Voor aanvang van dit toernooi werd Nederland toch als een gevaarlijke outsider gezien. De aanval werd geprezen van alle kanten, terwijl de verdediging en de coach steevast kritiek kregen. Na de glansvoorstellingen is dit echter anders. Opeens, zeker na de uitschakeling van Portugal, is Oranje titelfavoriet. Rusland lijkt slechts een tussenstation op de weg van de onstopbare Nederlandse trein naar de titel. Of is het anders?
De voorgeschiedenis
Het meest pikante aan de wedstrijd Nederland – Rusland is misschien wel Guus Hiddink. De Nederlander is tegenwoordig bondscoach van het grootste land van Europa en een overwinning op onze nationale trots zal hem ongetwijfeld de bijna heilige status opleveren die hij ook al in Zuid – Korea kreeg. En Hiddink is geenszins van plan zich vaderlandslievend op de stellen: “Ik wil een verrader zijn,” gooide de Achterhoeker flink wat olie op het vuur.
Wat betreft onderlinge wedstrijden is Nederland in het voordeel. In de laatste vijf jaar speelde de beide ploegen maar één keer tegen elkaar. Op zeven februari 2007 werden de Russen verslagen met 4-1. Echter, de relevantie van die wedstrijd lijkt gering. Het was een vriendschappelijke wedstrijd waar niks op het spel stond. De elftallen die toen aan de aftrap verschenen, verschillen van de vermoedelijke basisspelers in de wedstrijd van vanavond. Rusland speelde toen bijvoorbeeld zonder Pavlyuchenko, die dit EK toch zeer goede prestaties op de mat legt. En Oranje speelde helemaal met andere voetballers. Sneijder, Van Nistelrooy en Bouhlarouz. Robben en Van Persie stonden ook niet in de basis.
In de kwalificatie maakte ‘onze jongens’ een belabberde indruk. Van Roemenië bijvoorbeeld, werd verloren. Dat Nederland op het EK veel beter in vorm is, is wel duidelijk na de drie zeges in poulefase. Rusland heeft de lijn van de kwalificatiewedstrijden gewoon doorgetrokken. Uit twaalf wedstrijden werden 24 punten behaald, met onder andere een knappe zege op Engeland en twee doelpuntloze gelijke spelen tegen Kroatië.
Zoals eerder vermeld is het op dit Europees Kampioenschap allemaal anders. Oranje speelt zijn beste wedstrijden sinds tijden, is de wereldkampioen eenvoudig de baas en beschikt over een aanval van topklasse. Het spel van Rusland wordt ook zienderogen beter. In de wedstrijd tegen Zweden lieten de spelers zijn zowel het vloeiende combinatiespel en de counter onder de knie te hebben. Op basis van de individuele klasse van de spelers blijft Nederland toch favoriet.
De verwachting
In een speciaal voor deze wedstrijd geopend topic, wordt Nederland als favoriet bestempeld. Een snelle telling leert dat Nederland dertien stemmen krijgt, en Rusland slechts zes. Oftewel, Nederland 72,2% en Rusland 27,8%. Hierbij moeten we toch wel een kanttekening plaatsen. Geheel objectief zijn de stemmers in dat topic namelijk niet. Als we dit artikel met onze vijftig simulaties er bij halen, dan moeten ook we concluderen dat Nederland door gaat. In FM08 kwam Rusland in 12% van de gevallen in de kwartfinale en slechts de halve finale werd slechts zelden behaald. Nederland daarentegen overleefde de groepsfase in 72% van de simulaties, om de kwartfinale te winnen kreeg Oranje van Football Manager 26% kans en voor de halve finale 14%. Zouden we de resultaten uit de simulaties op deze manier beoordelen, dan heeft Nederland dus meer kans om door te gaan.
Tactiek
De tactiek van Nederland zou niet veel moeten verschillen van die van de vorige wedstrijden. Een soort 4-6-0 met veel bewegende spelers en snelle, één keer raken, combinaties, zoals ook Italië en Frankrijk het bos in werden gestuurd. In de basisopstelling zou ik kiezen voor Robben in plaats van Engelaar. In dat geval zou Van der Vaart een linie terugzakken en naast De Jong komen te spelen. Van der Vaart is weliswaar verdedigend minder sterk dan Engelaar, maar als De Jong zich volledig op het verdedigende aspect kan concentreren en Arshavin kan uitschakelen, is Robben toch zeker een toegevoegde waarde. Bovendien speelt Rusland met één spits: Roman Pavlyuchenko, misschien wel de toernooirevelatie. Hierdoor kan een verdediger wellicht wat doorschuiven om de angel uit de Russische aanval te halen. Mocht Arshavin echter aan de linkervleugel spelen, zoals tegen Zweden, dan is er een belangrijke rol weggelegd voor Dirk Kuyt. De Katwijker zal dan Joeri Zjirkov moeten schaduwen, zodat rechtsback Khalid Bouhlarouz zich volledig kan focussen op Arshavin. Dat de backs Zjirkov en Anjoekov belangrijk zijn in het Russische aanvalsspel, werd tegen Zweden wel duidelijk.
Yuri Zhirkov:
De vleugelverdedigers werden veelvuldig betrokken bij het zoeken naar die ene kans, en speelden bovendien een grote rol bij de counters. Is het dus wel handig om Robben op te stellen? De frêle linksbuiten staat niet bepaald bekend om zijn verdedigende kwaliteiten en werklust.
Arjen Robben:
Daarom zou ik toch opteren voor Van Der Vaart op links. Hij kan dan de aanvallende rechtsback Anjoekov tegenhouden. Wie moet er dan die plek naast De Jong invullen? Toch een meer controlerend type, of gewoon Sneijder een linie terug? Engelaar toch opstellend lijkt me niet zo verstandig. De drie man centraal op het middenveld bij Rusland zullen ongetwijfeld veel druk zetten om de opbouw moeilijk te maken. In dat geval lijkt Engelaar mij niet de ideale man om de pass naar de creatieve mensen te verzorgen. Sneijder lijkt mij een logischere optie. De tweebenige middenvelder heeft al vaker op die positie gespeeld, en beschikt over een goede pass. Bovendien kan hij met een individuele actie een man meer situatie creëren.
Wesley Sneijder:
De plaats van de Utrechter achter Ruud van Nistelrooy zou dan overgenomen worden door Robin van Persie. De speler van Arsenal liet tegen Roemenie en Frankrijk al zien dat hij volledig hersteld is van zijn blessure, en dat Van Persie de kwaliteiten heeft is al lang duidelijk.
Robin van Persie:
Tenslotte moet Nederland oppassen met aanvallende backs. Vooral de linksback van de Russen is zeer aanvallend, daar moet je niet te veel risico mee nemen. Ik zou toch gewoon kiezen voor Bouhlarouz op rechts en Van Bronckhorst op links. Rusland bewees bovendien tegen Zweden dat het messcherpe counters kan uitvoeren, met vooral een centrale rol voor Arshavin. Het lijkt me dus verstandig om de aanvallende middenvelders op het hart te drukken om de backs te isoleren door goed mee te lopen en voorzetten op de lange Pavlyuchenko te verhinderen.
