Huipio

Het positieve is dat je niet hebt verloren!

Heel overtuigend hoor!

@19CH98 @delichris @Djurovski @Marius @Keeza Het was inderdaad een mooie eerste kennismaking met continentaal voetbal! De titel Er waren nog drie wedstrijden te spelen en we stonden 5 punten voor. Kortom, de titel mocht ons niet meer ontgaan, zeker na de boost die we hadden gekregen van de OFC Champions League. We hadden bewezen mee te kunnen doen met de beste ploegen van het continent. De laatste drie wedstrijden werden dan ook vrij eenvoudig gewonnen en de titel was voor het eerst sinds 1999 weer van ons. Wat een succes! In het eerste seizoen, na de titel in de derde klasse bij OWIOS werd nu ook in het tweede seizoen als manager direct een prijs gepakt. Er werd dan ook besloten nog een jaar te blijven, vooral om te kijken of het team versterkt kon worden. Naast de titel werd het komende seizoen ook ingezet op de beker. Daarnaast zou er natuurlijk alles aan gedaan worden om nogmaals goed voor de dag te komen in de OFC Champions League. Na het seizoen had Snoeijer ook nog even contact met zijn vrienden bij OWIOS. Die hadden een vergelijkbaar seizoen gehad met het jaar ervoor. Ze promoveerden naar de Eerste Klasse en ze wonnen opnieuw de beker. Luchenthly Vrutaal vertrok na het seizoen naar KKD club FC Eindhoven. Hij liet Snoeijer weten dankbaar te zijn voor de kans die hij hem had gegeven in Nederland. Hij wilde na zijn mislukte avonturen op Cyprus en in Roemenië, nog 1 keer proberen te slagen in het profvoetbal. Feedback of een tag? Laat het weten in de reacties hieronder... @chrisje1993 @keano77 @MNie @Kyrill @KayDeManaager @Kevinoz87 @bas huijsmans @DemoN @Whitewolf345

Mooie loting! Dat gezegd hebbende zijn Napoli en Monaco natuurlijk wel ploegen die wat in hun mars hebben. Maar zoals hierboven ook al opgetekend, als je je kunt plaatsen voor de CL vanuit de Premier League dan moet en kun je ook gewoon meedoen om de prijzen.

Mooie resultaten hoor! MVV stelt wel zwaar teleur tot nu toe. Hopelijk kun je de goede vorm vasthouden tot het einde van het seizoen en je intrede maken in het betaalde voetbal.

Weet nog dat ik een keer FC Utrecht als kampioen in Nederland voorbij zag komen. Ben benieuwd of je naast de samenvatting van 10 jaar FC Porto misschien nog opvallende zaken uit zou kunnen lichten in de samenvatting. Maar wie weet heb je hem al klaarstaan om te posten

Aardig resultaat hoor 3-3 tegen Manchester City. Laat de competitie maar beginnen!

Mooie voorbereiding! Benieuwd of je die door kunt trekken het seizoen in...

@delichris Wat mij betreft begon het echte werk al in de voorronde van de CL. Ben al superblij met het bereiken van de kwartfinale. Als amateurclubje, ergens onderaan de coëfficiëntenlijst bungelend qua land is dit natuurlijk al heel mooi. @19CH98 Het mooie is dat we allebei een eigen route hebben uitgestippeld voor onszelf, dat gaat met vallen en opstaan @Keeza Qua resultaten is er een klein verschil, maar ja we spelen ook in totaal verschillende competities. Wat een avontuur! Wie had dat gedacht bij de start van dit seizoen... meespelen om de titel en in de kwartfinale van de OFC Champions League. Vooraf leek het een onmogelijke opgave om zover te komen. Het winnen van de CL in dit continent is normaal gesproken alleen weggelegd voor teams uit Nieuw Zeeland en heel af en toe een verrassing uit landen die op plek 2 of 3 staan in de coëfficiëntenlijst. Samoa staat daar ergens onderaan. Een echte lijst zoals in Europa is er niet... Wellington Olympic een opkomende ploeg in Nieuw Zeeland, na het uittreden van Australië binnen de bond, het land dat meestal de kampioen levert in dit toernooi tegen een nietig ploegje uit Samoa. De afgelopen 13 jaar (uitgezonderd de Covid jaren) won er 11 keer een ploeg uit Nieuw Zeeland, 1 keer uit Nieuw Caledonië en 1x uit Papua Nieuw Guinea. Maar goed, we staan er dus gaan we er ook voor. We mochten om te beginnen eerst naar Nieuw Zeeland voor de eerste wedstrijd. Ternauwernood werd er voldoende geld verzameld om de reis überhaupt te kunnen betalen, maar eenmaal in het vliegtuig begon de wedstrijd ook echt te leven. Het werd een ongelooflijke wedstrijd, echt eentje om nooit te vergeten en waar velen het jaren later nog over zouden hebben. Het lukte ons om het eigen spel te spelen en de tegenstander al vroeg onder druk te zetten. Of er nou sprak was van onderschatting of een geweldige uitvoering dat boeit eigenlijk niet zoveel, maar na 18 minuten stonden we met 2-0 voor. Ook de aansluitingstreffer in de 37e minuut bracht ons niet van ons stuk en met een beetje hulp van de scheidsrechter gingen we door het benutten van een makkelijk gegeven strafschop rusten met een 3-1 voorsprong. De krachten vloeiden echter ook weg en we besloten het balbezit verder aan de tegenstander te laten en ons te concentreren op het behouden van de voorsprong, met de hoop er af en toe ook gevaarlijk uit te komen via de counter. Was het niet Hannibal Smith van het A-Team die altijd zei: "I love it when a plan comes together" Aan het einde van de wedstrijd, toen Wellington vol op de aanval ging ontstond er ruimte en ook deze keer maakten we daar heel effectief gebruik van. We scoorden vanuit het niets nog twee doelpunten, waardoor we met een 5-1 overwinning terug het vliegtuig in gingen. Bij het bekijken van de andere uitslagen viel het op dat ook de andere ploeg uit Nieuw Zeeland (het ongenaakbare Auckland City) thuis flink onderuit gegaan was. Ze verloren met 4-1 van Lea City uit Papua Nieuw Guinea. Mocht het ons lukken door te stoten naar de halve finale, dan kon het zomaar eens zijn dat er geen ploegen uit topland Nieuw Zeeland vertegenwoordigd zouden zijn. Een uitgelezen kans natuurlijk. Maar eerst moesten we natuurlijk de thuiswedstrijd nog spelen en het resultaat over de streep trekken. Zoals we eigenlijk verwacht hadden in Nieuw Zeeland, stonden we meteen onder druk. Gelukkig bleef het de eerste helft bij maar 1 doelpunt en gingen we met een 1-0 achterstand rustten. De 2-0 viel echter iets te snel, in de 48e minuut wel te verstaan. Dit zorgde ervoor dat de semi-profs uit Nieuw Zeeland bloed roken en kansen zagen om de blamage van een week eerder teniet te doen. toen het in de 76e minuut 3-0 werd toen leek het gedaan met de weerstand van de mannen van Snoeijer. Toch lukte het ze om met alle kracht en energie die ze nog hadden te blijven vechten. Een vierde doelpunt zou dodelijk zijn, want qua momentum zouden ze een verlenging nooit overleven. Het was dus bidden voor een goede afloop in de reguliere speeltijd. Ondanks de vele kansen lukte het om overeind te blijven en zo de halve finale te bereiken van de OFC Champions League. Dit tweeluik zou dan ook de boeken in gaan als het "Wonder van Wellington". Ook Auckland City redde het niet. Lea City bleef knap overeind en een 1-0 nederlaag was ook voor hun voldoende om de laatste vier te bereiken. Het veld werd gecomplementeerd door Central Coast (Solomon Eilanden), waar we in de poulefase ook al tegen gespeeld hadden en Lautoka, de toonaangevende ploeg van de Fiji eilanden. Het lot verbond ons aan Central Coast. In de groepsfase hadden we met 3-1 van ze verloren, maar waren we zeker niet de mindere geweest. Er lagen dus zeker kansen. Helaas was de realiteit anders. We gingen ondanks meer balbezit en een redelijk gelijk aantal kansen kansloos ten onder in de eerste wedstrijd. 3-0! Een hard gelag, nu de weg naar de finale eigenlijk min of meer open lag. Uiteraard was er ook nog de thuiswedstrijd waar we mochten proberen de opgelopen schade te repareren. We waren dan ook vast besloten er alles aan te doen en onze huid zo duur mogelijk te verkopen. We kwamen halverwege de eerste helft echter op 1-0 achter en het leek voorbij. Toch gaf de gelijkmaker vlak voor rust nog een sprankje hoop, ook omdat we ook deze wedstrijd eigenlijk gewoon weer de bovenliggende partij waren. Toen we 6 minuten na rust opeens met 3-1 voor stonden was het geloof helemaal terug. In de 64e minuut gooide Central Coast de wedstrijd echter op slot door de 3-2 te scoren. Deze klap kwamen we niet meer te boven en in de 88e minuut maakten ze slechts voor de statistieken ook nog de 3-3. We waren uitgeschakeld. We mochten terugkijken op een hele mooie serie wedstrijden en een geweldige eerste kennismaking met het continentale voetbal. Dit smaakte natuurlijk naar meer... daarvoor moest de komende weken nog wel even een kampioenschap binnengehaald worden. Lautoka uit Fiji wist uiteindelijk het toernooi te winnen. Na een rode kaart in de eerste helft kwam Central Coast eigenlijk nooit in zijn eigen spel en 1 doelpunt volstond voor de ploeg uit Fiji om de titel te pakken. Door onze lange serie wedstrijden (inclusief voorronde) mocht Ronnie Bourne zich topscorer noemen van het toernooi met 13 goals en ging Fiaalii met de titel van assistenkoning aan de haal. Feedback of een tag? Laat het weten in de reacties hieronder... @chrisje1993 @keano77 @MNie @Marius @Kyrill @KayDeManaager @Kevinoz87 @bas huijsmans @Djurovski @Whitewolf345

Dank voor het delen en schrijven rondom je geweldige save! Succes met afstuderen nu!

@delichris De toekomst... tja. Dit seizoen zijn het in de onder 21 vooral spelers die vervangen zijn en daardoor in het 'tweede' gezet zijn. Denk dat het merendeel ouder dan 21 is/was. @Djurovski Dank! @19CH98 De cliffhanger... die ga ik hier bovenaan de nieuwe post natuurlijk niet weggeven Begin januari kreeg onze voorzitter een bericht met de mededeling dat we mee mochten doen in de voorronde van de OFC Champions League*. Met grote verbazing werd dit bericht ontvangen en binnen de club was er dan ook veelal onbegrip. Het seizoen ervoor waren we niet eens in de top 3 geëindigd en volgens de reglementen van de league had alleen de nummer 1 recht op deelname aan deze voorronde. In het geval van Samoa was het dan niet meer dan logisch dat net zoals de afgelopen jaren Lupe o le Soaga de afgevaardigde in dit prestigieuze toernooi zou zijn. Al snel deden verhalen de ronde dat Lupe de onkosten niet kon voldoen en dat er daarom doorgeschakeld was naar een andere ploeg uit het land. Een andere reden die gegeven werd was het feit dat de FIFA een vinger in de pap had bij Moataa (kijk naar de naam van het stadion) en dat de deelname dus onder de tafel geregeld was. Wat de reden ook was, feit was dat Moataa zich op kon maken voor de voorronde van het belangrijkste continentale toernooi van Oceanie. *De plaatsing voor het toernooi zat hem waarschijnlijk in een fout in de database, maar voor je novelle moet je er natuurlijk iets van maken Het lijkt erop dat de ploeg die op het moment van indelen van de deelnemers voor het toernooi de eerste plek bekleed in Samoa toegelaten wordt. Dus niet de eigenlijke kampioen. Erg jammer natuurlijk, daar je de plek echt wil verdienen. Twee seizoenen in de save echter ook geen reden om opnieuw te starten, dus ervoor gekozen er een draai aan te geven in de novelle en er het beste van te maken. De opzet is als volgt. In de voorronde strijden vier ploegen (de kampioenen van de landen die het laagst op de coëfficiëntenlijst staan) om twee tickets in het eigenlijke toernooi. Wij mochten het op gaan nemen tegen Nikao Sokattak FC uit de Cook Eilanden, Utulei Youth uit Amerikaans Samoa en Ha'amoko United Youth uit Tonga. Vooral de twee ploegen met de toevoeging Youth aan hun naam bleken gene partij. In de praktijk bleek het ook echt om jeugdige teams te gaan. Tegen de kampioen van de Cook Eilanden moesten we wel echt tot het gaatje gaan en wisten we in de 90e minuut de winnende te maken. Hierdoor gingen we samen met Nikao Sokattak FC door naar het hoofdtoernooi. In de groepsfase van het hoofdtoernooi mochten we daarna aantreden tegen Besta PNG United FC (Papua Nieuw Guinea), Suva FC (Fiji Eilanden) en Central Coast FC (Solomon Eilanden). Na Nieuw Zeeland bevond Fiji zich op de 2de plek van de coëfficiëntenranglijst, dus Suva FC werd vooraf als voornaamste tegenstander beschouwd. Dit was ook direct onze eerste tegenstander. De insteek was dan ook ons eigen spel spelen en als we zouden verliezen dan hadden we nog twee wedstrijden de kans om het recht te trekken. In deze fase van het toernooi waren er namelijk 4 groepen van 4 waarvan de nummer 1 en 2 zich plaatsten voor de kwartfinales. Met meer balbezit en een aantal goede kansen deden we onszelf in de eerste helft tekort door niet te scoren. We gaven ook weinig weg en dus gingen we met een 0-0 stand de rust in. In de tweede helft wisten we ons overwicht wel uit te drukken in doelpunten. De usual suspects namen de doelpunten voor hun rekening. Ronny Bourne brak door op links, trok naar binnen en ronde bekwaam af, 1-0! De 2-0 kwam wederom uit een hoekschop, het was Ueligitone die binnenkopte. Vlak daarna deed Suva FC echter iets terug. De 2-1 voorsprong kwam echter niet meer in gevaar en zo presteerden we het vooraf voor onmogelijk gehouden. Winst tegen de ploeg uit Fiji. De 2de wedstrijd speelden we tegen Central Coast uit de Solomon Eilanden. Deze ploeg had hun eerste wedstrijd ook gewonnen, dus een overwinning zou een plek in de kwartfinale zo goed als veilig stellen. We begonnen goed en waren wederom de bovenliggende partij. James Settle bracht ons vlak voor het half uur op 1-0 via een mooie counter. Halverwege de tweede helft werd duidelijk dat we het opnamen tegen semiprofessionele teams die fitter dan wij aan de aftrap verschenen. We moesten flink wisselen en dit kwam de kwaliteit niet ten goede (onze selectie is nog niet breed genoeg voor dit soort toernooien blijkbaar). Toen we in de 70e minuut een strafschop tegen kregen brak onze weerstand volledig. Uiteindelijk verloren we met 3-1. Toch mochten we trots zijn op deze prestatie, daar wij het grootste deel van de wedstrijd de bovenliggende partij waren geweest. Een overwinning in de laatste wedstrijd zou nog steeds volstaan voor een plek in de volgende ronde. In die laatste groepswedstrijd namen we het op tegen het nog puntloze Besta PNG United. Na een superstart (1-0 na 2 minuten) werden we al snel teruggedrukt. Wat volgde was een snelle gelijkmaker en daarna was het wachten op de genadeklap. Met man en macht verdedigden we het gelijkspel, dat door de voorsprong van Central Coast voldoende zou zijn voor een plek in de kwartfinale. Vlak voor rust kwamen we met een scherpe counter uit onder de druk en lieten we nogmaals zien hoe effectief we konden zijn. Bourne scoorde geheel tegen de verhouding in de 2-1. In de rust sprak Snoeijer zijn manschappen toe en gaf aan dat het momentum aan ons was en dat we vooral moesten genieten op dit podium. De deelname was ons in de schoot geworpen, we konden en moesten vooral genieten. Dit had zijn uitwerking op de groep. Ze gooiden alle schroom van zich af en speelden een geweldige 2de helft. Eindstand 6-1. Al deze mooie resultaten zorgden voor de volgende eindstand in de groep: Het lot koppelde ons in de kwartfinale aan Wellington Olympic De ploegen uit Nieuw Zeeland maakten al jaren de dienst uit in de OFC Champions League en het leek dan ook een onmogelijk opgave de halve finale te halen. Maar goed, dat was is voor later zorg. Nu was het eerst tijd om tussentijds de titel binnen te halen en zo de eerste prijs in meer dan tien jaar te winnen voor de club. Wie weet wat dit zou doen met het zelfvertrouwen van de spelers. Feedback of een tag? Laat een reactie achter... @chrisje1993 @keano77 @MNie @Marius @Kyrill @KayDeManaager @Kevinoz87 @Keeza @bas huijsmans @Whitewolf345

Oei! MVV Maastricht erbij en ook 3 Jong ploegen, dat gaat nog lastig worden, daar volgens mij alleen de nummer 1 promoveert. Heel veel succes dit seizoen!

@delichris Uiteraard hopen wij hier zelf ook op... @19CH98 Ja, we mogen niet klagen... @Marius Zou wel echt top zijn... Tweeluik tegen Lupe De enige twee wedstrijden die nog op het programma stonden in december waren de bekerwedstrijden tegen Lupe o le Soaga. We begonnen met de uitwedstrijd. Twee weken eerder hadden we nog met 3-1 gewonnen daar, dus we hadden goed vertrouwen richting deze wedstrijd. Het bleek een wedstrijd met weinig kansen en weinig vertier... twee ploegen die nog niet het achterste van hun tong wilden laten zien en het er min of meer op aan lieten komen dat de bal een keer goed viel, om zo toe te kunnen slaan. Helaas voor ons vond 1 van de 2 schoten op doel het net in de 83e minuut. Lupe ging zo met een 1-0 voorsprong de tweede wedstrijd in. Wij stelden er weinig tegenover, dus reden tot klagen was er ook niet echt. We waren voornemens om deze nederlaag in de thuiswedstrijd recht te gaan zetten uiteraard. In de thuiswedstrijd was het zaak direct orde op zaken te stellen. Dat lukte aardig door uit de startblokken te schieten met dominant voetbal. Dit resulteerde na 15 minuten in de 1-0 voorsprong. Nu was het zaak te consolideren en ergens in de wedstrijd verder afstand te nemen om zo de finale te bereiken. Kansen daarvoor kregen we genoeg, maar keer op keer stuitten we op de sterke defensie van de tegenstander. Ondanks dat wij vol de aanval zochten hadden we weinig te vrezen van Lupe. Het was eigenlijk wachten op de 2-0. Na 90 minuten stond het echter nog steeds 1-0 wat betekende dat er een verlenging aan te pas moest komen. Gezien het spelbeeld en frisheid van de ploeg hadden we hier alle vertrouwen in. Ook in de verlenging lieten we weer een aantal kansen onbenut. Zoals zo vaak in het voetbal gebeurde toen het onvermijdelijke. In een spaarzame uitval van Lupe begingen we volgens de scheidsrechter een overtreding die een strafschop waardig was. Keti was genadeloos en scoorde de 1-1. Die klap kwamen we niet meer te boven en zo eindigde ons bekeravontuur. In de competitie lieten we ons door deze teleurstelling gelukkig niet van de wijs brengen en boekten we twee simpele overwinningen. Een 3-0 en 5-1 overwinning zorgden ervoor dat de eerste titel sinds 1999 wel heel dichtbij kwam. Ondertussen slaagde Snoeijer ook voor zijn Continentale C-licentie en kon hij direct beginnen aan de B-licentie. De resultaten dit seizoen waren voor het bestuur reden om hier zonder omkijken aan mee te werken. Het kampioenschap van het eerste team van Moataa was dan nog geen feit, de jeugdelftallen maakten al wel eerder in het seizoen het verschil en mochten beide het kampioenschap al vieren. Een teken dat de club naast de prestaties in de hoogste divisie door de hele club heen aan het ontwikkelen was. Een mooi vooruitzicht dus. Verder stond er nog iets bijzonders te gebeuren deze maand. Hoe en waarom is nog steeds onduidelijk... maar het zou Snoeijer niks verbazen als het uiteindelijk iets met inmenging van de FIFA vandoen heeft gehad. Meer hierover in de volgende update... Feedback of een tag? Laat het weten in de reacties... @chrisje1993 @keano77 @MNie @Kyrill @KayDeManaager @Kevinoz87 @Keeza @bas huijsmans @Djurovski @Whitewolf345

Moeilijke loting. Premier League ploegen, zeker in de eerste seizoen is gewoon altijd heel lastig. Door je uitslagen in de competitie wel gewoon nog vol in de race voor het kampioenschap. Goed bezig!

Het is even stil geweest van mijn kant... privé leven heeft soms pieken en dalen en door bepaalden dalen was er juist een piek, voor degene die het nog kunnen volgen Na 11 wedstrijden (halverwege de competitie) deden we nog vol mee om de bovenste plekken. In oktober zouden we bovendien aantreden tegen onze directe concurrent Vaipuna. Deze wedstrijd kon uiteindelijke wel eens beslissend zijn in het kampioenschap, dus de spanning bouwde zich al aardig op. Begin oktober moesten we echter eerst nog spelen tegen Lepea. Gelukkig kwamen we daar binnen drie minuten op 2-0, waardoor we de wedstrijd rustig uit konden spelen zonder teveel krachten te verspelen. Het was zelfs mogelijk een enkele vervanging te doen om zo te voorkomen dat spelers die op scherp stonden niet het risico liepen de belangrijke wedstrijd te missen. De wedstrijd tegen Vaipuna was er vooral een van spanning. Niet heel veel uitgespeelde kansen, uiteindelijk ging het dus om effectiviteit. Na 22 minuten was het Vaipuna die als eerste het net vond. Luke Moore zette de uitspelende ploeg op 1-0. Gelukkig liet de reactie van onze kant niet lang op zich wachten en stond 2 minuten later de gelijkmaker alweer op het bord. James Settle was hier verantwoordelijk voor. Het was uiteindelijk centrale verdediger Ritchievoy Ueligitone die met een ingestudeerde corner de winnende 2-1 binnenkopte. Dit gebeurde nog voor rust in de 39e minuut, daarna bleven de hoogtepunten uit en zo wisten we dus de koppositie over te nemen. In november maakten we geen fouten, maar ook Vaipuna pakte de volle buit. Na 15 wedstrijden stonden we dus bovenaan, gevolgd door Vaipuna op slechts twee punten. We hadden alles in eigen hand, maar 1 misstap en het kon zo anders zijn. In de beker van Samoa wordt gespeeld middels een dubbele wedstrijd. In de tweede ronde mochten we het opnemen tegen Moaula. Een team uit de hoogste divisie, die onderin meespeelde. Maar goed, het betrof de beker dus onderschatting was niet op z'n plaats. Zeker ook omdat wij als Moataa de laatste jaren natuurlijk überhaupt geen prijzen gewonnen hadden. De uitwedstrijd werd dan ook maar ternauwernood gelijkgespeeld. In de thuiswedstrijd stonden we heel lang met 1-0 achter en uitschakeling leek nabij. In de 85e minuut lukte het echter gelijk te maken en in plaats van verlenging en/of penalty's hadden we het geluk in de reguliere speeltijd al aan onze zijde. Ver in blessuretijd zorgden we voor de 2-1, die betekende dat we in de kwartfinale stonden. In de kwartfinale troffen we Vaitele-Uta, een ploeg die het erg goed deed dit seizoen. Met een vierde plek in de competitie presteerden ze boven verwachting en in diezelfde competitie hadden we onze wedstrijd maar net gewonnen met 3-2. Die kant leek het in de uitwedstrijd ook lange tijd op te gaan. Helaas scoorden ze nog in blessuretijd, zodat we een 3-3 gelijkspel overhielden aan de eerste ontmoeting van dit tweeluik. In de thuiswedstrijd stelden we orde op zaken en wonnen we eenvoudig met 5-2. Een plek in de halve finale was het gevolg. Voor die halve finale mochten we onze borst natmaken. We moesten het opnemen tegen de regerend kampioen en bekerwinnaar Lupe o le Soaga. In de competitie vielen ze wat tegen met een derde plek, maar het was wel de ploeg waar we 1 van onze voorlopig enige twee nederlagen tegen geleden hadden. Het zou hoe dan ook dus een zware dobber worden. Qua verdeling van prijzen zou december een belangrijke en beslissende maand worden. Ons schema liet niks mis te verstaan... we zouden korte metten moeten maken met de ploeg de de afgelopen jaren het voetbal in Samoa gedomineerd had. Zou het ons lukken om barstjes aan te brengen in deze hegemonie? Laatste 10 kampioenschappen De eerste van de 3 ontmoetingen met Lupe was in de competitie en wat ons betreft ook de belangrijkste. Op dit moment stelden we de titel zeker boven de beker. Voordat we tegen Lupe moesten spelen traden we eerst nog aan tegen Faatoia. Die wedstrijd werd redelijk makkelijk gewonnen met 4-2. Tegen Lupe kenden we een bliksemstart. Na 1 minuut scoorden we wederom uit een goed uitgevoerde corner de 1-0. Deze tegenslag kwam Lupe eigenlijk de gehele wedstrijd niet meer te boven. We heersten en konden onze voorsprong rustig uitbreiden naar 2-0 met rust. Na rust maakten we er in de 56e minuut 3-0 van en de wedstrijd was gespeeld. De 3-1 was er slechts 1 voor de statistiek. De eerste ontmoeting was goed afgesloten, we mochten onszelf nog steeds koploper noemen en hadden de moeilijkste tegenstander nu beide 2x gehad. Vaipuna had ondertussen nog een keer punten verspeeld dus de voorsprong bedroeg nu 5 punten. Ranglijst na 17 speelronden (nog 5 te gaan) Resterende programma voor ons en Vaipuna De laatste wedstrijd van ons tegen Sogi en van Vaipuna tegen Togafuafua ontbreken op dit overzicht. Op papier lijken wij net iets betere papieren te hebben, maar ja... papier is maar papier. Feedback of een tag? Laat het weten in de reacties hieronder... @Keeza @Marius @19CH98 @Kyrill @delichris Zeker geen slechte start, een start met mogelijkheden. @chrisje1993 @keano77 @MNie @KayDeManaager @Kevinoz87 @bas huijsmans @Djurovski @Whitewolf345