MILANO

[mattihamstra]

 

Februari was niet de beste maand van de club. Mijn vader en ik zijn het daar over eens. Ook zijn we het er over eens dat ik misschien wat meer moet brengen om de ploeg richting Europees voetbal te pushen. Voor veel mensen blijft het een apart verhaal. Het grootste deel van mijn leven was mijn vader niet mijn vader zoals een vader hoort te zijn. Maar nu hij in mijn leven is kan ik lezen en schrijven met hem. Mijn grootste fan , mijn grootste criticaster maar ook degene die het allerbeste met mij voor heeft. Bologna heeft het vooral aan hem te danken dat ik hier nog speel. ´Als je Europees voetbal haalt met Bologna dan kan je toch als een wat grotere meneer vertrekken.´  Het is aan hem te danken dat het voor mij toch een persoonlijk doel is geworden om een Europees ticket te bemachtigen. Eigenlijk zou het toch bizar zijn als je ziet waar de club stond toen ik hier binnen kwam iets meer dan een jaar geleden. We moesten rekening houden met degradatie en nu doen we me voor iets heel moois. Om daarvan onderdeel te zijn is ook speciaal. In de groep merk je langzaam maar zeker ook dat het begint te leven. We hebben een lastig schema achter de rug maar we doen zeker nog mee. Maart word dus de maand van de waarheid.

 

Thuis is mijn vader duidelijk. Met Cremonese , Frosinone , Salernitana en Fiorentina moeten er minstens 10 punten worden behaald. Ik kan me daar eigenlijk wel in vinden. En ook op de club heb ik het gevoel dat iedereen het gevoel heeft dat we deze maand niet hoeven te verliezen. De thuiswedstrijd tegen Cremonese loopt precies volgens het plan. We komen vroeg op voorsprong als Gabbia ene hoekschop binnen weet te koppen. Vlak voor rust word ik op het randje van buitenspel weggestoken door Barrow en schuif ik loepzuiver binnen voor de 2-0. In de rust is duidelijk dat de 3 punten in de tas zitten. Halverwege de 2e helft maak ik mijn 2e van de wedstrijd als de doelman compleet mis tast bij een lange bal en ik de bal weer tegen het netje aan schiet voor de 3-0. Ik word een kwartier voor tijd vervangen nadat een verdediger zijn noppen in mijn kuit zet en ik met een vleeswond naar de kant ga. Mijn vervanger is Arnautovic en die maakt er in blessuretijd nog 4-0 van. Een prima overwinning om de maand mee te beginnen.

 

Een week later spelen we uit bij Frosinone. Jade is weer een keer langs gekomen en we hebben een goed gesprek gehad. We hebben beiden even de tijd genomen om goed na te denken over wat we echt zouden willen en voor mij is duidelijk dat ik me op dit moment alleen op het voetbal wil richten. Niet alleen voor dit seizoen maar ook voor volgend seizoen en het daaropvolgende WK. Alles moet daar voor wijken en daar wil ik eigenlijk zo min mogelijk afleiding. Dus lijkt het me beter om er definitief een streep onder te zetten hoe lastig dat misschien ook is. Tegen Frosinone merk ik dat het bezoek van Jade en het toch zware gesprek dat we hebben gehad voor te veel afleiding heeft gezorgd. Ja er word gewonnen met 3-4 en ik lever een assist maar de echte scherpte om het team te helpen mis ik. Achteraf is het makkelijk praten maar voor mezelf kiezen is de enige juiste beslissing.

 

Weer een uitwedstrijd dit keer tegen Salernitana. De ploeg die van alle tegenstanders in deze maand het hoogst geklasseerd staat. Na 2 goede resultaten waarin we ook aardig wat doelpunten hebben gemaakt lijkt het er in de beginfase op dat we wel denken dat het goed komt. Dat komt ons nog binnen het half uur duur te staan. Een moment van onoplettendheid en de tegenstander doet ons pijn met de 1-0. 10 minuten later zijn we gelukkig wel bij de les en is het Orsolini die de gelijkmaker weet te maken voor ons. Na rust zit de wedstrijd op slot. Het is voor mij persoonlijk een loodzware wedstrijd. Trekken , Sleuren en bijna geen kansen krijgen. Bij elk tikje dat ik krijg van een tegenstander die frustratie die ik in moet houden. En dan in de 70e minuut leg ik al die frustratie in een loopactie naar de eerste paal. Orsolini ziet het moment en geeft een prefecte voorzet. Ik krijg mijn hoofd al vallend tegen de bal en laat de doelman in de korte hoek kansloos 1-2. Het feestje word gevierd met de meegereisde supporters maar we zijn er nog niet. Na 94 loodzware minuten fluit de scheidsrechter gelukkig af en heb ik echt even nodig om op adem te komen. Weer 3 punten en alles verloopt volledig volgens plan deze maand. 

 

Maar dan vlak voor de wedstrijd tegen Fiorentina word de selectie voor de komende interland periode. Ik zit er niet bij en ik krijg ook geen oproep voor jong oranje. Ik kan het eigenlijk niet geloven en diep van binnen doet het ook wel een beetje pijn. Ik heb mijn hoop gevestigd op het WK over goed 15 maanden. Daarvoor is voor mij een vereiste dat ik vooral minuten moet maken en in die minuten presteer. Voor mijn gevoel doe ik dat naar behoren maar blijkbaar vind de bondscoach het niet genoeg. De twijfel slaat toch een beetje toe. Moet ik een stap maken naar een grotere club? Moet ik daarbij het risico nemen dat ik minder speel?  Het zijn vragen die mij eigenlijk alleen maar uit mijn ritme halen. Ik speel tegen Fiorentina niet best maar er word wel weer gewonnen. Door treffers van Morente en Gabbia word het 2-0. 12 uit 4 is in wat vooraf werd gezien als de maand van de waarheid een geweldige score natuurlijk. Sterker nog op dit moment staan we zelfs op een plek die recht geeft op een Europees ticket. Dit moet zo veel energie geven maar voor een aantal misschien ook wel onnodig veel druk. Natuurlijk is de stand wat vertekend maar Inter moet die wedstrijden die ze nog moeten spelen eerst maar eens zien te winnen.

 

 

-------------

@Marius Ik heb weer energie om te posten dus wat dat betreft gaat het met mij wel goed. Milano lijkt de vorm ook weer helemaal terug te hebben

@19CH98 persoonlijk komt het wel weer goed. Vind het zelf ook wel weer lekker om het op te pakken

@Keeza thanks man

@ElMarcos vandaar ook even mijn afwezigheid. gelukkig is Milano het nog niet verleerd

@Djurovski Dat de resultaten voor milano ook weer de goede kant op gaan is een hele mooi bijkomstigheid

 

@Blom @MNie @Copywriter @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[19CH98]

12 uit 4 en weer op de Europese plekken, meer kan je je niet wensen lijkt mij.

[Marius]

Lekker periode. Ietwat vreemd dat Milano plots buiten de selectie van Oranje valt toch wel. Zijn prestaties leken me nog steeds een oproep te rechtvaardigen.

[ElMarcos]

Vreemd dat Milano geen oproep krijgt in een maand waarin hij toch wel weer zijn doelpunten en assists meepakt. Wellicht moet hij toch even geduld hebben.

[Keeza]

Je draait nog steeds goed, blijf zo door gaan en de bondscoach kan niet meer om je heen.

[Djurovski]

Prima resultaten hoor en de wegen van een bondscoach zijn soms onbegrijpelijk 

[mattihamstra]

 

Geen oproep voor de interland periode. Niet voor het grote oranje maar ook niet voor jong. Dat ik niet word opgeroepen vond ik zelf al vreemd maar voor de buitenwereld word het pas echt vreemd als blijkt dat ik ben verkozen tot NXGN 2025. Hoe kan het grootste talent niet zijn opgeroepen? Zitten er ergens mensen te slapen of is het misschien een gedragskwestie? Zelf snap ik ook heel goed dat dit voor de buitenwereld vragen oplevert. Vragen die ik zelf ook heb. Er zit voor mij niets anders op dan nog maar eens mijn voeten te laten spreken. En aan de andere kant kan ik nu rustig toeleven naar de fase waarin de prijzen worden verdeeld. Prijzen die er in de letterlijke zin natuurlijk niet in zitten met Bologna maar een Europees ticket is voor deze club een op zichzelf staande prijs. Het schema dat we hebben is on alleen niet gunstig gezind. AS Roma , Inter en Juventus zijn tegenstanders waar wij normaal gesproken niet zomaar even punten tegen pakken. 

 

Na de interlandbreak is de eerste wedstrijd thuis tegen AS Roma. Na de laatste ontmoeting waarin Mourinho vooraf aangaf dat ik niet een hele goede spits was en weinig laat zien tegen topclubs snoerde ik hem de mond door te scoren en na afloop zelf met een knipoog te zeggen dat ik niet scoor tegen topclubs. Met andere woorden is AS Roma dus geen topclub. En ook dit keer heeft de beste man de tijd genomen om mij er uit te pikken. 'We weten hoe we hem af moeten stoppen en daarmee neutraliseren wij gelijk het grootste gevaar van Bologna.' Ik krijg er niet perse meer bewijsdrang van maar ik gebruik het wel als motivatie. De verdedigers van AS Roma weten inderdaad hoe ze mij af moeten stoppen en dat doen ze na een kwartier spelen dan ook op onreglementaire wijze. De vrije trap die volgt word heerlijk binnen geschoten door Orsolini en zo pakken wij de 1-0 voorsprong. 8 minuten later is het opnieuw raak voor ons. Een voorzet vanaf rechts krijg ik in het strafschop gebied onder controle en met een slim hakje geef ik Barrow een niet te missen kans. Hij faalt dan ook niet en verdubbeld de marge. Ik voel me op dat moment als een vis in het water. Met elke bal die ik krijg doe ik wel iets goeds zonder dat ik zelf echt tot kansen kom. Toch is het halverwege de 2e helft ook voor mij raak. Barrow is weg over links. Ik maak een loopactie richting eerste paal en zie een verdediger mee komen. Ik besluit dan toch richting tweede paal te gaan en de voorzet komt op het juiste moment. Geheel vrij kop ik de bal tegen de touwen en staat het 3-0. Tijdens het juichen maak ik een bril gebaar richting de zijkant en als blikken konden doden was ik ter plekke neer gevallen. 3 minuten later tekent Soriano voor de 4-0 eindstand en geven we AS Roma een enorm pak slaag.

 

Gesteund door het goede resultaat tegen AS Roma leven we toe naar de uitwedstrijd tegen Inter. Niemand die iets om onze kansen geeft en dat getuigd toch van weinig respect voor onze prestaties dit seizoen. We staan toevallig wel boven de tegenstander van vandaag dus mogen mensen wel iets meer rekening met ons gaan houden. Ons plan is heel simpel. Loeren op foutjes bij de tegenstander en dan toeslaan. In de gehele 1e helft komen weet tot geen enkel schot. Maar 8 minuten na de rust is het bij de eerste de beste kans raak. Inter verliest de bal op onze helft en met 1 lange bal ben ik weg. De doelman komt uit en met een heerlijk stiftje zet ik ons op 0-1. Normaal vind ik het prachtig als een stift tegen het netje aan valt maar dit keer stuitert de bal nog een keer voor de lijn en doet de doelman er alles aan om er nog bij te komen. Die hoop bij de tegenstander dat ze er dan nog iets aan kunnen doen maar uiteindelijk toch te laat komen. Dat is toch zo'n lekker gevoel. We mogen hopen op een geweldig resultaat hier maar net op het moment dat ik denk dat we nog uren kunnen voetballen zonder tegendoelpunt krijgen wij de deksel op onze neus. In de 81e minuut maakt Inter de gelijkmaker en vanaf dat moment is het voor ons alleen nog maar tegenhouden. Met succes uiteindelijk. Een punt uit bij Inter is voor ons gewoon een prima resultaat.

 

Met 4 uit 2 doen we uitstekende zaken. Mensen hadden hooguit op een punt gerekend in deze 2 wedstrijden. Als dan Hellas Verona de gastheer is worden wij zelfs op vreemde bodem natuurlijk gezien als favoriet. Het grootste probleem is vandaag dat we tegen ons zelf lijken te spelen. We komen vrij vroeg in de wedstrijd op voorsprong door een doelpunt van Barrow maar we vergeten de marge te vergroten. Na 72 minuten spelen staat het compleet tegen de verhouding in opeens 1-1 en is er werk aan de winkel. 3 minuten later teken ik voor de hernieuwde voorsprong als ik een bal op de rand van de 16 krijg aangespeeld. Zonder nadenken krul ik de bal om de doelman heen en is het hangen geblazen 1-2. Maar na 84 minuten spelen staat het opnieuw gelijk. Het lijkt er op dat we vandaag niet mogen winnen. Maar toch gebeurd het. In de 87e minuut is het Collocolo die er 2-3 van maakt en dan lijkt er iets te breken bij de tegenstander. Niet veel later is het diezelfde Collocolo die er 2-4 van maakt en uiteindelijk zorg ik met mijn 2e goal in deze wedstrijd voor de 2-5 eindstand. Kijken naar de stand lijkt het een makkelijke overwinning maar niets is minder waar.

 

De grote vraag in Italië is voor de wedstrijd tegen Juventus wat de grote verassing van het seizoen kan tegen de aanstaande kampioen. Voor mij is het duidelijk. Als wij niet verliezen dan moet het heel raar lopen willen wij geen Europees ticket binnenhalen. Voor de wedstrijd in de kleedkamer is er een ongekende focus bij iedereen. Niet het soort focus waarbij de spanning om te snijden is maar het soort focus waarbij iedereen het gevoel heeft dat het wel goed komt. Afgaande op het eerste half uur hebben wij onze zaken aardig op orde. Juventus komt er eigenlijk niet doorheen en dat is natuurlijk precies wat wij willen. Ook dit keer is het uit een spaarzaam moment dat er iets gebeurd. Na een goede aanval van ons denk ik de trekker over te kunnen halen maar dan voel ik een tik op mij hak. Het fluitje klinkt en de scheidsrechter wijst naar de stip. Bij Juventus worden ze gek maar na inmenging van de VAR blijft de penalty staan en is het Orsolini die ons op een 1-0 voorsprong schiet. Lang kunnen we er niet van genieten want bij 1 van de spaarzame kansjes die we weggeven laat Vlahovic zien een wereldspits te zijn 1-1. Juventus hoeft niet echt en dat is misschien wel ons geluk in de 2e helft. Toch denk ik dat wij meer dan tevreden kunnen zijn met een punt tegen de koploper.

 

Het resultaat tegen Juventus zorgt voor dolblije supporters. Fatsoenlijk over straat gaan is er op dit moment echt niet meer bij. De mensen in de stad zijn voetbalgek geworden. Hun Bologna dat met nog een paar wedstrijden te gaan op het punt staat iets te doen wat voor onmogelijk werd gehouden. We zijn er natuurlijk nog niets maar het moment dat Europees voetbal behaald kan worden komt natuurlijk wel steeds dichterbij. Thuis tegen Sassuolo houden we echt huis. Er word met 5-1 gewonnen en ik mag maar weer eens een wedstrijdbal mee naar huis nemen. Het zijn niet de mooiste en moeilijkste goals die ik maak. Zeg maar gerust dat iedereen deze 3 goals het kunnen maken maar het draagt bij een een goed resultaat en nog meer gekte in de stad. Nog 4 wedstrijden te gaan en een marge van 8 punten op de nummer 8. Theoretisch gezien kan het nog mis gaan maar in deze vorm zie ik dat niet meer gebeuren. Buiten het stadion staan de supporters ons op te wachten en het duurt het lang voordat ik rustig thuis ben maar ik heb het er graag voor over. Het moment dat Europees voetbal ook daadwerkelijk binnen is. Stiekem beeld ik me dat al een beetje in.

 

 

----------------------

 

@19CH98 het enige wat ontbrak was een oproep maar Milano laat zien er wel degelijk bij te horen

@Marius Als de prestaties niet al goed genoeg waren doet Milano er nog even een schepje bovenop

@ElMarcos Milano bewijst stilletjes aan toch het ongelijk van de bondscoach en als hij er de volgende keer niet bij zit weet ik het ook niet meer

@Keeza een oproep lijkt slechts een kwestie van tijd evenals europees voetbal met bologna

@Djurovski De bondscoach maakt keuzes die niet altijd in het voordeel van milano uit pakken. Hoewel even geen verplichtingen Milano ook erg goed hebben gedaan. Hij was  in ieder geval fit op zijn club te dienen

 

@Blom @MNie @Copywriter @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[Kyrill]

Gaat lekker 

[19CH98]

Ook in de topduels laat Milano zien dat hij een goede speler is! Op deze manier wordt het echt een droomseizoen

[ElMarcos]

Milano laat zijn voeten spreken en dat het beste recept om te zorgen dat de bondscoach niet om hem heen kan.

[Keeza]

Nog even knallen de laatste wedstrijden. Plek 4 zou een wonder zijn, waarbij plek 5 zeer binnen de mogelijkheden zit.

[Marius]

Milano antwoordt op het veld in ieder geval. Na deze reeks mooie resultaten lijkt Europees voetbal inderdaad een vanzelfsprekendheid geworden.

[Blom]

Klasse prestaties de laatste twee maanden, Milano heeft zijn vorm te pakken. Nu nog vier wedstrijden knallen en Europa in!!

[Djurovski]

Antwoorden met de voeten meer kan hij niet doen

[mattihamstra]

 

 

Het einde van het seizoen is in zicht. Voor het eerst heerst er in de groep het gevoel dat we in die laatste 4 wedstrijden van de competitie iets te verliezen hebben. Er is een bepaalde druk in de groep geslopen dat we een ticket voor Europees voetbal niet meer weg mogen geven. Dan vind ik het persoonlijk wel lekker dat we deze periode in gaan met een wedstrijd uit bij Napoli. Natuurlijk is het voor mij al een bijzonder moment om überhaupt deze wedstrijd te mogen spelen. Het is voor mij de eerste keer dat ik in dit stadion ga spelen. Het stadion waar mijn vader vroeger bijna elke thuiswedstrijd was. En natuurlijk ook het stadion waar ik ooit mijn thuisbasis van zou willen maken. Ik heb wel eens beelden gezien dat supporters op hun scooter achter de bus van de tegenstander aan reden maar daar hou ik vandaag geen rekening mee. We zijn tenslotte maar Bologna en niet een elftal vol met supersterren. Ze hoeven ons niet te intimideren. Maar toch gebeurd het. Als we vlak bij het stadion zijn zie ik de ultras al klaar staan met hun scooters. Het geeft mij kippenvel. Ik vind dit prachtig om mee te maken en het doet mij persoonlijk niet zoveel. Ik heb deze verhalen natuurlijk vaker gehoord van mijn vader dus dat ik er nu zelf midden in zit zorgt voor een bepaalde kick. Ook weet ik dat ik dicht bij de plek ben dat mijn vader op mysterieuze wijze verdween. Of dat zorgt voor extra motivatie bij mij durf ik niet te zeggen maar ik ben wel iets meer gebrand op een goede prestatie. Op het veld lijkt de druk weer plaats te maken voor zelfvertrouwen en wij durven echt te voetballen. Dat resulteert na 18 minuten spelen in de 0-1 van Collocolo. Het zorgt ervoor dat wij ons spelletje kunnen gaan spelen tegen de topploegen en dat is loeren op een foutje en dan toeslaan. Dat foutje komt er ook na 37 minuten spelen. Collocolo onderschept de bal op het middenveld en steekt mij weg. Op het randje van buitenspel ben ik vertrokken en ik schiet overtuigend raak in de korte hoek. Van binnen word ik helemaal gek. Dit is wat ik altijd heb geroepen. Op een dag scoor ik in het Stadio Diego Armando Maradona en bij de eerste de beste keer is het raak. Van buiten durf ik het bijna niet te vieren en dus lijkt het alsof het me niets doet of dat ik mijzelf misschien schuldig voel. Dat laatste is absoluut niet het geval. Toegegeven ik scoor liever tegen de andere clubs dan tegen Napoli maar ik ben hier nu om mijn werk voor Bologna te doen. Met een 0-2 voorsprong gaan we dus de rust in. Wij gaan die 2e helft in met het idee dat we een storm van Napoli kunnen verwachten maar dat valt eigenlijk wel mee. Na iets meer dan een uur spelen is er ineens een van richting veranderd schot die voor mijn voeten valt. Iedereen is uit positie en het is voor mij dan ook simpel binnen tikken voor de 0-3. Opnieuw loop ik wat koeltjes weg maar vier ik het dit keer wel met de meegereisde supporters. 10 minuten later krijgen wij een strafschop en ik eis die bal dan op. Hoe vaak krijg ik de kans om een hattrick te maken en dat dan juist in dit stadion? Ik hoop in de toekomst natuurlijk nog vaker maar dat is natuurlijk geen zekerheid. Voor nu wil ik mijzelf die kans niet ontnemen en Orsolini gunt mij dit moment. Ik leg de bal neer en wacht op het fluitje. Als dan het fluitje klinkt is mijn aanloop overtuigend en schiet ik de bal kiezelhard in de linker hoek. De doelman gaat wel de goede hoek in maar kan niet voorkomen dat ik dus een hattrick maak en voor de 0-4 zorg. Dan volgt er een moment dat ik niet snel meer ga vergeten. De supporters van Napoli beginnen te klappen. Een paar seconden voelt het ongemakkelijk maar dan valt het over mij heen als een soort warme deken. Uiteindelijk weten wij de wedstrijd uit te spelen en met 1-5 te winnen. Ik mag van de club de media niet te woord staan vandaag. Dat heeft natuurlijk alles te maken met het feit dat hij weet dat ik Napoli een warm hart toe draag. Wel gebeurd er op het veld nog iets bijzonders. Luciano Spalletti feliciteert mij met mijn hattrick en laat weten gecharmeerd te zijn van mij. 'Geweldige wedstrijd van jou kant, Jij gaat een hele mooie toekomst tegemoet.' 

 

De worden van Spalletti malen wel door mijn hoofd. Weet hij misschien meer dan dat ik weet? Is er misschien interesse vanuit Napoli? Als dat zo is hoef ik eigenlijk niet heel lang na te denken. Maar er zullen deze zomer vast meerdere club voorbij komen en met het oog op het WK wil ik eigenlijk ook niet te veel risico's nemen. Zover is het gelukkig nog niet en dus moet de focus op de thuiswedstrijd tegen Udinese. Het is een wedstrijd waarin de druk dit keer wel verlammend lijkt te werken. Orsolini schiet ons met een heerlijke vrije trap nog wel op voorsprong maar vlak voor rust staat het gewoon weer 1-1. In de 2e helft kan het echt alle kanten op tot aan de 80e minuut. Dan gaat Udinese voor het resultaat spelen en is een gelijkspel voor hun natuurlijk prima. We gaan de blessuretijd in en we lijken dure punten te gaan morsen. Maar dan gaat het in een flits heel snel bij ons en loop ik puur op gevoel mee in een aanval. Normaal maak ik voor het doel wel een duidelijke loopactie maar dat is ook niet echt het geval. De voorzet die komt word van richting veranderd en door een bos van benen komt die voor mijn voeten. In een flits breng ik de bal richting het doel en tergend langzaam rolt de bal binnen. Er komt een gigantische ontlading los. Bij mij , Mijn medespelers , De bank maar ook vanaf de tribunes. Dit is de goal die bij iedereen het gevoel geeft dat Europees voetbal binnen is. Ik word bedolven door mijn teamgenoten die uitzinnig zijn en als ik opsta en mijn armen nog een keer omhoog gooi gaan de supporters nog maar eens tekeer. Wat een moment om de 2-1 te maken en voor de overwinning te zorgen.

 

Ik kan niet normaal meer over straat. Sterker nog de club heeft er voor gezorgd dat er beveiliging voor het huis van mij en mijn moeder komt. De stad is er klaar voor en verdiend het in mijn ogen ook. Tegen Cittadella kan het dan gebeuren. Als we vanaf de club vertrekken staat  er een erehaag van ruim een kilometer. En tijdens de reis van bijna 2 uur zien we overal ook verschillende mensen die met aanmoedigingen komen. Het lijkt wel een soort van kampioenskoorts die de mensen hebben. Het is geweldig om dit soort dingen mee te maken. Mijn vader stuurt mij nog een berichtje. 'Succes jongen, vandaag is de dag de je geschiedenis kan gaan schrijven.' Opnieuw lijkt de druk van invloed op ons spel. Het loopt voor geen meter maar we geven ook niks weg. Het is voor mij dan ook geen verassing dat het verschil word gemaakt met een standaard situatie. Gabbia kopt een hoekschop van Orsolini hard tegen de touwen en bezorgd ons vlak voor rust de 0-1 voorsprong. Na de rust is het vooral de voorsprong verdedigen. We weten heel goed dat dit niet echt onze wedstrijd is en dat we dan dus maar voor het resultaat dat we in handen hebben moeten gaan. De 0-1 word over de streep getrokken en het feest kan echt gaan losbarsten. Bij terugkomst is er al een waar volksfeest losgebarsten. De mensen zijn trots en dat mogen ze zijn. Toen ik vorig jaar eind Januari binnenkwam was er de angst voor degradatie en nu nog geen anderhalf jaar verder gaat de club Europa in. Ik zie volwassen mensen huilen. Ik hoor mensen mijn naam schreeuwen. Het zijn beelden die voor altijd bij zullen blijven. Hoewel er geen prijs mee word gewonnen is dit tot nu toe wel de grootste prestatie voor mij persoonlijk. 

 

De thuiswedstrijd tegen Genoa is dan ook een feestwedstrijd. Het stadion is compleet uitverkocht. Er word met 4-1 gewonnen en daarmee word de 5e plaats zelf veiliggesteld. Ik kom 1 keer tot scoren en weet een assist te geven. Maar na de wedstrijd gebeurd er iets vreemds. Ik kreeg 10 minuten voor tijd al een publiekswissel en voor velen is dat een teken dat ik misschien wel vertrek. Dat ontkracht ik in het interview na de wedstrijd. 'Tuurlijk zal er interesse komen van club en natuurlijk is de kans groot dat er wat te gebeuren staat maar op dit moment ben ik nog steeds speler van Bologna en pas als de club akkoord gaat met een bod ga ik pas nadenken over mijn toekomst. Een mooie bijkomstigheid is het feit dat wel met de club de Europa League in gaan.' Dan krijg ik te horen dat de Serie A een extra ticket heeft gekregen voor de Champions League en dat de nummer 5 dus uit gaat komen in de Champions League. Verbijsterd kijk ik Diletta Leotta aan. 'Nee dat kan niet. dat was ons voor de wedstrijd dan toch wel gezegd? Niemand van ons weet hier iets van af.' Maar dan barst er een gejuich los en kijk ik richting het veld. Ik zie spelers vol ongeloof naar hun haren grijpen. Diletta laat mij een nieuws bericht zien en ik ben vertrokken. Wie had dat ooit gedacht? Bologna in de Champions League.

 

Dat ik met 39 doelpunten topscorer van de Serie A word en word verkozen tot talent van het jaar is voor mij een mooie bijkomstigheid. Het feit dat we met de club het onmogelijke hebben gepresteerd en dat natuurlijk wel met een beetje geluk is mij zoveel meer waard. Het geeft mij natuurlijk wel stof tot nadenken. Ik kan hier bij Bologna sowieso Champions League voetbal gaan spelen. Moet ik dan wel over een transfer na gaan denken. Dat gevoel word nog maar eens versterkt als ik word opgeroepen voor het Nederlands Elftal.

 

---------------------------------------

 

ik ben met mijn domme kop zowel de screens van de wedstrijden als van de stand vergeten te maken. ik zal deze op een later moment proberen toe te voegen aan deze post.

 

@Kyrill de kroon is gezet

@19CH98 het word allemaal nog veel mooier dan voor mogelijk werd gehouden. zijn oproep is dan ook meer dan verdiend

@ElMarcos en de bondscoach is tot inzien gekomen dat Milano er bij hoort

@Keezaplek 5 is behaald en uiteindelijk gebeurde er toch nog een wonder

@Marius Europees voetbal is binnen. Maar dat het de champions league werd was een kleine verassing

@Blom Het doel voor milano is behaald. Nu nog even knallen bij het nederlands elftal en dan zien wat er in de zomer allemaal te gebeuren staat

@Djurovski in dat geval heeft milano het enige juiste antwoord gegeven

 

@MNie @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre 

[Kyrill]

Mooie update en post

[Djurovski]

Wat een heerlijke periode voor Milano en ook Bologna natuurlijk. Benieuwd wat hij van de zomer gaat doen. 

[Marius]

Milano schiet Bologna de CL in! Het zou mooi zijn dat hij de campagne ook nog kan meemaken, maar als topschutter met bijna 40 doelpunten is het niet vreemd dat er langs alle kanten aan zijn mouw zal getrokken worden.

[19CH98]

Heel knap om CL voetbal af te dwingen met Bologna. Dat Milano 39 goals maakt helpt natuurlijk ook wel mee

[mattihamstra]

 

Een heerlijk seizoen gehad met Bologna en dat heb ik uiteindelijk beloond zien worden met een selectie voor het Nederlands Elftal. Toch ga ik daar met een dubbel gevoel naartoe. Ja natuurlijk vind ik het een eer om er weer bij te zitten maar toch kleeft er nog iets van de vorige interland periode aan mij. Dat ik niet werd opgeroepen voor het grote oranje is nog tot daar aan toe maar dat ik helemaal niet werd opgeroepen zelfs niet voor jong oranje gaat er bij mij niet helemaal in. Mijn grote vraag is dus wat de bondscoach nou eigenlijk wil. Op die vraag krijg ik in een gesprek op dag 1 gelijk antwoord. ´We hebben je niet geselecteerd omdat we andere keuzes maakten. Achteraf kunnen we er lang over door praten maar hadden we je misschien toch wel moeten selecteren. Je hebt ons ongelijk bewezen in de laatste geweldige periode bij Bologna.´ Ik was er niet bij en er werd verloren bij Oostenrijk. Het was dus een valse start en met wedstrijden tegen Moldavië en Slovenië moeten we iets rechtzetten. Op de vraag wat de bondscoach voor mij handig vind met het oog op het WK is hij wat onduidelijk. 'Je voelt zelf aan wat goed voor je is. Dat je moet spelen om in aanmerking te komen lijkt me duidelijk maar misschien is een hoger niveau dan Bologna juist wel goed voor je. Met niveau bedoel ik niet alleen het voetbal zelf maar ook de druk van het wekelijks moeten.'

 

Ik ga er met mijn opmerkingen dus al van uit dat we naar het WK gaan maar door de slechte start tegen Oostenrijk heeft dat doel wel een klein deukje opgelopen. In De Kuip nemen wij het op tegen Moldavië en laat ik al snel zien dat ik er gewoon bij hoor. Met 2 treffers binnen een kwartier zorg ik al snel voor een gemakkelijke avond. Het zijn niet de mooiste goal dat moet gezegd worden. Ik sta tot 2 keer toe op de goede plek maar daarvoor ben ik natuurlijk ook spits. Uiteindelijk word er vrij gemakkelijk met 4-0 gewonnen en lopen we geen verdere schade op. 

 

Hoe anders is dat een paar dagen later tegen Slovenië. Na mij optreden tegen Moldavië ging ik er eigenlijk van uit dat ik wel weer in de basis mocht starten maar tot mijn verbazing begin ik in Slovenië op de bank. die speler waar iedereen naar kijkt bij de tegenstander staat wel gewoon in de basis. Ik heb het natuurlijk over Benjamin Sesko. Lang blijft het 0-0 maar dan staat de grote man van Slovenië op in een tijdsbestek van 8 minuten scoort hij 2 keer en is de schade bij ons natuurlijk gigantisch. Ineens moet ik haast maken en weet ik nog de assist te leveren bij de aansluitingstreffer in blessuretijd van Gravenberch maar verder dan 2-1 komen we niet. 3 gespeeld in deze groep en 3 punten. Mensen beginnen zich af te vragen of Peter Bosz wel de geschikte bondscoach is. Het is crisis voor het Nederlandse voetbal. In de pers ben ik ook vrij duidelijk. 'Wij zijn altijd zo trots op de Hollandse school maar hoe ver gaat die ons in deze tijd nog brengen? Het is onacceptabel dat wij na 3 wedstrijden op 3 punten staan. Wat ik nu ga zeggen zal bij Vandaag Inside wel weer elke uitzending herhaald worden maar wij moeten vanaf nu echt alles winnen willen wij het WK nog gaan halen. Nog 1 misstap in de komende 5 wedstrijden en het lijkt al vrijwel onmogelijk te worden.'

 

Met de pest in mijn lichaam ga ik eigenlijk op vakantie. Ik kwam met een goed gevoel uit de wedstrijd tegen Moldavië maar dat goede gevoel werd de grond in gestampt met een plekje op de bank en uiteindelijk een verlies partij. Wel is het lekker om het voetbal even te laten voor wat het is. Want er gaat voor mij persoonlijk ongetwijfeld een periode aanbreken vol stress en onzekerheden. Ik kan natuurlijk ook voor duidelijkheid kiezen en die vraag stel ik mijn vader dan ook. Moet ik bij terugkomst aangeven dat ik een nieuw contract wil of moet ik de transferperiode maar afwachten?

 

---------------------------------------------

 

@Kyrill thanks

@Djurovski De transferperiode staat op het punt van beginnen. Komt het van een transfer of kiest Milano toch voor het vertrouwde?

@Marius Dat er clubs zullen komen lijkt haast een zekerheid te zijn maar wie weet kiest milano toch wel voor stabiliteit

@19CH98 Voor een club al Bologna gaat dat natuurlijk niet vaak voorkomen misschien is dat ook wel reden voor Milano om toch te blijven. 

 

@ElMarcos @Keeza @Blom @MNie @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[19CH98]

Met Nederland gaat het een stuk minder dan met Bologna. Misschien komt dat wel omdat Milano minder speelt

[Kyrill]

Leuke update 

[Marius]

De nationale ploeg lijkt momenteel eerder voor frustratie dan blijdschap te zorgen bij Milano.

[ElMarcos]

Milano doet het geweldig in Italië, maar het is duidelijk dat het bij de nationale ploeg nog niet wil vlotten. Benieuwd of hij deze zomer in Bologna blijft of een stap gaat maken. Als hij een stap maakt, dan gok ik op Napoli.

[Keeza]

Ik denk dat een stap hogerop je alleen maar goed zal doen. Ben benieuwd naar het vervolg.