Spring naar bijdragen

Wielrennen - Algemeen

Moser

Door Moser
in Overige sporten

 Share

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 5,8k
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Kelvin
Kelvin
Lenstra
Lenstra

Ik stond gisteren op de Kwaremont. Echt fantastische dag gehad, wat een volksfeest. We hebben de mannen dus drie keer voorbij zien komen, vooral die laatste was bijzonder indrukwekkend. De eerste was

Lenstra
Lenstra

Ik was vandaag bij de ploegenpresentatie en start van de Omloop. Heel vet. Je merkte ook echt dat de renners weer blij waren dat de koers weer met publiek is: inclusief een ploegenpresentatie op de le

Viktor

Viktor

Geplaatst
Geplaatst

Ik heb het wielerschrijven ontdekt de laatste weken. Zie mijn voorbeschouwingen (http://www.cyclingfever,com) op een aantal koersen. (h)

 

[spoiler=Nice]Zondag 9 maart start de 72e editie van de ‘Koers naar de Zon’, zoals de bijnaam van Parijs-Nice luidt. Dit vanwege het gegeven dat door de renners van het grauwe en noorderlijk gelegen Île-de-France recht naar beneden wordt gereden richting Nice, gelegen in de meer aangename en beroemde regio van de Côte d'Azur. Parijs is zelf overigens al jaren geen startplaats meer van deze koers. Deze wisselende eer is telkens weggelegd voor een van haar vele voorsteden in deze regio.

 

 

Dit keer is het de beurt aan Mantes-la-Jolie, een dorp van ruim 40.000 inwoners, gelegen in het departement Yvelines . Hiervan is de hoofdstad wereldberoemd. Dat is namelijk Versailles, zeer bekend van het gelijknamige kasteel, wat later is uitgebouwd tot het huidige wereldberoemde paleis, zoals we nu kennen.

 

Terug naar de koers. Deze editie van Parijs-Nice stapt af van een traditie. Deze keer zit er namelijk geen tijdrit in, maar bestaat de koers uitsluitend uit ritten in lijn. Geen proloogjes in nietszeggende voorstadjes van Parijs, geen klimtijdritten naar de Col d’Eze , helemaal niets. Tijdrijders zijn dus niet bepaald in het voordeel deze editie. De kans dat een tijdrijder voor een kwartet zorgt na Richie Porte, Bradley Wiggins en Tony Martin lijkt dus nihil.

 

De startplaats van deze editie is een oude bekende. Twee jaar geleden startte daar ook de eerste rit in lijn, toen uiteraard na een proloog even verderop, namelijk ook in Mantes-la-Jolie. Waar toen Tom Boonen na een waaierrit naar Orléans de beste was voor JJ Rojas en John Degenkolb in een sprint van een uitgedund peloton, komen ze dit keer na 162,5 km weer terug aan in Mantes-la-Jolie. Dat het dit keer weer een sprint wordt, lijkt ook wel weer zeker. Het parcours is namelijk vrij vlak.

 

De etappes 2, van Rambouillet naar Saint-Georges-sur-Baulche over 205 kilometer, en 3, van Toucy naar Magny-Cours over 180 kilometer, zullen gezien het parcours ook wel een massasprint worden. Zelfs al zijn beide aankomsten licht oplopend. Op het gelijknamige racecircuit als de laatste aankomstplaats werden overigens tot en met 2008 nog Formule 1-races gereden. Een ding is zeker: de snelheden die daar gehaald worden, zullen de snelle mannen van het peloton sowieso niet halen. Zelfs niet in een afdaling.

 

Pas vanaf etappe 4, van Nevers naar Belleville-sur-Saône over 201,5 kilometer, en rit 5, van Crèche-sur-Saône naar Rive-de-Gier over 152,5 kilometer, mag er voor het eerst serieuzer geklommen worden. Beide etappes hebben namelijk vier beklimmingen van 2e en 3e categorie op het programma staan. Al zal dat gezien de aankomsten, beide op vlak terrein, en de zwaarte van de beklimmingen nog steeds niet voor het grote verschil zorgen.

 

De zesde etappe, van Saint-Saturnin-lès-Avignon naar Fayence, 221,5 kilometer, zal voor een eerste echte schifting zorgen. Daarin beklimt men namelijk voor het eerst deze editie een klim van 1e categorie (Col de Bourigaille, 8,2 km á 5,9%). Daarbij eindigen ze in Fayence op een lokale muur (1 km á 7,3%), tevens de enige aankomst bovenop een beklimming in deze editie van Parijs-Nice. Ook de laatste twee ritten eindigen namelijk niet op een klim.

 

Al is rit 7, van Mougins naar Biot over 195,5 kilometer, qua algemeen klassement voor de rest wel uitermate belangrijk. Er staan namelijk vijf beklimmingen op het programma, waaronder twee van eerste categorie: de Col de Vence (9,7 km à 6,6%)en de Col de l'Ecre (11,1 km à 4,9%). Voor de rest is de etappe ook geen meter vlak. Men eindigt ook op een oplopende strook van 2 kilometers á 5%. Dus zelfs daar kunnen secondes worden gesprokkeld.

 

Met het verdwijnen van de individuele (klim)tijdrit is er weliswaar een traditie (tijdelijk) weg, maar we hebben er ook weer een terug. De rit naar Nice met de finish op de brede boulevard Promenade de Anglais is namelijk weer de slotrit van Parijs-Nice. Men start tevens in de stad aan Middellandse Zeekust, waarna men na een grote lokale lus weer terugkeer in de kuststad. Ook deze rit is aardig bezaaid met beklimmingen (in totaal vijf stuks), waaronder met de Côte de Peille (6,6 km à 6,8%) en de Col d'Èze (4,3 km à 6,7%) wederom twee van eerste categorie.

 

Favorieten

 

Zoals al gezegd, de tijdrijders zijn in het nadeel door het gebrek aan deze individuele kilometers. De winnaar van het algemeen klassement zal hoe dan ook goed moeten kunnen klimmen en gezien het aantal vlakkere aankomsten moet deze ook kunnen dalen. Daarbij zijn explosievere types door bonificatiesecondes en de aankomsten in Fayence en Biot zelfs in het voordeel. Voor de top drie aan de tussensprints ligt namelijk 3, 2 en 1 secondes klaar, de eerste drie in de etappe-uitslag krijgen 10, 6 en 4 secondes korting op hun eindtijd.

 

Topfavoriet lijkt me Vicenzo Nibali. De titelhouder van de Giro en ex-winnaar van de Vuelta is een erkende klimmer. Daarnaast behoort de Italiaan tot de betere afdalers van het wielerpeloton, ook bij slechte weersomstandigheden. Ook niet onbelangrijk: De Haai van Messina, zoals de bijnaam van de Siciliaan luidt, is een vrij explosievere klimmer.

 

Met titelverdediger Richie Porte heeft Nibali in elk geval een geduchte concurrent voor de eindzege. De Australiër Porte kent uiteraard de Franse wegen goed door zijn zege vorig jaar. De man van Down Under liet in eigen land al zien over een goede vormpeil te beschikken door de etappe naar de Old Willunga Hill op zijn naam te schrijven, een soortgelijke steile aankomst als de etappe naar Fayence.

 

Daarbij komen ook Rui Costa, Carlos Betancur en Simon Gerrans aan de start in de voorstad van Parijs. Costa heeft al tweemaal de Ronde van Zwitserland op zijn naam geschreven, pakte al verscheidene ritten in de Tour de France en is de regerend wereldkampioen. Allemaal een duidelijk signaal dat de Portugees wel in staat is een goede klassering te rijden op zeer taai terrein, zowel in een dagklassement als in een meerdaagse wedstrijd.

 

Betancur heeft dit jaar al de Tour de Haut Var gewonnen. Maar vorig jaar liet hij al zijn talenten zien door top vijf-plaatsen in de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik en het eindklassement van de eerste grote ronde van het jaar, de Giro. Tevens pakte hij vier top vijf-plaatsen in evenzoveel etappes, waaronder een tweede plaats in een rit die hij dacht gewonnen te hebben.

 

Simon Gerrans is een van die renners die een voordeel haalt uit het parcours. Gezien zijn zege in het Australisch kampioenschap en de Tour Down Under, laat de Australiër al zien over een uitstekend vormpeil te beschikken. Daarbij heeft hij de beschikking over een uitstekende sprint en behoort de oud-winnaar van Milaan-San Remo tot de betere sprinters heuvelop. Dit kan hem nog wel eens het nodige tijdwinst opleveren.

 

De lijst van outsiders voor een korte klassering lijkt eindeloos met o.a. Simon Spilak, Sylvain Chavanel, Tejay van Garderen, Benat Intxausti en Lieuwe Westra. De Sloveen Spilak eindigde al eens 4e en 6e in deze koers en won vorig jaar een rit in Romandië. De thuisrijder Chavanel eindigde ook al viermaal in de top tien van deze koers en heeft al drie ritzeges op zijn naam. De Amerikaan Van Garderen wist het eveneens al tweemaal tot de top vijf te schoppen en finishte al eens als vijfde in de Tour. De Nederlander Westra eindigde al eens op de tweede plaats in 2012 en werd vorig jaar nog 8e. Ook Rafál Majka en Wilco Kelderman doen mee.

 

Sprinters en Overige Deelnemers

 

Uiteraard zullen er ook een aantal sterke sprinters aan de start staan in Mantes-la-Jolie, want de eerste drie vlakke ritten zijn toch echt voor hen in het parcours van Parijs-Nice opgenomen. Naast de mogelijkheid tot etappezeges, krijgen ze dankzij het gebrek aan een openingstijdrit en met de bonussecondes de kans het algemeen klassement voor een of meerdere dagen te leiden.

 

Allereerst is daar Tom Boonen. De Belg heeft alleen al in Parijs-Nice al 6 keer zijn handen in de lucht mogen steken, waarvan de laatste keer in 2012. Zijn al niet misselijke palmares heeft met twee zeges in Qatar weer een nieuw hoofdstuk gekregen. Vorig jaar won hij mede dankzij blessureleed slechts een koers, een etappe in de Ronde van Wallonië. Maar gezien zijn bijna oneindige palmares is hij altijd een geduchte tegenstander voor de meeste sprinters in het profpeloton. Mocht hij onverhoopt niet kunnen of willen meedoen, hebben ze nog altijd zijn landgenoot Gianni Meersman in de gelederen.

 

Een paar van zijn voornaamste tegenstrevers zullen ongetwijfeld John Degenkolb en Alexander Kristoff zijn. Die eerste won eerder dit voorjaar al drie ritten in de Tour Méditerranéen. Daarnaast heeft de sterke Duitse sprinter al ritzeges in de Giro en Vuelta op zijn naam staan, net als zeges in de Vattenfall Cyclassics en Parijs-Tours. Kristoff heeft inmiddels ook al zijn eerste zege van 2014 binnen, door als eerste over de meet te komen in een sprint in Oman. Vorig was de Noor de snelste in totaal 6 etappes, waaronder een in de Ronde van Zwitserland.

 

Dan hebben we ook nog Nacer Bouhanni. De thuisrijder won vorig al de eerste etappe in ‘’De Rit naar de Zon’’, waarna hij overigens in zijn leiderstrui uitviel door fysieke ongemakken. Deze etappezege was een van zijn 11 seizoenszeges in 2013. Dit seizoen laat ook Bouhanni al zien in vorm te zijn, door een rit in de Ster van Bessèges te winnen en viermaal te sprinten naar een top vijf-notering in de Ronde van Oman.

 

Andere sprinters die we mogelijk in de top tien kunnen verwachten in een massaspurt, zijn o.a. Matthew Goss, Michael Matthews, Tyler Farrar, Edvald Boasson Hagen, Jose Joaquin Rojas, Samuel Dumoulin, Thor Hushovd, Romain Feillu, Tony Gallopin, Brian Coquard en Francesco Gavazzi.

 

Naast de kanshebbers en sprinters doen er uiteraard nog meer bekende namen mee deze Franse rittenkoers. Daarbij horen o.a. de gebroeders Schleck. Verder starten de volgende Astana-ploegmaten van Nibali: Jakob Fuglsang, Enrico Gasparotto en Tanel Kangert.

 

Eveneens op de startlijst staan de Peters Stetina en Velits, Greg van Avermaet, Tom Jelte Slagter, Daniel Navarro, Maxime Monfort, John Gadret, Zdenek Stybar, Lars Boom, Lars Petter Nordhaug, Jan Bakelants, Thomas Voeckler, Mathias Frank, Marco Marcato, Vasili Kyrienka en Geraint Thomas.

 

*** Vincenzo Nibali

** Richie Porte, Rui Faria da Costa

* Simon Gerrans, Carlos Betancur, Sylvain Chavanel

 

 

[spoiler=Tirreno]De 49e editie van Tirreno-Adriatico begint met een ploegentijdrit over hetzelfde parcours als de eerste etappe van de afgelopen twee edities. Alleen dit keer rijden ze het parcours omgedraaid. Daarna volgen twee heuvelachtige ritten door de uitlopers van de Appenijnen. Een etappe daarvan heeft een vlakke slotfase, bij de ander zit het venijn hem in de staart door een smalle oplopende aankomst over kasseien (1 km á 5%, max. 11%).

 

 

De vierde etappe eindigt daadwerkelijk op een van de bergen in de betreffende bergketen (14 km á 5,3%, max. 10%) en is tevens met 244 km de langste rit deze editie. Etappe 5 is eveneens een bergetappe, met in de diepe slotfase de traditioneel extreem zware klim (11,3 km a 8,5%, max. 13%) en de finish op een korte, taaie slotmuur (1,4 km met stijgingspercentage tot 30%). Voor de korte slottijdrit van maandag op eveneens een vergelijkbaar parcours als de laatste edities volgt nog een vrij vlakke etappe.

 

De wedstrijd zelf wordt tussen bij kusten gereden door een van de mooiste regio’s van Italië: Toscane. Deze regio bestaat uit de mooiste landschappen en pittoreske steden, waarvan er een paar weer worden aangedaan deze Tirreno-Adriatico, tussen alle traditionele etappeplaatsen en zware beklimmingen door.

 

Favorieten

 

We krijgen sowieso een nieuwe winnaar, want de winnaar van de afgelopen twee edities, Vincenzo Nibali, heeft op advies van zijn ploegleiding namelijk besloten Parijs-Nice te rijden. Ook de nummer twee van 2013, Chris Froome, is afwezig. Hij is er, net als zijn ploegmakker Sergio Henao, wegens fysieke klachten niet bij dit jaar en wordt vervangen door zijn ploegmaat Richie Porte. Die laatste zou zijn titel in Parijs-Nice verdedigen.

 

Wie hebben we nog meer? De nummer drie van vorig jaar, Alberto Contador, is er wel bij. De ronderenner met het meest indrukwekkende palmares van alle klassementsrenners in het huidige peloton (uitleg overbodig) lijkt dus topfavoriet nummer 1 door de afwezigheid van Nibali en Froome. Hij heeft in elk geval alles mee om de wedstrijd te winnen: hij heeft een prima ploegentijdritploeg mee, is een explosieve topklimmer die de steile stroken aankan en kan individueel ook wel tegen de klok rijden.

 

Tot zijn belangrijkste concurrenten behoren in elk geval een behoorlijk aantal zeer sterke renners, allemaal met erkende kwaliteiten om het Contador het heel erg moeilijk te maken in de verscheidene etappes en dus ook het eindklassement. De eerder genoemde Porte doet mee, evenals o.a. Nairo Quintana, Chris Horner en Michal Kwiatkowski.

 

Met wie zal ik beginnen? Ik start maar met die laatste. De Pool Kwiatkowski beleefde vorig jaar in deze wedstrijd voor het grote publiek toch wel een beetje zijn doorbraak als ronderenner met zijn vierde plaats en de winst in het jongerenklassement. Daarnaast eindigde hij top 5 in de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl. In de zomer werd hij nog 11e in de Tour. Je kunt dus gerust spreken van een kanshebber voor de zege in deze Tirreno. Hij is daarnaast in vorm getuige zijn zege in de zware Strade Bianchi afgelopen weekend, waar de nodige stuurmanskunsten en klimkwaliteiten op steil en onverhard terrein zijn vereist.

 

De volgende is Chris Horner, nummer 6 van vorig jaar en tweede in 2013. De oude krijger (42 jaar), winnaar van de Vuelta van vorig jaar, is dus ook gemaakt voor de wegen in Centraal-Italië. Even leek het er overigens niet op dat de Amerikaan hier zou starten, want hij kreeg maar geen contract aangeboden. Totdat Lampre deze winter op een vrij laat moment nog uitkomst bood en hem binnen hengelde.

 

De last minute-wissel, volgens ingewijden hier op CF zelden een goede keuze, Richie Porte rijdt er ook nog rond. De Australiër won vorig jaar Parijs-Nice, twee ritten in diezelfde koers als ook een zware rit in de Ronde van het Baskenland. Daarbij dit jaar al de koninginnenrit in de Tour Down Under in eigen land gewonnen, dus qua vorm zit het wel goed. Ook is de Tasmaniër een erkende tijdrijder en is zijn ploeg traditioneel sterk in de ploegentijdritten. Al met al ingrediënten voor een goede eindklassering.

 

Nairo Quintana brak vorig jaar definitief door met een podiumplaats in de Tour, terwijl hij warm aangekleed was met de bolletjestrui en de witte trui. Daarnaast een etappe gewonnen in diezelfde Tour, plus ritten in Baskenland en Catatonie. Dit jaar ook al de eindzege en etappewinst gepakt in de Tour de San Luis. Hij heeft dus ook al laten zien over uitstekende benen te beschikken.

 

Daarbij rijden ook Ivan Basso (tweevoudig winnaar Giro), Daniel Martin (winst in Luik-Bastenaken-Luik en een Touretappe), Cadel Evans (oud-winnaar Tirreno en Tour), Robert Gesink (meermaals winnaar in Canada), Bauke Mollema (winnaar ritten Zwitserland en Vuelta), Dominico Pozzovivo (altijd sterk in de etappekoersen in eigen land), Dani Moreno (winnaar Waalse Pijl en Vuelta-etappes), Rigoberto Uran (winnaar etappes Giro, Catalonië en Zwitserland), Jurgen van den Broeck Michele Scarponi en Fabio Aru rond in de Italiaanse wielerkoers. Voor het klassement dus spektakel verzekerd met alle toppers.

 

Sprinters & Overige deelnemers

 

Ook voor de schaarse sprintetappes staan er een paar kleppers aan de start in Italië. Sterker nog, de grote vier van het sprintersgilde staat compleet aan de start. Zowel Mark Cavendish, Marcel Kittel, André Greipel als Peter Sagan geven acte de présence in Donoratico. Spektakel dus ook verzekerd in de sprints. Ik mag toch hopen dat ik geen uitleg hoef geven omtrent hun kwaliteiten en palmares? Dat is namelijk vrij indrukwekkend met wel een gecombineerde palmares van enkele honderden zeges.

 

Concurrentie voor de ereplaatsen zullen ze krijgen van Sonny Colbrelli, Angel Vicioso, Zakkari Dempster, Gerald Ciolek, Heinrich Haussler, Arnaud Demare, Sacha Modolo, Davide Appollonio, Lloyd Mondory en Daryl Impey. Want zonder een wonder of valpartijen zit er voor deze renners niet meer in dan een vierde of vijfde plaats in een reguliere massasprint.

 

Andere bekende namen op de startlijst zijn Rinaldo Nocentini, Janez Brajkovic, Sep Vanmarcke, Philippe Gilbert, Moreno Moser, David Millar, oud-winnaar Thomas Dekker, Andrew Talansky, Filippo Pozzato, Diego Ulissi, Igor Anton, Benat Intxausti, Tony Martin, Alessandro Petacchi, Ivan Santaromita, Alexandr Kolobnev, Luca Paolini, Mikel Nieve, Bradley Wiggins, Roman Kreuziger, Nicholas Roche, Fabian Cancellara, Stijn Devolder en Robert Kiserlovski.

 

*** Alberto Contador

** Richie Porte, Nairo Quintana

* Michal Kwiatkowski, Chris Horner, Cadel Evans

 

 

[spoiler=MSR]Daar is hij dan, Milaan-San Remo, La Primavera, met bijna 300 km de langste Monument die het wielerseizoen rijk is en tevens de eerste grote Klassieker van het jaar. Eentje die voor de 105e keer wordt verreden in 107 jaar. Alleen in 1944 en 1945 ging de koers wel meer niet door wegens een of ander marginaal evenementje in de wereldgeschiedenis, zoals voor wel meer wedstrijden in die periode gold. Maar dat geheel terzijde.

 

 

RCS wist in elk geval niet wat men met deze editie aanwilde. Wel de Pompeiana tussen de Cipressa en de Poggio, geen Pompeiana, wel Pompeiana, geen Pompeiana en ga zo maar door. Uiteindelijk hebben ze hem eruit gelaten wegens slecht wegdek. Wat wil je ook als je deze klim vernoemd naar Pompeii, de stad die verdween na een vulkaanuitbarsting. Dan vraag je toch gewoon om problemen?

 

Normaliter gooien de Italianen er in de Giro het meest onmogelijke wegdek erin en de Strade Bianchi er zelfs speciaal voor in het leven geroepen, voor onmogelijk koersen. Rare jongens, die Romeinen. Dat wisten enkele Galliërs 2000 jaar geleden ook al te noteren, maar is kennelijk nog steeds niet veranderd. Dus volgend jaar krijgen we weer een klim in de Giro, uitsluitend bestaande uit een zandweg en dus meer een mountainbikewedstrijd dan een wegwedstrijd.

 

We gaan wat dieper in op het parcours. In de slotfase liggen nog alleen de Cipressa en de Poggio als scherprechters. Le Manie is namelijk ertussenuit gehaald en Pompeiana heeft het dus uiteindelijk ook niet gered. Dat maakt de koers vergelijkbaar met die van 2007 en eerder. Het blijft dus een koers die bij een bepaald scenario weer in een massasprint kan eindigen i.p.v. een poging de zoveelste heuvelklassieker te creëren na de Gold Race (geen sluikreclame hier!), Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik, San Sebastian en Lombardije.

 

Niet dat ik verwacht dat het eindigt in een massaspurt. Behoudens Quick Step (Mark Cavendish) en Lotto (André Greipel) heeft geen enkele ploeg belang bij een groepssprint en zelfs zij hebben met respectievelijk Michal Kwiatkowski en Jürgen Roelandts twee alternatieve kopmannen aan boord. Ze zijn weliswaar niet de enige met topsprinters aan boord, maar andere kanshebbers als Peter Sagan, John Degenkolb, Alexander Kristoff, titelverdediger Gerald Ciolek en half Orica-GreenEdge hebben baat bij een zware koers om zoveel mogelijk sprinters te lozen en zo hun kansen te vergroten. Tel daarbij renners als Fabian Cancellara, Diego Ulissi, Sylvain Chavanel, Philippe Gilbert en Vincenzo Nibali op en de kans is levensgroot dat men op de twee scherprechters doortrekt.

 

Nu de vraag, wie zijn hiervan de grootste kanshebbers? Torenhoog favoriet is Peter Sagan, de man die alles kan. Zijn talenten zijn bekend en zowel in kwaliteit als kwantiteit alom aanwezig. De Slowaak wacht nog altijd op zijn eerste grote klassieke zege, want Gent-Wevelgem is het toch net niet. Hij beschikt in elk geval over magische krachten. Ook al wil niemand met hem naar de streep rijden, toch weet hij zichzelf weer elke keer terug te toveren naar de kop van de koers. Dus zelfs al lijkt hij uitgeschakeld, weet hij zich weer terug te brengen, al dan niet met zwarte magie.

 

Wie hebben we nog meer? Fabian Cancellara, iemand die in 2008 al heeft bewezen deze koers te kunnen winnen. Daarnaast eindigde hij afgelopen drie jaar ook altijd op het podium. Dus de Zwitser eindigt bijna gegarandeerd in de top drie. Verder een erkende klassieke renner gezien zijn overige en alleraardigste palmares, bestaande uit onder andere meervoudige winst in Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen en de eerder genoemde Strade Bianchi.

 

Verder rijdt John Degenkolb ook nog rond in Noord-Italië. De Duitser is namelijk als Sagan ook een sterke sprinter met bovenmatige klassieke en klimmersbenen. Degenkolb won vorig namelijk al Parijs-Tours en die WT-koers rondom Hamburg met een energiemaatschappij als naamgevende sponsor. Daarbij werd hij al eens 5e in San Remo twee jaar geleden en lijkt alleen maar beter geworden. Wat overigens niet gek is, gezien zijn nog altijd jonge leeftijd.

 

*** Peter Sagan

** Fabian Cancellara

* John Degenkolb

 

 

[spoiler=Catalunya]Daags na Milaan-San Remo start de 94e editie van de Volta Ciclista a Catalunya, zoals die eigenwijze Catalanen hun eigen ronde officieel noemen en dat in de eigen taal. Deze nog als enige overgebleven grote wielerkoers in het separatistische Catalonië, na het verdwijnen van de Catalaanse wielerweek, staat daarnaast bekend als “Het Jaarlijkse Wielerfeest ter ere van de grote Joaquim Rodriguez" en duurt exact een week.

 

 

De koers start zoals afgelopen jaren met een etappe tussen Calella en het gelijknamige Calella wat toevallig ook nog eens op exact dezelfde locatie ligt. Wat een toeval! Calella is een kustdorp aan de Costa del Maresme en heeft 18.000 inwoners. De stranden bij deze stad waren overigens al een toeristische trekpleister ver voordat er zelfs maar sprake was van massatoerisme aan de Spaanse Costa’s.

 

Daarvandaan rijden ze via de jungle van het levensgevaarlijke Catalonië naar Barcelona. Daar gaan ze op de lokale ronde eerste 8 keer over de Montjuïc alvorens ze finishen aan de voet van deze klim. Na de etappe mogen de overgebleven renners op audiëntie bij Joaquim Rodriguez, waar in zijn achtertuin tevens een groot feest annex barbecue is voor de complete wielerkaravaan in deze wedstrijd. De stad, waar zelfs Queen ooit een nummer over heeft geschreven, zelf is zo groot en beroemd dat verdere uitleg best wel overbodig is.

 

Zoals het een typische koers in Spanje, excuus in Spanje en Catalonië, betaamt, ligt het parcours tussen Calella en Barcelona bezaaid met de meest vreselijke heuvels, muren en bergen. Geen enkele etappe is vlak of nagenoeg vlak, met als letterlijke toppunten etappes 4 en 5. Daarin eindigen ze bovenop de La Molina en Vallter 2000, respectievelijk van 1e en buitencategorie. In die eerste etappe moeten ze ook al de Alt de la Creueta over, ook van buitencategorie.

 

Het parcours lijkt een ideaal alternatief voor een hoogtestage en het startveld qua klimmers en klassementsrenners lijkt dat te vermoeden alleen maar te bevestigen. Sterker nog, mocht je als deelnemer aan de Hoofdcompetitie van de WorldTour-Competitie je team al bekeken hebben, kun je niets anders concluderen dan dat bankpunten scoren een aan zekerheid grenzende waarschijnlijk is met al die klimgeiten. Voor de Dagcompetitie hetzelfde verhaal: de kans op een goede score mislopen door het missen van die ene topper is ook niet uitgesloten.

 

Favorieten

 

Want er zijn er genoeg. Te beginnen met de eerdere genoemde thuisrijder, Rodriguez. Eigenlijk had hij uitgesloten moeten worden wegens oneigenlijke voorkennis aangaande het parcours, maar toch laat die onnavolgbare UCI hem toe. Onbegrijpelijk keuze van de tuchtcommissie van de UCI! “Purito” kan namelijk ook als geen ander die vele steile en hooggelegen kilometers aan, getuige zijn uitgebreide palmares. De man van Barcelona is meervoudig winnaar grote heuvelklassiekers, haalde meerdere keren het podium in de grote rondes, haalde legio keer de top tien in deze wedstrijden en pakte daarin ook even meer dan tien etappezeges mee.

 

Dan hebben we aan de andere kant de man die hol van de leeuw moet strijden, Alberto Contador uit de rivaliserende regio Madrid. De Spanjaard moet naast de concurrentie op de fiets ook vooral uitkijken naar alles en iedereen om hem heen. Voor het je het weet probeert dat Catalaanse publiek de Madrileen op illegale wijze uit de wedstrijd te halen: banden lek prikken door spijkers op de weg, takken in zijn spaken duwen of gewoon ouderwets met een kamikazeactie vlak voor zijn neus “een foto nemen” en te laten struikelen. Qua palmares heeft “El Pistolero” in elk geval alles mee: eindzege in 6 grote rondes (ik tel hem gewoon mee!) en 8 etappezeges daarin. Daarbij schijnt hij in vorm te zijn, omdat Contador afgelopen week een of ander koersje in Italië heeft gewonnen.

 

Dan hebben we ook nog Chris Froome, Nairo Quintana, Carlos Betancur en Dominico Pozzovivo rondrijden in Noordoost-Spanje. Froome is een bekend verhaal. De Brit won afgelopen seizoen alle rondes waaraan hij meedeed, incluis de Tour. Dit jaar ook al zijn eerste vorm getoond met de zege in Oman. Nairo Quintana is ook al in vorm met zijn zege in San Luis en de tweede plaats in Tirreno-Adriatico van vorige week. Carlos Betancur heeft recent nog Parijs-Nice gewonnen en Dominico Pozzovivo was recent in de Tirreno nog prima in orde.

 

Daarbij hebben we ook nog Richie Porte, Ivan Basso, Jakob Fuglsang, Fabio Aru, Wilco Kelderman, Laurens ten Dam, Samuel Sanchez, Tejay van Garderen, Thibaut Pinot, Ryder Hesjedal, Daniel Martin, Chris Horner, Rigoberto Uran, Daniel Moreno, Rafal Majka, Robert Kiserlovski, Pierre Rolland en Jurgen van den Broeck voor het algemeen klassement.

 

Sprinters en overige deelnemers

 

Over de sprinters in Catalonië kan ik extreem kort zijn: Dat is uitsluitend b(itterballen)-garnituur, met Luka Mezgec, Roberto Ferrari, Samuel Dumoulin, Geoffrey Soupe, Leigh Howard, Koldo Fernandez, Gregory Henderson en Giacomo Nizzolo. Niet echt verrassend, ze hebben namelijk ook verder totaal niets te zoeken in een wedstrijd met dit parcours met extreem klimwerk.

 

Tot de nog niet genoemde deelnemers behoren o.a. Lieuwe Westra, Stef Clement, Paul Martens, Peter Stetina, David Arroyo, Luis Leon Sanchez, Davide Rebellin, Arnold Jeannesson, Janier Acevedo, Tom Danielson, Przemyslaw Niemiec, Igor Anton, Jonathan Castroviejo, Thomas de Gendt, Thomas Voeckler, Warren Barguil, Giampaolo Caruso, Bradley Wiggins, Mikel Nieve, Julian Arredondo, Jens Voigt en Haimar Zubeldia.

 

Met de waslijst aan klassementsrenners geef ik voor deze gelegenheid 4 tot 1 ster:

 

**** Alberto Contador

*** Chris Froome, Nairo Quintana

** Richie Porte, Joaquim Rodriguez, Dominico Pozzovivo

* Wilco Kelderman, Tejay van Garderen, Daniel Martin, Carlos Betancur

 

 

[spoiler=E3]We hebben al een aantal Belgische koersen gehad de afgelopen weken, maar vandaag begint met de 57e E3-Prijs Harelbeke (213 km lang) pas echt de Belgische Maand op de UCI-kalender, met gemiddeld meer dan 2 koersdagen per week. Alhoewel, afgelopen woensdag hebben we ook al Dwars door Vlaanderen gehad. De start- en finishplaatsen mogen jullie dit keer zelf raden in het raadseltje van de week. Voetballers zouden van deze kalender al moe worden als ze hem zien, maar wielrenners gaan gewoon stug door met fietsen.

 

Er zei ooit iemand dat zodra er in België een groep van drie of meer wielrenners actief is, er al sprake is van een wielerwedstrijd en de Belgische televisie deze uitzendt. Diegene die dat ooit zei, heeft in elk geval het gelijk volledig aan zijn zijde. Op de UCI-kalender staan er namelijk meer Belgische wielerwedstrijden dan dat er überhaupt wegen naar Rome zijn. Elk stukje weg in België wordt ook gebruikt voor minstens een officiële wedstrijd per jaar.

 

De E3-Prijs is in deze uiteraard ook niet bepaald uniek, want net als 1000 en -1 andere koersen in Vlaanderen bestaat deze uit een hoop heuvels, waarop ze kasseien hebben aangelegd. Dit keer hebben ze daarbij 17 klimmetjes gevonden. Allemaal even verrot en vervelend als de 16 andere heuvels. Wel verwarrende namen allemaal. Ze noemen het bergen, maar gezien het profiel en de hoogte kun je moeilijk spreken van bergen.

 

Gezien het profiel kun je gerust spreken van een mini Ronde van Vlaanderen. Iets wat ook tot uiting komt in het recente palmares van deze wedstrijd. De laatste tien jaar wonnen Fabian Cancellara, Tom Boonen, Fabian Cancellara, Fabian Cancellara, Filippo Pozzato, Kurt-Asle Arvesen, Tom Boonen, Tom Boonen, Tom Boonen en Tom Boonen. Het moge duidelijk zijn welke coureurs dus altijd sterk zijn in deze wedstrijd, die overigens van de Belgische voorjaarskoersen pas het meest recent is toegevoegd aan de World Tourkalender. Het is namelijk pas de 3e editie op het hoogste niveau.

 

Twee van de topfavorieten zijn al genoemd bij de oud-winnaars, Fabian Cancellara en Tom Boonen. Mits fit altijd goed in het voorjaar. En dat is ook weer dit jaar. Cancellara was afgelopen weekend sterk in de Italiaanse derby Milaan-San Remo en Tom Boonen was in het Vlaamse openingsweekend al op schot in de wedstrijd tussen Kuurne en Brussel. In datzelfde weekend liet ook Sep Vanmarcke al zijn technische kunstjes zien met de ene na de andere geniale pass. Voor hem was het jammer dat niemand zijn voorwerk wist af te maken.

 

Verder hebben we renners als Stijn Devolder, Peter Sagan, Oscar Gatto, Borut Bozic, Greg van Avermaet, Sebastian Langeveld, andere oud-winnaar Filippo Pozzato, Jurgen Roelandts, Zdenek Stybar, Niki Terpstra, Stijn Vandenbergh, Jens Keukeleire, John Degenkolb, Luca Paolini, Ian Stannard, Sylvain Chavanel, Gerald Ciolek en Björn Leukemans op de startlijst staan.

 

*** Fabian Cancellara

** Tom Boonen

* Sep Vanmarcke

 

 

[spoiler=Gent]Vandaag is de volgende Belgische (semi-)klassieker met de 76e editie van Deinze-Wevelgem, euh Gent-Wevelgem. De startplaats is namelijk niet zoals de naam ingeeft Gent, maar start sinds een aantal jaar vrij regelmatig in het iets ten westen daarvan gelegen Deinze. Waar de vrouwen dus het wereldberoemde Ieper aandoen als startplaats als eerbetoon aan de Eerste Wereldoorlog, die 100 geleden ontbrandde, passeren ze bij de heren deze slechts in de finale. De lus naar de kust is ook naar het zuiden verlegd en slaat Oostende helemaal over.

 

Voor de rest is het concept hetzelfde gebleven. Een eindeloze ellenlange, dodelijk saaie en vlakke aanloop waarin een stel kansloze prutsers de vlucht van de dag gaan vormen. Het is dat het in het voorportaal van de tv-uitzending wordt verreden, want het is een ideaal moment voor mensen met een slaapgebrek wat slaap in te halen. Hadden ze die overbodige kilometers niet meteen kunnen weglaten uit het parcours? Gelukkig dus dat de UCI aan regulering en een andere kalender werk om die wielrenners tegen zichzelf in bescherming te nemen.

 

Tegen de tijd dat alle middagdutjes voorbij zijn, komt men na 115 km met de dubbele Casselberg eindelijk de eerste heuvel. Na de Katsberg komen we bij het dubbele trio Ban(an)e(n)berg, Kemmelberg en de Monteberg. Kennelijk hoopten de Belgen met de dubbele be(rg)naming zichzelf er van te overtuigen dat dit een berg is. Maar zo makkelijk gaat dat natuurlijk niet! Het is en blijft gewoon een heuvel. Wel een vervelende, maar toch.

 

Hierna rijden ze daar voor tweede maal in dezelfde volgorde dezelfde drie laatste heuvels over. Kennelijk worden ze bij de organisatie dement en vergeten ze dat ze die net al hebben gehad. Daarna rijden via Ieper naar Wevelgem voor de laatste 30 en relatief vlakke kilometers. Kunnen ze meteen de gevallenen van deze koers en 9 beklimmingen daar bij de rest begraven. Daarbovenop kunnen ze dan mooi een afscheidsceremonie houden na de finish.

 

Wie daar als eerste overkomt? Dat ligt aan welk scenario uitkomt: een zwaardere koers met een door middel van een granaat versplinterd peloton, waar een bergetappe in de Tour niks bij is, of een soort van groepssprint met een man of 30. Ik verwacht het eerste. Na 9 venijnige heuvels in ruim 80 km zijn 30 km wel wat weinig om het in stukken gebroken peloton te organiseren voor een jacht en het terughalen van de overgebleven aanvallers.

 

Wie doen er allemaal mee? Titelverdediger Peter Sagan, Oscar Gatto, Borut Bozic, Lars Boom, Sep Vanmarcke, Thor Hushovd, Greg van Avermaet, Arnaud Demare, Sebastian Langeveld, Filippo Pozzato, André Greipel, Jurgen Roelandts, Tom Boonen, Mark Cavendish, Zdenek Stybar, Jens Keukeleire, Bryan Coquard, John Degenkolb, Alexander Kristoff, Luca Paolini, Edvald Boasson Hagen, Ian Stannard, Fabian Cancellara, Stijn Devolder, Gerald Ciolek en Björn Leukemans.

 

Wie zijn er in vorm? Tom Boonen (winnaar Kuurne-Brussel-Kuurne), Sep Vanmarcke (sterk in dat weekend), Fabian Cancellara (tweede Milaan-San Remo) en Niki Terpstra (winnaar Dwars door Vlaanderen). Daarnaast is iemand als Peter Sagan altijd gevaarlijk, net als een heel zwik andere deelnemers van de bovenstaande lijst.

 

*** Fabian Cancellara

** Tom Boonen

* Sep Vanmarcke

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   In plaats daarvan plakken als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.

×
 Share
Ga naar discussieoverzicht
×
×
  • Nieuwe aanmaken...