Titan

Hij is onderweg terug, gebruind en wel! Morgen volgt de nieuwe stemronde . Excuses voor de vertraging!

Update: ik heb een nieuwe scorewiz aangemaakt, alles weer ingevoerd vanaf het begin (wat een pokkenwerk ) en het werkt nu allemaal zoals het zou moeten! Geen idee waar de fout zat. Dus hierbij dan eindelijk: de punten van Nigeria! @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Ah, gelukkig valt het terug te kijken nu. Heb ik niet voor niets net een gegrild haantje gehaald om er bij op te peuzelen. Kijken in stijl.

Rustgevend om te zien hoe je je eigen ground zero op dit moment aan het maken bent.

Ik vermoed inmenging van Reetanyahu's MUossad.

XLV Wat me elke keer weer heeft aangetrokken in bizarre challenges die me over de FM-wereld leidden, was dat ik me virtueel in een ander land waande. Op Google ga ik op zoek naar informatie over het land en voor je het weet ga je steeds dieper in het Wikipediakonijnenhol. Het creëert een narratief, als ware je daadwerkelijk op de plaats aanwezig bent. Iets staat me bij dat ik ooit in Nieuw-Zeeland was in mijn ‘Van Mongolië naar Macaugame’, maar waar precies, durf ik niet meer te zeggen. Volgens mij was het bij Western Suburbs uit Porirua. Dat ligt trouwens net als Te Awamutu op het noordelijke eiland. Te Awamutu Een typisch stadje dat ooit een eigen treinstation had, maar uiteindelijk commercieel niet aantrekkelijk genoeg was om nog langer een snelle verbinding in stand te laten houden. De veertienduizend inwoners zullen het niet direct missen, want na een bus- of autorit van een kleine dertig kilometer zijn ze al in Hamilton, veruit de grootste stad in de omgeving. Dat Te Awamutu de vijfde stad van de regio Waikato is, toont direct aan hoe dunbevolkt de eilanden in feite zijn. De regio, het land overigens ook, kent natuurlijk een roerige geschiedenis waarin de oorspronkelijke bewoners en de later arriverende missionarissen een grote rol speelden. Het waren de missionarissen die in 1853 een kerk uit de grond stampten. De St. John’s Church is naar verluid het oudste gebouw van de regio, waarmee Te Awamutu zowaar een toeristisch trekpleistertje heeft, naast het Te Awamutu Museum. AFC Te Awamutu AFC, de club waar ik waarschijnlijk langer dan een decennium aan het roer zal blijven staan, werd reeds in 1913 opgericht en heeft er al meer dan honderd bestaansjaren opzitten. In mijn game zitten we dichtbij de 135e verjaardag van de vereniging die plaats biedt aan zowel mannen- als vrouwenvoetbal. Opvallend genoeg heeft TE AFC zelfs een eigen fanshop; niet gek voor een amateurvereniging die acteert op de lagere niveaus van het land. Wat ik zelf mooi vind aan AFC, is dat het zich profileert als een echte community club. Even handig als noodzakelijk in een kleine stad met omliggende dorpen waar mensen snel op elkaar aangewezen zijn. Wisselvalligheid Terug naar FM. Er zit een half seizoen op in de NRFL Division Two. We slaan geen modderfiguur, tot opluchting van velen. Na zestien speelrondes staan we er iets beter voor dan waar ik eind vorig seizoen op hoopte. Een plek net veilig boven de degradatielijn, dat was waar ik voor ging. Met dertien punten voorsprong op Papakura City lijken we ons vooralsnog geen zorgen te hoeven maken om degradatie. Tegen de topploegen hebben we het daarentegen moeilijk gehad; we scoren vaak genoeg, maar krijgen er ook genoeg om de oren tegen de toppers. Het is een prachtige leerschool voor mijn jonge selectie; ik merk dat ze als team steeds beter gaan functioneren. Ik maak me dus geen zorgen over de tweede competitiehelft. Bovendien heb ik geluk dat de kwantiteit-kwaliteitverhouding evenredig is in mijn selectie: iedereen is even slecht. Wanneer er een speler wegvalt door schorsingen of blessures, heeft dat amper invloed op het spel. Dat gaat nog leuk worden, nu alle teams met veel schorsingen te maken krijgen. Immers, na twee gele kaarten mag je hier al een wedstrijdje brommen. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr, @Rob1981.

De statistieken liegen er niet om. Wat wordt de volgende uitdaging in eigen land wat betreft dergelijke lijstjes, of zijn dit eerder de aangename toevalligheden?

Boer Harm incoming? Heng henggggg

Die twee opties hebben al niet gewerkt. Jaag hem er morgen wel helemaal opnieuw in als ik er niet uitkom. Prima ambtenarenklusje.

Nog vier dagen werken en uw MU-organisator gaat zijn koffer inpakken. Zelfde gevoel als de werktas inpakken, hoor. Zorgen dat je alles hebt, arriveren op de plek van bestemming en jezelf niet te druk maken. Gekkigheid, toch? In ieder geval ga ik proberen deze editie voor komende zondag af te ronden, zodat we niet te lang op de ontknoping hoeven te wachten. 'In Afrika daar wonen... JAGERS!' Een flauwe grap van Herman Finkers, zo flauw dat ik er telkens weer om moet lachen. Enfin, we zijn dus weer in Afrika en daar wonen ook mensen uit Nigeria. Dat is het land dat door aron24 is ingezonden. Namens Nigeria treedt Adekunle Gold op, ook wel bekend als Adekunle Silver of AG Baby. Adekunle is een 37-jarige sing-songwriter binnen het afrobeatsgenre. In 2015 brak hij door met een door hem aangepaste versie van een nummer van One Direction: Sade. Een jaar later volgde zijn eerste album met de uiterst originele titel Gold. Het ingezonden nummer is echter veel recenter. The Life I Chose werd eerder dit jaar uitgebracht als single, nadat Adekunle vorig jaar zijn vijfde album had uitgebracht. Het moge duidelijk zijn dat deze artiest niet stilzit. Hoewel het nog geen extreem grote hit is geworden ten opzichte van zijn eerdere singles, wordt The Life I Chose weer voldoende gedraaid en krijgt het nu ook een kans te shinen op de MU Worldvision Song Contest! De stemmen uit Nigeria Oké, help! In scorewiz kan ik plots bij sommige jury's niet meer een ander land selecteren. De 10 punten die door Nigeria worden uitgedeeld, kan ik helemaal niet kwijt. Jury's en deelnemende landen gecheckt in Scorewiz en alles lijkt goed te staan. Heeft iemand ook maar enig idee? Vrees dat ik hem anders helemaal opnieuw in moet gaan voeren... @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Klopt . Veertien spelers op scherp, bizar. Doet ook veel met het competitieverloop.

Remco Balk en Patrick Pothuizen zouden trots op dit elftal zijn

XLIV Het kan verkeren in de voetbalwereld: van een boevenbrigade in Antwerpen tot het WK met Brazilië en van het hoogste podium met een Deense dreumes tot een jeugdkorps in Nieuw-Zeeland. Alleen mogelijk in FM, zullen we maar zeggen. De ene die ik ook naar deze landen zou zien trekken, is Dick Advocaat. Op voorwaarde dat er voldoende pegels voor het oprapen liggen. Plug and play Mijn grootste zorg is niet het eerste seizoen bij Te Awamutu – waarschijnlijk spreken we het uit zoals het geschreven wordt, maar dan wel de oe-klank bij de u’s – want het niveau in de NRF Championship is om te huilen. Hoewel ik het in de vorige update nog niet hardop durfde uit te spreken, had ik er een snood vertrouwen in dat het zou lukken om direct in het eerste seizoen nog te promoveren. Goed, de achterstand was ruim, maar het waren vijf tegenstanders die stuk voor stuk onder druk kunnen worden gezet. Zorgen voor veel doelpogingen staat op dit niveau gelijk aan minstens een doelpunt in de wedstrijd. Er is altijd wel een verdediger die te laat is of een doelman die zijn jaar niet heeft. Niet dat dat een garantie is voor een overwinning, want de statistieken die jullie hieronder zien zouden niet verraden dat we deze wedstrijd met 1-0 hebben verloren. Ter verduidelijking: wij waren de uitspelende ploeg. Met andere woorden: we waren een keertje ge-FM’d. Kan gebeuren; kop omhoog, schouders eronder en gaan! En gaan, dat deden we. Het negatieve doelsaldo werd omgezet in een positief resultaat en aan het einde van rit stond er een hoofdletter K voor onze clubnaam. Kampioen met vier punten voorsprong. We kunnen door naar de NRFL Division Two, een competitie waar we volgens de bookmakers (en volgens mijzelf) niet veel te zoeken hebben. Het hoogtepunt zal ongetwijfeld de bonte verzameling aan clubnamen zijn die we tegen gaan komen. Papatoetoe, Te Atutu, Hibiscus Coast. Pareltjes. Aangezien ik de selectie niet mag versterken en de youth intake waardeloos was, mik ik voor het jaar 2048 op een plek rond de twaalfde positie. Degraderen zie ik niet gebeuren; promoveren al helemaal niet. De komende jaren zullen we moeten hopen op een paar aardige spelers uit de eigen jeugd en geld bij elkaar moeten sprokkelen om onze faciliteiten te verbeteren. Nieuw-Zeeland – geen gemakkelijk land voor deze challenge, dat weet ik nu al. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr, @Rob1981. Weer iets met een lange adem

Oef, wat een zalige return; Barça helemaal zoekspelen . Goh, een verrassing dat die vreselijke club gewoon weer in een FM-halvefinale staat; tijd om ze aan te wijzen wat hun echte plaats is!

Het tempo gaat erop, als ware de zomervakantie in zicht komt! Voor het eerst in tijden is iedereen op het Stadskantoor geconcentreerd; het lijkt wel alsof er een inspectie op bezoek gaat komen. Iets waar men zich in principe niet druk om hoeft te maken: de inspectie is niets anders dan het keuren van het eigen vlees. Lekker gewerkt, jongens! We gaan door met buurland Nederland, vanuit het perspectief van het organiserende land. Een niet geheel onbekende band wordt namens de noorderburen naar Hasselt gestuurd: Roprop heeft HAEVN opgeroepen om een gooi te doen naar de titel, wat tot dusver nog altijd tot de mogelijkheden behoort. Het Kerkraadse duo werd in 2015 in het leven geroepen, toen het tweetal werd gevraagd (reclame)filmmuziek te maken. Dat project beviel uiteindelijk zo goed dat HAEVN besloot over te stappen op volwaardige songs. Het leidde tot één album en meerdere singles, waarvan Finding out more zelfs twee keer opdook in de Top 2000 (hoeveel dagen nog tot...?). Op dat ene album (Eyes Closed) staat Where The Heart Is. Een rustig, meanderend stukje muziek waar menig muziekfetisjist lekker op weg kan dromen. Geen bombastische herrie, geen vuurwerk, maar intimiteit. Het nummer zelf stamt al uit 2015 en werd oorspronkelijk ingezet als muziek in een commercial van BMW. Het is dus één van de nummers die op die manier aansloeg en vervolgens verder werd uitgewerkt tot een complete song. Zeg het maar: helemaal afspelen of gewoon afzetten na dertig seconden? Op het Stadskantoor kiezen ze voor de volle 3:53 minuten; fijn wegdoezelen en drie uur later weer wakker worden. De stemmen uit Nederland @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

No brainer, zou hem persoonlijk naar München brengen en voor nog niet de helft een topspeler van Brazilië halen die nog in eigen land speelt.

XLIII Au revoir, Denemarken! Al zullen ze dat daar ongetwijfeld niet zo zeggen. Het bestuur zat behoorlijk aan te dingen om me bij de club te houden. Toen ik mijn ontslag indiende, werd direct een spoedvergadering ingelast met slechts één agendapunt: hoe houden we Kris Krosbach behouden voor Fjordager? Het antwoord was simpel: op geen enkele manier. Een hoger salaris en de belofte om de jeugdscouting te verbeteren konden me niet verleiden. Ik pakte de Deense paling in en ging op zoek naar een nieuw avontuur. Youth only Ja, ik weet het. Een goede maand geleden sprak ik nog een veto uit tegen een youth only. Nu begin ik er in één keer zelf over. Voordat ik hier verder op inga, wil ik jullie bedanken voor de leuke suggesties die binnenkwamen. Misschien dat ik ooit iets daarmee doe; het heeft me in ieder geval aan het denken gezet! Oké, youth only. Eigenlijk heb ik een pentagon- of hexagonchallenge voor ogen, maar met een beetje geluk op de banenmarkt kun je daar in een seizoen of tien al mee klaar zijn, aangezien de UEFA Champions League al afgevinkt is. De volgende continentale hoofdprijs die ik wil pakken, ligt verstopt in Oceanië. Om mezelf daar een leuke uitdaging mee te geven, heb ik ervoor gekozen om die prijs via de youth only-regels te gaan pakken – hopelijk. Conclusie: bij mijn volgende club wil ik de OFC Champions League winnen door enkel gebruik te maken van de eigen jeugd. Simple as f. Nieuw-Zeeland Mag ik het mezelf dan een klein beetje makkelijk maken? Jawel, toch? Even heb ik getwijfeld of ik deze uitdaging aan wil gaan op Tahiti of Nieuw-Caledonië, maar net op tijd besefte ik dat de gemiddelde aanwas van jeugdspelers in dat soort landen dramatisch is. Dat heeft alles te maken met de (dynamic) youth rating. In Nieuw-Zeeland ligt dat niveau aanmerkelijk hoger, is mijn aanname, wat voor mij de keuze voor dit prachtige land logisch maakte. Vanaf het laagste punt Ik heb vier competitieniveaus ingeladen in mijn lopende game, waarmee ik direct de hoofdmoot van deze nieuwe uitdaging te pakken heb. Volgens de regels van de youth only begin je namelijk op het laagste niveau met een club die nieuw is op dat niveau. Nu is dat laatste niet mogelijk, aangezien er in de database die ik gebruik niemand degradeert vanuit de NRF Championship. Gelukkig speelt in deze competitie wel het kneusje van de klas: Te Awamutu. Na zeven van de twintig speelrondes heeft de club uit de gelijknamige plaats slechts één punt gepakt. Dat is nog niet alles, want in al die wedstrijden (inclusief één bekerwedstrijd) heeft de club nog geen enkele keer gescoord. Al met al leek ome Kris Krosbach dit een leuke klus. Niveau? Wat moet ik hier nou over zeggen… Het niveau is verschrikkelijk, precies zoals ik verwachtte. Te Awamutu is een amateurvereniging met de slechts denkbare faciliteiten, wat zich weerspiegelt in de huidige selectie. Slechts drie spelers, misschien vier, zouden op dit moment goed genoeg zijn. Daarbij moet ik opmerken dat Lewis Fay in de belangstelling staat van maar liefst 23 clubs die allemaal op een hoger niveau uitkomen. Over twee weken gaat de transfermarkt open, dus hem ga ik hoe dan ook verliezen; da’s geen hogere wiskunde. Ik ga er dus maar het beste van maken, want één ding weet ik zeker op deze niveaus: je hoeft niet de meeste kwaliteit in huis te hebben om de meeste wedstrijden te winnen. Volgers @Badmuts, @Vreven, @Glenn08, @Arezo, @keano77, @Nom de Guerre, @Fantasy, @Willem, @Tim', @neva, @Djurovski, @MNie, @Richarð., @Whitewolf345, @De Raam, @ElMarcos, @Vlonkie, @KayDeManaager, @jeffrey koole, @Kyrill, @Keeza, @Marius, @Boyzone. @Jónstærke, @Lensherr. Slet's go!

Nou, je hebt de neutrale fans niet verwend op de laatste speeldag . Vanuit jouw perspectief is daar helemaal niets mis mee; overtuigend kampioen! Hopelijk lukt het om het team weer iets sterker te maken met het oog op de nieuwe Europese sneltrein die op het perron staat te wachten.

Toch prettig dat je niet al te lang hoeft blijven te hangen hier. Wat brengt de volgende locatie?

Vrij lonely in de middenmoot.

Vrijdag, de favoriete dag van elke ambtenaar, op gelijke hoogte met donderdag, woensdag, dinsdag en maandag. De weekenden maken niet veel uit, dat zijn dagen waarop sowieso niet gewerkt hoeft te worden, alsmede de nationale feestdagen en andere dagen met bijzonder verlof. Het leven is één grote vakantie waarin je af en toe pretendeert te werken. Wat doe je dan tussendoor? Nou, een songfestival presenteren! Vandaag staat in het teken van het kleinste land dat deelneemt aan deze editie: Liechtenstein. Dat ze daar ook nog andere dingen doen dan bankieren en de belasting te slim af zijn, blijkt uit de inzending van Satyr, die de mannen van Erben der Schöpfung een podium biedt. De symfonische-metalband werd omstreeks 1998 opgericht door toetsenist Oliver Falk en bouwde binnen de eigen scene een zekere staat van dienst op. Van de groep verscheen drie keer 'iets' op cd of vinyl, waaronder het album Twilight dat werd uitgebracht in 2003 en nummers in het Duits en Engels kent. Onze oren gaan verwend worden met het vijf minuten durende Sleep and Death; twee gevoelens die snel aan de oppervlakte komen na het beluisteren van het hele album. Een lekker duister nummer, ingeluid door onheilspellende klanken die typerend zijn voor de muziek van Erben der Schöpfung. Liechtenstein, kom er maar in! De stemmen uit Liechtenstein @007mark, @aron24, @Badmuts, @bas huijsmans, @bas2204, @Bogatyr, @Chiemel, @Chimpa, @chrisje1993, @Djurovski, @Erwin., @Fabian., @Fantasy, @Grote Ree, @ivago, @Laki, @nasje92, @Roprop, @Rykjvk1, @Satyr, @Tim', @timpy00, @Titan, @Urbeto, @Vreven, @xanderoo

Dat zou iedereen moeten doen, hoor. Zo snel of zo langzaam als je het zelf wilt. Ik ben in het weekend ook vaak van de radar verdwenen hier en daar lig ik geen seconde wakker om. Andersom ook niemand .

Verliezen van De Graafschap kan gebeuren, want dan spreek je gewoon over een topteam . Je moet het vooralsnog hebben van de hoop op een goede periode. Misschien dat je nieuwe tactiek (die je nu bij Arsenal probeert) nog wat kan veranderen?