MILANO

[ElMarcos]

Op het veld laat Milano zien wie hij is en presteert hij écht geweldig. Helaas is wat hij van het publiek over zich krijgt een regelrechte schande, maar helaas nog altijd de realiteit van het voetbal.

[Djurovski]

Qua resultaten is er weinig te klagen. Over het gedrag van de supporters des te meer

[Keeza]

Milano neemt zijn team op sleeptouw en Napoli swingt. Heerlijke resultaten!

[Marius]

Mocht de transferperiode niet al voorbij zijn zou het me niet verbaasd hebben mocht Milano vertrokken zijn door al dat gedoe.

[19CH98]

Een mooi stukje weer over de schaduwzijden van het voetbal.

[mattihamstra]

 

'Mil, ik heb een verassing voor je.' Ik had net te horen gekregen dat ik een breukje in mijn jukbeen had en zat er behoorlijk doorheen. Vanuit het ziekenhuis naar huis heb ik nagedacht over een eventuele transfer in de winter. Maar niet alleen een transfer. Overal waar ik kom te spelen zal er vroeg of laat een bepaalde haat zijn. Wil ik dit nog wel? Is dit waarvoor ik voetballer ben geworde?. Maar ergens is er toch dat stemmetje dat zegt dat ik sterker ben dan dit alles en uiteindelijk heel Italië voor me ga winnen. Ik ben niet uit Nederland vertrokken om me weg te laten pesten. Ik ga als het moet de oorlog aan en zal mijn leven geven voor Napoli en de stad Napels. En dan kom je thuis en staat Angelia met een box in haar handen te wachten. Emotioneel ben ik dan al echt uitgeput en ik zit eigenlijk helemaal niet op een verassing te wachten. Maar dit is meer dan een verassing. Dit is for life. Ik open de box en daarin zitten 2 positieve zwangerschapstesten. Eerst kijk ik Angelia met hele grote ogen aan maar dan val ik huilend in haar armen. Ik had dus blijkbaar toch nog wat tranen over. Maar gelijk stel ik haar de vraag of het dan niet beter is om te vertrekken. Angelia vind ook dat ik me niet moet laten wegpesten. Ze wijst de kant van het stadion op en als ik dan vanuit ons huis in de verte zie liggen weet ik genoeg. Gesterkt door haar woorden. 'Dit is altijd je droom geweest en die droom laat jij je door niemand afpakken.'

 

Ook word ik speler van de maand. Ik heb aardig gespeeld maar ik denk toch ook dat dit symbolisch is vanuit de Italiaanse bond. Voor de thuiswedstrijd tegen Torino krijg ik een staande ovatie van mijn supporters. Zo voelt dat op dat moment gewoon. Voorlopig speel ik met een masker om zo überhaupt te kunnen spelen. Die breuk zit er nog wel even maar op deze manier hoef ik niks te missen. Na 7 minuten kan ik de supporters bedanken voor hun steun als ik de 1-0 weet te maken. Op het juiste moment weg en diagonaal via de binnenkant van de paal is het raak. In de 16e minuut maak ik vanaf de stip heel rustig de 2-0. Voor rust is het al helemaal gedaan. Na goals van Anguissa en Geertruida maak ik in de 40e minuut met een heerlijke volley de 5-0. Een voorzet word weggekopt en ik probeer het maar een keer als die bal lekker valt. na rust is de pit er wel uit bij ons en mag er best gezegd worden dat het 45 minuten lang een schandalige vertoning is maar ach het verschil is dan al gemaakt. Het word uiteindelijk 5-1.

 

Weer even weg van alle hectiek in Italië en op pad met het Nederlands Elftal. Er wachten wedstrijden tegen Kroatië en Duitsland en vooral in die laatste wedstrijd zijn we uit op revanche. Ik heb persoonlijk ook nog wel iets recht te zetten tegenover de Duitsers maar eerst Kroatië. Waar vele teams het normaal gesproken lastig hebben komen wij eigenlijk geen moment echt in de problemen. Of dat de kracht is van de wereldkampioen laat ik even in het midden maar het is weinig teams gegeven om met 0-3 te winnen van dit team. Ik pik mijn goaltje mee en dat is altijd fijn. Een paar dagen later staan er meer dan alleen 3 punten op het spel. Het zegt eigenlijk genoeg dat Angelia met haar familie in oranje shirts op de tribune zitten. Na het akkefietje richting Angelia tijdens de wedstrijd in Duitsland zijn ze er wel klaar mee. Dat we scherp zijn en uit zijn op revanche is binnen een minuut al duidelijk als Teun er 1-0 van maakt. Na 25 minuten maak ik de 2-0 met een heerlijke stift. Ik juich niet maar zoek Angelia op de tribune. Ik maak een hartje richting haar en kijk haar vragend aan of dit misschien een mooi moment is om ons nieuws wereldkundig te maken. Dat is het nog even niet helaas. In de 2e helft lopen wij helaas voor een groot deel achter de bal aan en word het nog even spannend als het 2-1 word maar we houden stand en dit is een heerlijke overwinning. 

 

Mijn eerste uitwedstrijd in Italië na het incident moet ik eerlijk bekennen dat ik toch wel met wat angst de bus in stap richting het Atremio Franchi. Buiten valt het allemaal nog mee maar binnen begint het gefluit toch al snel weer. Als het daar maar bij blijft vind ik het prima. Toch ben ik mezelf niet deze wedstrijd en ik word na 50 minuten spelen verlost. Op dat moment staat het gelukkig wel al 1-2 voor ons en daar blijft het ook bij. 

 

In de Champions League heb ik de wedstrijd tegen Liverpool helaas moeten schieten maar tegen Qarabag ben ik er gelukkig wel weer bij. Echter stap ik daar doodziek van het veld af. Er word met maar liefst 1-7 gewonnen maar ik sta niet tussen de doelpuntenmakers. Als je als team 7 keer weet te scoren is dat natuurlijk mooi. Maar als spits is het dan toch in mijn ogen een soort van schande als je er dan niet minstens 1 hebt weten te maken. 

 

Lang treuren kan echter niet. Angelia wil de zwangerschap wereldkundig maken. Ik vraag haar hoe ze dat zou willen doen. Ze geeft me een speen en ik mag die in mijn mond doen als ik wet te scoren tegen Ascoli. Op het moment dat er dan gescoord word komt er op haar social media kanalen een foto online. Het duurt maar en het duurt maar. Ascoli staat verdedigend best aardig maar in de 70e minuut word de ban eindelijk gebroken. Esposito zet ons op 1-0 en dan is het verzet gebroken. Kim maakt er in de 80e minuut 2-0 van en een minuut later krijgen wij een penalty. Die is hoe dan ook voor mij. Ik kijk nog een keer in de richting van Angelia die haar telefoon al in haar handen heeft. Dit is het moment. Nu mag iedereen het weten dat er een klein wonder onderweg is. Ik kies voor zekerheid en schiet de bal door het midden. De doelman gaat de hoek in en dus is het hangen geblazen 3-0. Ik haal de knoop uit mijn broekje los en stop de speen in mijn mond. Ploeggenoten wisten van niks en komen me allemaal feliciteren. Daarna zoek ik weer het contact met Angelia. De tranen rollen over haar wangen en ook mijn moeder weet het niet droog te houden. Om het feest helemaal compleet te maken maar ik er nog 1 en teken ik voor de 4-0 eindstand. Deze keer vier ik het door de hoek op te zoeken en daar een wieg gebaar te maken. 

 

Het leven lijkt me weer toe te lachen na een aantal moeilijke maanden. Mentaal ben ik nog niet zoals ik voor het WK was of voor de WK finale was maar ik maak stapjes. Ook door in gesprek te gaan met een psycholoog. Mensen zullen vast zeggen dat het me niks doet en dat het voetballend gezien hartstikke goed gaat maar buiten het voetbal is het moeilijk geweest. Gelukkig worden er daarin ook weer stapjes gezet.

 

 

 

 

-----------

@ElMarcos Het is helaas nog van deze tijd wat supporters allemaal doen. Met die Europa League finale nu ook weer. hoewel ik het zelf belachelijk vind dat er met harde plastic bekers werd gewerkt daar

 

@Djurovski Qua resultaten lijkt milano ijskoud te zijn. Echter blijkt het gelukkig toch ook een mens

 

@KeezaMet napoli gaat het meer dan prima en ook voor Milano lijkt het weer genieten van het leven

 

@MariusMilano is gelukkig geen wegloper

 

@19CH98 Helaas is het nog steeds van deze tijd en iets wat je tegenwoordig veel te vaak ziet. 

 

@Kyrill @MNie @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @aron24 @Nom de Guerre

[19CH98]

Ondanks alle afleidingen, waaronder een positieve gelukkig, buiten het veld blijft Milano binnen de lijnen presteren!

[ElMarcos]

Niet gek dat Milano nadenkt over zijn toekomst, maar blijven en iedereen de mond snoeren is de enige juist stap denk ik. 

[Keeza]

Ze de mond snoeren met je voeten, keurig Milano!

[Marius]

Milano is al vroeg volwassen, maar nu al papa? Het zou wat zijn!

[Djurovski]

In principe alleen maar goed nieuws qua resultaten en nieuws. Dat het wat Milano doet ie heel normaal 

[mattihamstra]

 

Mijn of eigenlijk onze zwangerschap is onderwerp van gesprek in de Italiaanse , Duitse en Nederlandse media.  Milano zou te jong zijn om nu al vader te worden en het zou voor afleiding zorgen en zijn prestaties beïnvloeden.  Ja Milano is met 20 jaar misschien nog wat jong maar er zijn genoeg minder bekende mensen die op een nog jongere leeftijd vader of moeder worden. Daarbij vergeten mensen dat ik wel al 23 ben. Dat is ook nog niet heel oud maar ik was nooit van plan om oud moeder te worden. Het is nou ook weer niet zo dat het op de planning stond. We hebben het er eigenlijk nog niet eens over gehad en zijn natuurlijk ook nog niet eens zo heel lang samen. Of we er klaar voor zijn? Dat kan je nooit zeggen. Soms overkomen dingen je en dan groei je in die situatie mee. Dit is daar een voorbeeld van. 

 

Toen Milano het nieuws wereldkundig maakte waren zijn opa en oma nog niet eens op de hoogte van het nieuws. De timing was dus qua wedstrijden mooi want een paar dagen na de wedstrijd tegen Ascoli speelde Napoli een uitwedstrijd in de Champions League tegen PSV. Milano had zijn opa en oma al uitgenodigd en die waren maar wat blij met die geweldige nieuws. Milano heeft volgens mij nog nooit tegen een Nederlandse club gevoetbald maarin Eindhoven was de waardering voor hem groot. Nadat hij de 0-3 wist te maken kreeg hij een publiekswissel en dat deed hem zichtbaar goed. Na de wedstrijd was er voor hem ook even tijd om bij te praten met zijn opa en oma. Hoe hij met die mensjes om gaat is aandoenlijk om te zien. Ze zijn zo trots op hem en andersom is hij hun zo dankbaar voor wat ze vroeger voor hem en zijn moeder hebben gedaan. 

 

De voetbalwereld is een wereld van doorgaan en weinig stilstaan. Na de wedstrijd tegen PSV speelt Milano een uitwedstrijd tegen Atalanta om diezelfde avond weer terug naar Nederland te gaan voor een interlandperiode. Milano is weer goud waard voor Napoli met 2 treffers in de met 0-3 gewonnen wedstrijd. Ik heb besloten om niet mee te reizen naar Nederland en gewoon mijn rust te pakken thuis in Napels. Terwijl Milano in Nederland verblijft krijgt hij te horen dat hij door een Magazine is verkozen bij 1 van de 50 beste spelers van de wereld. Hij staat om nummer 41. Voor mij is hij natuurlijk de beste en was ik sowieso als trots op hem maar hij zit het als een doel om de beste te worden. Tijdens ons facetime gesprek zegt hij dat ook. 'Werk aan de winkel om nog 40 spelers achter mij te laten.'

 

Die interlands beginnen overigens vreselijk voor het Nederlands Elftal. In Turkijke word er in een ware heksenketel met 2-0 verloren. Milano is door de laatste maanden wel wat gewend en lijkt er vrij onbewogen onder. Dat kan niet gezegd worden van zijn teamgenoten die wel onder de indruk lijken te zijn. Door het verlies komt de druk om de final four te halen vol op de wedstrijd tegen Kroatië. Hoewel het volgens Milano geen doel is om de Nations League te winnen is het doel wel om de final four te halen. Als wereldkampioen moet dat volgens hem ook. Die druk word alleen maar groter als Kroatië halverwege de 1e helft op 0-1 komt. Het publiek werkt ook niet mee. Er klinkt gefluit en bij elke bal die even niet goed is hoor je zelf op tv het ongenoegen. Maar dan staat Milano weer op. In de 70e minuut staat hij met een splijtende pass aan de basis van de 1-1 die door Gakpo word gemaakt. 2 minuten later is het een combinatie tussen die 2 die de wedstrijd volledig omdraait. Milano met zijn rug naar het doel ingespeeld. Hij kaatst in op Gakpo die de bal gelijk weer meegeeft aan Milano en die schuift de bal onder de doelman door tegen de touwen. Op dat moment komen de Turken ook op voorsprong tegen Duitsland en dus lijkt het allemaal de goede kant op te vallen. Als ruim 20 minuten later de scheidrechter voor het einde fluit heerst er vooral opluchting. Opluchting vanaf de tribunes, Opluchting bij de bondscoach en de spelers maar ook opluchting bij mij. Ik zag de krantenkoppen namelijk al weer voor me. 

 

Terwijl ik geniet van het zwanger zijn kan Milano niet echt mee genieten. Hij is wel de zorgzame jongen die ontelbare keren vragen hoe het gaat en of ik wat nodig heb. Wat hij kan doen of waar hij zorgen kan wegnemen doet hij het graag. Ik wil eigenlijk dat hij zich lekker op het voetbal kan richten en doen wat we samen hebben afgesproken. Italië weer verliefd laten worden op zijn spel. Ook in de uitwedstrijd tegen Lecce levert hij weer. Een regelmatige 0-2 overwinning maar wel weer met een treffer van zijn voet. 

 

Vanuit Lecce word er gelijk het vliegtuig gepakt naar Barcelona. Milano heeft het niet over vertrekken bij Napoli maar als er ooit nog een andere club is waarvoor hij uit zou willen komen dan weet ik inmiddels wel dat het Barcelona is. De reden hoef ik niet uit te leggen. Als idolaat van Maradona zo dat wel een stap zijn in de voetsporen van. Maar nu is hij gekomen om te presteren op het grootste toneel van de wereld als het op clubniveau aan komt. Ik kijk deze wedstrijd samen met zijn ouders. Zijn vader durft eigenlijk alleen maar in Napels te komen als Milano een uitwedstrijd speelt. WE zijn vanaf de bank een geweldige wedstrijd die voetballend echt van een heel hoog niveau is. Kvicha zet Napoli na 20 minuten spelen op 0-1 met een heerlijke uithaal van een meter of 25. Maar in de 78e minuut gebeurd er iets wat de wereld over gaat. Het is eigenlijk een onmogelijke voorzet die op heuphoogte richting Milano gaat. Toch een beetje in de dekking baalt zijn vader al dat dit moment verloren gaat maar dan... Milano springt en lijkt de bal te laten lopen om vervolgens de bal in een soort van hakje richting het doel te krijgen. Iedereen blijft verbouwereerd achter maar als de bal in de verre hoek valt loopt er maar 1 in jubelstemming weg. Milano maakt hier een bijna onmogelijke goal. Bijna onmogelijk maar voor hem lijkt niks meer onmogelijk 2-0. Een minuut later is de spanning echter weer terug als Barcelona de 1-2 maakt maar de winst word over de streep getrokken. Na afloop vraag ik aan Milano of hij zelf wel door had wat hij deed. 'Ik moest toch wat proberen en dit schoot door mijn hoofd.'

 

Tegen Hellas Verona word er eindelijk weer thuis gespeeld. Een wedstrijd die snel vergeten zal worden. Iedereen denkt dat Napoli deze wedstrijd wel even wint maar dat loopt toch anders. Verona komt voor rust op voorsprong en neemt de verdedigende stellingen in. Het is moeilijk om er doorheen te komen maar uiteindelijk lukt dat een klein kwartier voor tijd toch. Zielinski zorgt er voor dat er in ieder geval niet word verloren. Ze moeten het doen met een punt. Maar veel tijd om te treuren is er niet. Zoals gezegd de voetbalwereld draait door en de volgende wedstrijd wacht alweer.

 

Ondertussen denken we samen na over babynamen. Als het aan Milano ligt word het ook weer een naam met een stadsvernoeming er in. Niet omdat zijn naam een stadvernoeming is maar omdat de serie La Casa De Papel de eerste serie is die we samen hebben gekeken. 

 

 

 

---------------

@19CH98 Milano lijkt nog steeds behoorlijk onverstoorbaar te zijn. en zich helemaal af te kunnen sluiten als het om voetbal gaat.

 

@ElMarcos Weglopen is geen optie

 

@Keeza Het enige wat milano kan doen is antwoorden met zijn voeten

 

@Marius Het kan snel gaan als de vrouw wat ouder is  dat had ik volgens mij ook nog niet eerder benoemd

 

@Djurovski Hopelijk blijft het vanaf nu positief.

 

@Kyrill @MNie @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

Mooi dat Milano ook op het veld toch weer geweldig blijft presteren. Er kan veel over hem geschreven worden maar zijn prestaties blijven toch altijd op hoog niveau.

[19CH98]

Hele mooie resultaten voor Milano, zowel met Napoli als met het Nederlands elftal lijkt hij kans te hebben op prijzen!

[ElMarcos]

Milano blijft doen waar hij goed in is. Voetballen, doelpunten maken en voor zijn meisje zorgen. Vroeg of laat gaat hij overal waardering krijgen van het publiek. 

[Keeza]

Milano blijft prikken, binnen en buiten het veld.

[Djurovski]

Op het veld presteert hij zich weer magnifiek 

[mattihamstra]

 

De afgelopen maanden zijn hectisch geweest. Als vader doet het je verschrikkelijk pijn om te zien dat je zoon door een groot deel van een land zo verschrikkelijk intens gehaat word. Als zaakwaarnemer is het ook niet altijd even makkelijk. We mogen dan misschien nog van geluk spreken dat mensen niet echt weten wie ik ben en dat ik voor de buitenwereld slechts zijn zaakwaarnemer ben die eigenlijk vooral op de achtergrond blijft. Aan de andere kant hebben de afgelopen maanden ook iets teweeg gebracht. Na het winnen van het WK zijn de aanvragen van grote merken de lucht in geschoten en zijn er zelfs landen die vragen of hij ambassadeur van het land wil worden. Maar Milano volgt lekker zijn eigen weg en dat maakt hem in mijn ogen iemand met een grote persoonlijkheid. Als je nog maar 20 jaar bent en je maakt al zo verschrikkelijk veel mee dan moet je heel sterk in je schoenen staan wil je dat een plek kunnen geven. 

 

Toen de haat zijn climax bereikte waren er behoorlijk wat clubs die informeerden of Milano open stond voor een transfer maar volgens hem was dat de makkelijke weg. Hij ging het "gevecht" aan en kijk een wat dat hem heeft opgeleverd. Voor de 3e keer op rij is hij verkozen tot speler van de maand en dat is weinigen gegeven. Maar al zijn voetbal prestaties vallen voor mij in het niet bij het feit dat hij in de wijk waar ik ben opgegroeid een veldje met zijn naam heeft geopend. Dat hij zich in wil zetten voor een betere omgeving voor de jeugd in de mindere wijken van Napels daar krijg ik echt bij de gedachte alleen al kippenvel van. Dan kan hij in de toekomst gouden ballen winnen maar dat zal voor mij voor altijd het grootste hoogtepunt zijn. 

 

Nu we zo richting het einde van het jaar gaan is het ook tijd om in de korte winterstop nieuwe doelen op te stellen en kijken of die haalbaar zijn. Milano is duidelijk elke club die ook meer een beetje interesse toont kan verder kijken. Natuurlijk praten we wel eens over de toekomst en hoop ik stiekem dat hij nog ergens een transfer maakt maar hij is waar hij wilt zijn en dan kan ik vinden wat ik wil maar dan is het ook goed zo. Al zal het voor mij jammer zijn dat ik voorlopig nog steeds niet bij thuiswedstrijden aanwezig kan zijn of eigenlijk niet durf te zijn. De keren dat ik bij Milano thuis ben geweest zijn ook maar op 1 hand te tellen. Het hoort er helaas bij en dat is toch een beetje de straf voor de keuzes die ik in het verleden heb gemaakt. Dat betekend ook dat ik waarschijnlijk een groot deel van de beginjaren van mijn eerste klein kind ga missen. Ook daar hebben we wel discussies over gehad. Of het wel verstandig was zo jong al en of dat niet af zou leiden van het voetbal. Milano is dan inmiddels wel zo dat hij mij met mijn neus op de feiten drukt. 'Waar bemoei jij je eigenlijk mee? jij was nou niet bepaald een voorbeeld vader.' Daar heeft hij natuurlijk een punt. Ik weet ook zeker dat hij een goede vader zal zijn als ik zie hoe zorgzaam hij nu al voor Angelia en zijn moeder is. 

 

Je zou bijna vergeten dat er ook nog gevoetbald werd en dar blijft het fantastisch gaan. In de thuiswedstrijd tegen Sampdoria (2-0) was het raak. Uit bij Salernitana (1-6) was het zelfs 2 keer raak. Op Stamford Bridge (2-2) was het 2 keer raak. De eigenaar van Chelsea wil hem maar wat graag naar zijn club halen overigens maar Chelsea is nou niet de club waar ik mijn zoon op dit moment graag naartoe zou brengen.  Tegen AS Roma (0-2) scoorde Milano niet maar met een assist op de 0-2 van Kvicha had hij toch zijn waarde. Maar in misschien wel de mooiste uitwedstrijd van het seizoen namelijk die tegen Juventus liet hij zijn waarom hij een grote kanshebber voor de gouden bal is. Er word een walgelijk spandoek getoond door een groep supporters die hopen dat een ongeboren kind dood geboren word. Het werd gelukkig niet getoond op tv maar het is wel over social media gegaan en in het stadion heb ik het helaas met eigen ogen kunnen aanschouwen. Om dan die kleine van je na 6 minuten al de openingstreffer vanaf de stip te zien maken is lekker. Maar om dan het stadion na 22 minuten spelen helemaal stil te krijgen. Man daar zijn geen woorden voor. De voorzet van Kvicha. De bal met een boogje. Een verdediger die hem mee trekt maar vervolgens komt hij los en weet hij met een omhaal het net te vinden. Ik dacht dat het na die goal tegen Barcelona niet veel mooier kon maar deze goal. Hang de foto waarin hij in de lucht hangt en de bal na kijkt in het Louvre want dat is pure kunst. Er word met 2-4 gewonnen en met een heerlijk gevoel kan Milano de korte winterstop in.

 

Wat een reis is het de afgelopen jaren geweest. Van een voor hem vreemde man die hem na wedstrijden en trainingen opwacht naar zijn zaakwaarnemer en gelukkig ook een goede band als vader en zoon. De afgelopen jaren heeft voor mij ontelbare hoogtepunten gehad en die heb ik vooral te danken aan Milano. Tegelijkertijd is er ook de spijt. Spijt dat ik hem 16 jaar lang in de steek heb gelaten. Als er iets is wat ik mijn zoon zou willen mee geven is dat het volgende. Blijf vooral je eigen weg volgen want op die manier zorg je niet alleen voor je eigen geluk maar ook voor het geluk van de mensen die dichtbij je staan. 

 

 

-----------

 

@Marius Milano lijkt af en toe een dubbele persoonlijkheid te hebben. Je hebt de voetballer in het veld en de familie mens daarbuiten

 

@19CH98 De belangrijkste prijzen zijn toch die met de club dit seizoen

 

@ElMarcos Als het zo doorgaat dan kan de rest van Italië ook maar beter koesteren van wat ze te zien krijgen. haat lijkt hem alleen maar beter te maken

 

@Keeza Het leven lijkt hem toe te lachen

 

@Djurovski En dat blijft hij voorlopig ook doen

 

@Kyrill @MNie @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @aron24 @Nom de Guerre

[Bogatyr]

Wat een lekker stuk weer joh. 

[Marius]

Milano blijft op een heerlijk hoog niveau acteren zeg! Als vader in spé zal hij inderdaad wel het één en ander opgestoken hebben door zelf zo lange tijd op te groeien zonder.

[Keeza]

Mooi dat pa en zoon elkaar toch weer vinden, dat lijkt een positief effect op Milano te geven!

[19CH98]

Het begint misschien een beetje eentonig te worden maar ik kan niet anders dan mijn complimenten geven aan Milano

[mattihamstra]

 

In de periode van rust vallen natuurlijk ook de feestdagen. Een periode waar voetballers vooral foto´s bij de kerstboom met hun geliefden op social media posten en ik doe dat ook. Maar eigenlijk op het moment dat de foto met mij en mijn zwangere vriendin online staat bekruipt mij de gedachte dat het anders moet. Ik wil iets doen voor de jeugd in Napels en op de duur zelfs dat breder trekken naar heel Italië en natuurlijk Nederland. In Nederland hebben we natuurlijk de Cruijff Courts en de foundation al. Iets voor een goed doel doen wil ik eigenlijk niet. Als ik dan kies voor een goed doel doe ik een ander goed doel in mijn ogen weer te kort. "Maar Milano wat wil je dan echt?' Ik wil een community starten waarin alles samen komt. Die 2 eigen voetbalveldjes in Secondigliano en Scampia zijn leuk maar er moeten er meer komen in Napels. Napels telt 30 wijken en ik wil in minstens de helft daarvan een eigen voetbalveld en snel. Waarom? Zodat er in de lente en een deel van de zomer een jongeren competitie kan worden gespeeld. De MVZ League. Waarbij er uiteindelijk een finale dag word gehouden in verschillende leeftijdscategorieën. Het lijkt me vrij duidelijk waar die finale dag dan gehouden word. In het stadion waar ik mijn kunsten vertoon. Maar hoe gaan we zo snel vergunningen krijgen en kunnen we beginnen met de bouw van die veldjes? In mijn ogen is het heel simpel. We vernieuwen bijvoorbeeld bestaande wijken en geven die mijn naam. Dat scheelt misschien ook nog wat in de kosten want ik ben tenslotte nog steeds van Nederlandse afkomst. 

 

Naast dat er voetbalveldjes aangelegd moeten worden moet er ook een website komen. Zie het nog niet als een foundation dat is iets voor een later stadium maar hierop kunnen de wedstrijdjes gestreamd worden of hoogtepunten worden gedeeld door middel van een forum. Daarbij wil ik ook een gedeelte waarbij ik regelmatig een online veiling kan doen door middel van wedstrijdshirts of voetbalschoenen aan te bieden. Dat bedrag gaat dan uiteindelijk verdeeld worden over een goed doel gekozen door de community. 

 

Het is mijn idee en mijn vader vind het een prachtig idee. Uiteraard is hij ervoor om te zorgen dat dit idee een direct plan krijgt en uiteindelijk tot uitvoering komt maar in elke stap wil ik worden meegenomen en zal ik eind verantwoordelijk zijn. Ik heb het er met de eigenaar van de club ook over en hij vind het prachtig dat ik me in wil zetten voor de stad. Hij zorgt er persoonlijk voor dat er een ontmoeting komt met de burgemeester van Napels. Zo heb ik nog voordat het jaar om is een gesprek in mijn huis met de burgemeester van Napels en een paar vertegenwoordigers. Aan het eind van een soort kruisverhoor krijg ik de vraag waar het me nou echt om te doen is. 'Ik wil de jeugd weer de straat op krijgen. Niet voor de drugs en de criminaliteit die een groot deel van deze stad kenmerkt maar om ze te laten zien dat er zoveel meer is waar ze van kunnen genieten. Sport en in het bijzonder voetbal verbind. Daarbij zou het voor de stad maar ook voor de club een mooie gelegenheid zijn om te zien wat voor verborgen talenten er rond lopen. Wat denk je wat het met de jeugd gaat doen als er bij zulke toernooitjes jongens en als het aan mij ligt ook meiden worden gescout en een kans krijgen om bij de trots van het volk te mogen trainen? Om hier in het stadion te mogen spelen? om die poster dus ze nu van mij of 1 van mijn medespelers boven hun bed hebben hangen ooit realiteit te laten worden. Uiteindelijk zijn we niet veel wijzer geworden behalve dan dat er over vergaderd zal worden en dat ik binnen een maand duidelijkheid krijg. Dat het een behoorlijk groot plan is met heel veel valkuilen daarin dat snap ik zelf ook wel maar niet geschoten is sowieso mis.

 

De korte winterbreak van iets meer dan 2 weken zonder wedstrijd was even nodig. Januari word namelijk een drukke maand met niet de minste tegenstanders. We trappen ne de winterbreak af met een thuiswedstrijd tegen Atalanta. Het is een wedstrijd waarin we laten zien dat we horen te staan waar we staan en dat is de 1e plek. Wie ons daar vanaf krijgt moet heel sterk voor de dag komen het komende half jaar. Er word vrij eenvoudig met 3-0 gewonnen en ik met de 2-0 na 66 minuten spelen. Niet de mooiste goal maar wel een moeilijke. Vanuit een bijna onmogelijke hoek zet ik de doelman op het verkeerde been en is het in de korte hoek raak. Na de wedstrijd hoor ik dat ze het een blunder van de doelman vinden maar daar ben ik het niet mee eens. 'kijk maar goed ik wacht juist tot hij dat stapje maakt om voor de voorzet te kiezen. Daar dwing ik hem trouwens toe door nadrukkelijk te kijken wat er voor het doel gebeurd. Hij maakt dat stapje en op dat moment schiet ik. Dan kan je als keeper simpelweg niet meer reageren.

 

Slechts een paar dagen later moet ook Inter er aan geloven. Het word 3-1 en het enige wat we elkaar mogen verwijten is dat het te lang spannend is gebleven. Voor rust eenvoudig naar een 2-0 voorsprong maar vlak na rust word het 2-1 en mag Inter blijven hopen op een resultaat tot Lutsha er in de 95e minuut 3-1 van weet te maken. 

 

Diezelfde Lutsha is in de Amerika de schlemiel door in de Italiaanse Supercup al snel direct rood te krijgen. Het werd vanwege de jetlag die er wel degelijk was sowieso een lastige wedstrijd tegen AC Milan maar vrijwel de hele wedstrijd met een man minder moeten spelen maakt dat er niet makkelijk op. We worden zeldzaam afgedroogd met 0-3.

 

Er word thuis tegen Bologna enigszins voor herstel gezorgd als we vrij zakelijk met 2-0 weten te winnen. Ik speel zelf geen beste wedstrijd maar die wedstrijd is uiteindelijk niet het belangrijkste. Na de wedstrijd word ik door Diletta Leotta van DAZN Italia buiten de camera's om gevraagd hoe het er voor staat met mijn project. Verbaasd kijk ik haar aan en ik vraag haar hoe ze dit allemaal weet. 'Jou management heeft gevraagd of wij hier misschien wat aandacht aan wouden geven. De plannen klinken heel mooi maar het doel dat je er mee voor ogen hebt is nog mooier. Is het een idee om hier binnenkort een item over te maken om er zo wat meer bekendheid aan te geven?' Die ouwe van me is een genie. Als dit nu al naar buiten komt weet ik zeker dat mensen staan te springen om aan dit project mee te werken en daarmee komt er automatisch ook een beetje druk op de stad te staan. Maar ik wil er pas over praten als we goedkeuring hebben. Het moet geen druk of pressiemiddel worden het moet uiteindelijk gaan om het doel dat ik hiermee wil bereiken. De jeugd weer laten sporten en hopelijk profiteren de stad en de club daar van mee. 

 

 

--------------------------

 

@Bogatyr thanks weer

 

@MariusMilano gaat het ongetwijfeld beter doen dan zijn eigen vader. Al zijn die keuzes in het verleden vast ook uit liefde gemaakt

 

@Keeza Pa en zoon hebben zowel als familie dan wel professioneel vlak de boel aardig op orde

 

@19CH98complimenten voor milano zijn altijd goed

 

@ElMarcos @Djurovski @Kyrill @MNie @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre 

[Marius]

Een zeldzame zware nederlaag voor Milano en zijn ploegmaats, maar zo'n Supercup in de VS midden in het seizoen is dan ook eerder een wedstrijd om de keizers baard.

[ElMarcos]

Milano lijkt buiten het veld inmiddels enorm druk met het verbeteren van de wereld. Mooi om te zien.