgde nadien voor een kleine adempauze in ons drukke speelschema en gaf mezelf ook de ruimte om nog eens langs te gaan bij Jessy. De begroeting volgde opnieuw hetzelfde stramien als de vorige keren. De blondine strekte haar arm uit terwijl ik haar praktijk binnen liep en gaf me een slap handje terwijl ze me vanachter haar grote bril aankeek met wijd opengesperde ogen. Haar blik was serieus en gaf het gevoel dat ze niet te vinden was voor een grapje vandaag. Dat liet ik dan ook maar wijselijk achterwege.

De psychologe droeg een koraalblauwe wollen jurk tot net boven de knie. Bovenaan zat een turtle neck. Achteraan een blote rug. Een klein streepje bloot vandaag met andere woorden, maar ook haar vrouwelijke contouren werden door de strakke kledij wel extra geaccentueerd. Ik kon dan ook niet anders dan mijn ogen goed de kost te geven en mijn fantasie sloeg zowat automatisch op hol. Ik was nog geen twee minuten binnen of haar looks hadden me weer helemaal overdonderd. Probeer dan maar eens je kalmte te bewaren.

 

Ietwat ongemakkelijk nam ik plaats in de lederen fauteuil. Jessy vroeg me allereerst wat me afgelopen tijd zoal had bezig gehouden. Ze zat tegenover me met gekruiste benen, terwijl ze haar pen klaar hield om notities te nemen in een zwart schriftje. Ik vertelde honderduit over de resultaten die ik met Beira-Mar had neergezet maar daar leek ze niet op zitten wachten. 'Enough about your football team. What else? Nothing more exciting to share?' vroeg ze me met een stem die wat lichte irritatie leek uit te stralen.

Na de vorige sessies was ik al wat voorbereid om weer stevig aan de tand gevoeld te worden en dus antwoordde ik zonder twijfel. 'No. I have been fully occupied by my job. My team is playing a game every three days. I don't have time for any distractions.' Jessy wachtte of er nog meer zou komen maar aangezien ik haar tactiek ondertussen al kende, hield ik de lippen stijf op mekaar.

'Distractions, Santos. Is that how you see us, women?' reageerde ze dan toch gevat. Het feit dat ze niet alleen naar vrouwen verwijs maar ook zichzelf includeerde gaf me het gevoel dat het allemaal persoonlijker opnam dan dat ze eigenlijk zou moeten binnen haar rol als psychologe. 'Would you mind to be seen as a distraction?' kaatste ik de bal terug. 'What I think is irrelevant. I need to understand how you think.' zuchtte ze.

'Let's zoom out a bit. Tell me, what kind of girls do you like?'. Ik schoof wat naar voren op de zetel. 'Girls?' vroeg ik haar. 'I'm not really attracted by girls.' Jessy keek me wat verward aan. 'Let me make myself clear' ging ik verder. 'If you talk about girls, I think about someone who is like 25 years old. So I prefer women, to answer your question.'

'I see.' antwoordde ze, terwijl ze weer de ruimte liet om me nog meer gedachten te ontfutselen. Aangezien ik daar niet op inging, pikte ze toch weer zelf in. 'So what you mean is that you like them a bit older?' Ik bleef rustig en antwoordde kordaat. 'Not exactly. Age is only a number. But I prefer women that are a bit more mature. Those that can show that there is more than only beauty. Who show that they also have brains and are capable of more than only dress sexy.' Terwijl ik die woorden uitsprak keek ik haar strak aan.

Jessy leek wat overdonderd. Misschien wel omdat die omschrijving ook haar perfect zou passen. Maar ze probeerde toch opnieuw te counteren. 'And what about Tatiana and your cleaning lady? Those don't really seem to fit the image of a combination of beauty and brains, right?'. Ze leek me in ieder geval meteen weer schaakmat te zetten. 'Well, maybe that was just lust. Maybe the pressure was just getting too high?' antwoordde ik haar met een uitstreken gezicht. Maar ook daar had Jessy niet van terug. 'And what about now Santos? How's the pressure doing right now?'. Het kat- en muisspel ging verder.

 

Reacties

Spoiler

@delichris De nederlaag in Praag was jammer, maar ook niet meer dan dat. Europees overtreffen we sowieso al de stoutste verwachtingen.

 

@Nom de Guerre En daar zijn we ons maar te goed van bewust! Al verliezen we elke volgende wedstrijd in Europa, ze pakken ons toch al niet meer af wat we al neergezet hebben

 

Andere volgers @roeliho @MNie @Copywriter @ElMarcos @Gert @Djurovski

 

[Djurovski]

In Europa ben je heel erg lekker bezig zeg. Zonde wel van die nederlaag in Praag en dat op zo'n gure dag want Praag is normaal wel prachtig hoor. In de competitie doe je het ook meer dan goed en kon je die paar gelijke spelen wel hebben. Ontstaat er iets als een dokter patient relatie? Is Jessy toch onetisch?

[Marius]

 

- 34. Haifa -

 

Onze volgende opdracht in Europa was opnieuw een uitwedstrijd. Ditmaal mochten we op bezoek bij de Israëliërs van Maccabi Haifa. Onze tegenstander telde nog maar één punt na 4 wedstrijden. Dat kon echter gekaderd worden want met onder meer St Etienne, Wolfsburg en Sevilla had het al enkele zeer pittige tegenstanders ontmoet in deze groepsfase.

Ik besloot voluit onze kans te gaan en hield vast aan onze vertrouwde formatie. Dat betekent dat we met twee spitsen aan de aftrap kwamen, en dus ook niet kozen voor een behouden aanpak. Met negen punten in onze achterzak hadden we niet alleen vertrouwen opgedaan maar waren we ook in de wetenschap dat we heel erg dichtbij op zijn minst de tussenronde stonden. Misschien waren die negen punten zelfs al voldoende. Een extra puntje zou wellicht voldoende zijn om de kwalificatie volledig over de streep te trekken.

Voor bijna 28.000 toeschouwers namen we ook meteen een vliegende start. De vrijstaande Niang werd na nog geen vier minuten al gevonden in de zestien en nam de doelman tegenvoets te grazen. Alsof die opdoffer nog niet genoeg was, kreeg de thuisploeg er na nog geen halfuur spelen al een nieuwe te verwerken. Thuisspeler Vana werd immers met een rode kaart van het veld gestuurd en zodoende werd het voor ons wat eenvoudiger om te overleven en de rust te halen.

Dat gaf mij de kans om de jongens gerust te stellen en duidelijk te maken dat we moesten profiteren van de man-meersituatie. Niet dat ze dat zelf niet zullen beseft hebben maar de omstandigheden, met 28.000 vijandige fans van de tegenpartij tegenover ons, waren iets waar onze jongens nog steeds amper ervaring mee hadden. 

Dat leek het duwtje dat ze nodig hadden want na nog geen tien minuten in de tweede helft konden ze dat overwicht ook omzetten in een tweede doelpunt. Onze spits Niang leek aanvankelijk op weg naar zijn tweede maar verspeelde nog wat knullig de bal, die vervolgens terecht kwam bij Ruben Ribeiro, die uitstekend gevolgd was, terecht kwam en kordaat binnen trapte.

Met minder dan een kwartier op de klok zorgde een combinatie tussen twee invallers voor een orgelpunt. Thomas Andrade vond Musa centraal na een voorzet vanop de linkerflank en die laatste tikte beheerst binnen. Boeken toe zou je dan denken. Dat was echter niet helemaal waar want in de laatste tien minuten vielen er toch nog twee goals uit de lucht voor de thuisploeg. Het gebrek aan ervaring speelde ons dan toch nog parten.

 

Spoiler

Het kostte ons gelukkig de zege niet meer. In de tussenstand staan we ondertussen op de zesde plaats. De verschillen blijven echter - opvallend - beperkt. Zo staat de nummer 18 maar drie punten achter ons.

 

Spoiler

Terug in eigen land diende we drie wedstrijden af te werken in een week. We brachten het er vanaf met een 7 op 9 en daar konden we logischerwijs best mee leven, al was het opvallend genoeg de wedstrijd waarin we met op papier onze sterkste elf aantraden waar we op een gelijkspel bleven steken. Na veertien wedstrijden zijn we ondertussen al verzekerd van deelname aan de play-offs.

 

Spoiler

 

Spoiler

 

Reacties

Spoiler

@Djurovski Jessy blijft in ieder geval ook wel wat een mysterie. Sportief mogen we absoluut niet klagen inderdaad!

 

Andere volgers @delichris @Nom de Guerre @roeliho @MNie @Copywriter @ElMarcos @Gert

 

[Nom de Guerre]

Billetjes dichtknijpen in de slotfase, maar op het tandvlees toch gewonnen. Lekker!

[delichris]

Knappe winst gepakt en in de competitie ga je ook erg lekker.

[Djurovski]

Toch nog spannend laten worden maar winst is winst. In de competitie blijft het heerlijk gaan zeg

[Marius]

 

- 35. Malmö -
 

In de Europa League waren we ondertussen al aanbeland aan de zesde speeldag. Voor ons de laatste voor de winterbreak. Voor onze tegenstander was die eigenlijk al begonnen. In Zweden hanteren ze immers een langere winterstop. Onze opponent Malmö had tot dusver nog maar drie punten weten te rapen en dat dankzij een thuisoverwinning tegen Dinamo Kiev. Voor ons was het Europese avontuur uitgedraaid op een totaal onverwacht sprookje. Overwintering was stilaan een zekerheid, maar wat was er nog mogelijk in de laatste drie wedstrijden van de groepsfase?

Vooraf had ik de Zweden aangeduid als één van de meest waarschijnlijke tegenstanders om punten tegen te rapen, mede omdat we in eigen huis mochten aantreden. Ondertussen was die hoop natuurlijk alleen maar meer toegenomen. En die konden we op het veld ook snel omzetten in daadkracht. De mee opgerukte Melo was er na 20 minuten immers als de kippen bij om het openingsdoelpunt voor zijn rekening te nemen. Op hoekschop kopte Mendes enkele minuten later al de 2-0 tegen de touwen, en nog voor het halfuur zette Diogo Ribeiro ons vanop de strafschopstip helemaal op rozen. Het kon niet op!

Een doelpunt op slag van rust van de bezoekers, na een uiterst chaotische fase voor doel, zorgde ervoor dat er toch weer wat meer druk op onze schouders kwam te liggen. Daar sprongen we echter uitstekend mee om want de tweede helft was lang een maat voor niets. In de slotminuten werd er dan toch nog twee keer gescoord. Eerst mocht Niang aanleggen voor de 4-1. Nadien konden de bezoekers de pijn toch nog een beetje verzachten.

 

Spoiler

 

Deze nieuwe overwinning zorgt ervoor dat we na zes speeldagen al op vijftien punten staan. Normaal gesproken is dat een aantal waarmee een plaats in de top-8 zelfs niet ondenkbaar is. In de huidige jaargang lijkt daar echter geen sprake van. Ondanks de drie extra punten blijven we steken op plek 6 en behouden we amper twee punten voorsprong op plek 9. In januari mogen we ons puntentotaal proberen uit te breiden met moeilijke wedstrijden tegen Villarreal en Midtjylland.

In eigen land boekten we nog tweemaal een overwinning in de laatste maand van het jaar, telkens met dezelfde score. Onze twee laatste wedstrijden in de reguliere competitie zullen dan ook nergens meer om draaien want we zijn al verzekerd van de eerste plek.

 

Spoiler

 

Spoiler

 

Spoiler

We gaan dan ook met een uiterst goed gevoel het nieuwe jaar in gaan. We lijken niet alleen in staat om tot het einde te gaan meestrijden voor promotie, maar ook het Europese avontuur zorgt voor een uiterst positieve vibe in én rond de club.

 

Reacties

Spoiler

@Nom de Guerre Liever de billen even samen knijpen dan met de billen bloot zeg maar  

 

@delichris En we blijven maar winnen!

 

@Djurovski Het loopt lekker inderdaad. Hopelijk meer van dat na de winterbreak.

 

Andere volgers @roeliho @MNie @Copywriter @Gert @ElMarcos

 

 

[delichris]

Overwinteren in Europa is binnen en ik zie je de titel ook wel pakken.