[FM24] Wereldreis: In de voetsporen van Lutz Pfannenstiel

[JaapRemspoor]

 

11. Een nieuwe club (2029/2030)

Na de cliffhanger in de vorige update, kan het hoge woord er nu uit. Zoals @Djurovski het al voorspelde: mijn nieuwe avontuur ligt in Midden-Amerika. In Nicaragua om precies te zijn. Het land dat ik eigenlijk allen maar ken van de sigaren (Oliva, een aanrader voor de liefhebbers). Een land dat makkelijk door elkaar te halen valt met buurlanden Honduras, El Salvador en Guatamala en Belize al is het maar omdat ze bijna allemaal dezelfde (soort) vlag hebben.

 

Zo logisch was de overstap naar het Noord-Amerikaanse continent overigens niet. Voor de wereldreis begon verwachtte ik na Oceanië en Afrika naar Azië te gaan. Maar de aanbiedingen uit Irak ten spijt... een blik op mijn nieuwe club Jalapa stemde mij positief. De club komt uit het gelijknamige stadje met zo'n 74.000 inwoners aan de grens bij Honduras. In de jaren tachtig kwam de stad in het nieuws, omdat de door de CIA gefinancierde militie die het stadsbestuur (en later het landbestuur) over te nemen.

 

 

Weinig veranderingen

Enfin, genoeg Twee voor Twaalf. Nu even over ART Municipal Jalapa. Dat is de volledige naam van mijn club, die in 2011 is opgericht als opvolger van het verdwenen Deportiva Jalapa. De club klom snel op in de Nicaraguaanse voetbalpiramide en kwam in 2014 voor het eerst uit in de Primera Division. Na een degradatie volgde in 2018 opnieuw het kampioenschap in de Segunda Division. Vorig seizoen eindigde de ploeg als derde.

 

 

Ik besluit niet veel veranderingen in de selectie door te voeren. Veel spelers zijn op leeftijd en/of hebben een contract dat aan het einde van het seizoen afloopt. Het bestuur is blij als we uit de gevarenzone blijven, dus heb ik alle tijd om aan een goede ploeg te bouwen. In de breedte komen we nog wel wat tekort. Ik trek daarom zelf middenvelder Jeremy Cuarezma en spits Amfed de Jesús Luquez aan. Een aantal onbruikbare spelers uit het tweede elftal laat ik transfervrij vertrekken. Ook Oscar Mendoza, een rechter- en linkermiddenvelder die door mijn voorganger is aangetrokken en zich niet in een reserverol kan schikken, gaat weg.

 

Veel ervaring

Wat er overblijft is dus een prima selectie met veel ervaren spelers. Met name met Néider Sanjuan ben ik zeer tevreden op het middenveld. De verdedigers zijn oké. En mijn absolute topspelers zijn aanvallende middenvelder Sidi Traoré (gehuurd van Rahimo uit Burkina Faso), Roberney Caballero (een Cubaan in de nadagen van zijn carrière) en spits Allan Mercado. Het vermelden waard: de talentvolle middenvelder Roberto Herrara, die wordt gehuurd Walter Ferreti.

 

 

Omdat Jalapa vorig seizoen derde is geworden, mogen we deelnemen aan de Central America Cup. Dit is een bekercompetitie met clubs uit Nicaragua, Honduras, El Salvador, Guatemala, Belize, Panama en Costa Rica. Op het spel staan een aantal tickets voor de CONCACAF Champions League.

 

 

Het maakt dus niet uit dat na een succesvolle groepsfase (we zijn groepswinnaar) in de kwartfinale wordt verloren van het Costa Ricaanse San Carlos. Via een play-off wedstrijd tegen Marathón uit Honduras weten we ons alsnog voor de Champions League te plaatsen.

 

Dat wordt overigens geen succes, want daar doen ook de grote clubs van het continent aan mee. We loten heel ongelukkig FC Toronto uit de Amerikaanse MLS. Een ongelijke strijd.

 

 

Maar... wel een prijs!

In de competitie ging het voortvarend. Zeg maar gerust: supergoed! We zijn namelijk direct, behoorlijk tegen de verwachting in, kampioen geworden. 

 

 

 

Succes met Syrië

 

Ook met Syrië Onder 20 ging het lekker. We winnen namelijk de Arab Youth Championship. Daarna nog wat lekkere uitslagen in vriendschappelijk duels. (tegen de Noordelijke Mariana Eilanden voetbalden we vanaf de 12de minuut met tien man en vanaf de 32ste minuut met negen man vanwege rode kaarten)

 

 

Toen kwam er een plekje vrij bij Syrië Onder 23 jaar. Het Olympische elftal deed mee aan de Azië Cup. Nou, die vacature wilde ik wel invullen. Dus ik schoof een plekje op. Het bleek een succes. Mijn tweede prijs bij de Syrische voetbalbond.

 

[Djurovski]

Lekker bezig hoor

[JaapRemspoor]

 

12. Ongeslagen (2030/2031)

 

 

Na het kampioenschap in het eerste seizoen maakte ik me al klaar voor een mooi jaar in de continentale competitie. Maar zo kom je nog eens achter dingen: de Central American Cup is niet vóór het seizoen, maar ná. Hoewel de Nicaraguaanse competitie in feite al is begonnen en je als Central American Cup-deelnemer 7 inhaalwedstrijden moet spelen om gelijk te komen met de rest.

 

Maar goed, lang verhaal kort: we spelen geen continentaal voetbal, omdat we in het seizoen voordat ik arriveerde derde zijn geworden. En seizoen dáárvoor was eer een tweede plaats en dat is dus de reden dat we vorig jaar wel meededen in de Central American Cup. Het wordt een simpel seizoen met 18 wedstrijdjes dus. Stiekem ben ik al aan het kijken naar interessante clubs aan de andere kant van de oceaan.

 

De financiën

For the time being probeer ik het er het beste van te maken bij Jalapa. Net als bij eerdere clubs houd ik ervan om te saneren. Het liefst koop ik contracten van onbruikbare spelers af, maar als dat niet kan omdat er geen geld is (en de meeste clubs waar ik zit, hebben geen geld) is het geduldig wachten tot de contracten aflopen. Dat zien we terug in het transferoverzicht.

 

 

Het gekke is dat Jalapa op papier wel geld heeft. Maar omdat er nauwelijks geld binnenkomt (ook niet van wedstrijddagen) is er een maandelijks verlies van wel 20.000 euro. Het bestuur is echter gek genoeg om telkens de knip te trekken. Maar voor hoe lang nog? Er zijn voortdurend speculaties over overnames en de eerste lening om een schuld af te betalen is ook al een feit. Zo stapel je afbetaling op afbetaling, een schuld met een lening dekken is niet verstandig. Ik besluit dus uit eigen beweging om het loonbudget meer dan te halveren. Ik kan dus alleen goedkope spelers aantrekken. Met het transferbudget beloof ik mezelf zorgvuldig om te gaan.

 

Ik ga er de club financieel niet mee redden, maar ik kan de rit tot de rand van de afgrond wel vertragen. En dan ben ik misschien alweer vertrokken.

 

De selectie

Even over die nieuwe aankopen: Roberto Herrera is de inmiddels 18-jarige centrale middenvelder die vorig jaar werd gehuurd van Walter Ferreti. Voor hem heb ik graag een bescheiden transferbedrag over. Ook Sidi Traoré die vorig seizoen werd gehuurd van CF Rahimo komt over. De Burkinees is een waardevolle aanvallende middenvelder, die ook op rechtsbuiten of in de spits kan spelen. Voor de breedte op het middenveld komt de 31-jarige Nicaraguaan Carlos Guevarra over van concurrent Real Estelí.

 

De 29-jarige Elmer Pastrán wordt onze nieuwe spits. Melagne Soumahoro is een Ivoriaan die ons door zijn zaakwaarnemer werd aangeboden. Hij is veelbelovend voor de plek achter de spits. De ervaren Nicaraguaan Raul Davila en de jonge talentvolle Saudiër Saleh Al-Abbas mogen gaan uitmaken wie er linksback wordt. Tot slot zijn er nog drie buitenspelers aangetrokken: Roberto Rodriguez, José Martinez en Ezequiel Cruz. De laatste is pas 18 en kan dus nog in zijn rol groeien.

 

 

De eindstand

De kop boven deze post verraadde het al een beetje: het was een geweldig seizoen! Geen enkele tegenstander wist van ons te winnen. En dat betekent een ongeslagen kampioenschap. Twee keer speelden we gelijk: thuis tegen Real Estelí en uit bij Ocotal.

 

 

 

 

Ook met Syrië O23 zijn er nog wat wedstrijden gespeeld. We deden mee aan de Aziatische Spelen, ook wel de Asiad genoemd in Football Manager. In Groep B waren Jordanië, Singapore en Vietnam geen enkele partij voor ons. Toen we vervolgens ook nog Noord-Korea en Saudia-Arabië naar de slachtbank leidden, voelde het eigenlijk alsof we onverslaanbaar waren. Die titel, die was binnen. Maar in de halve finale verraste Zuid-Korea ons totaal. Een aanvalsoffensief, waarbij iedereen met aanvallende kwaliteiten naar voren werd gestuurd, kon de vroege achterstand niet ongedaan maken. Wat rest is een troostprijs, we werden derde omdat we eenvoudig wonnen van de Verenigde Arabische Emiraten.

 

Hiermee zit mijn avontuur in Syrië erop. Ik blijf uitkijken naar nieuwe internationale uitdagingen.

 

[Djurovski]

Heerlijk seizoen weer

[JaapRemspoor]

 

13. Drie op een rij (2031/2032)

 

 

Ondanks dat de titel al de afloop van het seizoen lijkt te verraden, zit er toch nog een verrassende wending aan te komen. Maar dat is voor later. Dit is mijn derde seizoen in Midden-Amerika, bij Jalapa in Nicaragua. Om eerlijk te zijn ben ik continu aan het solliciteren, maar de teams die ik voor ogen heb zien in mij niet de juiste trainer om ze naar successen te helpen. Gemiste kans natuurlijk. Ondertussen blijf ik mij ding doen bij Jalapa.

 

En dat begint met het vormen van de selectie voor het seizoen 2031/2032. Na twee kampioenschappen op rij, waarvan de de laatste ongeslagen, is het niet echt nodig om grote wijzigingen door te voeren. Het grootste saneerwerk is al gedaan.

 

 

Ik besluit het contract van spits Allan Mercado niet te verlengen. Afgelopen seizoen kon hij door de komst van Pastrán al niet meer op een basisplaats rekenen. Nu Soumahoro aan het doorbreken is, wijkt Traoré uit naar de spits. Daarmee is Mercado de derde keus. Ook centrale verdediger Figueroa en rechtsbuiten Zeledón krijgen geen nieuw contract.

 

In ruil voor deze spelers haal ik centrale verdediger Yermar López, een echte aanwinst die gelijk een basisplaats opeist. Met Ismael Mendieta halen we een ervaren rechtsbuiten op. En omdat ik in de breedte nog wel een rechtsback kan gebruiken, trek ik ook Alxander Zúñiga aan. In alle drie gevallen gaat het om een Nicaraguaanse speler.

 

 

 

Dit is het seizoen van de twee Afrikaans spelers in mijn selectie. Soumahoro en Traoré zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de doelpunten, al is het wel duidelijk dat Traoré geen echte spits is en het van de momenten moet hebben. Daarom maakt ook Pastrán nog regelmatig zijn opwachting.

 

Internationaal

Dit seizoen speelden we weer internationale wedstrijden. En dat deden we niet onverdienstelijk. In de Central American Cup kwamen we zeer verrassend tot in de finale. Goed voor de financiën. Helaas is er geen prijzengeld, maar omdat onze tegenstanders volle stadions hebben delen we flink mee in de wedstrijddaginkomsten. In de finale is het grote Alajuelense uit Costa Rica (inderdaad, de club van oud-FC Twente-speler Bryan Ruíz) een maatje te groot.

 

In de Concacaf Champions Cup schakelen we verrassend het Costa Ricaanse Herediano uit, maar in de kwartfinale is CF Montreál te sterk. Toch is er de trots, omdat we ons kranig hebben verweerd.

 

 

De eindstand

Dat resulteert in opnieuw een kampioenschap. Het derde op rij. Maar nog veel mooier: het is opnieuw een ongeslagen kampioenschap. Althans, na 15 gespeelde wedstrijden. Ik twijfel er niet aan dat ik ook in de laatste drie wedstrijden geen puntverlies zou lijden. Maar met derde kampioenschap in de pocket, kwam er iets anders moois op het pad.

 

 

In de onderste regionen van de Turkse Super Lig vecht het kleine Sakaryaspor uit voor lijfsbehoud. Een bijzondere club uit Adapazan in het noordwesten van Turkije, omdat het nooit langer dan vijf achtereenvolgende jaren op het hoogste niveau heeft gevoetbald. Wel werd in 1988 de beker gewonnen. Sakaryaspor staat er om bekend een van de meest fanatieke supportersgroepen van het land te hebben. Ook bracht de jeugdopleiding van de club niemand anders dan legende Hakan Sükür voort. Een eer dus om voor deze club aan de slag te gaan, maar het wordt lastig. Met nog zeven wedstrijden te gaan staan Sakaryaspor op de laatste plaats. Mijn eerste vier duels worden gelijk de belangrijkst, want op de drie slotdagen spelen we tegen top 4-ploegen, waaronder het grote Galatasaray en Fenerbaçhe. 

 

 

@Djurovski Dank!

 

 

[Djurovski]

Zeker op continentaal vlak leuk bezig geweest ook gewoon weer de titel gehaald en nu kijken of je die Turkse club kunt redden