Het is eind mei 2007 als er in Madrid grote opwinding heerst. Verschillende straten zijn afgezet, politieagenten lopen overal, dranghekken staan op de trottoirs in het centrum. Overal zijn mensen druk in de weer hun huis te versieren met spandoeken,vlaggen van de club die als thuishaven Stadion Santiago Bernabue heeft.

 

Vanwaar deze drukte zult u zich als lezer afvragen, wel Real Madrid heeft voor het eerst in 4 jaar weer eens een prijs gepakt. Na een lang seizoen is de titel van de Primera Division gepakt door "De Koninklijke". Wat Carlos Queiroz, Wanderley Luxemburgo en enkele andere interim-managers niet lukte is Jorge Brugera wel gelukt.

De spelers en technische staf zullen ter ere van dit heugelijke feit een ereronde dwars door Madrid maken in een grote open dubbeldekker.

 

Uren voordat de spelers überhaupt in het zicht zijn, lopen er al duizenden fans over straat. Fans schreeuwen clubliederen, zwaaien en vlaggen en sjaals. Politieagenten proberen wanhopig nog de vele fans achter de dranghekken te houden. Na 5 minuten vechten tegen de bierkaai zien ze het nutteloze in van hun bij voorbaat kansloze poging en gaan maar tegen de bomen aanleunen en zien zo dat het goed is.

 

Dan is het eindelijk zo ver, de bus met de Madrileense helden komt er aan. De spelers doen niet onder voor de dolgelukkige fans. Ook zij zwaaien met sjaals en zingen kampioensliederen.De trofee wordt door elke speler innig omhelst en gekust ware het zijn vriendin/vrouw die hij heeft moeten missen.

 

Plots zie ik de coach in een hoekje van de bus staan. Met een sigaret in zijn mond staat hij stilletjes te genieten. Dit beeld past precies in het hele seizoen. Brugera straalde elke wedstrijd een diepe rust uit. Het lijkt hem allemaal niet zo raken. Of toch wel. Het wordt maar eens tijd voor een diepgaand interview.

Het is eind mei 2007 als er in Madrid grote opwinding heerst. Verschillende straten zijn afgezet, politieagenten lopen overal, dranghekken staan op de trottoirs in het centrum. Overal zijn mensen druk in de weer hun huis te versieren met spandoeken,vlaggen van de club die als thuishaven Stadion Santiago Bernabue heeft.

 

Vanwaar deze drukte zult u zich als lezer afvragen, wel Real Madrid heeft voor het eerst in 4 jaar weer eens een prijs gepakt. Na een lang seizoen is de titel van de Primera Division gepakt door "De Koninklijke". Wat Carlos Queiroz, Wanderley Luxemburgo en enkele andere interim-managers niet lukte is Jorge Brugera wel gelukt.

De spelers en technische staf zullen ter ere van dit heugelijke feit een ereronde dwars door Madrid maken in een grote open dubbeldekker.

 

Uren voordat de spelers überhaupt in het zicht zijn, lopen er al duizenden fans over straat. Fans schreeuwen clubliederen, zwaaien en vlaggen en sjaals. Politieagenten proberen wanhopig nog de vele fans achter de dranghekken te houden. Na 5 minuten vechten tegen de bierkaai zien ze het nutteloze in van hun bij voorbaat kansloze poging en gaan maar tegen de bomen aanleunen en zien zo dat het goed is.

 

Dan is het eindelijk zo ver, de bus met de Madrileense helden komt er aan. De spelers doen niet onder voor de dolgelukkige fans. Ook zij zwaaien met sjaals en zingen kampioensliederen.De trofee wordt door elke speler innig omhelst en gekust ware het zijn vriendin/vrouw die hij heeft moeten missen.

 

Plots zie ik de coach in een hoekje van de bus staan. Met een sigaret in zijn mond staat hij stilletjes te genieten. Dit beeld past precies in het hele seizoen. Brugera straalde elke wedstrijd een diepe rust uit. Het lijkt hem allemaal niet zo raken. Of toch wel. Het wordt maar eens tijd voor een diepgaand interview.

Het is eind mei 2007 als er in Madrid grote opwinding heerst. Verschillende straten zijn afgezet, politieagenten lopen overal, dranghekken staan op de trottoirs in het centrum. Overal zijn mensen druk in de weer hun huis te versieren met spandoeken,vlaggen van de club die als thuishaven Stadion Santiago Bernabue heeft.

 

Vanwaar deze drukte zult u zich als lezer afvragen, wel Real Madrid heeft voor het eerst in 4 jaar weer eens een prijs gepakt. Na een lang seizoen is de titel van de Primera Division gepakt door "De Koninklijke". Wat Carlos Queiroz, Wanderley Luxemburgo en enkele andere interim-managers niet lukte is Jorge Brugera wel gelukt.

De spelers en technische staf zullen ter ere van dit heugelijke feit een ereronde dwars door Madrid maken in een grote open dubbeldekker.

 

Uren voordat de spelers überhaupt in het zicht zijn, lopen er al duizenden fans over straat. Fans schreeuwen clubliederen, zwaaien en vlaggen en sjaals. Politieagenten proberen wanhopig nog de vele fans achter de dranghekken te houden. Na 5 minuten vechten tegen de bierkaai zien ze het nutteloze in van hun bij voorbaat kansloze poging en gaan maar tegen de bomen aanleunen en zien zo dat het goed is.

 

Dan is het eindelijk zo ver, de bus met de Madrileense helden komt er aan. De spelers doen niet onder voor de dolgelukkige fans. Ook zij zwaaien met sjaals en zingen kampioensliederen.De trofee wordt door elke speler innig omhelst en gekust ware het zijn vriendin/vrouw die hij heeft moeten missen.

 

Plots zie ik de coach in een hoekje van de bus staan. Met een sigaret in zijn mond staat hij stilletjes te genieten. Dit beeld past precies in het hele seizoen. Brugera straalde elke wedstrijd een diepe rust uit. Het lijkt hem allemaal niet zo raken. Of toch wel. Het wordt maar eens tijd voor een diepgaand interview.

leuke intro, ben benieuwd hoe je dit gaat aanpakken. Succes

Mooie intro. We kunnen er vanuit gaan dat je Real Madrid wordt ?

ik ben al Real Madrid ;), dit verhaal wordt geschreven vanuit het oogpunt van een jonge journalist

Dit is weer eens wat anders, leuk!

Kijk uit naar je vervolg!

Echt heel mooi idee en leuke FM club. Niet al te veel geld als ik me niet vergis?

 

Succes!

Origineel idee en knappe schrijfstijl. Ik ga deze zeker volgen ;)

Ik ben benieuwd wanneer dit meer met FM te doen krijgt, maar het is tot nu toe een lekker te lezen novelle. Leuk stukje. Succes met het interview ;)

Hmm aardige intro!

 

Succes jongen!

Leuk idee, ga ik volgen!