Titan

Deze strijd aangegaan in Odense. Na veertien jaar zijn we er! +100

XLII Het moment waar ik al een tijdje naar uitkijk: het afronden van deze challenge. Toen ik in 2033 in het Fjordagerbootje stapte, stond er één doel als een gigantische stip op de horizon: in alles groter worden dan Odense BK. Doorheen de jaren kwam die stip steeds dichterbij. We debuteerden in de 3F Superliga, we werden kampioen, wonnen de beker, er kwam een nieuw stadion, meer supporters vonden de weg naar ons. Nu, veertien jaar later, in het jaar 2047, moet er nog één prijs gepakt worden: de zesde Oddset Pokalen. In stijl Ik hoopte vooral één ding te voorkomen: op labbekakkerige wijze de laatste prijs in de wacht slepen. Ik wilde dat het met overmacht gebeurde, om aan te tonen dat Fjordager niet alleen de grootste club van Odense is, maar ook de grootste club van Denemarken. Dat is goed gelukt, al zeg ik het zelf. Nadat de tweede garnituur de wedstrijden in de derde en vierde ronde had afgewerkt, was het tijd voor het stevigere werk. In de vierde ronde troffen we trouwens Dalum, een stadsgenoot; altijd leuk. We waren klaar voor het echte werk, getuigde de 8-1 zege op Aarhus over twee wedstrijden. Ook Silkeborg moest geloven aan onze dadendrang en werd over twee potjes met 5-2 aan de kant gezet. Ik denk niet dat we ooit zo soepel de finale hebben bereikt. FC Kopenhagen had zich ondertussen vroegtijdig laten uitschakelen en ook Midtjylland hield het niet lang vol dit jaar. Tja, wie kan ons dan nog stoppen in de finale? Viborg dan maar? Totaal niet. Met een naar decadentie ruikende overmacht veroverden we ook dit jaar de Oddset Pokalen. De missie was volbracht. We waren officieel de grootste. De cirkel is rond? Het seizoen 2046-2047 werd sowieso een bijzonder seizoen voor de stad Odense. De nieuwe vlaggendrager werd opnieuw met overmacht kampioen door de competitie ongeslagen te doorlopen. Dat het verschil in kwaliteit met Odense BK ondertussen groot is, is al lang geen verrassing meer. Wat heet, de voormalige Big Brother deed dit jaar niet eens mee in de kampioensgroep. Wat deed Odense BK dan wel? De club nam in stijl afscheid van zijn status als grootste van de stad door de laatste plaats in de degradatiegroep de bekleden. Hiermee werd het een seizoen met veel symboliek. De koning is dood, leve de koning! Eindafrekening De challenge is voltooid, lieve volgers. Hieronder het overzicht van de stand van zaken in Odense, waaruit blijkt dat we de meeste titels hebben, de meeste toeschouwers en het grootste stadion. Hier niet in meegenomen zijn de Europese prijzen: twee Champions Leagues (in dit laatste seizoen vlogen we er in de kwartfinale uit tegen PSG) en twee Europese Supercups. Deze prijzen zijn puur voor de statistieken en waren niet van belang in de strijd om Odense. Wat nu? Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr

Misschien helpt het om de editor in zijn geheel opnieuw te installeren?

Op zulke cliffhangers in FM ga ik dit jaar bijzonder goed; het zijn stijlvolle manieren om een seizoen goed (of slecht) af te sluiten .

Nog twee te gaan. Als ik ze kan vinden.

Hoe staan jullie tegenover deze challenge in andere continenten?

@Kyrill: ik zeg dit niet om flauw te doen, maar waarom trek je niet een Arsenaltactiek uit de workshop op Steam? Veel voorbeelden met gegenpress-counter die bij de grote clubs prima lijken te werken.

En nu één helft met mijn sterkste basis . Tweede helft mochten ze weer ademen.

XLI Met voorzichtige stappen nader ik het einde van mijn Deense hoofdstuk in dit grotere verhaal over de game waar ik verrassend veel plezier uithaal en die ik nog lang niet wil stoppen. Nog twee seizoenen scheiden me van het voltooien van de Big Brotherchallenge, ervan uitgaande er geen gekke dingen gebeuren in de beker. Ik ga het in ieder geval niet in mijn hoofd halen om spelers rust te gunnen in te beker, tenzij het tegen een amateurploeg is. In deze update het – hopelijk(!) – voorlaatste seizoen. Een blik op de selectie in het seizoen 2045-2046 In het jaar dat grote delen van Europa honderd jaar vrijheid vierden trad Fjordager aan met een selectie die gezien kan geworden als een niet eerder vertoonde alliantie van nationaliteiten. Als je terechte kritiek op me wilt uiten, dan kan dat gerust met het verwijt dat er slechts drie Deense spelers in het eerste elftal zitten en het totaal aantal Scandinaviërs op vier ligt. Maar hé, daar staan wel een Belgische Djibouti, een Liechtensteinse Bahamaan en een Jamaicaanse Guyaan tegenover! Heel gek heb ik het trouwens niet gemaakt; het geheel is aardig in balans en wordt gezien als de sterkste selectie van Denemarken. Het resultaat staat voorop. 3F Superliga: net niet Lange tijd leek het erop dat we het praktisch onmogelijke konden neerzetten: alle 32 wedstrijden in winst omzetten. Het ging dertig wedstrijden lang goed, tot we in de laatste twee speelrondes achtereenvolgens gelijkspeelden tegen Kopenhagen en verloren van Brondby. Daar hadden we alle reden voor: vanwege een nieuw succesvol parcours in Europa speelden we in deze fase om de dag een wedstrijd; dat valt niet vol te houden. Het kampioenschap was toch al lang en breed binnen, dus koos ik ervoor om veel spelers uit de B-garnituur op te stellen in deze wedstrijden. Hoe dan ook, met een voorsprong van veertig punten denk ik dat we het prima gedaan hebben in de competitie. Oddset Pokalen: nog eentje! Het belangrijkste toernooi in deze game. Klinkt gek voor een competitie waarin je van het prijzengeld niet eens een middenklasse auto kunt kopen. We doen het voor de fame, niet voor de money. Dit jaar was het tegelijkertijd het moeilijkste en makkelijkste jaar tot dusver in de Oddset Pokalen. Wanneer ik spreek over het moeilijkste jaar, heb ik het over het gemiddelde niveau van de tegenstanders die we troffen: voor het eerst in tijden geen amateurclub. Dat het ook makkelijk was, werd mede mogelijk gemaakt door Brondby, dat in de vierde ronde FC Kopenhagen opzij zette, nog altijd de lastigst te bespelen tegenstander in Denemarken. Bedankt, Brondby! De finale ziet er qua score spannender uit dan het was. Hoewel we ruim een half uur met tien man speelden, kwam de aansluitingstreffen van Midtjylland pas in de zesde minuut van de toegevoegde tijd. Nog één beker te gaan om Odense voorbij te steken! Champions League: extra snoepgoed Aan geld geen gebrek, dus voor de centen hoeven we het niet te doen. Volledig door eerzucht gedreven wil ik er elk jaar het beste van maken in de Champions League. Als je dan in de eerste twee speelrondes gelijk van Real en Bayern wint, weet je dat er iets moois kan gebeuren – opnieuw. Soeverein bereikten we de achtste finales, waar we tegen een verrassende tegenstander kwamen te staan: AZ. Nog verrassender was trouwens de deelname van De Graafschap in de competitiefase. Ik ontken nadrukkelijk elke betrokkenheid hierin, maar machtig mooi vond ik het wel. Enfin, na twee spannende tweeluiken met Barcelona en PSG – de return tegen de Fransen was denk ik onze beste Europese wedstrijd ooit – was het tijd om Real Madrid voor de tweede keer dit jaar te verslaan. Dat lukte dankzij een vroeg doelpunt van een van de drie Denen in ons team. Dat voelt goed. De vierde prijs van het jaar was binnen! Vier? Jup, bij aanvang van het seizoen pakten we de Europese Supercup ten faveure van Napoli. Diezelfde wedstrijd spelen we binnenkort trouwens tegen Ajax. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr: we zijn er bijna! Nog iemand een leuke suggestie voor wat ik hierna kan gaan doen in deze game? Veto tegen Scandinavian challenge.

Ah, ik had toch echt verwacht dat Huijsen er eentje voor de basis zou zijn, maar zo te zien komt hij inderdaad beter tot zijn recht op verhuusbasis. Daarmee maak je het Deense voetbal over de hele linie weer wat sterker! Je hebt de selectie aardig onder handen genomen; dat vraagt in beginsel om een stevige voorbereiding om de jongens op elkaar ingespeeld te krijgen.

Geen prio, maar als je er dan toch bent, kun je het net zo goed maar gelijk winnen . Dat het via een paar spannende wedstrijden moest gebeuren, geeft de eindzege nog wat meer voldoening.

Ik vrees dat dit gemengde reacties oplevert.

De haan kraait het ochtendlicht de wereld in en het Stadskantoor ontwaakt weer uit een rusteloze slaap, nadat de discussie over de kwaliteit van verschillende inzendingen en over het abstracte begrip smaak tot in de vroege uurtjes doorging. Adrie wist wat hij doen moest om de sfeer er weer in te krijgen. De speakers gingen aan, de intercom werd zoemend tot leven geroepen en de playknop werd aangetikt. 'Afrika tot in Amerika, van op de Himalaya tot in de woestijn. Afrika tot in Amerika, ja we zijn zoveel mooier als we samen zijn.' Wat een bruggerbouwer is onze Adrie, want we verplaatsen ons niet geheel toevallig naar het Afrikaanse continent, om daar naar de inzending uit Ivoorkust te luisteren. Daarvoor is Fantasy verantwoordelijk; onze grote leider met Noord-Koreaanse achtergrond. Hij heeft gekozen voor Magic System ft. Alade & Mohamed Ramadan. De groep, die voor nu dus de samenwerking heeft gezocht met twee andere artiesten, is als sinds 1996 actief in eigen land in het genre coupé-décalé, een stijl die min of meer door hun toedoen ontstaan is en als typisch Ivoriaan wordt omschreven. Met elf albums op de plank zijn ze lekker productief; bovendien haalden bijna alle albums een notering in de Franse en Belgische hitlijsten. Magic System heeft enkele grote hits op zijn naam staan, waaronder het feestelijke Magic in the air. Origineel, jongens. Wij gaan luisteren naar een ander feestelijk aandoend nummer: Akwaba. Het nummer wordt gezongen in het Frans, Engels en Arabisch, waarmee vrijwel heel Afrika minstens één gedeelte uit het nummer kan begrijpen. Tussendoor wordt er ook nog wat Swahili de lucht ingeslingerd: hakuna matata! Een ode aan het continent, dus? Gek? Neuh, de song was het officiële anthem van de Africa Cup 2023. De stemmen uit Ivoorkust @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Helaas, een nulpunter van de lekkerste inzending van deze ronde.

Ah, verkeerd gekeken, het ging over de bovenste tactiek. Ja, die linksback heeft voldoende ruimte om naar voren én naar binnen te trekken. Overlappen gebeurt echter niet - op het eerste gezicht - wat de vraag van @FlyD was.

Ligt dat aan de tactiek of aan de speler en bijbehorende motivatie?

Even een paar jonge reservespelers ritme op laten doen.

Ik had eerst zoiets in gedachten, maar dan waren we er aan het einde van de dag nog niet uit.

'Sommige nummers zijn zo goed als de wegen in België. Ook dat is de MU Worldvision Song Contest.' Het was Adrie die een poging deed de stemming erin te houden voor de meegereisde fans uit landen die niet al te goed scoren tot dusver. 'Maar dat geeft niet, soms beland je op een baan die zo stuitert dat je vanzelf de lucht in wordt geslingerd. En voor wie dat niet helpt, hebben we altijd nog onze rotondes die je met een iets te hoge snelheid uitstekend kunt gebruiken als opstijgbaan.' Het publiek knikte instemmend. We gaan door met het veertiende land van de 26: Israël. Namens het land verschijnt איה זהבי פייגלין op het podium, door de organisatie ook wel aangeduid als Aya Zahavi Feiglin. Ze komt niet alleen; voor de uitvoering van het nummer heeft ze Kol HaChatichim Etzli meegenomen. Gezondheid. Het Israëlische superduo is samengebracht door Grote Reetanyahu, die met Zahavi Feiglin een artieste heeft gevonden die vooral in eigen land van een flinke bekendheid kan genieten. Haar muziek wordt omschreven als indie pop en haar teksten zijn meeslepend, mits je je tong er niet over breekt. כל הסיבות is het nummer dat we gaan horen, dat zich vanuit het Hebreeuws laat vertalen als alle redenen. Of de tekst daadwerkelijk meeslepend is, valt te betwijfelen. Het tweetal zingt meesmuilend over een vrouw die op haar vijfenveertigste nog geen man en kinderen heeft, terwijl haar tanden scheef staan. Het is een van de redenen waarom ze alle redenen hebben om er nog niet te zijn - een gegeven waar de toehoorder gelukkig mee moet zijn. aldus de artiesten. Voor de liefhebbers: het nummer is uitgebracht op een album van Kol HaChatichim Etzli, genaamd #2. De stemmen uit Israël @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Eerlijk, voor zo'n klein team heeft de club opvallend veel volgers op de socials! Is dat het effect van de nieuwe trainer?

We own the city! Odense besloot met een hoge defensieve lijn aan te treden. Vooral doen tegen mijn targetman-schaduwspitscombinatie.

XL Geen xl-update, maar gewoon de veertigste keer dat ik jullie meeneem in mijn spel dat ik met de werktitel veel succes ben begonnen. Na Luxemburg, Nederland en België verblijf ik ondertussen al meer dan een decennium in Denemarken. In mijn vorige post hebben jullie kunnen lezen dat het lekker opschiet met de bekers en titels; het afronden van deze fase uit mijn game is slechts een kwestie van tijd. Wat ik nog niet had laten zien, was hoe de afgelopen twee CL-seizoenen verliepen. You’ve been FM’d Eerst seizoen 2043-2044. Als trotste kwartfinalist van het jaar daarvoor begonnen we met veel vertrouwen aan de groepsronde. Logisch, ons team was immers weer iets sterker geworden en we hadden al ontdekt dat we voor niemand bang hoefden te zijn. De competitiefase liepen derhalve op ons gemakje door. Winnen deden we van Galatasaray (1-2), Lyon (4-0), Juventus (0-1), Dortmund (2-1), Shakhtar (2-3) en Feyenoord (3-1), terwijl we gelijkspeelden tegen Barcelona (2-2) en verloren in het blauwe gedeelte van Manchester (1-0). Geen al te gekke score, waardoor we een ronde over konden slaan en ons direct plaatsten voor de achtste finales. Met Internazionale hadden we geen gemakkelijk loting; de Italianen eindigden als tiende in de competitiefase. Doordat we in Milaan echter met 2-1 wisten te winnen, konden we in Odense volop gebruik maken van de ruimte die onze getergde opponent ons bood. Wat meehielp was dat we al vlug weer op voorsprong kwamen. Via Mikander en Virgilio liepen we in de slotfase uit naar een klinkende zege op een grote club. Zonder angst, maar wel met enige spanning, traden we aan in de kwartfinale. We troffen een van de beste clubteams van de afgelopen tien jaar. Tussen 2036 en 2036 won Tottenham drie keer achter elkaar de Champions League. De afgelopen twee seizoenen stootten de Spurs telkens door tot de finale. Groot was de verrassing dan ook toen we brutaal de overwinning naar ons toetrokken in Londen: een zege waar gezien de gelijke machtsverhouding op het veld niemand over kon klagen. In Denemarken was er lange tijd geen vuiltje aan de lucht. We speelden beter, hadden een paar mooie kansen en leken op weg te zijn naar de halve finale. Vanwege een volle speelkalender moest ik uitkijken voor vermoeide spelers, dus na een uur spelen had ik mijn vijf wissels gebruikt. Het is de FM-goden verzoeken, niet? Tien minuten later hadden mijn beide vleugelspelers de strijd moeten staken met een blessure. Nog eens tien minuten later stonden de Engelsen met 2-0 voor en bleef iedere Fjordagerfan gedesillusioneerd achter. Overrated Een jaar later kenden we een nog betere groepsfase. We verloren opnieuw slechts één keer en opnieuw was dat met 1-0 bij Manchester City. Kan gebeuren, lig ik niet wakker van. Winst was er op Monaco (3-0), Porto (1-2), Shakhtar (5-1), Bayern (3-0), Barcelona (1-0), Sociedad (1-2) en Salzburg (0-2). Een puike score, al was die van Tottenham nog wat puiker. De achtste finale speelden we tegen Benfica. We wonnen betrekkelijk eenvoudig in Portugal en leken ons een enkele zorgen te hoeven maken om de return. Nou, dat verliep net iets anders. We waren heer en meester, maar elke aanval van Benfica was raak. Bij rust stonden we met maar liefst 4-1 achter! We beschikken gelukkig over een uitstekende spelersgroep die zich niet gek liet maken. Het was knokken, het was vechten – we haalden het. Ook de scalp van Liverpool werd aan de collectie toegevoegd. Nadat we een prima uitgangspositie creëerden op Anfield maakten we het karwei in eigen huis af. Hierna volgde een absolute kraker: Fjordager – Real Madrid. De Koninklijke had ons twee jaar geleden met een minieme score uit het toernooi geflikkerd. Ons team is ondertussen beter, maar Real is nooit slecht. Na 210 minuten (en nog wat extra minuten) voetbal stond het 1-1 en moesten we in een kolkend Bernabéu aantreden bij de elfmeterstip. Beide ploegen misten de eerste pingel, waarna de spelers de zenuwen meer in bedwang leken te krijgen. De daaropvolgende zes strafschoppen werden onberispelijk raak geschoten. Dat gold niet voor de Spaanse inzending hun vijfde strafschop: mis. Ingnacio Ruiz, onze schaduwspits, nam zijn verantwoordelijkheid en schoot ons naar de zesde hemel. De zesde hemel? Ja, de zevende bereik je pas als je het toernooi wint. Hiermee kom ik gelijk terug op het tussenkopje van deze paragraaf: overrated. We moesten tegen Manchester United, dat sinds 2027 al geen finaleplaats meer had gehaald. Wat mij betreft hadden ze al ergens in de League One gespeeld, waardeloze dollarclub dat het is, maar in FM is dit galbakkenelftal vaker wel dan niet overrated. Des te fijner is het om in ze finale zakelijk en zonder een centje pijn de overwinning te pakken. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Bogatyr, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr

Wat je zegt: een goednieuwsshow! Centraal achterin kun je inderdaad iets meer ervaring best gebruiken, wat je met Huijsen denk ik gevonden hebt. Met de dubbel op zak wordt het tijd dat je ons laat zien wat er op coëfficiëntengebied gebeurd is .

Genoeg wedstrijden en competities. Tijd om te voetballen .

Een nederlaag over twee wedstrijden die voor het gevoel als een overwinning telt. Hiermee heb je geen gezichtsverlies geleden, wat misschien wel wat gebeurd tegen Bayern, zoals je terecht aangeeft. Volgend jaar hopelijk een ronde (of twee) verder .