from the favela´s to the world

[De Raam]

Als promovendus staan jullie nu natuurlijk op een prima plek, mocht je in die regionen eindigen, kun je van een uitstekend seizoen spreken. Ondanks de verliespartij is het wel lekker om je doelpuntje bij Jong Oranje mee te pikken.

[mattihamstra]

 

 Tot nu toe is de Eredivisie natuurlijk leuk voor ons al word er hier en daar ook wel een pittige nederlaag geleden. Ik kan daar eigenlijk nog niet echt mee in mijn maag zitten. Dan zijn er weer mensen die daar iets van vinden dat ik het niet erg vind om er met grote cijfers vanaf te gaan en dat mogen ze helemaal zelf weten. Tuurlijk win ik liever maar we moeten de realiteit niet uit het oog verliezen. Wij zijn maar MVV clubs als FC Twente , AZ en natuurlijk de traditionele top 3 zijn in alles gewoon groter en dus ook beter. Elk punt tegen zulke tegenstanders is een bonuspunt. Daarbij zagen mensen ons voordat het seizoen begon nog als de grootste favoriet om rechtstreeks te degraderen. 

 

Na de nederlaag tegen Feyenoord komt AZ op bezoek. Voor ons is dat wel lekker want de verwachtingen zijn natuurlijk niet hoog. Wij als spelers weten inmiddels wel beter en hebben het gevoel dat we thuis iedereen we aan kunnen en als we dat ook uit kunnen stralen dan gaat het publiek er achter staan en is het niet fijn voetballen voor een tegenstander. AZ komt daar ook al heel snel achter. Wij laten de bal vooral aan AZ en proberen zelf in de omschakeling gevaarlijk te worden. Na 20 minuten heeft dat effect en is het Buifrahi die er 1-0 van maakt. 2 minuten later word Buifrahi over links de diepte in gestuurd en moet ik een behoorlijke sprint trekken om er bij te kunnen komen. De voorzet is eigenlijk iets te vroeg maar ik kom tussen 2 verdedigers door en weet de bal met het puntje van mijn teen te raken en maak zo de 2-0. Je ziet dan al bij AZ dat er wat frustraties zijn. Voor ons is dat alleen maar goed want naast dat ze tegen ons voetballen lijken ze nu ook tegen zichzelf te voetballen. Vrij gemakkelijk houden we stand en is het in de 2e helft opnieuw raak voor Buifrahi die een schitterende wedstrijd bekroond met zijn 2e treffer en dus de 3-0. Dit is een resultaat waarmee we laten zien dat er in De Geusselt niet zomaar iets te halen is. 

 

Opnieuw is mijn spel opgevallen en word ik door Michael Reiziger opgenomen in de selectie voor Jong Oranje. Op de club gaan er hier en daar al verhalen rond dat ze bij een goed bod mij willen laten gaan en dat kan dus zomaar in de komende transferperiode al zijn. Het zijn dingen waar ik me niet heel erg druk om maak maar mijn zaakwaarneemster heeft de verhalen ook gehoord. 'Nu is het tijd om jezelf echt te laten zien. Bij dit soort wedstrijden zijn scouts vanuit heel Europa aanwezig.' Het is haar manier van mij scherp krijgen maar die scouts zijn wel het laatste waar ik aan denk als ik op een voetbalveld sta. Litouwen onder 21 is de tegenstander op Het Kasteel. Hoewel tegenstander misschien niet echt het juiste woord is want echt tegenstand krijgen we niet. Er word met maar liefst 7-0 gewonnen en ik ben 5 keer trefzeker. Na afloop krijg ik ook vanuit ESPN de vraag of ik over een paar weken nog wel te zien ben in Maastricht. 'Dat weet ik niet. Ik heb er nooit een geheim van gemaakt dat als er een club is die een bod doet dat goed is voor MVV en voor mij dat de kans groot is dat ik weg ga. Maar dan nog moet eerst de club bepalen of een bod wel goed genoeg is. Daarna heeft het voor mij pas zin om over een transfer na te gaan denken. Voor nu moeten we vooral genieten. Het gaat beter dan verwacht zowel persoonlijk als met de club dus wat dat betreft is het niet gek dat ik in de gaten word gehouden.'

 

Een paar dagen later komen we tegen San Marino al snel met een man minder te staan als Van Duiven een oliedomme rode kaart pakt. Toch komen we geen moment in de problemen. Voor rust is het 2 keer Misehouy die het net weet te vinden en na rust doe ik hetzelfde waardoor er met 0-4 word gewonnen. Het is helaas niet genoeg om ons rechtstreeks te kwalificeren voor het EK.

 

Eenmaal terug op de club volgt er een gesprek met de clubleiding en mijn zaakwaarneemster. Het is voor alle partijen goed als er misschien wat duidelijkheid is. De club is vrij duidelijk. 'Jij bent de speler die volgens ons het hoogste prijskaartje heeft. Hoewel we er nu in de competitie heel goed voor staan en zelfs op een positie staan wat aan het einde van het seizoen misschien wel Europees voetbal oplevert zijn we ook niet blind. Het zou financieel onverantwoord zijn om daarop te gokken en dus willen wij voor MVV begrippen zo snel mogelijk een financiële klapper maken. Daarbij denken we dus aan een verkoop van jou.' Ik kan zelf nog wel van alles inbrengen om tot het einde van het seizoen te blijven om dan voor een nog mooier bedrag verkocht te worden maar ik merk dat dat geen zin heeft. Het spel lijkt dus op de wagen. Mijn zaakwaarneemster is ook duidelijk. We zien wel welke clubs er komen en dan gaan we eens rustig kijken wat de beste optie voor jou is. Het belangrijkste is de kans op speeltijd.'

 

Als ik dan toch zo nodig verkocht moet worden kan ik mezelf maar beter zo goed mogelijk in de etalage zetten. Daar begin ik al mee in de uitwedstrijd tegen Vitesse. Het is een wedstrijd waarin de 1e helft echt pure reclame voor het voetbal is. Vitesse komt vanaf de penaltystip op een 1-0 voorsprong maar door een treffer van Fernandes doen we al snel iets terug. In de 40e minuut komen we opnieuw op achterstand maar is het nog sneller dan bij de 1e tegengoal alweer raak voor ons. Buifrahi met de voorzet en bij de 1e paal kan ik simpel binnen tikken voor de 2-2. Bij Vitesse kunnen ze het amper geloven dat ze 2 keer hard hebben moeten werken om op voorsprong te komen en die dan heel snel weer teniet gedaan zien worden. Sterker nog, Met de laatste trap van de 1e helft schiet ik ons nog op voorsprong ook. Met een droge schuiven krijg ik een half gevuld Gelredome stil en staat het 2-3. Na rust is het voor ons vooral tegenhouden en gokken dat we toe kunnen slaan op de counter. In de 87e minuut krijgen we loon naar werken als ik een lange bal bij me kan houden en wacht tot Costella in de buurt is. Ik leg de bal klaar en Costella haalt verwoestend uit voor de 2-4. In de blessuretijd word het dan toch weer spannend als het 3-4 word maar na 94 minuten is er dan eindelijk de opluchting. Dit zijn de mooiste overwinningen. 

 

Ook Heracles moet er aan geloven. Zoals gezegd zijn we in De Geusselt voor niemand bang en durven we dit keer ook behoorlijk aanvallend voetbal te spelen. Dat heeft gelukkig vlak voor rust resultaat als ik de ban weet te breken. Ik weet een voorzet vanaf rechts op waarde te schatten en kop heel simpel binnen. Na rust staat het heel snel 1-1 maar zijn het dit keer andere jongens die opstaan en ons aan de overwinning helpen. Ahannach weet er met 2 treffer 3-1 van te maken en mijn vervanger Remans maakt er in de slotfase nog 4-1 van. 3 overwinningen op rij en dat is natuurlijk een ongekende luxe als het doel nog steeds handhaving is. 

 

Voor de beker krijg ik rust. De trainer heeft daar een simpele verklaring voor. 'Ik acht ons niet goed genoeg om de beker te winnen dus waarom zullen we daar onnodig veel energie in stoppen. Wij moeten gewoon zorgen dat we zo snel mogelijk veilig kunnen spelen en dat vind ik veel belangrijker.' Dat we er dan uiteindelijk op strafschoppen uit gaan tegen Almere City als het na 120 minuten voetbal 1-1 staat is dan wel even zuur maar de knop kan gelukkig al snel weer om. Niemand die echt iets om die beker geeft en dat is wat mij betreft ook logisch. Als je na 10 wedstrijden als promovendus al 20 punten bij elkaar hebt gespeeld is er natuurlijk geen reden om ontevreden te zijn.

 

 

 

----------

 

@Djurovski dat hoort helaas bij het niveau van MVV maar denk dat het voor de rest best redelijk gaat

 

@De Raam Als MVV daar eindigt is het een absoluut hoogtepunt in de clubgeschiedenis denk ik. Maar de kans lijkt heel klein dat reginaldo dat nog mee gaat maken

 

@Copywriter @Thomassje123 @keano77 @Tim Windt @Marius

 

[Djurovski]

Het gaat heel erg lekker met de speler en de club. Benieuwd wat de nieuwe club wordt

[Copywriter]

Ik voel een transfer aankomen? 

[Thomassje123]

Als je 4e staat met MVV val je natuurlijk op. Iedereen gaat dan toch even kijken naar de spelers die daar spelen en dan kun je jezelf in de kijker spelen

Ik vind het wel gek dat de club van je af wilt nu al. MVV moet degradatie voorkomen, dan wil je je beste spelers behouden lijkt mij. Als MVV zijnde zou ik Reginaldo pas aan het einde van het seizoen verkopen.

Echter vanuit de speler point of view ben je je nu wel in de kijker aan het spelen dus je zou nu kunnen profiteren van alle aandacht. Er zijn in ieder geval wat keuzes te maken lijkt het binnenkort

[mattihamstra]

 

Sinds de reis naar zijn ouders merk ik aan Reginaldo dat hij zich toch anders is gaan gedragen. Die jongen voelt zich verantwoordelijk voor een gezin en alles wat hij kan missen op dit moment gaat naar zijn ouders en zijn zusje. Wat dat betreft is het misschien ook wel goed om een transfer te maken komende winter. Hoewel hij nog steeds goed op zijn plek zit bij MVV staat de club ook open voor een transfer. De stap naar de Eredivisie is natuurlijk hartstikke mooi maar er zit ook een keerzijde aan. Alle spelers zijn daardoor wat meer gaan verdienen en de spelers die er bij zijn gekomen spelen natuurlijk ook niet voor niets. Daarnaast zijn er niet echt mogelijkheden voor de club om meer te verdienen. Maastricht blijkt niet echt een plek te zijn met vele commerciële mogelijkheden. Hierdoor is de club bang dat er op den duur een tekort dreigt. Overigens is het wel een goed gesprek geweest met de club en is het duidelijk dat als er een mooi bod word gedaan de club ook niet heel moeilijk zal doen. Voor Reginaldo is het de komende tijd dus zaak om zichzelf in de kijker te spelen en dan is mijn werk eigenlijk erg makkelijk. 

 

Wat dat betreft doet hij tegen Excelsior precies waar je als zaakwaarneemster op hoopt. Er word met 1-3 gewonnen en Reginaldo doet 2 keer waar een spits voor word opgesteld. Op de juiste plek staan en scoren. Na dit soort prestaties word er natuurlijk ook gesproken over wat een goede vervolgstap voor hem zou zijn. Zelf vind ik altijd dat zoiets echt afhankelijk is van het gevoel wat een speler er zelf ook bij heeft. Reginaldo heeft wat dat betreft al heel vroeg een harde les geleerd in de jeugd bij Chelsea. Toen werd er een keuze voor hem gemaakt en die pakte dus niet goed uit. Nu kan hij zelf beslissen maar blijft het nog steeds de vraag of hij de eventuele heimwee kan managen. 

 

Ik ben veel met hem bezig in deze periode want het kan natuurlijk ook een klap in het gezicht zijn van een speler als hij te horen krijgt dat er min of meer word gerekend op een vertrek. Zeker met een wedstrijd tegen PSV wil je toch dat zo'n jongen fris en vrij in zijn hoofd is. Ik leg de druk niet bij hem maar dit zijn natuurlijk wel de wedstrijden waar er extra op hem gelet word. Normaal gesproken krijg je niet al te veel kansen tegen een ploeg als PSV en dan moet gaat het er om wat je met die 1 of 2 kansen doet. Wat dat betreft doet MVV het erg goed door trefzeker te zijn met de eerste de beste kans die ze krijgen. Slechts 30 seconden duurt het of de bal ligt er al in 1-0 door een treffer van Slegers. Reginaldo krijgt eigenlijk niet echt een fatsoenlijke kans in de eerste helft. Wel laat hij zien dat hij ook sterk is in de bal bij zich houden en is hij een plaag voor de verdediging als het om druk zetten gaat. Als hij aan mij ligt legt hij iets te veel werk in het afjagen en het verdedigende gedeelte. Maar daar krijgt hij na 4 minuten in de 2e helft de beloning voor. Eindelijk een klein beetje ruimte en dit keer word de loopactie ook op waarde geschat. De aanname in de loop is goed en dan kan Reginaldo de bal onder de doelman door schuiven 2-0. Na 70 minuten spelen is de tank wel leeg en word Reginaldo naar de kant gehaald. Het applaus dat van de tribunes af komt zegt eigenlijk genoeg. Na afloop spreek ik hem nog even kort en geeft hij aan dat Peter Bosz hem een aantal complimenten heeft gegeven. 

 

Na de interland break waarin Reginaldo helaas niet in actie kwam vanwege koorts staat hij wel gewoon weer in de basis tegen RKC. Ik weet inmiddels dat er scouts vanuit de Premier League en de Bundesliga aanwezig zijn om naar Reginaldo te kijken. Dat zegt natuurlijk wel iets over de groei die Reginaldo heeft gemaakt dat clubs uit deze competities inmiddels ook komen kijken. Die scouts kunnen overigens met lovende rapporten terug naar de clubs. Binnen 22 minuten staat MVV met 0-3 voor en is Reginaldo alweer 2 keer trefzeker geweest. Vooral zijn 2e treffer is een geweldige. Een lange bal van achteruit en hij zet zijn lichaam goed tussen de bal en een verdediger in. De bal stuitert nog een keer en ondertussen had hij al gekeken waar de keeper zich bevond. Niet nadenken en de bal geweldig uit de stuit raken. Over de doelman het en tegen het netje aan. De reacties van teamgenoten vind ik persoonlijk het mooiste. Je ziet een aantal echt de handen op hun hoofd leggen van ongeloof. Toch stapt Reginaldo doodziek van het veld na 90 minuten voetbal. De 0-3 voorsprong word weg gegeven en MVV weet slechts een punt over te houden aan dit duel 3-3.

 

Derby's zijn op elk niveau ook bijzonder en ook dat zijn wedstrijden waarin de aandacht op Reginaldo is gevestigd. Dat is overigens vaak zo bij dit soort wedstrijden natuurlijk dat de ogen gericht zijn op de spitsen van beide teams. Wat volgt is een uiterst vermakelijk voetbalgevecht waarin Reginaldo al na 5 minuten de eerste tik uitdeelt aan Fortuna. Door uit een hoekschop goed los te komen en raak te koppen 1-0. Niet veel later staat het echter alweer gelijk maar MVV gaat gewoon rustig verder en weer uiteindelijk met een 4-2 overwinning van het veld te stappen. 

 

Ik kan eigenlijk niet meer vragen van Reginaldo dan wat hij de afgelopen wedstrijden heeft laten zien. 6 goals in 4 wedstrijden is gewoon meer dan prima. Inmiddels staat hij op 13 treffers in de Eredivisie in 14 wedstrijden. Natuurlijk trekt dat de aandacht en het is dan ook niet eens meer de vraag of er binnenkort clubs gaan komen. Nog even en we kunnen rustig na gaan denken over wat een goede volgende stap in de carrière van Reginaldo is.

 

 

 

----------

 

@Djurovski Het is bijna winterstop en dan zal er vast wel wat gaan gebeuren rondom reginaldo

 

@Copywriter Dat kan bijna niet uitblijven als reginaldo zo door gaat

 

@Thomassje123met het puntenaantal lijkt mvv inmiddels al wel gewoon veilig natuurlijk. Daarnaast is reginaldo denk ik ook niet meer te houden als hij zo blijft presteren

 

@De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Thomassje123]

Ik snap heel goed dat geld een drijfveer is in deze en als Reginaldo de kans krijgt om ergens meer te verdienen moet hij dat zeker niet nalaten. Reginaldo is ook mooi in vorm dus dat betekent dat er zeker interesse zal komen

[Djurovski]

Gezien de stand en vorm zou het wel doodzonde zijn. Een historisch seizoen lijkt in de maak in Sjeng City. Verkocht worden in de winter en op huurbasis seizoen afmaken lijkt mij wel het meest ideale toekomst beeld

[mattihamstra]

 

Nog 3 wedstrijden en dan is het winterstop. Ik besef me maar al te goed dat dit zomaar eens mijn laatste wedstrijden voor MVV kunnen zijn en dat er daarna een periode van stress en chaos aan zal breken. Het is fijn dat ik me daar alvast een beetje op voor kan bereiden. Het enige wat ik nu zelf in de hand heb zijn mijn eigen prestaties om het bij MVV zo goed mogelijk af te kunnen sluiten. Daarna zien we het wel.

 

NEC uit is de eerste van 3 wedstrijden voor de winterstop. Hoewel we het goed doen zitten de uitvakken eigenlijk nooit echt vol en dat is zonde. Ook vandaag zijn er maar 150 supporters die de moeite hebben genomen om de reis naar Nijmegen te maken. Toegegeven het is een doordeweekse dag en dan ligt Nijmegen niet bepaald om de hoek. Wij lopen als spelers zijnde wel over van het vertrouwen en gaan ook deze wedstrijd weer in om te winnen. Wij kunnen het wat dat betreft ook niet meer slecht doen gezien de stand. Toch voelt het voor mij heel zuur om in de 90e minuut te verliezen. We komen 1-0 achter maar toch gaan we de rust in met 1-1. Aan alles voel ik dat er vandaag niet veel meer in zit en dan is het zaak om in ieder geval niet te verliezen. Echter is het in de 90e minuut toch nog raak voor NEC en is het een zure terugreis naar Maastricht. 

 

Slechts een paar dagen later komt Sparta op bezoek. Dit kan zomaar eens mijn laatste thuiswedstrijd zijn. Vooraf krijg ik van mijn zaakwaarneemster nog een berichtje dat ik er vooral van moet genieten. Dit is de plek waar ik mijn eerste stappen als prof heb gezet en het is tijd voor nog een laatste dans. Ik wil hoe dan ook met een doelpunt afscheid nemen als dat zo is. Winnen is natuurlijk ook wel lekker. Het is niet de beste wedstrijd en echt kansen zijn er niet. Totdat Smeets het maar eens van een afstandje probeert en geweldig de kruising weet te vinden 1-0. Dat is ook de ruststand en dus zal er vast wel wat ruimte ontstaan in de 2e helft. Maar het blijft vooral een beetje schaken. Pas halverwege de 2e helft gaat Sparta wat aanvallender spelen. Er ontstaat dan inderdaad wat ruimte en daarvan weten we 1 keer te profiteren. Buifrahi word in de ruimte achter de verdediging weg gestoken en kan door op de doelman ik loop mee en Rayan is niet zelfzuchtig en legt de bal breed waardoor ik simpel binnen kan tikken voor de 2-0. 'Thanks man broer. Je weet hoeveel dit voor mij betekend.' Daarna neem ik de felicitaties van de rest van onze ploeggenoten in ontvangst. 2 minuten voor tijd word ik naar de kant gehaald. Iedereen in het stadion staat en klapt zijn handen nog een keer stuk. Ik loop rustig naar de kant en laat het applaus over me heen komen. Als dit het dan was dan is het in ieder geval op de goede manier geweest. 

 

De laatste wedstrijd voor de winterstop en misschien wel mijn laatste wedstrijd voor de club word gespeeld in Deventer. Go Ahead Eagles is de tegenstander en die doen het ook gewoon prima in de competitie. Wij spelen simpelweg niet best in de 1e helft en dat krijgen we in de rust ook te horen. Het tempo is te laag. Duels worden amper gewonnen, inspeelpasses zijn niet goed en zodoende komen we tot geen enkele kans. De trainer kiest er voor om mij in de rust naar de kant te halen. Ik heb een mooi afscheid gehad en dit is een signaal dat de club verder denkt en bezig is met een toekomst waar ik niet bij ben. Zo voelt het tenminste als ik alleen in de kleedkamer achter blijf en onder de douche sta. De hele film van de afgelopen jaar flitst op dat moment aan mij voorbij. Ik had toen nooit kunnen bedenken dat ik op dit moment meer dan 10 doelpunten in de Eredivisie zou maken laat staan een transfer als alles goed gaat. 

 

Het is al even geleden dat ik op de ruïne van Valkenburg ben geweest en als ik daar ben is het om mijn hoofd leeg te maken of om in alle rust naar mijn eigen toekomst te kijken. Het uitzicht werkt voor mij rustgevend. Wat wil ik zelf nou eigenlijk? Wil ik in Nederland blijven? Zo ja dan zijn er voor mij eigenlijk maar 3 clubs op dit moment waar ik mezelf zie spelen maar ga ik daar wel veel aan spelen toekomen? Moet ik misschien toch naar het buitenland? Zo ja welk land? Ik kom er daar op die ruïne achter dat een transfer maken toch eigenlijk nog niet zo makkelijk is voor een spelers als vaak word gedacht. Wat ik wel weet is dat ik door de voordeur afscheid kan nemen bij MVV. Mede door mij inbreng is de club van de Keuken Kampioen Divisie geklommen naar een 4e plek in de Eredivisie.

 

 

-------------------------------

 

@Thomassje123 interesse zal er zeker zijn. Geld is in die zin misschien alleen een drijfveer voor zijn familie in Brazilië 

 

@Djurovski Alles is mogelijk maar we gaan zien wat er in de komende transferperiode gaat gebeuren. 

 

@Copywriter @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Copywriter]

Het zou me niet verbazen als het seizoen in Maastricht afgemaakt wordt. 

[Djurovski]

Als GAE de laatste wedstrijd voor MVV was was het toch wel een zuur einde maar al met al mogen ze in Maastricht heel trots op hem zijn

[mattihamstra]

 

'Zorg er voor dat je een koffer klaar hebt staan voor het geval dat.' Het is iets wat mijn moeder dus al een tijdje roept en nog voordat de transferperiode echt begint. Elke dag dat ik het niet doe krijg ik de opmerking naar mijn hoofd geslingerd waarom ik het nog niet heb gedaan. Heel simpel ik hou eigenlijk niet echt rekening met een transfer heel ver weg. 

 

Een transferperiode wat stelt dat nou eigenlijk precies voor en hoe gaat het voor mij straks allemaal lopen? Ik heb eerlijk gezegd geen idee en wil me er ook niet al te druk om maken. Misschien is het ook gewoon maar beter om alles maar te laten gebeuren en dan zie ik het wel. Of ik een lijstje heb naar welke clubs ik eventueel zou willen? Nee ook daarin zie ik het allemaal wel. Oud en nieuw vier ik met het grootste gedeelte van mijn klasgenoten wat ook voor een groot deel mijn vriendengroep is. Net nadat de klok 12 uur heeft geslagen zegt 1 van de meiden 'Dit is de laatste keer dat we dit zo kunnen vieren. De komende periode gaat het leven van Regi volledig veranderen.' Ik reageer nog met dat het allemaal niet zo snel gaat lopen maar heb dan nog geen idee wat mij te wachten staat. 

 

De volgende ochtend word ik wakker en zie ik dat ik al een hoop berichten heb gemist. Feyenoord heeft een bod op mij gedaan van 3 Miljoen Euro maar dat is per direct van tafel geveegd door MVV. Ik staar naar mijn telefoon vol ongeloof. Had ik stiekem op een club als Feyenoord gehoopt? Ja natuurlijk! Spelen in dat stadion en voor die supporters. Heel veel mooier kan het in Nederland eigenlijk niet. 3 Miljoen is voor de club ook een hoop geld maar ik ben dus meer waard. Vanaf dat moment merk ik pas wat een transferperiode met je kan doen. Ik denk zo'n beetje elke seconde van de dag aan een eventuele overgang naar Feyenoord. Maar dan belt mijn zaakwaarneemster.

 

'Er is een Engelse club die graag heel snel zaken wilt doen met MVV. De vraag is alleen of jij er voor open staan om naar een club te gaan die net boven de degradatie streep staat? Denk er maar even over na.' Ik vergeet zelf helemaal te vragen of het om een club uit de Premier League gaat of niet. Niet geheel toevallig kijk ik die middag naar het voetbal uit de Premier League en beeld ik me in hoe het is om daar te spelen. 'Mam dit is toch alles wat voetbal zo mooi maakt. Spelen op 1 Januari en gewoon in volle stadions. Supporters dicht op het veld. Dit is de ultieme voetbal beleving.' Maar wil ik wel tegen degradatie voetballen? Heel eerlijk maakt mij dat niet zoveel uit. Aan het begin van het seizoen was het ook de verwachting dat ik met MVV om degradatie zou spelen. 

 

Er gaan een aantal dagen voorbij en tijdens de eerste training van het nieuwe jaar laat de club mij apart trainen. Ik vind het jammer dat het nu op deze manier gaat. Ergens had ik misschien nog de hoop om al verkocht te worden om vervolgens weer verhuurd te worden aan MVV maar met deze actie laat de club zien dat ze niet meer op mij rekenen. Na de training krijg ik te horen dat de club een bod van 5 Miljoen Euro heeft geaccepteerd van Borussia Mönchengladbach. Kassa denk ik bij mezelf. Dit is een uurtje rijden vanaf Valkenburg en het lijkt mij een prima optie. Nog diezelfde dag zit ik in de auto om het gesprek aan te gaan daar. Mijn zaakwaarneemster is ook aanwezig en volgens haar is het goed om het nog helemaal niet voer een contract te hebben. Wat is het plan? De club zit er aan te denken om me gelijk weer te verhuren aan een club in de 2e Bundesliga zodat ik in ieder geval mijn minuten maak. Mijn zaakwaarneemster is duidelijk. 'Dan zijn we hier wel klaar. Bedankt voor jullie tijd.' Al met al heeft het gesprek nog geen 15 minuten geduurd of ik zit alweer in de auto terug naar Valkenburg. Ik app mijn zaakwaarneemster nog met de vraag wat die allemaal moest voorstellen. 'Maak je geen zorgen er komt echt iets veel mooiers aan.'

 

2 dagen later zit ik in het vliegtuig naar Londen. Crystal Palace heeft een bod van 7 Miljoen Euro uitgebracht exclusief bonussen. Ik had de tip gekregen om de documentaire over de club op Prime te bekijken. Het is een stukje prachtige geschiedenis van de club en ik kreeg er eerlijk gezegd gelijk wel een positief gevoel bij. De club heeft een spits nodig maar heeft niet zoveel geld voor Premier League begrippen. Wat mij vooral aanspreekt is dat de voorzitter bij aankomst gelijk eerlijk is. Met een vollere portefeuille waren we waarschijnlijk niet bij jou uitgekomen. Waarop ik antwoord dat ik er dan maar voor moet zorgen dat die portefeuille erg dik word. We kunnen er allebei om lachen. Duidelijk is dat ik hier mijn kansen ga krijgen en dat ik ook de tijd krijg om te wennen. Tuurlijk hoopt Steve Parish dat ik gelijk kan presteren maar ik word er niet gelijk op afgerekend. Ik krijg een rondleiding door het stadion dat typisch Engels is en we bezoeken ook nog het trainingscomplex. Die avond dineren we ook met de voorzitter , de technisch directeur en de nieuwe trainer Ralph Hassenhüttl. 'Heel simpel we hebben een spits die er een tijdje uit ligt en een spits die niet echt tot scoren komt. Ik durf toch wel te zeggen dat jij de grote verassing in Nederland bent en zodoende wil ik jou heel graag aan mijn selectie toevoegen.' Zelf ben ik er eigenlijk wel uit. Dit lijk mij een hele mooie stap. Er is echter wel iets waar de club voor moet zorgen. 'Het contract regelen jullie maar met Rafaela maar jullie moeten er voor zorgen dat mijn familie uit Brazilië zo snel mogelijk hier is. Ik wil ze er bij hebben als ik hier mijn contract teken.' Steve Parish stemt hier gelijk mee in en vraagt mijn zaakwaarneemster een privé vliegtuig vanuit Brazilië te huren zodat mijn echte ouders en mijn zusje hier zo snel mogelijk kunnen zijn.  Nu is het nog zaak om een werkvergunning te krijgen. 

 

Op zaterdag 11 Januari is het zover. Mijn werkvergunning is rond. Mijn familie is er, Ik kom de medische keuring zonder problemen door en er ligt een geweldig contract voor mij klaar. Ik teken voor tot de zomer van 2029 en ga 126.000 Euro per maand verdienen. Daarbij komen ook nog wedstrijd en doelpunten premies. De tekenpremie bedraagt 500.000 Euro en zoals ik al eens heb aangegeven is dat voor mijn echte ouders en mijn zusje. Dat ga ik ze niet zo geven maar ik ga daarmee wel zorgen dat ze het veel makkelijker krijgen in Brazilië.  Natuurlijk zijn er emoties. Mijn beide moeders vallen mij huilend in de armen en ook van mijn vader krijg ik een hele dikke knuffel. 'Estou orgulhoso de voce'. Mijn zusje lijkt behoorlijk onder de indruk van wat er allemaal gebeurd. Ik vertel haar dat ze zich vanaf nu nergens meer zorgen over hoeft te maken. Vanaf nu kan ik voor al deze mensen zorgen. Dan is het tijd om mijn rugnummer en mijn transfer wereldkundig te maken. MVV heeft een geweldige transfersom gekregen. 7 Miljoen Euro en een doorverkooppercentage van maar liefst 40%

 

 

In de groepsapp van mijn vrienden gaat het gelijk los. 'Ik zei het toch dat je leven zou gaan veranderen.'

 

---------------------------------

 

@Copywriter Dat was uiteindelijk geen optie meer

 

@Djurovski Het is een jammerlijk einde maar de club houd er goed geld aan over

 

@Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Copywriter]

Mooi beschreven weer, succes in Engeland. 

[Djurovski]

Een zeer mooie stap nu is het aan regi om te laten zien dat hij daar wel de nummer 1 gaat worden

[mattihamstra]

 

Het is allemaal zo snel gegaan. Zo zijn we nog thuis in Brazilië en zo worden we door mijn broer gebeld dat we opgehaald worden en naar Engeland vliegen. Of we warme kleding mee konden nemen want het is nogal koud. Nou koud is het zeker en nat ook. We zijn er pas 4 dagen en ik ben het weer in Londen nu al zat. 

 

Maar dat is het allemaal waard om mijn broer voor het eerst van heel dichtbij te zien voetballen. Op zaterdag tekende hij een contract en op maandag zat hij bij de wedstrijd selectie om het op te nemen tegen Leicester City. Als ik hem moet geloven is dit een heel belangrijk duel in de strijd om degradatie. Selhurst Park is helemaal uitverkocht en die Engelse sfeer maakt indruk ondanks de kou. Regi zit op de bank. Mijn vader vond daar natuurlijk van alles van maar Regi zelf was er heel rustig onder. Wat wil je met slechts 1 training in de benen. Al snel komt Crystal Palace op voorsprong en gaat het stadion los. Ondanks die 1-0 is het voetbal niet om aan te zien. Eigenlijk is het voor mij wachten op 1 moment en dat moment lijkt er maar niet van te komen. Tot Reginaldo een kwartier voor tijd gaat warm lopen. Maar 10 minuten voor tijd is het stadion dood stil op het uitvak na. Leicester City heeft de 1-1 gemaakt. 3 minuten later staat Reginaldo klaar om er in te komen. Hij krijgt applaus van de Crystal Palace supporters. Bij de eerste de beste bal die zijn richting op komt word hij vol ondersteboven gelopen. Datzelfde gebeurd bij de 2e bal. Vlak voor tijd komt er voor de 3e keer een bal in zijn richting en dit keer word er weer een overtreding op hem gemaakt. Regi staat snel op en legt de bal neer. Hij neemt de vrije trap snel en zet daarmee een medespeler vrij voor het doel. Even is het stil en dan gaat het stadion voor de 2e keer los. 2-1 voor Crystal Palace en Regi mag de knuffels in ontvangst nemen. Hij was het die zag wat niemand zag en daardoor word deze hele belangrijke wedstrijd gewonnen. Het was kort maar ik heb van elke minuut dat mijn broer op het veld stond genoten. Als ik hem na de wedstrijd zie spring ik hem dan ook in zijn armen. 

 

Zijn eerste uitwedstrijd is tegen Chelsea. Dat blijkt voor hem nogal een beladen wedstrijd te zijn. Niet alleen heeft hij daar in de jeugd gespeeld maar is de man die hem geadopteerd heeft daar nog werkzaam. Inmiddels leven die 2 niet meer op goede voet met elkaar en je kan aan Reginaldo merken dat hij het toch lastig vind. Het is misschien maar goed ook dat hij slechts 5 minuten speeltijd krijgt in deze wedstrijd. Op dat moment staat het al 3-1 voor Chelsea en daar blijft het ook bij. 

 

Ipswich Town voor de FA Cup mag hij nog even overslaan. De trainer vind het belangrijk dat hij de omgeving leert kennen en dus neemt Regi ons mee door de stad. Uiteraard kan een bezoekje aan Buckingham Palace niet ontbreken. Crystal Palace wint overigens vrij eenvoudig met 2-6. 

 

Een paar dagen later is er in de thuiswedstrijd tegen Brentford iets meer speeltijd voor Regi. Een half uurtje en dan staat het al 2-0 voor Crystal Palace. Eigenlijk is de wedstrijd erg saai. Ook met Reginaldo in de ploeg gebeurd er niet veel maar het spektakel komt gelukkig nog aan het einde van de wedstrijd. Weer een assist van Regi op de goal van Savio. Hij geeft de bal mee met zijn borst en Savio schiet goed binnen. Edouard maakt uiteindelijk nog de 4-0. Even ben ik door het dolle heen als Reginaldo er 5-0 van lijkt te maken maar nadat de VAR nar de beelden heeft gekeken word deze treffer afgekeurd wegens buitenspel. 

 

Reginaldo heeft nog niet gescoord maar ik ben super trots op mijn broer. Binnenkort zullen wij weer terug gaan naar Brazilië maar als het aan mij ligt blijf ik hier. Ondanks het slechte weer , de kou en de taal wil ik het liefst in de buurt van mijn broer zijn en elke wedstrijd in het stadion zijn om hem te zien spelen. 

 

 

 

------------

 

@Copywriter De start is er. geen goals nog maar wel al belangrijk geweest voor de club

 

@Djurovski de tijd zal het leren de start is niet zo slecht gelukkig

 

@Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Djurovski]

Belangrijke punten in de strijd tegen degradatie. En meteen al minuten gemaakt. Die eerste treffer zal wel snel volgen 

[mattihamstra]

 

Het is wennen in de Premier League. Het niveau, Het tempo en vooral het fysieke geweld is totaal anders dan ik gewend ben. Mijn geluk is dat ik voor Premier League begrippen niet heel veel geld kost en dus zelf het gevoel heb dat ik behoorlijk wat tijd krijg om te kunnen wennen. Wat vooral heel fijn is geweest is dat ik de afgelopen weken mijn familie in de buurt heb gehad. Londen is natuurlijk niet helemaal nieuw voor mij maar het is lekker als je in een andere omgeving komt dat je familie om je heen hebt. Familie en vrienden daar kan je altijd op terugvallen en dat is belangrijk in een fase waarin veel veranderd. Dat mijn echte ouders en mijn zusje binnenkort terug gaan naar Brazilië vind ik dan wel lastig. Gelukkig heb ik een zaakwaarneemster die gaat kijken wat er mogelijk is om die 3 zo vaak en veel mogelijk in mijn buurt te krijgen. Ook op de club heb ik heel veel aan de trainer en mijn medespelers. Die weten ook dat de stap van een MVV naar de Premier League heel groot is. Ik krijg positieve feedback en ook tips om mezelf te wapenen op dit niveau. Zelf merk ik al snel dat ik een klik heb mar jongens als Savio , Eze en Olise. De trainer zegt al wel eens als we weer gezamenlijk aan komen lopen voor een training. 'Daar heb je de jongens die het voor ons moeten doen.' Waar ik wel aan kan wennen zijn de supporters. Of we nou uit of thuis spelen het is geweldig om die beleving van hun te voelen maar dan echt dichtbij ook.

 

Mijn eerste basisplaats krijg ik tegen Fulham en dan word het dus echt serieus. Ik ben zelf van het principe dat mensen mij moeten beoordelen als ik in de basis sta omdat invallen simpelweg heel anders is. Dus nu zal ik ook beoordeeld worden. De sfeer in de groep is geweldig en in de 38e minuut laten de spelers dat ook zien. Ik word onderuit gehaald in het strafschop gebied en krijg een penalty mee. Eze is normaal de nummer 1 op de lijst maar hij geeft de bal aan mij. 'Go and get your first goal.' Ik leg de bal neer en zoek even een moment van rust. Het fluitje, de aanloop , het raken van de bal en dan het gejuich van de meegereisde supporters 0-1. Ik bedank Eze want dit moment kan wel eens heel belangrijk zijn voor mijn tijd hier. Ook maak ik nog een hartje richting de tribunes waar voor mij 4 heel belangrijke mensen zitten. Voor dat ik goed en wel besef dat ik mijn 1e treffer in de Premier League heb gemaakt staat het al 0-2 door een treffer van Olise. Na rust maakt diezelfde Olise er 0-3 van en is de wedstrijd in de tas. Het word nog 1-3 maar al met al is het genieten geblazen.

 

Die basisplaats smaakt naar meer en ik hoop er ook te mogen staan tegen de koploper. Dat is Manchester City en natuurlijk is er niemand die ook maar een stuiver om onze kansen geeft. Ik mag weer starten en krijg de taak mee om oorlog te maken als die bal lang komt. Dat is niet helemaal mijn spelletje maar het lijkt de enige manier om te overleven tegenover de voetbalmachine die Manchester City is. Binnen het kwartier komen we op achterstand als we bij een standaardsituatie niet goed staan.  Maar we vechten ons in de wedstrijd. Goed voetbal kan je het niet noemen maar met strijd en opportunisme krijgen we de supporters toch achter ons. Dat levert na een half uur spelen dan ook de gelijkmaker op van Eze. In mijn ogen verdienen we die gelijkmaker op dat moment ook. Gesteund door die treffer zoeken we de kleedkamer op en merk je ook dat we allemaal wel voelen dat er misschien meer mogelijk is. Dat is normaal gesproken ook de valkuil als je tegen zo'n team speelt. Die wachten dan geduldig tot wij moe worden en zullen met de kwaliteiten die ze hebben juist dan toe slaan. Echter komen we sterk uit de kleedkamer en komen we in de 48e minuut zelfs op voorsprong. Aiwu wil de bal voorgeven en deze word licht geraakt door een verdediger waardoor de bal het doel in rolt 2-1. City doet er dan nog een schepje bovenop en het is echt overleven. Na 70 minuten zit ik er eerlijk gezegd ook doorheen en word ik naar de kant gehaald. De spanning is vanaf de bank om te snijden maar na 94 minuten keihard vechten voor elkaar is daar de beloning. Er word met 2-1 gewonnen en dit resultaat mag best even gevierd worden.

 

Helaas moet ik na deze wedstrijd afscheid nemen van mijn ouders en mijn zusje. Het was mooi om zoveel tijd met hun door te brengen en ik hoop dat het snel weer kan. Mijn focus moet op Liverpool. Door onze overwinning op Manchester City is Liverpool de nieuwe koploper en Anfield zal gaan spoken. Ik moet bij de trainer komen en hij heeft het er over dat Anfield echt andere koek is. Hij weet niet zeker of ik daar wel klaar voor ben. Ik kan hem ergens wel begrijpen maar aan de andere kant heb ik het volgens mij best aardig gedaan in de tijd die ik heb gekregen. Als hij vind dat ik moet spelen dan sta ik klaar. Als het hem beter lijkt om op de bank te beginnen dan kan ik dat ergens ook snappen. Gelukkig mag ik starten en voor de wedstrijd snap ik pas wat de trainer bedoeld. Tijdens de warming up is het al indrukwekkend maar als we het veld betreden en het You'll never walk alone galmt door het stadion voelt het alsof je keel al langzaam word dicht geknepen. Het is echt andere koek. Des te knapper dat we toch de aanval zoeken in de openingsfase om zo het publiek wat stiller te krijgen en binnen het kwartier lukt dat ons. Het is een lang bal en ik mag het luchtduel aan gaan met Virgil. Ik weet de bal te verlengen voordat ik een behoorlijk beuk krijg. Terwijl ik op de grond lig hoor ik de meegereisde supporters juichen en als ik op kijk zie ik Caviglia juichend weg lopen het staat 0-1. Kunnen we weer stunten? dat is de vraag die met de minuut sterker word. De rust halen we met die 0-1 voorsprong en dan kiest de trainer er voor om mij te vervangen. Ik heb buiten dat ene moment niet heel veel laten zien en we staan behoorlijk onder druk. Die voorsprong moet verdedigd worden. Ik blijf achter in de kleedkamer en begin me langzaam te beseffen dat het toch allemaal wel erg mooi is wat ik de afgelopen weken mee maak. Het mooiste is nog dat we na het laatste fluitsignaal feest kunnen vieren omdat het 0-1 blijft.

 

Voor de wedstrijd tegen Wolves heb ik veel contact met mijn zusje. Ze geeft aan dat ze mij mist en heel graag terug wilt komen. Ik vind het moeilijk om te horen maar vraag haar om sterk te zijn en dat we snel weer bij elkaar zijn. 'Als ik scoor kan ik dan een gebaar voor je maken?' Ik kan het bij het foto gebaar maken die ik al deed bij een doelpunt. Dan is het heel lekker dat het met 2 minuten spelen al raak is. Eze die de bal steekt en ik kan om de doelman heem om daarna de bal in het lege doel te schuiven 1-0. We spelen sterk maar vergeten de score uit te breiden. Dan is natuurlijk de oude voetbalwet dat de tegenstander dat wel doet en dat gebeurd. Met de enige kans in de 1e helft maakt Wolves de 1-1. Na rust gebeurd precies hetzelfde en is de eerste de beste kans die ze krijgen weer raak en staan we met 1-2 achter. Er moet wat gebeuren en Edouard staat al klaar. Dit is einde wedstrijd voor mij denk ik nog maar de trainer laat mij staan. Edouard komt in de spits en ik moet vanaf links komen. 10 minuten voor tijd pik ik een slechte doeltrap op en kan ik iets naar binnen komen. Er is iets ruimte en ik probeer het maar. De bal stuit iets op waardoor ik de bal perfect raak en als een raket valt de bal tegen de touwen aan 2-2 en de ontlading is gigantisch. Dit is de wedstrijd waarin ik reclame voor mezelf maak. Maar we willen meer. De tegenstander krijgt door deze treffer een tik en daar moeten wij van profiteren. Er komen maar liefst 8 minuten blessuretijd bij en door de steun van de supporters voel ik dat ik nog wel iets over heb. Naar binnen naar buiten ik passeer makkelijk en mijn zelfvertrouwen is groot. Inmiddels is het al de 97e minuut als de bal nog maar een keer bij mij komt. Het publiek veert ook nog eens op. Mijn tegenstander opzoeken en dreigen. Naar buiten , naar binnen en dan alsnog buitenom er langs. Ik geef de bal eigenlijk maar blind en hard voor. En dan is daar Edouard die tegen de bal aan loopt en de 3-2 maakt. Ik zie mensen op de tribune voer elkaar heen rollen van vreugde en voor mij staat een supporters die mij aan mijn shirt trekt en maar blijft schreeuwen. Dit is bijna niet te beschrijven hoe dit voelt.

 

In de FA cup is het nog wachten op minuten. Met een thuiswedstrijd tegen Hull City kiest de trainer voor wat andere namen en als ik heel eerlijk ben vind ik dat ook wel lekker. Na die wedstrijd tegen de Wolves had ik wel even nodig om weer op adem te komen. Ik zit nu op de bank en kan altijd nog minuten maken. Dat is alleen niet nodig want de jongens die spelen doen het goed en zorgen er voor dat er met 5-2 word gewonnen waardoor de kwartfinale van de FA Cup een prijs is. Wembley komt in de buurt.

 

Het zijn opnieuw geweldige weken en de beloning volgt als ik word verkozen tot talent van de maand. 

 

 

 

----------

 

@Djurovski goed voorspelt

 

@Copywriter @Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Djurovski]

Dit is een zeer fijne periode hoor. Zowel voor Regi persoonlijk qua minuten en treffers maar ook zeker voor de club want zijn die aan het stunten zeg

[mattihamstra]

 

Toen ik bij de club kwam een paar weken geleden was er ergens nog de angst voor degradatie. Nu lijken die zorgen verdwenen en kan er wat meer genoten worden. Met de wedstrijden die op het programma staan is dat een hele mooie bijkomstigheid. Arsenal en Manchester United staan voor de deur en dat zijn wedstrijden met ploegen die ik normaal gesproken alleen in Football Manager of Fifa mee speel. Natuurlijk hebben we al een aantal grote clubs gehad alleen toen stond er toch nog iets anders op het spel. Voor de wedstrijd tegen United komen mijn ouders en mijn zusje speciaal over. 

 

Als er dan toch een club is Engeland waar ik stiekem toch graag voor zou willen spelen dan is het Arsenal. Niet dat het een droom is maar ik vind het gewoon een mooie club. Daarbij is het stadion geweldig en kom ik er ook achter hoe fanatiek de supporters hier zijn. In Engeland heb ik sowieso niks te klagen wat betreft fanatieke supporters maar in het Emirates lijkt het nog net iets fanatieker te zijn. Onder de indruk ben ik niet maar het is wel genieten vanaf de warming up. De trainer is erg duidelijk. Speel vrij maak plezier zoek de aanval en maak vooral de supporters trots. Op dat moment weten we nog niet hoe spectaculair deze wedstrijd word en daar lijkt het in de eerste helft ook helemaal niet op. Wij zoeken wel de aanval maar je merkt gewoon de kwaliteit van dit Arsenal. Toch nemen we een 0-1 voorsprong mee de rust in door een treffer van Eze. Diezelfde Eze mist in de 50e minuut en strafschop en uit de aanval die volgt komt Arsenal op 1-1. 2 minuten later kijken we zelfs al tegen een achterstand aan als Odegaard er 2-1 van maakt. We peppen elkaar op en weten ook dat dit onnodig is. Toch is het Eze die ons ruim een kwartier voor tijd weer op gelijke hoogte schiet en we geloven weer in een stunt. 3 minuten later ontvang ik de bal en kan ik Zinchenko opzoeken. Met een simpele schijnbeweging kan ik er langs en het strafschopgebied in snijden. Ik word van mijn sokken gelopen en krijg de penalty mee. Eze heeft al gemist maar kan zijn hattrick maken. Dit keer schiet hij de strafschop kiezelhard tegen de touwen en vieren we het feestje met de supporters in het uitvak 3-2. Ik word naar de kant gehaald en ik ben ik wel leeg. Vanaf de kant zie ik ons zelfs een 2-4 voorsprong pakken. Doucouré kopt raak vanuit een hoekschop en dit kan toch niet meer mis? Havertz maakt er nog een spannende slotfase van door de 3-4 te maken maar na 96 minuten bikkelen kan het feest opnieuw gevierd worden met de supporters. Wat een heerlijke overwinning is dit weer. City, Liverpool en nu ook Arsenal verslagen als je dat kan dan is het bijna niet voor te stellen dat dit team om degradatie moest vechten een paar weken terug. 

 

Voor mijn vader is de wedstrijd tegen Manchester United een belangrijke. Volgens hem is het de mooiste club die er is al ben ik dat niet helemaal met hem eens. Tuurlijk als ik de verhalen moet geloven was het vroeger echt een geweldige club en ik weet ook wel dat iedereen Manchester United kent zelfs als je niks van voetbal weet. Hij wou koste wat het kost aanwezig zijn bij deze wedstrijd en dus heb ik mijn ouders en mijn zusje voor een paar dagen over laten komen. Dat kan nu gelukkig allemaal en eerlijk gezegd vind ik het nu ook erg fijn om ze in de buurt te hebben. Ik heb ze al lang genoeg moeten missen dus alle momenten die we nu samen kunnen zijn om herinneringen te maken zal ik aangrijpen. Ondanks dat ik niet heel erg onder de indruk ben van United merk je toch dat er rond deze club een bepaalde aura hangt. Ook onze supporters lijken een bepaald ontzag te hebben voor deze club en dat is in mijn ogen helemaal niet nodig. Dat laat ik ook merken bij mijn eerste actie. Bij een lange bal ga ik vol het luchtduel aan en neem ik een verdediger mee. Dit komt me gelijk op een laatste waarschuwing te staan maar de toon is gezet. Af en toe als de bal niet in de buurt is probeer ik mijn zusje op de tribune te zoeken. Het is leuk om te zien dat ze eigenlijk alleen maar oog voor mij heeft en niet voor het spel. Mijn vader lijkt af en toe meer voor de tegenstander te zijn dan voor mij. In de 14e minuut zijn we op de counter weg. De bal komt scherp voor en ik verleng de bal met mijn buitenkant en laat daarmee Onana kansloos. Het stadion barst uit zijn voegen en ik ben zelf ook door het dolle heen 1-0. Ik heb mijn blik gelijk richting de tribune , spring in de lucht en op dat moment maken mijn zusje en ik hetzelfde juich gebaar. Het foto maken momentje. Dit is voor het eerst dat we het zo doen en ik krijg er de rillingen van omdat het wat met mij doet. Vanaf dat moment word ik in de gaten gehouden door 2 verdedigers en is het lastig voetballen. Na een uur zit mijn wedstrijd er op en is het nog een half uur nagelbijten maar ik word uiteindelijk de matchwinner. Na afloop is mijn shirt natuurlijk maar voor 1 persoon en dat is mijn zusje. 

 

We krijgen na deze overwinning 2 dagen vrij en ik besluit mijn familie mee te nemen naar de plek waar ik ben opgegroeid. Voor even ben ik dus terug in Nederland en dat voelt ergens ook wel fijn. Hier laat mijn bonus moeder want zo noem ik haar inmiddels en dat is zeker niet oneerbiedig bedoeld. Het huis zien waar ik ben opgegroeid. Valkenburg is niet zo groot en dus heb ik aan een dag wel genoeg om alles te laten zien wat ik wil. Zo gaan we natuurlijk naar de ruïne waar ik altijd graag kwam om mijn hoofd even leeg te maken maar keer ik ook even terug bij MVV. Sinds het vertrek van mij en nog een aantal spelers gaat het daar iets minder. Het is jammer dat het zo gaat maar het is mooi om te zien dat ik nog steeds hartelijk word begroet door het personeel daar en dat ik toch een glimlach op hun gezicht kan toveren. De mensen hier zijn vooral trots op de stappen die ik maak en vind het mooi om mijn familie eindelijk eens te ontmoeten. Sinds het programma spoorloos heeft de club heel erg meegeleefd met deze situatie en dit maakt toch een soort van de cirkel rond.

 

Terug in Londen is het snel weer over tot de orde van de dag. De kwartfinale van de FA Cup wacht en ik krijg dit keer wel minuten in dit toernooi. Hoewel ik niet tot scoren kom in 60 minuten speel ik wel in dienst van het team. Na een uur spelen staan we met 4-0 voor en word ik naar de kant gehaald. Uiteindelijk word er met maar liefst 8-0 van Brighton gewonnen en gaan we naar Wembley. Dat besef is er alleen nog lang niet. Wembley , heilige grond en het voelt echt onwerkelijk dat wij daar over ongeveer een maand zullen staan.

 

Nadat ik een aantal keer was opgeroepen voor Jong Oranje had ik eigenlijk wel een oproep verwacht. Het is niet zo dat ik niet speel of slecht speel. sterker nog ik denk dat ik het gewoon naar behoren doe. Echter word ik helemaal nergens voor opgeroepen en dat voelt toch een beetje als een hard gelach. Aan de andere kant kan ik er niet echt wakker van liggen. Het is lekker om even mij rust te hebben. Om zo te kunnen vlammen in de fase waarin we nog meedoen om een prijs.

 

Na de interland periode spelen we tegen West Bromwich Albion. Nu mijn familie weer terug is naar Brazilië voelt het toch een soort van leeg. Ik ben meer met ze bezig dan ik had gedacht en ondanks dat we veel contact hebben mis ik ze om me heen. Als het aan mij ligt komen ze zo snel mogelijk deze kant op maar dat is door de brexit helaas niet zo makkelijk. Misschien speel ik daarom niet zo goed maar dan is het erg lekker dat ik kan rekenen op ploeggenoten die dit keer het verschil weer maken. 2-0 winst op een erg zakelijke manier maar winst is winst.

 

De club doet het geweldig. Wie de supporters had gezegd dat er een kans bestaat dat wij rond deze tijd nog strijden om een prijs en misschien ook wel Europees voetbal die was voor gek verklaard maar gezien onze vorm is het zeker niet onmogelijk. 

 

 

 

--------

 

@Djurovski Het stunten blijft voorlopig nog even door gaan. Regi die beslissend is tegen een grote tegenstander is daarbij een hele mooie opsteken.

 

@Copywriter @Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Djurovski]

Is @delichris stiekem de vader van Regi? Wat een resultaten zeg. Wat een ommekeer

[mattihamstra]

 

 

 

 

--------------------

 

een iets andere update dan ik normaal gesproken doe. Ik wil iets meer gaan afwisselen tussen tekst en afbeeldingen en dus ook in lengte omdat ik niet altijd even veel tijd heb

 

@Djurovski Het past allemaal perfect in elkaar en de combinatie palace en reginaldo lijkt een gouden combinatie te zijn. Europees voetbal op Selhurst Park is heel erg dichtbij

 

@Copywriter @Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Djurovski]

Dit gaat heel erg goed hoor. Ook een leuke update op deze manier

[mattihamstra]

 

Voor zijn komst leek Crystal Palace een grijze muis in de Premier League dat tegen degradatie moest vechten maar nu staat de club aan de vooravond van wat het grootste succes uit de clubgeschiedenis moet worden. Wij spreken met de speler die zorgde voor verandering en plezier op de tribunes. Reginaldo ,  De Nederlander met Braziliaanse roots overtreft in zijn eerste maanden alle verwachtingen. Met 9 doelpunten in 16 wedstrijden is zijn transfer een voltreffer te noemen.

 

Hoe zijn de eerste maanden bij Crystal Palace jou bevallen?

Het is tot nog toe geweldig om hier te zijn. Vooraf was er veel te doen of de stap naar de Premier League en degradatie voetbal wel goed voor mij was maar ik denk dat ik heb bewezen dat dit de perfecte stap is geweest. Mensen vergeten misschien nog wel dat afgelopen zomer ook de verwachting was dat MVV tegen degradatie zou spelen. Dat was hier niet anders maar er spelen bij Palace echt speler met enorm veel talent. Dit team zou mee kunnen draaien in de top van de Eredivisie als je het mij vraagt.

 

Wat is het grote verschil met MVV?

Alles om heel eerlijk te zijn. De aandacht , De omgeving , De topsportmentaliteit , De faciliteiten en zo kan ik nog wel door gaan. Hier is alles tot in de puntjes geregeld en alles word geregistreerd. Ik kan zelf het gevoel nog wel eens hebben dat ik niet helemaal lekker heb getraind maar de data laat dan zien dat ik het toch goed heb gedaan. Andersom is dat natuurlijk ook zo en dat zorgt er bij mij wel voor dat ik elke dag het beste uit mezelf haal. Toen ik mijn debuut maakte merkte ik dat ik fysiek iets te kort kwam. Ik ben de gym in gegaan maar moest me ook bezighouden met hoe ik me beter kon positioneren zodat ik minder in die duels zou komen. Dat is slecht een detail maar daardoor heb ik mijn goals wel weten te maken. Bij MVV ging dat toch op een soort van automatische piloot.

 

Wat is tot nu toe het mooiste moment bij Crystal Palace?

Dat is lastig om te kiezen. Sowieso mijn contract ondertekening waarbij mij familie uit Brazilië er bij kon zijn. De enige treffer maken tegen Manchester United. Dat voelde toch als een soort van bevestiging. Maar ik denk toch dat scoren op Wembley bovenaan komt te staan. 

 

Heb je dit succes aan zien komen?

Kijk ik geloof zelf altijd dat alles mogelijk is zolang je er maar echt in geloofd. Maar als je bij een club komt die eigenlijk nog een lege prijzenkast heeft op het hoogste niveau dan weet je natuurlijk dat het lastig word. Voor ons voelde toen ik kwam het linker rijtje al als een soort van prijs en ik denk ook wel dat we daar trots op mogen zijn. Maar nu willen we meer en dit weekend is daar de uitgelezen mogelijkheid voor.

 

Kampioen worden met MVV of scoren op Wembley?

Scoren op Wembley! Als je niet in Engeland speelt dan denk je echt dat het allemaal wel meevalt maar zodra je hier actief bent merk je hoe groots het is om op Wembley te mogen spelen laat staan te scoren. Kampioen worden was mooi hoor maar op een gegeven moment zag je dat aankomen. Toen ik in de halve finale van de FA Cup scoorde overviel mij dat toch.

 

Nederland of Brazilië?

Beide... Sinds ik mijn ouders en mijn zusje heb ontmoet is de band met Brazilië toch wel sterker geworden. Dat maakt her voor mij ook wel lastig om een keuze te maken. Dat ik de laatste interland periode niet werd opgeroepen door Nederland deed wel pijn overigens. Toch is het niet iets waar ik me nu echt druk over maak. Ik moet voor mezelf een keuze maken die zowel in mijn hoofd als in mijn hart goed voelt en op dit moment is die keuze nog niet gemaakt.

 

Hoe ga je om met de verandering in jou leven?

Er is de afgelopen jaren het nodige gebeurd. Al op jonge leeftijd verhuisd naar Londen om met heimwee terug te gaan naar Nederland. Het plezier terug gevonden in het voetbal en sneller dan verwacht een vaste waarde geworden bij MVV. Mijn echte ouders voor het eerst ontmoet en misschien wel sneller dan verwacht een transfer gemaakt en nu dus weer terug in Londen. Ik heb gelukkig hele goede vrienden die ik zo af en toe over kan laten komen. Ik heb mijn moeder die mij heeft geadopteerd dichtbij mij. Ik heb mijn familie in Brazilië die regelmatig hier zijn. Al deze mensen zorgen er voor dat ik met beide benen op de grond blijf en weet waar ik vandaan kom. Ik moet wel zeggen dat ik het zelf ook wel fijn vond om niet voor een heel groot bedrag over te komen. De supporters hier hadden niet gelijk hele hoge verwachtingen en misschien ben ik juist daarom wel een verassing. Als ik voor laten we zeggen 20 Miljoen was overgenomen dan was er een heel ander verwachtingspatroon geweest. 

 

Wat verwacht je van de FA Cup finale?

We zijn de favoriet omdat Wolves is gedegradeerd. Dat maakt het misschien wel anders ook. Sowieso komt er druk en spanning bij een finale kijken. Zeker bij de grootste beker finale die er bestaat. Maar het feit dat wij nu de favoriet zijn maakt het denk ik nog lastiger voor ons. Dus ik verwacht een taaie wedstrijd waarin goed voetbal eigenlijk ver te zoeken is. Er staat buiten een prijs ook gewoon Europees voetbal op het spel en het lijkt mij fantastisch om met deze club uit te komen in de Europa League volgend seizoen.

 

-----------------------------------------------

 

@Djurovski Ik wil toch weer meer afwisselen. Niet alleen qua invalshoek met andere personen maar ook gewoon met nu bijvoorbeeld een interview. soms afbeeldingen en soms wat langere teksten. Ik zit er ook aan te denken om per update de belangrijkste wedstrijd meer te gaan belichten

 

@Copywriter @Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius

[Djurovski]

Ik vind het persoonlijk erg leuk hoe je nu doet afwisselen terwijl ik ook altijd heb genoten van de schrijfgedeelte. Doe dus vooral wat jij het leukst lijkt want elke update is gewoon top. Net als dit leuke interview

[mattihamstra]

 

De FA Cup finale halen in mijn eerste maanden bij Palace. Het is haast te mooi om waar te zijn maar het gaat echt gebeuren. 2 dagen voor de finale vertrekt mijn familie uit Brazilië om bij deze wedstrijd te zijn. Tenminste dat was de bedoeling. De vlucht heeft vertraging en gaat pas een dag later waardoor het toch een kleine race tegen de klok word. Tot overmaat van ramp is er ook nog een incident op de training 2 dagen voor de wedstrijd. Het is de laatste serieuze training voor de belangrijkste wedstrijd in jaren voor de club. De training verloopt goed maar tijdens de afsluitende partijvorm gebeurd het. Ik zet druk op een verdediger die weg wilt draaien en terwijl hij dat doet zwaait zijn arm vol in mijn gezicht. Het gebeurd wel vaker maar dit keer doet het serieus pijn. Met een bloedneus moet ik even naar de kant maar als er naar mijn neus word gekeken blijkt het toch iets serieuzer te zijn.  De schrik zit er bij de trainer en de clubarts goed in en ik word gelijk in de auto gezet om naar het ziekenhuis te gaan. Daar blijkt dat ik mijn neus heb gebroken en een lichte neusafwijking heb. Mijn neus moet dus gezet worden en dat word gelijk gedaan. Er word mij lichtelijk afgeraden om te spelen maar deze wedstrijd laat ik mij hoe lullig gezegd het misschien is natuurlijk niet door mijn neus boren. In alle haast word er een masker aangemeten waarmee ik de finale moet gaan spelen. 

 

De dag voor de wedstrijd krijg ik gelukkig een foto doorgestuurd die me toch redelijk gerust stelt. Mijn familie is op weg naar Engeland en zoals het er naar uit ziet komen ze dus op tijd aan voor de wedstrijd. Echter ga ik ze zelf niet meer zien voor de wedstrijd want de club heeft besloten om een hotel op te zoeken om ons zo voor te bereiden op deze wedstrijd. Hoewel de trainer nog ontspanning wilt onder ons door een avond met spelletjes te organiseren merk je toch dat er behoorlijk wat spanning is bij ons allemaal. Ik ben daar geen uitzondering op. Dit is iets speciaals en dat is voelbaar. 

 

Op de wedstrijd dag is er nog een kleine wandeling om de spieren los te maken en volgt er nog een laatste bespreking voor we in de bus stappen om richting Wembley te gaan. Hoe dichter je bij Wembley komt hoe drukker het word en ik kan daar wel van genieten. Een kleine 2 uur voor aanvang van de wedstrijd arriveren we bij het stadion en dan begint het echt te kriebelen. Het is dan nog rustig in het stadion zelf als beide teams het veld nog een keer inspecteren maar dat is natuurlijk de stilte voor de storm. Er staan natuurlijk 2 clubs in de finale die simpelweg niet gewend zijn om om de prijzen te spelen. Sterker nog Wolves is gedegradeerd en dus hopen beide supportersgroepen dat vandaag een historische dag word. Terug in de kleedkamer pompt de muziek door de speakers maar is iedereen vooral even in zichzelf gekeerd. Ik rol mijn kuiten los terwijl ik naar mijn telefoon blijf kijken of ik al een foto krijg van mijn familie en vrienden zodat ik weet waar ze zitten. Ook mijn vrienden uit Nederland wouden deze wedstrijd natuurlijk niet missen. Vlak voordat we naar buiten moeten voor de warming up krijg ik de foto waar ik op heb gewacht en het eerste wat ik doe als we het veld betreden is mijn blik op hun richten. Ik zwaai een keer naar ze en klop op mijn hart om vervolgens het gejuich van onze supporters over me heen te laten komen en die mensen ook al de bedanken voor hun komst. Als dat is gebeurd beginnen ze gelijk het liedje te zingen dat ze voor mij hebben. "Ther's only one Reginaldo. One Reginaldo. Walking along. singing a song. Waling in a Regi wonderland." Geloof me als dat gezongen word op Wembley. Veel mooier ga je het echt niet krijgen. Sowieso is die hele warming up al genieten geblazen maar iedereen kent ook de belangen. Dat word ons nog maar eens duidelijk gemaakt in de kleedkamer. "Wij zijn dit keer de favoriet en zullen de wedstrijd moeten maken. Voor Wolves is dit simpelweg gewoon een toetje waarin ze het eigenlijk niet fout kunnen doen. Wij moeten boys. Let's do this together."

 

Als we het veld op lopen en de prins en prinses van Engeland gaan alle spelers langs om ze succes te wensen dan lopen de rillingen je eigenlijk over je lijf. Het duurt ook wel even voor die spanning er weer vanaf is. Beide teams zijn erg voorzichtig in de openingsfase. Het tempo ligt laag en er gebeurd ook heel weinig. Daardoor is het ook lastig voor mij als spits om vrij te komen. Ik heb wel het gevoel dat wij de controle hebben maar we maken heel veel verkeerde beslissingen. Af en toe is er de ruimte om een goede loopactie te maken maar dan komt de bal simpelweg niet. Als we dan al diepte zoeken dan is het allemaal te gehaast en kloppen de posities op het veld niet. In de 40e minuut is daar dan eindelijk de eerste kans van de wedstrijd. Een voorzet van Savio verleng ik richting de verre hoek. Kassa denk ik bij mezelf maar de doelman van Wolves weet de bal met zijn vingertoppen nog uit de kruising te tikken. Het blijft dus bij 0-0 na 45 minuten.

 

Niemand is echt tevreden maar we hameren er als spelers vooral op dat we geduldig moeten zijn. De trainer is het daarmee eens en voegt er alleen aan toe dat we gewoon het tempo omhoog moeten gooien. Laat die gasten maar lopen dan komen de ruimtes vanzelf en dan is het zaak om iets goeds met de bal te doen. 

 

Maar in de 2e helft is het toch veel van hetzelfde. Het is echt zo'n wedstrijd die op details aankomt en waarvan je het gevoel krijgt dat degene die als eerste scoort de wedstrijd ook wint. De tijd verstrijkt en hoe verder we in d wedstrijd komen hoe meer Wolves gaat tijdrekken. De trainer roept me tijdens 1 van de vele blessurebehandelingen naar de kant om mijn mening te vragen. Ik denk dat we er verstandig aan doen om Eze wat dichterbij bij mij te laten voetbalen zodat ik een snelle combinatie met hem op kan zetten. We hebben genoeg kwaliteit voorin maar we staan simpelweg gewoon te ver uit elkaar omdat de trainer met Savio en Olise 2 spelers aan de zijkant heeft die daar vooral moeten blijven. Dan is de enige oplossing om Eze dichter bij mij te zetten om wat meer dreiging te veroorzaken. Al snel merk ik dat deze omzetting effect kan hebben want langzaam maar zeker worden de ruimtes voor zowel Eze als mij groter. Dat komt simpelweg omdat we ruimte voor elkaar kunnen maken. Ongeveer 10 minuten voor tijd is er wat ruimte in de omschakeling nadat Wolves het eens probeert. Er word een aanval opgezet over rechts en Olise besluit al snel om de bal lang te spelen in mijn richting. Ik merk dat ik wat ruimte heb maar ik zie in een flits ook Eze voorbij schieten. De bal komt snel en het eerst wat in mij opkomt is de bal meegeven aan Eze. Dit doe ik met mijn borst zo tussen 2 verdedigers door en Eze staat oog in oog met de doelman. Hij neemt de bal aan kijkt nog een keer op en schuift de bal langs de doelman. Een fractie van een seconde doodse stilte en dan een orkaan van geluid en een muur van rood en blauw dat over elkaar heen rolt van geluk. Eze loopt met zijn armen wijd de hoek in en terwijl ik naar hem toe loop om het feestje te vieren neem ik heel snel alles wat er gebeurd in mij op 1-0 voor en met de inbreng van Wolves in deze wedstrijd mag het toch niet meer mis gaan. Echter roepen wij het een beetje over onszelf af door na die 1-0 achter uit te gaan lopen en de voorsprong te verdedigen. In de 88e minuut maakt Wolves dan ook gelijk via Pedro Neto en dit keer gaat het aan de andere kant van het stadion helemaal los. We gaan verlengen. 

 

In die verlenging is het vooral heel angstig van beide kanten. Eigenlijk had ik al na een uur spelen het gevoel dat Wolves strafschoppen wel prima zouden vinden maar ik merk in de verlenging ook dat wij dat misschien wel prima vinden. Het is een half uur lang verspilde tijd want er gebeurd eigenlijk niet echt iets noemenswaardigs. Het komt dus aan op strafschoppen. Ik voel me in principe goed genoeg om er 1 te nemen en dus sta ik ook op de lijst. Wolves mag beginnen en op het moment dat we rond de middencirkel gaan staan neem ik nog 1 keer alles in mij op. Wij hebben onze fans in de rug en dat is een minpuntje. Ik sta schouder aan schouder met Olise en Eze en we doen met elkaar nog een kort schietgebedje. Cunha van Wolves mag beginnen en hij schiet de bal overtuigend op de paal. De adrenaline die dan loskomt is gigantisch maar wij moeten eerst nog maar eens de gelijkmakende beurt zien te maken. Eze loopt richting de stip en hij mist eigenlijk nooit. Dat doet hij ook dit keer niet en dus is daar de voorsprong. Vervolgens schiet Kalajdzic voor Wolves ook prachtig raak en dan is het de beurt aan mij. Onze doelman is zo slim geweest om de bal richting de middencirkel te rollen en dus kan ik de bal eenvoudig oppakken. Maar in plaats daarvan kies ik er voor om de bal eerst nog een paar keer hoog te houden. Vraag me niet waarom ik dat deed. Ik wip de bal op raak heb 3 keer met mijn voeten en laat de bal vervolgens nog 2 keer op mijn hoofd stuiteren om het laatste stukje met de bal in mijn hand richting de stip te lopen. Ik leg de bal neer en het enige wat ik zie zijn de palen. De rest is een waas. Ik hoor het fluitje nog wel en dan...... Stuur ik de doelman de verkeerde kant op en maak ik er 2-1 van. Ik vier dit door richting mijn familie en vrienden te kijken en die zie ik eigenlijk alleen maar zuchten van opluchting. Pedro Neto scoor voor Wolves en Herrera doet dat voor ons waardoor het 3-2 staat. Dawson mist voor Wolves en dan is het matchpoint voor ons. Olise mag het doen en Eze en ik weten al dat het afgelopen is. Olise heeft zo verschrikkelijk veel zelfvertrouwen dat hij ook met een grote glimlach richting die penalty stip loopt. Nog voordat hij zijn aanloop neemt staan Eze en ik al met onze armen in de lucht. Het fluitje , de aanloop , het net dat trilt en het gejuich in onze rug. Het is afgelopen. Eze en ik vliegen elkaar in de armen om vervolgens een sprint te trekken om het feestje met Eze te vieren. Als spelers rollen we over elkaar heen van geluk en niet veel later krijg ik nog een tik op mijn achterhoofd van de trainer. 'Wil je zoiets nooit meer doen.' Maar ik weet op dat moment niet eens waar hij het over heeft. Dan besef ik me dat er ook een team is dat verdriet heeft en ik probeer nog een aantal spelers van Wolves op te beuren. Die zitten daar natuurlijk niet op te wachten. Het is tijd om feest te gaan vieren met de supporters. Vlaggen worden het veld op gedragen en sjaals worden het veld op gebracht waarvan wij er een aantal richting onze supporters gooien. Een kleine 20 minuten later is het tijd om de trappen te beklimmen om de beker en medailles in ontvangst te nemen. Het uitzicht wat je daar over Wembley hebt ga ik nooit vergeten. Als ik die beker in mijn handen heb is het net alsof een kind zijn favoriete snoepje krijgt. Wat is dat ding mooi. Wat is het leven mooi.

 

 

------------------

 

@Djurovski hier dan weer een behoorlijk schrijfgedeelte  geniet er van

 

@Copywriter @Thomassje123 @De Raam @keano77 @Tim Windt @Marius