Brazilaanse voetballers jonger dan achttien jaar zijn alleen haalbaar voor Braziliaanse clubs. Clubs uit andere landen mogen deze spelers niet aantrekken, en zullen dus moeten wachten tot de betreffende speler minimaal deze toegestane leeftijd heeft bereikt. Maar hoe zit dat nu precies, wat is de achterliggende gedachte achter deze regel die ook in FM2010 is verwerkt?
Deze vraag is niet zo eenvoudig als ze lijkt, er zit namelijk een hele historiek achter.
Vroeger kon men overal jonge spelers weghalen en ze voor een hongerloon laten voetballen in Europa. Het was dan ook heel eenvoudig om Zuid-Amerikaanse of Afrikaanse jongeren uit de sloppenwijken te halen en hen een betere toekomst te beloven door te voetballen bij een Europese (top)club. Eind jaren '90 alleen al speelden 685 Braziliaanse jongeren in landen als België, Duitsland, Italië, Nederland, Senegal, Slovenië en Spanje. Maar ook 150 jongeren uit Afrikaanse landen als Ghana, Ivoorkust, Nigeria en Zuid-Afrika speelden voor Belgische, Franse en Portugese clubs via het AFM (African Football Management).
In 2001 zei Nol de Ruiter, oud trainer van FC Utrecht, in navolging van de film "Ajax: daar hoorden zij de Engelen zingen" dat er soms wel drie jongeren tegelijk werden aangeboden bij de club door hun (al dan niet malafide) managers. Uit de arbeidsinspecties die toen gedaan werden bleek dat bij zes profclubs maar liefst 18 spelers onder de achttien geen verblijfs- en tewerkstellingsvergunning hadden.
Een bekend Nederlands voorbeeld hiervan is Leonardo, in 2000 bleek dat de Braziliaan Leonardo de Vitor Santiago bij Feyenoord speelde met een vals Portugees paspoort. Zowel Leonardo als Feyenoord waren hiervan op de hoogte dat hij reeds sinds zijn twaalfde illegaal in Nederland verbleef, daarom ook krijgen beide een geldboete van 22.700 euro. Net voor zijn achttiende verjaardag kreeg hij dan toch een machtiging tot voorlopig verblijf en dus voetbalt hij nu legaal in Europa. In België zijn vooral Paul Kpaka en Ibrahim Kargbo uit Sierra-Leone bekende voorbeelden. Kpaka werd ook door Feyenoord aangetrokken en nadien bij het Belgische RWDM gestald waarna hij bij GBA, Genk, RBC Roosdaal en Roeselare speelde. Kargbo onderging hetzelfde lot, binnengehaald door Feyenoord ondergebracht bij RWDM en nadien bij Charleroi, Malatyaspor, FC Brussels en tenslotte Willem II terecht gekomen.
Uiteraard verging het niet alle illegale jongeren niet even goed, velen werden met onmiddellijke ingang terug naar hun geboorte land gestuurd. Anderen moesten om de 6 maanden terug naar hun thuisland voor het vernieuwen van hun toeristenvisum of werden te licht bevonden voor topvoetbal en wezenloos achtergelaten als huisvuil… Sinds 1995 werd de handel in jeugdvoetballers steeds hectischer en werd er meer dan ooit met valse Portugese en Italiaanse paspoorten gewerkt. Oorzaak hiervan was het arrest Bosmans, waardoor alle EU-inwoners onbeperkt konden transfereren tussen de verscheidene clubs. Bijkomend probleem was dat de nationale competities hierdoor zwaar aangetast werden daar de clubs steeds minder beroep moesten doen op eigen (veel duurdere) jeugdspelers.
Om deze problemen te beperken werden er in vele Europese landen voetbalregels gemaakt die eigenlijk indruisen tegen iedere Europese antidiscriminatiewet. Zo mogen er in Frankrijk geen -18 jarige voetballers spelen van buiten de EU, boven de achttien zijn dit er slechts drie. In de Italiaanse Serie A is er een beperking van drie niet EU spelers per wedstrijd en vijf per ploeg, ook hier mogen er geen -18 jarige voetballers spelen van buiten de EU. In Engeland is er op dit vlak geen beperking, maar bekijkt men iedere transfer van een niet EU persoon individueel en kan men indien toegestaan een voorlopige Britse werkvergunning krijgen. In Nederland is het op basis van de wet 'arbeid vreemdelingen' verboden voor min achttien jarigen (EU en niet-EU) om in Nederland te werken en dus ook te voetballen. Uiteraard weten deze clubs ook hier de wetten te omzeilen, veelal wordt er nog steeds gewerkt met valse EU paspoorten uit Italië en Portugal.
Maar er is ook nog een andere legale oplossing… In België is er namelijk absoluut geen enkele beperking opgelegd waardoor clubs als Chelsea en ManUtd respectievelijk samenwerken met Westerlo en Antwerpen om hier hun buitenlandse spelers te stallen tot ze na drie jaar een Belgische nationaliteit hebben en ze voldoende ontwikkeld zijn. In 2001 waren maarliefst 200 van de 450 spelers in de hoogste Belgische afdeling buitenlanders, in Beveren en Lokeren alleen al was 90% van het eerste elftal van Afrikaanse origine! België kan dan ook als de draaischijf in mensenhandel met voetballers beschouwd worden.
Om deze vorm van ontduikende praktijken tegen te gaan heeft het Braziliaanse ministerie besloten een verbod op te leggen op het aankopen van voetballers jonger dan achttien jaar. Deze wetgeving zit ook in FM2010 verwerkt waardoor het onmogelijk is Brazilianen jonger dan achttien over te kopen, tenzij ze over een (al dan niet illegaal) bijkomend EU paspoort beschikken. Wel is het mogelijk om een transfer reeds af te sluiten nog voor dat de Braziliaanse speler achttien jaar geworden is. In die zin dat de desbetreffende speler bij zijn huidige club blijft tot het moment dat hij meerderjarig is, waarna hij de eerstvolgende transferperiode van club veranderd.
