Film Topic

[Simonsav]

Hack Snyder

 

:mrgy:

 

 

Brooklyn (2015) met een uitstekende Saoirse Ronan was wel ok, alleen naar mijn idee toch wel heel erg voorzichtig en traditioneel; natuurlijk is het een film die je moet plaatsen in de tijdsgeest van het plot, maar het maakte bij mij toch veel minder emoties los dan de bedoeling was denk ik. 3*

 

Frances Ha (2012) is dan weer een heel leuk filmpje over, naja, over helemaal niets eigenlijk; het is een aaneenschakeling van random scenes uit het leven van de jonge Frances die het probeert te maken als danseres in New York City en de nietszeggende dialogen met haar beste vriendin, of met haar roommates (eervolle vermelding voor de altijd goede Adam Driver), overheersen van begin tot eind. Frances, gespeeld door Greta Gerwig, lijkt wel een personage die zo is weggelopen uit een Clueless, wat het dan ook weer extra grappig maakt. Een nadeel is dat ik in de 2de helft van de film een beetje mijn interesse begon te verliezen. 3.5*

 

 

[vinnypassy]

Frances Ha is wel een echt Simon-filmpje ja. Ik had min of meer hetzelfde. Driver is echt gemaakt voor dit soort films he.

[Simonsav]

Jazeker, zet dus maar heel snel Paterson op ;)

[Justin]

Daar zat me een knap vrouwtje in zeg.. Jammer dat het zo'n manipulatief mens was.

[Simonsav]

Eden Lake (2008) - zo, dit was me toch een fucked up filmpje zeg :cab: ook geen idee hoe ik deze moet raten eigenlijk. Flirtte bij momenten toch wel wat met de grenzen van de logica (en geloofwaardigheid).

[vinnypassy]

Jazeker, zet dus maar heel snel Paterson op ;)

 

Al gedaan, erg lekker filmpje. Moest wel ff wennen aan de poëzie aan het begin (beetje onder het mom: hoi ik ben Vincent en ik kom uit Rotterdam), maar gaandeweg viel het toch allemaal op zijn plaats. Erg fijn met die kleine momentjes, zoals hoe hij geniet van hoe zijn passagiers praten in de bus. Keek heerlijk weg.

[Simonsav]

Ja, precies dit. Gewoon 2 uurtjes heerlijke melancholie.

 

 

A Swedish Love Story (1970) - Soort voorlopertje van Fucking Åmål, en iedereen die deze heeft gezien zal zich vast nog wel herinneren hoe ze zich voelden na afloop; ook in A Swedish Love Story staat jonge liefde centraal. Par (15) en Annika (14) ontmoeten elkaar steeds overnieuw in het kleine dorp waar ze wonen en vormen uiteindelijk een koppeltje. Grappig om te zien hoeveel zoiets betekende op zo'n jonge leeftijd, hoe serieus zij (en wees eerlijk, ook wij) zichzelf op die leeftijd al namen, en hoe hele kleine situaties heel snel kunnen uitgroeien tot iets gigantisch. Het einde van de film verwatert jammer genoeg een beetje, met een nogal absurd familiefeest als afsluiter. Los daarvan wel ontzettend fijn filmpje. 3.5*

 

West Beirut (1998) - De Libanese regisseur Ziad Doueiri maakte eerder op mij al indruk met Lila dit ça (over een jong koppeltje in de buitenwijken van Marseille) en The Attack (een kijk op het Palestijnse-Israelische conflict), deze West Beirut was zijn debuutfilm en volgt twee jongens ten tijde van het uitbreken van de burgeroorlog in Libanon in 1975. Hoe van de ene op de andere dag de stad in twee delen werd gespleten, het Islamitische westen en het Christelijke oosten. En hoe de jongens aanvankelijk nog gefascineerd zijn door deze oorlog maar hoe gaandeweg de toon veranderd en hun levens meer en meer beïnvloed raken. Goede film maar toch de minste van Doueiri tot dusver vind ik. 3*

[Simonsav]

Timbuktu (2014) - Een Malinees dorpje wordt uit het niets overgenomen door een jihad-beweging, IS danwel een tegenhanger, en van de een op de andere dag wordt zowat alles verboden, gaande van muziek, tot sport, of samenkomsten. Het is geen documentaire, maar een eerder flauwe poging tot feitelijke weergave van wat er zich op dat moment IRL afspeelde. Heel mooi qua cinematografie maar verder een behoorlijk saaie film waar niet echt een rode draad doorheen loopt en alles nogal random lijkt. 2.5*

[Simonsav]

Trys Dienos (Three Days, 1991) - aardig staaltje Russische experimentele cinema, die qua stijl een beetje richting Tarkovsky gaat, met shots die letterlijk door de grootmeester himself gemaakt zouden kunnen zijn; plotsgewijs is het vrij minimalistisch al blijft het 75 minuten lang wel behoorlijk mysterieus. Intrigerend filmpje. 3.5*

 

Ghost in the Shell (2017) - de remake van de anime-klassieker uit 1995, die ik met de nodige vrees toch maar eens heb opgezet, je weet namelijk nooit hoe zoiets gaan uitpakken. Toch opgelucht om te zien dat hij gewoon best goed was. Heeft minder diepgang dan in het origineel en is qua verhaal relatief straightforward en op maat voor het Amerikaanse publiek. Maar jongens, de soundtrack van Clint Mansell. Echt fenomenale sound. Alleen daarvoor al een 3.5*

[Malinwa]

Drag Me To Hell (2009) - 7.9/10 (rewatch)

 

Wat blijft dit toch een heerlijke hilarische thrill ride van Sam Raimi in comedy horror-form. Compleet geflipt en mysterieus genoeg om je interesse vast te houden. Justin Long begon me wel te irriteren.

[Malinwa]

Finding Dory (2016) - 6.5/10

 

Ontzettend melig, maar net als het deeltje van Minions dat ik gisteren zijdelings had bekeken, prachtig geanimeerd. Het verhaal stelde niet zo veel voor, maar de voice acting is best wel goed (al grenst Ellen Degeneres aan het irritante) en soms worden dem feels wel eens aangepord. Al durfden de makers niet altijd even veel, wat de film ook niet bijster origineel maakt. Ergens dus wel dertien in een dozijn, maar best wel goed uitgevoerd.

[Malinwa]

(500) Days of Summer - 8.5/10

 

Een film in zeer lange tijd waar ik het heel moeilijk mee heb om hem te raten. Ik weet nog niet helemaal wat ik er precies vind, maar ik weet wel één ding: dat ik 'm geniaal vind. Over het hoe en het waarom ben ik ook nog niet helemaal uit, maar de screenplay is zo geweldig uitgeschreven en de cast doet de geschreven dialogen ook alle eer aan. En elke hetero man hoort een crush te hebben op Zooey Deschanel, wauwie. Buiten de hele visuele stijl en de voice-over, wat niet meteen mijn stijl is, is vooral hoe met het gegeven wordt omgegaan zo raak en vooral zo echt. Deze gaat nog even nazinderen. Dat ik 'm ook meteen opnieuw wil zien zegt genoeg.

[vinnypassy]

Zeker opnieuw zien, heeft de film bij mij alleen maar goed gedaan. Is voor mij allemaal zeer herkenbaar, met als hoogtepunt (filmisch gezien) die splitscreen met expactations vs. reality. Muziek past er ook perfect bij, JGL en Zooey zijn gemaakt voor deze film, om de grappen kan ik nog steeds lachen, etc. Ik doe dan ook inmiddels minimaal één keer per jaar een herkijk. ;c

[Simonsav]

Amar (2017) - Spaans filmpje over een jong koppel, Carlos en Laura, die allebei voor het eerst een echt intensieve relatie beleven. Zo eentje waar de emotie en de passie nog ontzettend hevig is, maar waarvan je ook weet dat zoiets niet zal blijven duren en er onverbiddelijk een gebroken hart bij één van beide zal van komen. De eerste act van de film is op typisch Spaanse, en haast exhibitionistische wijze, heel mooi om volgen, maar daarna gaat het helaas zowel met de relatie als de film een beetje de verkeerde kant op. Ook als kijker verlies je naarmate meer en meer de connectie met de personages. 3*

 

Unspoken (2008) van Fien Troch is een erg zware film. Grace en Lucas verloren enkele jaren terug hun enige dochter Lisa, die op een dag spoorloos verdween. Zonder ooit antwoorden te hebben gevonden hebben zij hun leven verder gezet, al wordt dat nog dagelijks overheerst door dat verlies. Unspoken is wat vergelijkbaar met een andere Belgische film, Violet van Bas Devos. Beide gaan over het gevoel van verlies, het zwijgzame zoeken naar een manier om om te gaan met iets wat te moeilijk lijkt om te kunnen bevatten, en beide doen dat op een zeer symbolische manier. Absoluut geen makkelijke film om te kijken, en je moet haast zelf even een knop omdraaien wanneer je eraan begint, maar wel een bijzonder sterke en confronterende film over gebroken mensen. 3.5*

[Simonsav]

Strangerland (2015) - Australisch thrillertje met o.a. Nicole Kidman en Hugo Weaving, over een koppel dat verhuist is naar een klein stadje in de outback maar op een dag wakker wordt en merkt dat hun zoon en dochter vermist zijn. Grote delen van de bevolking helpen vervolgens mee zoeken, maar het lijkt hopeloos. De kracht van de film zit hem vooral in het overbrengen van dat hopeloze gevoel, door de vele lange shots van de onmetelijke outback en de broeierige sfeer die dit soort filmpjes meestal met zich meebrengt. Weaving is uitstekend, Kidman daarentegen vond ik bij momenten een beetje overdrijven in haar rol. 3*

[Hansje]

Trans-Europ-Express (Alain-Robbe Grillet, 1967) ***½

 

Minder dan L'Eden et Après, maar wel weer interessant. Grillet zit zelf in een trein van Parijs naar Antwerpen een nieuwe film te bedenken, en tegelijkertijd zien we die film ook meteen. Ook al komen 'de film' en 'de creatie van de film' af en toe samen, het klinkt allemaal een stuk ingewikkelder dan het is. Verwacht geen mindfucks of Lynchiaanse toestanden, Grillet gebruikt het concept vooral humoristisch en relativerend. De 'film' zelf had zo van Godard kunnen zijn, niet alleen qua plot (gangsters, hotelkamers) maar ook qua stijl. Grillet experimenteert (met mate) en dat levert een paar ingenieuze shots en bij wijle een opzwepende editing op. Verder nog vermelden dat ook deze tweede film die ik van Grillet zie SM als een van de thema's heeft (een terugkerend motief, naar het schijnt) en dat Trintignant weer z'n heerlijk koele zelve is. Best cool filmpje, al bij al. Nipte 3,5*.

 

 

[Justin]

Klinkt wel goed, die ga ik even opzoeken op internet. :)

[Simonsav]

Dunkirk (2017)

 

Zo, hij is er, de nieuwe Nolan. Iets compleet anders dan wat we van hem gewoon zijn, of toch weer niet? Veel typische ingrediënten van een Nolan-film zijn toch weer aanwezig; zijn ontzettend goed gevoel voor realisme, een fantastisch complimentair sound design.

 

Dunkirk is een vrij korte maar zeer intense kijk op de evacuatie van het gelijknamige stadje in 1940, toen de Britten en Fransen naar de kust werden gedreven door de Duitse troepen. Deze evacuatie is tegelijk de hoofdrolspeler van de film. Er mogen dan wel enkele grote namen tussen de cast lopen, het gaat voor één keer niet om de personages. Er is geen enkele vorm van karakterontwikkeling, en dat is hier ook niet belangrijk, het gaat volledig om de situatie.

 

Is het dan weer een topfilm geworden? Mwah. Het is een sterk staaltje regisseren van Nolan, maar het is tevens vrij lastig om enige vorm van 'connectie' te vinden met Dunkirk, precies doordat je je niet echt kan hechten aan een personage of een bepaalde plotlijn. Er zitten fantastische scenes in ([tekst]het stilgevallen vliegtuig van Hardy die over het strand vliegt[/tekst]) maar uiteindelijk is het vaak zo afstandelijk dat je soms een docu-gevoel krijgt. Maar dan intenser.

 

3.5*

[vinnypassy]

Van wat ik mee heb gekregen (kon er niets aan doen en maakt me stiekem toch niet heel veel uit) is het inderdaad vooral audiovisueel. Dus ik ga hem lekker met relatief lage verwachtingen vwb storyline in IMAX kijken, heb er toch wel zin in hoor.

[Simonsav]

Het is inderdaad wel een echt IMAX filmpje. Ik denk dat Dunkirk misschien wel een beetje de Gravity van dit jaar kan worden. Zeker qua editing liggen die twee heel dicht bij elkaar.

[Justin]

Ik ga vanavond. Toch wel weer heel veel zin in, omdat het Nolan is.

[Simonsav]

The Girl From The Song (2017) - Boy meets girl op de universiteit, wordt er verliefd op, girl vlucht weg en boy gaat er achteraan; nee, erg origineel was dit script in ieder geval niet, ware het niet dat het wegvluchtende meisje op het Burning Man festival in de woestijn van California belandt en dat vervolgens wel een heerlijk decor vormt voor de rest van de film. Deze film heeft echt twee gezichten. Het wisselt hele sfeervolle momenten waarop de haast magische festival spirit naar boven komt af met nogal lullige "acteer" momenten waarbij je kan zien dat dit niet de meest getalenteerde cast ooit is. Onze girl is heel spontaan en bijgevolg geloofwaardig, maar de boy is soms echt wel een zandzak van een vent, en dat was toch behoorlijk jammer.

 

3*

[Justin]

Gister dus bij Dunkirk geweest en ik sluit me wel aan bij Simon. Audiovisueel echt magistraal, bovendien viel er ook genoeg te genieten aan mooie shots. Een band met de personages krijg je inderdaad niet zo, maar ik had niet het idee dat het nodig was. Met zoveel soldaten vechtend voor hun leven is er niemand die meer waard is dan een ander. Ik genoot ook vooral van de enorme insensiviteit gedurende de hele film. Het was echt overleven en er zaten bikkelharde scenes in. Ik merk nu wel dat ik echt bijna de hele film op het puntje van mijn stoel zat en daardoor ga ik toch ook voor deze film wel voor vier sterren. Niet Nolan's beste, zeker niet, maar ik heb echt wel genoten en kijk al uit naar zijn volgende project.

[Hansje]

Zo, ben voorlopig even klaar met het Marvel Cinematic Universe. Je moet toch een beetje mee zijn met het huidige filmlandschap ;c Mooi verdeeld in de helft waar ik me heb geërgerd en de helft die ik wel aardig vond, met nog wat uitschieters naar boven en beneden hier en daar. Iron Man is zonder twijfel mijn favoriete personage/acteur-combo, Captain America vind ik weinig maar die Russo broertjes maken er altijd wel een degelijk filmpje van. Wordt ook eens tijd voor een Black Widow stand-alone zeg, beter maken ze daar eens werk van voor ze nog meer heldjes op ons los laten. Enfin, hier de lijst:

 

3*

 

Iron Man (Jon Favreau, 2008)

Iron Man 2 (Jon Favreau, 2010)

Iron Man 3 (Shane Black, 2013)

 

2,5*

 

The Avengers (Josh Whedon, 2012)

Thor: The Dark World (Alan Taylor, 2013)

Captain America: The Winter Soldier (Anthony & Joe Russo, 2014)

Captain America: Civil War (Anthony & Joe Russo, 2016)

 

2*

 

Thor (Kenneth Branagh, 2011)

Captain America: The First Avenger (Joe Johnston, 2011)

Guardians of the Galaxy (James Gunn, 2014)

Avengers: Age of Ultron (Joss Whedon, 2015)

Ant-Man (Peyton Reed, 2015)

 

1,5*

 

The Incredible Hulk (Louis Leterrier, 2008)

Doctor Strange (Scott Derrickson, 2016)

[Justin]

Damn dat je het hebt vol gehouden gezien je ratings.