Jeroen.

Niet één maar twee seizoenen zijn inmiddels voltooid en net als in Azië is het een kwestie van enkele bovengemiddeld getalenteerde spelers vinden en dan is het vooral een beetje spatiebalk rammen. Al tijdens de laatste weken van mijn tijd bij Gamba Osaka viel mijn oog op de vacature bij Orlando Pirates. Vlak na ontslag te hebben genomen mocht ik ook aan de slag bij deze club en konden we aan de slag in Zuid-Afrika. In twee seizoenen laten we slechts één kans op een prijs liggen door een teleurstellende nederlaag in de beker tegen AmaTuks die profiteren van slecht afronden aan onze kant. De overige acht prijzen worden toegevoegd aan mijn prijzenkast waaronder de Afrikaanse Champions League waardoor we weer door mogen.

Een korte update want zoals gehoopt is het na een halfjaar extra tijd om mijn ontslag in te dienen en verder te kijken. Het enige waar het echt nog om draaide is de Champions League en na het winnen van de Supercup was daar in mei ook de finale van deze prijs. Na de knock-outs te hebben overleefd tegen alle Oost-Aziatische clubs was het vrij verrassend Sharjah dat tegenover stond in de finale. In de V.A.E. werd vervolgens met 6-1 gewonnen door Gamba waardoor de druk er in de return redelijk af was maar uiteindelijk ook met 2-1 gewonnen werd. Met een vinkje achter Azië is het tijd om verder te kijken en voor nu is het het doel om in Zuid-Afrika aan de slag te gaan.

Het tweede seizoen bij Gamba Osaka en als alles goed loopt zou het zomaar het laatste volledige seizoen in Azië kunnen zijn. In de winterse transferperiode nemen we afscheid van Neta Lavi die voor minimaal €6,- miljoen naar China vertrekt. Daarnaast vertrekt Riku Gunji naar Sendai voor minimaal €3,8 miljoen en verdienen we nog wat aan reserves Rihito Yamamoto en Dai Tsukamoto. In de zomer komt daar nog het vertrek van rechtsbuiten Anas Al-Dahan bij die helaas een afkoopsom in zijn contract had staan. Tegenover deze vertrekkers staat de komst van zes nieuwelingen. Als vervanger van Lavi mogen Daniel Elfadil en Oluwaseun Odunsi het gaan uitmaken. Weverton is een prima back-up voor Mbenza terwijl doelman Jasper Torkildsen een buitenkansje was tussen de palen. Met Yuta Koike halen we een tweede optie linksachterin. In de zomer word de grootste transfer gedaan met de komst van Kota Tawaratsumida die voor minimaal €13,- miljoen de overstap maakt van FC Tokyo en Al-Dahan zal vervangen. Kwa resultaten wederom een uitstekend jaar met een viertal aan prijzen die gewonnen kon worden en ook daadwerkelijk binnengesleept werd. In de Champions League werd enkel puntverlies geleden bij Jeju doordat de vele kansen niet werden afgemaakt.

Het eerste volledige seizoen in dienst van Gamba Osaka begint met het op pijl brengen van de selectie. Er staat op zich een solide basis maar in de breedte en ook zeker wel de diepte kan er wel wat bij. Zeker met twee buitenlanders die uit hun contract lopen en of niet willen verlengen of in mijn opinie niet goed genoeg is liggen er kansen. Daarnaast is er ook in Japan genoeg leuks te vinden en met een ruim transferbudget in hand komen er liefst negen nieuwelingen naar Osaka. Het niveau in Japan ligt allemaal relatief dicht bij elkaar dus met wat gerichte aankopen en de juiste tactiek kan je relatief snel doorstoten naar een hoger niveau. In de competitie bleek dit al vroeg in het seizoen waarna we ondanks af en toe een wat mindere fase eigenlijk geen moment buiten de top twee zijn gevallen. In een spannende strijd met Niigata konden we uiteindelijk aan het langste eind trekken en zo de eerste prijs binnenslepen. In de League cup kwamen we de eerste rondes redelijk door en ook de kwartfinale met Vissel Kobe leek goed te gaan met een 1-0 overwinning in eigen huis. In de return werd er echter een 5-2 nederlaag geleden waardoor we uitgeschakeld werden. In de All Japan Cup ging het beter en konden we doorstoten tot de finale waarin Kashima Antlers wachtte. Na een lange periode wachten na de laatste competitiewedstrijd was het Guy Mbenza die de wedstrijd besliste met een doelpunt in de 32e minuut.

Gaat puur om de niet menselijke managers. In jou en de meeste gevallen dus Pep.

Na bijna vijf maanden nauwelijks FM te hebben aangeraakt op af en toe opstarten en weer afsluiten na tijd om weer eens daadwerkelijk aan de slag te gaan. Een journeyman/hexagon waarbij ik gestart ben in Azië. Op voorhand verwachte ik in een van de kleinere competities terecht te komen maar clubs in de J3 bleken al snel bereid om een gok te nemen. Uiteindelijk was het zelfs een club die tegen degradatie vocht in de J2 die een aanbod deed en met nog volop mogelijkheden om degradatie te voorkomen kon ik eigenlijk geen nee zeggen. Zo startte deze save op 21 oktober bij Blaublitz Akita. In de resterende vier wedstrijden werd gewonnen waardoor we ons al rap op wisten te werken uit de degradatiezone. Daarmee was het tijd om de blik op de toekomst te richten en de selectie op pijl te brengen om het volgende seizoen een flinke stap voorwaarts te zetten. Er waren geen buitenlanders actief bij Akita en hoewel er financieel niet super veel ruimte was konden we toch enkele flinke versterkingen vast leggen. Met Weverton, Oluwaseun Odunsi, Jasser Khmiri en Junior Paredes kwamen enkele directe versterkingen uit het buitenland terwijl in Japan met Keita Suzuki, Daisuke Yoshimitsu, Carlos Duke en Ikki Arai ook nog wat extra kwaliteit transfervrij binnenkwam. Enige minpunt was het late vertrek van spits Keita Saito naar FC Tokyo. Met deze vernieuwde selectie werd gelijk goed begonnen en halverwege stonden we op een keurige eerste plaats met zware concurrentie van met name Sapporo. In de zomerse transferperiode was er dan ook weinig nodig maar zelf zat ik niet stil. Al in de winter mocht ik de eerste trainerscursus volgen en vlak na het afronden daarvan kreeg ik het direct voor elkaar dat we ook de volgende mochten volgen. Voordat we deze af konden ronden was het echter tijd voor een nieuwe stap en na afgewezen sollicitaties bij meerdere andere J1-clubs was het op 17 augustus Gamba Osaka dat wel toehapte. Met de transferperiode nog slechts een weekje open was het in mijn ogen vooral een zoektocht naar een nieuwe spits. Die werd gevonden in de persoon van Congolees Guy Mbenza. Verder geen wijzigingen in de selectie en met een zestiende plaats op het moment van aantreden was het vooral zorgen dat we een gat sloegen naar onder en eventueel iets omhoog kunnen kijken. Tussendoor werd ook de tweede trainerscursus succesvol afgerond waarna we tot slot ook de cursus coach betaald voetbal af wisten te ronden en inmiddels begonnen zijn aan de Continentale C-Licentie. Met nog negen wedstrijden te gaan werd er gewonnen van Yokohama F Marinos waarna Jubilo Iwata ons op een 1-1 gelijkspel hield. Na een nederlaag bij Kyoto werd Niigata verslagen waarna bij Shimizu met 3-3 gelijkgespeeld word. In eigen huis weten we daarna met 8-0 uit te halen tegen Hiroshima voordat in de laatste drie ontmoetingen Tosu en Kashima Antlers worden verslagen en een bezoekje aan Nagoya een duidelijke 3-0 nederlaag oplevert. Al met al een bemoedigende start waarbij we van de 16e plaats op weten te klimmen naar de 12e en voor volgend jaar de selectie kunnen gaan versterken.

3 hele rondjes nieuwer dat had niet echt een groot verschil gemaakt. Rode vlag is gewoon heel gunstig voor Max kwa timing.

Ik gok dat je de PA en CA in de non-player attributes heb gekozen en niet degene in de Players. Als je non-player selecteert in de bovenste balk laat hij dan wel PA en CA zien?

Gok dat ik maar weer een game moet starten om die eerste plek terug te veroveren.

Ondanks een moeizame slotfase een prachtige tweede plaats.

De defensie staat uitstekend. Maar twee tegendoelpunten en 1 keer puntverlies in de kampioensgroep. Kampioenschap lijkt wel redelijk buiten bereik maar wie weet.

Als nummer 3 de kampioensgroep in. Mijn linksback was wel lekker op schot.

Gewoon een hele degelijke eerste seizoenshelft. Sterke defensie maar voorin kan het nog beter met vooral Onisiwo die een minder seizoen dan vorig jaar lijkt te hebben.

Kijk naar Babos bij NAC en NEC behoorde hij tot de beste keepers van de Eredivisie maar bij Feyenoord nooit echt iets bijzonders laten zien. Bij kleinere clubs krijg je per saldo veel meer te doen en kan je groeien in een wedstrijd en valt een eventueel foutje minder op als je net 5 ballen er goed uitgehouden heb. Als je dat zelfde foutje maakt bij 2 schoten op doel tegen valt dat een stuk meer op. Daarnaast is er het mentale deel maar dat is een stuk lastiger vooraf te voorspellen van voor de tv.

Dat is wel een flinke misser in de beker. In de competitie qua stand redelijk maar de uitslagen niet direct heel overtuigend vaak.

Voorlopig nog zonder nederlaag. Iets te veel 1-1 maar zeker niet ontevreden over de start.

En hij heeft nog een redelijk lang contract dus hoef je hem niet te verkopen als je niet krijgt wat je wil.

Maar de voorbereiding is toch sowieso een gedrocht met hoe laat het EK is in vergelijking met wanneer je alweer je eerste wedstrijd moet spelen. Uiteindelijk wil je 100% automatismes maar je wil ook in december een fitte selectie hebben. Als je daarvoor nu meer moet rouleren dan zij dat maar zo en dan is het inderdaad niet ideaal voor het nu maar een berg basisspelers missen in december is dat ook niet.

Moet toch zeggen dat de Winterspelen bij mij in elk geval toch wat minder leven over het algemeen. Zomerspelen blijven toch grootser en magischer met eigenlijk teveel om te zien in te weinig tijd met altijd wel een verrassende nieuwe sport terwijl bij de winterspelen het allemaal voor mijn gevoel wat meer hetzelfde is. Neemt niet weg dat het nog altijd gewoon een topevenement is.

Moet zeggen dat ik dat toch liever heb dan 3 jaar terug in Japan. LA zal gok ik van een uurtje of 4-6 tot uurtje of 7-8 s'ochtends hier grotendeels zijn waarbij de finales van het zwemmen/atletiek rond de 12-4 uur hiier zullen zijn(rekening houdend met het oosten van Amerika).

Ik wil graag Ingolitsch en Maksimovic verlengen. De rest mag uit zijn contract lopen. In principe is iedereen buiten Hermansen, Alaba, Danso, Merlin, Landt en Onisiwo voor het juist bedrag te koop bij Altach.

Dat leggen we nog wel flink af tegen Dominica & Saint Lucia.

Was dit jaar toch een marathonloopster die de 100m moest lopen van een van die eilandstaten.

Die heeft een flinke aardappel in de keel ja. Tot dusver stuk gelopen op de Chinese muur.

Denk gewoon te hard gestart om het duel met McLaughlin aan te gaan want rond horde 5/6 loopt ze redelijk gelijk. Daarna in haar normaal sterkste laatste deel stort ze gewoon compleet in wat vrij a-typisch is voor haar.