Anoniem

[Djurovski]

Hahaha Mooi stukje hoor

[delichris]

Heerlijk stukje weer. Maar wie is nu de Baas?

[Marius]

Blufpoker van Oscar maar het lijkt wel zijn effect niet te missen. Well played sir, well played!

[Copywriter]

Smaakt naar een vervolg. Last maar komen.

[ElMarcos]

Wederom een leuk en goed geschreven stukje!

[Mascini]

Eigenlijk kon Oscar niets anders doen dan haar gelijk te geven. En hij vertelde haar hoe hij de deur had geforceerd en in een onbewaakt ogenblik in de waszak was gesprongen. Maria kon haar lachen bijna niet inhouden. Hoe geschokt ze eerder was geweest, hoe grappig ze het nu vond. “Ik vind het wel ontzettend lief dat je dat voor mij gedaan hebt”, vertelde ze. “Maar dat had niet echt gehoeven hoor. Ja, Radovan heeft mij een duw gegeven, waardoor ik wat ongelukkig terecht kwam. Maar ze gaan mij echt niets doen. Dat is uitgesloten.”

 

“Maar waarom dan?”, vroeg Oscar haar. “Je hebt gezegd dat je niet precies wist wie De Baas was, en dat je erg blij was dat je dit baantje had en dat je hem niet kon verliezen voor je dochtertje. Dan moet ook jij bang geweest zijn dat je in de problemen zat. Ik heb je gezicht gezien toen ik binnen bleek te zitten, daar zat ook opluchting bij.”

 

Maria werd wat rood. En begon toen ietwat stamelend: “J-j-ja.. Misschien ben ik niet zo eerlijk tegen je geweest.” Ze keek nog altijd naar de grond toen ze haar uitleg vervolgde. “Dat dochtertje.. en de vader. Tsja. Laten we zeggen dat ik De Baas op een andere manier heel goed gekend hebt. Hij wilde echter niet met ons samenwonen, maar wel voor haar zorgen op financieel gebied. Om dat niet te veel op te laten vallen, vooral voor zijn vrouw, nam hij mij in dienst. Zoals ik al eerder zei: normaal hoef ik weinig te doen. En dan is het dus vooral incasseren.”

 

Oscar zijn oren klapperden. Ze wist dus wie de baas was. Zij wist met wie hij straks een gesprek had. “Maar moet je mij dan nu ook volgen? Hoor je mij uit?”, vroeg hij vijandiger dan dat hij eigenlijk bedoelde. Hij was gewoon benieuwd of hij niet te veel had gezegd tegen haar. En of hij nu wellicht nog meer in het nadeel was bij een ontmoeting.

 

“Eigenlijk wel”, zei ze, terwijl ze hem in de ogen keek. “Maar ik mocht je eigenlijk meteen. Daarom besloot ik te zeggen dat jij niet zo veel zei. Dat was ook de reden dat ik zo bang was toen je er vandoor leek te zijn gegaan. Ik wist wat ze misschien wel met je zouden doen als ze je zouden vinden. Want geloof mij: er is echt geen ontsnappen aan deze gasten.”

 

---

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter

[delichris]

Wat een cliffhanger weer.

[Marius]

Misschien toch maar opletten met die Maria. Voor hetzelfde geld speelt ze gewoon dubbelspel.

[ElMarcos]

Wederom een clifhanger. Wederom leuk geschreven!

[Mascini]

Zojuist zei ElMarcos:

Wederom een clifhanger. Wederom leuk geschreven!

 

Haha het begint op te vallen he, die cliffhangers

[Copywriter]

Het wordt tijd voor een vervolg 

[Djurovski]

Gevaarlijke tante zo te lezen

[Mascini]

Er klonk gestommel op de gang. Maria schoot overeind. “Ik moet echt gaan nu. Ze mogen ons ook niet te veel samen zien. Wie weet wat ze dan gaan denken”, zei ze. “Ze stond van het bed, streek haar schort schoon en liep naar de deur. “Maar beloof mij alsjeblieft om gewoon even rustig af te wachten wat ze precies met je willen. Volgens mij haal jij je zo veel in je hoofd, dat het alleen maar mee kan vallen. Echt waar. Vertrouw mij”, zei ze terwijl ze zich snel naar Oscar omdraaide. Daarna draaide ze zich weer naar de deur en liep de gang op. Terwijl de deur in slot viel, kwam Oscar weer een beetje tot rust.

 

Want wat had hij net allemaal gehoord? Wat was dit voor een soap? En welke rol zou Maria nu echt spelen? Had ze het beste met hem voor, zoals ze probeerde uit te stralen? Of was ze wellicht een soort spion? Hij was blij geweest om die gluurders van Life of Yvonne thuis te laten, maar nu leek hij verzeild te zijn geraakt in een 2.0 versie van dat juicegedoe.

 

Oscar liet zich achterovervallen op bed. Hij sloot zijn ogen. Misschien was het een stomme keuze, om hier heen te komen. Maar eigenlijk had Maria ook wel een punt. Want hoe erg zou het eigenlijk kunnen zijn? Hij had eerder al de conclusie getrokken dat als ze hem dood wilden, ze dat allang gedaan hadden.

 

Met zijn rechterhand reikte hij naar de telefoon op het nachtkastje. Hij hoorde hoe de telefoon meteen overging, zodra hij de hoorn van de haak pakte. “Receptie”, hoorde hij aan de andere kant. Het was niet Maria, jammer. “Radovan, alsjeblieft.”

 

---

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter

[Marius]

Een telefoon die overgaat zonder een nummer te vormen ... speciaal!

[Djurovski]

Het blijft spannend 

[delichris]

Je weet ons wel te boeien.

[ElMarcos]

Dit blijft een uitermate boeiend verhaal.

[Mascini]

 

Na een uurtje wat op bed te hebben gelegen, werd er geklopt. “Oscar, kan ik binnenkomen?” Het was Maria. “Tuurlijk”, zei hij haar, waarna ze aangaf of hij wellicht de deur open kon trekken, als zij haar pasje voor de lezer hield. Nadat het piepje klonk, trok Oscar de deur open en stond hij oog in oog met het kamermeisje en zijn lunch. “Ik heb wat te eten gemaakt, want ik hoorde ze net zeggen dat ze een auto klaar gaan maken om je weg te brengen”, vertelde ze hem.

 

Hij wist niet zeker of Maria dat wel had mogen vertellen aan hem. Helemaal omdat ze op fluistertoon tegen hem sprak. Was het een waarschuwing? Of gewoon ter voorbereiding? Gelukkig gaf ze zelf het antwoord. “Vanavond ben je weer hier hoor. Maar het is even rijden, daar waar ze je heen gaan brengen. Dus daarom heb ik iets voor je gemaakt dat goed vult.” Hij overwoog even om aan haar te vragen waar hij heen ging. En wat hij kon verwachten. Moest hij ergens op voorbereid zijn?

 

Maar net toen hij dat wilde vragen, verscheen een glimlachende Radovan in de deuropening. “Stop het maar in een zakje Maria. We gaan over een kwartier weg. Laat Oscar zich maar even opfrissen.”

 

---

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter

 

[Marius]

Met Radovan die uit het niets verschijnt lijkt het wel alsof Maria in het oog gehouden wordt.

[delichris]

Zou er dan eindelijk duidelijkheid gaan komen?

[ElMarcos]

Je weet de vibe prachtig en krachtig over te brengen. Doe je zeer knap!

[LouisPSV]

Benieuwd waar Oscar naartoe gaat. Hoop dat er toch wat duidelijkheid komt.

[Mascini]

6 uur geleden zei Marius:

Met Radovan die uit het niets verschijnt lijkt het wel alsof Maria in het oog gehouden wordt.

Hmmm wie weet.. Of zal Maria een dubbelrol spelen?

 

6 uur geleden zei delichris:

Zou er dan eindelijk duidelijkheid gaan komen?

Ik hoop het wel.

 

6 uur geleden zei ElMarcos:

Je weet de vibe prachtig en krachtig over te brengen. Doe je zeer knap!

Thanks!

 

5 uur geleden zei LouisPSV:

Benieuwd waar Oscar naartoe gaat. Hoop dat er toch wat duidelijkheid komt.

Ik ook voor Oscar. Dat die man nog kan slapen 's nachts.

[Djurovski]

Weer een update met cliffhanger 

[Mascini]

Het was meer voor de vorm dat Oscar een schoon overhemd aantrok. Want eigenlijk had hij zoiets van: stik er maar lekker in met je gesprek. Want nog altijd wist hij precies niets. Of nou ja: alleen dat hij zou praten met de vader van het kind van Maria. En dat was dat dus.

 

Hij nam plaats op de achterbank van een grote zwarte BMW. De ramen waren geblindeerd, zelfs de voorruit. Hij vroeg zich af of dat in Nederland was toegestaan, al kon hij het antwoord eigenlijk wel raden. Voorin zaten Radovan, hij reed. Naast hem zat een kleerkast die Oscar nog niet eerder gezien had. Hij had zich niet voorgesteld, maar vanaf de achterbank zag Oscar hoe hoe de dikke gespierde nek van de man overliep in nog beter getrainde schouders. Hij wist dat hij daar dus geen probleem van moest maken.

 

Terwijl Radovan de motor startte, hoorde hij de deuren op slot schieten. Hij kon geen kant op. “Er gaat niets gebeuren hoor”, glimlachte Radovan terwijl hij zich vanaf de voorstoel omdraaide naar achter. “We gaan gewoon even een stukje rijden.” Hij wees de man naast hem op het handschoenenkastje. De man greep een zwarte stoffen zak uit het vak. “Deze moet je even opdoen”, zei Radovan, terwijl zijn hulpje de zak naar Oscar smeet. “Gewoon, voor de veiligheid.”

 

De zak was op zich prima ademend, maar van enig zicht was geen sprake. Oscar zag echt geen hand voor ogen. Hij voelde hoe de wagen optrok en ze over het erf reden. Hij hoorde het grind onder de banden knarsen en hoorde hoe de hekken open werden gedaan. Hij zat opnieuw in de val. En dus zat er weer niets anders op dan zich eraan overgeven en hopen dat het snel over was.

 

“Heb je er zin in?”, vroeg Radovan met iets te veel geniepigheid in zijn stem. Oscar antwoordde niet, maar voelde een rilling over zijn rug lopen.

 

---

 

Sorry jongens, het is een beetje druk allemaal. Maar hier volgt weer een update. 

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter