FMusic100 - 2018

[Fabian.]

2 minuten geleden zei MetalMichael:

Snow Patrol - Eyes Open is misschien wel mijn favoriete album ooit. (Nouja, top 3 na Ride the Ligtning en MOP). Ben daarna ook niet verder gegaan met Snow Patrol volgen, maar dat nummer is me altijd bijgebleven. De opbouw heeft voor mij iets magisch. En dan de openingsstrofe: "all this feels strange and untrue, and I won't  a minute without you." #feels

 

Maar staat ie nu enkel zo hoog omdat hij bij mij op 1 stond?

 

@Fabian.'t is begrafenissen. (#90)

Heel scherp! Aangepast.

[bas2204]

44 minuten geleden zei MetalMichael:

Snow Patrol - Eyes Open is misschien wel mijn favoriete album ooit. (Nouja, top 3 na Ride the Ligtning en MOP). Ben daarna ook niet verder gegaan met Snow Patrol volgen, maar dat nummer is me altijd bijgebleven. De opbouw heeft voor mij iets magisch. En dan de openingsstrofe: "all this feels strange and untrue, and I won't  a minute without you." #feels

 

Maar staat ie nu enkel zo hoog omdat hij bij mij op 1 stond?

 

Is ook een van mijn favoriete albums aller tijden. Ben ook blij dat ik ze deze zomer (hoogstwaarschijnlijk, moet mijn kaartje nog kopen) live ga zien op Bospop. Maar het best Snow Patrol album sinds Eyes Open is ook niet door Snow Patrol zelf gemaakt naar mijn mening, maar door het zij-project van zanger Gary Lightbody: Tired Pony - The Ghost of the Mountain.

[TeamWesil]

UPDATE 1

100. Nirvana – Come as You Are

Stond bij mij in de middenmoot dus erg blij met dit nummer in de top honderd. Na opnieuw te beluisteren had het zelfs hoger gemogen in mijn lijst misschien al zit er daarvoor misschien wat te weinig ‘schwung’ in.

99. Acda & De Munnik – Het Regent Zonnestralen

De populariteit van dit nummer ontgaat met toch echt volledig. Ik ben natuurlijk voornamelijk een fan van de Engelstalige muziek. Doch kan ik Nederlandstalige muziek bij momenten wel smaken, maar dan toch vooral uit een andere sector. Dit doet me bitter weinig.

98. Green Day – Basket Case

Dit soort muziek is echt mijn ding en daarom dit nummer ook op achttien in mijn eigen lijst gezet. Heel blij dat dit nummer dus opnieuw binnen is gekomen al is het jammer dat het toch maar net de top honderd is. Wat wil ik deze band zo graag nog eens een keer live zien.

97. AC/DC – Highway to Hell

Ik moet op bepaalde zaken anders gedacht hebben bij het maken van mijn lijst want dit blijft wel echt een topschijf. Ondanks niet in mijn eigen top honderd vind ik het hier meer als terecht staan. Toch eens herbronnen voor mijn lijst van volgend jaar dan ;).

96. The War on Drugs – Thinking of a Place

Een nummer van elf minuten wie vindt het uit? Toch opgezet natuurlijk en dan herken je het opeens. Had ik mogelijks voor mezelf wat te weinig punten gegeven. Echter is het zo tergend traag dat ik niet goed weet wat er van te moeten denken. Het is wel gewoon een mooi nummer natuurlijk.

 

UPDATE 2

95. Coldplay – Amsterdam

Het moet één van de beste bands ooit zijn, altans voor mij persoonlijk. Deze band heeft zoveel fantastische nummer. Ze gingen ten onder in het feit dat ik maar drie nummers per groep in mijn top honderd wou. Onterecht? Waarschijnlijk!

94. Radiohead – Creep

Het is een fantastische band en als ze naar een festival komen waar ik ben zal ik ze altijd gaan zien. Hun nummers zijn bijzonder goed, maar om één of andere reden scoor ik ze niet top honderd als ik een lijst moet maken voor mezelf. Amper één nummer van hen kwam in mijn persoonlijke top honderd terecht en ik kan niet vastleggen hoe dat dan komt.

93. Editors – No Sound but the Wind

Jammer genoeg veel te lag naar mijn gevoel, al is het natuurlijk mooi dat hij nieuw is in de top honderd. Het zou echter nog een pak mogen doorstijgen. In dit nummer zit zoveels mooi. Ik ben echt verliefd op dit nummer. Het pakt je van de eerste tot de laatste noot.

92. Gorillaz – Clint Eastwood

Het is gewoon een leuk nummer, maar totaal niet mijn stijl. Het komt in mijn persoonlijk top dan nog niet in de buurt van de beste honderd nummers. Al kan ik het feit dat ze er in staan wel apprecieren. Het is niet zo dat ik het nummer barslecht vind ofzo.

91. Ramses Shaffy & Liesbeth List – Laat Me / Vivre

Het Franse lied kan me zowaar nog minder boeien als Nederlandstalige muziek al zijn er zeker en vast uitzonderingen. Alleen is dit dan echt niet het soort nummers naar waar ik op zoek ben. Het mag van mij de volgende keer zeker uit de beste honderd vallen.

 

UPDATE 3

90. U2 – With or Without You

Een vierde nummer uit mijn top honderd die terug te vinden is in deze top honderd en daar ben ik dan zeker ook tevreden mee. Al stond deze zelfs in mijn persoonlijke top tien. Ik vind het absoluut hun beste nummer, dus erg benieuwd of er nog andere in staan. Klasse schijf van een band die ik echt fantastisch vind.

89. Rolling Stones – Paint It Black

Ik denk dat ik meer fan ben van de Rolling Stones dan van The Beatles. Begrijpelijk ook want ze hebben toch echt wel betere muziek gemaakt. Mogelijks had dit in mijn persoonlijke lijst gemogen, maar daar vinden we hem niet terug. Zeker een nummer om volgend jaar mogelijks anders te noteren.

88. Black Sabbath – Paranoid

Uit het genre ‘lichte metal’ zal dit vast één van mijn favoriete nummers zijn. Staat absoluut op zijn plaats in deze lijst en kan er dan ook niet anders als tevreden mee zijn. Persoonlijk mocht het hoger voor mij, maar ik vind het zeker niet mistaan op deze plek.

87. The Strokes – Last Nite

Dit is zo’n typisch nummer dat ik vergeten ben. Je kent het wel, maar het blijft niet zitten. Mede daardoor ben ik van mening tot het te hoog staat. Het brengt naar mijn gevoel gewoon te weinig om een absolute tophit te zijn.

86. Snow Patrol – Open Your Eyes

Nog één van die bands die fantastische nummers op zijn palmares heeft staan. Eigenlijk hetzelfde als bij het vorige nummer, ik was het vergeten. Ik had nu maar twee nummers van Snow Patrol in mijn honderd staan en daar had dit nummer misschien wel verandering kunnen inbrengen. Al ben ik daar totaal niet zeker van. Volgend jaar een nieuwe kans.

[Chiemel]

Tot nu toe meeste wel in mijn Spotify bibliotheek, maar nog maar één uit mijn top 200, ook al denk ik dat Thinking of a Place van War on Drugs daar volgend jaar wel bij staat. Maar de nummers van hen liggen heel erg bij elkaar, dus was een beetje kiezen. 

[Laki]

Wel opvallend dat Come As You Are binnenkomt voor de eerste keer in de lijst. En Smells Like Teen Spirit van plaats 38 uit de top 100 valt. Smells Like Teen Spirit stond wel ietsje lager op mijn lijst (89) dan Come As You Are (78).

[Grote Ree]

 
Is ook een van mijn favoriete albums aller tijden. Ben ook blij dat ik ze deze zomer (hoogstwaarschijnlijk, moet mijn kaartje nog kopen) live ga zien op Bospop. Maar het best Snow Patrol album sinds Eyes Open is ook niet door Snow Patrol zelf gemaakt naar mijn mening, maar door het zij-project van zanger Gary Lightbody: Tired Pony - The Ghost of the Mountain.

Inderdaad een erg goed album, dat Eyes Open. Heb dat echt tot in de treure geluisterd. Vind Fallen Empires overigens ook briljant

[Fabian.]

 

85 (28) Portishead Roads

We schakelen met deze 5 nummers vandaag over naar een andere soorten genres dan het vele rock van gisteren. Het nummer Roads stond op het allereerste album van Portishead genaamd 'Dummy'. Het album kan worden gezien als één van de beste 'trip hop'-albums, en markeerde de start van een nieuw genre. 

 

 

84 (921) Coldplay Fly On (O)

Het nummer Fly On van Coldplay is ook wel bekend als O. Dit omdat het eigenlijk twee nummers zijn die aan elkaar vast zitten. Het nummer staat op het album 'Ghost Stories', welke ook wel bekend is van nummers als 'Magic' en 'A Sky Full of Stars'. Naar verluid komt Coldplay in 2019 weer met een nieuw album.

 

 

83 (185) Wolf Parade Kissing the Beehive

Kissing the Beehive is ook de titel van misdaadroman geschreven door Jonathan Carroll. Toen de Canadese band Wolf Parade het nummer later uitbracht op het album 'At Mount Zoomer', werd de band beschuldigt van inbreuk op de copyright-rechten van het gelijknamige boek. Er was even sprake van dat het nummer een andere titel zou krijgen, maar na duidelijk te hebben gemaakt dat de song werkelijk niets te maken had met de roman, bleef de titel staan.

 

 

82 (24) Melanie Safka Leftover Wine

Vaste prik in de FMUSIC100 sinds 2011 en ook dit jaar weet Melanie Safka een plekje te bemachtigen. Opgenomen in 1970 wist dit nummer meerdere hitlijsten te halen. Melanie Safka is ondertussen 71 maar nog actief als singer-songwriter. Haar laatste album dateert voorlopig uit 2015.

 

 

81 (399) Mark Knopfler What It Is

Het krijgt ieder jaar stemmen maar wist maar één keer eerder de Top 100 te halen. Dat de frontman van de Dire Straits ook een prima solo-carrière heeft opgezet, staat met dit nummer buiten kijf. Het nummer staat op het album met de idyllische naam 'Sailing to Philadelphia' uit 2000.  

 

 

Beluister op Spotify:

 

https://open.spotify.com/playlist/7Mw61KVOvsgyBZxMxZGWUE

[Laki]

Spoiler

 

Portishead - Roads: Ik kende het nummer al een beetje, hoewel het nooit bleef plakken. Ik heb het album een paar dagen geleden al beluisterd, en ik denk dat Glory Box zelfs nog een bekendere single uit dat album is. Maar het doet me gewoonweg weinig, ook al hou ik op zich wel van een elektronische sound. Maar ik krijg geen wow gevoel van de sound, en de stem ligt me totaal niet, hoewel ik in principe absoluut hou van female vocals. Jammer. Hoort het thuis in de top 100? Misschien wel omdat het zoals Fabian zegt de start van een nieuw genre markeert, maar dan mag MBV voor mij ook wat meer love krijgen. Er zijn veel trendsetters die hier nauwelijks tot geen aandacht krijgen. Maar het is niet de eerste keer dat ik het beluistert, en het groeit bij mij niet. Ik vind het zelfs gewoon een vervelend nummer.

 

Coldplay - O (Fly On): Het is wellicht wel een beter nummer dan dat nummer van gisteren, maar het is een beetje jammer dat we al twee "onbeduidende" Coldplay songs in de top 100 terugvinden. Het doet me vrezen voor wat nog komen gaat. Het is niet slecht, en het is mooi ingetogen, maar ik heb meer nodig dan dit. Enkel mooi ingetogen volstaat niet voor mij. En als we daar toch al op doorgaan, dan zou Sigur Ros hier met quasi elk nummer uit hun oeuvre mogen instaan. Of toch al zeker op zijn minst Svefn-G-Elar. Coldplay heeft het wiel niet uitgevonden. Maar ik zal wel eens het oeuvre van Coldplay gaan checken.

 

Wolf Parade - Kissing The Beehive: Nog nooit van gehoord, ik herken het niet en het zegt me ook weinig. Ik dacht eerlijk gezegd dat het jaren '70 rock was, zelfs toen ik het beluisterde. Het heeft wel een leuke upbeat sound doorheen het lied, en ik hou doorgaans wel van lange, epische nummers maar die komen beter tot hun recht als je het volledige album beluistert, en niet het nummer afzonderlijk. Ik moet er meer naar luisteren, en het tweede deel van deze song is wel duidelijk beter dan het eerste deel, wat betekent dat het wel een nummer kan zijn dat moet groeien, gezien je zelf tijdens het nummer erin mee groeit.

 

Melanie Safka - Leftover Wine: Ook hier heb ik me eventjes voor me moeten inlezen. De stem van Safka zegt me alvast niet, en het genre doet ook weinig voor mij. Het is veel te rustig en minimalistisch / lo-fi voor mij. Ik vind het ook vervelend om aan te horen. De stem ligt me echt niet. 

 

Mark Knopfler - What It Is: Het doet me toch ook eerlijk gezegd weinig, en uiteraard kende ik het opnieuw totaal niet, maar het is opnieuw ook niet slecht. Het is alleen iets dat wellicht direct weer vergeten zal zijn.

 

 

Ook ondertussen Green Day - Dookie, Nirvana - Nevermind en een tiental nummers van The Rolling Stones geluisterd. Met The War on Drugs en Gorillaz begin ik ook wel nog eens, maar niet per se het album van het nummer dat in de lijst staat.  Bij Editors, The Strokes, Snow Patrol, Wolf Parade en Coldplay ga ik ook nog wel wat verkennen. 

 

De ranking nu we toch begonnen zijn.

 

Spoiler

 

Zeer goed

1. Nirvana - Come As You Are

2. The War On Drugs - Thinking of a Place

3. The Rolling Stones - Paint It, Black

4. Black Sabbath - Paranoid

Goed

5. Radiohead - Creep

6. Gorillaz - Clint Eastwood

Ok

7. Snow Patrol - Open Your Eyes

8. Wolf Parade - Kissing The Beehive

9. Editors - No Sound But The Wind

10. AC/DC - Highway To Hell

11. Green Day - Basket Case

12. The Strokes - Last Nite

13. U2 - With or Without You

14. Mark Knopfer - What It Is

15. Coldplay - O (Fly On)

Niet goed / niet mijn ding

16. Coldplay - Amsterdam

17. Portishead - Roads

18. Melanie Safka - Leftover Wine

19. Ramses Shaffy & Liesbeth List - Laat Me / Vivre

Slecht

20. Acda en de Munnik - Zonnestralen

 

 

Niet echt een goede update dus voor mij.

 

 

 

 

8 januari 2019 bewerkt door Laki

[Tijn]

Hi, Wolf Parade. Cool!

[Fabian.]

 

80 (62) Nick Cave & The Bad Seeds Jubilee Street

Langzaam maar zeker stomen we op naar het midden van de lijst. Zo vinden we op plek 80 Nick Cave & The Bad Seeds. De Australische zanger, dichter, schrijver en acteur is in 1984 gestart met deze band. Hij werd in eerste instantie bekend met  Kylie Minogue in 'Where The Wild Roses Grow'. 

 

 

79 (353) Fleet Foxes Mykonos

Het nummer hangt vaak net onder de Top 100, en weet dit jaar de stap naar de lijst te maken. Vernoemd naar een klein Grieks eiland in de Egeïsche Zee, brachten de Fleet Foxes dit nummer uit op de EP 'Sun Giant' in 2008. De Indie-Folk band uit Seattle weet een relatief oud genre nieuw leven in te blazen.

 

 

78 (723) Daughter Youth

Wist nooit de sprong naar de Top 100 te maken, tot dit jaar. We blijven even in het indie-folk genre hangen met Daughter. De band werd gevormd in 2010 door de Engelse Elena Tonra, de Zwitserse Igor Haefeli en de Franse Remi Aguilella. Afgelopen november nam Elena Tonra een solo-album met als titel 'Ex:Re'.

 

 

77 (19) Radiohead Street Spirit (Fade Out)

Vaste prik in de FMUSIC100 en zelfs een voormalig nummer 1. Street Spirit van Radiohead is volgens Thom Yorke het droevigste nummer dat de band ooit geschreven heeft. De opnamen van de unieke videoclip vinden plaats in een woestijn net buiten Los Angelas en duren twee nachten (van zeven uur 's avonds tot zes uur 's ochtends). Een speciale camera (photosonic) wordt gebruikt, wat het geheel een dromerig en oneindig gevoel geeft.

 

 

76 (*) Nine Inch Nails Hurt

Hoge nieuwe binnenkomer om deze update mee af te sluiten. De Nine Inch Nails zijn een industrial rockband uit Cleveland, opgericht in 1988. Opgericht door Trent Reznor verandert de band vaak bij live-optredens van samenstelling. Johnny Cash coverde het nummer in 2002 en scoorde er een van zijn laatste hits voor zijn overlijden mee.

 

 

Beluister op Spotify:

 

https://open.spotify.com/playlist/7Mw61KVOvsgyBZxMxZGWUE

[hjs]

En de originele versie is velen malen beter dan de cover van de heer Cash.

Helaas denken velen mensen daar anders over want in de lijstjes zie je vaak de versie van Johnny Cash.

[Simonsav]

Nooit ingezien waarom het origineel beter zou zijn. Die diep melancholische pijn die Cash erin legt hoor je nergens in de originele versie.

[Laki]

Ik was gisteren ook enorm teleurgesteld toen ik dankzij jou hjs ontdekte dat NIN - Hurt en Johnny Cash - Hurt hetzelfde nummer waren. Nu doen de nummers me niet echt iets, en heb ik ze misschien allebei twee keer gehoord. Ik vind het nummer gewoon niet mooi, gecoverd of niet. Maar ik vind het des te meer belachelijker dat beide versies in een toplijst verschijnen en dat de cover in de top 10 staat of zal staan. Nu, ik zal er voor eens en voor alles over kunnen oordelen gezien beide versies in de top 100 staan.

 

De reden waarom het origineel het niet zo goed doet, is omdat het minder gekend is, en omdat er meer vooroordelen zijn tegenover "luid kabaal" zoals NIN, maar bij Deftones bvb. zie je prachtig hoe harde muziek ook 'emotie' kan bevatten.

8 januari 2019 bewerkt door Laki

[Dansmeister]

Jeetje. Vind het tot nu toe echt een heel matige lijst. Heb sowieso weinig met het Coldplay gehalte. Moet wel zeggen dat ik pakweg een jaar of 5-8 geleden ook meer Radiohead enzo luisterde.

[MetalMichael]

1 uur geleden zei Simonsav:

Nooit ingezien waarom het origineel beter zou zijn. Die diep melancholische pijn die Cash erin legt hoor je nergens in de originele versie.

 

 

 

Cash' versie is ook mooi hoor, maar voor mij veel meer gepoleist dan het rauwe origineel.  Ik kan er moeilijk bij dat mensen in de versie van Cash meer of diepere emotie zien , mede door dat gepoleiste (het weghalen van de dissonante noot in de tokkel bijvoorbeeld). Bij Cash wordt het door de situatie een soort terugblik op zijn leven, daardoor krijgt het nummer en zeker de tekst een andere lading. 

[Laki]

Spoiler

 

Nick Cave & The Bad Seeds - Jubilee Street: Hier moet ik dringend wat meer van luisteren, maar ik verwar het soms met Nick Cave & Warren Ellis, die vaak scores maken van films, maar op zich is het gewoon Nick Cave & The Bad Seeds dat telt. Naar het schijnt een groep dat ik meer moet luisteren, omdat het wat leunt naar de post-punk van de jaren '80 toe, en dan met name hun oudere werk.  Dat is tot nu toe nog niet gebeurd, dus bij deze geeft de FMusic top 100 me wel de gelegenheid om dat eens te doen. Uiteindelijk blijkt het dus om een recent nummer te gaan. Maar desondanks vind ik het wel een mooi en dromerig nummer, met een mooie finale dat blijft boeien. Zeker een groep dus die ik meer moet verkennen, en tot nu toe de derde mooiste ontdekking.

 

Fleet Foxes - Mykonos: Ik ken het nummer ook totaal niet (incl. groep). In het begin dacht ik dat ik het kende en iets mooi terugvond, maar dan blijkt het toch een ander nummer te zijn, en stort het lied een beetje in (spijtig genoeg) in de tweede helft, dus ik weet niet wat ik er van moet vinden. Het lijkt me toch ook wel weer een (vrij) onbekend iets te zijn dat de lijst haalt, en ik weet niet of het zal bijblijven. Het is een ok nummer, maar of het top 100 materiaal is, betwijfel ik.

 

Daughter - Youth: Wederom nog nooit gehoord van dit, en ook dit is een beetje te rustig / indie-achtig voor mij. Ik heb het idee dat deze lijst volstaat met erg rustige recente nummers die ik binnen een paar uur letterlijk opnieuw vergeten ben. Tja. Het is nooit slecht, maar het doet weinig met me. Het bevat voor mij te weinig spankracht.

 

Radiohead - Street Spirit (Fade Out): Het heeft lang geduurd tegen dat ik Radiohead kon apprecieren, maar bij OK Computer is het kwartje uiteindelijk dan toch gevallen. Bij de andere albums is dat nog niet echt gebeurd, ook omdat ik In Rainbows, The Bends en Kid A nog maar één keer heb beluisterd, en de andere albums nog nooit. OK Computer ongeveer 5 tot 10 keer echter. Kid A vind ik het mooiste van de drie albums dat ik één keer geluisterd. Ik ken dit nummer dus niet echt, maar ik ben wel aangenaam verrast, want het is wel een mooi nummer dat nu wel wat gaat blijven hangen denk ik. Ik heb het dus in mijn favorieten playlist opgeslaan. Het is ook wel een dromerig nummer, en dat heb ik altijd wel graag. Misschien moet ik "The Bends" nog maar eens een kans geven, en net zoals Kid A wat meer opleggen. Het post-2000 werk doe ik pas wanneer ik Radiohead weer wat beter ken, omdat Radiohead echt de groeiband bij uitstek lijkt te gaan worden, zoals hier wederom bewezen wordt. Radiohead hoort wel thuis in de top 100, al zijn het soms wel niet de nummers die je het meest verwacht. En met Creep heeft Radiohead nu al twee totaal andere nummers in de lijst staan. Om het compleet te maken moet er ook wel een nummer van OK Computer bij, en dan is het mooi gebalanceerd voor mij qua Radiohead. Ik denk dat we Karma Police nog zullen zien.

 

Nine Inch Nails - Hurt: Closer vind ik een lekker nummer wellicht omdat het het meest aansluit op mijn elektro-roots, maar ik heb gisteren of eergisteren het album beluisterd, en dat vond ik tegenvallen. Het geluid was toch niet echt mijn ding. Hurt en Closer zijn voor mij een beetje atypisch op dat album. Ik moet ook wel zeggen dat ik dit nu een pak beter vind dan gisteren of eergisteren. Maar hier was ik ook NIN-moe tegen dat Hurt aan de beurt kwam eergisteren, gezien de andere nummers me niet lagen of het album me ontgoochelde. Apart klinkt het dus beter dan in functie van het album. Dat heb ik dus ook met Closer. En Hurt zal ook wel een totaal groeinummer zijn. Wel zonde van de opvallende stijlbreuk rond min 4.35 (wat door dat het geluid dat volle bak aanstond echt pijn deed aan de oren). En nadien vind ik het slot ook nog eens vervelend of niet mooi. Tja. Ik heb ook het idee dat het nummer een finale of actiever gedeelte mist, terwijl je nu een lange (oninteressante) outro hebt. Ik ben er dus niet echt aan uit waar ik ervan moet vinden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

8 januari 2019 bewerkt door Laki

[Richarð.]

Fleet Foxes is niet onbekend, hoor.

[Laki]

14 minuten geleden zei Richarð.:

Fleet Foxes is niet onbekend, hoor.

 

Oei ja, 47 listeners you know op Spotify. Bij Coldplay zijn dat er 51 en The Beatles 53. Ik volg 67 mensen wel. Ik heb er in ieder geval nog nooit van gehoord, zelfs nog nooit de naam van de groep gehoord.

8 januari 2019 bewerkt door Laki

[Richarð.]

4 minuten geleden zei Laki:

 

Oei ja, 47 listeners you know op Spotify. Bij Coldplay zijn dat er 51 en The Beatles 53. Ik volg 67 mensen wel. Ik heb er in ieder geval nog nooit van gehoord, zelfs nog nooit de naam van de groep gehoord.

 

Hadden een zeer succesvol debuutalbum waar ze mee doorbraken. Die stamt echter alweer uit 2008, dus het kan zijn dat je dat gemist hebt. Weet niet wanneer je echt serieus met muziek begon te luisteren namelijk.

[Chiemel]

Ik zie ook relatief veel nummers voorbij komen die ik van naam niet ken, de artiest dan wel. Maar tot nu toe word ik er nog niet superwarm van de lijst. Gewoon een paar goede, maar dat zijn dan ook geen verrassende. Ik hoop nog op een mooie verrassing. 

[Laki]

1 uur geleden zei Richarð.:

 

Hadden een zeer succesvol debuutalbum waar ze mee doorbraken. Die stamt echter alweer uit 2008, dus het kan zijn dat je dat gemist hebt. Weet niet wanneer je echt serieus met muziek begon te luisteren namelijk.

 

Wel, als we het over era's hebben.

 

1996 - Jan 2009: Ik haatte muziek toen (maar onbewust hield ik van sommige liedjes die op de radio afspeelden zoals Lily Allen - Smile). Coldplay kende ik bvb ook al van toen (maar dan die singles van op de radio)

Jan 2009 - Aug 2011: Pop uit de hitlijsten (wekelijks ultratop 50 volgen, soms op MTV of MNM luisteren, een album van Lily Allen en MGMT toen eens in Londen gekocht, de eerste keer dat ik de ultratop 50 volgde stond Lady GaGa - Poker Face op 1 en was ik 12-13 jaar. In die tijd is van rock me dit bijgebleven: Editors - Papillon, Muse - Knights of Cydonia, Green Day - 21 Guns, Snow Patrol - Just Say Yes, The Prodigy - Omen -> een beetje pop rock dus. 

Aug 2011 - Feb 2016: Drum & Bass & EDM era. Ik heb zelfs ooit eens een top 100 ingestuurd voor de FMusic 100 in 2015 waarvoor ik me zelfs schaam, en dat is pas drie jaar geleden... Er zijn gewoon nummers in die lijst die ik gewoon niet ken (wtf). In 2016 heb ik blijkbaar niet meegedaan. Maar van 2015 blijven maar 5 nummers overeind, en het beste nummer uit die lijst staat op de 69ste plaats. Enkel Pendulum - Blood Sugar, Deadmau5 - Alone With You, B-Complex - Beautiful Lies, Blue Foundation - Eyes on Fire, Django Django - Default en Nirvana - Smells Like Teen Spirit bleven erin staan. Dit is gestart toen ik voor het eerst Modestep - Sunlight en Rusko - Everyday (Netsky Remix) hoorde, en ik weet nog goed dat dat op de dag van het Pukkelpopdrama was. En voor mij ging toen een nieuwe wereld open, en drum & bass hype was er toen overal blijkbaar. Iedereen naar school luisterde naar drum & bass. Dat was ook in een periode dat ik het erg moeilijk had, en eigenlijk enorm rebelleerde / puberde.

Feb 2016 - Eind 2018 Grimes (art pop) en house era: Met Grimes - Genesis (dat was mijn trigger) ging er een hele nieuwe wereld opnieuw open. De eerste keer dat ik het luisterde (en dat werd ergens gedeeld op een forum), vond ik het eigenlijk absoluut niet mooi, maar zoals met zoveel Grimes nummers raakte ik verslaafd aan de nummers ('dat is haar kracht'). Zij geeft echt soms de gave om je verslaafd te maken aan 'foute muziek', en ervoor te zorgen dat je dat nummer tientallen of honderd keer oplegd, of dat had ik toch. Bij nummers die je soms eerst niet goed vind. Kill V Maim, Appreciate Power en Genesis zijn zo een voorbeelden van nummers. In die periode ook echt van dnb overgestapt naar (deep) house, hoewel ik misschien niet ruim genoeg (granted) luisterde, al stond ik in het algemeen wel open tegenover meer genres dan ervoor, maar zocht ik er niet actief naar

Eind 2018 - ... En dat doe ik nu dus wel. Al luister ik nog altijd veel naar Grimes enzovoort, maar house heb ik bijvoorbeeld echt al amper gehoord de laatste maand, en ik luister veel meer (alternatieve) rock, post-punk/new wave, (en nog meer) shoegaze/dream pop dan voorheen. En ik experimenteer ook meer, dus dat ik naar muziek / genres luister waar ik dat voorheen niet zou gedaan hebben, en dat soms zelfs nog goed bevalt (bvb. The National vind ik zeer goed, of Deftones etc...), daarom dat ik een beetje de top 2000 lijsten en nu deze lijst een beetje gebruik als inspiratie om nieuwe muziek te ontdekken, of muziekmeter en RYM (bij die laatste sorteer ik dan wel vaak op genre, om van een bepaald genre het beste te ontdekken).

 

 

8 januari 2019 bewerkt door Laki

[Fabian.]

 

75 (99) London Grammar Strong

London Grammar maakte twee jaar geleden voor het eerst z'n opwachting in de FMUSIC100 met twee noteringen. Op 75 vinden we ze dit jaar terug met het nummer 'Strong'. Het Britse triphop/elektronica-trio dat een beetje doet denken aan The XX. Frontvrouw Hannah Reid wordt geflankeerd door Dot Major en Dan Rothman op gitaar en drums/elektronica.

 

 

74 (957) Mumford & Sons The Cave

'The Cave' is de derde single die volgt van Mumford & Sons' debuutalbum Sigh No More. Dit nummer kent een nog groter succes dan debuutsingle 'Little Lion Man', met vier nominaties voor een Grammy Award in onder meer de categorieën 'Song of the Year' en 'Record of the Year'. De Londense folkband wil sinds 2007 muziek maken die ertoe doet.

 

 

73 (*) Lord Huron The Night We Met

Een nieuw nummer in de lijst is van Lord Huron. Dit in 2015 uitgebrachte nummer kan wederom in het genre folk worden geschaald. De bandnaam is geïnspireerd door het grote Lake Huron in Noord-Amerika en één van de vijf 'Great Lakes'. Dit is dan ook het meer waar leadzanger Ben Schneider opgroeide, en waar hij muziek speelde rondom het kampvuur.

 

 

72 (1611) George Michael Careless Whisper

Wederom een nieuwkomer in de Top 100 is George Michael met Careless Whisper. Dit relatief bekende nummer bij het publiek tekende het debuut van George Michael als solo-artiest en kwam in bijna 25 landen bovenaan in de hitlijsten. De muziekvideo vertelt het verhaal van een man die zich schuldig voelt over zijn buitenechtelijke affaire. Hij wist dat zijn vrouw er ooit een keertje achter zou komen.

 

 

71 (422) Wu-Tang Clan Triumph

Triumph maakt ook voor het eerst zijn opwachting in de Top 100. Het kan gezien worden als hiphop en de leden zijn RZA, GZA, Ol' Dirty Bastard, Method Man, Raekwon, Ghostface Killah, Inspectah Deck, U-God en Masta Killa. 

 

 

Beluister op Spotify:

 

https://open.spotify.com/playlist/7Mw61KVOvsgyBZxMxZGWUE

[Chiemel]

Wu-tang 

[bas2204]

Zo, had niet verwacht Lord Huron hierin terug te zien. Moet wel zeggen dat het wat mij betreft niet hun meest interessante nummer is

[Dansmeister]

Hoeveel mensen hebben hier 13 Reasons Why gezien en daarom The Night We Met erin gezet?

 

@Laki

Vergeet niet dat er genoeg nummers erin staan wat te maken heeft met de overleden users hier. Melanie met Leftover Wine is er toch eentje namens G.