MILANO

[MNie]

Twee treffers in een zware maand voor de club. Persoonlijk misschien tevreden, maar als we naar het team kijken moeten er nog wat tandjes bij.

[mattihamstra]

 

'Je lijkt wel de enige speler die kan scoren op dit moment.' 'jij moet het doen. Zonder jou worden we geen kampioen.' Ik heb de vorm te pakken en ook de mensen in Vicenza zelf hebben nu hun hoop op mee gevestigd. We gingen als koploper de winterstop in en staan nog steeds bovenaan. Toch lijkt de vorm waarin we als team in verkeerden weg. Januari was wat wisselvallig en misschien kunnen we niet met die druk om gaan. Het moet de komende tijd blijken of dat zo is. Vooralsnog probeer ik vooral te genieten van mijn plekje in de basis en dus de vele minuten die ik krijg. Ik hoef me nergens zorgen om te maken en ook mijn moeder heeft haar draai inmiddels gevonden. We gaan altijd samen naar de club. Ik maak me daar klaar voor de training en mijn moeder zorgt dat we als spelers kunnen genieten van een heerlijke lunch in de kantine. Als de werkdag van mijn moeder voorbij is gaan we ook weer samen naar huis. Dat zorgt er voor dat ik vaak extra uren kan maken op de club en ik merk dat het effect heeft. De uren in de gym hebben er voor gezorgd dat ik steeds sterker word. Maar ook de extra uren op het trainingsveld zorgen ervoor dat ik in bepaalde situaties bijna blind het doel weet te vinden. 

 

In Italië vinden ze dat een spits in het strafschop gebied moet zijn om daar vervolgens dodelijk trefzeker te zijn. Noem het maar een Hollandse ziekte maar ik vind het toch fijn om als spits ook mee te voetballen. Mijn kans af te wachten en dan in het strafschop gebied te komen om toe te slaan. Het heeft wel voor een aantal discussies gezorgd maar ik ben er mee aan de slag gegaan en heb het beste van beide proberen toe te voegen aan mijn spel. Hierdoor hoop ik dat het voor verdedigers lastig word om mij als spits in te schatten. In de thuis wedstrijd tegen Trento heeft dat al snel effect. Al na 5 minuten is het raak als ik bij een aanval constant het contact zoek met de laatste man. Op het moment dat ik een voorzet verwacht zak ik iets uit en kan ik op de rand van het stafschopgebied de trekker over halen en krul ik de bal in de korte hoek voor de 1-0. Als we de rust in gaan lijkt er geen vuiltje aan de lucht. 3-1 voor en het ziet er naar uit dat we in de 2e helft alleen maar uit kunnen lopen. Het blijkt echter helemaal anders te zijn. In de 87e minuut word het 3-3 en lijken we tegen dom puntverlies aan te lopen. Toch weten we een minuut later weer op voorsprong te komen. Als ik in de bal kom om me aan te bieden en 2 medespelers over mij heen gaan. Op het randje van buitenspel kunnen Giacomelli en Begic op de doelman af en is het Begic die voor de 4-3 en dus de overwinning zorgt.

 

Een paar dagen later is het tegen Pro Sesto allemaal vrij zakelijk maar word er wel gewonnen met 0-2. Ik speel niet heel goed maar pik mijn goal mee door een terugspeelbal te onderscheppen. Ik kan om de doelman en schuif de bal in het lege doel. Cappelletti scoort in de 2e helft nog uit een standaardsituatie en dus nemen we vrij simpel de 3 punten mee.

 

De laatste keer dat als het team tot scoren kwam en ik die wedstrijd niet op het scorebord verscheen was op 2 November. Dat klopt toen moest het WK nog beginnen. Dat is inmiddels 16 wedstrijden geleden. Daarvan wisten we in 6 wedstrijden niet tot scoren te komen. Het is eigenlijk een bizarre statistiek maar aan die reeks komt tegen Pro Patria ten einde. Er word gewonnen en dat is uiteraard het belangrijkste. Door doelpunten van Stoppa en Giacomelli word het opnieuw 2-0.

 

De wedstrijd waar eigenlijk al de hele maand naar toe word geleefd is die tegen Pro Vercelli. We moeten op bezoek bij de nummer 2 en het is duidelijk wat de bedoeling is. Niet verliezen. Bij verlies raken wij de koppositie kwijt aan de tegenstander en dat kan een serieuze tik zijn. Dit is de wedstrijd waarin moet blijken of we tegen de druk bestand zijn en daar lijkt het in de 1e helft totaal niet op. Met een 2-0 achterstand gaan we de rust in en lijkt het geloof in een resultaat verdwenen. De trainer geeft ons de wind van voren. We moeten anders voor de dag komen en hopen dat we snel die aansluitingstreffer kunnen maken. Na 60 minuten is die aansluitingstreffer daar. Met vrijwel mijn eerste kans is het raak. Op zijn Italiaans wacht ik op het moment in het strafschop gebied. De voorzet komt laag bij de eerste paal en als een katapult ben ik weg. Al glijdend weet ik mijn grote teen tegen de bal de zetten en kan de doelman niks meer doen 2-1. 6 minuten later zijn we helemaal terug als Begic een vrije trap raak schiet maar we lijken toch te verliezen. In de 91e minuut is het een van richting veranderd schot die onze doelman te machtig is en dus is het 3-2 voor Pro Vercelli. Maar 2 minuten later krijgen wij toch loon naar werken als Ronaldo er 3-3 van maakt. Missie geslaagd, Er is niet verloren en dat word gezien als een overwinning. Zeker na die 1e helft.

 

In de wedstrijden die volgen doen wij wat er van ons verwacht word. Er word 2 keer gewonnen en we houden 2 keer de 0. Dat ik in die 2 wedstrijden ook nog 3 doelpunten maak toont aan dat het met mijn vorm echt wel goed zit. We gaan langzaam richting het einde van het seizoen en die grote mond die ik tijdens mijn allereerste training had lijkt toch langzaam maar zeker werkelijkheid te worden. 'Ik zorg ervoor dat Vicenza weer in de Serie B speelt.' krijg ik gelijk of was het toch grootspraak?

 

 

-------

 

Even wat minder actief geweest deze week. werk en het WK weerhielden mij een beetje van FM

 

@Djurovski januari was de maand van de opstartproblemen na de winterstop

@19CH98het team lijkt inmiddels ook de vorm weer te pakken te hebben

@Marius ondanks de blessure toch het enige lichtpuntje van Vicenza dan is puntverlies ook heel logisch

@ElMarcos 2 goals en 6 punten daarmee toont milano zijn belang voor het team

@MNiehet moest inderdaad ook beter. Deze maand leek het er weer op

 

@Copywriter @Thomassje123 @Kyrill @Bogatyr @Tim Windt @aron24

[19CH98]

De verschillen zijn klein bovenin maar wel in het voordeel van jou team. Ga zo door!

[Marius]

Mede door de prestaties van Milano blijft Vicenza volop meedoen in de strijd om de titel.

[John Terry 2.0]

Spannend slot, maar een punt in het voordeel is momenteel voldoende!

[Djurovski]

Sterke maand van zowel club als Milano

[mattihamstra]

 

Het is tijd voor wat ze in Engeland the business end of the season. We hebben het in eigen hand en dat is natuurlijk erg lekker maar 1 misstap en het kan zomaar anders zijn. In Vicenza zelf heerst er toch een licht opgewonden sfeer. Ik maak de echte Italiaanse passie voor het voetbal overal waar ik kom mee. Of het nu de bakker , de slager of de plaatselijke supermarkt is. Overal krijg ik de succeswensen mee maar ook de druk van het toch wel moeten. Dan is het niet heel lekker om de maand te starten met een uitwedstrijd tegen Juventus onder 23. Een team dat gewoon een aantal hele aardige spelers heeft. Onder andere Mo Ihattaren. Heel Nederland heeft wel een menig over deze jongen maar nu ik hem zo spreek is het gewoon een aardige gozer die natuurlijk ook wel het nodige heeft mee gemaakt. Hij is zijn vader verloren op een cruciale leeftijd in zijn ontwikkeling. Ik heb mijn vader nooit ontmoet dus voor mij is het een stuk makkelijker. Het is al snel duidelijk dat dit een wedstrijd van details word. Het lijkt eerder op schaken dan op voetballen en dat zorgt er voor dat ik al snel door heb dat ik het zomaar eens met 1 kans moet gaan doen deze wedstrijd. Maar als die ene kans dan ook gelijk raak is hoor je helemaal niemand daar over. In de 61e minuut is het echt mijn enige balcontact in het strafschopgebied maar ik kan juichen. Voorzet van de linkerkant met een stuit er in. Een verdediger zit goed bij me maar dan neem ik de gok om naar de bal te duiken. Met alle gevolgen van dien overigens. Ik stuur de bal richting de verre hoek en dan voel ik een doffe klap. Even gaat mijn beeld op zwart maar hoor ik nog wel de ontlading bij mijn ploeggenoten. Mijn neus doet pijn en het bloed stroomt er uit. Na een behandeling langs de kant word er toch besloten om mij te wisselen en word er verder onderzoek gedaan in de kleedkamer. Daar is al snel duidelijk dat ik mijn neus heb gebroken maar het zal me eerlijk gezegd een zorg zijn. Er word met 0-1 gewonnen door mijn goal. In deze fase heb ik daar echt wel een gebroken neus voor over. 

 

Ik krijg een paar dagen rust en wacht op een masker om toch te kunnen spelen. Logisch gevolg hiervan is dat ik op de bank begin tegen Piacenza. Vanaf de bank zie ik ons worstelen. We gaan ook met een achterstand de rust in en gelijk na rust mag ik warmlopen. Er zijn wat harde woorden gevallen in de kleedkamer en die woorden lijken effect te hebben. 12 minuten na rust is de stand volledig omgedraaid en staan we met 2-1 voor. Deze voorsprong geve we ook net zo snel weer weg. 20 minuten voor tijd kom ik binnen de lijnen en merk ik al gelijk dat met een masker voetballen niet heel fijn is. Ik heb het gevoel dat ik een soort extra dode hoek heb en kan de situatie om mij heen minder goed scannen. Toch lijken we de 3 punten uit het vuur te slepen als Cappelletti uit een vrije trap de 3-2 binnen kopt maar opnieuw geven we deze voorsprong snel weg. 3-3 en nog erger we geven de koppositie hiermee uit handen. 

 

Het is wennen nu. In plaats van de ploeg te zijn waar op gejaagd word zijn we nu de ploeg die in de achtervolging moet. En hoewel we uit bij Renate een prima 1e helft spelen waarin ik overigens weer op de bank begon is het in de 2e helft toch weer billen knijpen na de 1-2. Ik krijg ongeveer 25 minuten speeltijd en word vooral gebracht voor de counter. Daar komt het in die 25 minuten eigenlijk niet van en we mogen nog blij zijn dat we die 1-2 over de streep weten te trekken.

 

'Slaat de Zorro van Vicena weer toe?' Het is een kop in de plaatselijke krant waar ik best wel om kan lachen. Het is gelijk een idee voor een goal celebration wanneer ik tot scoren kom. Ik voel me goed genoeg om gewoon een hele wedstrijd te spelen en maak dat ook duidelijk richting de trainer. Ik snap heel goed waarom hij met mij als wissel begon maar met bescherming kan ik gewoon spelen en ik heb sterk het gevoel dat het team mij nodig heeft. We spelen een fantastische 1e helft tegen Pergolettese en gaan met 3-0 rusten. Vlak voor rust heb ik mijn moment weer te pakken. Ik word de ruimte in gestuurd en krul de bal om de doelman heen in de kruising. Ik doe vervolgens net of ik een zwaard pak en probeer er een M mee te maken. Hiermee verwijs ik naar de krantenkop en lijkt er voor ons geen vuiltje aan de lucht. In de 2e helft spelen we het zakelijk uit en word er uiteindelijk met 4-0 gewonnen.

 

Met nog 4 wedstrijden te gaan moeten we hopen op een misstap van de concurrent en is het duidelijk dat we zelf moeten blijven winnen. Wie het ook word, Het beloofd een spannend slot van een voor mij persoonlijk al een fantastisch seizoen te worden.

 

 

-------

 

@19CH98 Ontzettend zuur dat het zo vlak voor het einde toch een andere kant lijkt op te gaan 

@Marius ook deze maand weer goud waard met een winnende treffer maar het was niet genoeg om de koppositie te behouden

@John Terry 2.0 Hoe je kampioen word maakt uiteindelijk niet uit. uiteindelijk gaat het erom of je met een prijs staat of niet

@Djurovski Die sterke maand moet er nog een keer komen en dan nog is het hopen

 

@ElMarcos @MNie @Copywriter @Thomassje123 @Kyrill @Bogatyr @Tim Windt @aron24

[19CH98]

De verschillen zijn zo klein dat ze net zo goed weer de andere kant op kunnen vallen. 

[Djurovski]

Erg spannend boven in

[ElMarcos]

Bovenin is het spannend en de vorm van Milano is zeer goed!

[mattihamstra]

 

'Mam , op een dag betaal ik je terug voor alles wat je voor mij doet en hebt gedaan.' Woorden die je als moeder eigenlijk nooit hoopt te horen van een kind. Maar de dag waarop Milano dat tegen mij zei zal ik nooit vergeten. Hij had een droom en die droom heeft hij nooit los gelaten. Zelfs niet toen op het VMBO iedereen hem voor gek verklaarde. Het zorgde er voor dat hij zogenaamde vrienden heeft laten vallen. Ook dat doet pijn om te zien als moeder. Maar als moeder zijnde steun ik mijn kind in alles wat hij doet. Voor mij was het bijna een jaar geleden heel normaal om de keuze te maken om met Milano alles achter te laten om zijn droom werkelijkheid te laten worden. En dus pakten we onze spullen en kozen we voor het avontuur in Vicenza. 

 

Het is de afgelopen maanden niet makkelijk geweest. Vooral de eerste maanden waarin Milano moest wennen waren verschrikkelijk maar sinds hij zijn kans in de basis heeft gepakt is het niet meer gestopt voor hem. En nu? Nu plukt vooral hij de vruchten van het nooit opgeven. Na een overwinning bij FeralpiSalò (1-2) Het verlies thuis tegen Padova (1-2) en de overwinning op Arzignano (0-2) waarin Milano met 2 doelpunten de grote man was mag de club het afmaken tegen Novara thuis. De kampioenswedstrijd. Daar waar hij het in Mei vorig jaar al bij zijn 1e training met het team aangaf. 'Ik breng de club naar de Serie B' Lijkt nu ook weer uit te komen. Of ik hem na die woorden geremd heb? Nee, Ik heb wel eens gedacht van jongen waarom zeg je dit? je hebt nog niks bereikt en voert de druk voor jezelf zo hoog op. Maar als hij ergens in geloofd moet ik hem daar als moeder in steunen. Hij zegt zelf namelijk altijd je moet ergens in geloven. Maar dan ook echt in geloven. Als klein jongetje keek hij vaak naar Feyenoord en daar liep ene Guidetti. Een wat arrogant ventje in mijn ogen maar Milano vond het mooi hoe die jongen het team opzweepte met zijn geloof in een goede prestatie. 

 

In aanloop naar deze wedstrijd heeft Milano geen last van zenuwen gehad. Ik heb de afgelopen nachten wel degelijk wakker gelegen. Wat als het mis gaat? Wat als mijn zoon straks de pijn gaat voelen van het op het laatste moment mislopen van wat tot nu toe het mooiste moment van zijn leven moet zijn? Hij tref ik mijn kind dan aan en hoe ga ik daar de komende dagen of misschien weken mee om? Maar die overtuiging van hem is ongelofelijk. Net 17 jaar en wetend dat er straks 12.000 supporters verwachten dat jij het team aan het kampioenschap helpt. Ik kan me niet eens indenken hoe dat moet voelen. Als de jongens voor de warming up het veld op komen klinkt er luid gejuich. Het zorgt bij mij voor kippenvel. Bij mijn ouders die zijn overgekomen om deze wedstrijd te bekijken lopen de rillingen over hun lijf. Het handje omhoog en het knikje van Milano nemen bij mij al een hoop spanning weg. Dat is het teken dat hij zich goed voelt. Wat ik ook zie is dat hij de sfeer tot zich neemt. Dat vind ik ook belangrijk. In de voetbalwereld kan het snel gaan en dan gaat er veel aan je voorbij. Soms moet je leven in het moment en er van genieten. Dat is wat hij nu doet. De jongens gaan naar binnen en dan doet de stadionspeaker zijn werk. Bij het omroepen van de namen schreeuwen de supporters de naam van Milano. 

 

De spelers komen het veld op en de koppies staan strak. De eerste 20 minuten zijn niet om aan te gluren. Veel foute inspeelpasses en erg veel haast om snel op voorsprong te komen zorgen ervoor dat het slordig is. Novara is hier vooral gekomen om een kampioenschap tegen te houden en hoopt te profiteren om een foutje hier en daar. Maar dan is er in de 27e minuut een hoekschop. Er volgt een scrimmage in het strafschopgebied. Ik zie zelf niet goed wat er gebeurd maar de bal ligt in het net en het publiek schreeuwt het uit. Ik zie Milano met zijn armen wijd weglopen en in de hoek een gat in de lucht springen. Voor even lijkt de tijd stil te staan. Doet hij het nou echt? Maakt hij nu de eerste goal in wat de kampioenswedstrijd moet zijn? Op beide vragen is het antwoord ja. Er komen behoorlijk wat emoties los als hij terug loopt naar de eigen helft en het contact weer zoekt. Niet veel later lijkt het kampioenschap een zekerheid. Opnieuw speelt Milano een rol van betekenis. In de 35e minuut ontvangt Milano weer de bal. Hij zoekt een verdediger op en komt iets meer naar binnen. Dan komt Stoppa over hem heen en ziet hij de ruimte. Stoppa krijgt de bal in de loop en schuift de bal onder de doelman in het doel 2-0. Het is feest in het stadion maar het is natuurlijk nog niet gespeeld. Een klein kwartier voor tijd maakt Scarsella er 3-0 van en dan is het zeker. Vicenza word kampioen en gaat volgend seizoen spelen in de Serie B.

 

Bij het laatste fluitsignaal heb ik alleen nog maar oog voor die kleine van mij. Hij viert geen feest. Hij zakt door zijn knieën met het zijn shirt over zijn hoofd. Hij moet wel emotioneel zijn en terug denken aan alles wat hij heeft meegemaakt. Dit is zijn beloning voor het geloof en voor het nooit opgeven van zijn droom. Maar dit is ook het begin, Het begin van een reis die alleen maar nog mooier kan worden.

 

Toen hij tijdens zijn debuut wist te scoren en daarmee een record wist af te nemen van Roberto Baggio waren er hoge verwachtingen en die heeft hij nu waargemaakt. Hoe mooi is dan de knuffel die Milano van de grote Roberto Baggio krijgt bij de prijs uitreiking. 

 

Er is een rondrit door Vicenza en een feest voor het personeel en familieleden georganiseerd. Milano geniet maar ik zie ook aan hem dat hij moe is. Hij verdiend alle rust die hij nodig heeft. Aankomende zomer moet hij lekker gaan doen wat hij zou willen. Maar dan krijg ik pas te horen dat het seizoen nog niet voorbij is. Er volgen namelijk nog 2 wedstrijden. Supercup wedstrijden tegen de kampioenen van de Serie C b en de Serie C c. Dat is nu even niet belangrijk.

 

Het is altijd de intentie van Milano geweest om met Vicenza in de Serie B te gaan spelen. Daarom is het extra mooi dat hij daags na het kampioensfeest een nieuw contract tekent tot 2025. Hij heeft het goed bij de club en gaat er financieel maar iets op vooruit. Geld is voor hem niet belangrijk ook. Vicenza heeft hem de kans gegeven  hij vind dat hij met een kleine loonsverhoging iets terug doet voor die kans. 

 

 

 

 

------

 

@19CH98 en het viel gelukkig ook nog de andere kant op

@Djurovski de spanning is er uit maar de ontknoping was ongekend

@ElMarcosMilano heeft zijn team uiteindelijk het kampioenschap gebracht en de daarbij behorende promotie

 

@Marius @John Terry 2.0 @MNie @Copywriter @Thomassje123 @Kyrill @Bogatyr @Tim Windt @aron24

 

 

[Djurovski]

Gefeliciteerd met de titel en mooi dat Milano blijft

[Kyrill]

Gefeliciteerd met de titel. Erg mooi en leuk perspectief vanuit moeder van Milano. 

[19CH98]

Mooi de titel gepakt en heel belangrijk geweest voor de ploeg. Ik ben benieuwd hoe het in de serie B zal gaan. 

[Marius]

Prachtig dat de titel mag gevierd worden! Vicenza gaat ongetwijfeld nog veel plezier beleven aan Milano.

[ElMarcos]

prachtig dat de titel wordt gepakt en Milano daar zo een groot aandeel in heeft. 

[mattihamstra]

 

Kampioen in de Serie C en een nieuw contract. Er zullen ongetwijfeld mensen zijn die vinden dat ik had moeten wachten tot September maar ik wil graag duidelijkheid. Ik heb het naar mijn zin hier en ik wil de club iets terug geven voor het vertrouwen dat ze in me hadden en overigens nog steeds hebben. Dankzij deze club is een droom uitgekomen namelijk profvoetballer worden. Een andere droom was om kampioen te worden. Nou stond de Serie C niet op het lijstje maar ik ben er maar wat trots op om in mijn eerste seizoen gelijk kampioen te worden en te promoveren. Nu is het tijd om volgende doelen te gaan bereiken. 

 

Na het kampioenschap dacht ik eerlijk gezegd dat ik op vakantie kon of liever gezegd even terug naar Nederland. Ik ben er eigenlijk wel weer aan toe om mijn vrienden te zien en om even in een omgeving te zijn waarin ik ben opgegroeid. Maar ik krijg te horen dat er nog 2 wedstrijden te spelen zijn. Nog even geduld dus.

 

De eerste van die 2 wedstrijden word in ons eigen stadion gespeeld tegen Reggiana. Voor rust nemen we al afstand en ben ik met 2 doelpunten de gevierde man. Het staat dan ook 2-0 bij rust en na rust houden we vooral de controle. Niemand lijkt er ook echt zin in te hebben.

 

Uit bij Catanzaro kennen we ook weinig problemen. Ik maak de openingstreffer door een vrije trap binnen te schieten en we lopen uit naar een 0-3 voorsprong voordat de tegenstander voor de eer nog iets terug doet. Op deze manier laten we dus zien dat wij wel degelijk de beste ploeg van de gehele Serie C zijn.

 

Na het kampioenschap volgde er op het veld een gesprek met Roberto Baggio. Ik heb al van velen gehoord dat het een legende is. Het gesprek ging over van alles en nog wat. Zo vertelde ik over mijn droom dat ik ooit voor Napoli wil spelen vanwege Maradona. Baggio vond het maar raar dat ik zo jong als ik ben Maradona als idool heb. Ik heb op mijn beurt het verhaal over mijn vader uitgelegd en hij vond het een prachtig idee om op die manier mijn vader te eren. Ook was het hem opgevallen dat ik op meerdere merken voetbalschoenen speelde en daar moest maar eens verandering in komen.

 

Baggio is zijn woord nagekomen en heeft een afspraak met Adidas geregeld. Hun zouden graag willen weten waarom ik juist voor Adidas zou willen tekenen. Brutaal als ik ben zeg ik ze heel eerlijk dat ik liever op PUMA zou spelen. Maradona speelde daarmee op het WK van 86. Het levert mij een tik op mijn achterhoofd op. Dan ben ik wat serieuzer en vertel ik dat ik Adidas gewoon de fijnste schoenen vind hebben. Dat is eigenlijk een beetje gekomen door een paar schoenen waar je een chip in kon doen. Micoach heette dat en ik vond het als klein jochie toen al interessant wat je  vanuit die chip aan data binnenkreeg. sprintsnelheid en afgelegde afstand bijvoorbeeld. Simpelweg omdat ik als klein jongetje vaak met adidas schoenen liep lijkt het mij nu een eer om voor het merk te tekenen. Daarbij heb ik voor het WK van 2026 al iets in gedachten om met mijn schoenen te doen. 

 

Vooral dat laatste raken ze van onder de indruk. Met 17 jaar al de overtuiging hebben om over 3 jaar op het WK te staan terwijl ik net kampioen ben geworden in de Serie C dat is iets waar ze bij Adidas wel van houden. Ik krijg dus een contract dat loopt tot het einde van 2026. Ik hoef me dus geen zorgen meer te maken over mijn voetbalschoenen.

 

Al met al is het een prachtig seizoen geweest. Kampioen , een nieuw contract , een sponsor contract en als klap op de vuurpijl verkozen tot speler van het jaar in de Serie C en topscorer geworden met 28 treffers. 

 

De Serie B wacht maar nu eerst genieten van een welverdiende zomerstop.

 

 

--------

 

@Djurovski de serie b is een mooie competitie voor Milano om zich verder te ontwikkelen. zeker als dat ook nog eens is in een voor hem bekende omgeving

 

@Kyrill ik ga proberen om regelmatig vanuit een ander perspectief het verhaal te belichten

 

@19CH98 de serie b is een stapje omhoog en in mijn ogen de ideale competitie om nog wat stappen te maken voor milano

 

@Marius Vicenza zit op een potentiele goudmijn als milano ook in de serie b zo belangrijk kan zijn

 

@ElMarcos voor zijn aandeel in het kampioenschap is hij zeker ook beloond met persoonlijke prijzen

 

@John Terry 2.0 @MNie @Copywriter @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24

[Marius]

Een sponsorcontract bij Adidas op je 17e, dan weet je dat je goed bezig bent!

[Kyrill]

In gesprek en ontmoeting met Baggio geweldig 

[19CH98]

Mooi geschreven stuk weer! Daarnaast altijd leuk om nog een prijs binnen te halen natuurlijk

[Djurovski]

Een tik op het achterhoofd van de grote Baggio 

[mattihamstra]

 

In de zomerstop geniet ik vooral van de vrienden en familie om mij heen. Vakantie in Nederland is simpelweg geweldig. Dat heb je vaak alleen maar door als je voor langere tijd weg bent maar het is echt zo. Het is gewoon fijn om even geen verwachtingen te hebben en gewoon lekker op straat te lopen zonder dat ik word aangehouden omdat mensen mij succes willen wensen. Hoe lief dat ook bedoeld is trouwens maar je ontkomt nooit aan het voetbal. Hier in Nederland ben ik gewoon weer even de persoon Milano in plaats van de voetballer. Mijn moeder heeft me laatst een foto van mijn vader laten zien van toen hij nog een kind was. Het is een jongen met een voetbalshirt aan met daarop het rugnummer 10 en een bal in zijn hand. Op de achtergrond de skyline van de wijk Scampia. Ik was er al snel over uit dat ik hier een tattoo van wou en nu ik hier in Die laat ik in Nederland zetten. 

 

Ik ben er een dag voor kwijt maar dan heb je ook wat. Tijdens deze sessie komt er bij een andere tattoo artiest een meisje binnen wandelen waarmee ik aan de praat raak. Ze vraagt me wat ik doe in het dagelijks leven en ik antwoord dat ik voetballer ben. Ze kijkt me vragend aan of ik serieus ben en geeft als antwoord oh leuk ik ben influencer. En ook ik denk dat dit niet serieus is. Heel eerlijk gezegd ben ik daar niet echt in thuis. Ja ik zit op Instagram en daar vind je vooral actiefoto´s van mij maar echt veel posts liken doe ik niet op die foto´s van mijn vrienden na natuurlijk. Voor de rest hebben we het eigenlijk over koetjes en kalfjes. Het meisje is eerder klaar dan mij omdat het om een simpele tattoo ging. Een paar dagen later laat 1 van mijn vrienden een foto zien en dat is dus dat meisje. Het blijkt ene Jade te zijn en het is net uit met haar vriend. Ik doe haar alleen ene berichtje met de tekst. ´Nog last van je tattoo?' Hierop krijg ik natuurlijk niet gelijk antwoord.

 

Een dag later verschijnt er een video van haar ex op youtube dat er dus voetballers in de DM van zijn ex zitten. Ik denk nog bij mezelf gast waar maak jij je druk om en geef er verder niet heel veel aandacht aan. Het leven gaat door en ik ga nog een dagje met mijn moeder naar Amsterdam. Daar word ik voor het eerst buiten Vicenza herkent. 'Zo topscorer van de Serie C op die leeftijd al. Succes in de Serie B al zal je daar niet heel lang spelen.' Ik voel me er eigenlijk ongemakkelijk bij maar ben toch benieuwd wie die voetbalkennis heeft dat die weet wat er in de Serie C gebeurd. Het blijkt Demy De Zeeuw te zijn. Zin in een bakje koffie bij BALR. ? Ach waarom ook niet. 

 

Hij komt eigenlijk gelijk met een voorstel om voor 433 wat content te maken over mijn leven in Italië en via mijn social media wat meer te laten zien van wat er achter de schermen gebeurd. Veld inspecties , beelden vanuit de spelersbus en de kleedkamer dat soort dingen. Ik weet natuurlijk niet of het mag maar het idee opzich klinkt goed.

 

De vakantie vliegt voorbij en dus vlieg ik ook met mijn moeder weer richting Italië de voorbereiding op een nieuw seizoen wacht en ik kan niet wachten om mezelf te laten zien. Tegelijkertijd voel ik ook wel iets meer druk om te presteren. Niet alleen de trainer en mijn medespelers verwachten veel van mij. Maar ook de supporters en een sponsor die in mij investeert. Vorig jaar was ik daar niet zo gevoelig voor want alles was nieuw voor me dit jaar weet ik heel goed wat me te wachten staat.

 

We gaan de bergen in om aan onze conditie te werken en precies in op het eerste trainingskamp krijg ik van meerdere mensen een berichtje. Jade reageert maar ik zie ook de naam van Baggio verschijnen.

 

-----------

 

een tussendoortje voor de zomerstop volgende update gaan we het weer over wedstrijden of in dit geval de voorbereiding hebben

 

@Marius dat sponsorcontract is weer een stap in de goede richting

 

@Kyrill in alles lijkt milano de opvolger van de grote meester te worden. 

 

@19CH98 uiteindelijk voetbal je voor de prijzen. dat er ook een aantal persoonlijke prijzen zijn gewonnen toont aan dat milano goed bezig is

 

@Djurovski Zo'n tik moet je dan maar ondergaan

 

@ElMarcos @John Terry 2.0 @MNie @Copywriter @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24

[19CH98]

Goed ingespeeld op de actualiteit Ben benieuwd of er nog wat uitkomt. Daarnaast ook leuk dat Demy de Zeeuw iets voor je kan betekenen. 

[Djurovski]

Leuk gedaan wederom. Benieuwd of er wat gaat bloeien 

[Copywriter]

Fijne update weer.