MILANO

[ElMarcos]

Wanneer je goed invalt, dan ga je uiteraard kansen krijgen. Zeer mooie en originele keuze wanneer je inderdaad bij Vicenza zou starten!

[Djurovski]

Heerlijke invalbeurt. Nu hopen dat hij het op de training kan laten zien

[mattihamstra]

 

Trainen met Vicenza dus. Ik ben al vroeg op mijn eigen club want daar word getraind. Er zijn veel vrijwilligers aanwezig om de rotzooi van de avond er voor op te ruimen en alles in gereedheid te brengen voor de volgende feestavond. De spelers van Vicenza komen op de fiets aan en dan is er een grote voorstelronde. 'Non devo presentarmi dopo ieri sera. Ma il mio nome è Milano Van Zanten. Mi allenerò con te nei prossimi giorni e l'anno prossimo in questo periodo ti girerò alla Serie B.'

 

In het kort stel ik mezelf voor en zeg ik vol vertrouwen dat ik ze volgend seizoen rond deze tijd aan promotie help. Vooral het feit dat ik dit in het Italiaans doe maakt grote indruk. Ook het zelfvertrouwen waarmee ik dat doe valt op. De trainer kan een glimlach niet onderdrukken. Tijd om te beginnen aan een rondo en als nieuweling begin ik in het midden. Dat duurt niet lang overigens en als ik dan vervolgens ook nog iemand door zijn stokken speel is de toon gezet. Ik kan voetballen dat weten die gasten inmiddels ook wel. ik merk wel dat ik door de spelers getest word. Ballen die net iets harder ingespeeld worden en met een stuit vlak voor mijn voeten. Toch weet ik elke bal onder controle te krijgen. Tijdens de partijvorm word ik apart genomen door de trainer. 

 

'Ik heb genoeg gezien. Hoeveel is er nodig om jou komend seizoen bij ons te laten voetballen?'

Als het aan mij ligt niet heel veel maar ik heb het oordeel van mijn moeder nodig. 

 

Mijn moeder en mijn opa gaan daarover in gesprek met iemand van de clubleiding want ik ben er zelf simpelweg nog iets te jong voor om te beslissen. Ik wil natuurlijk dolgraag. Sterker nog voetballen in Italië is toch een soort van droom. Spelen in het land waar mijn vader vandaan komt.

 

Mijn moeder heeft er toch wel wat moeite mee maar mijn opa schiet al snel te hulp. Mijn moeder hoeft zich geen zorgen te maken want financieel zal mijn opa haar bij staan. Toch fijn dat hij met een eigen bedrijf een behoorlijke boterham verdiend. Mijn moeder krijgt ook een baan aangeboden bij de club en ik krijg een jeugdloon dat niet meer is dan 2400 Euro per maand. 

 

Mijn moeder kijkt me nog een keer aan en ziet in mijn ogen dat ik er alles voor over heb om mijn droom na te jagen. 'Jongen ik wil geen spijt krijgen om jou iets te laten missen. Laten we het avontuur maar aan gaan.'

 

En zo ziet mijn leven er in een paar dagen tijd ineens heel anders uit. Begin Juli ben ik dus woonachtig in Italië en laat ik alles in Nederland achter voor die ene droom.

 

-----------------------------------

 

@Copywriter Thanks. Ik probeer er echt op te letten maar soms schiet het er nog bij in.

@Marius Milano kan het avontuur nu echt aan gaan

@ElMarcos Serie C is een mooi begin en er zullen dan ook zeker kansen liggen op minuten

@Djurovski Hij had er niet lang voor nodig. En misschien speelt het zelfvertrouwen daarin ook een hele grote rol

 

@Kyrill @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @MNie @aron24

[Djurovski]

2400 euro zijn er genoeg ( ook in de KKD divisie ) die het met minder moeten doen. Mooi dat Milano al snel de club heeft overtuigd. En Vicenza is een mooie keus

[Kyrill]

Citaat

 

Had er één gemist, mooie updates weer  

[Marius]

Zo gaat het wel heel erg snel voor Milano!

[ElMarcos]

Wederom een mooie update en een hele mooie kans voor Milano.

[mattihamstra]

 

Het plan was eigenlijk om met de familie op vakantie te gaan naar Turkije. Die plannen kunnen de prullenbak wel in want op 1 Juli moet ik me melden bij Vicenza. het word een vroege vakantie voor mijn opa en oma. Mijn moeder zal hier bij mij blijven. Opa heeft beloofd alles te zullen regelen en hij zal mijn moeder financieel bijstaan tot ik echt genoeg ga verdienen. Natuurlijk sta ik ook een groot deel van mijn salaris af om het mijn moeder wat makkelijk te maken. 

 

Het stadion van de club is eigenlijk het eerste waar ik naar toe wil als we aankomen in Vicenza. Het Stadio Romeo Menti is nou niet een stadion waar je voor je lol naar toe gaat in de winter. Aan beide korte zijdes open tribunes en ook 1 lange zijde is volledig open. Alleen de hoofd tribune heeft een dak en daar zitten dan vooral sponsoren en genodigden. Goed dat is iets waar ik me niet al te druk om hoef te maken. Het trainingscomplex is ook niet heel bijzonder maar ik had ook niet anders verwachten eigenlijk. Ik kom bij een club dat net is gedegradeerd naar de Serie C dan hoef je niks hypermoderns te verwachten. Het word echt werken in de grote mannen wereld. 

 

Die week die we al in Vicenza zijn voor de start van het seizoen gebruik ik vooral om de stad te leren kennen met mijn moeder. Voorlopig zullen we in een hotel verblijven en dit heeft mijn opa geregeld. Wel is het zo dat we op dan duur zullen kijken voor een klein appartementje. Het is echt een kwestie van onze weg proberen te vinden. Met de club is wel geregeld dat ik voorlopig word opgehaald door iemand van de club.

 

Francesco Modesto is de trainer en hij is degene die daar op stond. Hij beseft maar al te goed dat ik als 16 jarige in een vreemde omgeving kom en dat er tijd nodig is om me hier thuis te laten voelen. Daarom heeft hij de keuze gemaakt om mij gewoon bij het 1e elftal te betrekken en dan is het aan mij om te laten zien dat hij de juiste keuze heeft gemaakt. Of ik daarin een bepaalde druk voel? Dat niet, Wel is er bij mij sterk het besef dat ik ervoor moet gaan zorgen dat ik de verwachtingen waar ga maken. Al is het alleen maar om mijn moeder goed te zetten.

 

De eerste 3 trainingsweken zijn pittig. Na die paar trainingen in Mei dacht ik toch dat ik redelijk mee kon komen maar het is zwaar. De nadruk ligt dan met name op het conditionele aspect en daarin ben ik misschien nog wel 1 van de mindere spelers. Als we dan wel wat met een bal gaan doen voel ik me toch als een soort vis in het water. 

 

Na goed 3 weken training is daar dan eindelijk de 1e oefenwedstrijd en maak ik gelijk mijn 1e reis met het team. In Kroatië word met 2-5 gewonnen van Virovitica. Het is geen wedstrijd waar ik over 20 jaar nog eens aan terug zal denken. Ja ik heb speelminuten gekregen maar in die 20 minuten tijd stond er eigenlijk niks meer op het spel. 

 

Een paar dagen later spelen we een voorronde wedstrijd voor de Coppa Italia. Serie B team Bari komt op bezoek en natuurlijk zijn hun ook de favoriet. En dag voor de wedstrijd liet de trainer weten dat ik bij de wedstrijdselectie zat en eerlijk is eerlijk dat gaf een enorme boost. Speelminuten in die vriendschappelijke wedstrijden dat was leuk maar nu mag ik hopen op speelminuten als het ergens om gaat. Zo eind Juli zijn er toch bijna 3000 man op de wedstrijd afgekomen en dat is wel even andere koek dan een paar ouders die langs de lijn staan te kijken. Bari lijkt echter een maatje te groot en bij 0-2 achter mag ik bij de trainer komen. Op het moment dat ik te horen krijg dat ik me moet klaar maken maakt Zonta de aansluitingstreffer en even kijkt de trainer nog een keer om. Ik voel de bui al hangen en gok dat ik verder mag gaan met warmlopen. Ik heb het mis. Sterker nog ik moet haast maken. Van die bijna 3000 man in het stadion heeft niemand ook maar echt een idee wie ik ben maar er klinkt gematigd applaus. De 1e bal die in mijn richting komt is een lange bal en ik word nog net niet gelijk onder het gras gestopt. Ik sta op alsof het me niks doet maar van binnen denk ik toch even van oei.

 

Bari koestert vooral de voorsprong en wij mogen daarom in de slotfase nog hopen op een gelijkmaker om daarmee een verlenging te forceren. In Blessuretijd pompen wij die bal er nog maar eens in en dat word beloond. Cavion kopt in de 91e minuut raak en het word verlengen. Eigenlijk raak ik niks goed. Last van zenuwen heb ik niet maar misschien is het allemaal iets te geforceerd. In de rust van de verlenging krijg ik een behoorlijke tik tegen mijn achterhoofd van de trainer. 'Waar is je zelfvertrouwen gebleven?' Ik mompel terug dat het nog wel komt maar met nog 15 minuten te gaan begint de tijd voor tenminste 1 goede actie toch  wel te dringen. Ik heb immers al ruim 35 minuten niks laten zien. we zijn 5 minuten bezig in de 2e helft van de verlenging als ik me toch maar wat meer met het spel ga bemoeien. Ik kom de bal halen op het middenveld  en speel de bal naar de linkerkant. Begic vertraagd het spel maar op dat moment zie ik de ruimte. Ik pers er een sprint uit in de hoop dat Begic dit ziet. De pass in de ruimte kan niet beter. Ik heb een klein beetje ruimte en een hele kleine voorsprong op mijn directe tegenstander. Die heeft mij vlak voordat ik het strafschopgebied in kan bij mijn arm vast en dat is het moment waarop ik de bal met mijn mindere linkerbeen richting goal schiet. De bal gaat voorbij aan de doelman. Al rollend over de grond probeer ik de bal te volgen maar ik raak het zicht op de bal kwijt. Het moment dat de bal perfect tegen het zijnet aan ploft heb ik gemist maar ik weet dondersgoed dat dit een moment is voor de eeuwigheid. Ik scoor bij mijn debuut. Belangrijker nog ik zet ons op voorsprong 3-2. 

 

4 minuten later moeten we verder met een man minder en is de opdracht duidelijk als die bal nog voorin komt telt alleen tijdwinst. Met alles wat ik in mij heb ga ik duels aan en probeer ik vooral lastig te zijn. die 7 minuten met een man minder lijken een half uur te duren maar als de scheidsrechter voor het einde fluit ben ik degene die word geknuffeld.  Ik heb zojuist geschiedenis geschreven.

 

Jongste doelpuntenmaker van de club. Daarmee pak ik dat record af van een Italiaanse legende. Mijn voorganger was niemand minder dan Roberto Baggio.

 

-------------------------------------------------------------

 

@Djurovski is een hoop geld voor een jochie van 16 inderdaad

@Kyrill thanks opnieuw

@MariusHet gaat zeer snel en het 1e hoogtepunt is inmiddels ook al een feit

@ElMarcosthanks. Milano lijkt die kans te gaan grijpen als maakt 1 zwaluw natuurlijk nog geen zomer

 

@Copywriter @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @MNie @aron24

 

Even een vraag voor jullie. zoals gezegd heb ik een speler aangemaakt met de statistieken van Myron Van Brederode. Echter toen ik begon had Milano overal 1 punt meer. iemand een idee hoe dat kan?

 

Hieronder de stats van Myron Van Brederode

 

en dit zijn de stats van Milano

 

 

[Kyrill]

Wat een comeback  

Op je vraag geen idee, sorry. Ik denk dat @Daniell dit misschien wel weet

[Copywriter]

Mooi  en opvallend debuut. 

[Djurovski]

Eerst totaal niet in de wedstrijd maar wel de winnende maken. Zn naam is gemaakt iig. Hij pakt het record ook niet van zo maar iemand af zeg

[Marius]

Als het record van zo'n legende afpakken ook maar enigszinds zou voorspellen wat voor carrière er wacht voor Milano, dan mogen we nog vuurwerk verwachten.

[De Raam]

13 uur geleden zei mattihamstra:

Even een vraag voor jullie. zoals gezegd heb ik een speler aangemaakt met de statistieken van Myron Van Brederode. Echter toen ik begon had Milano overal 1 punt meer. iemand een idee hoe dat kan?

Heb je ook het CA en PA overgenomen of zijn die anders? 

[MNie]

Mooie update weer!

[mattihamstra]

 

Een dag voor de wedstrijd liep ik hier nog over straat als een totale nobody. Mensen dachten eerder dat ik een toerist was dan een speler van de plaatselijke voetbalclub en ik kon dus redelijk mijn gang gaan. Daags na de wedstrijd tegen Bari loop ik met mijn moeder over straat en zie ik op de voorpagina van de plaatselijke krant mezelf juichen. Het voelt allemaal heel onwerkelijk aan. Oude mannetjes die met hun neus uit de krant duiken en over hun bril naar mij kijken. Complimenten ontvangen van mensen die je aanspreken op straat en ik word uitgenodigd in meerdere restaurants om er eens te komen eten. 

 

Daar is eigenlijk allemaal geen tijd voor. De voorbereiding is in volle gang en ook voor de beker moeten we al snel weer aan de bak. Het feit dat ik geen minuten krijg in de oefenwedstrijd tegen Udinese die overigens met 3-5 verloren gaat zegt mij dan alweer dat ik minuten ga maken tegen Modena. Opnieuw mogen we dus aan de bak tegen een club dat uitkomt in de Serie B. In die wedstrijd komen we na 17 minuten spelen al met een man meer te staan maar het verschil weten we niet te maken. Opnieuw kom ik na een minuut of 70 binnen de lijnen en dit keer merk ik aan de reactie van het aanwezige publiek dat er wel een verwachting is. En dat is ook niet gek natuurlijk. Ik ben de jongen  die het record voor jongste doelpuntenmaker voor de club heeft afgepakt van een Italiaanse Legende. Dan komen daar vanzelf ook verwachtingen bij kijken. Maar ook ik kan in die 20 minuten het verschil niet maken. Het word dus opnieuw verlengen. Daarin is het voor ons wel al snel raak. Over rechts komen we er goed doorheen en zie ik een moment om bij de 1e paal te komen. De voorzet is hard en laag maar ik heb mijn loopactie iets te vroeg ingezet. Ik ben al voorbij de 1e paal en het word wel heel moeilijk om vanuit die positie tot scoren te komen. Toch lok ik een verdediger mee en dan stap ik in een opwelling over de bal heen. Achter mij is Begic helemaal vrij gekomen en hij tikt simpel binnen 1-0. Het blijkt een goede 20 minuten later de enige treffer in deze wedstrijd te zijn en dus is de volgende ronde van de beker een feit. Ik krijg vooral de complimenten voor mijn besef wat er om mij heen gebeurd. Maar als ik heel eerlijk ben was het voor mij gewoon een pure gok. Ik kon zelf niet meer tot scoren komen en dan is het altijd hopen dat er iemand in het gat duikt dat achter mij vrij komt. 

 

De voorbereiding loop verder eigenlijk vlekkeloos voor ons. Nou zijn het ook niet de meest spraakmakende tegenstanders waar we tegen oefenen maar over het algemeen worden deze wedstrijden ook vrij eenvoudig gewonnen. Toch had ik liever gezien dat ik meer minuten had gekregen in elke wedstrijd. Met elke keer maar een kwartier tot maximaal een half uur is het soms heel moeilijk om mezelf echt te laten zien. Dat ik in die 4 oefenwedstrijden bij elkaar tot iets meer dan 100 minuten kom en daarin 1 keer tot scoren kom en 4 assists geef doet me wel goed. Misschien moet ik het ook wel van een positievere kant zien. Ik heb alleen geen minuten gemaakt tegen Udinese en voor de rest in elke andere wedstrijd wel. De trainer is zo vlak voor het begin van de competitie ook heel duidelijk. 'Je bent nog maar een kind. Wel ene kind met iets bijzonders maar ik maak je kapot als ik je al veel te snel laat starten. Vanaf de bank heb je daarom meer waarde en kan je langzaam wennen en het soms wat fysieke spel van de meeste verdedigers hier.'

 

Vooral de laatste zin die hij uitspreekt geeft mij het vertrouwen dat ik wel een vast onderdeel ben van de 1e selectie en dat minuten en hopelijk meer goals ook vanzelf gaan komen.

 

 

------------

@Kyrill al met al een heerlijk officieel debuut

@Copywriter de winnende maken bij je debuut welk kind droomt daar niet van

@Djurovski nu eens zien of hij met die druk om kan gaan als de opvolger van Baggio

@Marius mag ik nu alvast tekenen voor eenzelfde carrière?

@Daniell Ik heb alles letterlijk overgenomen van zijn staat dus inderdaad ook zijn CA en PA. enige verklaring die ik er voor zou kunnen hebben is dat zijn lengte en gewicht anders zijn. 

@MNie thanks!

@ElMarcos @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt  @aron24

13 november 2022 bewerkt door mattihamstra

[Djurovski]

Zal gok ik vooral een jaar van leren zijn

[Copywriter]

Keurige update weer. 

[Marius]

Met de beperkte speeltijd heeft Milano het toch verre van slecht gedaan!

[Kyrill]

Mooie update weero

[ElMarcos]

De trainer lijkt een plan te hebben met Milano, al zal het ook wat geduld vragen van Milano zelf.

[mattihamstra]

 

Of ik moeite heb met de vergelijking die mensen nu maken? De nieuwe Baggio het is een eer hoor maar in mijn hoofd doet het best wel wat. Mensen hebben een verwachting en ik wil die verwachtingen maar al te graag waar maken. Of je dat van een jongen van 16 kan vragen is weer een ander verhaal. De trainer is heel stellig. De komende tijd zal je iets minder minuten maken om die verwachtingen iets naar beneden te krijgen. 'Het duurt lang om een talentvolle speler met vertrouwen te laten spelen maar het kan mede door het niet voldoen aan de verwachtingen in 1 dag weggevaagd worden.'

 

Het zijn woorden die je als jonge jongen liever niet hoort want als het aan mij ligt speel ik alles. Echter als ik logisch nadenk weet ik dondersgoed dat het onbegonnen werk is om er gelijk te staan en 90 minuten speeltijd elke wedstrijd weer te eisen. Volgens mijn opa moet ik ook gewoon geduld hebben. Niet zeiken maar langzaamaan je voeten laten spreken wanneer de kans zich voordoet. 

 

Dat is toch iets makkelijker gezegd dan gedaan. In de 1e competitiewedstrijd thuis tegen Mantova verloopt alles volgens plan. We worden geholpen door een snell rode kaart voor de tegenstander en lopen voor rust al uit naar een 2-0 voorsprong. Als binnen het uur ook nog eens de 3-0 valt mag ik gaan warmlopen. Vlak na de 3-1 mag ik mijn opwachting maken maar in die 9 minuten die ik krijg kan ik niet veel meer laten zien. Toch is het mooi om na de wedstrijd te horen dat ik de jongste debutant ooit ben in de Serie C.

 

Een paar dagen later tegen Pro Vercelli is het een stuk spannender. Ik zit me 70 minuten te verbijten in de hoop dat ik minuten krijg. Dan krijg ik het seintje om me warm te gaan lopen en een klein kwartier later kom ik in de ploeg bij 0-0. Het zou een heerlijk moment zijn om het team nu te helpen en ik krijg daar ook een mogelijkheid voor. In blessuretijd komt er een voorzet van de linkerkant. Deze word nog iets geraakt door een verdediger waardoor de bal in een boog mijn richting op komt. Tussen 2 verdedigers in is mijn timing het beste en stuur ik de bal tegendraads richting de hoek. De doelman kan de bal alleen nog maar nakijken maar ziet tot zijn opluchting de bal op de lat belanden. Het blijft dus bij 0-0 en ik baal als een stekker. 

 

In de uitwedstrijd tegen Triestina is het weer spannender dan gehoopt. Opnieuw moet ik het doen met heel weinig speeltijd maar heb ik voor mijn gevoel wel waarde in de enige treffer van de wedstrijd. In de 92e minuut is het nog maar eens een lange bal naar voren en ik zie al dat ik dat duel niet ga winnen. Op het laatste moment besluit ik een stap terug te doen waardoor de verdediger de bal in mijn voeten kopt. Ik schakel snel en steek Scarsella weg die op zijn beurt de bal breed kan leggen op Begic en die schuift simpel de 0-1 binnen. Het feit dat ploeggenoten eerst naar mij toe komen en dan het feestje met de doelpunten maken is voor mij een teken dat dit voor een groot deel aan mij te danken is. 

 

In de overige 3 wedstrijden tegen Pordenone , Sangiuliano City en Albinoleffe moet ik het ook met invalbeurten van maximaal 10 minuten doen. Scoren doe ik nog niet maar ik vind dat je spitsen pas moet beoordelen op het moment dat ze meer dan 60 minuten maken. Voorlopig is het daar nog wachten op maar ik heb geduld.

 

 

 

------

@Djurovski Voorlopig lijkt het inderdaad op een jaar van leren en minuten sprokkelen

@Copywriter thanks again

@Marius Met de minuten die hij krijgt is het lastig om onderscheidend te zijn natuurlijk maar voorlopig is elke minuut er 1 om te leren

@Kyrill thanks weer

@ElMarcos  geduld is een schone zaak maar voor een jonge jongen oh zo lastig om op te brengen

 

@MNie @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24

 

[Marius]

De speeltijd blijft beperkt, en dat is logisch ook natuurlijk gezien de leeftijd van Milano. Hij zal vooral geduldig moeten blijven.

[ElMarcos]

Zoals verwacht is de speeltijd beperkt. Niet altijd makkelijk, maar alle vertrouwen dat Milano de rust bewaard.

[Djurovski]

Rustig blijven en hopen dat je een keer belangrijk kunt zijn

[mattihamstra]

 

Als je jong bent en het gaat even niet zoals je hoopt , of in mijn geval je maakt niet zo veel minuten dan is het makkelijk om een afleiding te zoeken. Ik ben daarom ook blij dat mijn moeder hier ook is. Die zorgt er voor dat ik alleen maar met het voetballen bezig ben en me niet laat verleiden om veel de straat op te gaan. De band met mijn moeder is altijd goed geweest maar sinds we in Italië zijn is die band alleen maar sterker geworden. Mijn moeder heeft altijd goed voor mij gezorgd en het is mijn missie om door het voetbal voor mijn moeder te gaan zorgen. 

 

Zo krijg ik in de wedstrijden tegen Trento en Pro Sesto weer de gebruikelijke 10 a 15 minuten. Daar valt weinig van te zeggen omdat het team gewoon redelijk draait en ook in deze wedstrijden vrij simpel afstand word genomen van deze tegenstander. Toch begint het langzaamaan wel te knagen hoor. Minuten maken is leuk maar in die minuten die ik krijg kan ik niet heel veel laten zien en dat is mijn grootste zorg. Vaak word er dan gezegd dat je het simpel moet houden en dat het dan vanzelf wel komt maar als er geen kansen komen om van waarde te zijn dan lijkt mijn belofte na mijn debuut al snel de kop in gedrukt te worden. 

 

Maar dan veranderd mijn situatie door een blessure bij Franco Ferrari. Hij moet de wedstrijden tegen Pro Patria en Empoli en zich voorbij laten gaan en de trainer laat al snel weten dat ik de kans krijg. Is dit dan die kans waarop het wachten was en moet ik die dan met beide handen aangrijpen? Feit is dat ik er niet beter van ga slapen. 

 

Voor de wedstrijd tegen Pro Patria neemt de trainer mij nog even apart om mij vooral moed in te spreken. Volgens hem is het zaak om al mijn energie te bewaren voor het moment dat ik in het strafschop gebied nodig ben maar dat is niet echt mijn spel. Ondanks de snelle voorsprong door een treffer van Stoppa kom ik weinig in het spel voor. Ik hou me aan de woorden die de trainer me meegaf maar ik kom eigenlijk niet in het stuk voor. Na zo'n 40 minuten spelen vind ik het wel mooi geweest en besluit ik toch iets meer te gaan zwerven. Vlak voor rust ontvang ik de bal en die speel ik door naar de rechterkant. Daar komen we goed door en dan sprint ik het strafschopgebied in. De voorzet komt en al glijdend geef ik alles om bij die bal te komen. Met mijn grote teen ben ik eerder bij de bal dan een verdediger en kan de doelman niet meer reageren 0-2 en dit voelt toch echt als een bevrijding. In de rust zorgt mijn treffer vooral voor rust. Ik hoef niet meer op zoek naar mijn 1e competitietreffer. halverwege de 2e helft is het opnieuw raak. De bal blijft hangen rond het strafschopgebied. Ik kap een verdediger uit en haal de trekker over. Kiezelhard slaat de bal tegen de touwen en is het 0-3. 5 minuten voor tijd word ik naar de kant gehaald als het inmiddels 1-3 staat. Dat het 2-3 word is vooral niet goed voor de zenuwen maar uiteindelijk bezorg ik met mijn 2 treffers voor de 3 punten. 

 

Op social media krijg ik na mijn optreden tegen Pro Patria heel veel felicitaties. Maar ook na de training staan er ineens een paar kinderen die een foto en een handtekening willen maar er staat ook een wat oudere man. Hij wacht netjes tot iedereen weg is en begint dan tegen mij te praten. Het gaat eigenlijk over koetjes en kalfjes en hij is vooral benieuwd of het leven in Italië begint te wennen. Ik zoek er niks achter en beantwoord netjes zijn vragen. Hij wenst me succes voor de wedstrijd tegen Empoli en daarmee scheiden onze wegen. Op de dag van de wedstrijd krijg ik via Instagram een DM. Het is van diezelfde man die een persoonlijke matchday aankondiging heeft gemaakt. Het ziet er best leuk uit dus ik bedank hem voor de moeite. 

 

Uit bij Empoli staat de volgende ronde van de beker op het spel. Empoli is natuurlijk de favoriet. Ze komen uit in de Serie A en wij mogen eigenlijk geen probleem voor hun zijn. Maar alles veranderd als ze na 2 minuten spelen al met een man minder komen te staan. Zit er dan toch een stunt in? Daar lijkt het niet op want ondanks dat we met een man meer spelen komen we na 10 minuten spelen toch op achterstand. Empoli is de betere ploeg en geheel tegen de verhoudingen in maak ik de gelijkmaker in de 29e minuut. Over rechts komen we eigenlijk voor het eerst goed door. Ik maak een loopactie in de rug van een verdediger en hij reageert daar op. Ik zie de ruimte en zet op dat moment 3 stappen naar achteren. De bal komt laag voor en ik sta op de juiste plek. Ik plaats de bal in de rechter hoek en kan naar de cornervlag om  daar een gat in de lucht te springen 1-1. Toch is het niet veel alter alweer 2-1 en kunnen we weer opnieuw beginnen. In de 2e helft is het Begic die er 2-2 van maakt en dus gaan we weer verlengen. Daarin krijgt Empoli al vroeg een 2e gele kaart  en dus moet het gebeuren. MAar dat gebeurd dan wel zonder mij want vlak na die rode kaart word ik naar de kant gehaald. Ik zit er ook wel doorheen eerlijk gezegd en dus kan ik me er wel in vinden. Franco Ferrari is mijn vervangen en uitgerekend hij maakt na 112 minuten spelen de winnende. No hard feelings van mijn kant want ik trek nog een sprint richting de hoek waar hij het feestje viert. Er word gewonnen en zo zorgen we toch voor een behoorlijke stunt.

 

Tegen Lecco begin ik weer op de bank. Geen reden tot paniek en door mijn goals in de afgelopen wedstrijden heb ik het zelfvertrouwen weer terug. Zaak is om nu ook eens te scoren als ik de kans krijg als invaller. Voor mijn ogen speelt zich een spannende wedstrijd af. Franco lijkt nog niet helemaal de oude en na 75 minuten mag ik hem bij een stand van 1-2 vervangen. In de 82e minuut is het raak. Een lange bal komt en de doelman ziet kans om die bal te halen. Begic zet goed door en daardoor krijgt de doelman geen tijd om de bal lekker te raken. De bal valt voor mijn voeten en van een meter of 40 schiet ik de bal op doel. Het is een voltreffer en zo beslis ik de wedstrijd met een heerlijke goal 1-3.

 

Ook tegen Virtus Verona mag ik de bank warm houden maar na 40 minuten is er enige haast geboden om te gaan warmlopen. Franco heeft zojuist een rotschop gekregen en lijkt niet verder te kunnen. Gelukkig weet hij de rust te halen maar al snel komt de assistent naar buiten om het seintje te geven dat ik er in kom. Mijn balcontacten zijn nog maar op 1 hand te tellen als ik weer mag juichen. Een heerlijke voorzet van Begic en ik hoef er alleen nog maar tegenaan te lopen. De doelman heeft geen kans en ik maak zo de 3-0. Hoe alles in een tijdsbestek van een paar weken kan veranderen.

 

Het zijn voor mij een paar prachtige weken geweest maar ik begin me toch een beetje zorgen te maken over die man die mij zo vriendelijk aansprak na een training. Onderhand stuurt hij me elke dag berichten en lijkt het soms op stalking.

 

 

 

------

 

@Marius De jongen zijn geduld word nu beloond en nu is het van nog meer belang om met beide voetjes op de grond te blijven

@ElMarcos Milano grijpt zijn kans. nu eens kijken of het zijn vruchten af gaat werpen

@Djurovski milano is nu een aantal keer belangrijk geweest en hij lijkt nu een geduchte concurrent van franco ferrari

 

@Copywriter @Kyrill @MNie @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24