Film Topic

[Simonsav]

Droog is het zeker, maar wel een zeer fascinerende film verder toch ;sm;

[bril_idioot]

Ik vond hem wel fascinerend, ja. Al had het soms wel iets toegankelijker gemogen. De taal, de snelheid, de montage; bijna niets helpt de kijker. Begrijp me niet verkeerd, dat is deels ook wel de charme van de film, maar het was soms fijn geweest als er iets meer rekening met de kijker was gehouden. Bijvoorbeeld door het tempo af en toe iets te verlagen.

 

Mijn vriendin vond hem overigens vooral saai, geloof ik.

[Simonsav]

Yup, wel eens. Zeker het technische is soms wat moeilijk om volgen. De regisseur, Carruth, is trouwens, en ik quote wiki maar want das gemakkelijker, "a former software engineer with an undergraduate degree in mathematics". Heeft dus wel een aardige achtergrond voor dit soort werk, dus ik ben er altijd maar vanuit gegaan dat het van uit zijn oogpunt allemaal zo moeilijk nog niet is en hij de wiskundige kwaliteiten van zijn publiek een beetje heeft overschat :D

 

Zou zijn 2de film, Upstream Color, overigens ook erg aanraden.

[bril_idioot]

Yup, wel eens. Zeker het technische is soms wat moeilijk om volgen. De regisseur, Carruth, is trouwens, en ik quote wiki maar want das gemakkelijker, "a former software engineer with an undergraduate degree in mathematics". Heeft dus wel een aardige achtergrond voor dit soort werk, dus ik ben er altijd maar vanuit gegaan dat het van uit zijn oogpunt allemaal zo moeilijk nog niet is en hij de wiskundige kwaliteiten van zijn publiek een beetje heeft overschat :D

 

Zou zijn 2de film, Upstream Color, overigens ook erg aanraden.

Tijdens het kijken had ik soms al het gevoel dat het gemaakt was door natuurkunde-/wiskundestudenten. Dat is kun je inhoudelijk zien als een compliment, maar artistieke gezien ook wel als kritiek.

 

Zal Upstream Color eens kijken binnenkort.

25 december 2016 bewerkt door bril_idioot

[Simonsav]

La Belle Saison (Summertime, 2015) - Franse film die zich afspeelt in de jaren '70, gaat over een meisje van het platteland dat naar Parijs trekt en daar al snel in een soort feministische beweging terechtkomt. Daar wordt ze ook verliefd op een vrouw, wetende hoe moeilijk dat in die tijd was om je daarover te verantwoorden. Het (overdreven) feminisme krijgt iets te vaak de bovenhand waardoor deze film toch een stuk minder is dan het had kunnen zijn. 3*

 

Aloys (2016) - Een zeer bizarre film die ik eens had binnengehaald nadat ik had gelezen dat hij vergeleken werd met Upstream Color maar dat viel wel wat tegen. Een wat schizofrene en eenzame privé-detective wordt gecontacteerd door een mysterieuze vrouw en probeert te achterhalen wie zij is. Maar door de wazige hersenspinsels van de man is heel moeilijk uit te maken wat echt is en wat niet. Echt zeer vage film. 2.5*

[Simonsav]

[B]Blue Jay (2016)[/B] Op aanraden van @Dansmeister en dan gaat het meestal één van twee kanten op: ofwel krijg je een overdreven kleffe film die moeiteloos in het Notebook-rijtje past, ofwel krijg je een film die veel dieper gaat dan wat makkelijke chickflick truukjes en zo mooi en eerlijk is dat hij ervoor zorgt dat je weemoedig terug gaat denken aan een bepaalde ex, of meer nog, je hele jeugd. Deze film past wel overduidelijk in die laatste categorie. [I]Blue Jay[/I] is een heel simpel opgezette film: Jim en Amanda waren een koppeltje in highschool, en voor het eerst in twintig jaar zien ze elkaar weer terug wanneer ze toevallig op hetzelfde moment in het dorp zijn waar ze opgroeiden. Ze raken opnieuw aan de praat en al snel komen allerhande herinneringen terug naar boven. Ze vallen terug in bepaalde routines, ook al is het al zo lang geleden, en rakelen moeiteloos oude inside jokes weer op. Het meest opmerkelijke is nog dat dit allemaal verloopt zonder script, het grootste deel van de film is namelijk gewoon improvisatie. Eerlijke cinema, weet je wel. Vooral daarin ligt de kracht van deze film. Melancholie op het scherm brengen, het klinkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar [I]Blue Jay[/I] weet het wél te doen. De hele nostalgische vibe brengt niet alleen de personages terug naar hun eigen jeugd, maar stiekem ook jezelf. Iedereen kan wel een bepaald persoon herinneren uit hun tienerjaren (nu klink ik wel erg oud) waarmee ze zichzelf in dit scenario zouden kunnen zien. Het is een heel gek gevoel, maar het is wel waar ik al de hele ochtend aan zit te denken. Heerlijk als een film dát kan bewerkstelligen. [I]Blue Jay[/I] duurt amper 80 minuten, het hadden er voor mij dubbel zoveel mogen zijn.

[vinnypassy]

Van het weekend ook gezien inderdaad, prima filmpje. (y)

[-Koen-]

La La Land (Damien Chazelle, 2016) is de filmhype van het moment. Een vrije unieke film voor zijn tijd aangezien het soms meer een gefilmde musical is dan een film. Zoals gezegd uniek en dus vergde het in het begin toch wel even wat tijd om de switch te maken. Gelukkig zorgt de openingsscène er al meteen voor dat je weet wat je te wachten staat. Emma Stone is erg sterk, mag toch hopen dat zij de nominaties voor de Oscars zal gaan halen (al denk ik dat de film zelf, het script, de regisseur, de soundtrack en nog een paar andere onderdelen zeker een nominatie op gaan leveren). Ryan Gosling was oké, maar stak er niet heel erg boven uit, waar Stone echt de film wist te dragen. Al met al een erg vermakende film, weer eens wat anders dan normaal dus Damiel Chazelle mag snel weer met wat nieuws komen!

 

Star Wars: Rogue One (Gareth Edwards, 2016) ook maar meteen meegepakt. Al heb ik alleen nog maar de oudste twee films gezien van de originele trilogie, dus mis ik de nodige achtergrond van het Star Wars universum. Desalniettemin kan je deze film als leek ook erg goed meepakken, bijna alles wordt dan ook zo gebracht dat je geen voorkennis moet hebben van Star Wars. "Termen" als Darth Vader, Stormtroopers en Death Star komen voorbij, maar het is iedere keer overduidelijk wat ermee wordt bedoeld. Film zelf was erg vermakelijk. Moet toch snel maar eens de oudere films gaan kijken!

[Simonsav]

Kimi no na wa (Your Name, 2016)

 

De nieuwste van Makota Shinkai, regisseur van eerdere pareltjes als 5 Centimers per Second en The Garden of Words heeft een heel erg beperkte release gekregen, en dat blijft jammer want deze man maakt toch echt wel films die je op het grote scherm gezien moet hebben. Ook deze is weer een absoluut meesterwerk wat de animatie betreft, vergelijkbaar met een 5 Centimeters heb je ook hier weer fantastische panoramische shots die barsten van de kleuren. Dus op dat gebied valt er helemaal niets op aan te merken.

 

Laat ons het dan even over de inhoud hebben. Het verhaal gaat over een jongen uit Tokio en een meisje op het platteland, die op een dag wakker worden en schijnbaar in elkaars lichaam verzeild zijn geraakt. Allebei komen ze in een voor hun erg onbekende wereld terecht, in een vreemd lichaam dan ook nog, maar toch vinden ze een manier om elkaar te helpen en beter te leren kennen. Dit alles speelt zich af tegen de dreiging van een komeet die boven Japan hangt en het land bedreigt. Een niet echt conventioneel verhaal en een aantal dingen stoorden me echt wat, zoals het te pas en onpas gebruiken van wat melige liedjes, of de iets te vaak voorkomende emotionele manipulatie van het publiek. Kan ook aan het cultuurverschil liggen natuurlijk.

 

Al bij al is de film an sich echt wel geslaagd verder, mede natuurlijk doordat ie er gewoon zo fenomenaal uitziet en er genoeg beklijvende momenten inzitten. Van het niveau 5 Centimeters is het echter niet.

 

3.5*

 

 

 

 

 

[vinnypassy]

Nou, als jij het al niet van het niveau van 5 Centimeters vindt, wil ik dan wel weten wat ik ervan vind?

[Simonsav]

Dat vind ik een hele rare zin :cab:

[vinnypassy]

Waarom dan?

[Simonsav]

Waarom dan?

 

Gewoon ;c je moet het je ook niet afvragen. Gewoon kijken (y)

[vinnypassy]

Ja, komt goed. Maar het is gewoon altijd leuk om 5 Centimeters ff een klein beetje te downgraden bij jullie overdreven positievelingen ;sm;

[Kyrill]

Ben echt film moe geworden dit jaar... Maar 83 films gezien, vorig jaar 117 en in 2014 nog maar liefst 128....

Heb er gewoon steeds minder concentratie voor en van de 83 maar liefst 62 in de bioscoop gezien.

[Simonsav]

Film moe is natuurlijk nogal relatief als je 62 keer naar de bios bent geweest :cab:

 

Ik heb een vruchtbaar jaar gehad ;c Zit aan 122 films die dit jaar zijn uitgekomen. Geen idee hoeveel ik er in totaal heb gezien. Overigens wel geen topjaar, meer een goede en brede subtop.

[vinnypassy]

122 is wel bizar hoor, dat haalde ik nog niet eens in het jaar dat ik er 50 op het IFFR heb gezien. :cab: Ook niet met films in dat jaar die ik het jaar erop zag erbij opgeteld. Maar merk het zelf ook, kies doordeweeks ook veel liever voor een simpele hap in de bios, een serietje of zelfs iets heel anders. Dus voor ons cinefielen is dat wel 'filmmoe', al kijkt de rest van de wereld gek op als je dan cijfertjes noemt. ;c Volgens wiw zit je nu op ongeveer 230 films Siem.

 

Zit zelf op 62 films uit dit jaar en iets van 160 totaal. Vorig jaar nog 220 films in totaal, dus dat is wel een aardig verschil.

28 december 2016 bewerkt door vinnypassy

[Justin]

Ik heb nu 119 beoordleing op wiw, maar daar zitten ook wat series tussen. Vorig jaar 155, 2014 187, 2013 zelfs 261. Dus hier duvelt het aardig in elkaar. ;c

[Simonsav]

122 is wel bizar hoor

 

Goh, ja, eigenlijk zit ik redelijk op mijn gemiddelde van de afgelopen jaren. Vorig jaar strandde ik op 134, en twee jaar terug kwam ik ook net op 122 uit. Maarja ik kijk echt teveel eigenlijk, dingen waarvan ik weet dat het wss rommel is enzo :cab: En toch blijf ik het waarschijnlijk doen omdat ik, als ik mijn jaarlijsten even snel afloop ik vaak films zie die ik ergens rond plek 80 of 90 heb geranked maar die stiekem wel gewoon leuk waren en waarvan ik toch blij ben dat ik ze heb gezien ;sm;

 

---------

 

The Nice Guys (2016)

 

Shane Black toont hier toch even dat zijn Kiss Kiss Bang Bang van ondertussen alweer 11 jaar geleden geen toevalstreffer is. Levert hier toch weer een heerlijke film in diezelfde "buddy" stijl waar vooral Ryan Gosling een fantastische personage neerzet. Meer dan eens heel hard moeten lachen, vooral in de eerste helft van de film. Moet zeggen dat het tweede uur wel net een tikje minder was en het een wat inzakt. Iets minder gevat en iets minder humoristisch. Los daarvan ontzettend genietbare film.

 

3.5*

29 december 2016 bewerkt door Simonsav

[Justin]

[quote name='Simonsav'][B]Blue Jay (2016)[/B] Op aanraden van @Dansmeister en dan gaat het meestal één van twee kanten op: ofwel krijg je een overdreven kleffe film die moeiteloos in het Notebook-rijtje past, ofwel krijg je een film die veel dieper gaat dan wat makkelijke chickflick truukjes en zo mooi en eerlijk is dat hij ervoor zorgt dat je weemoedig terug gaat denken aan een bepaalde ex, of meer nog, je hele jeugd. Deze film past wel overduidelijk in die laatste categorie. [I]Blue Jay[/I] is een heel simpel opgezette film: Jim en Amanda waren een koppeltje in highschool, en voor het eerst in twintig jaar zien ze elkaar weer terug wanneer ze toevallig op hetzelfde moment in het dorp zijn waar ze opgroeiden. Ze raken opnieuw aan de praat en al snel komen allerhande herinneringen terug naar boven. Ze vallen terug in bepaalde routines, ook al is het al zo lang geleden, en rakelen moeiteloos oude inside jokes weer op. Het meest opmerkelijke is nog dat dit allemaal verloopt zonder script, het grootste deel van de film is namelijk gewoon improvisatie. Eerlijke cinema, weet je wel. Vooral daarin ligt de kracht van deze film. Melancholie op het scherm brengen, het klinkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan, maar [I]Blue Jay[/I] weet het wél te doen. De hele nostalgische vibe brengt niet alleen de personages terug naar hun eigen jeugd, maar stiekem ook jezelf. Iedereen kan wel een bepaald persoon herinneren uit hun tienerjaren (nu klink ik wel erg oud) waarmee ze zichzelf in dit scenario zouden kunnen zien. Het is een heel gek gevoel, maar het is wel waar ik al de hele ochtend aan zit te denken. Heerlijk als een film dát kan bewerkstelligen. [I]Blue Jay[/I] duurt amper 80 minuten, het hadden er voor mij dubbel zoveel mogen zijn.[/QUOTE] Net ook gezien. Fijn filmpje ja. (Y)

[Kyrill]

Film moe is natuurlijk nogal relatief als je 62 keer naar de bios bent geweest :cab:

 

Ik heb een vruchtbaar jaar gehad ;c Zit aan 122 films die dit jaar zijn uitgekomen. Geen idee hoeveel ik er in totaal heb gezien. Overigens wel geen topjaar, meer een goede en brede subtop.

 

Nee is het niet :cab: Maar 4x per maand gemiddeld. Vorig jaar Augustus alleen al 10 dagen vakantie Frankrijk en toch nog 10 films in bioscoop gezien die maand :cab: ;)

[Simonsav]

 

Nee is het niet :cab: Maar 4x per maand gemiddeld. Vorig jaar Augustus alleen al 10 dagen vakantie Frankrijk en toch nog 10 films in bioscoop gezien die maand :cab: ;)

 

Ligt misschien ook aan de titels die draaien? Ik heb dit afgelopen jaar ook ontzettend vaak aan mijn bios gestaan en weer weggegaan gewoon omdat er niks interessant speelde.

[Kyrill]

 

Ligt misschien ook aan de titels die draaien? Ik heb dit afgelopen jaar ook ontzettend vaak aan mijn bios gestaan en weer weggegaan gewoon omdat er niks interessant speelde.

 

Daarom ook. Ik heb Pathe Unlimited Gold en ga max 4 per maand...Vorig jaar ging ik nog om de dag gemiddeld

[Simonsav]

Boi Neon (Neon Bull, 2015) - Braziliaanse film waarvan de titel eigenlijk beter klinkt dan wat het uiteindelijk resultaat heeft opgeleverd. Een vrij simplistisch verhaal, nuja verhaal, qua plot is het ook niet echt bijzonder. Neon Bull moet het vooral hebben zijn sfeervolle visuals en rustige tempo. Sommige momenten werkt dat, andere dan weer minder. 3*

 

Frisson Des Collines (2011) - Vrij aardige (Frans-)Canadese dramedy over een jongen die ervan droomt met zijn vader naar Woodstock te reizen. Wanneer zijn vader echter overlijdt, compliceert dat de zaken nogal, om het droog uit te drukken. Was wel geinig, al had ik deze eigenlijk vooral nog staan omdat Evelyne Brochu erin meespeelt, en goh, wat was ze weer liev. 3*

[Justin]

Gisteren Busanhaeng (2016) gekeken. Geinig Koreaans zombie filmpje dat zich grotendeels afspeelt in een trein. Mag zich zeker wel meten met de Hollywood producties. Spanning zeker aanwezig, de kills waren tof en er werd goed gebruik gemaakt van de trein waar het zich veel in afspeelde. Houd het wel op 3* denk ik, richting het einde begon het me iets te vervelen.