Sinds het filmhuis weer geopend is toch een stuk of wat films mee kunnen pakken.
Barefoot Emperor: een soort vervolg op King of Belgians, dat wél een aardige film was. Hier zijn de makers iets te veel in zichzelf gaan geloven, wat voor mij uitmondde in een ontiegelijk saaie film met slecht een paar kleine hoogtepunten. Mislukte satire. Misschien dat een ander het wel kan waarderen.
System Crasher: net gemist voor de lockdown, gelukkig nog een keertje gedraaid. Wauw, een aangrijpende en heftige film die steengoed de onmacht van hulpinstanties weergeeft.
La Vérité: veel lovende kritieken over deze film, die ik eerlijk gezegd niet zo goed begrijp. Een te gemakkelijk verhaal die op de meeste momenten te zwak oogt waar scherpte nodig is. Naar mijn idee een film die enkel gemaakt is om Catherine Deneuve (speelde overigens fantastisch) nog een keer in de schijnwerpers te zetten.
De Beentjes van Sint Hildegaard: Ontroerend en komisch; een lekker nuchtere film met fantastische Twentse humor.
Proxima: vrij jammer dat de trailer doet vermoeden dat het een SF-film is i.p.v. een drama, maar dat maakt de kwaliteit niet minder Een degelijke film met een goede rol van Eva Green. De voorlaatste scène was niet nodig geweest, had ook prima zonder dit gekund om de moraal over te brengen.