[FM24] In het diepe

[Rikkert90]

 

Hoofdstuk 5: De filosofie van Cruijff

 

De ochtendzon scheen zacht door de ramen van het trainingscomplex, terwijl ik samen met Andries Ulderink een laatste blik wierp op de voorbereidingen voor het nieuwe seizoen. De lucht was gevuld met het geluid van voetballen die tegen het gras stuiterden en de stemmen van de spelers die zich klaarmaakten voor een nieuwe trainingssessie. De energie was voelbaar. Het moment waarop al het werk dat we hadden verricht zich moest gaan uitbetalen, stond voor de deur.

 

"Het duurt altijd even voordat spelers gewend zijn aan een nieuwe tactiek," zei ik tegen Andries terwijl we naar het veld liepen. "Maar ik denk dat we op de goede weg zijn."

 

Andries knikte. "Dat klopt, vooral met de veranderingen die je hebt doorgevoerd. Maar je ziet het, stap voor stap begrijpen ze beter wat je van ze vraagt."

 

We liepen verder langs de zijlijn, terwijl Dennis Bergkamp bezig was met de aanvallers. Zijn stem schalde over het veld, terwijl hij de puntjes op de 'i' zette in de afwerkingsoefeningen.

 

"Je ziet het, hè?" zei ik, wijzend naar Bergkamp. "Hij perfectioneert het afmaken. Elke keer weer die focus op techniek en precisie. Dat soort details maken het verschil in de wedstrijden."

 

Andries grijnsde. "Als iemand weet hoe je moet scoren, dan is het Dennis wel. Het is geweldig om te zien hoe hij met de jongens werkt. Die jonge gasten kijken echt tegen hem op."

 

Ik keek naar de spelers die nu begonnen aan een oefening waarin snelle passes werden gecombineerd met hoge druk.

 

Het was een afspiegeling van wat ik voor ogen had: aanvallend voetbal met druk naar voren, de bal zo snel mogelijk heroveren en meteen weer in de aanval. Dit was het Ajax-DNA, dit was waar Johan Cruijff altijd voor stond. En ik wilde dat in ere herstellen.

 

"Johan is mijn grote voorbeeld," zei ik, meer tegen mezelf dan tegen Andries. "Zijn filosofie is de blauwdruk voor alles wat ik hier probeer neer te zetten."

 

Andries keek me aan. "En dat merk je in alles wat je doet. De spelers beginnen het nu ook echt te begrijpen. We hebben tijdens de voorbereiding uitstekend voetbal laten zien. We waren in elke wedstrijd de bovenliggende partij, zowel in balbezit als qua pressing. Dat zegt veel."

 

Ik zuchtte. "Ja, maar ondanks dat we goed spelen, zijn er nog steeds analisten die ons afschrijven. Ze denken dat we niet klaar zijn voor de titel."

 

Andries haalde zijn schouders op. "Laat ze maar praten. Jij weet wat je doet. We zijn op de goede weg, en die twijfels van buitenaf? Die zullen snel verdwijnen als ze zien hoe we spelen."

 

Ik glimlachte. "Je hebt gelijk. Het is makkelijk om vanaf de zijlijn kritiek te leveren, maar ik zie wat er hier elke dag gebeurt. Dit team heeft potentie. Ik denk echt dat we de landstitel kunnen pakken."

 

We bleven even staan en keken naar hoe Bergkamp de spelers toesprak. Brian Brobbey maakte een prachtige aanname, draaide en schoot de bal met precisie in de bovenhoek. Bergkamp stak zijn duim op en schreeuwde iets naar Brobbey, waarschijnlijk een compliment voor zijn techniek.

 

"Dit seizoen gaat het om vertrouwen en geloof," vervolgde ik. "Ik wil dat mijn spelers niet alleen begrijpen wat ik wil qua tactiek, maar dat ze erin geloven. Als ze dat doen, dan zijn we niet te stoppen."

 

Andries keek nadenkend naar het veld. "Het is mooi om te zien hoe alles samenkomt. En je hebt het goed aangepakt, rustig blijven ondanks de druk van buitenaf. Johan zou trots zijn."

 

Ik voelde een warme gloed van trots bij die woorden. "Ik hoop het. Zijn filosofie, zijn visie op voetbal, dat is waar Ajax voor staat. Het is niet alleen maar winnen, het is hoe je wint. Dat aanvallende spel, de wil om altijd de bal te hebben en domineren."

 

Andries draaide zich naar me toe en glimlachte. "En precies dat heb je erin gekregen. Dit team begint als een echte eenheid te spelen. De pressing, het positiespel, het balbezit... het klopt allemaal."

 

Terwijl de training verderging, voelde ik een mix van opwinding en zenuwen. Dit was mijn eerste seizoen als manager van de mooiste club van Nederland. Een club waar ik sinds mijn vierde fan van was, waar legendes als de gebroeders De Boer, Jari Litmanen en Johan Cruijff het veld hadden betreden. En nu was het aan mij om mijn eigen stempel op deze club te drukken.

 

"Ik heb er zin in," zei ik uiteindelijk, met een zekere vastberadenheid in mijn stem. "Dit wordt ons seizoen."

 

Andries klopte me op de schouder. "En daar gaan we alles aan doen. De spelers zijn klaar, de staf is op orde, en jij hebt de leiding. Laten we ervoor zorgen dat de critici ongelijk krijgen."

 

Ik knikte vastberaden. "Dat gaan we zeker doen. Ajax hoort aan de top, en daar gaan we weer naartoe."

 

Met die woorden keerden we terug naar het veld, waar de spelers met nieuwe energie aan hun laatste oefening begonnen. Het seizoen stond voor de deur, en hoewel de buitenwereld twijfelde, wist ik diep van binnen dat we iets bijzonders konden bereiken. Dit was pas het begin van een nieuw hoofdstuk voor Ajax. Een hoofdstuk waarin mijn visie, geïnspireerd door Johan Cruijff, centraal zou staan.

 

Spoiler

Voorbereiding

 

 

@mattihamstra @Copywriter @Nom de Guerre @ElMarcos @Marius @Vlonkie

[Marius]

Met de spirit is alvast niets mis. De resultaten tijdens de voorbereiding waren nog niet helemaal om over naar huis te schrijven, maar de tegenstand was dan ook niet min.

[Nom de Guerre]

Je bent niet afgeslacht door Dortmund en PSG, so there's a silver lining. Geef de mannen tijd en vertrouwen en we kijken over een half jaartje verder. #vertrouweninhetproces

[mattihamstra]

Een voorbereiding zegt niet veel. Je hebt verloren van ploegen die normaal gesproken net wat beter zijn en zeker in deze fase.

[Vlonkie]

prima voorbereiding gedraaid. Al zullen de 'echte' resultaten niet lang op zich wachten...

[Rikkert90]

 

Hoofdstuk 6: De kop is d'r af!

 

De vergaderruimte in het trainingscomplex van Ajax was gevuld met de vertrouwde gezichten van mijn staf. De sfeer was ontspannen, maar gefocust. We hadden een goede maand achter de rug en iedereen was zich ervan bewust dat dit nog maar het begin was.

 

"Nou, heren, de kop is eraf," begon ik, terwijl ik mijn handen op tafel legde en de gezichten van mijn team in me opnam.

"De maand augustus is voorbij, en ik moet zeggen: we zijn sterk uit de startblokken geschoten in de Eredivisie."

 

Andries Ulderink knikte instemmend. "Zeker, twee overwinningen uit twee wedstrijden. En niet zomaar overwinningen, we hebben laten zien dat we domineren. Dat is precies wat we wilden."

 

Dennis Bergkamp, die naast Andries zat, glimlachte. "Vooral de efficiëntie voorin valt me op. We hebben een goed ritme te pakken, en de jongens lijken echt te begrijpen wat er van ze verwacht wordt."

 

"De pressing werkt," vulde Jaap Stam aan. "De verdedigende linie staat compact, en we winnen snel de bal terug. We geven nauwelijks kansen weg, en dat maakt een enorm verschil."

 

Ik leunde achterover in mijn stoel en glimlachte. "Dat is precies wat ik wil horen. Maar laten we eerlijk zijn, dit was slechts de eerste maand. De grote uitdaging komt eraan, zeker met de Europa League voor de deur."

 

Hasan Salihamidziç keek op van zijn notities. "Over de Europa League gesproken, we hebben best een lastige groep gekregen. Brighton, Real Betis en Rakow. Wat denken jullie?"

 

Er viel een korte stilte, waarin iedereen even zijn gedachten leek te ordenen. Andries was de eerste die het woord nam. "Brighton is een serieuze tegenstander. Onder De Zerbi spelen ze attractief en dynamisch voetbal. Ze zullen geen makkelijke prooi zijn, zeker niet in Engeland."

 

"Real Betis is ook niet te onderschatten," voegde Jaap toe. "Die ploeg heeft altijd sterke individuele kwaliteiten, en spelen in Spanje is altijd lastig."

 

Dennis schudde zijn hoofd. "Rakow is wellicht de minst bekende, maar we mogen ze niet onderschatten. In de Europa League is iedere tegenstander gevaarlijk. Ze zullen gemotiveerd zijn om zichzelf te bewijzen tegen een grote naam als Ajax."

 

Ik knikte instemmend en pakte een stift om op het whiteboard de namen van de ploegen te schrijven. "Precies, het is een lastige poule, maar zeker niet onmogelijk. We hebben de kwaliteit om de knockoutfase te bereiken, daar ben ik van overtuigd."

 

"De vraag is," vervolgde ik, "hoe gaan we het aanpakken? Brighton zal waarschijnlijk de moeilijkste wedstrijd zijn, vooral uit. Tegen Betis moeten we slim spelen, gebruikmaken van de ruimtes die zij laten vallen. En Rakow... we moeten ervoor zorgen dat we die thuiswedstrijd ruim winnen."

 

Hasan boog voorover. "Ik heb wat scoutingrapporten doorgenomen. Brighton speelt met een hoge intensiteit, veel pressing en snelle omschakelingen. Ze zullen niet terugdeinzen om ons op onze eigen helft vast te zetten."

 

"Dat is precies waar we moeten oppassen," zei Jaap. "Als wij ons laten vastzetten, kunnen we in de problemen komen. We moeten snel spelen en hun druk ontwijken door goed positiespel."

 

Dennis, die duidelijk in zijn element was wanneer het over aanvallen ging, voegde eraan toe: "Vooral in de omschakeling moeten we scherp zijn. Als we snel de bal winnen en direct de diepte zoeken, kunnen we hun defensie verrassen."

 

Ik dacht even na en knikte. "Goed punt. We moeten hun druk omzetten in onze kracht. Snel balbezit terugwinnen en dan direct de aanval zoeken."

 

Andries wierp een blik op de notities die voor hem lagen. "En laten we Rakow niet vergeten. Ze hebben misschien niet de grote naam van Brighton of Betis, maar teams zoals zij kunnen ons verrassen als we ze niet serieus nemen."

 

"Precies," beaamde Hasan. "Het is een kans om zelfvertrouwen op te bouwen, maar ook om spelers rust te geven voor de zwaardere wedstrijden."

 

Ik sloot mijn ogen even en haalde diep adem. "Goed, de Europa League is duidelijk geen gemakkelijke opgave, maar we hebben het in ons om door te gaan. Als we discipline tonen en onze filosofie blijven volgen, kunnen we deze poule overleven."

 

Andries grijnsde. "Dat is de juiste instelling. We weten wat we kunnen, en we gaan die knockoutfase halen."

 

Ik stond op en keek de ruimte rond. "Laten we niet vergeten dat we in de Eredivisie ook goed bezig zijn. Die start geeft ons vertrouwen. We moeten dit vasthouden en doorgaan."

 

Dennis stond ook op en lachte. "En ik blijf werken aan het afmaken, want we moeten scherp blijven voor het doel. Daar win je de wedstrijden mee."

 

Jaap sloot af. "En ik zorg ervoor dat de verdediging staat als een huis. We geven niets meer weg."

 

Ik voelde een golf van vertrouwen door me heen gaan. "Goed, heren. We hebben een plan. De maand augustus was sterk, maar nu komt de echte uitdaging. Europa wacht, en wij zijn klaar."

 

We verlieten de vergaderruimte met hernieuwde energie. Het seizoen was begonnen, en hoewel de analisten misschien nog twijfelden aan onze kansen, wist ik dat we klaar waren voor wat zou komen. Dit Ajax was op weg naar iets groots, en wij zouden dat bewijzen, zowel in Nederland als in Europa.

 

Spoiler

 

@Marius @Nom de Guerre @mattihamstra @Vlonkie De kop is er af en we zijn goed begonnen!

15 september bewerkt door Rikkert90

[Marius]

Netjes overal de nul gehouden, én vlot de weg naar doel gevonden, behalve in die ene partij die we als uitschuiver kunnen beschouwen dan. De Europese loting is zeker niet de eenvoudigste met zowel een Engelse als Spaanse ploeg in de poule.

[Rikkert90]

Helaas komt er een vroegtijdig einde aan deze novelle, mijn save game is weg.

[Vlonkie]

Niet het moeilijkste programma, maar een goed begin helpt je zeker op de goede weg

[Nom de Guerre]

7 uur geleden zei Rikkert90:

Helaas komt er een vroegtijdig einde aan deze novelle, mijn save game is weg.

 

Geen backupjes?

[Rikkert90]

3 minuten geleden zei Nom de Guerre:

 

Geen backupjes?

Nee helaas niet. Dit weekend had laptop ineens blauw scherm, Windows moest compleet nieuw erop gezet worden.... Maar inmiddels een nieuwe novelle gestart