Valery Lobanovsky 06-01-1939 - 13-05-2002

 

 

Voetbalcoach Valeri Lobanovski (1939-2002) verbaasde de wereld in de jaren zeventig en tachtig met zijn club Dinamo Kiev. De spelers uit de Sovjetunie renden gedisciplineerd volgens uitgedachte spelpatronen over het veld, tegenstanders verbijsterd en vermoeid achter zich latend. Als het elftal een goede dag had, werd de tegenstander schijnbaar moeiteloos van de mat geveegd.

 

Dinamo Kiev won in 1975 en 1986 de Europa Cup voor bekerwinnaars. Lobanovski was daarnaast trainer van de Sovjetunie en later van de Oekraine. Zijn grootste succes was het behalen van finale van het Europese Kampioenschap in 1988, waar zijn Sovjetunie verloor van het Nederlands elftal.

 

De pijlers van het wonderelftal waren wetenschap en discipline. Lobanovski handhaafde de orde zeer strikt. Spelers die van de successen sterallures kregen werden meedogenloos op hun plaats gezet: het collectief was heilig. Eén van de spelers moest voor straf een half jaar als terreinknecht werken.

 

Lobanovski was ervan overtuigd dat voetballers hun handelingssnelheid moesten kunnen vergroten. Zijn spelers moesten standaardsituaties uit hun hoofd leren en volgens vaste patronen vrijlopen. Een speler moest dus voor hij aangespeeld werd al weten, waar hij de bal kwijt kon.

 

Het was de bedoeling om toeval zoveel mogelijk uit te bannen. 'Een elftal dat bij niet meer dan 15 of 18 procent van zijn handelingen fouten maakt, is onverslaanbaar', was één van de prikkelende stellingen van de wondercoach.

 

Vanaf het einde van de jaren zestig werkte Lobanovski samen met professor Anatoly Zelentsov, die in die tijd het hoofd van een Instituut voor Natuurwetenschappen was. Ze maakten gebruik van de opkomende computertechniek. Niet het geniale individu, maar het collectief stond centraal.

 

Alles werd in het werk gesteld om aan het elftal optimale prestaties te ontlokken. Spelers werden onderworpen aan een keur van fysiologische en psychologische tests.

 

Tot in detail werd geanalyseerd wat hun sterke en zwakke punten waren. Lobanovski's aanpak wierp vruchten af. Met Dinamo Kiev, de club die hij in totaal meer dan twintig jaar trainde, wist Lobanovski 13 kampioenschappen, 10 bekers, 2 Europacups II en 1 Europese Supercup te winnen.

 

Met de Sovjet Unie bereikte hij in 1988 de finale van het EK. Steeds speelden zijn teams daarbij effectief en dynamisch combinatievoetbal.

 

De voormalige loodgieter en verdienstelijke voetballer Lobanovski keek goed rond in de sportwereld bij zijn zoektocht naar de ideale speelstijl. Inspiratiebronnen waren rugby, ijshockey, atletiek en het Nederlandse 'totaalvoetbal' van de jaren zeventig.

 

Tot op heden hebben eerst Lobanovsky's oogappel Mykhaylichenko, met daarop één volgend de trainers Sabo, Buryak en voormalig assistent Demjanenko slechts beperkt succes geboekt. Aan mij de taak om Dinamo Kiev terug te brengen naar waar het onder volks held nummer één Lobanovsky stond.

 

 

 

Als eerst deden we wat transfers om het team van A. wat meer Oost blokkers en B. van een kwaliteitsimpuls te voorzien.

 

Zo kwamen we op dit strijdvaardige en strijdlustige team.

 

En op dit elftal, weapon of choice is een 442 met ruit, een boomlange spits en boy wonder Milevskiy er naast.

 

We vlogen werkelijk uit het kampioenen bal al is de puntenverdeling redelijk geflatteerd, Bayern en Barcelona hadden we thuis ook gewoon kunnen verslaan, van Olympiakos werd twee maal gewonnen. Maar kleine troost we mogen het proberen in de uefa cup.

 

Daar kwamen we relatief makkelijk door

 

Blackburn koste wat meer moeite, maar ging ook wel

 

Porto en dan met name een uitmuntend keepende Helton was een sta in de weg, onverdiend, onterecht, maar volgend jaar beter dan maar he.

 

De beker was ook al zo'n deceptie, in de league was ik 2x te sterk voor Shakhtar maar uitgerekend in de bekerfinale moeten ze winnen.

 

In de competitie waren we dan weer wel ongenaakbaar, 1x werd er verloren, tegen de ploeg van ome Co, Metallurg Donetsk met een bij Feyenoord verguisde Demetradze in bloedvorm.

 

De FA vond ook dat we het goed deden en gaf ons wat prullaria voor op de schoorsteenmantel..

 

En hij zag dat het goed was..

 

 

 

Valery Lobanovsky 06-01-1939 - 13-05-2002

 

 

Voetbalcoach Valeri Lobanovski (1939-2002) verbaasde de wereld in de jaren zeventig en tachtig met zijn club Dinamo Kiev. De spelers uit de Sovjetunie renden gedisciplineerd volgens uitgedachte spelpatronen over het veld, tegenstanders verbijsterd en vermoeid achter zich latend. Als het elftal een goede dag had, werd de tegenstander schijnbaar moeiteloos van de mat geveegd.

 

Dinamo Kiev won in 1975 en 1986 de Europa Cup voor bekerwinnaars. Lobanovski was daarnaast trainer van de Sovjetunie en later van de Oekraine. Zijn grootste succes was het behalen van finale van het Europese Kampioenschap in 1988, waar zijn Sovjetunie verloor van het Nederlands elftal.

 

De pijlers van het wonderelftal waren wetenschap en discipline. Lobanovski handhaafde de orde zeer strikt. Spelers die van de successen sterallures kregen werden meedogenloos op hun plaats gezet: het collectief was heilig. Eén van de spelers moest voor straf een half jaar als terreinknecht werken.

 

Lobanovski was ervan overtuigd dat voetballers hun handelingssnelheid moesten kunnen vergroten. Zijn spelers moesten standaardsituaties uit hun hoofd leren en volgens vaste patronen vrijlopen. Een speler moest dus voor hij aangespeeld werd al weten, waar hij de bal kwijt kon.

 

Het was de bedoeling om toeval zoveel mogelijk uit te bannen. 'Een elftal dat bij niet meer dan 15 of 18 procent van zijn handelingen fouten maakt, is onverslaanbaar', was één van de prikkelende stellingen van de wondercoach.

 

Vanaf het einde van de jaren zestig werkte Lobanovski samen met professor Anatoly Zelentsov, die in die tijd het hoofd van een Instituut voor Natuurwetenschappen was. Ze maakten gebruik van de opkomende computertechniek. Niet het geniale individu, maar het collectief stond centraal.

 

Alles werd in het werk gesteld om aan het elftal optimale prestaties te ontlokken. Spelers werden onderworpen aan een keur van fysiologische en psychologische tests.

 

Tot in detail werd geanalyseerd wat hun sterke en zwakke punten waren. Lobanovski's aanpak wierp vruchten af. Met Dinamo Kiev, de club die hij in totaal meer dan twintig jaar trainde, wist Lobanovski 13 kampioenschappen, 10 bekers, 2 Europacups II en 1 Europese Supercup te winnen.

 

Met de Sovjet Unie bereikte hij in 1988 de finale van het EK. Steeds speelden zijn teams daarbij effectief en dynamisch combinatievoetbal.

 

De voormalige loodgieter en verdienstelijke voetballer Lobanovski keek goed rond in de sportwereld bij zijn zoektocht naar de ideale speelstijl. Inspiratiebronnen waren rugby, ijshockey, atletiek en het Nederlandse 'totaalvoetbal' van de jaren zeventig.

 

Tot op heden hebben eerst Lobanovsky's oogappel Mykhaylichenko, met daarop één volgend de trainers Sabo, Buryak en voormalig assistent Demjanenko slechts beperkt succes geboekt. Aan mij de taak om Dinamo Kiev terug te brengen naar waar het onder volks held nummer één Lobanovsky stond.

 

 

 

Als eerst deden we wat transfers om het team van A. wat meer Oost blokkers en B. van een kwaliteitsimpuls te voorzien.

 

Zo kwamen we op dit strijdvaardige en strijdlustige team.

 

En op dit elftal, weapon of choice is een 442 met ruit, een boomlange spits en boy wonder Milevskiy er naast.

 

We vlogen werkelijk uit het kampioenen bal al is de puntenverdeling redelijk geflatteerd, Bayern en Barcelona hadden we thuis ook gewoon kunnen verslaan, van Olympiakos werd twee maal gewonnen. Maar kleine troost we mogen het proberen in de uefa cup.

 

Daar kwamen we relatief makkelijk door

 

Blackburn koste wat meer moeite, maar ging ook wel

 

Porto en dan met name een uitmuntend keepende Helton was een sta in de weg, onverdiend, onterecht, maar volgend jaar beter dan maar he.

 

De beker was ook al zo'n deceptie, in de league was ik 2x te sterk voor Shakhtar maar uitgerekend in de bekerfinale moeten ze winnen.

 

In de competitie waren we dan weer wel ongenaakbaar, 1x werd er verloren, tegen de ploeg van ome Co, Metallurg Donetsk met een bij Feyenoord verguisde Demetradze in bloedvorm.

 

De FA vond ook dat we het goed deden en gaf ons wat prullaria voor op de schoorsteenmantel..

 

En hij zag dat het goed was..

 

 

 

Valery Lobanovsky 06-01-1939 - 13-05-2002

 

 

Voetbalcoach Valeri Lobanovski (1939-2002) verbaasde de wereld in de jaren zeventig en tachtig met zijn club Dinamo Kiev. De spelers uit de Sovjetunie renden gedisciplineerd volgens uitgedachte spelpatronen over het veld, tegenstanders verbijsterd en vermoeid achter zich latend. Als het elftal een goede dag had, werd de tegenstander schijnbaar moeiteloos van de mat geveegd.

 

Dinamo Kiev won in 1975 en 1986 de Europa Cup voor bekerwinnaars. Lobanovski was daarnaast trainer van de Sovjetunie en later van de Oekraine. Zijn grootste succes was het behalen van finale van het Europese Kampioenschap in 1988, waar zijn Sovjetunie verloor van het Nederlands elftal.

 

De pijlers van het wonderelftal waren wetenschap en discipline. Lobanovski handhaafde de orde zeer strikt. Spelers die van de successen sterallures kregen werden meedogenloos op hun plaats gezet: het collectief was heilig. Eén van de spelers moest voor straf een half jaar als terreinknecht werken.

 

Lobanovski was ervan overtuigd dat voetballers hun handelingssnelheid moesten kunnen vergroten. Zijn spelers moesten standaardsituaties uit hun hoofd leren en volgens vaste patronen vrijlopen. Een speler moest dus voor hij aangespeeld werd al weten, waar hij de bal kwijt kon.

 

Het was de bedoeling om toeval zoveel mogelijk uit te bannen. 'Een elftal dat bij niet meer dan 15 of 18 procent van zijn handelingen fouten maakt, is onverslaanbaar', was één van de prikkelende stellingen van de wondercoach.

 

Vanaf het einde van de jaren zestig werkte Lobanovski samen met professor Anatoly Zelentsov, die in die tijd het hoofd van een Instituut voor Natuurwetenschappen was. Ze maakten gebruik van de opkomende computertechniek. Niet het geniale individu, maar het collectief stond centraal.

 

Alles werd in het werk gesteld om aan het elftal optimale prestaties te ontlokken. Spelers werden onderworpen aan een keur van fysiologische en psychologische tests.

 

Tot in detail werd geanalyseerd wat hun sterke en zwakke punten waren. Lobanovski's aanpak wierp vruchten af. Met Dinamo Kiev, de club die hij in totaal meer dan twintig jaar trainde, wist Lobanovski 13 kampioenschappen, 10 bekers, 2 Europacups II en 1 Europese Supercup te winnen.

 

Met de Sovjet Unie bereikte hij in 1988 de finale van het EK. Steeds speelden zijn teams daarbij effectief en dynamisch combinatievoetbal.

 

De voormalige loodgieter en verdienstelijke voetballer Lobanovski keek goed rond in de sportwereld bij zijn zoektocht naar de ideale speelstijl. Inspiratiebronnen waren rugby, ijshockey, atletiek en het Nederlandse 'totaalvoetbal' van de jaren zeventig.

 

Tot op heden hebben eerst Lobanovsky's oogappel Mykhaylichenko, met daarop één volgend de trainers Sabo, Buryak en voormalig assistent Demjanenko slechts beperkt succes geboekt. Aan mij de taak om Dinamo Kiev terug te brengen naar waar het onder volks held nummer één Lobanovsky stond.

 

 

 

Als eerst deden we wat transfers om het team van A. wat meer Oost blokkers en B. van een kwaliteitsimpuls te voorzien.

 

Zo kwamen we op dit strijdvaardige en strijdlustige team.

 

En op dit elftal, weapon of choice is een 442 met ruit, een boomlange spits en boy wonder Milevskiy er naast.

 

We vlogen werkelijk uit het kampioenen bal al is de puntenverdeling redelijk geflatteerd, Bayern en Barcelona hadden we thuis ook gewoon kunnen verslaan, van Olympiakos werd twee maal gewonnen. Maar kleine troost we mogen het proberen in de uefa cup.

 

Daar kwamen we relatief makkelijk door

 

Blackburn koste wat meer moeite, maar ging ook wel

 

Porto en dan met name een uitmuntend keepende Helton was een sta in de weg, onverdiend, onterecht, maar volgend jaar beter dan maar he.

 

De beker was ook al zo'n deceptie, in de league was ik 2x te sterk voor Shakhtar maar uitgerekend in de bekerfinale moeten ze winnen.

 

In de competitie waren we dan weer wel ongenaakbaar, 1x werd er verloren, tegen de ploeg van ome Co, Metallurg Donetsk met een bij Feyenoord verguisde Demetradze in bloedvorm.

 

De FA vond ook dat we het goed deden en gaf ons wat prullaria voor op de schoorsteenmantel..

 

En hij zag dat het goed was..

 

Mooie transfers gemaakt en ook de resultaten zijn goed. Jammer dat je er tegen Porto uitvloog, maar volgend jaar gewoon de Champions League winnen!

Harm Jan ik ben benieuwd of je in de voetsporen van Lobanovski kan gaan treden. Deze man was natuurlijk een absolute legende, die bekend staat als één van de beste coaches ter wereld. Je hebt een zware maar niet onmogelijke missie uitgekozen. Het eerste seizoen is in elk geval bemoedigend. Als je het team wilt laten spelen zoals Lobanovski heb je natuurlijk nog enkele jaren nodig om alle automatismes in te studeren.

Leuk begin hoor, Lobanovski evenaren gaat niet lukken, maar je zult een eind komen.

HJ véél succes bij Kiev, het zou leuk zijn moest deze club opnieuw de glorie van weleer kunnen bereiken!!

De titel is uiteraard een sinecure, nu proberen Europees wat te laten zien!!

Lekker HJ, jammer van die Portugezen en de bekerfinale. De titel is zeer knap, succes verder :)

Leuk begin :)

Hopelijk pak je volgend seizoen naast de titel ook een andere prijs ;)

Schroom niet om screens te vragen van het 1 of ander, voor het komende seizoen heb ik in ieder geval al een zeer goeie spits aangetrokken.

Geweldige resultaten HJ. Doe mij maar een screen van Purovic wil wel is zien hoe lang die is.

ben benieuwd wie die spits is.

 

Jammer van de Uefa Cup, volgend jaar dan maar he ;)

Super dat je bzudusak heb gekocht hij is in mijn debrecen game echt 1 van de beste spelers!

Ja zeker, in het begin toen ik had spel net had startte ik ook een Debrecen game (goeie gewoonte), mooi team is dat zeg! Heb je ook een novelle?

 

neej ik heb geen novelle gestart. ben nu wel op weg naar me 3e kampioensschap op rij. eerste seizoen halve finale uefa cup dit jaar maar tot 2e ronde gered. OT: met dinamo moet je ooit wel een cl-winst kunnen boeken denk ik

Lobanovsky ken ik niet, maar zoals ik het hoor is het heel moeilijk om hem te evenaren.

Ik vind het wel cool dat je voor Dinamo gekozen hebt HJ, dat is zeker geen slechte club maar niet in een sterke competitie over het algemeen.

Je resultaten mogen er overigens ook wezen, je doet het zeker niet slecht daar.

 

Dit waren de transfers voor ons aan de vooravond v/h tweede seizoen...

 

Daarmee kregen we deze op niet veel plaatsen gewijzigde selectie..

 

We bleven in dezelfde formatie spelen in een iets geëvolueerde tactiek....

 

De beker werd logischer wijs door ons gewonnen..

 

En de titel-schaal/beker/glas/ton kwam ook naar Kiev toe...

 

In de Championsleague ging het ietsjepietsje moeizamer..

 

Galatsterasararachammaelacelachamay bleek een lastige tegenstander te zijn in het uefa cup toernooi...

 

In de tweede ronde hadden we het iets makkelijker..

 

Verloren van Pandev, de goal van Foggia werd door een stekeblinde lijnrechter gewoon binnenspel gegeven.

 

 

In de busreis naar de huldiging waren mijn manschappen al aardig aan het indrinken geslagen.. Spoorzoekertje word zo wel heel gemakkelijk

 

Oant tsjen

leuke novelle,ga zo door!

Jammer dat het europees nog niet loopt maar ik heb er vertrouwen in!

Je bent dus ook gewoon slachtoffer geworden van het bekende Italiaanse omkoopschandaal. Die grensrechter was natuurlijk ook omgekocht.

 

Ach je weet wat Cruijff over die Italianen heeft gezegd "Italianen kennen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen"

mooi man, mooie club, goeie transfers, nu europa nog veroveren!

Ik vind Oost-blok voetbal niks aan. Maar jij maakt het leuk Harm-Jan Toppie!

ben ik overigens de enige die ziet dat het erFenis moet zijn?

85 punten op 90 in de competitie, heldenprestaties, maar ik had niets anders verwacht! Veel succes in seizoen 3 ;)

Schitterende prestaties HJ...

Europa loopt nog wat stroef maar dat zal vast ook wel een keer te winnen zijn...

Vind de schrijfwijze ook leuk, met die grapjes tussendoor.. Klasse.