Jónstærke

Lekker man! Zowel op persoonlijk vlak als sportief vlak heb je je match gevonden. Mehdi Mahdavikia, HSV legend, heerlijke toevoeging aan je staf 😍

Succes bij de VS! Serieus gesponsord geworden door de Saudi’s. Genoeg geld om het verlies van Karbownik en Brown op te vangen en waar nodig de versterkingen te doen.

Dikke proficiat mannen, ongelofelijk sterk! 👍

Sterk man! Heerlijke speler in FM, die Gulliksen!

VII. VI SKAL SE FREMAD Nu, een kleine maand later, terwijl ik op deze teleurstellende periode terugkijk, probeer ik ook de positieve aspecten te vinden. We hebben veel geleerd, zowel als individuen als team. Deze ervaring zal ons sterker maken in de toekomst. Het is een kans om te reflecteren, te leren en te groeien. Het is tijd om vooruit te kijken en te werken aan een comeback. De Deense tweede klasse zal een nieuwe uitdaging vormen, maar met vastberadenheid en hard werken kunnen we terugkeren naar de top. Samen met de rest van de staf en de spelers moeten we deze tegenslag overwinnen en sterker terugkomen. In welke rol ik dat zal doen? Ja, ik had me kandidaat gesteld als hoofdcoach voor volgend seizoen. Ik had het bestuur duidelijk gemaakt dat ik zo snel mogelijk wou beginnen aan mijn carrière als coach en geen interesse meer had in een job als Hoofd Performance Analyse. Directeur Voetbalzaken Ole Jann Kappmeier en Algemeen Directeur Thomas Hitzlsperger lieten me weten dat ze mij zeker in overweging gingen nemen, maar ook andere mogelijke pistes onderzochten. Wat wel duidelijk werd, was dat het verhaal voor Oscar Hiljemark en Mathias Haugaasen er bij Aalborg op zat. De nieuwe coach zou zelf zijn assistent of assistenten mogen meenemen. Ik belde meteen naar mijn vriend Jesper en vroeg of hij er oren naar had. Hij was op mijn aanraden ook een jaar in Londen geweest en had nu ook zijn Masters Degree in Performance Football Coaching in de pocket. Voor hij naar Londen ging was hij even uit het voetbalwereldje gegaan en werkte hij in de viswinkel van zijn vader. Jesper kon niet goed met teleurstelling om gaan. En toen hij 3 jaar geleden ontslagen werd bij de Talent Academy van FC Kopenhagen, was de motivatie even zoek. Samen met Marja heb ik veel op hem ingepraat in dagen dat hij bij ons logeerde. Toen hij zag hoe ik in mijn eerste jaar bij Aalborg op de bank zat, kriebelde het toch ook weer een beetje bij hem. Vanochtend belde Thomas (Hitzlsperger) me op om te vertellen dat ik vandaag nog naar de club moest komen om al het papierwerk in orde te brengen en de nodige gesprekken te voeren met de staf. Ik werd de nieuwe coach van Aalborg BK voor het seizoen 2023/2024. Marja was nog op haar werk. Haar laatste werkdag voor haar verlof begon. We zouden vanavond vertrekken naar IJsland. Ik wou ze meenemen naar mijn geboortestad, naar opa. In de auto onderweg naar het Portland Park, belde ik haar op. Ze was minstens even gelukkig als ik. We besloten ons vertrek uit te stellen tot morgenvroeg. De nodige voorbereidingsgesprekken met de bestuurskamer en andere stafleden zijn gebeurd. Mijn visie is duidelijk. Ik heb het gevoel dat ik steun krijg van de overgrote meerderheid van de spelersgroep. Het zit goed volgens mij. Mijn toekomst ligt in Aalborg. Marja en ik hebben hier vorige week ons eerste huis gekocht. Ze zit in haar laatste jaar van haar baliestage. Oh ja nog iets, we hebben besloten te stoppen met de pil. Marja's moeder beviel daags voor haar 24e verjaardag van haar zus Nina. Ook Marja wil al 'vroeg' moeder worden. Ik denk dat ze misschien ergens bang is dat er met haar hetzelfde gebeurt als met haar moeder is gebeurd. Ze wil zeker zijn dat ze haar kind ziet opgroeien, spelen, studeren, volwassen worden,... . En ik voel me er ook klaar voor. Op familiefeesten ben ik namelijk steeds degene waar Mads, het 4-jarige metekind van Marja (zoontje van Nina), het meest naar toe trekt. Kan natuurlijk ook zijn omdat ik zelf vanbinnen nog ergens kind ben? Ach, we zien wel. Toekomstmuziek. Eerst een paar dagen terug naar het verleden. Naar Húsavík. Ik nam Marja mee naar het graf van mijn opa. Ah ja, want ze was al aan iederen van mijn familie voorgesteld, behalve hem. Terwijl we bij het graf stonden, brak er plotseling een zonnestraal door de wolken, alsof opa zelf een teken gaf van zijn goedkeuring over onze relatie. Een gevoel van sereniteit vulde de lucht, en ik kon niet anders dan glimlachen. Ik stelde mijn vriendin voor aan de man die me zoveel heeft bijgebracht, wiens wijsheid en liefde me hebben gevormd tot wie ik ben. Het was een ontroerend moment, vol emotie. Het voelde alsof opa, ondanks zijn fysieke afwezigheid, er toch was, en zijn zegen over onze relatie was als een warme omhelzing. De daaropvolgende dagen liet ik Marja alle plekjes zien waar ik als kleine jongen mijn dagen doorbracht. Ik nam haar mee op de boot van opa om walvissen te spotten. Alles was zo rustig. Alle teleurstelling die er nog was, viel weg. Na drie dagen stapten we het vliegtuig in naar Malaga. Een weekje luieren en goed eten alvorens de plicht roept. Op 1 juli 2023, drie weken voor de seizoensouverture van de 1.Division (NordicBet Liga), staat mijn eerste training gepland als hoofdcoach van Aalborg BK. Ik heb er zin in. En ik niet alleen. Jesper is even na mij ook zijn contract gaan tekenen. Hij wordt mijn rechterhand. Samen met de andere stafleden moeten we zo snel mogelijk terug naar het hoogste niveau. Waar we thuishoren. Med venlig hilsen fra jeres fodboldtræner, Ole

Dan ga ik voor Lillas! Logische uitschakeling gevolgd door absolute (maar logische?) dominantie in de competitie. Een kloof van 24ptn is wel heel veel. Volgend jaar op jacht naar een invincible seizoen?

Hallo kroket... Proficiat! Ook fijn dat je Brugge verder de dieperik induwt en hun goudhaantje wegplukt. Hopelijk doet hij na volgend seizoen de uitgebreide Ghelamco-Arena goed volloppen!

Mooie transferperiode achter de rug weer! Vind Camello persoonlijk echt een leuk spelertje in FM!

VI. MINE FØRSTE ÅR I PROFESSIONEL FODBOLD DEL 2 (22/23) Een laatste blik op het verleden. En wat voor één. Vandaag neem ik even de tijd om terug te kijken op het afgelopen seizoen met Aalborg BK in de Deense Superliga. Het was een seizoen vol uitdagingen en teleurstellingen, en het doet nog steeds pijn om te realiseren dat we zijn gedegradeerd naar de Deense tweede klasse. Als staflid van Aalborg BK voel ik me mede-verantwoordelijk voor onze prestaties, en het is moeilijk om de teleurstelling van de degradatie te verwerken. We begonnen het seizoen met zulke hoge verwachtingen, na een zorgvuldige voorbereiding en versterkingen in het team. Het voelde alsof we klaar waren om de concurrentie aan te gaan en te gaan strijden voor dat Europees ticket waar we vorig seizoen net naast grepen. Helaas verliep het seizoen anders dan we hadden gehoopt. Vanaf het begin hadden we te maken met blessures, inconsistente prestaties en een gebrek aan samenhang in het team. De teleurstelling groeide naarmate de nederlagen zich opstapelden en we steeds dieper in de degradatiezone belandden. Het was een harde strijd, zowel op als naast het veld. Het seizoen was nog niet halfweg toen Friis zijn biezen kon pakken. Friis' opvolger was er één met naam en faam bij iedereen die Aalborg een warm hart toedraagt. De 65-jarige Erik Hamrén werd uit pensioen gehaald om ons in de Superliga te houden. De Zweedse coach was al eerder werkzaam in Aalborg van januari 2004 tot en met mei 2008. Het hoogtepunt in zijn eerste ambtstermijn vond plaats in seizoen 2007/2008. Op donderdag 15 mei 2008 leidde hij Aalborg tegen Bröndby IF naar zijn derde Deense landstitel. In een uitverkocht huis zag Thomas Enevoldsen zijn voorzet via het been van Max von Schlebrügge (ex-Anderlecht) in het doel verdwijnen en even later schilderde diezelfde Enevoldsen een hoekschop perfect op het hoofd van Kasper Risgaard die op slag van rust de 2-0 eindstand op het bord zette. Daags na de wedstrijd maakte Hamrén bekend dat hij aan het eind van het seizoen zou vertrekken naar de Noorse recordkampioen Rosenborg BK. Een afscheid door de grote poort. Zeker omdat ook op de laatste twee speeldagen nog gemakkelijk gewonnen werd van respectievelijk Lyngby BK (0-2) en Odense BK (2-0). Als staflid hebben we er samen met Erik alles aan gedaan om het tij te keren. Extra trainingssessies, tactische aanpassingen, teambesprekingen – we probeerden elke mogelijkheid om de spelers te motiveren en het vertrouwen terug te brengen. Maar soms zijn er krachten buiten onze controle die de loop van een seizoen bepalen. Voorts was ik ook niet meer ervan overtuigd dat de Erik Hamrèn van nu niet meer dezelfde was als die van 15 jaar geleden. Het was een romantische gedachte om hem uit pensioen te halen en de overlevingshoop bij onze fans zo aan te wakkeren. Maar door het negatieve verloop van zijn tweede passage, wordt er nu steeds een kanttekening geplaatst bij de in 2008 behaalde landstitel. Erik Hamrèn was nu niet enkel de man die Aalborg zijn derde landstitel bezorgde, maar ook de man die er niet in slaagde om met Aalborg in 2023 de degradatie-playoffs te ontlopen. Sterker nog: we begonnen als laatste. Nog voor de play-offs aanvatten, werd de samenwerking met Erik stopgezet. Assistent-coach Oscar Hiljemark nam over als interim-hoofdcoach. Halverwege de degradatie play-offs streden we (5. 23ptn) nog met 2 andere clubs om de vierde plek die recht gaf op behoud: AC Horsens (4. 27ptn) en Lyngby BK (6. 21ptn). De nummers vijf en zes degradeerden naar de 1. Division. Op speeldag 6 ontvingen we AC Horsens. Er moest kosten wat kost gewonnen worden om de kloof op 1 schamel punt te brengen. We speelden ze van het veld: 4-0 (Bakiz 2x, Fossum en Ross). De week nadien speelden we 1-1 gelijk op het veld van Odense BK, terwijl onze concurrenten AC Horsens en Lyngby BK verloren. Met nog 3 speeldagen te gaan stonden we vierde, weliswaar met gelijk puntenaantal als AC Horsens, maar ons doelpuntensaldo (-7) was een pak beter dan dat van hen (-23). Lyngby volgde op 3 punten. Op speeldag 8 verloren we alledrie: geen wijziging in de stand: 4. Aalborg BK (27ptn, -9), 5. AC Horsens (27ptn, -24) en 6. Lyngby BK (24ptn). Op vrijdag 26 mei 2023 begon de voorlaatste speeldag. In de vroege avond speelde AC Horsens op het veld van Odense BK. Ik volgde de wedstrijd vanuit mijn zetel. Marja was jarig en haar gezin was op visite. De wedstrijd was goed een uur bezig toen Marja's broer Henrik me riep. Ik was bezig in de keuken. Er was iets gebeurd. Horsens was op voorsprong gekomen en sprong virtueel over ons naar de vierde plaats. Ik werd zenuwachtig en kwam de zetel niet meer uit. Althans tot minuut 74. Emmanuel Sabbi scoorde zijn tweede doelpunt van de avond en zette Odense BK verdiend op een 2-1 voorsprong. Ik sprong recht van vreugde. Rustig zitten kon ik niet meer. Ik telde af naar het einde van de wedstrijd. Oef, het bleef 2-1. Wij bleven vierde en konden daags nadien een grote stap richting behoud zetten als we wonnen op het veld van Lyngby BK. Even was ik rustig. Niet lang. De spanning richting de wedstrijd van maandag nam over. Veel verjaardag vieren zat er voor mij niet meer in. Ik ging mijn bed in en viel gek genoeg vrijwel meteen in slaap. Vol goede moed en overtuiging van onszelf stapte ik die maandag om 17u de bus op richting Lyngby. Die moed en overtuiging verdween na het zien van ons eerste kwartier. We waren nergens, werden overrompeld en het was bijna wachten tot we op achterstand kwamen. In minuut 24 was het zo ver. Knudsen maakte er 1-0 van. Volledig tegen de gang van het spel in maakten we net voor rust de gelijkmaker via een cornerdoelpunt van Lars Kramer (1-1). Tijd om de kopjes in dezelfde richting te krijgen tijdens de rust en onze jongens wakker te schudden. Iedereen kreeg het woord van Oscar (Hiljemark, interim-coach). We spraken elkaar moed in, pepten elkaar op. We leken klaar om er tegenaan te gaan in de tweede helft. Nope... Na nog geen minuut stonden we alweer achter (2-1)... Tot overmaat van ramp moest onze kapitein Rasmus Thelander enkele minuten later ook nog naar de kant met een vrij stevige enkelblessure. We kregen geen grip op de wedstrijd en verloren met 2-1. Ik was er doodziek van. Op de laatste speeldag hadden we alle drie evenveel punten. Alle wedstrijden begonnen zaterdag 3 juni 2023 om 14u00. Wij ontvingen Silkeborg IF dat zeker was van de derde plaats. Horsens AC en Lyngby BK moesten in een onderlinge partij uitmaken wie mits mistap van Aalborg zich naar de vierde plek hees. Over de wedstrijd AC Horsens-Lyngby BK valt weinig te zeggen. Twee ploegen die bang hadden om te verliezen, maakten dat de partij op een billijk 0-0 gelijkspel eindigde. De beslissing over degradatie viel in het Aalborg Portland Park. Samenvatting: 3 jun. 2023 - Aalborg BK v. Silkeborg IF 0-1 (YouTube) Het werd een nerveus wedstrijdbegin. De 19-jarige Sebastian Otoa moest de blessure van kapitein Rasmus Thelander opvangen in het centrum van de defensie. Otoa had wat tijd nodig om in de wedstrijd te komen en Silkeborg kreeg enkele goede kansen in het eerste kwartier. Nadien leek het evenwicht in de wedstrijd wat hersteld. Kansen waren schaars en het balbezit schommelde heen en weer. Bij rust stond het 0-0. Na rust kwam er bij de bezoekers ex-Aalborgspeler Kasper Kusk binnen de lijnen. Een verandering in hun systeem en daar hadden we het moeilijk mee. Onze coach besloot flankspeler Louka Prip op te offeren en met Pedro Ferreira een extra mannetje in het middenveld bij te zetten. Ook dat pakte niet goed uit, Silkeborg nam controle over de wedstrijd en het was overleven geblazen. De nervositeit nam het over bij onze jongens. In minuut 74 ging Höjholt in onze zestien leunen op de schouder van de ingevallen Alexander Lind. 'Strafschop' zei de scheidsrechter. 'T is gedaan, denk je dan op de bank. Silkeborg-speler Sebastian Jörgensen zette zich achter de bal. Hij koos er voor om geen hoek te kiezen en gewoon zo hard mogelijk te trappen. Ik keek weg, maar hoorde het stadion ontploffen. Een kreet van opluchting. De bal spatte uiteen op de lat. De bal werd ontzet door Ahlmann en belandde in de voeten van hun linksback Lukas Engel. We stonden niet goed en zetten te passief druk... Hij dropte de bal over het hoofd van Kramer in de rug van onze defensie. Mantl twijfelde met uitkomen en stond slecht opgesteld. Lind kon de bal zonder al te veel weerwerk tegen de netten werken: 0-1. Zo luid als het Portland Park nog geen minuut eerder was, zo stil was het nu. Ik herinner mij nog goed hoe Alexander Lind na zijn doelpunt zijn beide handpalmen opstak richting onze fans. Hij verontschuldigde zich voor wat hij hen had aangedaan. Degradatie naar de 1.Division (NordicBet Liga) was een feit. Shit. Ole

Begrijp de frustratie die je hebt om steeds maar opnieuw je elftal samen te stellen. Maar als je blijft doorgaan gelijk je nu doet, zal de club zelf ook op een hoger niveau komen, waardoor je misschien je talentvolle spelers wat langer kunt houden!

Pfoee sterk man! En wat een goal man Succes tegen Barça!

V. MINE FØRSTE ÅR I PROFESSIONEL FODBOLD - DEL 1 (21/22) 18.07.2021 was één van de meeste speciale dagen in mijn leven. FC Kopenhagen - Aalborg BK was voor mijn vader de eerste van zijn laatste reeks wedstrijden op de bank (Hoofdarts FC Kopenhagen), terwijl voor mij de poorten van het Deense profvoetbal openden. Het leek wel voorbestemd. De wedstrijd zelf eindigde op een 2-2 gelijkspel na doelpunten van Louka Prip (0-1), Kamil Wilczek (1-1), Mohamed Daramy (2-1) en Kasper Kusk (2-2). Al bij al een geslaagde start van het nieuwe seizoen van de Superliga. Marti Cifuentes begon aan seizoen 2021/2022 als hoofdcoach. Na drie moeizame eerste speeldagen kwamen we sinds speeldag 4 pas echt op gang. Met 26 op 39 sinds speeldag 4, stond op speeldag 17 opnieuw de klepper met FC Kopenhagen op het programma. Bij winst sprongen we over Kopenhagen. De wedstrijd begon gelijkopgaand. In minuut 15 kopte Lukas Lerager op hoekschop de 0-1 tegen de netten. 40 seconden daarna hingen de bordjes alweer gelijk doordat Louka Prip een voorzet van Kasper Kusk tegen de netten duwde. De orde leek herstelt, maar niks was minder waar.. we zakten als pudding in elkaar en nog voor rust stond het 1-3. Cifuentes was woedend en spaarde niemand tijdens de rust, wat leidde tot verhitte discussies. Pedro Ferreira werd gewisseld en verliet na een snelle douche het stadion. Na rust kwam er weinig verbetering en langs mij zag ik dat het laatste woord nog niet gezegd was. Cifuentes ging al voor de wedstrijd was afgefloten naar binnen, de kleedkamer dacht ik toen.. maar ook hij was al weg wanneer ik samen met de ploeg na afloop de kleedkamer binnenkwam. Tien minuten later informeerde TD Larsen dat Cifuentes per direct ontslag had genomen. Hett was een eerste kennismaking met hoe snel alles kan keren in de trainerswereld. Het schrok me echter niet af. Ik was ervan overtuigd dat ik er na het behalen van mijn UEFA Pro License helemaal klaar voor zou zijn. Dat was op dat moment echter nog toekomstmuziek. Ik moest eerst nog een half jaar studeren en mijn stage bij Aalborg doorstaan vooraleer de finale testen voor de Pro License plaatsvonden. Assistent-manager Oscar Hiljemark leidde als interim-manager de wedstrijd op verplaatsing bij koploper FC Midtjylland. We wonnen met 0-2. Het was een natrap richting Cifuentes die ons in de steek liet. Althans zo voelde het bij mij. En in de daaropvolgende wedstrijden bleek dat Hiljemark toch niet de wonderman was die sommigen hem voor hielden na de zege in zijn debuut. Het 1-4 verlies tegen Silkeborg en de 0-0 tegen Vejle in eigen huis deden het bestuur toch besluiten tot het aanstellen van Lars Friis als nieuwe hoofdcoach. De samenwerking met Friis verliep goed. Ik kon me goed ontwikkelen en mocht ook voor het eerst mijn zegje doen in de tactische meetings. Vaak werd er niet veel gevolg gegeven aan mijn input, maar alvorens de thuiswedstrijd tegen Randers op speeldag 2 van de Superligaen Kampioensronde (eerste 6 van de reguliere competitie) maakte ik hem attent op het feit dat er in de wedstrijd in de reguliere competitie veel te weinig druk werd uitgeoefend op hun voetballend beperkte backs. Onder Cifuentes fungeerde Louka Prip toen als een soort van afwachtende linskmidden. Kusk en Makaric waren de enige aanvallend ingestelde spelers die vanuit het centrum druk zetten. Ik stelde voor om hoger op het veld druk te zetten en Makaric de centrale verdedigers te dwingen tot het inspelen van de backs. Die stonden vervolgens onder dubbele druk van Prip en Ahlmann (links) en Kusk en Ross (rechts). Het resultaat was meteen zichtbaar. Na tweevoudig balverlies van Kopplin door slordige en paniekerige kantelballen binnen de eerste 7 minuten kon Prip ons op een 2-0 voorsprong brengen. We wonnen de wedstrijd uiteindelijk met 3-0 na een doelpunt van Makaric, op assist van... jawel, Louka Prip. Ik glunderde na afloop van de wedstrijd, en vond dat ik wel een klein publiek bedankje of op z'n minst enige vorm van erkenning zou mogen krijgen. Meer dan een schouderklopje van Friis en complimenten van assistent Hiljemark zat er echter niet in. Jammer genoeg was het slechts één van de twee zeges die we zouden boeken in de Kampioensronde van dat jaar, in de laatste 7 speeldagen werd maar liefst 6 keer verloren. We eindigden vierde. Een respectabel resultaat en ondanks de wat tegenvallende resultaten in de wedstrijden in de staart van het seizoen sprak het bestuur zijn vertrouwen uit in Friis. Ik had er respect voor. Laat hem maar eens een volledige voorbereiding hebben om te werken aan zijn team, dacht ik. En dan anderhalve maand vakantie hadden jullie gedacht zeker? Tarara.. Ik niet. Ik had voldoende uren stage gelopen en was geslaagd voor dat deel van de UEFA Pro License opleiding. Na afloop van het seizoen had ik nog twee weken intensief les alvorens een blokperiode van één week werd gegeven. De theoretische test vond plaats op 26 juni in het hoofdkantoor van de Deense voetbalbond in Brøndbyvester. Echt stress had ik niet. Ik weet nog dat Marja me aankeek toen ik de auto uitstapte richting de ingang van de poorten aan het hoofdkantoor en vroeg 'je hebt er echt zin in he?'. En ja, ik had er ook echt zin in. Ik hou ervan om mijn kennis te etaleren, ik hou ervan om bevestiging te krijgen dat ik slim ben. Dat heb ik niet zo letterlijk gezegd, maar dat dacht ik wel. Ik wil niet 'cocky' overkomen zoals sommigen van mijn collega-studenten uit Londen. Na de test vertrokken Marja en ik op vakantie naar Malaga. Mijn vader had er dat jaar een villa gekocht met het oog op zijn pensioen. Papa en mama houden van Spanje. Na een leven te hebben gehad waarin werk continu op de eerste plaats kwam, is een siësta zo nu en dan wel eens welgekomen. De eerste zeven dagen hadden we het huis voor ons alleen en genoten van de tijd die we samen hadden. Broodnodig. Door de drukte die onze beide jobs met zich meebracht, leefden we soms langs elkaar door. Zaterdagavond arriveerden mama en papa in Malaga. Ik zette de barbeque aan terwijl mama en Marja binnen de koude keuken voor hun rekening namen. Papa zag dat het goed was. Wat ik toen niet wist, was dat papa zich mentaal voorbereidde op zijn 'optreden' van even later. Hij had via een kennis bij de bond geregeld dat hij de brief al in handen had vooraleer die maandagmorgen in mijn mailbox zou toekomen. Bij het serveren van het dessert haalde hij een enveloppe naar boven. Hij opende ze en begon voor te lezen: "Geachte Ole Rúnar Guðveigsson, met genoegen deelt de Dansk Boldspil-Union mee dat u met grootste onderscheiding bent geslaagd voor het behalen van uw UEFA Pro License..". Ik stond meteen op en omhelsde papa. Marja en mama maakten de groepsknuffel compleet. Het was me gelukt. Vanaf toen had ik op papier alles wat nodig was om het te schoppen tot een topcoach. Indtil næste sæson, Ole

Vertrouwen putten uit deze maand. Sterke resultaten. Isak blijft de netten doen trillen!

70 mln € biedt mogelijkheden om mits goede besteding weer een stapje in de richting van PSG te gaan. Afsluiten met een derde plek is zeker mooi. Wel benieuwd wie nog bij Nice zit allemaal. Zit Le Fee er nog?

Mooie inkijk in de werking van je wervingsteam. Ook blij te zien dat je niet te bombastisch scout en bij de gewoontes en gebieden blijft waar ze bij the Saints om gekend staan

HalAA Gent.. y nada más Ziek hoe je Real even opzij zet. Benieuwd of je het kan overdoen tegen PSG. Ook bij aanvang van de play-offs sta je er goed voor. Zo goed zelfs dat ik de bekerfinale links zou laten liggen moest ik jou zijn

IV. FRA KØBENHAVN TIL AALBORG Het is een vreemde mix van emoties die door me heen gaat terwijl ik terugkijk op de weken na mijn terugkeer uit Londen. Marja was terug naar haar appartement in Aalborg, en ik was tijdelijk terug bij mijn ouders in Kopenhagen. De Deense zomer leek jaar warmer dan ooit, maar mijn gedachten waren elders, gericht op de mogelijkheden die voor me lagen in de wereld van het Deense profvoetbal. Terwijl ik verder studeer voor mijn UEFA Pro License via de Danske Boldspill-Union kreeg ik bij FC Kopenhagen de mogelijkheid om de positie van Hoofd Sportwetenschappen bij de FCK Talent Academy terug op te nemen. Ondanks mijn minder afscheid van een aantal jaar eerder voelde het als een stap in de goede richting, maar ik wist dat er nog een lange weg te gaan was. Mijn promotie naar de A-kern hing af van het succesvol afronden van de theoretische proeven van de Pro License. Mijn relatie met Marja verliep wat moeizamer dan in Londen. We zagen elkaar minder, maar hoorden elkaar elke dag. Zij focuste zich op haar baliestage in het advocatenkantoor van haar tante, terwijl ik er alles aan deed om mijn weg te banen in de voetbalwereld. Het is haar droom om zich als partner in te kopen bij haar tante en samen met haar nicht en tante het kantoor te runnen. Het leven leek zich langzaam te settelen toen eind juni een opwindende mogelijkheid zich aandiende. Een vacature voor Hoofd Performance Analyse bij Aalborg BK dook op, en het voelde als de perfecte gelegenheid om een volgende stap te zetten. Alles viel op zijn plaats: de kans om te werken bij een club als Aalborg BK en tegelijkertijd samen te wonen met Marja, die haar baliestage deed in de buurt van Aalborg. Met mijn sollicitatie zo snel mogelijk de deur uit, begon het wachten. De dagen kropen voorbij, en mijn hoofd was gevuld met gedachten over de mogelijke wendingen in mijn (professionele) leven. Ik kon alleen maar hopen dat mijn passie en toewijding opgemerkt zouden worden. Op 2 juli 2021 kwam dan eindelijk het verlossende telefoontje. Mijn hart bonkte in mijn keel terwijl ik hoorde dat ik één van de drie geselecteerden was die in aanmerking kwam voor de rol van Hoofd Performance Analyse bij Aalborg BK. Daags na het telefoontje moest ik naar Aalborg om de nodige gesprekken te voeren. Ik sprak met de belangrijkste bestuursleden, de technische directeur en toenmalig coach Marti Cifuentes. Alles verliep zeer positief en tijdens het avondmaal bij Marja's zus kreeg ik opnieuw telefoon. Ik had de job. Het voelde als een droom die uitkwam, en ik kon niet wachten om aan dit nieuwe avontuur te beginnen. De volgende maanden beloofden druk te worden, met de verhuis naar Aalborg en de uitdagingen die mijn nieuwe rol met zich mee zou brengen. Ik was dankbaar voor de kansen die op mijn pad waren gekomen en vastberaden om het beste uit mezelf te halen. Hier begon een nieuw hoofdstuk. Op naar Aalborg! Ole

Leuk tussendoortje! Benieuwd wat het gaat geven tegen Real Madrid.

Stabiel in de competitie, had ook niet anders verwacht. In de UCL een heel sterk parcours afgelegd als je het mij vraagt. Lyon flink op hun plek gezet! Daarnaast wil ik ook even zeggen dat je posts echt aangenaam lezen. Je hebt een aangename schrijfstijl en hebt voor mijn gevoel ook een ideale balans tussen brokken tekst en screenshots of andere grafische toevoegingen. Ik volg je novelle met plezier verder

Good luck in het slot van de competitie. Jammer dat je Bourquin kwijt bent volgend seizoen, maar wie weet zit er wel iets in de youth intake. In enkele saves die ik al gedaan heb in België, zaten er vaak wel wat talentjes tussen die van Luik kwamen.

III. TWICKENHAM, LONDON Na een periode waarin ik het mentaal wat moeilijker had gehad, besloot ik om een tijdje de focus volledig op mezelf te leggen. Ik verhuisde naar Londen en studeerde er de MSc Performance Football Coaching aan St Mary's University Twickenham. Het merendeel van de opleiding verliep online, maar het leek me een goed plan om eens weg van huis te zijn. Toen ik er voor het eerst in aankwam, voelde het als een sprong in het diepe. Het was niet alleen mijn eerste keer in Londen, maar ook de eerste keer dat ik op mezelf woonde. Gelukkig was de overgang niet zo groot, gezien mijn ervaring met vaak alleen zijn in Kopenhagen vanwege de lange en onregelmatige werkuren van mijn ouders. Het was niet alleen een academische reis, maar ook een persoonlijke reis van zelfontdekking en zelfstandigheid. Het appartement in Londen werd snel mijn thuis weg van huis. Ondanks dat was ik niet meteen ene grote fan van het bruisende en drukke leven in Londen. Kopenhagen mag dan ook een grootstad zijn, maar doordat de Deense mentaliteit dermate verschilt met de Britse, kon ik er nooit echt aarden. Waar ik in Kopenhagen mijn rust kon vinden in de drukte, leek me dat in Londen niet te lukken. Een van de hoogtepunten van het jaar was de ontmoeting met Marja, mijn Deense vriendin. Het gebeurde op een regenachtige dag in een gezellig café in het hart van Londen, niet ver van King's College waar ze haar laatste masterjaar rechten voltooide. Ik hoorde haar bellen, merkte op dat ze Deens sprak en stapte zonder verwachtingen op haar af. We raakten aan de praat over onze ervaringen in de stad, de uitdagingen van studeren in het buitenland en onze gedeelde liefde voor Denemarken. Marja's warmte en intelligentie trokken me meteen aan, en onze gesprekken werden al snel een vast onderdeel van mijn wekelijkse (en later dagelijkse) routine. Samen ontdekten we nieuwe plekken in Londen, deelden we onze dromen en ondersteunden we elkaar door de ups en downs van het (academische leven. Het is gek hoe een toevallige ontmoeting in een café je leven kan veranderen. Marja is de jongste van een gezin bestaande uit drie kinderen. Haar vader Jens is directeur van het Universitair Ziekenhuis in Aalborg, waar ook haar broer Henrik en zus Nina werken als spoedarts. Haar moeder Mette stierf in het jaar voor ze naar Londen vertrok aan de gevolgen van een herstentumor. Voor haar ziekte was ze één van de 17 zetelende rechters van het Deens Højesteret (Hooggerechtshof). Ze was en is Marja's grootste voorbeeld. Net als ik wist Marja zeker dat ze na afloop van haar studie terug naar Denemarken wou. In maart 2021 behaalde ik met grootste onderscheiding mijn Masters Degree in Performance Football Coaching. Omdat Marja pas enkele maanden later afstudeerde, kon ik me ook nog toeleggen op het behalen van de UEFA trainerslicensie A. Zo liep ik onder meer stage bij de jeugdacademie van Chelsea en West Ham. Met tal van levenslessen op zak, de liefde van mijn leven en bovendien een UEFA A License stapte ik als 27-jarige het vliegtuig in terug naar Denemarken, terug naar huis, niet-wetend wat ons de volgende weken, maanden in onze jobhunts te wachten stond. Omdat Marja's vader op een congres zat in Lissabon, verbleven we het weekend in Kopenhagen bij mijn ouders. Marja viel in de smaak. Ik was gelukkig. Ole

@Glenn08 How how, Charleroi is een big club in wording!! Al eens gezien naar hun stadionplannen IRL? Spannende tweestrijd daar bovenaan, al verwacht ik wel dat je ze pakt in de play-offs

II. KØBENHAVN Na de dood van opa verhuisden we naar Kopenhagen. Mama en papa konden hun carrières als cardiologen voortzetten in het Rigshospitalet van Kopenhagen, waar het voor hun allemaal begon. Voor mij was het een nieuwe stad, een nieuw begin. Het was fascinerend om te zien hoe mijn vader naast zijn job in het ziekenhuis ook betrokken was bij de medische staf van FC Kopenhagen. Mijn eerste aanraking met de voetbalwereld, waar ik geleidelijk aan op verliefd zou worden. Ik bleek er zelf ook wel wat aanleg voor te hebben. Papa had ervoor gezorgd dat ik mee mocht trainen op de talentendagen van FC Kopenhagen. Een paar dagen na de laatste trainingsdag kreeg ik bericht dat ik mocht aansluiten bij de U13. Tussen mijn 13e en 18e levensjaar maakte ik deel uit van de Talent Academy van Kopenhagen. Wat een ervaring was dat! Als creatieve middenvelder las en zag ik het spel wel goed, maar mijn voeten konden soms eigenwijs zijn. De snelheid van denken was er wel, maar naarmate de jaren vorderden, merkte ik dat de uitvoering vaak niet overeenkwam met hoe het er in mijn hoofd had moeten uitzien. Het was een periode van persoonlijke groei, uitdagingen en bovenal veel plezier op het veld. Op de middelbare school ging het academisch gezien erg goed. Vooral in wiskunde en biologie excelleerde ik. Het voelde als een bevestiging dat mijn hersenen weliswaar snel konden denken, zelfs op het voetbalveld, maar dat ik ook een sterke affiniteit had met wetenschap en studie. Op mijn achtiende maakte ik bewust de keuze om Sportwetenschappen te gaan studeren aan de Universiteit van Kopenhagen en de voetbalschoenen aan de kant te schuiven. Binnen de lijnen waren andere jongens beter dan ik. Mijn studieperiode aan de Universiteit was een spannend hoofdstuk waarin ik mijn passie voor sport kon combineren met mijn academische interesses. Ik studeerde af met grootste onderscheiding en na amper een week had ik mijn eerste job beet als sportwetenschapper bij de U19 van FC Kobenhavn. Na een tweetal jaar werd ik op amper 24-jarige leeftijd hoofd sportwetenschappen van de FCK Talent Academy. Ik trachtte zoveel mogelijk wedstrijden van onze jeugdelftallen te bekijken, maar volgde vooral de wedstrijden van de A-kern en ook de U19, waar één van mijn beste vrienden Jesper hoofdcoach was. Ondanks de kwaliteitsvolle selectie van onze U19 slaagde Jesper er in twee jaren niet in om een U19-titel te pakken. Halverwege zijn derde seizoen werd hij ontslagen en namen toenmalig assistent-manager Magnus Svensson en ikzelf de leiding over. Ik combineerde het met mijn job als hoofd sportwetenschappen, maar het merendeel van mijn tijd ging naar het managen van de U19. We wonnen al onze resterende 16 wedstrijden en speelden kampioen met een voorsprong van maar liefst 7 punten op eerste achtervolger Nordsjaelland. Hoeveel ik ook hield van mijn job als hoofd sportwetenschappen op de academie, mijn passie voor coaching was geboren. Ik wou de baas zijn en stelde mij kandidaat om manager te worden van de U19 in combinatie met mijn baan als hoofd sportwetenschappen. Mijn verzoek werd prompt afgewezen. Als reactie diende ik daags nadien mijn ontslag in. Ik had een plan. Ik ging weer studeren! Alt det bedste, Ole

Mooie updates! Hopelijk promoveer je snel. Denk dat ze in de Waalse grootstad Luik wel zitten te wachten om nog eens een goede eersteklasser te hebben Zet me maar op die taglijst!

Mooie club uitgekozen! Altijd leuk om vooraleer je een save begint, grondig je clubkeuze te overwegen. Merk bij mezelf op dat achtergrondkennis (als er achtergrond en historie is) wel de nodige affiniteit opwekt, waardoor elke minuut in de save echt een genot is om te spelen. Prestaties in seizoen 1 zijn meteen boven verwachting! Het belooft nog een spannende titel-/promotiestrijd te worden met de jongens van Admira Wacker. Tussendoor ook eventjes die halve finale van Horn winnen, genieten in de bekerfinale ongeacht het resultaat en je kan fijn het verlof in na het seizoen. Good luck