Marius

Of hij leest gewoon stiekem mee natuurlijk

Die hond is misschien nog wel leuker dan dat appartement als je 't mij vraagt!

Een novelle met mijn favoriete club! Dan heb je meteen een streepje voor natuurlijk Succes!

Zat ik er toch weer helemaal op met mijn prono zeg De wedstrijd zelf leek meer weg te hebben van 90 minuten slapstick dan een échte voetbalmatch. Of dat om te lachen of net om te huilen is, kunnen we al raden

- 23. Een mes in de rug - Het was intens geweest. Het is ondertussen al een paar jaar geleden dat ik België halsoverkop achter me liet maar afgelopen jaar leek alles in de plooi te vallen. Voor het eerst kon ik stellen dat ik mezelf terug gelukkig voelde. Een kans als hoofdtrainer had daar veel mee te maken. Het sportieve succes dat daarmee gepaard ging deed me dan ook nog eens geloven in mezelf. En voor het eerst in jaren leek het alsof ik opnieuw gevoelens van verliefdheid kon ontwikkelen. Zelfs dat had een paar maanden nodig gehad om dat te beseffen. De vloer verdween dan ook zowat onder mijn voeten toen dat allemaal weer abrupt van me leek afgenomen te worden. Het begon met een telefoontje van de Présidente die me tijdens mijn vakantie wakker belde met de vraag om op de club langs te komen. En dat terwijl ik maar enkele dagen vrijaf had genomen. Dat het de voorzitter was die me persoonlijk opbelde, bezorgde me ook al een naar gevoel. Tatiana leek dus nog steeds niet in de mood om met me te praten. Dit werd zo'n soort dag waarop je beter gewoon in je bed was blijven liggen. Dat voelde ik meteen aan alles eromheen. En mijn voorgevoel zat er zelden naast. Mister Miranda kennende was weigeren om naar de club af te zakken niet meteen een optie, en dus sloeg ik ook maar mijn ontbijt over om me naar het stadion te begeven. Ondanks dat het nog steeds behoorlijk vroeg in de ochtend was, voelde ik al dat dit een snikhete dag zou worden. Als rasechte Belg was ik er na al die jaren nog steeds niet aan gewend. De meeste dagen stond er hier richting de kust wel een briesje, maar dit was onmiskenbaar zo'n dag dat er geen ontsnappen was aan de hitte. Dat hoefde allemaal niet zo erg te zijn, maar mijn lichaam reageerde door extra te transpireren op dit soort momenten en dat maakte meteen dat je jezelf nog slechter in je vel ging voelen. Alsof de stress door het telefoontje van de Présidente nog niet genoeg was. Terwijl ik door de hitte naar mijn wagen wandelde, voelde ik al dat een zweetkring zich zou beginnen vormen onder mijn oksel. Gelukkig had ik gekozen voor een wit hemd vandaag. Alsof de hitte nog niet genoeg was, bleek het vanochtend ook nog eens extra druk op de baan. Terwijl ik op andere dagen vlot naar de club kon rijden, stond ik nu meer stil dan wat anders. Het getoeter en het misbaren van andere bestuurders onderweg joegen mijn hartslag alleen maar meer de hoogte in. Om te zwijgen over de minuten die steeds meer wegtikten op de klok. Op tijd komen, was vandaag ook geen optie. Volledig bezweet, met de zweetdruppels parelend op mijn voorhoofd kwam ik het kantoorcomplex binnen gelopen. Van ver hoorde ik al schaterlachen. In de verte zag ik dan ook drie schimmen staan. Terwijl ik dichterbij kwam, kon ik onmiskenbaar de silhouetten van Mister Miranda en Tatiana herkennen. Ze werden echter vergezeld door iemand die ik vanop een afstand niet meteen kon thuis brengen. Terwijl ik dichterbij kwam, probeerden mijn gedachten enige herkenningspunten te detecteren. Het ging om een slank, sportief figuur die gekenmerkt werd door een uiterst opmerkelijk kapsel. Afgeschoren langs de zijkanten, met een opvallende hanekam in het midden van zijn hoofd. Het was iets wat je - ik althans - niet elke dag tegenkwam. Een scherpe en strakke kaaklijn. Ogen diep in de kas. Een snor, en een verzorgd ringbaardje. En toch. Het was alsof ik deze man al eerder had ontmoet. 'Santos!' hoorde ik de voorzitter al van ver roepen. 'You've finally made it! We already thought that we had to call the police to tell them that you went missing!' Tatiana reageerde met een bulderlach. 'Apologies Présidente' stamelde ik. 'I got stuck in traffic.' Ik voelde hoe een zweetdruppel van de zijkant van mijn voorhoofd een weg naar beneden zocht. 'Well, I wanted to introduce you to someone' pikte Mister Miranda in. 'Santos, please meet Mister Hamsik. He has just signed a two year agreement with our club.' De man in kwestie stak vervolgens zijn rechterhand uit. Aan zijn linkerzijde hing Miranda met haar twee handen ter hoogte van zijn schouder en zijn bovenarm. Ze leek al helemaal betoverd door hem. Haar ogen leken wel te flikkeren terwijl ze hem bewonderend aankeek. 'Nice to meet you Mister Santos' waren de eerste woorden uit de mond van de man. 'Please call me Marek.' En toen viel mijn frank. Was dit de voormalig Napoli legende? Die net een tweejarig contract getekend had bij de club? Mijn hersenen gingen meteen in overdrive en trokken hun eigen conclusies. Een contract? Dat had ik toch juist begrepen? Ben ik nu net voorgesteld aan mijn opvolger? Het werd spontaan zwart voor mijn ogen. Reacties

Zeven op negen tegen deze tegenstanders is toch een erg knappe prestatie als je 't mij vraagt.

Nood breekt wet om tactisch wel creatief te moeten zijn. Op papier klinkt het allemaal nog niet zo slecht, maar nu het ook nog omzetten naar de praktijk en in resultaten.

De aan- en verkopen houden mekaar altijd ongeveer netjes in balans.

- 22. Slapeloze nachten - Een dag na de titelwinst was ik al opnieuw op de club aanwezig. Op aandringen van Mister Miranda natuurlijk. Vlak voor ik de avond voordien wou vertrekken op het feestje had hij mij immers nog aangeklampt met de dringende vraag om in de namiddag naar de club te komen om een aantal hoogst belangrijke zaken te bespreken. Zo gezegd, zo gedaan. Al van ver zag ik dat de deur van zijn kantoor open stond en dus ging ik er ook vanuit dat ik vrij kon binnen wandelen. Terwijl ik net wilde binnen stappen hoorde ik nog net het geluid van een rits die werd omhoog getrokken. De voorzitter stond met zijn rug naar me, sloeg een diepe zucht en terwijl ik vertwijfeld bleef staan in deuropening zag ik in mijn ooghoek plots hoe Tatiana zich met snelle passen uit de voeten probeerde te maken. Haar hoofd was rood aangelopen, maar dat draaide ze snel weg toen ik daar een glimp van probeerde op te vangen. De Présidente liet ziet niet uit zijn lood slaan. 'Ah, you're finally there Santos. Take a seat. We have a few things to discuss. And take that look of your face. It's not like she's your propriety.' Ik wist er geen woord op uit te brengen. 'OK, Santos, listen. Let's talk business. You've done some great work over the past year. You already know how proud I am. But it doesn't stop here of course. If we go down next year, it wasn't worth a thing.' 'I agree' reageerde ik. 'We need to make sure we can stay up'. Daarop begon Mister Miranda toch wat te fronsen. 'Let's try to do a bit better than only stap up, shall we? I suggest we try to have another go at battling for promotion. And of course, we also have a European campaign coming up. And I don't want to leave the stadium with red cheeks too many times.' M'n gezicht vertrok. 'With all respect, aren't those expectations a bit too high?' reageerde ik rechtuit. 'Shhh, Santos. Let's stay realistic. I don't expect that this comes out of nowhere. You can count on a salary budget of 154K next year. That's more than the double of this year. I suggest you spend it wisely. That's all. For now.' Ik wist niet goed of hij nu een bedankje verwacht maar ik hield het bij eenvoudig knikje. Terwijl ik naar buiten liep, sprak hij me opnieuw aan. 'Santos. You don't have to do this alone of course. If you need the help of Tatiana over the coming weeks, you can count on her. I'm happy to let her free up some time for you.' Het zorgde ervoor dat ik helemaal verbouwereerd was. Maar er moest natuurlijk ook voldaan worden aan de eisen van de voorzitter. We konden volgend seizoen rekenen op de bijna voltallige selectie die afgelopen jaar succes had geboekt. Bijna iedereen lag immers nog onder contract. Aangezien we dit jaar vrij eenvoudig door het vierde niveau waren gefietst, en ook nog eens een indrukwekkend bekerparcours hadden afgelegd, durfde ik er wel vanuit gaan dat onze betere spelers ook op het derde niveau een woordje konden meespreken. Maar we gingen ook Europa in, en ondanks dat we daar eigenlijk niets te zoeken hadden, moesten we wel over genoeg kwaliteit kunnen beschikken om een dubbel programma af te werken. Het plan was dan ook eenvoudig. We hadden zo veel mogelijk extra spelers nodig die minstens even goed, en liefst beter waren, dan onze sterkste elf. Transferbudget was verwaarloosbaar, en dus dienden we te mikken op spelers die vrij beschikbaar waren. Ik ging meteen aan de slag en wilde nog voor het hervatten van de trainingen een aantal nieuwelingen aangetrokken hebben. Een netwerk had ik nog niet opgebouwd, en dus diende ik van 0 te starten. Dagen- en nachtenlang bracht ik door achter mijn laptop en gsm. Het internet werd afgeschuimd, emails werden verstuurd en beantwoord, en telefoontjes allerhande werden gepleegd. De hulp van Tatiana kreeg ik. Overdag althans. Dat liep niet helemaal van harte. De sfeer tussen ons was kil. Onder nul zou ik durven stellen. In contrast met alles wat zich de maanden daarvoor tussen ons had opgebouwd. Ze deed wat ik vroeg. Dat wel. Maar van enige small talk was verder geen sprake. Al het werk en deze situatie bezorgden me meermaals slapeloze nachten. Uiteindelijk besloot ik dan ook om Tatiana toch aan te spreken over wat er tussen haar en Mister Miranda speelde. Met elk woord dat ik uitsprak, zag ik meer en meer stoom uit haar oren komen. Toch waagde ik ook te refereren naar de 'special arrangement' waar ik een paar maanden geleden iets van had opgevangen. Toen ging het hek helemaal van de dam. Tatiana begon helemaal te briesen. 'Are you serious Santos? Are you suggesting that something sexual is going on between me and Afonso?' Het feit dat ze zowat de enige was op de ganse club die altijd over hem sprak met zijn voornaam pleitte niet in haar voordeel, maar nog voor ik kon reageren, stoomde ze weg. 'Fuck you Santos' hoorde ik haar nog van ver achterna roepen. 'I don't think so.' fluisterde ik bij mezelf. Ondanks al het drama naast het veld was ik er wel in geslaagd om een aantal spelers die momenteel zonder club zaten voor een halve dag te laten afzakken naar ons oefenveld. Het was wat een raar zicht. Midden juni en de meeste spelers genoten momenteel van een dik verdiende vakantie, maar deze jongens waren behoorlijk wanhopig op zoek naar een nieuwe club om hun carrière nieuw leven in te blazen of nog wat te rekken. Ze hadden dan ook allemaal ingestemd met een test. Heel veel wijzer werd ik er niet van, maar zonder deftige scouting had ik ook niet veel anders om een beroep op te doen. Vier jongens kregen op dit moment een contract aangeboden. En gingen daar ook op in. Of ze het ook waard waren, zou later blijken. Maar een eerste deel van mijn werk zat er alvast op. Nu de situatie met Tatiana nog weten te ontmijnen. Dat wordt een ander paar mouwen. Reacties

Twee overwinningen op verplaatsing en je rukt op in het klassement. Dit lijkt me dan wel een rapport om tevreden over te zijn.

Leuke intro. Succes met het vervolg!

Slavia duidelijk een maatje te groot maar Dinamo opzij zetten nadien vind ik wel sterk. De loting biedt, zoals je zelf ook aangeeft, wellicht ook nog een paar kansjes.

Lekkere periode zo hoor. De eerste plaats komt zelfs al in zicht.

Niet verloren afgelopen periode. Daar kan je alvast tevreden over zijn.

Bijna alle prijzen gepakt die er te pakken waren. Heerlijk seizoen met andere woorden!

- 21. Kampioenen - De dagen na de bekeroverwinning gingen in sneltreinvaart voorbij. De hele stad stond op zijn kop. We werden als helden onthaald en gingen van het ene feestje naar het andere. We werden gehuldigd op het stadhuis en gaven meerdere keren een acte de présence. Eén keer liep een feestje ook volledig uit de hand bij mij thuis. Voor zover dat ik me er ook nog iets van kan herinneren dan. En wat ik er nog van weet, wil ik liefst van me afschudden. Zonder het mezelf of anderen moeilijk te maken. Dat dan ook weer wel. Maar er diende nog voetbal gespeeld te worden ook natuurlijk. Hoe we amper een week later alsnog ietwat fit op het veld stonden, is me een raadsel. Getraind hadden we immers amper of niet. Sommige jongens waren volgens mij nog niet eens nuchter toen ze aan de aftrap verschenen voor de laatste wedstrijd in de eindronde. Onze tegenstanders vormden alvast een erehaag toen we zelf het veld betraden, maar ze lieten het ook niet na om ons na amper zeven minuten spelen al op achterstand te zetten. Ik hoef er wellicht geen tekening bij te maken als ik zeg dat er aan dat doelpunt ook behoorlijk wat geklungel vooraf ging? We leken dan ook lang op weg naar een nederlaag maar vijf minuten voor het verstrijken van de reguliere tijd besloten de bezoekers een bal veel te zwak terug te spelen op hun doelman. Diogo Riberio was er als de kippen bij en schoot de gelijkmaker tegen de netten. Het leek bijna doorgestoken kaart, maar we bleven wel ongeslagen in de eindronde. Zodoende mochten we het opnemen tegen het zogenaamde B-elftal van Maritimo, die de andere poule in de play-offs wisten te winnen met een 15 op 18. Gelukkig voor ons hadden we meer dan een week om ons voor te bereiden op die wedstrijd. De match zelf werd afgewerkt op neutraal terrein, maar we werden wel gesteund door 2.500 supporters. Heel veel maakte het allemaal niet meer uit maar toch waren we nog gebrand op een goede prestatie. Dat uitte zich door de wedstrijd meteen in handen te nemen maar toch konden we niet voorkomen dat we tegen de gang van het spel in op achterstand kwamen. Na een dik halfuur belandde een uittrap van de doelman bij één van hun spitsen en die trapte de bal pardoes via de rug van één van onze centrale verdedigers in doel. Een afgeweken bal, maar die tellen ook natuurlijk. De reactie liet niet lang op zich wachten want nog voor de pauze hingen de bordjes opnieuw in evenwicht. Vanop rechts infiltreerde Ivandro in het strafschopgebied en vond vervolgens zijn maatje van aan de overkant - Sérginho - die van dichtbij binnen trapte. Ook na rust bleven de kansen voor ons maar toch moesten we lang wachten op de beslissing. Pas elf minuten voor tijd kwam die er na een al even komisch doelpunt als datgene waar Maritimo mee op voorsprong gekomen was. Sérginho was de gelukkige die deze keer op doel mocht trappen. Via het hoofd van een Maritimo verdediger verdween het leer vervolgens in doel. Het voelde aan als een kleine revanche. Een bijhorend feestje mocht niet ontbreken maar ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik er niet helemaal bij was met mijn hoofd. Die ene nacht na de bekeroverwinning spookte nog steeds door mijn hoofd. En dan vooral dat beeld van Cristina met haar indrukwekkend balkon bovenop me. Als ze met haar grote mond maar niets ging rondbazuinen, en vooral Tatiana ergens lucht van zou krijgen. En dan was er natuurlijk nog volgend seizoen. We speelden niet alleen een niveau hoger, we mochten - als derdeklasser - ook nog eens de Europa League in. Hoe gingen we dat in godsnaam bolwerken? Reacties

De bevestiging dat er een vrouw betrokken is

Een ongeval met een geurtje aan, en het weerzien met een voorwerp dat John wellicht liever niet zo snel had terug gezien na zijn ontsnapping uit Turkije. Misschien was Guatemala toch niet de ideale bestemming

Het loopt nog niet van een leien dakje, maar in de Franse competitie is het traditioneel ook allemaal nogal aan mekaar gewaagd natuurlijk.

Mooie bedragen allemaal voor de boekhouding om mee te werken

Ik had geen idee dat Morten Gamst Pedersen nog steeds rondliep op een voetbalveld. Wat een heerlijke cultheld was me dat!

Deze persoon worstelt duidelijk met een aantal gedachten. En de uiting daarvan is jammer genoeg ook niet meteen positief.

Het goede nieuws is dat er resources beschikbaar gesteld worden. Althans, we gaan er vanuit dat het goed nieuws is. Toch?

Wat een seizoen zeg! Kampioen op het tweede niveau was al één, maar die bekerwinst is toch wel heel knap. In mijn ogen is Sirius niet meteen een stap omhoog, maar je moet vooral doen waar je zelf lekker zin in hebt. EDIT: Ik zie net dat er zelfs al een nieuwe update staat op de volgende pagina. Zweden it is! Succes daar in het hoge noorden!

Zeker het verslaan van Malmö mag toch wel knap genoemd worden. Slavia is een zeer pittige tegenstander. Je bent in de wetenschap dat je ze al een keer geklopt hebben en je kan dus gewoon vrijuit je kans gaan.