Marius

De nederlaag tegen Sporting doet geen goed aan de tussenstand, maar gelukkig werden de andere partijen wel met de winst afgesloten en zal die 6-0 ook wel het vertrouwen opnieuw wat doen stijgen. En begrijp ik nu goed dat Pepe terug naar Real gaat?

Mooi om jou te zien terugkeren met een verhaal! Spelen met je favoriete club geeft het spel natuurlijk altijd een extra dimensie! Succes in ieder geval! De transfers zien er alvast veelbelovend uit, en dat terwijl er eigenlijk al een sterke selectie stond.

Zo blijkt dat het tripje naar Napels misschien toch niet zo'n goed idee was!

Best een mooie selectie op het eerste zicht, zowel qua niveau als potentieel. Niet te onervaren, en tegelijkertijd ook weer niet te verouderd, dus dat is ook handig meegenomen. Een goede basis sowieso!

Hele leuke uitdaging! Door het recente succes van de Hongaarse nationale ploeg is dit soort challenge ook wel eens mijn gedachten gepasseerd afgelopen tijd, maar eerlijk gezegd kon ik niet meteen een interessante Hongaarse club bedenken. Ik wens jou in ieder geval veel succes!

Die splitsing in twee zones was me nog niet bekend, en lijkt me ook maar omslachtig, maar we gaan het hier allemaal vanzelf wel meemaken natuurlijk.

De herstart is er toch wel één in mineur geworden. Tweemaal verliezen van Benfica doet ongetwijfeld pijn, en ook de nederlaag tegen Portimonense komt uiterst ongelegen. De kloof is nog verre van onoverkomelijk maar je dient nu wel extra op je hoede te zijn komende tijd.

Fijn om hier ook weer een topic van jou te zien verschijnen! De inhoud zal vanzelf wel gaan uitwijzen waar dit het meeste thuis hoort, maar op het eerste zicht zit je hier zeker niet op de verkeerde plaats.

Jouw vorige verhaal kan ik me inderdaad nog herinneren. Ik was zeker fan, en kijk dan ook al uit naar je nieuwe verhaal. Succes!

1. Een nieuwe coach Het doet me plezier te zien dat mijn clubkeuze zo gesmaakt wordt, zelfs al was het vooral de banner die het antwoord daarop prijsgaf. Maar ik had dan ook niet de intentie om jullie lang in spanning te gaan houden. Verder met spel dan. Bij het starten van een nieuwe carière dien je natuurlijk te beslissen over de trainer waarmee je aan de slag wil gaan. Speel je onder je eigen naam, of kies je voor een alter ego? Ik ga steevast voor dat laatste, en probeer ook iemand te kiezen die past bij de uitdaging. De ene keer pakt dat natuurlijk al beter uit in de verhaallijn dan de andere. Maar sommige dingen zijn nu eenmaal niet te voorspellen. De club die ik ditmaal koos, Nottingham Forest, ademt voor mij historie en traditie uit. Ondanks dat ze al meer dan 20 jaar van het hoogste niveau verdwenen zijn en ik ze zelf amper aan het werk heb gezien sinds ik actief het voetbal volg, zijn ze voor mij een gevestigde naam in het Europese voetbal. Dat ze back-to-back de toenmalige Europa Cup I wisten te winnen in 1979 en 1980 heeft daar waarschijnlijk veel mee te maken. Uiteindelijk zijn er maar vier andere Engelse clubs die er in geslaagd zijn om deze trofee te veroveren, en een club als City hoort daar bijvoorbeeld nog steeds niet bij. In het moderne voetbal zwaaien clubs als City dan wel al enkele jaren de plak maar voor mij heeft Forest een plaats in het rijtje van rasechte traditieclubs zoals bijvoorbeeld Tottenham, Aston Villa en Leeds. Zo van die clubs die gewoon thuis horen op het hoogste niveau met af en toe eens een uitschieter of glorieperiode. De glorieperiode van Forest lag overduidelijk in de jaren ’70 en ’80, met een absoluut hoogtepunt rond die decenniawisseling. Er werd niet alleen tweemaal beslag gelegd op Europa Cup I maar ook de voorloper van de Premier League werd gewonnen. Eind jaren ’80 werd ook de League Cup nog tweemaal veroverd. In 2016, ter ere van het 150-jarige bestaan van de club, werd de beste elf allertijden verkozen door de supporters. Het mag niet verbazen dat maar liefst acht spelers voor de club uitkwamen in die tijdspanne van de jaren ’70 en ’80. Gezien de link met traditie en historie vond ik het dan ook niet meer dan passend dan dat de nieuwe trainer iemand zou moeten worden die ook al een connectie heeft met de club. En wat zou dan passender zijn dan een naam uit die beste elf allertijden? Nottingham Forest, de beste elf allertijden - bron: Wikipedia Roy Keane zou dan een mogelijkheid zijn. Maar die maakte natuurlijk die glorieperiode niet mee, en bovendien heb ik het eigenlijk helemaal niet met zijn figuur. Een naam die er voor mij wel uitspringt is die van Martin O’Neill. De beste man is ondertussen wel 70 jaar oud, maar speelde tussen 1971 en 1981 wel 10 jaar lang voor de club en maakt ook deel uit van die beste elf. Als trainer maakte hij vooral naam bij Leicester, Celtic en Aston Villa. Al was hij ook nog aan de slag bij Sunderland en als Iers bondscoach. Martin O'Neill bij zijn vorige passage in Nottingham In 2019 zette hij zijn (voorlopig) laatste kunststukje neer toen hij Nottingham Forest toen hij de club voor een half jaar depanneerde. Anno 2022 mag hij dat een keer opnieuw doen, bij de terugkeer van de club naar de Premier League. Taglijst

Wat een uitslagen deze maand! Wat ik al voorspelde wordt bevestigd: de kans is groot dat je pas na Nieuwjaar opnieuw zal uitgedaagd worden, op Europees vlak dan welteverstaan.

Lekker gehandeld op de uitgaande markt. Overal netjes winst weten te boeken! De oefenperiode lijkt ook al veel goeds te beloven, met veel doelpunten en ook enkele keer de 0 weten te houden. PS: Dat hem FM22 is maakt op zich niet uit. Met de loop der tijd is het toch de bedoeling dat alle actieve verhalen in de FM23 Novellebundel terug te vinden zijn. Ik verplaats 'm alvast!

Fijn dat ze ook op bij Las Palmas wel wat zien in een samenwerking. Mijn voorkeur gaat toch nog steeds lichtjes naar Bastia!

De voorsprong wordt alleen maar uitgediept en ook Europees is er geen vuiltje aan de lucht. Ik vermoed dat het zal duren tot na kerst voor je Europees weer eens op een echte uitdaging stoot. Tot dan wordt het cruisen op automatische piloot op deze manier.

Lekkere opener in ieder geval, maar dat mag natuurlijk ook niet verbazen van jou komende. Heel erg benieuwd in ieder geval waar dit naartoe gaat!

De Eredivisie, en Ajax, blijken een belangrijke bron voor nieuwe spelers, maar ook de andere transfers, vooral gefocust op jong geweld, mogen er wezen! PS: Zal ik deze naar het FM23 board verplaatsen?

Die zag ik even niet komen! Chievo mag je voor mij noteren.

Lekker stand gehouden in een toch wel zware periode. Kampioen met een grote K misstaat hier dan ook niet. Ook de prestaties in de CL zijn er om trots op te zijn. In principe lijk je favoriet om de finale te halen na die wedstrijd in Camp Nou. Hopelijk kan je dus weldra nog een prijs gaan afvinken op je lijstje.

Voorwoord Ken je dat gevoel? Dat gevoel wanneer je reikhalzend begint uit te kijken naar dat jaarlijkse moment waarop er een nieuwe versie van ons geliefkoosde Football Manager zal verschijnen? Traditioneel is de release pas iets voor eind oktober/begin november maar toch begint het bij mij meestal al te kriebelen in de zomermaanden. Met die kriebels gaat ook een zoektocht gepaard. Een zoektocht naar een nieuwe club. Want het verschijnen van een nieuwe editie brengt immers ook een nieuw avontuur met een nieuwe club met zich mee. Aangezien ik dan ook nog eens één van de mensen ben die zijn avonturen neerpen is het niet iets waar ik snel of licht wil overgaan. Ik kan er als het ware uren mee bezig zijn, maar wellicht is dat ook gewoon een karaktertrek. Een nieuwe club moet natuurlijk in lijn liggen van wat ik zelf voor ogen heb. En dan kijk ik wel eens terug op wat ik afgelopen jaren heb neergezet. Laat ons nu net daar een bepaalde trend in terug weten te vinden. Wat hadden mijn carrières bij Famalicao, Willem II, Spezia, Bodø/Glimt en Union SG dan gemeen? Wel, eenvoudig: prijzen, prijzen en nog eens prijzen! Maar bovenal, de landstitel werd al meteen gepakt in seizoen 1, en dat terwijl bovenstaande clubs nu niet meteen favoriet waren om de competitie op hun naam te schrijven. Bij uitbreiding, op Spezia na dan – daar hield ik het maar 1 seizoen vol – werd er ook Europees succes geboekt op relatief korte termijn. Drie à vijf jaar voor een “troostprijs” à la Europa of Conference League, vijf à zeven jaar om een Champions League in de kast te zetten. Zo kort door de bocht natuurlijk, want er was wel eens een Noors club dat wat ongeduldiger was. Het spreekt vanzelf dat ik graag een club aan dit lijstje wil toevoegen om dit dunnetjes over te doen. En na wekenlang getob lijkt dat ook gelukt. Eenmaal het nieuwe voetbalseizoen gestart was, begon ook mijn hersenen zich te pijnigen om toch maar de geschikte club te vinden. De belangrijkste voorwaarden waren dat ze op het hoogste niveau actief moest zijn, en in een competitie speelden die ik recent nog niet had aangedaan. Vele namen passeerden de revue. Uiteindelijk kwam ik tot een zeer korte shortlist, met daarop een welbepaalde competitie – maar moeite had om er een club uit te pikken – en daarnaast een club die uitkomt in één van de grootste Europese competities waar ze het vuur aan de schenen zou moeten leggen van een club die alles en iedereen domineert. En dan? Dan duikt er toch nog een andere club op uit het niets in de hersenpan. En laat je al wat je voordien bedacht hebt toch maar vallen. Alsof je plots het licht hebt gezien. Laat het verhaal dan ook maar snel beginnen, met in gedachten ladies and gentlemen, we’ve got the whole world in our hands …

Onze Jessie is zich klaarblijkelijk bewust van haar troeven, maar hadden we dan iets anders verwacht? Op voetbalgebied lijken die haar trouwens niet meteen te gaan helpen, daar zal ze toch eerst nog wat andere capaciteiten moeten gaan ontwikkelen om dat soort blamages als dat eerste oefenpartijtje te gaan vermijden. Wellicht kijkt ze daar binnen een paar jaar met de glimlach op terug.

Opvallend dat die ene verliespartij er meteen voor zorgt dat Benfica zich naast je hijst. Ze doen het toch ook nog steeds erg goed. In het tweede bekertornooi lijkt het me vooral een goede zaak om overleefd te hebben zonder internationals. De CL loting is dan weer wel erg pittig natuurlijk.

Misschien wel één van de minst voor de hand liggende keuzes? Maar tegelijkertijd misschien ook wel één van de mooiste. De uitdaging is zeker niet min, met een ijzersterke tegenstander en te doorbreken hegemonie op het allerhoogste niveau wanneer je in de Ligue 1 zou weten te belanden. Bovendien lijkt Frankrijk hier wat onbemind in de Novellebundel, zeker op lager niveau, dus nog een reden te meer om uit te kijken naar een verhaal langs de Franse velden. Tenzij je ons nog op een dwaalspoor zet natuurlijk.

Nationaal lijk je de scepter helemaal te hebben overgenomen van PSG. Na amper 8 speeldagen heb je al een eerste kloof te pakken. Het zou me verbazen dat een ploeg die nog weet te dichten. Ook in Europa is de start gewoon goed natuurlijk.

Een privévlucht, da's ook weer eens iets anders!

Van een statement gesproken! Het zal ook wel te maken hebben gehad met de erbarmelijk vorm van Chelsea, maar 6-0 winnen doet natuurlijk altijd deugd!