Bogatyr

2 Het was een koude, mistige avond in Göteborg. Maksym Bogatyr zat in een knusse, bijna verborgen bar aan de rand van de stad, een plek die hij net had ontdekt sinds hij naar Zweden was gekomen. Het was een charmante kroeg, met houten balken en schemerige lichten die een warme gloed wierpen op de muren vol oude foto’s van vissersboten en zeegezichten. Maksym, nippend aan een kop sterke Zweedse thee, tuurde door het raam naar de vage contouren van de haven, alsof de schepen die in de verte dobberden iets wisten dat hij nog niet wist. Het telefoontje waar hij op wachtte, hing al dagenlang als een sluier van spanning om hem heen. De mysterieuze club uit de Superettan, de Zweedse tweede divisie, stond bekend onder de bijnaam “Makrillarna” – de Makreelvissers. Niemand had hem de echte naam van de club gegeven, alleen een suggestieve hint naar de traditie van de club en de sterke band met de kust. Maksym wist dat het bijgeloof in het Zweedse voetbal groot was en dat de tradities heilig waren, maar dat hij zomaar kon worden opgenomen in het illustere gezelschap van de “Makrillarna” voelde bijna te mooi om waar te zijn. De tijd kroop voorbij. Zijn handen warmden zich aan het kopje, en hij probeerde zijn zenuwen onder controle te houden. Hij zag het al voor zich: coach zijn van een team dat niet zomaar een club was, maar een familie van visserszonen die vochten alsof elk duel op leven en dood ging. Het telefoontje zou beslissend zijn, en Maksym wist dat hij al veel indruk had gemaakt. Maar er waren andere kandidaten, kandidaten met misschien betere cijfers of meer ervaring in het Zweedse voetbal. Plotseling trilde zijn telefoon op tafel. Het scherm lichtte op met het nummer van de clubvoorzitter. Maksym slikte, zijn hart bonkte in zijn keel. Hij pakte de telefoon op, hield even zijn adem in en drukte toen op opnemen. "Maksym Bogatyr?" klonk het aan de andere kant van de lijn, met een zware stem die meteen herkenbaar was. "Ja, spreek ik met de voorzitter?" vroeg Maksym. De voorzitter lachte kort. "Ik hoop dat je het gezellig hebt daar in de stad, want we hebben goed nieuws voor je. Na lang overleg hebben we besloten dat jij de juiste man bent voor ons team. Welkom bij de Makrillarna!" Maksym voelde een golf van opluchting en vreugde door zich heen spoelen. Hij kon het bijna niet geloven, maar het was echt: hij was de nieuwe aanwinst van de Makreelvissers, een kans om deel uit te maken van een club die brand van ambitie. Hij keek om zich heen naar de bar, de haven, het alles omhullende mysterie van de stad – dit was zijn nieuwe thuis. - - -

Snap ik ook niet

Voeg mij maar toe op de PS: Bogatyr_1990

Wederzijdse waardering van @Platina32! Lekker! En nu staan we plots in de subtop.

1 Maksym Bogatyr, een 34-jarige Belg, had zich het afgelopen jaar helemaal aangepast aan zijn nieuwe leven in Göteborg. Na zijn verhuizing naar Zweden was hij vastbesloten om een carrière op te bouwen in het voetbal, een droom die hem al vanaf zijn jeugd in de ban hield. Na hard werken had hij onlangs zijn trainersdiploma behaald, en hij kon niet wachten om in het Zweedse profvoetbal aan de slag te gaan. Voetbal was zijn passie, en de Zweedse voetbalcultuur leek hem op het lijf geschreven – intens, eerlijk en altijd gericht op het team boven het individu. Hoewel Maksym zijn sollicitaties had verstuurd naar verschillende clubs in de Superettan, de tweede Zweedse divisie, bleef het stil aan de andere kant. Geen enkele club had nog gereageerd, en na een week begon de moed hem toch wat in de schoenen te zakken. Op een rustige donderdag besloot Maksym daarom om zich even af te leiden door te gaan vissen, een hobby die hij pas in Zweden had ontdekt. De frisse 'zeelucht' en de rust aan het water hielpen hem zijn hoofd leeg te maken. Hij ging naar een populaire plek bij de kliffen van het eiland Hisingen, waar de lokale vissers vaak makreel vingen. Terwijl hij zijn lijn uitwierp en de golven om hem heen kabbelden, voelde hij de spanning van het wachten op antwoord langzaam van zich afglijden. Terwijl hij geduldig zat te wachten op een beet, hoorde hij zijn telefoon trillen. Maksym dacht eerst dat het een melding van sociale media was, maar toen hij zijn telefoon uit zijn zak haalde, zag hij een mailmelding. Zijn hart begon sneller te kloppen toen hij zag van wie de mail afkomstig was. Het was een bericht van een geweldige club uit de Superettan en tevens ook één van de populairste uit Goteborg. Maksym voelde een grijns op zijn gezicht groeien terwijl hij de mail een paar keer opnieuw las, bang dat hij iets verkeerd begrepen had. Maar het stond er echt: hij werd uitgenodigd voor een gesprek! Hij vergat zelfs het vissen even, totdat hij een plotselinge ruk aan zijn hengel voelde. Tot zijn verbazing had hij beet, en met wat moeite trok hij een grote, glimmende makreel uit het water. Maksym lachte luid. "Een goed voorteken", zei hij zachtjes tegen zichzelf. De weg naar zijn droom in het Zweedse profvoetbal was misschien nog niet helemaal zeker, maar dit was zonder twijfel een grote stap. Met de makreel in zijn hand en een glimlach op zijn gezicht stapte hij terug op het pad richting de stad, klaar om alles te geven voor zijn toekomstige carrière.

Ik ben terug begonnen aan The Sopranos. Wat een serie blijft het toch he.

Ik had wel gedacht dat er waardering zou komen vanuit Japan voor mijn nummer! Dankuwel!

Darts sucks

Leuk. Nog eens punten ..

Bedankt voor de punten @Chimpa !

Kampioen voor de derde keer op rij!

Waar zijn die Zerrouki-haters???

Dat is mooi met zo'n clubje!

Teleurstellend

Damn. Jullie hebben wel veel betere spelers dan ik, dacht dat dat kwam door coins te kopen

@Kyrill @chrisje1993 en die van Ipswich en Leicester. Hoeveel geld steken jullie in osm joh?

In jou geval?

Deze toevallig? https://sortitoutsi.net/football-manager-2024/person/2000250836/marsel-bibishkov Die ga ik eens moeten opzoeken morgen. Bedankt voor de tip!

Sylvester Jasper had ik gratis gehaald en die is voor miljoenen vertrokken naar de zandbak. Andreev heb ik ook en is mijn eerste doelman . Ja ik heb hem lang kunnen behouden. Nu gaat Asen Mitkov nog een half seizoentje boven zich uit moeten gaan stijgen.

Damn, deze doet pijn.

Hoppa!

Ze hebben best een lekker team wel!

De verdediging staat als een huis.

Shit. Had hier meer verwacht eigelijk.