“I have a dream.” Legendarische woorden waarmee Martin Luther King meer dan een halve eeuw geleden zijn retorisch meesterwerk opende voor het Lincoln Memorial in Washington, ter inspiratie van de ruim tweehonderdduizend aanwezigen. De Amerikaanse activist stierf vijf jaar later, en zag zijn droom nooit gerealiseerd. Dan pakte Tourie het wel net even anders aan. Precies zoals meneer King kreeg hij op een dag een visionair beeld van de toekomst, een beeld die het complete aanschouwen van de wereld zou veranderen. Alleen besloot mijn bijna-buurman om zijn ideologieën niet massaal openbaar te maken, maar om die te concretiseren, bouwsteen per bouwsteen. Die beslissing zorgt ervoor dat de novellist zich opnieuw kan scharen tussen het selecte clubje winnaars van onze ‘Novelle van de Week’, en hij niet de geschiedenis zal ingaan als de man die staande voor het standbeeld van Manneken Pis, tegen een half miljoen Belgen de epische woorden sprak:”I have a Dream League!”
Voor wie zich de afgelopen vijf jaar onfortuinlijk op een onbewoond eiland of planeet in een ver melkwegstelsel bevond, zal The Dream League een compleet onbekende term zijn. Datzelfde kan niet worden gezegd van de MU-leden die zich regelmatig in de novellen-afdeling begeven, want daar is het toekomstbeeld van Tourie ondertussen tot een begrip geëvolueerd. Geen wonder als je weet dat de eerste stappen ter verwezenlijking van zijn ideaal al plaats namen in 2010. “Vijf jongeren willen voetbalwereld op zijn kop zetten”, titelde de website van Sporza toen, doch hun plan werd niet bij iedereen op evenveel enthousiasme onthaald. “A joke”, noemde Sepp Blatter het in een tweet. Het lachen verging het fossiel snel toen Mexicaans media-magnaat en volgens Forbes rijkste man ter wereld Carlos Slim, die wel wat zag in het concept van de jongelui, als hoofdsponsor opdook.
“Money makes the world go round” is de laatste quote in deze recensie, en het is er één waar de schrijver zich terdege van bewust is. Hij ontwierp een tot in de details uitgewerkt financieel plan en vestigde de hoofdzetel van zijn voetbalbond in het Walhalla van steenrijke oliesjeiks, Qatar. De fundering was gelegd, het bouwen kon beginnen. Verspreid over de gehele aardbol zouden zestien metropolen de thuishaven worden voor evenveel ‘dream teams’, allen zowel op als buiten het veld bevolkt door wereldsterren van het hedendaagse voetbal.
De diepgang, het uitvoerig belichten van elk deelaspect die dit project rijk is, zorgt ervoor dat Tourie zijn fantasie transformeert tot een erg geloofwaardige onderneming. Uit zijn updates blijkt de aandacht van onze weekwinnaar voor structuur, overzichtelijkheid en symmetrie. Elk onder hen kan worden geclassificeerd onder termen als ‘retestrak’ en ‘gedetailleerd’. Het taalgebruik is rijk, en de journalistieke schrijfstijl draagt zijn steentje bij tot de plausibiliteit van dit project. Een klassenovelle, daar kan niemand meer omheen.
En dan, zo een vier maanden geleden, krijgt de Dream League een nieuwe wending, wanneer die plots ook in de afdeling sign-ups de kop opsteekt. De realisatie van het concept bereikt ongeveer zijn eindpunt, het echte voetballen zijn begin. Door de nieuwe invalshoek zal het kampioenschap een interactief kantje verkrijgen: voor de volgers wordt de mogelijkheid geschapen deel te nemen aan de ‘Fantasy Dream League’, een soort spreadsheet-game waarbij je uit de competitie spelers kan gaan selecteren en zo je eigen droomelftal te ontwerpen. Aan de hand van hun individuele prestaties tijdens de wedstrijden kan je punten verdienen. Een meesterlijke zet natuurlijk, want zo wordt de betrokkenheid van de lezers meteen exponentieel verhoogd.
Het enige minpunt aan het levenswerk van de ontwerper is de soms gebrekkige continuïteit. De geboorte van de competitie moest het seizoen 2013-2014 gaan worden, wat nu ruim een jaar later het geheel toch wat aan geloofwaardigheid laat inboeten. Toch illustreert het even goed de stabiliteit van deze onderneming. Desondanks lange pauzes van inactiviteit kan dit epische meesterwerk nog steeds op een schare volgelingen en sympathisanten rekenen, en blijft het diep in zijn grondvesten geworteld statig overeind. Aan de voet van de zomervakantie, de pruimentijd in het rijk van Koning Voetbal, weten we alles wat er te weten en te doen valt en kunnen we nog nauwelijks wachten op de aftrap van dit monument, zoals het staat beschreven in The Dream League Chronicles.
