Spring naar bijdragen
Mededeling: Mogelijke downtime MU in de ochtend op 24 december a.s. ×
Mededeling: Mogelijke downtime MU in de ochtend op 24 december a.s.

[IDS] [FM24] Altijd blijven lachen


Nom de Guerre

Aanbevolen berichten

Eleni zorgt voor veel problemen in de toekomst ben ik bang

 

En op je vraag terug te komen. Ja ik vind het wel wat toevoegen. Hoewel het schrijven al een genot is. Maar af en toe een gezicht er bij te zien is altijd leuk

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weer even bijgelezen en deze novelle blijft een genot om te volgen zeg! Je schrijft prachtig en elke update is even vermakelijk als spraakmakend. Dat Eleni een enorme afleiding en gevaar is, dat blijkt keer op keer weer eigenlijk. Feitelijk heeft ze John nu letterlijk en figuurlijk bij zijn ballen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

xxxximage.thumb.png.8fb7356ccb34298c7d47

 

We sloten de oefencampagne af met een overweldigende zege op Amathous, waarbij onze jonge honden zich ontpopten tot ware wolven op het veld, met een score die meer weg had van een potje tafelvoetbal dan een officiële match, zat ik met een knagend gevoel. Ja, onze jonkies barstten van de energie, maar de manier waarop ze over het veld raasden, leek bijna buitenaards.

 

Met de selectie die zich overgaf aan de nacht, omringd door lokale schones, besloot ik Vassilis en Paul, mijn rechter- en linkerhand, samen te roepen voor een spoedoverleg. Onder het genot van de doordringende bas van de housemuziek en de zwoele nachtlucht, zaten we op strandstoelen aan de rand van het zwembad.

 

"Guys," begon ik, terwijl ik probeerde boven de muziek uit te komen, "do you also feel like there's something... off with the lads?"

 

Vassilis keek me aan, een glimlach spelend om zijn lippen. "You mean, apart from them running around like they've been chased by wild bees?"

 

Paul knikte bedachtzaam. "It's like they've swallowed Duracell batteries. Maybe it's just the youth these days, John. Or perhaps it's something in the water here in Kiti."

 

Ik rolde met mijn ogen. "Yeah, right. Magic water. Maybe we should start drinking that too."

 

Vassilis leunde achterover, nam een slok van zijn drankje en zei: "We could test them for performance-enhancing drugs, but I doubt 'infatuation' is considered doping."

 

"Infatuation, ha!" lachte ik. "More like a case of 'lust' than 'love', if you ask me. But seriously, don't you think we need to do something about this?"

 

Paul, altijd de pragmaticus, stelde voor: "Maybe we should just make them train harder. If they've got so much energy, we might as well use it to our advantage."

 

"Or," voegde Vassilis eraan toe, "we organize a 'meet the team' night with all those ladies. Good for PR, and maybe they'll burn off some energy."

 

Ik schudde mijn hoofd. "Brilliant, Vassilis. And how do you propose we manage that? A speed-dating competition: who can exchange phone numbers the fastest?"

 

Het gesprek dwaalde af naar de meest absurde voorstellen om de energie van onze spelers in goede banen te leiden. Van nachtelijke zwemmarathons tot een sponsordeal met een lokaal energiedrankje. Het was duidelijk dat we, ondanks de serieuze ondertoon van ons gesprek, de humor van de situatie inzagen.

 

Terwijl de nacht voortduurde en de muziek ons gesprek overstemde, realiseerde ik me dat dit de momenten waren die het leven in de voetballerij zo uniek maakten. Midden in alle chaos, met een ploeg die op het punt stond de lokale legende in te gaan, waren het deze kleine, absurde overlegmomenten die me deden glimlachen.

 

Misschien was er iets magisch aan de hand in Kiti, of misschien was het gewoon het ongebreidelde enthousiasme van jeugdige onbezonnenheid. Hoe dan ook, met Vassilis en Paul aan mijn zijde had ik toen nog het vertrouwen dat we elke uitdaging het hoofd konden bieden. Zelfs als die uitdaging bestond uit het temmen van een groep hyperactieve voetbalsterren, omgeven door een horde bewonderaars.

 

=====

 

Reacties en dergelijke.


 

Spoiler


3 uur geleden zei Marius:

Eleni, synoniem voor trouble. Dat lijkt nu al als een paal boven water te staan :D 

 

Daar kan ze een puntje aan zuigen. :D 

 

2 uur geleden zei bas huijsmans:

Om aan te sluiten bij Marius:

Building a new feature: showoff my talks! - ABCDev

Is Eleni stiekem een Team Rocket lid die afgevaardigd is richting Cyprus?

 

Het had gekund. Jessie en James, Michael en Eleni. 

 

2 uur geleden zei Djurovski:

Eleni zorgt voor veel problemen in de toekomst ben ik bang

 

En op je vraag terug te komen. Ja ik vind het wel wat toevoegen. Hoewel het schrijven al een genot is. Maar af en toe een gezicht er bij te zien is altijd leuk

 

Eleni is de femme fatale van dit deel van het verhaal, zeer zeker. 

 

2 uur geleden zei Kyrill:

Toffe en leuke update, bizar zeg een maand lang geen competitie voetbal...

 

Cyprus be Cyprus.

 

1 uur geleden zei ElMarcos:

Weer even bijgelezen en deze novelle blijft een genot om te volgen zeg! Je schrijft prachtig en elke update is even vermakelijk als spraakmakend. Dat Eleni een enorme afleiding en gevaar is, dat blijkt keer op keer weer eigenlijk. Feitelijk heeft ze John nu letterlijk en figuurlijk bij zijn ballen. 

 

In feite heeft ze hem iets hoger vast, maar soit, ze zal vast ook wel even gekneed hebben.

 

1 uur geleden zei Jónstærke:

Vergif, dat is ons Eleni!! :t:

 

Een lichtekooi! 

 

Tags voor @Whitewolf345 @bas huijsmans @Titan @Willem @Djurovski @Kyrill @Jónstærke @ElMarcos @Mascini @Marius @KayDeManaager @Bogatyr

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

xxxxximage.thumb.png.8fb7356ccb34298c7d4

 

Terwijl de avond vorderde en onze gesprekken steeds meer in absurditeit toenamen, kwam Paul plotseling met een onthulling die ons allemaal deed verstijven. "You know," zei hij, zijn Engels doorspekt met een zwaar accent dat elk woord een exotische draai gaf, "I have been thinking about this… I never really thought much about it, but the two South American guys in the team, they have been brewing some kind of... how do you say... magic potion. Gives the players lots of energy, on the field and with the ladies. I thought it was a joke, so I did not really give it "

 

Vassilis en ik wisselden een blik van verbijstering. Dit was het laatste wat we hadden verwacht. "A magic potion?" herhaalde Vassilis, zijn stem ergens tussen amusement en bezorgdheid in. "What is this, fucking Hogwarts?"

 

Paul knikte serieus. "Yes, yes, the more I think about it, the more I realise… It isvery powerful. They call it... eh... 'El Boosto' or something."

 

Ik voelde de eerste druppels van een naderende storm. "El Boosto? That doesn't sound... legal," merkte ik droogjes op, al visioenen hebbend van dopingcontroleurs die ons op de hielen zaten.

 

Vassilis, ooit de optimist, zag er de humor wel van in. "Well, as long as it's not 'El Busto', right?" grapte hij, waarna hij zich plotseling realiseerde wat de implicaties konden zijn. "Wait, John, we're not actually going to get in trouble for this, are we?"

 

Ik wreef over mijn voorhoofd, overwegend of lachen of huilen het gepaste antwoord was. "I don't know, Vassilis. I mean, what are the ingredients? If it's just caffeine and sugar, we might be okay. But if they've been importing Amazonian herbs or something..."

 

Paul haalde zijn schouders op. "They say it's natural. From plants. Very... eh... traditional."

 

"Traditional," herhaalde ik, niet gerustgesteld. "Because there's nothing that screams 'tradition' like a modern footballer running around like he's been shot out of a cannon."

 

Vassilis sloeg een arm om me heen, half troostend, half samenzweerderig. "Look on the bright side, John. Maybe we can market this. 'El Boosto: Gives you wings, on the field and off.'"

 

Ik keek hem aan, niet zeker of ik moest lachen om zijn grap of in paniek raken om de hele situatie. "Vassilis, the only 'wings' we'll be getting are the ones that'll carry us straight to a doping scandal."

 

Terwijl de nacht zich ontvouwde, bleef het mysterie van 'El Boosto' hangen als een onopgeloste vraag. Eén ding was zeker: het leven bij Spartakos was nooit saai. Maar of dat nu een zegen was of een vloek, dat moest nog blijken.

 

=====

 

Reacties en dergelijke.


 

Spoiler


16 uur geleden zei Djurovski:

Overactief ik voel het nieuwe woord eraankomen 

 

Boliviaans marcheerpoeder :D 

 

16 uur geleden zei Marius:

Zo'n bende jonge honden moet ergens z'n energie kwijt natuurlijk  

 

Gelegenheid genoeg. Al heb ik nog wel het een en ander in gedachten.

 

16 uur geleden zei Kyrill:

Weer een hele toffe update! Genoten. 

 

Dank je.

 

15 uur geleden zei ElMarcos:

Benieuwd wat het geheim van de energie is, want dit verhaal kennende kan het alle kanten op. Wederom tof geschreven! 

 

Het vorige sleutelwoord was Boliviaans marcheerpoeder...

 

8e1dab59d6affe2c5e13dc439ec1c720.png

 

We werken toe naar de sikkel.

 

https://www.surveymonkey.com/r/2V5GNPP Sleutelwoord zes.

 

Tags voor @Whitewolf345 @bas huijsmans @Titan @Willem @Djurovski @Kyrill @Jónstærke @ElMarcos @Mascini @Marius @KayDeManaager @Bogatyr

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nu kon ik de tijd nemen om de gemiste weekendupdates weer bij te lezen. Waande me in no-time in een Brusselmans meets Ritchie meets podcast-Guido :D. Als coach moet je niet alleen de spelers op de juiste plek zetten, maar ook het vrouwelijk schoon soms een zetje in de goede richting geven. Dat er dan een mindere keeper op doel moet, ach. 

 

Nu dus die energieke bende in het gareel houden - of er juist uitslaan, kan ook leuk zijn. Ik vrees dat Kiti eerder in de landelijke roddelbladen verschijnt (of meer formele kranten die strafzaken bespreken) dan in de voetbalgazet.

bewerkt door Titan
Link naar opmerking
Deel via andere websites

De link naar één of ander obscuur middeltje had ik vorige update al bedacht, en er lijkt nog iets van waarheid in te zitten ook. Laat ons hopen dat het niet meer dan een storm in een glas water is :D 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

xxxxxximage.thumb.png.8fb7356ccb34298c7d

 

Het moment was aangebroken dat ik Lukas en Filippo, onze Zuid-Amerikaanse magiërs, eens flink aan de tand moest voelen over hun brouwsel dat de selectie in superhelden leek te veranderen. Ik draaide me om naar Paul, die nog steeds probeerde het concept 'El Boosto' te verkopen als de volgende grote sportdrankrevolutie.

 

"Oi, Paul," riep ik, een ernstige ondertoon in mijn stem, "go and fetch those two idiots."

 

Paul keek even verbaasd, niet zeker of ik het over de drank of de spelers had, maar knikte toen begripvol. "Right away, boss."

 

Terwijl Paul zich door de menigte begaf, keken Vassilis en ik elkaar aan. "This is going to be an interesting conversation," merkte Vassilis droog op. "Do you think they have a secret recipe, or is it all just clever marketing?"

 

Ik zuchtte. "I'm hoping for the latter but preparing for the former. Let's just hope their 'secret ingredient' isn't on the banned list."

 

Vassilis grinnikte. "If it works, I'm asking them for a batch for my next date."

 

"Not if it makes your testosterone explode, Vassilis. We need you in one piece," grapte ik terug, terwijl we wachtten op de komst van onze Zuid-Amerikaanse brouwers.

 

Paul kwam terug, begeleid door Lukas en Filippo, die eruitzagen alsof ze op weg waren naar hun eigen executie. Hun nervositeit was bijna tastbaar, een scherp contrast met de relaxte sfeer die tot nu toe heerste.

 

"Alright, boys," begon ik, terwijl we ons wat afzijdig van de feestende menigte positioneerden. "What's this I hear about a special brew you've been sharing with the team?"

 

Lukas en Filippo wisselden een blik, duidelijk ongemakkelijk. "Eh, it's just tea, Mister John," stamelde Lukas in een poging nonchalant te klinken.

 

"Tea," herhaalde ik, mijn wenkbrauwen optrekkend. "And what makes this 'tea' so special?"

 

Filippo slikte hoorbaar. "It's, uh, made from coca leaves. Traditional stuff, you know?"

 

Vassilis leunde naar voren, zijn interesse gewekt. "Coca leaves, huh? And what's the 'extra shot' you add? Don't tell me it's just honey."

 

De twee wisselden weer die blik, die nu een mengeling van angst en besluiteloosheid leek. "It's... um, just a bit of something to give it an extra kick," zei Lukas haastig.

 

I leunde achterover, een glimlach speelde om mijn lippen. "An extra kick, eh? Sounds like my kind of tea. Care to share the recipe?"

 

De jongens leken nu op hete kolen te zitten. "Well, it's not exactly... legal everywhere," gaf Filippo toe, zijn blik afdwalend.

 

Vassilis barstte in lachen uit. "Not exactly legal? Mate, are we talking about a football team or a cartel here?"

 

"Look, it's totally safe, okay?" probeerde Lukas de situatie te redden. "It's just how we do it back home. Keeps you alert and... energetic."

 

Ik knikte, mijn amusement nauwelijks verbergend. "Alert and energetic, right. And here I was thinking it was all the training sessions."

 

Paul, die tot dan toe stil was geweest, voegde toe: "So, no harm in trying it then? For, you know, research purposes?"

 

De groep barstte in lachen uit, de spanning enigszins verlicht. "Maybe stick to coffee, Paul," adviseerde ik. "At least until we figure out how to explain this 'special tea' to the doping authorities."

 

Filippo zuchtte, eindelijk toegevend. "Okay, okay, we'll keep it off the menu for now. But you're missing out, Mister John."

 

"Missing out on a potential ban? I think I'll survive," grapte ik, terwijl ik de jongens een bemoedigend klopje op de schouder gaf. "But let's keep our energizers legal from now on, yeah?"

 

Lukas en Filippo knikten gehaast, duidelijk opgelucht dat het gesprek voorbij was. "Yes, Mister John. No more special tea."

 

Terwijl Lukas en Filippo zich haastig een weg baanden terug naar het feest, dat in volle gang was bij het zwembad, met de bas zo luid dat je het bijna kon voelen trillen in je borstkas, draaide ik me naar Paul. De jongens verdwenen in de menigte van dansende lichamen, elk silhouet verlicht door de flakkerende lichtjes die rondom het zwembad waren opgehangen. Het water zelf leek te dansen op het ritme van de muziek, reflecterende lichtstralen die speels over de oppervlakte dansten.

 

"Paul," begon ik, mijn blik nog steeds gericht op de plek waar de spelers in de menigte waren opgegaan, "keep an eye on them, will you? I don't want our 'tea party' turning into an all-night rave."

 

Paul, die een moment zijn ogen afspeurde door de menigte alsof hij een geheime missie had gekregen, draaide zich met een grijns naar mij toe. "Sure thing, boss. But you know, keeping an eye on them in this chaos is like trying to spot a sober man at Oktoberfest."

 

Ik kon het niet laten om te lachen. "Just do your best, Paul. And if you see them reaching for any more 'special tea', intervene."

 

Paul knikte plechtig, alvorens zijn hand op te steken alsof hij een eed aflegde. "Understood, boss. I'll guard them like they're the Crown Jewels. But if I end up dancing on a table with a lampshade on my head, I'm blaming you."

 

"Fair enough," antwoordde ik, terwijl ik een laatste blik wierp op het zwembadfeest. "And Paul, try not to become the party's main attraction, okay? We don't need any more surprises."

 

Paul lachte, een geluid dat opging in het gebrul van de muziek. "No promises, boss. But I'll try to keep my inner party animal on a leash. For tonight, at least."

 

Terwijl ik Paul achterliet om zijn nieuwe taak als zelfbenoemde bewaker van de nacht op zich te nemen, kon ik het niet helpen maar me verbazen over de absurditeit van het leven hier. Een team dat niet alleen op het veld presteerde, maar ook buiten de lijnen zijn eigen legende schreef, een assistent-manager die nu ook part-time babysitter was, en een dansfeest dat meer weg had van een scène uit een soft pornofilm dan van een post-match viering. En dan hadden we het nog niet eens over de coca-thee, 'extra kicks', en een team dat bruiste van energie – het was zeker geen standaardseizoen aan het worden.

 

=====

 

Reacties en dergelijke.

 

Spoiler


3 uur geleden zei Titan:

Nu kon ik de tijd nemen om de gemiste weekendupdates weer bij te lezen. Waande me in no-time in een Brusselmans meets Ritchie meets podcast-Guido . Als coach moet je niet alleen de spelers op de juiste plek zetten, maar ook het vrouwelijk schoon soms een zetje in de goede richting geven. Dat er dan een mindere keeper op doel moet, ach. 

 

Nu dus die energieke bende in het gareel houden - of er juist uitslaan, kan ook leuk zijn. Ik vrees dat Kiti eerder in de landelijke roddelbladen verschijnt (of meer formele kranten die strafzaken bespreken) dan in de voetbalgazet.

 

Dat was wel een beetje de stijl waar ik richt. Groot fan van The Gentlemen :D 

 

3 uur geleden zei Jónstærke:

Vind het toch maar iets raar die El Boosto, denk dat een verboden middeltje is!

 

Je zou het zo zeggen, toch? :D 

 

2 uur geleden zei bas huijsmans:

Ik weet niet wat dat El Boosto precies is, maar ik moet het ook hebben! Voor een vriend dan he

 

guido5604_Instagram_post_of_energy_drink

 

Asjeblieft.

 

2 uur geleden zei Djurovski:

Dat klinkt als een prima ( illegaal ) middeltje. 

 

Als je dat maar weet :D 

 

2 uur geleden zei Willem:

Ik denk dat er over de illegaliteit van de ingrediënten ongeveer net zo lang is nagedacht als over de naam...

 

Hey, originaliteit is overrated ;) 

 

2 uur geleden zei Marius:

De link naar één of ander obscuur middeltje had ik vorige update al bedacht, en er lijkt nog iets van waarheid in te zitten ook. Laat ons hopen dat het niet meer dan een storm in een glas water is  

 

Mwah, wat is daar nu leuk aan...

 

2 uur geleden zei Kyrill:

Ik vrees dat dit een vloek /verboden middel is, en zkr totaal geen zegen.. 

Mooie en toffe update weer. 

 

Dank je.

 

https://www.surveymonkey.com/r/2V5GNPP Sleutelwoord zes.

 

Tags voor @Whitewolf345 @bas huijsmans @Titan @Willem @Djurovski @Kyrill @Jónstærke @ElMarcos @Mascini @Marius @KayDeManaager @Bogatyr

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

xxxxxxximage.thumb.png.8fb7356ccb34298c7

 

Ons competitiedebuut verliep zo soepel dat het bijna leek alsof we een vriendschappelijke wedstrijd speelden tegen een team dat de nacht ervoor iets te diep in het glaasje had gekeken. Kouris kwam op bezoek, vol goede moed en met dromen van glorie, maar verliet het veld met de staart tussen de benen na een vernederende 3-0 nederlaag. Het had net zo goed een oefening in schaduwboksen kunnen zijn, gezien het gebrek aan weerstand dat ze boden.

 

De gasten leken niet bijster geïnspireerd, hun spel meer een reeks mislukte pogingen om de bal van de ene naar de andere speler te krijgen, dan een coherent aanvalsplan. Hun verdediging leek op een kaartenhuis dat bij de minste of geringste zucht wind in elkaar zou storten, en onze jongens hadden de tijd van hun leven.

 

De eindstand van 3-0 deed de werkelijke krachtsverhoudingen op het veld geen recht. Het had net zo goed 6-0 kunnen zijn, als onze spitsen niet zo gul waren geweest met het missen van kansen. Het was alsof ze medelijden hadden met de keeper van Kouris, die meer leek op een schietschijf dan op een professionele doelman.

 

Onze eerste goal was zo'n perfect voorbeeld van het gebrek aan verzet dat het bijna komisch was. Een verdediger van Kouris, duidelijk in de war, kopte een onderschepte lange bal sierlijk terug richting zijn eigen keeper. De beste man, staand in het doel, leek meer geïnteresseerd in de laatste zonnestralen van de Cypriotische zon op zijn gezicht en het strelen van een lichte zeebries door zijn haren, dan in de bal. Waarschijnlijk ervoer hij op dat moment een vorm van spirituele verlichting, want hij stond daar roerloos, als een standbeeld. Onze aanvalsleider Pittaras daarentegen, toonde een alertheid als van een roofdier dat zijn prooi in het zicht krijgt en profiteerde van de situatie door een van de eenvoudigste goals uit zijn carrière te scoren. Het was zo gemakkelijk dat je bijna medelijden zou krijgen, als het niet zo verdomd handig was voor ons.

 

Enkele minuten na de openingstreffer verdubbelde Ewald onze voorsprong, alsof het scoren hem net zo gemakkelijk afging als ademhalen. De kleine Duitser, met de behendigheid van een straatartiest, glipte langs enkele verbouwereerde verdedigers alsof ze niet meer waren dan kegels op een bowlingbaan. Eenmaal op zo'n 20 meter van het doel besloot hij zijn geluk te beproeven. Zijn schot, een lage schuiver zo hard als een kanonskogel, vond via de binnenkant van de paal zijn weg naar het net. Vrouwe Fortuna kuste op dat moment zijn voeten, of misschien was het gewoon zijn onverschrokken Duitse efficiëntie.

 

Vassilis had zich geposteerd op een terras dat, bij gebrek aan beter, dienstdeed als de eretribune, met in zijn hand een flesje bier dat even koud was als de ontvangst van ons spel door de gasten. Hij applaudisseerde met de energie van een man die heeft geleerd vreugde te vinden in de kleinste dingen, omdat het stadion, dat beduidend meer zielen kon herbergen, nu slechts een schamele verzameling van vijftig toeschouwers telde. Deze konden net zo goed persoonlijk door de spelers zijn uitgenodigd, gezien hun geringe aantal. Het gaf het geheel de sfeer van een besloten bijeenkomst, een familiefeestje waar iedereen elkaar kent, in plaats van een competitiewedstrijd. Maar Vassilis, immer de optimist, leek dit niet aan zijn hart te laten komen. Elk doelpunt werd gevierd alsof we de Champions League hadden gewonnen.

 

Terwijl de wedstrijd voortkabbelde in een tempo dat je nog net geen wandelvoetbal kon noemen, draaide ik me naar Paul, die naast me op de bank zat, zijn ogen strak gericht op het veld alsof hij getuige was van het spektakel van de eeuw.

 

"Paul," zei ik, mijn wenkbrauwen optrekkend terwijl ik het 'spektakel' gadesloeg, "is this normal in Cyprus? Is this the level of our opponents? They're offering less resistance than the Netherlands when the Germans rolled in back in 1940."

 

Paul keek me even verward aan, zijn hersenen schijnbaar worstelend met de historische referentie, voordat hij in zijn gebroken Engels antwoordde. "Ah, yes, Mister John. Many players have... how you say... other job. Football here, not so much money. Is like hobby that pays bad."

 

Ik kon een grijns niet onderdrukken bij zijn uitleg. "A poorly paid hobby, huh? That explains a lot. So, we're basically playing against weekend warriors?"

 

"Yes, yes, weekend warriors," herhaalde Paul, duidelijk blij met de term. "But with less... eh... fighting spirit."

 

"Less fighting spirit," herhaalde ik, terwijl ik toekeek hoe een van onze aanvallers vrijwel ongehinderd door de 'verdediging' slalomde. "So, what you're saying is, we're like professional soldiers playing against a local militia armed with nothing but good intentions?"

 

Paul lachte, een geluid dat over de bijna lege tribunes rolde. "Yes, Mister John, but sometimes, militia have surprise. Be... how you say... watchful."

 

"Watchful for the mighty militia," zei ik, knikkend. "Got it. I'll keep my eyes peeled for the part-time postman with a knack for goalkeeping."

 

Terwijl we het gesprek voortzetten, met Paul die probeerde meer inzicht te geven in de Cypriotische voetbalcultuur, kon ik niet anders dan gefascineerd raken door de charme ervan. Het was een wereld verwijderd van de glamour van de topcompetities, maar op een vreemde manier vond ik het helemaal niet erg. Het was voetbal in zijn meest pure vorm, gespeeld door mensen die er simpelweg van hielden, ongeacht de beloning. En terwijl ik nog een blik wierp op het veld, besefte ik dat ik, ondanks alles, precies was waar ik wilde zijn.

 

Na de pauze leken onze jongens te besluiten dat het welletjes was geweest met het voetbal. De tweede helft veranderde in een soort nonchalante aftocht, waarbij hun gedachten duidelijk al bij de naderende festiviteiten waren. Bier, wijn, en de vriendinnen van Eleni - dat was het echte doelwit van hun verlangens. En wie ben ik om hen dat kwalijk te nemen? In een wereld waar het bestaan soms niet meer inhoudt dan achter een bal aan rennen, bieden de avonden gevuld met drank en gezelschap een welkome afwisseling. Zelfs in Cyprus blijft de jeugd onverbiddelijk trouw aan haar universele rituelen.

 

Het slotakkoord van de wedstrijd was een scenario dat zelfs de meest fantasierijke scriptschrijver niet had kunnen verzinnen. Een mengeling van tragedie en komedie, als een Shakespeareaans drama op een voetbalveld. Onze linksback Kovacevic, in een tempo dat het midden hield tussen een sukkeldraf en een wandeling door het park, joeg achter een steekbal aan. Het leek even op een oefening in futiliteit, tot het lot een handje hielp.

 

De verdediger van dienst, in een poging tot een elegante pirouette met de bal, vond zijn Waterloo op het grasveld. Zijn standbeen schoot weg alsof de ondergrond plots was veranderd in een ijsbaan, waardoor Kovacevic de bal als een geschenk uit de hemel kreeg aangeboden. Met een enthousiasme dat sinds de aftrap niet meer was gezien, slingerde hij een voorzet richting de eerste paal, scherp als een mes.

 

Daar stond Mura, onze goaltjesdief, te wachten op zijn moment van glorie. Maar de voetbalgoden hadden nog een twist in petto. De mandekker, in een zeldzaam moment van doortastendheid, schoot te hulp. Helaas voor hem veranderde zijn interventie in een assist van de meest ongelukkige soort, toen hij de bal met zijn knie tegen de lat werkte.

 

Terwijl de bal als in slow-motion terug het spelveld in stuiterde, keek de hele achterhoede toe alsof ze naar een bijzonder interessante wolkenformatie staarden. Alleen Mura niet. Met de gretigheid van een hongerige wolf op een stuk vlees, tikte hij de bal over de lijn. En daar stond hij dan, te juichen alsof hij zojuist persoonlijk de Champions League had binnengesleept, de Pippo Inzaghi van Cyprus.

 

Het was een doelpunt dat in geen statistiek de schoonheidsprijs zou winnen, maar in onze harten scoorde het een perfecte tien op de schaal van absurditeit en vermaak.

 

Na afloop was er de gebruikelijke vreugde en het feestgedruis, maar ergens in mijn achterhoofd knaagde het gevoel dat dit te makkelijk was. Niet dat ik klaagde over een overwinning, maar ik vroeg me af of we echt zo goed waren, of dat Kouris gewoon een bijzonder slechte dag had. Hoe dan ook, de drie punten waren binnen, en in de grillige wereld van het voetbal telt uiteindelijk alleen dat.

 

=====

 

De reacties.

 

Spoiler


3 uur geleden zei Titan:

Als iemand met een traytje van die extra speciale thee voorbij komt lopen, dan is er maar één devies: moeders, houd uw dochters thuis, en blijf het liefst zelf ook thuis.

 

Echt he?

 

3 uur geleden zei Kyrill:

Heerlijke en geweldige update weer , echt heel leuk en tof hahahah

:D

 

 

Merci, merci.

 

2 uur geleden zei Marius:

Het gevaar in de kiem gesmoord? Of lijkt dat alleen maar zo? :D 

 

Er is helemaal niks gesmoord :D 

 

https://www.surveymonkey.com/r/2V5GNPP Sleutelwoord zes.

 

Tags voor @Whitewolf345 @bas huijsmans @Titan @Willem @Djurovski @Kyrill @Jónstærke @ElMarcos @Mascini @Marius @KayDeManaager @Bogatyr

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Of hadden ze gewoon heeeel veel pech? 😛 Wat is Paul zn effectieve bijdrage eigenlijk? Zie in hem zo één of andere veel te goedhartige secretaris van een vierde provincialer met het verstand van een achterdeur, maar wel iemand die leeft voor zn club en zonder hem, de club ten dode zou zijn opgeschreven 😁

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   In plaats daarvan plakken als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...