-
Aantal bijdragen
26609 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
-
Gewonnen dagen
17
Soort bijdrage
Profielen
Forums
Articles
Alles door Marius geplaatst
-
Dit loopt meer dan prima! Je zal weer snel verder kunnen op deze manier.
-
Pittige uitdaging! Succes!
-
Miguel is echt een angsthaas als het op Raúl aankomt. Wellicht met reden, maar uiteindelijk is het wel de voorzitter zelf die John uitnodigt. Daar niet op ingaan zou wellicht nog veel meer een probleem vormen.
-
- 35. Malmö - In de Europa League waren we ondertussen al aanbeland aan de zesde speeldag. Voor ons de laatste voor de winterbreak. Voor onze tegenstander was die eigenlijk al begonnen. In Zweden hanteren ze immers een langere winterstop. Onze opponent Malmö had tot dusver nog maar drie punten weten te rapen en dat dankzij een thuisoverwinning tegen Dinamo Kiev. Voor ons was het Europese avontuur uitgedraaid op een totaal onverwacht sprookje. Overwintering was stilaan een zekerheid, maar wat was er nog mogelijk in de laatste drie wedstrijden van de groepsfase? Vooraf had ik de Zweden aangeduid als één van de meest waarschijnlijke tegenstanders om punten tegen te rapen, mede omdat we in eigen huis mochten aantreden. Ondertussen was die hoop natuurlijk alleen maar meer toegenomen. En die konden we op het veld ook snel omzetten in daadkracht. De mee opgerukte Melo was er na 20 minuten immers als de kippen bij om het openingsdoelpunt voor zijn rekening te nemen. Op hoekschop kopte Mendes enkele minuten later al de 2-0 tegen de touwen, en nog voor het halfuur zette Diogo Ribeiro ons vanop de strafschopstip helemaal op rozen. Het kon niet op! Een doelpunt op slag van rust van de bezoekers, na een uiterst chaotische fase voor doel, zorgde ervoor dat er toch weer wat meer druk op onze schouders kwam te liggen. Daar sprongen we echter uitstekend mee om want de tweede helft was lang een maat voor niets. In de slotminuten werd er dan toch nog twee keer gescoord. Eerst mocht Niang aanleggen voor de 4-1. Nadien konden de bezoekers de pijn toch nog een beetje verzachten. Deze nieuwe overwinning zorgt ervoor dat we na zes speeldagen al op vijftien punten staan. Normaal gesproken is dat een aantal waarmee een plaats in de top-8 zelfs niet ondenkbaar is. In de huidige jaargang lijkt daar echter geen sprake van. Ondanks de drie extra punten blijven we steken op plek 6 en behouden we amper twee punten voorsprong op plek 9. In januari mogen we ons puntentotaal proberen uit te breiden met moeilijke wedstrijden tegen Villarreal en Midtjylland. In eigen land boekten we nog tweemaal een overwinning in de laatste maand van het jaar, telkens met dezelfde score. Onze twee laatste wedstrijden in de reguliere competitie zullen dan ook nergens meer om draaien want we zijn al verzekerd van de eerste plek. We gaan dan ook met een uiterst goed gevoel het nieuwe jaar in gaan. We lijken niet alleen in staat om tot het einde te gaan meestrijden voor promotie, maar ook het Europese avontuur zorgt voor een uiterst positieve vibe in én rond de club. Reacties
-
Het staat allemaal nog erg dicht bij mekaar. Maak van die twee gelijke spelen twee overwinningen en het plaat ziet er nog een pak rooskleuriger uit. Hopelijk zette de krappe kern niet te veel druk op de resultaten.
-
Dertig doelpunten in twee wedstrijden. Veel gekker moet het niet worden Tegen Luxemburg had ik er ook nog wel een pak meer verwacht.
-
Heerlijk om Japan te wippen en er dan meer dan eervol uit te gaan tegen Italië. Geen onlogische beslissing om te stoppen op een hoogtepunt. Met Groningen heb je alles gewonnen wat er te winnen viel - wat al uitermate sterk is - maar ook met een nationale ploeg zo overachieven is weinig gezien. Bedankt voor het delen van je prestaties. Ik heb deze met veel plezier gevolgd!
-
Wat een avontuur in Europa zeg. De finale draaide wel uit op een frustrerende teleurstelling, maar de weg ernaartoe was iets om heel trots op te zijn! De overstap is ook een hele leuke beloning.
-
Niet zo vlot als je zou willen of verwachten inderdaad, maar het enige wat telt is de promotie!
-
- 34. Haifa - Onze volgende opdracht in Europa was opnieuw een uitwedstrijd. Ditmaal mochten we op bezoek bij de Israëliërs van Maccabi Haifa. Onze tegenstander telde nog maar één punt na 4 wedstrijden. Dat kon echter gekaderd worden want met onder meer St Etienne, Wolfsburg en Sevilla had het al enkele zeer pittige tegenstanders ontmoet in deze groepsfase. Ik besloot voluit onze kans te gaan en hield vast aan onze vertrouwde formatie. Dat betekent dat we met twee spitsen aan de aftrap kwamen, en dus ook niet kozen voor een behouden aanpak. Met negen punten in onze achterzak hadden we niet alleen vertrouwen opgedaan maar waren we ook in de wetenschap dat we heel erg dichtbij op zijn minst de tussenronde stonden. Misschien waren die negen punten zelfs al voldoende. Een extra puntje zou wellicht voldoende zijn om de kwalificatie volledig over de streep te trekken. Voor bijna 28.000 toeschouwers namen we ook meteen een vliegende start. De vrijstaande Niang werd na nog geen vier minuten al gevonden in de zestien en nam de doelman tegenvoets te grazen. Alsof die opdoffer nog niet genoeg was, kreeg de thuisploeg er na nog geen halfuur spelen al een nieuwe te verwerken. Thuisspeler Vana werd immers met een rode kaart van het veld gestuurd en zodoende werd het voor ons wat eenvoudiger om te overleven en de rust te halen. Dat gaf mij de kans om de jongens gerust te stellen en duidelijk te maken dat we moesten profiteren van de man-meersituatie. Niet dat ze dat zelf niet zullen beseft hebben maar de omstandigheden, met 28.000 vijandige fans van de tegenpartij tegenover ons, waren iets waar onze jongens nog steeds amper ervaring mee hadden. Dat leek het duwtje dat ze nodig hadden want na nog geen tien minuten in de tweede helft konden ze dat overwicht ook omzetten in een tweede doelpunt. Onze spits Niang leek aanvankelijk op weg naar zijn tweede maar verspeelde nog wat knullig de bal, die vervolgens terecht kwam bij Ruben Ribeiro, die uitstekend gevolgd was, terecht kwam en kordaat binnen trapte. Met minder dan een kwartier op de klok zorgde een combinatie tussen twee invallers voor een orgelpunt. Thomas Andrade vond Musa centraal na een voorzet vanop de linkerflank en die laatste tikte beheerst binnen. Boeken toe zou je dan denken. Dat was echter niet helemaal waar want in de laatste tien minuten vielen er toch nog twee goals uit de lucht voor de thuisploeg. Het gebrek aan ervaring speelde ons dan toch nog parten. Het kostte ons gelukkig de zege niet meer. In de tussenstand staan we ondertussen op de zesde plaats. De verschillen blijven echter - opvallend - beperkt. Zo staat de nummer 18 maar drie punten achter ons. Terug in eigen land diende we drie wedstrijden af te werken in een week. We brachten het er vanaf met een 7 op 9 en daar konden we logischerwijs best mee leven, al was het opvallend genoeg de wedstrijd waarin we met op papier onze sterkste elf aantraden waar we op een gelijkspel bleven steken. Na veertien wedstrijden zijn we ondertussen al verzekerd van deelname aan de play-offs. Reacties
-
Zoals we wel vaker bij jou zien een intense voorbereiding! Maar je plukt er ook meteen de vruchten van want op de openingsspeeldag was je helemaal klaar voor een doelpuntenkermis.
-
Je hebt in ieder geval niet stilgezeten op de transfermarkt en de selectie snel naar je hand gezet.
-
Wat een geweldige groepsfase heb je achter de rug! Zeven punten is onwijs knap. Je ploeg scoort ook elke wedstrijd en dus lijken er ook zeker kansen te liggen tegen Japan.
-
Op zich een prima maand. Wel een gelukje dat je aan een blamage wist te ontsnappen in de beker.
-
De verschillen bleven beperkt. Je kan bijgevolg zeker niet ontevreden zijn.
-
Dat is nog eens de tegenstander met huid en haar opvreten. Als de ploeg dit niveau kan vasthouden wordt ook de competitie wellicht een martelgang voor de opponenten van John’s club.
-
- 33. What kind of girls do you like? - Na de wedstrijd in Praag kregen we een extra dag om te recupereren. Onze volgende competitiewedstrijd stond immers niet in het weekend maar pas op maandag gepland. Niet dat dit de opdracht plots vereenvoudigde. Op het veld van Fafe schoten we immers wel bliksemsnel uit de startblokken met een goal na amper vier minuten, maar schoten we onszelf even goed in de voet door een gelijkmaker te slikken vlak voor de pauze. Uiteindelijk konden we de wedstrijd zelfs pas beslissen met een goal vlak voor het verstrijken van de 90 minuten. Een interlandbreak zorgde nadien voor een kleine adempauze in ons drukke speelschema en gaf mezelf ook de ruimte om nog eens langs te gaan bij Jessy. De begroeting volgde opnieuw hetzelfde stramien als de vorige keren. De blondine strekte haar arm uit terwijl ik haar praktijk binnen liep en gaf me een slap handje terwijl ze me vanachter haar grote bril aankeek met wijd opengesperde ogen. Haar blik was serieus en gaf het gevoel dat ze niet te vinden was voor een grapje vandaag. Dat liet ik dan ook maar wijselijk achterwege. De psychologe droeg een koraalblauwe wollen jurk tot net boven de knie. Bovenaan zat een turtle neck. Achteraan een blote rug. Een klein streepje bloot vandaag met andere woorden, maar ook haar vrouwelijke contouren werden door de strakke kledij wel extra geaccentueerd. Ik kon dan ook niet anders dan mijn ogen goed de kost te geven en mijn fantasie sloeg zowat automatisch op hol. Ik was nog geen twee minuten binnen of haar looks hadden me weer helemaal overdonderd. Probeer dan maar eens je kalmte te bewaren. Ietwat ongemakkelijk nam ik plaats in de lederen fauteuil. Jessy vroeg me allereerst wat me afgelopen tijd zoal had bezig gehouden. Ze zat tegenover me met gekruiste benen, terwijl ze haar pen klaar hield om notities te nemen in een zwart schriftje. Ik vertelde honderduit over de resultaten die ik met Beira-Mar had neergezet maar daar leek ze niet op zitten wachten. 'Enough about your football team. What else? Nothing more exciting to share?' vroeg ze me met een stem die wat lichte irritatie leek uit te stralen. Na de vorige sessies was ik al wat voorbereid om weer stevig aan de tand gevoeld te worden en dus antwoordde ik zonder twijfel. 'No. I have been fully occupied by my job. My team is playing a game every three days. I don't have time for any distractions.' Jessy wachtte of er nog meer zou komen maar aangezien ik haar tactiek ondertussen al kende, hield ik de lippen stijf op mekaar. 'Distractions, Santos. Is that how you see us, women?' reageerde ze dan toch gevat. Het feit dat ze niet alleen naar vrouwen verwijs maar ook zichzelf includeerde gaf me het gevoel dat het allemaal persoonlijker opnam dan dat ze eigenlijk zou moeten binnen haar rol als psychologe. 'Would you mind to be seen as a distraction?' kaatste ik de bal terug. 'What I think is irrelevant. I need to understand how you think.' zuchtte ze. 'Let's zoom out a bit. Tell me, what kind of girls do you like?'. Ik schoof wat naar voren op de zetel. 'Girls?' vroeg ik haar. 'I'm not really attracted by girls.' Jessy keek me wat verward aan. 'Let me make myself clear' ging ik verder. 'If you talk about girls, I think about someone who is like 25 years old. So I prefer women, to answer your question.' 'I see.' antwoordde ze, terwijl ze weer de ruimte liet om me nog meer gedachten te ontfutselen. Aangezien ik daar niet op inging, pikte ze toch weer zelf in. 'So what you mean is that you like them a bit older?' Ik bleef rustig en antwoordde kordaat. 'Not exactly. Age is only a number. But I prefer women that are a bit more mature. Those that can show that there is more than only beauty. Who show that they also have brains and are capable of more than only dress sexy.' Terwijl ik die woorden uitsprak keek ik haar strak aan. Jessy leek wat overdonderd. Misschien wel omdat die omschrijving ook haar perfect zou passen. Maar ze probeerde toch opnieuw te counteren. 'And what about Tatiana and your cleaning lady? Those don't really seem to fit the image of a combination of beauty and brains, right?'. Ze leek me in ieder geval meteen weer schaakmat te zetten. 'Well, maybe that was just lust. Maybe the pressure was just getting too high?' antwoordde ik haar met een uitstreken gezicht. Maar ook daar had Jessy niet van terug. 'And what about now Santos? How's the pressure doing right now?'. Het kat- en muisspel ging verder. Reacties
-
Behoorlijk wat nieuwe namen. De voorbereiding ging wat alle richtingen uit qua resultaten, maar het belangrijkste is natuurlijk om de ploeg fit te krijgen.
-
Lekker gecasht zeg. En dan bovendien ook nog eens bijna geen cent uitgegeven terwijl je er kwalitatief op vooruit gaat. In de CL voorronde liggen er kansen zou je denken.
-
Alvast prima gestart aan de CL. Jammer dat de punten wat achterwege blijven, want de verschillen blijven wel beperkt, en dat is al knap natuurlijk.
-
Van elk resultaat wel iets tijdens de openingsmaand. Wellicht valt daar ook wel mee te leven.
-
Bijna alle neuzen die in dezelfde richting wijzen. Een utopie of gaan John's woorden werkelijk aanslaan?
-
- 32. Praag - Onze derde Europese zege op rij zorgde voor enige decompressie. In de competitie drie dagen na de wedstrijd tegen Kiev kwamen we immers niet verder dan een 1-1 gelijkspel. Op speeldag 10 werd er dan weer duchtig geroteerd. We kwamen nog wel terug na een snelle achterstand, maar ook ditmaal lieten we twee punten liggen. Niets om ons zorgen over te maken evenwel, want met 24 op 30 deden we het nog steeds uitstekend. De voorsprong op de eerste plek die geen recht zou geven op deelname aan de play-offs was dan ook comfortabel. Wat minder comfortabel bleek, was de situatie met Tatiana. Ik had ze natuurlijk wel al uit mijn hoofd gezet maar toen ik haar betrapte in een innige omhelzing met Marek moet ik toegeven dat het toch weer leek op het ontvangen van een harde stomp in mijn maagstreek. Zo eentje die je doet happen naar adem. In tegenstelling tot de situatie met Mister Miranda kon hier wel weinig twijfel over bestaan. Betrapt op heterdaad zeg maar. Tegelijkertijd was het natuurlijk ook een bevestiging dat Tatiana wel heel vlot omsprong met mannen. Misschien wist ze zelf niet eens goed waar ze nu naar op zoek was. En wellicht beseft ze niet eens dat het voor Marek ook geen enkele kunst is om eender welke vrouw om zijn vinger te winden. Het maakte het vooruitzicht om naar Praag af te reizen voor onze volgende wedstrijd in de Europa League er in ieder geval niet beter op. Het was één van de Europese verplaatsingen waar ik het minst naar uitkeek. Praag begin november. Grijs, koud en nat. En ook de tegenstander zat me niet lekker. Verre van de aantrekkelijkste, en ook gewoon een heel vervelende ploeg om te gaan bekampen. Elke vezel in mijn lichaam leek op voorhand al aan te geven dat dit wel eens een erg vervelende avond kon worden. En die voorspelling kwam ook helemaal uit. Het water viel met bakken uit de lucht, en de snijdende wind deden je verlangen om binnen knus onder een wollen deken te kunnen kruipen. In plaats daarvan trotseerden er 31 van onze supporters deze barre omstandigheden en keken ze doordrenkt naar iets wat meer op waterballet leek dan een echte voetbalmatch was. Ik was solidair met hen, maar ook met de 11 jongens die op het veld stonden, en stond 90 minuten lang mee in de regen, die maar naar beneden bleef vallen, voor de dug-out. De start was ook al dramatisch geweest. De thuisploeg stormde vanaf het eerste fluitsignaal naar voren, en vanaf het moment dat het leek dat ze het gaspedaal toch wat zouden lossen, bereikte een voorzet vanop links het hoofd van Hübschman, die te veel vrij gelaten was door zijn mannetje, en dan ook ongestoord kon binnen koppen. Na nog geen kwartier spelen mochten we al gaan achtervolgen. Sparta Praag wist nadien inderdaad het gaspedaal te lossen. Het gaf ons de kans om terug in de wedstrijd te komen maar dat lieten we na. Onze flankaanvallers zaten in de achterzak van hun verdedigers, en onze aanvallers werden niet in het spel betrokken want ze werden simpelweg niet bereikt. Het spreekt voor zich dat we dan ook geen enkele uitgespeelde kans kregen over 90 minuten voetbal. Het deed me wat denken aan de wedstrijd om de Supercup tegen Benfica. Aan het einde van de rit stapte je met het kleinste verschil van het veld, en dat was niets om je over te schamen. Het trotseren van de kou, regen en wind zette echter een domper op het geheel. Negentig minuten lang hadden we geleden. En aan het einde van de rit volgde geen enkele beloning. Gelukkig vlogen we dezelfde avond nog terug naar Portugal, waar de temperatuur in ieder geval wat aangenamer zou zijn. Binnen enkele dagen stond er bovendien ook nog eens een consultatie met Jessy gepland. Misschien was dat nog iets om naar uit te kijken. Reacties
-
Erg goed uit de startblokken geschoten kan je wel stellen. Je kan gerust stellen dat je in staat bent om je in de titelstrijd te mengen. Europa is heel moeilijk te voorspellen inderdaad. Al lijkt die eerste opponent niet meteen een grotere club dan de jouwe.
-
Mooie statistieken! Delort heeft niet teleurgesteld zeg!