Film Topic

[Kyrill]

 

Jazeker

 

Nice. Was je alleen niet veel geld kwijt aan entree om daar 22 films te zien?

 

September

Films

79. Louise en hiver (Jean-François Laguionie, 2016) :: 6.4

80. Kedi (Ceyda Torun, 2016) :: 7.1

81. Guardians of the Galaxy Vol. 2 (James Gunn, 2017) :: 7.2

82. White Dog (Samuel Fuller, 1982) :: 8.0

83. The Beguiled (Sofia Coppola, 2017) :: 7.6

84. It (Andres Muschietti, 2017) :: 6.7

85. Wind River (Taylor Sheridan, 2017) :: 8.7

86. Mother! (Darren Aronofsky, 2017) :: 8.0

87. Hounds of Love (Ben Young, 2016) :: 8.5

88. The Hitman's Bodyguard (Patrick Hughes, 2017) :: 6.8

89. American Made (Doug Liman, 2017) :: 7.2

90. Gerald's Game (Mike Flanagan, 2017) :: 7.7

 

Statistieken

Totaal 12 films (maandgemiddelde: 10.0) gekeken:

- Kort (t/m 20 min.): 0.

- Middel (21 t/m 75 min.): 1.

- Lang (meer dan 75 min.): 11.

 

Totale speelduur: 1285 min.

Aantal films / series herzien: 0.

 

Best beoordeeld: Wind River (8.7, 4de dit jaar).

Slechtst beoordeeld: Louise en hiver (6.4).

 

Media-verdeling

8.

1.

1.

2.

[Simonsav]

 

Nice. Was je alleen niet veel geld kwijt aan entree om daar 22 films te zien?

 

30 euroootjes :biertje:

 

 

[Kyrill]

 

30 euroootjes :biertje:

 

 

Lekker, dat is goedkoop :D :)

[Simonsav]

Ken geen enkel filmfestival dat zo goedkoop is als Oostende. 30 euro voor een all-in pass. Ongekend

[Justin]

Kanonnen, dat is echt geen geld zeg.

[Kyrill]

Geralds Game

Interessant filmpje. Zit goed en spannend in elkaar.

7.7/10

Detroit

Schaamde me gewoon om wit te zijn, terwijl ik deze film zag. Maag draait er bijna van om. Kathryn Bigelow leverd weer puik werk af na o.a The Hurtlocker nu weer een impact volle film. Donkere mensen en "negers" mijn God wat heb ik met ze te doen. Ik wist dat erg was maar deze film is dat gevoel in t kwadraat tot de mach3

 

8,2/10

[vinnypassy]

September

Films

71. Alien: Covenant (Ridley Scott, 2017) :: 5.0

72. Kong: Skull Island (Jordan Vogt-Roberts, 2017) :: 6.0

73. Wind River (Taylor Sheridan, 2017) :: 8.3

74. Ghost in the Shell (Rupert Sanders, 2017) :: 6.8

75. American Made (Doug Liman, 2017) :: 6.3

 

Series

76. Bron/Broen - Seizoen 2 (Hans Rosenfeldt, 2013): Aflevering 4 (nog niet af gezien)

77. Game of Thrones - Seizoen 7 (David Benioff, D.B. Weiss, 2017): Aflevering 6 t/m 7 :: 8.5

78. Narcos - Seizoen 3 (Carlo Bernard, Chris Brancato, Doug Miro, 2017): Aflevering 1 t/m 10 :: 8.0

 

Statistieken

Totaal 5 films (maandgemiddelde: 7.1) gekeken:

- Kort (t/m 20 min.): 0.

- Middel (21 t/m 75 min.): 0.

- Lang (meer dan 75 min.): 5.

 

Totaal 13 afleveringen van series gekeken.

 

Totale speelduur: 1234 min.

Aantal films / series herzien: 0.

 

Best beoordeeld: Game of Thrones - Seizoen 7 (8.5, 7de dit jaar).

Slechtst beoordeeld: Alien: Covenant (5.0).

 

Media-verdeling

2.

2.

2.

2.

[Gert]

Hier dit weekend naar de bios geweest. Kingsman 2. Vermakelijk wel. Maar niet meer dan een 6,5.

[Justin]

The Beguiled (2017) van Sofia Coppola, die toch blijft haar neerwaartse trend aanhouden. Met haar nieuwste levert ze wat mij betreft al haar 4de zwakke film op rij af. Is het zo bedroevend slecht als The Bling Ring? Nee, zeker niet. The Beguiled is an sich geen sléchte film. Hij is alleen ontzettend saai. Daar waar duidelijk is nagedacht over de setting en decors, blijft het inhoudelijk weinig aantrekkelijk en nogal warrig. Niemand van de nochtans mooie cast maakte ook echt indruk. Zonde dit.

 

2.5*

 

Deze net gezien. Wel grotendeels met je eens. Al vond ik de opbouw niet per sé saai, ik voelde wel continu die subtiele strijd onderling en de hele lichte spanning. Ik vond zelf juist het laatste halfuur ongeveer tegenvallen, ging mij allemaal wat vlug. Wel drie sterren nog, prima vermaakt en alles zag er fraai uit.

[Simonsav]

Ai no Mukidashi aka Love Exposure (2008)

 

Zo'n film die al jarenlang staat te wachten, maar met zijn 237 minuten oftewel bijna 4 uur toch een serieuze uitdaging is. Gisteren eindelijk eens tijd (én zin!) dus let's go.

 

Love Exposure gaat over... tsja, probeer dat maar eens in 1 zin samen te vatten. Kort gezegd, een jongen uit een christelijk gezin verliest zijn moeder en blijft achter met zijn zwaar gelovige vader. Wanneer die na een mislukte relatie begint te veranderen, zwaarmoediger te worden, en zijn zoon dwingt om dagelijks te biechten, ziet die geen andere weg om dan maar zo veel mogelijk zondes te begaan. Dat is het ongeveer.. maar het is eigenlijk veel meer dan dat.

 

Het is één groot, lang epos die op een typisch Japanse manier zo'n beetje alles bevat wat je maar in een film kunt steken. Van religie over liefde, naar drama en (absurde) humor, van hele lieve gedeeltes naar bijna overdreven gewelddadige stukken. Een knotsgekke en vooral heel erg entertainende wirwar van verhaallijnen en plottwists.

 

Het is zeker lang niet altijd even goed, vaak over the top ook. Maar als je mij 4 uur lang zo kan vermaken dan verdien je wel een (y). Zeer aparte kijkervaring.

 

3.5*

[ROEMM]

September

Films

49. Kill Bill: Vol. 2 (Quentin Tarantino, 2004) :: 7.9

50. All Eyez On Me (Benny Boom, 2017) :: 5.6

51. A Most Violent Year (J.C. Chandor, 2014) :: 6.7

52. No Country for Old Men (Coen Brothers, 2007) :: 8.3

53. The Truman Show (Peter Weir, 1998) :: 7.7

54. Suicide Squad (David Ayer, 2016) :: 6.6

55. xXx: Return of Xander Cage (D.J. Caruso, 2017) :: 4.4

 

Series

1. Sons of Anarchy - Seizoen 6 : Aflevering 1 t/m 4 :: 7.5

2. Suits - Seizoen 7 : Aflevering 1 t/m 2 :: 7.3

 

Statistieken

Totaal 7 films (maandgemiddelde: 6,1) gekeken:

- Kort (t/m 20 min.): 0.

- Middel (21 t/m 75 min.): 0.

- Lang (meer dan 75 min.): 7.

 

Totale speelduur films: 856 minuten.

Totaal 6 afleveringen van series gekeken.

 

Best beoordeelde film: No Country for Old Men (8.3).

Slechtst beoordeelde film: xXx: Return of Xander Cage (4.4).

[Tijn]

September

Films

94. American Made (Doug Liman, 2017) :: 6.8

95. The Beguiled (Sofia Coppola, 2017) :: 7.5

96. Logan Lucky (Steven Soderbergh, 2017) :: 7.0

97. Gifted (Marc Webb, 2017) :: 7.8

98. Despicable Me 3 (Kyle Balda, Pierre Coffin, Eric Guillon, 2017) :: 5.5

99. La grande bellezza (Paolo Sorrentino, 2013) :: 8.5

100. Le cinquième élément (Luc Besson, 1997) :: 6.0

101. Mother! (Darren Aronofsky, 2017) :: 5.5

102. Wind River (Taylor Sheridan, 2017) :: 8.0

103. Star Wars: Episode II - Attack of the Clones (George Lucas, 2002) :: 6.0

104. Star Wars: Episode III - Revenge of the Sith (George Lucas, 2005) :: 7.0

105. Blade Runner (Ridley Scott, 1982) :: 8.0

 

Series

106. Last Chance U - Seizoen 1 (Greg Whiteley, 2016) :: 8.0

107. Narcos - Seizoen 3 (Carlo Bernard, Chris Brancato, Doug Miro, 2015) :: 7.2

 

Statistieken

Totaal 12 films (maandgemiddelde: 10.2) gekeken:

- Kort (t/m 20 min.): 0.

- Middel (21 t/m 75 min.): 0.

- Lang (meer dan 75 min.): 12.

 

Totale speelduur: 1416 min.

Aantal films / series herzien: 0.

 

Best beoordeeld: La grande bellezza (8.5, 4de dit jaar).

Slechtst beoordeeld: Despicable Me 3, Mother! (5.5).

 

Media-verdeling

7.

1.

4.

2.

[Simonsav]

Gisteravond Blade Runner opgegooid, vanavond de nieuwe gaan checken (h) Ben toch wel enorm benieuwd hoor. Heb de originele nooit echt een meesterwerk gevonden, los van bepaalde momenten en van die geweldige sound, al blijft het een intrigerende en sfeervolle film. En ik vraag me af in welke mate Villeneuve dat kan recreëren.

[Simonsav]

Blade Runner 2049 (Denis Villeneuve, 2017)

 

 

Dertig jaar zijn voorbij gegaan sinds blade runner Deckard zijn opdracht volbracht in het eerste deel en finaal op pensioen ging. Sindsdien zijn flink wat zaken veranderd, maar replica's lopen er nog steeds rond, zij het dan aardig opgewaardeerd en geperfectioniseerd. Agent K (Gosling) is een hedendaagse blade runner en krijgt het bevel een aantal van deze replica's te beëindigen. Maar tijdens deze opdracht komen een aantal zaken uit het verleden echter weer boven water.

 

Mijn eerste reacties na het buiten wandelen van de zaal waren lyrisch. Het ontzettend toffe origineel had een waardige sequel gekregen! Niet zomaar een vervolg, dat even snel-snel in elkaar werd geknald om verder gewoon te profiteren van de naambekendheid van de titel en de nostalgie bij de fans het werk te laten doen. Niets daarvan. Villeneuve had, zoals altijd, een duidelijke visie en is daar geen halve centimeter van afgeweken.

 

Wat Blade Runner was voor het cinemapubliek in 1982, dan heeft deze sequel het potentieel om dat in 2017 te zijn voor ons: een iconische mijlpijl in het sci-fi genre. Alles wat in het origineel zo indrukwekkend was, wordt hier even netjes over gedaan. Maar dan mooier, beter, indrukwekkender. De wereld die Villeneuve en DOP Roger Deakins hebben gecreëerd is pure waanzin. De cinematografie in deze film is zó mooi dat het bijna belachelijk wordt. Je denkt dat je als doorwinterde filmnerd al bijna alles hebt gezien, en dan krijg je dit voorgeschoteld. Sommige scènes, laat staan dat ik eraan wil proberen denken hoe ze dat gemaakt zouden kunnen hebben, waren zó verbluffend dat ik er nog steeds kippenvel van heb.

 

Ook de score heeft veel weg van het origineel. Dat typische gebruik van de synths die een heerlijke, soort van sci-fi trance opleverden zijn ook nu weer terug, misschien wel nog agressiever. Maar vooral heel erg treffend bij de grauwe ondertoon van de film en de enerzijds dreigende, anderszijds desolate, futuristische leefwereld.

 

De kritieken die de film krijgt heb ik voor mezelf best makkelijk kunnen weerleggen verder. Sommigen vinden hem te luid, anderen te lang of te traag. Alsof het een straf is om een halfuur langer naar deze waanzinnige compositie te kijken. Het tempo mag dan inderdaad niet heel hoog liggen,maar het is dan ook erg eenvoudig - Blade Runner 2049 is geen actiefilm. Simpel. Dat was het origineel ook niet, dus het zou onzin zijn om deze film zo te benaderen. Als je de film neemt voor wat het is, namelijk een cerebral sci-fi, dan kun je nooit ontgoocheld zijn. Binnen dit genre is BR49 alles wat het moet zijn, namelijk een meesterwerk.

[Rexcoder]

Wow enorm benieuwd nu zeg!

[Simonsav]

Zou overigens aanraden om voor je gaat, nog even het origineel in de herkijk te gooien. Vond ik toch wel erg handig, want er komen wat dingetjes voorbij waar je anders misschien niet echt gaat op letten, maar als je net de eerste nog eens hebt gezien dan zijn die momentjes wel net cool omdat ze zo vers in je herinnering liggen ;sm;

[Rexcoder]

Had de originele eergisteren nog eens opgezet :)

[Kyrill]

Blade Runner 2049 Ben het zowaar keer eens met @Simonsav . Dit is magistraal. Hoeks is ook echt awesome en goed en Gosling overtuigd absoluut, en ook Ford. Maar de score , regie en camerawerk die overtuigen nog het meest. Alles is zo mooi en elegant gefilmd. De sfeer is subliem en het is echt een wereld waar je volledig in wordt gezogen. Jared Leto is soort van een badguy maar kreeg bij vlagen kippenvel bij elke scene waar hij in zat. Zijn stem is zo tof en kalm en zijn lines zijn bijna filosofisch. Het is echt een zegen dat Villeneuve de regie gedaan heeft en niet Ridley Scott. Het tempo is niet enorm hoog maar het is gewoon een hele mooie film. De kritieken zijn goed en overweldigend maar spijtig genoeg lopen de omzet cijfers niet al te hoog. Men gaat liever naar dingen als de Emoji film die bijna miljard opbracht, tja..... 8.4

[Justin]

Ik ga er zometeen heen. Heel benieuwd door jullie reviews :D

[vinnypassy]

Blade Runner 2049 (2017, Denis Villeneuve)

 

Toen ik hoorde dat er een vervolg kwam op Blade Runner, was ik sceptisch. Van de donkere sfeer die gezet werd met die lekker emotieloze en depressieve blik van Ford, de donkere maar fantastische beelden en het briljante, briljante sounddesign moest je afblijven.

 

Toen ik hoorde dat Denis Villeneuve de regisseur zou worden, was ik nog steeds sceptisch. De overstap van indie-regisseurs naar blockbusters zorgt doorgaans voor verwachtingen, maar valt minstens net zo vaak enorm tegen. Ook nadat de Canadees Sicario en Arrival voorschotelde en ik Fan (met een hoofdletter) was geworden, bleef ik voorzichtig.

 

Toen ik hoorde dat de eerste indrukken enorm positief waren, bleef ik licht sceptisch. Het gebeurt vaker dat er bewust bepaalde tweets naar buiten gebracht worden om een film voor de grote release een dikke vibe mee te geven, om daarna glashard tegen te vallen.

 

Maar toen ik hoorde dat Simon lyrisch was, off all people, kreeg ik dan toch die grote verwachtingen. En dat is gevaarlijk…

 

 

Bij de eerste beelden van Blade Runner 2049 zat ik er echter gelijk in. Direct herleefde de vibe van Blade Runner; de muziek was vergelijkbaar, de wereld was vergelijkbaar, de toon was vergelijkbaar, zelfs het product placement was vergelijkbaar. Alleen zag het er nog net wat mooier uit, maar dat mag je anno 2017 ook wel verwachten. Direct zag je dat de film uit 1982 als blauwdruk was gebruikt voor deze opvolger, zonder daarbij een simpele kopie neer te leggen en de stippellijntjes letterlijk over te nemen, maar ook dat deze film zijn eigen identiteit heeft.

 

Die identiteit wordt gepersonifieerd door Ryan Gosling. Net als van Villeneuve ben ik fan van hem, maar hij zet zijn rol enorm sterk neer. Veel belangrijker vind ik uiteindelijk de sfeer, maar ik wilde het toch even benoemen, want er is een moment dat tekenend is voor zijn personage waarbij zijn - tot dat dan toe - emotieloze uitdrukking breekt, omdat zijn stem breekt. Dat was zo subtiel dat het misschien niet opviel, maar het tekent zijn klasse.

 

Blade Runner 2049 moet je echter vooral beleven. Het lage tempo zorgt daar wel voor, want het geeft je de ademruimte om je onder te laten dompelen in de enigszins mystieke wereld, vol depressiviteit en met de nauwelijks te onderscheiden scheidslijn tussen echt en nep. Een onderdeel van de film dat waanzinnig tot uiting komt in de ‘overlay-scène’, of de ‘trio-scène’ als je dat liever hebt. Daar komt ook de zoektocht naar hoop en liefde (“We’re all looking for something”) in naar voren en is wat mij betreft de ultieme samensmelting van de intenties van Villeneuve: audiovisueel de boel volledig overtuigen en dat gepaard laten gaan met een zeer degelijke inhoud.

 

Alles bij elkaar is het vooral de sfeer die indruk maakt. Alle losse componenten zijn goed en soms heel goed, maar hoe Villeneuve het samen weet te brengen is uiteindelijk weer fantastisch. Blade Runner 2049 is een ode aan Blade Runner, met veel overeenkomsten en gelijkenissen, maar op zichzelf staand is dit toch echt een klassieker in de dop.

 

Zorg alleen dat je deze in 2D gaat zien, dat 3D-brilletje zorgt alleen maar voor fletsere kleuren. Doodzonde.

11 oktober 2017 bewerkt door vinnypassy

[Justin]

Ik heb 'm dus in 3D gezien, kon niet anders. :cab: Zo jammer inderdaad, dat kost voor mij toch al gauw een halve punt. Film was verder echt top, vooral qua sfeer, muziek en beelden. Heb 'm op ee 8.1 staan maar weet zeker dat dat nog omhoog gaat als ik 'm 2d kijk.

[Simonsav]

Columbus (2017)

 

Een typisch Sundance filmpje, waar hij begin dit jaar ook in premiere ging, over een meisje uit de kleine stad Columbus in het midwesten van de VS, die in plaats van haar eigen dromen na te leven liever thuis bij haar afkickende moeder blijft. Op één van haar wandelingen door het stadje leert ze een Koreaanse jongen kennen die op bezoek is bij zijn vader die in het ziekenhuis ligt. Een heel mooi, traag stukje observerende cinema die vooral uitblinkt door de zachte beelden en ditto soundtrack. Je zou het bijna gezapig kunnen noemen, maar daarvoor is het te mooi geschoten en zat er teveel oog voor detail in. Maar het is tegelijk ook een echt gevoelsfilmpje, met zoals ik hier en daar al lees, een vleugje Linklater er doorheen. En hoofdrolspeelster Haley Lu Richardson is indrukwekkend.

 

 

 

The Square (2017)

 

De nieuwe van Turist-regisseur Ruben Östlund was er eentje waar ik al even naar uitkeek. Zeker nadat ie op Cannes de Gouden Palm binnenhaalde. En met deze The Square, nog veel meer dan met Turist, houdt Östlund op zijn geheel eigenwijze manier het publiek weer een spiegel voor die het egocentrische in de mens moet tonen. Niet alleen de mens, maar ook de kunst staat centraal dit keer. Beiden worden bij momenten op satirische wijze belachelijk gemaakt. De film zit tevens weer vol met absurde situaties, met gitzwarte humor, met awkward momentjes. Kortom, genieten geblazen. Enkel de speelduur vond ik met zijn 2,5 uur een tikje aan de lange kant.

 

[Justin]

Columbus (2017)

 

Een typisch Sundance filmpje, waar hij begin dit jaar ook in premiere ging, over een meisje uit de kleine stad Columbus in het midwesten van de VS, die in plaats van haar eigen dromen na te leven liever thuis bij haar afkickende moeder blijft. Op één van haar wandelingen door het stadje leert ze een Koreaanse jongen kennen die op bezoek is bij zijn vader die in het ziekenhuis ligt. Een heel mooi, traag stukje observerende cinema die vooral uitblinkt door de zachte beelden en ditto soundtrack. Je zou het bijna gezapig kunnen noemen, maar daarvoor is het te mooi geschoten en zat er teveel oog voor detail in. Maar het is tegelijk ook een echt gevoelsfilmpje, met zoals ik hier en daar al lees, een vleugje Linklater er doorheen. En hoofdrolspeelster Haley Lu Richardson is indrukwekkend.

 

 

 

 

Die klinkt goed. Al vrees i kdat die hier nergens in de buurt gaat draaien. Vind Haley Lu Richardson een leuke actrice en een mooie meid dus ga ik zeker kijken zodra mogelijk. En Harold in een serieuze rol ben ik ook benieuwd naar haha

 

[Simonsav]

You Were Never Really Here (2017) - Met Joaquin Phoenix en nog wat anderen.. Phoenix was vanouds goed, maar verder blijf ik toch vooral achter met een groot :sorry: gevoel.

 

3*

[Simonsav]

Facades (2017) - film van Belgische makelij van 2 regisseuses die al goeie dingen hebben gemaakt, vooral voor TV, maar hier toch niets meer dan een vrij doorsnee drama hebben weten te produceren; het verhaal is al niet bijster origineel, ook qua uitwerking zit er weinig verrassends in. 3*

 

The Killing of Sacred Deer (2017) - na een zeer intrigerende

keek ik toch al een hele tijd uit naar de nieuwste film van de Griek Yorgos Lanthimos, bekend van The Lobster; en waar die laatste slechts in de eerste helft indruk maakte, doet zijn nieuwe dat tot de allerlaatste seconde. The Killing is een diep-psychologische thriller waarbij de onderhuidse spanning bijna 2 uur lang merkelijk voelbaar is, en waar je binnen enkele minuten tijd van bijna schaterlachen naar ongemakkelijk schuiven op je stoeltje gaat. Bevreemdend, ijzingwekkend, onheilspellend, het zijn slechts enkele woorden die hier het beste bij passen. Kleine 4*