Vraag op een willekeurige verjaardag om eens een beroemde Wit-Russische voetballer op te noemen en de kans is groot dat het even stil blijft, tot het moment dat een oom of voetbalgek neefje Alexander Hleb opnoemt. Misschien dat daarna nog wordt gezegd ‘en hoe heette zijn broertje ook alweer?’ (Huiskamervraag, zie het antwoord aan het einde van dit artikel) Soms, wanneer er op die verjaardag een FM- of CM-fanaat aanwezig is, dan wordt Hleb in één adem met FM-legende Maxim Tsigalko genoemd, de aanvaller die afgelopen jaar helaas overleed. Wat zijn momenteel de clubs in Wit-Rusland waar je de grootste kans hebt om de binnenlandse talenten tegen te komen? We zochten het voor je uit!
Shakhtyor Soligorsk
Sinds 1961 is Shakhtyor Soligorsk een club die in Wit-Rusland op verschillende niveaus geacteerd heeft. Ten tijde van de Sovjet-Unie werd de Belarusian SSR Cup zelfs drie keer gewonnen. Overigens was het in dat tijdperk vooral een wisselvallige club, met degradaties en promoties die elkaar in razend tempo afwisselden. Toen in 1992 de Vysheyshaya Liga van start ging, was Shakhtyor present. Ook dit werd niet direct een succes en even leek het erop dat de club zou degraderen naar het tweede niveau. Gelukkig voor The Miners trokken twee ploegen zich terug uit de competitie, waardoor er in 1997 niemand degradeerde. Sindsdien is er een andere wind door het Stroitel Stadion gaan waaien; een gedegen beleid moest de boventoon voeren.
Langzaam kroop Shakhtyor richting de top en in 2005 werd het eerste kampioenschap gevierd; een prestatie die vijftien jaar later werd herhaald. Tussendoor eindigde de club zes keer als runner-up en werd de beker een paar keer gewonnen. De jeugd speelde een grote rol bij deze successen. Het bestuur had namelijk ingezien dat Shakhtyor op basis van financiële stootkracht nooit een topclub zou worden. Op de tekentafel werden de plannen gemaakt en ondertussen kent de club uit Soligorsk een zeer goed trainingscomplex en een uitmuntend jeugdcomplex.
Grootste talent van Shakhtyor Soligorsk: Evgeniy Kozel
Toegegeven, de jeugdteams ontploffen niet door het talent dat bij de start van een FM-game aanwezig is bij Shakhtyor. Toch spelen er, zeker gezien het niveau van de Wit-Russische competitie, een paar jongens die in het binnenland een prima speler kunnen worden. Spits Evgeniy Kozel is het grootste talent dat bij deze club rondloopt. Op achttienjarige leeftijd kan hij fysiek al goed meekomen met de grote jongens. Daarnaast beschikt hij over de kwaliteiten om tot scoren te komen. Het is echter wel raadzaam om hem veel speelminuten te geven, eventueel op huurbasis bij een andere club, zodat zijn ontwikkeling niet stagneert.
BATE Borisov
Momenteel wellicht de meest bekende club uit Wit-Rusland. Dat is met name te danken aan de lange succesreeks die deze eeuw plaatsvond. Van 2006 tot 2018 ging de titel onafgebroken naar BATE, een afkorting voor Borisov Automobile and Tractor Electronics.  Zholto-Sinie heeft zich als club stormachtig ontwikkeld de afgelopen decennia en is een van de populairste ploegen uit het land. Dankzij vermogende eigenaren kon in 2014 de Borisov Arena worden opgeleverd en is de club in staat Wit-Russische internationals aan zich te binden.
Toch wordt ook hier zorgvuldig met het geld omgegaan. Dat het niet alleen maar om het kopen draait, bewijzen de faciliteiten waar BATE over beschikt. Het trainingscomplex is prima en ook de jeugd mag genieten van vrij goede accommodaties. Waar men rondom Borisov echter in uitblinkt, is het scouten en werven van nieuwe jeugdspelers. Voor talentvolle voetballertjes in het dankzij de aanzuigende werking van succes een droom om voor BATE te mogen voetballen.
Het grootste talent van BATE Borisov: Andrey Kudravets
Waarschijnlijk is de 21-jarige Sergey Volkov nog net iets beter, maar deze enkelvoudig international is niet afkomstig uit de eigen opleiding van BATE. Wie dat wel is, is Andrey Kudravets, een doelman van zestien jaar die op dit moment in het jeugdelftal speelt. Daar zal hij voorlopig nog genoegen mee moeten nemen, want de eerste doelman van BATE, Denis Scherbitskiy, is pas 23 en maakt al deel uit van de nationale ploeg. Leuk detail: ook Scherbitskiy komt uit de eigen jeugd. Terug naar Kudravets. Op zeer jonge leeftijd is dit al een prima lijnkeeper die dankzij zijn lengte ook nog eens goed is in de lucht. In potentie is Kudravets een allround doelman die het via de juiste begeleiding tot international kan schoppen.
Dinamo Minsk
Vanuit Borisov gaan we naar de hoofdstad Minsk, een vrij korte autorit. Daar speelt Dinamo, de grote concurrent van BATE. Qua naam is Dinamo Minsk nog immer een grote club, maar het laatste landskampioen dateert uit 2004. Een jaar daarvoor werd voor het laatst de beker gewonnen. Kortom, dit is een club die naarstig op zoek is naar eerherstel en nieuwe successen. Het is een van de oudste voetbalclubs van het land en speelde maar liefst 38 seizoenen in de Sovjet Top Liga, met als absolute hoogtepunt de landstitel van 1982, het seizoen waarin de Wit-Russen voor Dinamo Kiev en Spartak Moskou eindigden.
Nieuwe hoogtepunten kunnen zeker via de jeugdopleiding gehaald worden, mits de beleidsbepalers daar het geduld voor bewaren. Dinamo Minsk heeft de faciliteiten namelijk keurig op orde en beschikt zelfs over een eigen jeugdstadion, het Dinamo-Yuni. Het jeugdscoutingsnetwerk mag nog verder uitgebreid worden, want ons een prima klus lijkt voor de eerstvolgende manager.
Het grootste talent van Dinamo Minsk: Maxim Shvetsov
Reeds in het seizoen 2016 maakte deze jonge centrale verdediger zijn debuut in de hoofdmacht. Anderhalf jaar later was Shvetsov al niet meer weg te denken uit de basiself van Dinamo, wat leidde tot het debuut bij de nationale elf. Bij aanvang van een game in Wit-Rusland – seizoenen worden over een kalenderjaar gespeeld – is de in Minsk geboren speler 21 jaar en zou hij nog jaren de verdediging van zijn club kunnen leiden. Shvetsov is namelijk een complete verdediger die precies doet wat je van een verdediger uit een voormalige USSR-staat verwacht.
Bonus
Zoals altijd kijken we niet alleen naar clubs op het hoogste niveau. Welke club speelt niet in de hoogste divisie, maar valt wel op met de jeugdfaciliteiten? In Wit-Rusland is dat RGUOR Minsk, een club met een bijzondere geschiedenis. De veelgebruikte naam voor deze club is namelijk RUOR, wat, vertaald vanuit het Wit-Russisch, staat voor Republican School of Olympic Reserve. Dit is een specifieke opleidingsclub die sinds 1998 op eigen kracht is gaan werken. Tot 2004 speelde RUOR zelfs mee in het professionele voetbal, maar daarna besloot het bestuur om verder te gaan als dé club in het jeugdvoetbal. Deze zeer kleine vereniging uit de hoofdstad kent de beste faciliteiten van het hele land en staat erom bekend toptalenten op te leiden. Enkel spelers jonger dan zeventien jaar mogen worden aangetrokken.
Bij aanvang van een game ga je hier niet veel spelers tegenkomen. Wanneer je de Wit-Russische competities hebt ingeladen, stuit je op spelers als Ivan Tikhonov, Egor Shedko en Arseniy Geluskho; stuk voor stuk spelers die kunnen uitgroeien tot degelijke spelers op het hoogste niveau. Wat wij vooral interessant vinden, is welke newgens er in de loop der jaren bij RUOR terechtkomen.
Geïnspireerd geraakt om een Wit-Russische talentfabriek op te zetten, of weet jij zelf nog spelers en/of clubs uit dit land aan te bevelen? Deel het met ons! Dat kan je doen door hier te klikken. Dan rest ons alleen nog het antwoord op de huiskamervraag. Het andere Hleb-broertje heet Vyacheslav.
