[Tournament] Beste artiest - Editie 2015

[Djordison]

Groep 17

Bruce Springsteen (solo)

Elvis Costello (solo)

Michael Kiwanuka (solo)

 

Groep 18

Black Milk (solo)

Elvis Presley (solo)

Lord Finesse (solo)

 

Groep 19

Big L (solo)

David Bowie (solo)

Tom Waits (solo)

 

Groep 20

Otis Redding (solo)

Pharrel Williams (solo)

 

Groep 21

Bob Dylan (solo)

Ghostface Killah (Wu Tang)

Nick Drake (solo)

 

Groep 22

Bill Withers (solo)

Jacques Brel (solo)

Paul Simon (solo)

 

Groep 23

Ian Curtis (Joy Division)

 

Groep 24

D'Angelo (solo)

Stevie Wonder (solo)

Sufjan Stevens (solo)

[Niejo101]

Groep 17

Bruce Springsteen (solo)

Elvis Costello (solo)

Michael Kiwanuka (solo)

 

Groep 18

Eddie Vedder (Pearl Jam)

Elvis Presley (solo)

 

Groep 19

David Bowie (solo)

Tom Waits (solo)

 

Groep 20

Jean-Michel Jarre (solo)

Otis Redding (solo)

Pharrel Williams (solo)

 

Groep 21

Bob Dylan (solo)

Michel Fugain (solo)

 

Groep 22

Jacques Brel (solo)

Paul Simon (solo)

 

Groep 23

Ian Curtis (Joy Division)

 

Groep 24

Spinvis (solo)

Stevie Wonder (solo)

Sufjan Stevens (solo)

5 augustus 2015 bewerkt door Niejo101

[Juca]

Groep 17

Bruce Springsteen (solo)

Sivert Høyem*(Madrugada)

 

Groep 18

Eddie Vedder (Pearl Jam)

 

Groep 19

David Bowie (solo)

Tom Waits (solo)

 

Groep 20

Mac Demarco (solo)

Otis Redding (solo)

 

Groep 21

Bob Dylan (solo)

Nick Drake (solo)

The Tallest Man on Earth (solo)

 

Groep 22

Bill Withers (solo)

Paul Simon (solo)

 

Groep 23

Alison Krauss (solo)

Ian Curtis (Joy Division)

Joanna Newsom (solo)

 

Groep 24

D'Angelo (solo)

Jonsi (Sigur Ros)

Sufjan Stevens (solo)

[Djordison]

[MENTION=7213]Niejo101[/MENTION]; Je groep 22 is nog niet gedaan.

[Niejo101]

@Niejo101; Je groep 22 is nog niet gedaan.

thanks, done!

[Keko]

Groep 17

Bruce Springsteen (solo)

Sivert Høyem*(Madrugada)

 

Groep 18

Eddie Vedder (Pearl Jam)

Elvis Presley (solo)

 

Groep 19

David Bowie (solo)

Tom Waits (solo)

 

Groep 20

Otis Redding (solo)

 

Groep 21

Bob Dylan (solo)

Nick Drake (solo)

The Tallest Man on Earth (solo)

 

Groep 22

Paul Simon (solo)

 

Groep 23

Alison Krauss (solo)

Ian Curtis (Joy Division)

Kate Nash (solo)

 

Groep 24

Jonsi (Sigur Ros)

Spinvis (solo)

Sufjan Stevens (solo)

5 augustus 2015 bewerkt door Keko

[Bm]

Groep 17

Bruce Springsteen (solo)

Jason Molina (solo)

Sivert Høyem*(Madrugada)

 

Groep 18

Eddie Vedder (Pearl Jam)

 

Groep 19

Tom Waits (solo)

 

Groep 20

 

Groep 21

Bob Dylan (solo)

Nick Drake (solo)

 

Groep 22

Jay Farrar (solo)

 

Groep 23

Joanna Newsom (solo)

Robert Smith (The Cure)

Will Oldham (solo)

 

Groep 24

Jonsi (Sigur Ros)

Spinvis (solo)

Sufjan Stevens (solo)

[Chiemel]

[MENTION=6882]Keko[/MENTION]; groep 22 vergeten

[Tijn]

Groep 17

Jason Molina (solo)

 

Groep 18

 

Groep 19

David Bowie (solo)

Maynard James Keenan*(Tool)

 

Groep 20

Holden (solo)

Mike Patton (Faith No More)

 

Groep 21

 

Groep 22

Paul Simon (solo)

 

Groep 23

Alison Krauss (solo)

Ian Curtis (Joy Division)

Robert Smith (The Cure)

 

Groep 24

D'Angelo (solo)

Spinvis (solo)

Sufjan Stevens (solo)

[Yves]

Groep 17

Sivert Høyem*(Madrugada)

De enige van deze groep die zich min of meer weet te distantiëren van de eenheidsworst qua songstructuur en stemgeluid

 

Liever niet:

Bruce Jumpstone is The Boss of Ultimate Boredom, Moreno geen solozanger (hoewel Deftones één van de weinige bands in hun genre is die ik kan waarderen), het rijke oeuvre van Costello kan tippen aan de Boredomgraad van eerder vernoemde. Molina de zoveelste singer-songwriter met akoestische gitaar, erg doorsnee, erg slaapverwekkend. Kiwanuka verwart emotionele songs schrijven met zielig janken

 

Groep 18

Eddie Vedder (Pearl Jam)

Ik ben niet meteen fan van Pearl Jam, of van de gehele 90's grungehype, maar dat neemt niet weg dat Vedder een mooi en apart stemtimbre heeft, en in tegenstellign tot velen van zijn genre-genoten met beheersing weet te zingen.

Elvis Presley (solo)

Een legende, zijn depe, zwoele stem kan mij wel bekoren. Bovendien heb ik een voorliefde voor die complexloze 60s-sound.

Tinashe (solo)

Ook al zou je haar linea recta onder plat commerciële 13 in een dozijn RnB klasseren bij het beluisteren van haar hitjes, ze durft binnen haar genre toch uit de band springen door ruimte voor experiment, verrassende wendingen in songopbouw en invloeden van andere genres. Maar het is in de eerste plaats mijn libido die mij verplicht deze uitermate smakelijk uitziende dame in de wedstrijd te houden.

 

Vaarwel:

Black Milk voegt niks van meerwaarde toe aan de hiphop-scène, been there heard that...a lot, Finesse idem. André Hazes: van de doden geen kwaad woord, evenmin een goed.

 

Groep 19

Andrew Bird (Bowl of Fire)

Kan even hard mijn interesse opwekken als mijn slaapspieren activeren, dat eerste is voldoende hem mee te nemen

Big L (solo)

Er zijn weinig rappers die mij kunnen boeien, Big L biedt meer dan het ritmisch lyrics aframmelen met een stoere ghetto-attitude. Plus hij wist This Charming Man tot een aangenaam te beluisteren nummer te maken. Was Johnny Marr daar mook maar opgekomen...

David Bowie (solo)

Veelzijdig top-performer, een icoon die deze titel met recht mag dragen.

 

Ga maar buiten spelen:

Keenan is slechts één radertje van Tool en kan ik zodoende onmogelijk als soloartiest beoordelen

Tom Waits wordt net als Bowie door velen als een invloedrijk persoon in de pop&rockgeschiedenis gezien, maar heeft me persoonlijk nooit kunnen bekoren. Beense klinkt zoals hij eruit ziet, en dat zegt veel. Zelf op mijn sterkste momenten kan ik niet zo'n hoop stront produceren.

 

Groep 20

Mac Demarco (solo)

Onbegrijpelijk dat ik hem zo weinig in de voorgaande lijstjes zag verschijnen, want ik word steeds erg vrolijk van de songs van Demarco. Onbekend is onbemind, of een enorme discrepantie tussen wat zij waarderen en ikzelf, op muzikaal vlak tenminste.

Otis Redding (solo)

Soul-grootmeester met hits die al ruim een halve eeuw over de gehele wereld door iederen gekend zijn. Om welke reden kna je deze man dan niet in je lijstje opnemen.

Pharrel Williams (solo)

Een grote naam in de hedendaagse popmuziek, heeft een CV om u tegen te zeggen als muzikant en producer. Je kan er moeilijk naast kijken, ook al komt hij met moeite boven je heup uit. De man straalt op een podium zoveel charisma uit dat je er wel moet van houden.

 

Blijven trainen:

Holden: spielerei met arpeggio's en soundeffects, JM Jarre ook maar toen waren er nog minder knopjes om mee te spelen. Patton zegt me niks, vond Faith No More al maar een zo-zo band en hij vormde als frontman ook niet meteen voor een extra cachet.

 

Groep 21

Nick Drake (solo)

De arrangementen van Drake en zijn subtiele stemgeluid distantiëren hem van de gemiddelde singer-songwriter.

 

Velen kwamen met lege handen thuis:

Alain Clark ben ik moeten gaan beluisteren, zal in Nederland wel zijn fans hebben, maar wat mij betreft hoeven zijn songs niet tot over de grens te waaien. Dylan: Hoe hoog ik de sixties ook in het vaandel draag, wat er destijds nooit had mogen gebeuren waren die folkies die dachten: 'Hoe zal ik vandaag eens de wereld verbeteren? Weet je wat, ik zing er een liedje over!' Net als enkele voorgaande zie ik Ghostface nzet als een solo-performer. Fugain: leuke afwisseling, dat Frans maar niet mijn dada. Te hoog Alexandri-Alexandra gehalte. de Tallest Man heeft een vrij uniek stemgeluid, maar ik hou er niet van.

 

Morgen werk ik de andere groepen af, nu even geen zin meer in

[Keko]

[MENTION=6882]Keko[/MENTION]; groep 22 vergeten

 

(y)

[bas2204]

Groep 17

Bruce Springsteen (solo)

Michael Kiwanuka (solo)

Sivert Høyem (Madrugada)

 

Groep 18

Black Milk (solo)

Eddie Vedder (Pearl Jam)

Elvis Presley (solo)

 

Groep 19

Andrew Bird (Bowl of Fire)

Tom Waits (solo)

 

Groep 20

Otis Redding (solo)

 

Groep 21

Bob Dylan (solo)

Nick Drake (solo)

 

Groep 22

Paul Simon (solo)

 

Groep 23

Robert Smith (The Cure)

 

Groep 24

Jonsi (Sigur Ros)

Stevie Wonder (solo)

Sufjan Stevens (solo)

[Platina32]

Jammer dat elektronische muzieklegende JMJ zo ondergewaardeerd wordt. Pionier van alle moderne elektronische muziek.

[Sick Blik]

Vaarwel:

Black Milk voegt niks van meerwaarde toe aan de hiphop-scène, been there heard that...a lot,

 

 

WAT? Dit is echt complete onzin, je kan zeggen dat het niet je ding is, maar dat Black Milk niks toevoegt? Dat is echt een van de raarste dingen die ik ooit gelezen heb. Black Milk is juist de frisse wind in een tijd waar middelmaat als Kendrick Lamar enorm geprezen wordt. Black Milk is allereerst de beste producer van het moment, en is dat misschien al sinds hij Tronic uitbracht, weet met elk album weer compleet iets anders uit te brengen qua sound, van harde Boom Bap, tot Nu-Jazz en zelfs abstracte Hip-Hop tot aan conceptuele storytelling. Houdt de Detroit-sound gestart door J Dilla levend en bouwt er zelfs op uit door zichzelf telkens te vernieuwen. Ik voel me hier echt enorm door beledigd. Hoe kan je nu als je Hip-Hop luistert en waardeert en dan nummers als The Matrix, Losing Out, Black and Brown, Story and Her en Detroit's New Dance Show zeggen dat dit niks toevoegt? Daar kan ik echt niet bij, ik ga zelfs zo ver dat ik zeg dat Black Milk de beste Hip-Hop artiest op het moment is en dat het genre vele malen beter zou zijn als hij meer waardering zou krijgen in plaats van de mompelrappers en de Vaporwave-samplers. Zelfs ultieme purist [MENTION=44]_Pjotr_[/MENTION]; kan hem waarderen en jij doet hem even af als een amateurtje? Dat doet pijn in mijn hart.

[Hansje]

Molina de zoveelste singer-songwriter met akoestische gitaar, erg doorsnee, erg slaapverwekkend.

Voteban.

[Yves]

Kijk, en daarom is het veel leuker je keuzes te nuanceren, zo krijg je wat controverse en wat animo.

 

[MENTION=12112]The Kerfts[/MENTION]; Je zal wel gelijk hebben, hiphop is al een stijl waarbij ik het moeilijk heb door de gehele 'I'm a Gangsta from the Hood' macho-allure die er door velen (ga hier bewust niet generaliseren) op na gehouden wordt. Als ik dan een mij on- of nauwelijks bekende artiest ga beluisteren op bvb Spotify krijg ik een staalkaart van wat toevallig op dat moment uit mijn boxen knalt. Dan is de kans reëel dat ik een aantal mindere nummers van die artiest te horen krijg, en dus een vertekend beeld. Ik bedoel maar, ik neem tenminste de moeite om te gaan luisteren naar wat ik niet of minder ken maar er kan niet verwacht worden dat ik dan het complete oeuvre ga uitspitten. Zeker omdat ik er van overtuigd ben dat een aantal deelnemers zich niet die moeite getroosten, en wat ze niet kennen meteen op de storthoop mikken.

 

[MENTION=13248]Hansje[/MENTION]; Al gedacht om naar Noord-Korea of Myanmar te verkassen, je zou het daar geweldig vinden!

[Hansje]

Kijk, en daarom is het veel leuker je keuzes te nuanceren, zo krijg je wat controverse en wat animo.

Eens ja, vind het overigens ook altijd heerlijk om je motivatie te lezen (ook al ben ik het er niet altijd mee eens).

 

Beetje flauwe opmerking van mezelf trouwens, I know, dus zal nu even wat serieuzer reageren. Er is geen andere singer-songwriter die mij na een paar seconden zo mistroostig kan laten voelen dan Jason Molina. Voor mij steekt hij mijlenver boven de rest uit, zeker qua sfeer. Het fatalisme is bijna tastbaar. Weinig muziek waar ik zo in kan ontsnappen, waarin ik even kan opgeslokt raken en de grauwste gedachten in mezelf boven halen. Lyricaal ook gewoon geweldig, dit stukje bv.:

 

Whether you save me

Whether you savage me

Want my last look to be the moon in your eyes

Want my heart to break if it must break in your jaws

Want you to lick my blood off your paws

 

Brr, kippenvel.

[Yves]

[MENTION=13248]Hansje[/MENTION]; Met mijn antwoord wou ik je enkel wat op stang jagen, hoor. Ik kan best tegen een stootje. Ik besef maar al te goed dat bij zo'n scherpe stellingname ik mezelf tot open doelwit bombardeer, dus moet ik ook verdragen dat daarop geschoten wordt. Wat ik Kerfts zei gaar uiteraard ook op voor jouw Molina. Net zo goed word ik er op een sombere regendag wél door geraakt. Ook al doe ik mijn best zo eerlijk mogelijk de artiesten te taxeren zijn er zoveel factoren die die keuze beïnvloeden. Het begint gwn al bij met welk been je uit bed bent gestapt.

[Yves]

Door aan deze wedstrijd deel te nemen is voor mezelf overduidelijk geworden dat ik het meer heb op de chemie die ontstaat tussen de verschillende leden in een band dan dat ik het op solo-artiesten heb. Deze gaan me vaak snel vervelen. Ik hou dan ook erg van gelaagdheid in muziek Je herkent het wel, na de twintigste keer hetzelfde nummer gehoord te hebben ontdek je plots ergens tussenin die laagjes een bliepje, tingeltje, whatever dat je voorheen nog niet was opgevallen. Bij het samenstellen van mijn persoonlijk lijstje tevens overwegend vrouwen... Deze bedenking terzijde gaan we onverdroten door met tegen wat schenen te schoppen:

 

Groep 22

Bill Whithers

Ik denk dat de meeste mensen wel zijn grootste hits (Lovely Day, Ain't no Sunshine) kennen. Tja, die 70's Motown, ik loop er niet wild van en tegelijk kan ik het best hebben. Whithers heeft er een aangenaam stemtimbre bij, wat doorslaggevend is hem erbij te nemen.

Frankie Rose

Is me voor het eerst opgevallen als drummer bij de Vivian Girls, een Amerikaanse girls-noiserockband. Was verder nog tijdelijk deel van de Dum Dum Girls en het ronduit geweldige Crystal Stilts. Of ze is een vreselijk vrouwmens om mee samen te werken, of ze is niet erg standvastig want even later had ze dan haar 'eigen' bandje 'Frankie Rose and the Outs'. Tegenwoordig maakt ze soloplaten. In alle geval was zij een absolute must in mijn lijstje, daar alle voornoemde bands én haar solowerk erg regelmatig mijn Winamp op mogen. Rockchick met ballen aan haar lijf, en dikwijls zowel een lekkere, zomerse 60s-sfeer als een heerlijk nostalgische 80s-sound in haar songs. Big, very big fan!

 

Een in lengte wat uit de hand gelopen 'why not them':

Wat moest ik nu toch met Jacques Brel. Een artiest uit ons kleine Belgenlandje die toen al, lang voor de tools er waren om in 1 klik muzikanten van over de ganse wereld te leren kennen, er in slaagde furore te maken buiten de landsgrenzen. Ik zou hem moeten op handen dragen, of op zijn minst hier een plaatsje voor hem reserveren. Ik kon er mezelf niet toe brengen, het repertoire van Brel klinkt wat het effectief is: oubollig en waaaayyyy passé. Ne me kietel pas. Met Farrar zal ik wel weer één of ander heilig huisje intrappen, maar jeezes man wat ben jij een zeurpiet. Door Notorious BIG te deklasseren bezorg ik Kerfts mogelijks weer een koude douche, maar heren uit de hiphop-scene, jullie hebben vast en zeker een boodschap te delen met de wereld alleen vind ik het muzikaal niks (wat eentonige beats en samples), "zang"technisch bespottelijk en die hele nigga-attitude repugnant. Uitzonderingen zijn voor mij diegenen die zichzelf daarin konden relativeren of zelfs persifleren (cfr een De La Soul). Paul Simon: samen met mister Garfunkel onder te brengen onder de noemer die ik gisteren Dylan toedichtte, als kindje van de eighties verder sterke associatoies met zijn 'Graceland' gejengel.wat dit gevoel enkel versterkt. 'Wij zijn wereldverbeteraars, want wij staan open voor wereldmuziek uit alle culturen, en implementeren het zelfs in ons eigen songs.

 

Groep 23

Ian Curtis

Ik prees hem reeds alle hemelen in bij de best band-tournament, gaf toen al aan dat zijn boodschap aan de wereld voor een deeltje gevormd heeft wie ik nu ben. Muzikant, poëet, martelaar... half-god?

Bij Robert Smith wil ik opnieuw naar Best Band refereren, waar ik vrij hard was voor The Cure, hoewel ze één van dé bands uit mijn jeugdjaren waren. Nog steeds kan ik genieten van de platen uit hun eerste tien jaar, en dat zal zo blijven. Waarom ik Smith wel meeneem, terwijl ik andere frontmannen van bands terstond elimineerde is omdat er naar mijn mening geen The Cure was geweest zonder Smith. Of zeker niet zo succesvol. Hij was geen radertje uit de machine, maar een niet weg te denken, cruciaal element ervan.

Kate Nash

Het was een erg leuke meid die mij meevroeg naar het concert van Kate Nash in onze Gentse Vooruit. Anders was ik nooit meegetrokken, want Kate Nash was dat Brits popsterretje met haar 'Foundations', een okee FM-golf hitje, niet meer niet minder. Een mens kan zich vergissen. De amper anderhalve meter hoge cutie heeft mij die avond betoverd, eens ze dat laagje schattig schoolmeisje ophief om een scherp bijtend sarcasme te demonstreren waar ik plat van ging, een stemgeluid dat zo goed breekbaar als naar de keel grijpend kon zijn, een muzikale onderlegdheid, een eigenzinnig buiten de lijntjes kleuren. Ze wist een feel met haar publiek te creëren waardoor het leek of je haar al jaren kende. En dan waren er weer momenten waarop je dacht naar een mentaal gestoorde te staan kijken en luisteren. En dit alles in dat heerlijke plat-Londense accent...damn, ik was verliefd ! Het leuke meisje dat me had meegevraagd heb ik achteraf nooit meer gezien noch gehoord...

 

Pakken minder liefde voor:

Als ik één genre zou moeten noemen met een even hoog 'over mijn nek'-gehalte als pakweg Duitse schlagers of het Eurosongfestival moet dat country zijn. Excuses, miss Krauss. Joanna Newsom is een zeer bekwame klassiek geschoolde zangeres die haar boekje durft te buiten te gaan, alle respect daarvoor. Ik heb dan ook het vermoeden dat ik haar had meegenomen was ze in een andere groep uitgekomen. In deze groep was ze echter pas nummer vier.Oldham heeft zijn momenten, maar je moet ze te hard gaan zoeken.

 

Groep 24

Spinvis

Er is iets in het repetrtoire van Erik De Jong dat me aanspreekt, me boeit, me raakt. Dat is erg uitzonderlijk, Nederlandstalige muziek verteer ik meestal erg moeilijk. In Vlaanderen kom ik op De Mens, de band rond Frank Vanderlinden, maar niet veel verder.

De 'pa-pa-pa's in 'Voor ik vergeet', dat off-beat gitaartje in 'Bagagedrager', en dan is er 'Smalfilm' waarin De Jong prachtig de eenzame eentonigheid van het leven schetst met een intelligente en beklijvende humor. Als elke regel effectief zijn uitzondering heeft, is Spinvis hier die uitzondering

Jónsi

Dankzij de verhelderende reactie van [MENTION=12112]The Kerfts[/MENTION]; en [MENTION=7711]Richarð.[/MENTION] ; heb ik mijn oorspronkelijke mening omtrent onze IJslandse vriend moeten herzien. Ook al vind ik dat hij met zijn solowerk niet de kaaksmeten uitdeelt die de nummers van Sigur Ros zo overtuigend doen, steekt hij nog een ferm stuk uit boven vele andere genomineerden in deze wedstrijd. Dank heren voor jullie volledig terechte bemerkingen.

 

Het spijt me mevrouw, ik heb slecht nieuws. Zij hebben het niet gehaald...

D'Angelo deed ergens vaag een belletje rinkelen. Dat belletje kreeg zijn plaats toen ik Lauryn Hills' naam zag staan op het Spotifylijstje als iemand waarmee de man al 's had samengewerkt. Even wat beluistertijd voor genomen, af en toe verrast opgekeken door de originele implementatie van jazz- en funkelementen n de songs, maar al bij al te mellow, te vlak.

Bij Percee P paste mijn initiële gevoel perfect in het plaatje dat ik her eerder ophing. Wat meer nummers beluisterend moest ik die mening toch wat bijschaven. Van een aantal nummers ging een wat duistere dreiging uit die mij wel aanstond, en die brachten mij aan het twijfelen. Toch, als k mezelf de vraag stel 'Vind ik dit een goeie artiest', moet ik toch nee antwoorden.

Sufjan Stevens vind ik vaak terug in lijstjes met bands die ik goed vind, maar zijn songs zijn te omschrijven door de eerste drie letters van zijn voornaam te nemen.

Stevie Wonder tenslotte heb ik ook maar snel bij het afvallerslijstje gekwakt, hij ziet het toch niet.

6 augustus 2015 bewerkt door Yves

[Sick Blik]

Biggie ben ik geen fan van nee, Percee P is wel een koning, denk dat ik niemand ken die zo goed met rijm en lettergrepen kan toveren zoals hij, helaas heeft hij er geen noemenswaardige plaat van zijn talent kunnen maken.

 

En dat nummer van Jonsi die je bedoelt is wss die andere gast met dezelfde naam die meedeed aan het echte songfestival ook. :mrgy: Meer hondjes die fikkie heten huhu, was destijds ook in de war.

6 augustus 2015 bewerkt door The Kerfts

[Lakigigar]

[MENTION=12112]The Kerfts[/MENTION]; wie kies je, willie wartaal, zayn malik of justin bieber?

[Wokulski]

Alle drie prima artiesten toch. Al moet ik eerlijk zijn, WiWa is kwalitatief gezien wel het minst van de drie.

[Sick Blik]

[MENTION=12112]The Kerfts[/MENTION]; wie kies je, willie wartaal, zayn malik of justin bieber?

 

Wat is dit voor een vraag joh? :D Geen idee, vind dat One Direction wel een enkel leuk nummer heeft. Maar valt toch niet te vergelijken. Het is allemaal beter dan Drake iig.

[Richarð.]

Jónsi, geen Jonssi. Schaam je [MENTION=26726]Yves[/MENTION];. Verder wat Jordi zegt: is niet die gast van het Eurovisie Songsfestival. Bij lange na niet. Jón zou nooit meedoen.

[Yves]

Jónsi, geen Jonssi. Schaam je [MENTION=26726]Yves[/MENTION];. Verder wat Jordi zegt: is niet die gast van het Eurovisie Songsfestival. Bij lange na niet. Jón zou nooit meedoen.

 

Verdomd ik ben nog ff gaan kijken, en jullie hebben gelijk, er is een tweede Jonsi die de eerste in diskrediet brengt. Dat werpt een andere kijk natuurlijk.

Wat niet wegneemt dat er op die soloplaat wat zeiknummers staan, maar nu overweeg ik toch mijn keuze aan te passen...