Spring naar bijdragen
Mededeling: Mogelijke downtime MU in de ochtend op 24 december a.s. ×
Mededeling: Mogelijke downtime MU in de ochtend op 24 december a.s.

Film Topic


Kyrill

Aanbevolen berichten

Vandaag drie filmpjes in de bios gekeken. Begonnen met Julieta. Mooi Spaans drama wat gaat over een moeder die het contact met haar dochter verloren is, maar plots toch weer wat over haar te horen krijgt via een oude vriendin, waarna we een beeld krijgen hoe alles gelopen is in haar leven (van de moeder dus). Voelde op het einde wel een beetje leeg aan, maar verder toch wel erg sterk geacteerd. Hierna naar Sully geweest. Clint Eastwood en Tom Hanks. Klinkt als een Amerikaanse natte droom. Twee patriotten bij elkaar in een Amerikaanse heldenverhaal. Miste echter toch wel die Amerikaanse arrogantie in de film waarin ze laten zien hoe goed en sterk ze wel niet zijn. Lieten ze in Captain Phillips (ook met Tom Hanks in de hoofdrol) nog zien de hele wereld over te reizen om een paar bad guys uit te schakelen met groots machtsvertoon, in Sully bleef het toch net wat kleiner en vooral gericht op hoe de piloot er onder te leiden heeft/zich afvraagt of hij niet een fout heeft gemaakt en het onderzoek om de crash/waterlanding heen. Persoonlijk toch iets meer gehoopt op een film met een dikke laag "wij zijn Amerika, wij zijn de beste", maar desalniettemin een mooi verfilming van een waargebeurd verhaal. Tot slot The Neon Demon nog eens een herkijk gegeven. Waar ik Drive iedere keer meer ga waarderen, viel The Neon Demon toch tegen bij de tweede kijk. Vond veel scènes plots irrelevant en ook Elle Fanning plots een stuk minder goed. Net als het script, waarbij de sterke quotes van de eerste keer toch wat minder aansloegen. De 8 blijft staan, maar vrees wel dat die niet zal stijgen in de toekomst, waar ik na de eerste keer kijken toch wel had gedacht dat dit ook een film zou zijn die zou gaan groeien bij meerdere kijkbeurten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Tof, de Redux?

 

Yep, dat jammer genoeg wel. Vind de kortere versie toch grotendeels beter. Datgene wat de Redux zo lang maakt zijn vaak scenes die weinig of niets extra hebben toegevoegd, in tegendeel, maakt de film net slomer. Heb het al eens gezegd, maar heel dat stuk met die Franse familie is zo overbodig. Zelfs vervelend.

 

Verder, tsja, fenomenaal gewoon. Echt pure waanzin. Heel erg blij om hem op (zeer) groot scherm te hebben gezien. Zovaak kippenvel. "It smelled like... victory" :<

 

 

Nog gezien:

 

Death in Sarajevo, de nieuwe Denis Tanovic (No Man's Land) een film die zich volledig afspeelt in een hotel in Sarajevo op de dag van de 100ste verjaardag van de moord op Franz Ferdinand. Gaat vooral over problemen tussen de staff en mensen die instaan voor het herdenken van de moord. Maar toch ook een sterke ondertoon naar de etnische conflicten tussen Servië, Kroatië en Bosnië. Redelijke film. 3*

 

Ahgassi is dan weer de nieuwste van Chan-Wook Park (Oldboy, Stoker). Moeilijk om nu al meteen een goede beoordeling te geven of een mening te vormen. Het is een driedelige film over een driehoeksverhouding, om het maar kort samen te vatten. "The film practically drips with fetishistic imagery and detail" lees ik o.a. op RT en dan klopt inderdaad. Qua beeldvorming is het absoluut vakwerk, het ziet er vaak fantastisch uit. Maar het is evenzeer erg onregelmatig. Zo kijk je op het ene moment een subtiele, lieve film en beland je even later midden in een lesbische scene die kan concurreren met La Vie d'Adele. Sommige delen zijn dan weer gewoon weird en snapte ik helemaal niets van. Maar toch heeft het ook iets meeslepend en onvoorspelbaar. Geen gewone film hoor.

bewerkt door Simonsav
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Es Esmu Seit (Mellow Mud) is een coming of age filmpje uit Letland die voor zowel de regisseur als hoofdrolspeelster het debuut zijn. De 17-jarige Raya woont samen met haar kleine broertje op het platteland, hun ouders dood of verdwenen. Nadat ook hun grootmoeder overlijd blijven ze alleen achter. Al sinds ik Lilja 4-ever voor het eerst zag heb ik een zwak voor dit soort films. Dat gezegd, daar stopt de vergelijking ook, want qua dramatiek zat die op een compleet andere golflengte. Mellow Mud is veel meer een delicaat drama, over een meisje die haar weg zoekt in het leven -al dan niet op weg naar een beter leven- en tegelijk de verantwoordelijk voor haar broertje meedraagt. Heel erg genietbaar, onder meer dankzij hoofdrolspeelster Elina Vaska, een ware openbaring. Na het Litouwse Sangailes Vasara al de tweede topfilm van het jaar uit de Baltische regio. 3.5*

 

Remainder was een Britse film over een man die een zwaar ongeval overleeft, maar daarbij zijn geheugen heeft verloren. Hij krijgt een enorme som schadevergoeding, en gaat vervolgens op zoek naar, kort gezegd, zijn herinneringen. Vond dit een vrij wazige film, en het deed me enorm denken aan Synecdoche New York, ook niet bepaald mijn ding. Ook dit was een debuutfilm, de regisseur was ook aanwezig voor een korte Q&A achteraf maar daar werd ik eerlijk gezegd ook niet veel wijzer van. Tegen je publiek zeggen dat ze zelf maar moeten bepalen wat de film voor hen betekent is ook nogal makkelijk. 2.5*

 

The Infiltrator was dan weer zo'n filmpje die heel lekker wegkijkt. Bryan Cranston die infiltreert in het Medellin-cartel in het Miami ten tijde van de Pablo Escobar's hoogdagen. Need I say more? 3.5*

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Taxi Driver (1976, Martin Scorsese) kizdG.jpg

 

JogaVE0.jpg

 

Taxi Driver. Initieel (door mij) misbegrepen, maar bij de eerste herkijk besefte ik pas wat een meesterwerk dit was. De derde kijkbeurt bevestigde dat en zorgde dat de film sterk in mijn persoonlijke top vijf kwam. Daar zakte die een beetje uit weg, maar herkijk nummer vier zet hem daar gewoon weer terug.

 

Als een van je favoriete films in de bioscoop komt, moet je die natuurlijk daar gaan zien. Vooral als je die kans nooit eerder hebt gehad, dus ik greep hem aan. En wat is dat lekker zeg! Af en toe pakte ik even een klein momentje om daar van te genieten, want dat moet je ook doen: gewoon het feit dat je Taxi Driver op een belachelijk groot scherm zit te kijken, zittend in rode stoeltjes. Zo heurt 't en dat geeft het toch wat extra's.

 

Maar, nu zul je misschien denken: wat levert zo'n vierde kijkbeurt nu op? Bij goede films: altijd wel iets. Ik had het eerder dit jaar met The Sopranos, seizoen 5. Ik kwam tot inzichten die ik niet eerder had en dat gold niet alleen voor de serie, maar ik correleer dat vrijwel altijd met mijn kijk op het leven. Erg interessant, maar het zijn bevestigingen dat film en tv meer is dan alleen vermaak. Het is kunst. Punt.

 

Terug naar Taxi Driver: het was de bevestiging van het personage Travis Bickle. Ik denk dat ik hem nu officieel het boeiendste personage uit door mij geziene films vind. Zo twisted, zo subtiel, zo ingetogen en uitgesproken tegelijk. Fantastisch, met De Niro in topvorm, maar dat heb ik al eerder gezegd.

 

Het was echter het einde dat mij deed nadenken. In eerste instantie was ik er even van overtuigd, maar naarmate ik er meer over ging denken vond ik het ook weer niet helemaal passen. Dat hele held-gebeuren, het wegkomen met wat Travis allemaal had gedaan, met zijn wapens en ravage volledig blootgesteld, die helikopterview na zijn debacle, dat instappen van de immer beeldschone Betsy: een volledige draai van 360-graden. Ik was ervan overtuigd dat die helikopterview het verlaten van Bickles ziel uit zijn lijf symboliseert en dat het restant zijn ultieme droom is. Eindelijk betekent hij wat. Eindelijk wint hij. Eindelijk iets goeds in zijn leven en optiek vol met gespuis en shit en weet ik het wat.

 

[spoiler=Plaatje]QKAdRWz.jpg

 

 

En dan die laatste blik van hem in de achteruitkijkspiegel.

 

[spoiler=Plaatje]ZCPjtH3.jpg

 

 

Ik weet het stiekem toch niet meer. Ik snap de ironie van de werkelijkheid, ik snap de theoretische feitelijkeid (van het wegkomen met zijn daad) van de droom. Ik ben wat gaan zoeken en het meeste neigt naar de ironie, zelfs de makers en over het algemeen schaar ik me daar ook achter. Alleen... Ik weet het gewoon niet. Zoekt en gij zult vinden, maar is dat het antwoord?

 

En juist dat is wat ik altijd zo tof vind aan dit soort eindes: open voor eigen interpretaties, of in ieder geval voor meerdere interpretaties. Lekker nadenken over een film, over wat er gebeurd is, zoals Bickle dat ook doet over vrijwel alles. Je kunt meerdere betekenissen hangen aan beide interpretaties van het einde en uiteindelijk vind ik het helemaal niet belangrijk wat ik of een ander hier prefereer, want dan kun je er achteraf zo lekker over praten. Dat is óók wat films zo goed maakt. Maar wat mij betreft is de boodschap van de film duidelijk: de stad is een riool en Bickle is een tikkende tijdbom.

 

En Taxi Driver is een van de beste films ooit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet het stiekem toch niet meer. Ik snap de ironie van de werkelijkheid, ik snap de theoretische feitelijkeid (van het wegkomen met zijn daad) van de droom. Ik ben wat gaan zoeken en het meeste neigt naar de ironie, zelfs de makers en over het algemeen schaar ik me daar ook achter. Alleen... Ik weet het gewoon niet. Zoekt en gij zult vinden, maar is dat het antwoord?

original.gif

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Afgelopen dag in het vliegtuig toch aardige en vrij nieuwe films gekeken:

- The Nice Guys

- Black Mass

- The Maze Runner (2e deel)

- Seven Psychopaths.

 

Heb me bij geen één van deze films verveeld. Alle films deden me wel weer veel aan andere films denken. Dus niet uitermate uniek.

 

Zag ook voorbijkomen dat er dit jaar lekker veel horror sequels uitkomen, met Saw 8 en IT als hoogtepunten. Ook Insidious 4 wel enigszins benieuwd naar, maar moet nog wel eerst de 2 en 3 zien ;) Deel 1 vond ik beter dan verwacht.

bewerkt door Chiemel
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Morgan gezien o.a. gisteren, met Kate Mara. Moet zeggen dat ik hem erg lekker vond. Wordt een beetje gepromoot als een slechte B-film maar het deed mij qua gevoel stiekem wat denken aan Ex Machina. Plotgewijs enerzijds, met een artificieel persoon als experiment, maar anderszijds ook wat betreft de heerlijke sound en de aparte omgeving. Het is uiteindelijk met minder diepgang uitgewerkt, maar desondanks hoort deze wel bij de betere subtop van dit jaar vind ik, ongedacht de lage ratings.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

DVzSIsg.jpg

 

Gisteravond laat nog meegepakt. En eigenlijk geen idee wat ik ervan vond.. Gaat over een groepje jongeren, schijnbaar uit verschillende lagen van de samenleving, die gelijktijdig een aantal aanslagen plegen in Parijs en zich daarna samen schuilhouden. Het is een film die moeilijk te doorgronden is, maar me toch niet loslaat. Misschien omdat het lastig is echt duidelijk je vinger te leggen op wat nu eigenlijk het thema van de film is. Wil de maker een soort van kritiek uiten op jongeren van vandaag die vinden dat ze zomaar op alles recht hebben, of gaat het eerder over hoe diezelfde jongeren door de hedendaagse maatschappij in een hoek worden gepusht met als resultaat een gewelddadige reactie? Heb zo het idee dat ik hem nog eens moet zien voor ik echt een duidelijke mening kan vormen. Maar het blijft je wel bij. Altijd lastig om vergelijkingen te maken, maar als je zegt dat het aanvoelt als mix van zowel Elephant en Victoria dan klopt dat ergens wel. Ook grappig dat de allereerste reactie op het IMDB messageboard iemand is die vooral met héél veel vragen is achterbleven. Dat heb ik namelijk ook.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zowaar weer eens de tijd/zin gehad om twee leuke Aziatische filmpjes te kijken. Ting Shuo (Hear Me) en Busanhaeng (Train to Busan). Eerste was een romantisch filmpje over een jong duo wat elkaar ontmoet. Zij is echter doof, maar hij spreekt gebarentaal en zo weten ze toch met elkaar te communiceren, er blijkt echter het een en ander roet in het eten te gooien, waardoor een relatie niet van de grond komt. Een soort van light versie van My Sassy Girl/Always. Train to Busan was dan weer eens een leuke Zuid-Koreaanse zombiefilm. Deed me erg denken aan The Flu uit 2013, beetje gelijke sfeer ook en tevens een jong meisje en haar vader die centraal staan. Dit was een beetje wat ik van Snowpiercer had gehoopt/verwacht.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Snow White and the Huntsman, eigenlijk alleen gekeken omdat Rupert Sanders die Ghost in the Shell-film gaat doen. Paar leuke ideeën (fijn moment met het hert, Snow White als een soort 'ultieme puurheid' werkte voor mij wel, bij momenten best donker ook), maar al bij al te weinig. Pacing is helemaal verkeerd, bij momenten gebeurt er weinig en naar het einde toe voelt het alsof er plots nog verschillende dingen in de film gepropt moeten worden. Verder weet de film zelf niet echt wat het is, bij momenten wat donkerder en dan plots kinderlijke grapjes erin stoppen? Het zwalpt constant tussen cool en iets minder serieux zoals Hansel and Gretel en LOTR-achtig epos. Plus een domme finale. Nee, dit belooft weinig goeds. 2*.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   In plaats daarvan plakken als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...