MILANO

[19CH98]

De OS wordt op deze manier een opstapje naar nog veel meer! Hopelijk sluit Milano de Spelen af met een medaille want ik vermoed dat hij in 2028 niet meer op de OS staat maar op het EK

[Keeza]

Met een hattrick beginnen; heerlijk!  

[ElMarcos]

Milano laat zich op de spelen gelden voor Oranje onder 23 en dat is natuurlijk een hele mooie prestatie!

[Djurovski]

De ogen zijn gericht op Milano dit toernooi 

[mattihamstra]

 

Niet verloren in de groepsfase. Al mag het ons niet nog een keer gebeuren om zo te beginnen als in de laatste wedstrijd tegen Nigeria. Mijn status is tijdens die 3 wedstrijden wel een beetje veranderd. Vooraf was ik toch wel die jongen die al 2 keer voor het Nederlands Elftal had gespeeld en zelfs al een keer had gescoord maar met onder andere Malen en Lang in de selectie was ik niet de speler waarvan het meest verwacht werd. Door mijn prestaties in de groepsfase is dat toch wel veranderd. Nu ben ik de speler waar alle ogen op zijn gericht. Dat merk ik alleen al aan de media aandacht die er ineens is. De team manager heeft er voor gekozen om een stop te zetten op alle aanvragen voor een interview. Ergens is dat ook wel lekker want na een paar interviews te hebben gegeven kreeg ik toch steeds weer de vraag of ik toch niet droomde van een grotere club dan Bologna. Natuurlijk zijn er of liever gezegd is er 1 club waar ik van droom maar ik vind het respectloos tegenover Bologna om die vraag maar constant te herhalen. Daar komt ook nog eens bij dat ik pas een half seizoen bij Bologna zit en nog niet eens een vaste plek in de basis heb daar. Zolang er geen clubs komen met een bod bij de club die voor de club te goed is om af te wijzen heeft het geen zin om over andere clubs te praten. Mijn focus ligt nu op het presteren op de Olympische Spelen en als dit toernooi er op zit gaat mijn focus weer richting Bologna.

 

Nu alle ogen op mij gericht zijn is het ook zaak om het team bij de hand te nemen. Ik heb het er met mijn vader over gehad. Natuurlijk is er druk maar die druk kan om gezet worden in een bepaalde bewijsdrang en over het algemeen zorgt dat er altijd wel voor dat ik wat scherper ben. Met Portugal als tegenstander in deze kwartfinale treffen wij ook een gewoon een hele lastige ploeg. Het is duidelijk dat hun verdedigers en minstens 1 middenvelder zich hebben ingesteld op mij. Ik heb vaak een driehoek van tegenstanders om mij heen waardoor ik maar weinig in het spel betrokken kan worden. Dan moet er ruimte ergens anders op het veld komen maar daarin zijn we toch wat slordig. Het lijkt wel of we te gehaast op zoek zijn naar een opening. Wij moeten het daarom vooral van schoten uit de tweede lijn hebben en Portugal gokt eigenlijk een beetje op de counter. Het is frustrerend als je niet veel in het spel betrokken word. Des te belangrijker is het dus dat als het moment daar komt om wat met de bal te kunnen doen dat het gelijk gevaarlijk is. Een paar minuten voor de rust laat ik me uitzakken en kom ik uit op het middenveld. 2 middenvelders komen op dat moment over mij heen waardoor ik eindelijk een keer in een 1 tegen 1 situatie kom. Ik speel een tegenstander uit en heb voor het eerst deze wedstrijd wat ruimte. Ik zoek eigenlijk naar een aanspeelmogelijkheid op rechts maar dan zie ik Naci vanuit mijn ooghoek op links een loopactie maken. Ik wacht nog even en dan geef ik een splijtende pass met de snelheid van een schot. Naci krijgt de bal onder controle en 1 beweging later schuift hij de bal in de verre hoek langs de doelman en hebben wij de gewenste voorsprong te pakken 1-0. Het is een serieuze tik voor de Portugezen die stof tot nadenken hebben. Na rust staan ze dan ook wat anders en daar profiteren wij al snel van. Noa Lang maakt 8 minuten na rust de 2-0 en dan lijkt die halve finale wel binnen. Die halve finale is echt een zekerheid als ik in de omschakeling de ruimte in word gestuurd door Lang. De doelman schat de situatie helemaal verkeerd in en op ruim 25 meter van het doel tik ik de bal over hem heen om vervolgens de bal in  het lege doel te schuiven voor de 3-0. In de 84e minuut weet ik een lange bal door te koppen waaruit Addai de 4-0 maakt. Een afgetekende overwinning. Met 1 goal en 2 assists word ik verkozen tot man van de wedstrijd. De halve finale word een leuk onderonsje met onze zuiderburen.

 

Er komt steeds meer aandacht voor onze prestaties. Dat merk je alleen al aan het uitverkochte Parc Des Princes voor de halve finale tegen België. Nog 1 wedstrijd winnen en we staan gewoon in de finale. Ook de Belgen kiezen er voor om mij het leven tijdens deze wedstrijd zo zuur mogelijk te maken. Maar dit keer laten we zien geleerd te hebben van de lessen in eerdere wedstrijden waarin dit gebeurde. Ik raak misschien 2 keer de bal in het eerste kwartier en dat is dan op plekken waar ik niet gevaarlijk kan worden. Toch komen we binnen een kwartier op voorsprong. Kalokoh word vrijgespeeld na een goede combinatie tussen Naci en Regeer. Naci legt de bal panklaar neer voor Kalokoh en die faalt niet 1-0. Waar andere teams er dan voor kozen om de tactische aanpak iets los te laten blijft België bij hun plan. Dat pakt voor hun redelijk uit maar wij staan ook gewoon erg goed in de organisatie. Met die 1-0 voorsprong is het voor ons ook prima natuurlijk. De Belgen zullen vroeg of laat toch een keer wat aanvallender moeten spelen om het ons echt lastig te maken. tot mijn verbazing gebeurd dat eigenlijk de hele wedstrijd niet waardoor het bij 1-0 blijft. Geen leuke wedstrijd om te spelen en ik denk ook geen leuke wedstrijd om te zien maar maakt dat uit als je daarmee in de finale van de Olympische spelen staat? Het zal mij eerlijk gezegd een zorg zijn.

 

Verzekerd van zilver maar we gaan natuurlijk voor goud. Dan moeten we wel van het thuisland zien te winnen en dat word al lastig zat. Tot overmaat van ramp krijg ik een dag voor de finale ook nog last van buikgriep. Ik slaap bijna niet en alles wat ik probeer te eten komt er bijna net zo snel weer uit. Toch kiest de trainer er voor om met mij te starten en ik wil natuurlijk ook mijn medespelers helpen in deze wedstrijd. Hier hebben we 5 wedstrijden met zijn allen voor geknokt dus niet spelen is eigenlijk geen moment in mij op gekomen. Ik begin voor mijn gevoel ook best aardig. Ondanks dat wij in balbezit door 70% van het stadion worden uitgefloten nemen wij brutaal het initiatief. Dat resultaat in een schot van mij vanaf een meter of 20. De bal rolt heerlijk voor mijn voeten en ik krul hem langs een verdediger heen. De doelman kan niks doen maar de bal eindigt op de lat. Vlak voor rust krijg ik mijn 2e kans. Na een goede voorzet van Malen kop ik de bal heerlijk tegendraads in maar met een geweldige redding weet de doelman deze nog uit de kruising te tikken. Het staat 0-0 bij de rust en we hebben het gevoel beter te zijn dan de tegenstander. Persoonlijk gaat het ook beter dan ik vooraf had gedacht. Maar na 10 minuten in de 2e helft voel ik langzaam alle energie uit mij gaan. Ik probeer het nog wel maar het is eigenlijk tegen beter weten in. Een kwartier voor tijd zit mijn toernooi er op en kan ik alleen maar hopen dat de jongens die in het veld staan het gewenste resultaat behalen. Maar 8 minuten later gaat het dan toch mis. Uit 1 van de spaarzame kansen voor Frankrijk is het raak. Sofiane Diop word de held van Frankrijk door uiteindelijk de enige treffer van de wedstrijd te maken. De droom valt in duigen en na het laatste fluitsignaal doet dat pijn. Ik word verkozen tot topscorer en beste speler van het toernooi en dat doet extra pijn omdat je die prijzen ook nog eens op moet halen voor de huldiging. Met een gemaakt lach en de tranen in mijn ogen ga ik met de prijzen op de foto maar het liefst verdwijn ik zo snel mogelijk van het veld. Als de Fransen hun feestje vieren zoek ik mijn familie , vrienden en Jade op. Die groep mensen heb ik op dat moment het meeste nodig. Jade fluistert me dan al dat ze de komende tijd mee gaat naar Italië. De trainer heeft in de kleedkamer weinig te zeggen. Hij bedankt ons alleen voor de prachtige periode waarin we hebben laten zien dat het Nederlandse voetbal een mooie tijd tegemoet gaat. Pas in de bus op weg naar het hotel denk ik na over de woorden van Jade. Misschien is dat wel het moment om uit te zoeken hoe het echt zit tussen ons?

 

 

---------

@Marius Gezien de persoonlijke prijzen heeft milano zichzelf op de kaart gezet. Toch was het net niet genoeg

@19CH98 er is een medaille gewonnen alleen niet de gewenste kleur. Toch is dit de opstap naar een hele mooie toekomst voor milano

@Keeza Door die hattrick waren de ogen gelijk gericht op misschien wel de toekomstige ster van het Nederlands Elftal

@ElMarcos Milano heeft in 6 wedstrijden 6 keer het net weten te vinden. Iets waardoor hij vast op de lijstjes staat van de grotere clubs

@Djurovski je kan kijkend naar de persoonlijke prijzen zeggen dat milano de grote ster van het toernooi is maar in teamverband koop je daar weinig voor als je niet met goud in je handen staat

 

@MNie @Copywriter @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[ElMarcos]

Milano heeft zich laten zien op de spelen. Hoewel hij geen prijs mee naar huis neemt, is een tweede stek en zes goals iets wat hem zeker op de kaart gaat zetten.

[19CH98]

Een heel mooi toernooi gedraaid en daardoor een zilveren medaille mee naar huis genomen. Ben benieuwd hoe het verhaal zich verder gaat ontwikkelen.

[Marius]

Het is moeilijk om te stellen dat het tornooi niet geslaagd zou zijn voor Milano maar een gouden medaille, en/of een doelpuntje in de laatste twee wedstrijden hadden misschien toch de kers op de taart geweest.

[Keeza]

Je hebt je in ieder geval laten zien en zilver is niet geheel onverdienstelijk  

[mattihamstra]

 

Misschien dat ik over een paar jaar met trots terug kan kijken op een 2e plaats bij de Olympische Spelen maar nu overheerst nog de teleurstelling van het missen van goud en het verliezen in een finale. Van de club krijg ik nog 2 dagen vrijaf waardoor ik de sluitingsceremonie nog mee kan maken. De huldiging in Nederland voor alle sporters die een medaille hebben behaald moet ik helaas laten schieten. Ik vlieg vanuit Parijs terug naar Bologna en ben ergens ook wel weer blij dat deze zomer er op zit en ik me kan gaan richten op het clubvoetbal. Bij  mijn eerste training laat de trainer mij al weten behoorlijk onder de indruk te zijn van de stappen die ik deze zomer heb gemaakt. Het lijkt mede door de extra trainingen allemaal een beetje op zijn plaatst te vallen en mijn status bij de club lijkt door de spelen ook iets te zijn veranderd. Tegelijkertijd is de trainer ook duidelijk. Ik moet niet gelijk op een basisplaats rekenen in de bekerwedstrijd tegen Parma. Ondanks dat de voorbereiding wisselend was wil de trainer het vertrouwen geven aan spelers die er wel bij waren in de voorbereiding. Het enige dat ik kan doen is deze keuze accepteren en mijn voeten laten spraken als ik daarvoor de kans krijg. De club hoeft zich geen zorgen te maken want ik ben gewoon van plan om bij Bologna te blijven. Toch zijn er een aantal mensen binnen de club zwaar in de stress. Ik heb een dusdanig goed toernooi gespeeld dat er voor de wedstrijd tegen Parma ook weer de nodige scouts aanwezig zullen zijn. De trainer krijgt min of meer de opdracht om mij helemaal niet te laten spelen maar de trainer is duidelijk. ´Onze voorbereiding verliep stroef en als ik Milano nodig heb wil ik hem op zijn minst kunnen brengen.´ 

 

Ik begin dus op de bank en ik vreet mezelf behoorlijk op. De ploeg is zoekende lijkt het en laat aanvallend in de 1e helft nauwelijks iets zien. In het begin van de 2e helft krijg ik het seintje om warm te gaan lopen en 10 minuten later word ik al bij de assistent geroepen. Die komt met een heel plan maar ik kijk hem aan en zeg hem dat ik heel goed weet wat ik moet doen. Zorgen dat deze wedstrijd gewonnen word. Daar heb ik geen waslijst aan instructies voor nodig. Ik moet scoren en om te scoren moet ik afgaan op mijn gevoel.  In de 59e minuut kom ik binnen de lijnen voor Arnautovic. Dat is wel een signaal dat word afgegeven want Arnautovic word normaal gesproken niet zo snel gewisseld. 2 minuten later is het bij mijn 2e balcontact al raak. De bal word bij Parma achterin breed gespeeld en ik kan onderscheppen. De doelman is uit positie en ik schiet de bal van een meter of 25 tegen de touwen voor de 1-0. 4 minuten later is het opnieuw raak. Een schot van Barrow word nog geblokt maar de bal komt zomaar voor mijn voeten en dus is het simpel raak voor mij 2-0. Op dat moment weet ik eigenlijk al dat een basisplaats in de volgende wedstrijd bijna onvermijdelijk is. In de 81e minuut mag ik ook nog mijn hattrick maken. Op het middenveld combineren we goed tussen de linies door en komen we in een overtal situatie. De steekbal is net op tijd en met een schijnbeweging krijg ik de keeper simpel op de grond. Met een wippertje over de doelman heen bepaal ik de eindstand op 3-0. Ik trek mijn vorm van op de spelen door bij Bologna en dat moet normaal gesproken goed voelen voor iedereen op de club. Voor mezelf is het natuurlijk lekker om gelijk een hattrick te maken. Voor de trainer is het fijn om nu het er weer om gaat met een overwinning te beginnen. Voor mijn teamgenoten is het een mooie opsteker richting het begin van de competitie. Maar voor de mensen die in het bestuur zitten lijkt het eerder een last te zijn. Ik weet niet waarom dat is. Ik heb aangegeven te willen blijven voor een club moet dat ook voldoening geven als een speler aangeeft graag te blijven. Maar misschien willen ze wel cashen en zijn ze me liever kwijt dan rijk? Ik weet het niet maar het zorgt wel voor een vreemd gevoel.

 

Dat vreemde gevoel neemt de trainer bij mij eigenlijk heel snel weg. 'Milano ik kan gewoon niet meer om jou heen en je verdient het om voorlopig de kans te krijgen als eerste spits.' Woorden die als muziek in mijn oren klinken zo vlak voor de start van de Serie A. Met Lazio hebben we ook gelijk een pittige tegenstander te pakken. Ik speel met zoveel meer vertrouwen dan dat ik eind vorig seizoen deed. Wat dat betreft heeft de zomer mij wel goed gedaan. Vorig jaar dacht ik nog wel eens te veel na maar ik heb geleerd dat ik gewoon mijn verstand op 0 moet zetten en vertrouwen in mezelf moet hebben. Hopelijk slaat dat dan ook over op het team en kunnen we voor iets moois zorgen. Vorig seizoen hebben we een prima 2e seizoenshelft gedraaid en gingen van een degradatieplek naar een plek bovenin het rechter rijtje. Dit jaar wil ik niet eens in de buurt komen van een degradatie plek en denk ik zelfs dat wij in het linker rijtje kunnen eindigen maar dan moet het ook wel een beetje mee zitten. Wat dat betreft is het begin tegen Lazio dramatisch. Na 27 minuten staan met met 0-2 achter en dreigt er een afstraffing. Maar eigenlijk uit het niets maak ik vlak voor rust de aansluitingstreffer. Er komt een voorzet vanaf de linkerkant en bij de 1e paal weet ik de bal nog net te raken waardoor de doelman kansloos is 1-2. In de rust gaat de trainer flink tekeer. Het is volgens hem puur geluk dat we nog in leven zijn maar dat we die reddingsboei die nu voor ons ligt moeten pakken. Het lijkt echter tegen dovemans oren gezegd want 8 minuten na rust is de marge weer 2 en dus 1-3. Op de tribune voelen de supporters de bui al hangen. Maar slechts een par minuten later is de spanning weer terug in de wedstrijd. Bij een vrije trap word ik totaal over het hoofd gezien en bij de 2e paal kop ik helemaal vrij simpel raak 2-3. De supporters gaan er toch maar weer voor zitten en stuwen ons naar voren. Met resultaat want 10 minuten na de 2-3 is de comeback compleet. Na een afgeslagen hoekschop word de bal er opnieuw in gebracht. Opnieuw klopt er niks van de organisatie bij Lazio en Lucumi staat helemaal vrij. De doelman probeert met alle macht de hoek te verkleinen en dat heeft Lucumi ook in de gaten. Hij kopt de bal voor het doel en met alles wat ik heb duik ik naar die bal. Dat ik daarbij een schoen tegen mijn wenkbrauw krijg maakt mij op dat moment nog niet zoveel uit. Ik weet de bal te raken en op het moment dat ik de pijn voel hoor ik de supporters juichen 3-3 en opnieuw een hattrick te pakken. Ik moet naar de kant voor verzorging en het wondje word dicht gemaakt. Toch word ik een kwartier voor tijd naar de kant gehaald. Net boven mijn oog word het aardig dik en dat belemmerd mijn zicht. Met een zak ijs op mijn hoofd kijk ik de wedstrijd vol spanning uit. We wankelen maar komen uiteindelijk toch met de schrik vrij. 3-3 en gezien het wedstrijd verloop is dat een prima resultaat voor ons.

 

 

---------------------------------------------

omdat er nog maar 1 wedstrijd in de competitie is gespeeld heb ik nu geen stand er bij

 

@ElMarcos de vorm word nog even door getrokken bij Bologna. zit er dan toch nog een transfer in?

@19CH98 Milano is als een raket gestart aan het nieuwe seizoen. Als hij bij bologna blijft gaan ze daar heel veel plezier aan hem hebben

@MariusMet een gouden medaille was het toernooi perfect geweest. De persoonlijke prijzen zijn mooi maar uiteindelijk blijft voetbal een teamsport en dan is het zonde dat die finale niet gewonnen is

@Keeza het is aan milano om het zilver in de toekomst om te gaan zetten in goud of in ieder geval in teamprijzen.

 

@Djurovski @MNie @Copywriter @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[Keeza]

Je scoort de frustraties even van je af, lekker zeg!

[Marius]

Twee keer op een rij een hattrick! Milano zit in bloedvorm na de OS. De interesse in hem zal er niet op verminderd zijn gok ik.

[19CH98]

Je kan slechter terugkomen bij je club

[Djurovski]

Zonde van die finale op de OS maar de goede vorm heeft Milano mee genomen naar Bologna

[ElMarcos]

Milano begint sterk aan het nieuwe seizoen bij Bologna!

[mattihamstra]

 

Het is een onvergetelijke zomer geweest. Milano die een geweldig toernooi speelde en bij de club gewoon door gaat met scoren zoals tijdens het toernooi. Ik had stiekem de hoop dat ik wel een paar dagen met hem weg kon om even alleen met elkaar te zijn en te zien wat er echt is. Helaas zat dat er niet in want meneer ging extra trainen om zo fit mogelijk aan de Olympische Spelen en het nieuwe seizoen te beginnen. Vooralsnog pakt dat voor hem heel goed uit. Ik merk aan mezelf dat ik ook steeds fanatieker word als ik in het stadion aanwezig ben. Het voelt heel raar maar op een bepaalde manier voel je de emotie die hij als speler op het veld heeft ook. Overal waar we kwamen konden we eerder gewoon rustig over straat lopen of rustig ergens eten maar dat is tegenwoordig wel anders. Als we nu ergens willen eten of op zijn vrije dag eens wat leuks willen doen zijn er sinds kort altijd wel mensen die met hem op de foto willen. Ik vind het we eens vervelend maar als ik dan zie hoe gelukkig een kind bijvoorbeeld kan zijn met een foto is dat ook super tof om te zien. Wat mijn hart wel eens breekt is dat er ook kinderen zijn met een verstandelijke beperking. Kinderen die ook een droom hebben om misschien voetballer te worden. Milano maakt daar graag alle tijd voor. 

 

Na het goede begin van Milano gaat het met Milano zelf even iets minder. Hij scoort niet tegen AC Milan (1-1) en tegen Torino (2-3) verlies. Tegen Torino was het trouwens een kansloze wedstrijd want voor rust stond Bologna al 0-3 achter.  Thuis tegen Atalanta is meneer weer van grote waarde. Vlak na de 0-1 van Atalanta scoort Milano met een hakbal en zo zorgt hij er voor dat er in ieder geval een punt word behaald 1-1. Zijn goal was mooi maar na de wedstrijd gebeurd eigenlijk het mooiste. Een kind met een verstandelijke beperking heeft vlak bij het veld een bordje in zijn handen met daarop de vraag of hij het shirt van Milano mag. Milano bedenkt zich niet en geeft zijn shirt natuurlijk. Vervolgens pakt hij het ventje op en vraagt om de telefoon van de vader. Hij gaat naar binnen en een paar minuten later komen ze samen weer naar buiten. Als ik de Instagram pagina open van de club is het binnen gefilmd. Milano heeft die jongen mee naar de kleedkamer genomen om een foto te maken met het hele team. Sommige dingen zijn belangrijker dan het resultaat. Dit zijn herinneringen voor het leven. 

 

Het zet de club aan het denken en ze willen dit jaar graag nog een keer met mascottes het veld op lopen die allemaal een een verstandelijk beperking hebben. De club wil aandacht vragen voor betere voorzieningen als het gaat om sporten voor kinderen met een verstandelijke beperking. Milano moet het gezicht van deze campagne worden en natuurlijk vind het dat een hele eer. Voetballen is voor Milano heel belangrijk maar er zijn ook voor hem belangrijkere dingen in het leven. Toch kan hij door het voetbal aandacht vragen voor in mijn ogen een goed doel. 

 

Uitwedstrijden kijk ik vaak met zijn moeder nu ik al een tijdje in Italië ben. Zijn moeder kan soms ook zo verschrikkelijk fanatiek zijn. Uit bij Cagliari lijkt er namelijk niks aan de hand na 45 minuten spelen. Een 0-3 voorsprong en Milano heeft opnieuw gescoord. In de 2e helft word het in de slotfase 2-3 en nog erg spannend. Wiebelend en schreeuwend zit zijn moeder naast mij op de bank en springt ze op als er voor het einde word gefloten. Als ik Milano na de wedstrijd spreek is hij vrij duidelijk. 3 Punten en we moeten niet verwachten dat we met Bologna makkelijke wedstrijden gaan spelen.

 

Een paar dagen later word er in mijn ogen toch vrij makkelijk gewonnen bij Empoli. 0-4 bij rust en Milano weer trefzeker met 2 goals. De 1-5 eindstand lijkt dus heel simpel maar volgens Milano ligt dat dus wel anders. Binnenkort gaat Milano een kijkje nemen bij een Speciale school voor kinderen met een beperking. Ik zou heel graag mee willen om er in een vlog ook aandacht voor te vragen maar of dat mogelijk is moet nog blijken.

 

 

 

-----

even weer een update door de ogen van een ander personage dan milano

 

@Keeza ik kan moeilijk ontkennen dat milano uitstekend is begonnen aan het nieuwe seizoen

@Marius De interesse was er maar Milano is vrij duidelijk geweest en dat lijkt zijn vruchten af te werpen

@19CH98 Voorlopig is Milano de man voor de club en lijkt hij ook zijn steentje bij te kunnen dragen een maatschappelijke projecten

@Djurovski een finale wil je altijd graag winnen natuurlijk maar het zit milano niet in de weg

@ElMarcos en hij trekt die vorm nog even lekker door

 

@MNie @Copywriter @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[Djurovski]

De start is prima van zowel club als Milano

[Marius]

Milano lijkt zowat op zijn eentje verantwoordelijk voor de punten die Bologna pakt. Zonder zijn bijdrage zou de club het niet zo goed doen.

[19CH98]

Er worden sprongen gemaakt richting de bovenkant van de serie A, heel knap! Milano heeft daar een groot aandeel in natuurlijk.

[ElMarcos]

Milano maakt bij de start van het seizoen alvast voldoende doelpunten. 

[mattihamstra]

 

Wat een start van de competitie voor ons. Toen ik bij de club kwam was degradatie een optie nu staan we zo aan het begin van het seizoen op een plek dat recht gaat geven op Europees voetbal. Is dat dan het doel? Nee het doel is om hopelijk onderaan het linker rijtje te eindigen. Mocht later in het seizoen blijken dat er meer in zit kunnen we altijd nog kijken wat er mogelijk is. De maand September was voor mij al een prima maand maar de bekroning voor die maand moest nog komen. Ik ben opgeroepen voor het Nederlands Elftal. Het EK kwam nog te vroeg maar na mijn prestaties op de Olympische Spelen was het voor mijn gevoel een kwestie van tijd voor ik weer opgeroepen werd. Zelf heb ik altijd het WK van 2026 als stip aan de horizon gehad en die stip lijkt nu ook daadwerkelijk haalbaar te zijn.

 

Voor dat ik me mag melden in Zeist spelen we nog een uitwedstrijd tegen Cremonese. Door een vroege rode kaart aan onze kant word deze wedstrijd met 1-0 verloren en dat is toch zonde. Met alle respect voor die ploeg hoor maar als wij in het linker rijtje willen eindigen moeten we dit soort wedstrijden wel winnen. 

 

In zeist gaat het gesprek met Peter Bosz over het feit dat ik er begin September niet bij zat. Volgens hem kon ik die rust wel gebruiken. Na de OS heb ik bijvoorbeeld geen rust meer gekregen van de club en de Nations League is niet het doel voor de KNVB. Wel is het zo dat er bij Schotland en thuis tegen Frankrijk werd verloren en we dus eigenlijk al kansloos zijn om ons te plaatsen voor de laatste 4. Mijn selectie maakt vooral in de media veel los. Volgens velen ben ik de spits waar al die jaren op is gewacht en is de hoop wat betreft het WK in 2026 op mij gevestigd. Meneer Derksen vind dat dan weer wat overdreven en haalt aan dat ik me bij een topclub moet bewijzen. Daar is de druk toch anders dan bij een clubje als Bologna. Tegen Tsjechië moet ik het doen met een plekje op de bank. Voor rust komen wij door doelpunten van Depay en Gakpo op een 0-2 voorsprong en lijkt er niks aan de hand. Met nog een half uur te gaan mag ik me klaar maken voor een invalbeurt maar weten de Tsjechen de aansluitingstreffer te maken. Ik mag verder met mijn warming up en 10 minuten later zelfs gaan zitten. Tot overmaat van ramp word het in de 91e minuut ook nog 2-2. Ik word nog voor 3 minuten gebracht maar daarin kan ik weinig betekenen voor het team. 

 

Een paar dagen later mag ik aan de aftrap verschijnen tegen Schotland. Ik heb het nieuws ook mee gekregen en in de media word er schande gesproken dat er weer niet werd gewonnen van toch een middelmatig Tsjechië. In De Telegraaf word een opstelling gedeeld waarin mijn naam dikgedrukt in de spits staat. Meneer Bosz is daar vast niet van onder de indruk maar ik mag toch starten. Na 17 minuten spelen kopt Virgil ons op voorsprong uit een dood spelmoment. 13 minuten later sta ik op de goede plek om de 2-0 binnen te tikken en lijkt er niks aan de hand. Toch word het vlak na rust weer spannend als de Schotten de 2-1 maken. Die spanning schiet ik 4 minuten later weer weg. Danjuma met een hele goede actie over links maar zijn voorzet is niet helemaal lekker en komt tot achter de 2e paal. Daar heb ik wel alle ruimte en zoek ik naar mensen voor het doel. Ik zie de doelman een stap maken voor een voorzet en besluit in een flits het er op te gokken. De bal scheert langs de paal maar in de korte hoek is het raak en dus 3-1. Kunnen we het nu dan zakelijk uitspelen? Nee want na 66 minuten spelen staat het 3-2 en moeten we toch aan de bak. Ik loop op mijn laatste benen eerlijk gezegd en had eigenlijk verwacht dat ik een kwartier voor tijd wel gewisseld werd. Toch blijf ik nog even staan en in de 83e minuut stoomt Dumfries nog maar een keer op over rechts. Hij levert een heerlijke voorzet af. Tussen 2 verdedigers in zoek ik mijn ruimte. De bal valt net over de verdediger voor mij heen en ik weet de bal wel te raken. Echt sturen kan ik niet maar de bal gaat richting de verre hoek en valt binnen 4-2 en nu moet het verzet toch wel gebroken zijn. Met een hattrick op zak word ik vervangen en mag ik gaan genieten van een persoonlijk toch heerlijke avond.  Na afloop krijg ik voor de camera de vraag of ik vind dat ik nu de kans moet krijgen als eerste spits.  'Ik heb de berichten ook gezien en ik ben niet de speler die een rel gaat veroorzaken. Er is al te veel gezegd en geschreven over deze situatie. De bondscoach maakt keuzes waarvan hij denkt dat ze goed zijn voor het team. Soms pakken ze goed uit en soms wat minder. Dat ik er nu 3 maak is natuurlijk weer voer voor de media maar wat als ik vandaag niet had gescoord? dan had een ander weer in de spits moeten staan.'

 

 

Terug op de club is er geen tijd om te genieten van het feit dat ik een hattrick heb gemaakt voor het Nederlands Elftal.  We spelen namelijk een lastige uitwedstrijd bij Fiorentina. Het spektakel in deze wedstrijd zit hem vooral in het eerste half uur. Fiorentina heeft de controle maar een ongekende fout tussen een verdediger en doelman stelt mij in staat om simpel de 0-1 te maken. Een lang bal lijkt namelijk veel te hard voor mij maar er volgt een botsing waar ik van kan profiteren. Ik schuif de bal in het lege doel en het zal mij een zorg zijn dat er 2 spelers last hebben van die botsing. Die 0-1 kunnen wij namelijk goed gebruiken. 4 minuten later maak Aebischer er met een droge schuiver al 0-2 van maar de marge van 2 is 2 minuten later al ongedaan gemaakt. 1-2 na een half uur spelen en de neutrale toeschouwer lijkt vandaag de grote winnaar te worden. Wij nemen die voorsprong mee de rust in en dat word ons duidelijk gemaakt dat we er alles aan moeten doen om deze wedstrijd dood te maken. Het tempo gaat er uit en wij doen alles om het spel voornamelijk te vertragen. Niet helemaal wat ik graag zie maar de punten zijn het belangrijkste. De 1-2 trekken wij uiteindelijk over de streep en dat is waar het om gaat.

 

Thuis tegen Frosinone mogen we toch wel iets beter voor de dag komen. En dat doen we ook. Het zijn misschien wel de beste 45 minuten die ik als voetballer heb mogen meemaken. Alles wat wij aanraken lijkt in goud te veranderen en dat zorgt er voor dat we bij de rust al met 6-0 voor staan. Een ongekende luxe voor de club en de supporters geven ons een staande ovatie. Er word echt verschrikkelijk goed gevoetbald en een aantal goals zijn in alle eenvoud van grote klasse. Na 9 minuten is het voornamelijk 1 a 2 keer raken en kan ik de bal na een heerlijke strakke en lage voorzet van Sosa binnen lopen. 3 minuten later maak Aebischer er 2-0 van door de bal in de rechter bovenhoek te krullen. In de 22e minuut is het weer Sosa met een uitstekende voorzet en in de lucht stuur ik de bal met mijn rechtervoet naar de verre hoek waar de bal heerlijk in het zijnetje ploft voor de 3-0. Binnen het half uur word het ook nog 4-0 als Orsolini een vrije trap binnen schiet. In de 35e minuut lobt Orsoline de bal over de verdediging en laat ik de bal nog een keer stuiteren voor ik verwoestend uithaal voor mijn 3e van de avond en de 5-0. Voor rust zet Orsolini zelf de 6-0 nog op het scorebord. De trainer kan ook zijn ogen niet geloven en laat ons vooral genieten van de rust. Na rust is het gedaan met het goede voetbal. Het hoeft natuurlijk ook niet meer. Na een uur spelen zit mijn wedstrijd er op en word ik gewisseld. Dat het uiteindelijk 6-2 word is zonde voor de verdedigers. Die hadden de 0 ook wel een keer mogen houden maar zullen de supporters het over die tegengoals hebben als ze zo'n 1e helft hebben gezien? Ik denk het niet.

 

Na de interlands is Jade in Nederland achter gebleven. De afgelopen tijd hebben we gekeken of het echt iets serieus kon worden maar het is lastig omdat ik toch veel weg ben voor het voetbal. Iets wat voor haar vooral lastig leek. dan moet je ook zo eerlijk zijn en niet aan jezelf denken. Ik had het fijn gevonden als ze was gebleven maar het is voor haar beter om haar leventje in Nederland te hebben. 

 

 

 

-------

 

Even een kleine periode van afwezigheid. heb even in het ziekenhuis gelegen en ben nu herstellende. Dat betekend dus ook weer dat ik FM langzaam weer ga oppakken

 

@Djurovski Voetballend blijft het voortreffelijk gaan. Privé lijkt er een kleine tegenslag te zijn

@Marius Milano is de grote blikvanger van Bologna op dit moment

@19CH98Kampioen gaat Bologna niet worden maar dat ze na 9 wedstrijden spelen op een plek staan dat recht geeft op Europees voetbal zegt wel iets over de stappen die zowel de club als milano maken

@ElMarcos Als milano zo doorgaat gaat hij mee doen om de topscorers titel in de serie a

 

@Keeza @MNie @Copywriter @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[MNie]

Dat mogen we wel Milano maand noemen zeg, niet alleen voor de club belangrijk, maar tegen Schotland ook voor de nationale ploeg!

[19CH98]

Allereerst een spoedig herstel gewenst, hopelijk gaat het (snel) weer beter met je! 

 

Daarnaast gaat het Milano heel goed met 2 hattricks in deze periode. Ben benieuwd hoe het verder gaat.

[Marius]

Wat een periode voor Milano. Zowel op clubniveau als bij de nationale ploeg een hattrick. Het zal hem dan worst wezen dat het met Jade niets geworden is. 

 

PS: Spoedig herstel man! Hopelijk weer snel de oude.

[ElMarcos]

met Milano gaat het nog steeds voor de wind. Gaat zo niet lang duren voor hij de overstap maakt naar een grotere club vermoed ik.

 

Heel veel sterkte met je persoonlijke herstel!