-
Aantal bijdragen
6201 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
-
Gewonnen dagen
68
De Raam's Achievements
-
Lekker @Kyrill! Je bent wel verplicht de beker te pakken nu, he?! Het is je gegund
-
Morgen is ook prima veel plezier vanavond!
-
@Kyrill ik zie dat ik tegen jou mag, leuk! Wanneer schikt het? Ik kan vanavond eventueel.
-
Excuses, gisterenavond kwam er iets tussen. Vanavond ben ik er, dan heb ik tijd voor mezelf mocht jou dat ook uitkomen, natuurlijk.
-
[IDS] [FM 24] - De Witte Ster - Extra klasse voor de Ekstraklasa
De Raam plaatste een bericht Novellebundel
Zo, had er even een paar gemist. Die strategie blijft interessant om over te lezen en de uitvoering daarvan te zien. Het legt de clubs ook geen windeieren, lekker bezig! -
Helemaal bijgelezen. Leest heerlijk weg en wat een prestaties lever je meteen weer. Dat systeem is trouwens wel beroerd, na zo'n seizoen kun je maar zo blijven steken in de playoffs..
-
Lekker bezig, Gert. Unieke, maar prettige, presentatiestijl ook! Bijzondere transfer van Memphis wel.
-
Spelen wij onze pot dan daarna?
-
Spelen we vanavond @xanderoo?
-
-
Zo af en toe moet je rouleren, en ik had op een gegeven moment last van een blessuregolf. Vandaar de wat mindere uitslagen tegen de 'kleintjes'.
-
Had je mijn laatste update al gelezen, over de WM in het hedendaagse voetbal? Dan is dit wel lekker hoor Ook de cutbacks zien we terug in FM
-
-
#10 - WM-Formatie in het hedendaagse voetbal (II) De WM-formatie, ook wel de box-formatie genoemd, is dus ideaal in de opbouw om onder een hoge press uit te komen. Daar blijft het natuurlijk niet bij, want ook in de aanvalsfase biedt deze opstelling voordelen. Als we vanuit de opbouw verder op het veld komen, kan het snel en onverwachts tot kansen leiden. Met name door het gebruik van overloads. Ten eerste zorgt de 3-2 opbouw voor een uitstekende restverdediging en kan het eventuele counteraanvallen stoppen. Belangrijker is dat het zich prima leent voor het opbouwen van aanvallen. Op de helft van de tegenstander, en vergelijkbaar met de opbouw, zijn het de box-to-box middenvelders die voor het grootste gevaar zorgen. Hun positionering in de ruimte tussen de linies betekent dat als ze de bal ontvangen, één van de verdedigers moet uitstappen om hen te onderscheppen. Als de centrale verdediger dat doet, heeft de aanvaller ruimte om de ruimte achter hem aan te vallen. Als het een vleugelverdediger is, heeft de winger ruimte om aan te vallen. In onderstaande beelden van Man City wordt het misschien nog wel duidelijker gemaakt. City heeft hier de initiële press ontweken en vormt de box op het middenveld, waardoor ze een overload creëren ten opzichte van het middenveld van Bayern. De Bruyne krijgt ruimte om de bal te ontvangen en trekt daardoor een centrale verdediger uit zijn positie. Daardoor kan Haaland in die ruimte duiken en gevaar stichten. Nou leidde deze aanval niet meteen tot een doelpunt, maar het maakt wel duidelijk hoe snel en gemakkelijk er gaten kunnen ontstaan in de verdediging van de tegenstander. Een ander voorbeeld zien we terug bij Barcelona in een wedstrijd tegen Elche. Elche speelt met vijf man achterop, om de (in potentie) vijf aanvallers van Barcelona op te vangen. Dit is echter een mooi voorbeeld van hoe het dan toch tot enorme ruimtes kan leiden. We zien hieronder duidelijk de 3-2-2-3 vorm, met Ansu Fati als één van de centrale aanvallende middenvelders en Baldé die het veld voor hem breed houdt. Doordat Fati zich laat uitzakken, neemt hij één van de centrale verdedigers met zich mee. Hierdoor ontstaat er ruimte voor Lewandowski om de ontstane ruimte aan te vallen. Omdat Lewandowski die ruimte daadwerkelijk aanvalt, moet één van de andere verdedigers een besluit nemen. Dit biedt dan weer ruimte voor Fati om de door Lewandowski getrokken ruimte aan te vallen en een man-meer-situatie te creëren. Tijdens de meer gestructureerde aanvallen kan de formatie snel transitioneren naar een meer agressieve 2-3-5, die de achterste linie van de tegenstander in aantallen kan overtreffen. De spits en de box-to-box middenvelder hebben doorgaans een smalle en meer centrale positie. Hierdoor wordt de laatste linie gedwongen om deze centrale overload te dekken, waardoor er ruimte vrijkomt voor de vleugelspelers. Als alternatief kan de smalle opstelling van de voorste drie worden gevormd door de spits en buitenspelers, terwijl de vleugelverdedigers het veld dan breed houden. Hoe dan ook, door een 3-2-2-3 formatie aan te houden, kunnen teams snel overstappen naar een andere vorm die elders de welbekende overloads kan creëren. Deze opzet is één van de grootste redenen waarom City en Arsenal heel veel kansen creëren vanuit cut backs. De vijf aanvallers die tegen de achterste linie aan spelen zorgen ervoor dat ze continu spelers hebben die de half-spaces kunnen aanvallen. Hetzij met een langere pass van achteruit, of vanaf de vleugelspeler met een underlapping middenvelder. Wanneer de bal in die half-spaces wordt gespeeld, is de aanval moeilijk te stoppen. De prioriteit is dan om een lage voorzet, voor de goal langs, te stoppen. Dit geeft vaak ruimte voor de andere spelers om in de bal te komen. En dat is hoe de WM-formatie in het hedendaagse voetbal gebruikt wordt. Het is een mooi voorbeeld van hoe eeuwenoude tactieken zomaar hun weg terug kunnen vinden. De opstelling is hetzelfde, de ideeën zijn ietwat moderner. Aan mij de taak om dit in Football Manager te gaan proberen uit te werken!