Titan

Een nederlaag over twee wedstrijden die voor het gevoel als een overwinning telt. Hiermee heb je geen gezichtsverlies geleden, wat misschien wel wat gebeurd tegen Bayern, zoals je terecht aangeeft. Volgend jaar hopelijk een ronde (of twee) verder .

Knap hoe je in no-time van Lierse K een grote club in binnenland hebt gemaakt! Je benoemt enigszins terecht dat de CL een onmogelijke opgave wordt, maar wie weet... Iets met een ronde bal .

XXXIX Dat mooie resultaat in onze tweede Champions Leaguecampagne gaf de burger moed, met name de burger uit Odense met een groen-wit hart. Tegelijkertijd zal geen enkele Deen ontkennen trots te zijn op wat een binnenlandse ploeg laat zien in Europa. Met uitzondering van een handvol fans uit Kopenhagen, dat het waarschijnlijk niet kan verkroppen dat ‘hun’ FC niet langer het uithangbord van Denemarken is. In deze update zal duidelijk worden dat de verhoudingen de afgelopen tijd nog duidelijker zijn geworden. Drie keer 3F Superliga: 2042/2043, 2043/2044 & 2044/2045 Twee seizoenen? Ja, absoluut. Ik loop weer eens een beetje voorop in de game, wat vooral komt door mijn veelvuldige gebruik van de instantresultknop in de voorbije twee seizoenen. Als ik eerlijk ben, is de uitdaging in de competitie al weg. In deze FM kun je, net als in vrijwel elke voorgaande FM, vrij vlot een elftal creëren dat boven het nationale gemiddelde uitstijgt. Dat is geen hogere wiskunde, zoals in de FMU podcast door Guido, ondergetekende en anderen met enige regelmaat is uitgelegd. Bovenstaande is precies de reden waarom ik met uitdagingen wil spelen. De Big Brother was al tricky; dit had ik niet moeten gaan doen met een club die minstens tien titels achterstand had op de grotere broer. Het gat tussen Fjordager en Odense BK was precies goed; en in het opbouwen vanuit de amateurs zie ik voldoende charme. De komende seizoenen, tot ik hier klaar ben, is het mijn extra uitdaging te worden om het beste team van Europa te creëren. Of ja, een team dat de Champions League wint. Daar hoef je niet per se de beste spelers van het continent voor te hebben. Enfin, genoeg afgedwaald. Tijd voor de resultaten. Drie seizoenen achtereen cruiseden we in de hoogste versnelling op het landskampioenschap af. De tweede keer gingen we met achttien punten voorsprong de kampioensgroep in en de derde keer bedroeg de voorsprong 22 punten. Overigens hadden we die laatste keer meer verliespunten dan de tweede keer (vier om twee) – de tegenstand liet het liggen. Of wordt de tegenstand steeds meer gewaagd aan elkaar? Met een voorsprong van respectievelijk 15, 28 en 34 punten aan het einde van de rit zullen vooral de televisiezenders gebaald hebben: de race om het kampioenschap was totaal oninteressant om nog te volgen. In 2045 werden we kampioen na de tweede (!) speelronde in de kampioensgroep. De komende paar seizoenen wil ik iets meer met de Poképlayerchallenge gaan doen, dus waarschijnlijk wordt het gat weer iets kleiner. In ieder geval: we hebben nu vier titels op zak. Daar kan een vinkje achter. Drie keer Oddset Pokalen: 2042/2043, 2043/2044 & 2044/2045 Odense BK heeft van dit toernooi de meeste hoofdprijzen op de plank staan, vijf om precies te zijn. Dit zijn de potjes die ik in ieder geval nog zelf speel, omdat ik niet tegen een onaangename verrassing wil oplopen via een iets te creatief wisselende assistent-manager. Het leverde enkele pareltjes van wedstrijden op, zoals de 5-2 afstraffing van Kopenhagen in hun eigen Parken tijdens de halve finale van het seizoen 2043/2044. De vaseline was niet aan te slepen. Als titelverdediger stonden we een jaar later opnieuw in de finale. Daar troffen we Odense BK, een prachtig affiche met het ook op de Big Brotherchallenge. Konden de blauwwitten nog iets terugdoen? Niet bepaald. Het werd 4-0 en de stad kleurde voor de zoveelste keer groen en wit. Zo staat ook hier de teller op vier. Nog twee bekereindzeges te gaan! Stadion Dankzij de Champions Leaguemiljoenen en de successen gaat het hard. Het nieuwe stadion was amper twee jaar in gebruik of het was alweer toe aan een uitbreiding. Ik hoefde er niet eens om te vragen bij het bestuur: aan het einde van het seizoen 2043/2044 deelde het bestuur mij mede dat er ruim 7.000 plaatsen bijgezet zouden worden in het Fjordager Stadion. Daarmee kwam de totale capaciteit na een jaar verbouwen uit op 21.969 tegenover 15.784. Ook daar kan een vinkje achter. Seizoenkaarten In een eerdere update voorspelde ik al dat het inhalen van Odense wat betreft het aantal seizoenkaarten slechts een kwestie van tijd was. In het laatste seizoen waar in deze update aandacht voor is (die van 2044/2045) tikten 8.910 fans een jaarkaart af die gemiddeld 436 euro kostte, ten opzichte van 7.416 olijke fans bij Odense BK (à 158 euro per stuk). Nog een vinkje! Next: wat deden we in de Champions League gedurende die andere twee seizoenen? Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Bogatyr, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr

Net als @FMNOOB Civil War gezien, gisteren in de bioscoop. Het verhaal wordt vertaald vanuit een interessant perspectief, dat van oorlogsfotografen. Dat er weinig wordt verteld over de achtergrond van de burgeroorlog vond ik zelf prettig, want voor je het weet wordt het een of andere politieke film en gaat de hele discussie daar over. Indrukwekkende momenten, mooie shots. Alleen Wagner Moura kon me niet zo bekoren in zijn acteerwerk. Maar goed, die heeft zijn finest moment al gehad met het neerzetten van het typetje Escobar.

Ongemerkt is het festival op de helft van het programma gekomen. Met het uitdelen van de punten van Ierland zit precies vijftig procent van de stemrondes erop. Dat is, zeker binnen ambtelijke kringen, een gedenkwaardige mijlpaal. 'We zijn op de helft', is een veel gebezigde zin: elke dag rond 12:00 uur - op woensdagmiddag iets krachtiger uitgedrukt - en met het oog op de vakanties. Vraag een willekeurige werknemer hier op het Stadskantoor wanneer de volgende vakantie begint, en je krijgt op z'n minst het aantal weken, met een beetje geluk zelfs het aantal dagen en de resterende uren. Door dus met het veertiende land: IJsland, het land dat in oerbeelden van natuur altijd zal winnen. Deze editie is Rykjvk1 met het eiland aan de haal gegaan. Hij zendt Jonsí in, niet te verwarren met onze Josti, een artiest die zijn sporen in muziekland al ruim heeft verdiend. Jón Þór Birgisson is namelijk bekend van Sigur Ros, de band die hij op zijn achttiende oprichtte en die over de hele wereld successen kent. Jonsí zelf neemt de zang en het bespelen van enkele snaarinstrumenten op zich. Ook solo is hij actief; in 2010 kwam zijn eerste album uit: Go. Op dat eerste album vinden we Go Do. Het haalde enkele bescheiden plaatsen in verschillende hitlijsten, maar een wereldhit werd het niet. Daarvoor is de muziek waarschijnlijk niet mainstream genoeg. Toch zullen mensen Go Do misschien herkennen uit reclames voor de film The Social Network en voor de Microsoft Phone. Niet verwonderlijk, want in de eerste klanken voelt de song aan alsof het in binaire getallen wordt uitgedrukt en er een futuristisch sausje overheen is gegooid. Go sing, too loud! De stemmen uit IJsland @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Ik speel met een targetman die als spelerskwaliteit zoekt naar medespelers heeft. Die (Emilsson) doet dit soort bazige dingen in een kwartfinale CL. TM - medespeler.mp4

Priester heeft er verstand van! Prima gozer, kort contact mee gehad toen hij in Razgrad speelde. Eén en al bling-bling, heerlijke verschijning in zo'n grijze stad .

Op plek 23 eindigen tussen al dat geweld is een keurige prestatie. Of het niveau ook voldoende gaat zijn tegen Dortmund valt nog te bezien. Maar hé, de bal is rond en dat soort dingen . Bol klinkt niet direct Oekraïens trouwens.

De nieuwe nummer 2 in de Hall of fame

Het kan er net vanaf hoor .

XXXVIII Het begint leuk te worden in Odense. We zijn de nieuwe sterren aan het firmament en het lijkt slechts een kwestie van tijd voordat we onze grote broer voorbijsteken in de challenge. Tijd is het enige wat er nodig is. Misschien is het spannendste gedeelte nog wel het uitbreiden van het stadion. Met iets meer dan 1.000 plaatsen erbij zouden we over het grootste stadion van het land beschikken. Qua bezoekersaantallen lopen we nog iets achter, maar ik vermoed dat we de komende jaren nog hard omhoog blijven schieten. Europæisk prestige De snelste weg naar meer toeschouwers is het vergroten van de clubreputatie. Laat het Europese toneel daar nou een prachtig middel toe zijn. Of, zoals ik vaker heb gezegd, via continentaal voetbal haal je meer geld en betere spelers binnen. Aanzien is het cumulatief van meerdere factoren. Het seizoen 2042-2043 werd een bijzonder jaar voor Fjordager, zeker in Europa. Daarom trap ik deze update af met een blik op de CL-resultaten van het voormalig Deense onderdeurtje. We moesten weliswaar nog één voorronde spelen – volgend seizoen kwalificeert de kampioen zich rechtstreeks – maar dat bleek een formaliteit te zijn. Steaua werd twee keer met 2-0 verslagen, zonder dat we ons echt in hoefden te spannen. In de competitiefase openden we met drie gelijke spelen op rij. De 2-2 bij Anderlecht voelde als een lichte teleurstelling. Die bittere smaak werd even later weggespoeld door thuis tegen City opnieuw 2-2 te spelen. Bijna was er een overwinning; in de laatste minuut van de toegevoegde tijd maakten de Engelsen gelijk – iets was wij in België hadden gedaan, dus ik mocht niet klagen. Het derde gelijke spel werd neergezet in Turijn, alwaar zowel Juve als wij niet konden scoren. Het was een veelbelovend begin. Hoewel we ergens onderaan bungelden met ‘slechts’ drie punten, lieten we zien dat we het de wereldtop moeilijk konden maken. De bevestiging daarvan volgde in de thuiswedstrijd tegen Atlético Madrid. We waren heer en meester. Met het schaamrood op de kaken keerden de Madrilenen huiswaarts: 3-1 verliezen van een stel Denen was een absolute schande voor het keurkorps van Mark van Bommel. De mooiste zege werd echter een wedstrijd later geboekt. In München gingen we met de drie punten aan de haal in een wedstrijd die qua spelbeeld negentig minuten lang in evenwicht was. Dat het vertrouwen groot was, mocht geen verrassing zijn. De resterende drie wedstrijden in de competitiefase leverden nog eens negen punten op en de afsluitende ronde tegen Olympiakos leverde Europees vuurwerk op: we speelden vol op de aanval en zagen negen doelpunten vallen, waarvan zeven aan de goede kant. Ongeslagen in Europa! Geen tussenronde! Een unicum voor Deense ploegen in het nieuwe format van de Champions League. We konden rustig achterover leunen, wachtend op welk team er uit de koker zou komen rollen. Dat bleek AC Milaan te worden, niet direct de meest makkelijke tegenstander; op doelsaldo hadden de Italianen een plek bij de bovenste acht gemist. Bevreesd zijn we voor niemand, dus we gingen onbevangen naar Zuid-Europa. Daar zetten we een stunt van jewelste neer door ietwat fortuinlijk met een 1-0 zege huiswaarts te keren. Onze doelman, de Zweed Gabriel Fredriksson, groeide uit tot man van de wedstrijd. Het bleek genoeg te zijn voor de return, die uitmondde in een matige, gelijkopgaande wedstrijd waarin we gelukkig vlak voor het ingaan van de verlenging die verlening wisten te voorkomen. Kwartfinale. We stonden tussen de grootsten der grootsten. Kleine clubs waren er niet meer. Althans, niet als je Fjordager buiten beschouwing liet. De loting leverde een prachtig affiche op: Real Madrid. De Koninklijke kwam op staatsbezoek in Odense. In de eerste dertig minuten werden we keihard bij onze kroonjuwelen gegrepen en was het overleven geblazen. Na de 0-1 van Tomás Hernández nam Real plots gas terug en konden we in ons eigen spel komen. Het leidde tot de 1-1 van Mikander, onze van FC Charlotte overgekomen rechtshalf. Klein zijpaadje: vier jaar geleden wilde ik hem al naar Fjordager halen, maar koos hij voor een aanbieding van De Graafschap. Wie wil daar nou naartoe? Gelukkig kwam hij dit jaar weer op het rechte pad. In de tweede helft gebeurde er niet veel bijzonders, waardoor Real het karwei thuis eenvoudig af zou moeten kunnen maken. In principe… In Estadio Santiago Bernabéu creëerden we de beste kansen en wisten we een stormloop van Real Madrid eenvoudig onschadelijk te maken. Helaas maakten we in de eerste helft één fout: Afonso Shipahu – waarschijnlijk de eerste Namibiër in de kwartfinale van de CL – ging binnen de zestien meter in de fout. De benutte strafschop van Ebrahimi werd het toegangsticket voor de halve finale. Wat een avontuur. Niemand kan meer om Fjordager heen. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Bogatyr, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr

Zoals al vaker aangehaald ligt de uitdaging niet in de Superliga. Zo'n comfortabele voorsprong blijft daarentegen een groot goed; in de kampioensgroep kun je, indien gewenst, er lustig op los rouleren. Tof overigens dat je aandacht blijft houden voor de jeugd! Kan een andere FM'er die in Denemarken actief is een voorbeeld aan nemen

'Zeg, meneer Adrie, hoeveel ambtenaren werken hier eigenlijk op het Hasseltse Stadskantoor?' vroeg een journalist die een poging deed een diepte-interview te construeren, nadat bleek dat hij zelf in de greenroom binnen de kortste keren het slachtoffer kon worden van een ander diepte-interview en derhalve zijn heil had gezocht in de burelen van het gebouw. Adrie dacht even na. 'Hoeveel mensen werken hier... Ik denk ongeveer tien procent.' Met Ierland zijn we aanbeland bij een land dat op het moment nog volop in de race is om de titel - slechts tien punten scheiden de vijfde plaats van de eerste plaats. In hoeverre zorg inzender Bogatyr ervoor dat dit gat gelijk blijft? De muzikale omlijsting wordt vandaag verzorgd door Kingfishr, een band gevormd door drie mannen die elkaar vonden aan de universiteit in Limerick. Nou, daar gaan we: Er was eens een bandje uit Ierland Dus zet je bier maar snel aan de kant De zaal werd heel wild Om ons' Ben gegild Het feest liep weldra uit de hand. Goed, Kingfishr, dus. In 2022 bracht de band zijn eerste single uit, genaamd flowers-fire. Niet veel later kwam ook de tweede single op de markt: eyes don't lie. Het blijkt tot dusver de grootste hit van het drietal. Het nummer doet muzikaal op bepaalde momenten denken aan Mumford & Sons en dan in de meer neerslachtige vorm. Er wordt gezongen over hoop op iets moois en over hoop op iets slechts, maar de vraag is of die hoop er nog mag zijn. De punten uit Ierland @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

XXXVII Het eerste pak kaarten was goed geschud; ogenschijnlijk comfortabel begonnen we aan de kampioensgroep van de 3F Superliga. Waar ik in de vorige update nog geen aandacht aan heb besteed, is het vervolg van ons Europese verhaal. Konden we nog iets laten zien wat tot een blijvende herinnering zou leiden? Daarnaast wordt het tijd om het bekertoernooi te bepreken, hierover heb ik met nog geen woord gerept. Verrassen zonder verrassing Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik Europees voetbal als een leuk extraatje zie voor de clubkas; sportief gezien heb ik geen enkele illusie. Zo zijn we de competitiefase ook tegemoet getreden. Spelers kregen, indien nodig, rust en het enige waar ik me om bekommerde, is dat we niet af zouden gaan voor het oog van voetbalminnend Europa. Het leidde tot een opmerkelijke verrassing, zonder dat we voor een verrassing zorgden. Natuurlijk, in het CL-hoofdtoernooidebuut gelijk met 5-1 winnen van Ferencváros is leuk, maar tegelijkertijd nietszeggend. Behalve van de Hongaren, wonnen we ook van AEK Athene. Beide ploegen waren afkomstig uit pot 4, net als Fjordager. Het bleken de enige twee overwinningen te zijn. Respectievelijk een gelukkig en een verdienstelijk gelijkspel tegen Ajax en Galatasaray bracht ons puntentotaal op acht. ‘Bedankt voor het meedoen’, zou je zeggen. Nou, er bleek meer in te zitten. Tot mijn grote verbazing eindigden we op de 24e plaats, precies genoeg om naar de tussenronde te gaan. In de tussenronde troffen we Benfica. We lieten tegen de Portugese equipe zien dat we als club stappen aan het maken zijn. Dat het op dit moment nog niet genoeg is, wist ik al voordat het tweeluik begon. We verloren over twee wedstrijden met 2-1, een score die vertrouwen geeft richting de toekomst. Kampioensgroep? Zestien punten uit dertig pakken en je bent er, liet een kenner van het Deense voetbal optekenen. Het waren er niet genoeg geweest in de titanische strijd met FC Kopenhagen. Negentien punten hadden we aan het einde van de rit nodig om de hoofdstedelingen onder ons te houden. We speelden echt niet slecht. Wat heet! Na negen wedstrijden in de kampioensgroep waren we nog altijd in het bezit van een ongeslagen status. Bij Midtjylland en Odense speelden we gelijk; Kopenhagen konden we in ons eigen stadion eveneens op een gelijkspel houden. Dat gelijke spel was voor Kopenhagen dan weer het enige puntverlies in de gehele kampioensgroep, zeker toen we op de laatste speeldag in Parken ten onder gingen. Dat gelijkspel in eigen huis bleek het beslissende moment te zijn geweest. Met het minieme verschil van één punt kroonden we ons tot kampioen van Denemarken. Odense vierde feest: de derde club in stadsgeschiedenis die de landstitel veroverde, na eerdere successen van Odense BK en B 1909. Voor ons is het echter pas het begin! Revanche! Vorig jaar ontglipte ons elke prijs. Byens Hold pikte het kampioenschap in én versloeg ons in de finale van de Oddset Pokalen. De vraag was of de dubbel dit jaar door Fjordager gepakt kon worden. Het antwoord was ja! Daarvoor moesten we wel Kopenhagen zien te verslaan, de ploeg waar we maar niet onderuit kunnen komen in deze game. Langzaamaan verschuiven de machtsverhoudingen in dit land, wat zichtbaar werd in de halve finale. In Odense speelden we met 1-1 gelijk, terwijl we veel kansen op de overwinning misten. De fans uit Kopenhagen hadden in gedachten hun finaleticket al gekocht, maar hadden geen rekening gehouden met een getergd Fjordager. We speelden scherp, af en toe op het randje, en wonnen met 2-1. In de finale moest alleen Midtjylland nog ‘even’ verslagen worden. Dat ging eenvoudig. Pas diep in de extra tijd kwam de eretreffer op het bord. De verhoudingen in Odense Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Bogatyr, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr

Als je die deal neer kunt zetten met een bijna gesloten portemonnee - de grote aankoop en grote verkoop tegen elkaar weggestreept - kun je louter spreken over een geslaagde werkwijze! Maar goed, die Braziliaans moet het nog wel even op het veld laten zien, natuurlijk.

'Er zijn tien van de zesentwintig stemmingen geweest', deelde de onbekende college aan Adrie mede. Die informatie werd, een echte FM-spelende ambtenaar betaamd, direct in een spreadsheat gezet. 'Dat betekent dat we 38,5 procent erop hebben zitten en er landen zijn die eventueel 120 punten hadden kunnen verzamelen. Argentinië staat op kop, maar heeft de punten al uitgedeeld. Uit negen rondes ontvingen de Argentijnen gemiddeld 5,77 punten. IJsland staat er kort achter en moet zelf de stemmen nog uitbrengen. Met gemiddeld 5,0 punten per stemronde gaat het dus aardig, al staat Argentinië er het beste voor.' Stemronde elf wordt voltooid door Frankrijk. De artieste heeft zich voor de gelegenheid in een kek, rood pakje gestoken, wat kan rekenen op de nodige aandacht van het aanwezige publiek. Chrisje1993 heeft ervoor gekozen om Alice et Moi in te sturen. Het is een eenvrouwsact van Alice Vannoorenberghe, een geboren Parisienne van 31 zomers jong. Met haar artiestennaam wil ze verwijzen naar het dubbele van haar persoonlijkheid: enerzijds is ze een onzeker meisje en anderzijds is ze een dappere, nietsvrezende vrouw. Adrie wist het wel: 'Bel de GGD, we hebben er weer eentje.' Carabine, het nummer dat zal worden uitgevoerd, komt van het album Photographie uit 2023. Het is Alice et Moi's tweede langspeelplaat, nadat ze twee jaar eerder Drama uitbracht. Haar grootste succes was echter het nummer Flime Moi, dat zij in 2017 op EP uitbracht. Haar typische electropop doet het redelijk op de Worldvision Song Context. Tijd voor Alice et Moi om haar karabijn erbij te pakken en te zingen over hoe graag ze een keer raak wil schieten om het heft in handen te krijgen. De stemmen uit Frankrijk @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Normaliter zou je al een straatlengte voorsprong hebben na zo'n seizoenshelft. Het valt op dat in veel games hier op het forum er altijd een club is die lang blijft volgen. Leuk voor de spanning, minder goed voor de stress .

Ondanks twee verliespartijen in het slot ben je bij de bovenste acht blijven hangen, wat erg lekker is met het oog op het programma dat komen gaat. Ondertussen weten andere Deense ploegen kleine stappen te zetten, naar het voorbeeld van AaB!

Mijn eerste fatsoenlijke jeugdspeler sinds ik bij Fjordager zit. Daar gaan ze op die eilandjes blij mee zijn .

XXXVI Al twee seizoenen zijn we actief op het hoogste niveau. Prijzen hebben we nog niet gepakt, maar aan alles voel ik dacht we dichter- en dichterbij komen. In seizoen drie – we zitten inmiddels in 2041-2042 – gaan we er vol voor om in ieder geval één prijs te pakken. Het liefst de beker, want daar moeten we er de meeste van winnen in deze uitdaging. Tegelijkertijd zijn we actief in Europa; door onze tweede plaats in de competitie van afgelopen jaar tweede kwalificatieronde van de Champions League. Kassa Ik zal eerlijk zijn: ik zat in dubio. Kwalificatie voor het hoofdtoernooi van de CL betekent een extra belasting voor de selectie, die overigens in de voorbije transferperiode weer lichtelijk versterkt is, en is niet van belang voor de challenge. Tegelijkertijd levert het ontiegelijk veel geld op waarmee ik de club op korte termijn stevig kan verbeteren: hogere salarissen voor betere spelers, uitbouwen van de trainingsaccommodatie, een betere jeugdscouting. Redenen genoeg om in de kwalificatie de beste spelers op te stellen. Het team werd aan de hand genomen door Valentín Carboni*, onze 36-jarige schaduwspits die vastberaden lijkt te zijn om van zijn laatste actieve seizoen het meest succesvolle uit zijn loopbaan t maken. Niet alleen maakte hij al na twaalf seconden de eerste CL-treffer van Fjordager, ook was hij iedere wedstrijd de dragende kracht van de selectie. Aan zijn hand werden achtereenvolgens Slavia Praag, Olympique Marseille en Austria Wien uitgeschakeld. De miljoenen waren binnen! De competitiefase is bereikt en daarin kan ik gerust spelers rust gaan gunnen, zo lang we maar niet keihard afgaan. Daar houd ik simpelweg niet aan. * Een serieuze aanval Vorig jaar waren we een team dat het beeld had van een middenmoter die toevallig een goed seizoen draait. “Leuk dat een kleine ploeg eens zo ver kon komen, ze hebben het lang kunnen volhouden nog.’ Rondom dergelijke beeldvorming weet je ook dat mensen je in principe de titel nooit zagen winnen; Leicester City kende een eenmalige sprookje. Aan dat idee, aan dat beeld, daar moest zo snel mogelijk verandering in komen. Dit jaar wilde ik een serieuze aanval doen op de top; de hegemonie van Kopenhagen moest aan stukken gescheurd worden. De grootste uitdaging is dat je amper punten mag verspelen in de aanloopfase, want als de verschillen te klein zijn, weet je dat het zwaar gaat worden in de kampioensronde, te zwaar. Alle aandacht ging na de CL-kwalificatie derhalve uit naar de binnenlandse wedstrijden. Het spel hoefde niet per goed te zijn, als we maar een resultaat boekten. Ik kan met een redelijk tevreden gevoel zeggen dat dit is gelukt. We gaan ongeslagen richting de slotfase van de competitie. Met nog tien wedstrijden te gaan kennen we een voorsprong van acht punten op Kopenhagen. Dat lijkt veel, maar schijn bedriegt. Aalborg en Odense tonen zich als team die moeilijk zijn te verslaan, terwijl Kopenhagen traditioneel gezien ijzersterk is in deze fase van het seizoen. Echter, we hebben een psychologische drempel overwonnen. Op 2 maart 2042, bijna negen jaar nadat ik bij Fjordager in dienst trad, wonnen we voor het eerst in de clubgeschiedenis van het grote FC Kopenhagen. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Bogatyr, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr: iedereen ontzettend bedankt voor het volgen, liken en/of reageren! Het tempo is er kortstondig een beetje uit vanwege een piekperiode op mijn werk (wat dus ook het hoge tempo hiervoor verklaart, hehe.)

Haha, ik vond dit zo'n ontzettend marginale film in vergelijking met de eerste drie. Nummer drie was al een verschraling, maar daar zaten nog lekker veel grote, oude acteurs in. Enige pluspunt was dat er weer genoeg bloed spetterde.

Mijn WVV komt na afloop van deze editie .

Daar is het ambtenarenapparaat weer. Een studiedag op dinsdag en een stroomstoring op dinsdagochtend legden het doordeweekse festival even stil, maar wees niet getreurd: niets stopt de oceaan van herrie definitief. De volgende artiest is er eentje waar Adrie behoorlijk naar uitkeek, in de hoop op een jonge, onderdanige vrouw die voor een paar tientjes extra niet alleen het bureau afstoft. Had hij maar beter gekeken. We zijn aanbeland bij de inzending van de Filipijnen. Organisator Titan koos ervoor om Jed Baruelo een podium te geven, een 19-jarig kereltje uit de hoofdstad Manilla, die van langzaam rocken zijn professie probeert te maken. In eigen land verwierf hij faam met de hit Nahuhulog, dat op bijna 70 miljoen streams mocht rekenen. Baruelo brengt muziek uit in twee talen: in het Engels en in het Tagalog. De inzending voor het songfestival wordt gezongen in het Engels, om de boel nog enigszins begrijpelijk te houden. Back When We Were Sixteen, heet het nummer. Een bijzondere keuze voor een gast die nog met één been in die leeftijdscategorie staat, maar ja, het kan tegenwoordig snel gaan. Twintig likes op TokTokvideo met je gitaar en je bent volwassen. Op het lied blikt Baruelo trouwens terug op de tijd dat hij op (waarschijnlijk) een meid zat te wachten, aan wie hij wel even wilde laten zien hoe echte liefde bedreven wordt. Wat dat betreft is het een geruststelling dat hij dit pas op zijn negentiende opnam. De stemmen uit de Filippijnen @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

En dat terwijl zojuist het lijflied van Reetanyahu is gespeeld...